Will love or be bad ..

 " ถ้าคุณจะบอกว่าคุณจะไม่รับผิดชอบอะไร แสดงว่าคุณมันคนไร้หัวใจ! "  สิ้นเสียงหยาบกร้านของหญิงสาวตัวเล็ก

เสียงเรียบก็เอ่ยขึ้น " เธอเสนอตัวมาเองไม่ใช่เหรอ ? " 

" ทำไมคุณพูดอย่างนี้ล่ะ คุณผลิตโชค "   น้ำเสียงสั่นคลอนเอ่ยถามร่างสูงที่ยืนนิ่งโดยมือทั้งสองล้วงกระเป๋า

" ผมพูดผิดเหรอ "   ว่าจบก็ไว้ไหล่ด้วยท่าทีที่ไม่ใส่ใจน้ำเสียงของคนตรงหน้า

" อ๋อ ฉันคงลืมไปสินะว่าฉันมานอนกับใครอยู่  "  สาวร่างเล็กพูดจบก็ลุกออกจากเตียงทันที

" เธอจริงจังเหรอ "  น้ำเสียงที่ไม่รู้ร้อนไม่รู้หนาวทำเอาหญิงสาวหยุดชะงัก

" ฉันไม่รู้ว่าคนอื่นมากลับคุณเพราะอะไร แต่ฉันเป็นผู้หญิงที่จริงจังกับเรื่องแบบนี้ "  กล่าวจบน้ำตาก็รินอาบแก้มทั้งสองข้าง

แต่ใจของผลิตโชคด้านชาเกินกว่าจะได้รับรู้ถึงความรู้สึกของหญิงสาวผู้นี้

    ผู้มีอิทธิพลอย่าง เป๊ก ผลิตโชค ลูกชายของมาเฟียใหญ่ ครอบครัวของเขามีอิทธิพลต่อคนหมู่มาก เนื่องจากเป็นลูกชายเพียงคนเดียวจึงถูกตามใจและประคบประหงมมาตลอด ด้วยเหตุผลดังกล่าวทำให้ผลิตโชคเป็นคนที่อยากได้อะไรก็ต้องได้ !

ไม่ใช่เขาไร้หัวใจ ชีวิตเขาแค่ถูกปลูกฝังมาว่า

 ความรักคือพันธะและภาระติดตัว ความรักเปรียบเสมือนความรู้สึกที่ทำให้เราอ่อนแอโดยไม่มีเหตุผล

ชีวิตของผลิตโชคจึงอยู่อย่างรักแบบไม่ผูกมัด ไม่ใช่ว่าเขาจะมีความรักจริงๆไม่ได้

แต่เขานั่นแหละ ที่เลือกแบบนี้เอง ..

.

" แดดดี๊จะให้ลูกไปดูแลจัดการเรื่องผับของเราสักหน่อย " เสียงแหบเปรยกับลูกชายที่กำลังวุ่นวายกับเกม

" ดูแลแบบธรรมดาๆใช่ไหม แด๊ด "  ถึงจะกล่าวออกมา แต่ปฏิกิริยาก็ไม่สนใจผู้เป็นพ่อนัก

" อื้ม... " 

" เอ๊ะ! ที่ผับ "  มือหนาละจากโทรศัพท์ก่อนจะหันมายิ้มกรุ้มกริ่มกับผู้เป็นพ่อ

" แด๊ดให้ยูไปทำงาน เรื่องอื่นไม่เกี่ยว ขอให้ตั้งใจด้วย " ผู้เป็นพ่อรีบดักคอความคิดชั่วร้ายของลูก ดูจากสายตาแล้วคงไม่พ้นอะไรจากเรื่องนั้น

" จะพยายามนะแด๊ด "  ว่าจบก็สนใจหน้าจอสี่เหลี่ยมต่อ

.

 อิศราเป็นนักศึกษาธรรมดาๆคนหนึ่ง เขายังคงเรียนอยู่เพียงปี 2  ชีวิตของอิศราก็ไม่ได้สวยหรูมากนัก เพราะเช่นนั้นเวลาว่างก็เป็นสิ่งจำเป็น

" ฮัลโหล เร็วเลยตื่นยังลุง " น้ำเสียงติดตลกลอดผ่านปลายสายไปยังเพื่อนรุ่นพี่

" เออหน่า กำลังกินน้ำเต้าหู้  " เสียงอู้อี้ตอบกลับ

" กินน้ำเต้าหู้... หรือกำลังแปรงฟัน " 

" ทอม... " 

" อ้ะๆ โทรไปตามมนดีกว่า " 

หลังจากวางสายต่างก็นัดกันมาเจอหน้าผับดัง แนะนำโดยพี่โอ คนโตสุดในวง

 AT .. Not bound

" โห ชื่อผับนี่นิสัยพี่เลยเยี่ยมจริงๆ " อิศราเปรยน้ำเสียงแซว

" ไม่ผูกพัน ใครแนะนำพี่เนี่ย ..หรือพี่มาเอง "  ชุติมนหญิงสาวคนเดียวในวงก็ร่วมแซว

โอฬารได้แต่ขยับแว่นก่อนจะดุเบาๆ " พวกแกหนิ ชื่อผับมันก็ต้องทำนองนี้แหละ " 

อิศราและชุติมนแกล้งพยักหน้าเออออพร้อมเบ้ปาก

Hey, I was doing just fine before I met you

I drink too much and that's an issue

But I'm OK…

เสียงทำนองเพลงยังคงทำตามหน้าที่ของมันทุกคืน แสงสีเริ่มสาดไปที่ผู้คน แก้วใสที่มีน้ำหลายหลากสีถูกชูขึ้น ทุกคนเริ่มสนุกไปกับเพลง สิ่งต่างๆเหล่านี้มันทำให้ผู้อยู่บนเวทีมีความสุข

" ก่อนจะจบกันวันนี้เรามาฟังเพลงเพราะๆจากทอม อิศรากันก่อนเลยค่า "  เสียงตบมือเกรียวกราวทุกคนเงียบ..

เสียงดนตรีเริ่มดังขึ้นระหว่างผลิตโชคออกจากห้องทำงาน

จู่ๆเขาก็ต้องหยุดชะงักกับเสียงนุ่มที่ดังมาจากกลางเวที ดวงตาทั้งคู่หันมองโดยอัตโนมัติ

Some people live for the fortune

Some people live just for the fame

Some people live for the power, yeah

Some people live just to play the game…

ใครกัน  คำถามแรกผุดขึ้นในหัวคำแรก

สายตาเริ่มเพ่งไปที่คนบนเวที เห็นเพียงแค่นักร้องธรรมดาๆ 3 คนที่มายืนร้อง หากแต่ว่า ไอคนที่ร้องเพลงนี้มันดูเด่นในสายตาเขาซะเหลือเกิน

" คนนั้นใคร "  น้ำเสียงเรียบเอ่ยขึ้นกับลูกน้อง 3-4 คน

" เอ่อ นักร้องครับ " 

" ไม่ได้โง่.. " 

ลูกน้องรีบก้มหัวขอโทษอย่างนับครั้งไม่ถ้วน

" ที่ฉันหมายถึง คือเด็กคนนั้น "  นิ้วเรียวชี้ไปทางอิศรา

ลูกน้องคนที่สองมองตามก่อนจะเอ่ย " อ่อ น่าจะคุณทอมอิศรา คนที่พึ่งเข้ามาทำงานวันแรกครับ " 

ผลิตโชคพยักหน้าอย่างพอใจก่อนจะออกคำสั่ง " จบโชว์แล้วให้ไปหาฉันที่ห้องทำงาน " 

ลูกน้องทำท่าอึกอักก่อนจะขัดคำสั่ง " ตะ..แต่นายใหญ่บอกว่าห้ามคุณผลิตโชค.. " 

" ฉันบอกว่าให้ไปเอามา ! "  น้ำเสียงกระแทกทำเอาลูกน้องสะดุ้งก่อนที่จะพยักหน้ายอมรับ

.

" สนุกดีเนอะ "  สาวร่างเล็กเอ่ยพร้อมหัวเราะร่า

" เดี๋ยว มนโดนตัวไหนมาหัวเราะร่วนเชียยย! "  อิศราเอ่ยแซวเพื่อนก่อนจะเริ่มเก็บสายไมค์

ทุกอย่างก็ดำเนินไปอย่างปกติ เสียแต่ว่า จู่ๆชายร่างสูงกำยำก็เดินตรงปรี่มาทางพวกเขา ชุติมนเห็นจึงรีบเดินไปใกล้ๆเพื่อนสนิท 2 คน

" คุณทอม คุณผลิตโชคให้มาเชิญครับ " 

" เชิญ.. "  อิศราชี้นิ้วมาที่ตัวเอง

" ใช่ครับ " 

อิศราทำหน้าไม่เข้าใจใส่เพื่อนๆ

" ทางนี้ครับ " อิศรายังไม่ได้ตอบรับอะไรแต่ถูกสองแรงดึงไปแล้ว

อิศรามองรอบๆห้องแคบก่อนจะเจอคนที่กำลังนั่งอยู่บนโต๊ะทำงาน

" นั่งก่อนสิ "  น้ำเสียงเรียบเอ่ยขึ้น

" ถ้าไม่นานก็ไม่เป็นไรหรอกฮะ "  อิศราทำท่าปฏิเสธเบาๆ

 " ไม่มีใครบอกเหรอว่าห้ามขัดคำสั่งผม " 

เอ๊ะ...คนแบบนี้มันคนประเภทไหนกัน...

อิศรายืนงงสักพัก ผลิตโชคตัดสินใจยืนขึ้น

ขายาวเดินเข้ามาใกล้ตัวอิศรามากเกินไปแล้ว อิศราค่อยๆถอยหลังเหลือบมองบอดี้การ์ด2-3คนที่ออกจากห้องไป

ในที่สุดก็ชิดกำแพง 

" รู้ไหมผมสนใจคุณอยู่ " 

" ห้ะ อะไรกัน "  อิศราทำหน้าเหวอ

" ตามนั้นเลย " มือข้างขวาเริ่มกันอีกคนไม่ให้ออกจากอ้อมแขน

อิศรารู้สึกว่ามันรุกล้ำเกินไปแล้ว

" ผมต้องรีบกลับบ้าน! " อิศรารีบหันหน้าหนี

ผลิตโชคได้แต่กระตุกยิ้มมุมปาก

" เพื่อนๆรอผมอยู่.. " เสียงมันเบาลงเรื่อยๆ

" คืนนี้คุณคิดว่าคุณจะได้ออกไปเหรอ" 

" อะไรของคุณผมไม่เข้าใจ " สีหน้าของอิศราเริ่มไม่ดีแล้ว

" อยากเข้าใจเหรอ "  ใบหน้าหล่อเริ่มเข้ามาใกล้อิศรามากขึ้น ใกล้จนสามารถสัมผัสลมหายใจของอีกฝ่ายได้

อิศราใช้แรงที่มีทั้งหมดผลักอีกคนออก ถึงแม้จะไม่แรงเท่าไหร่แต่มันก็ยังทำให้อีกคนออกไปไกลเขามากขึ้น

ผลิตโชคไว้ไหล่ก่อนจะเดินไปที่โต๊ะทำงาน เขานั่งลงที่เดิมทิ้งให้อีกคนยืนนิ่งอยู่ข้างกำแพง

ผลิตโชคนั่งหมุนเก้าอี้ไปมาประมาณ 2-3 รอบ 

อิศราที่ตั้งสติได้รีบพูดขึ้น ตกลงที่เรียกผมมามีอะไรเหรอ ผะ...ผมต้องรีบกลับแล้ว

 ทางผับของเราอยากจ้างวงคุณเป็นวงประจำ

 OMGGGGGGGGGGGGGGGG... 

                       จากเหตุการณ์เมื่อสักครู่มันก็น่าจะทำให้รู้นะว่าอิศราอยากจะทำงานที่นี่ต่อหรือเปล่า ! 

*

Hello : เป็นงุยกันบ้าง พึ่งแต่งเป็นครั้งแรกผิดพลาดตรงไหนรีบบอกเลยนะคะ ฟิคนี้มาในแนวแบบอยากได้ก็ต้องได้ !! ยังไงก็ฝากติดตามตอนต่อไปกันด้วยนะจ๊ะ ซียูว์..... :)

CR.SQW