ดูการ์ตูนอย่างแมว ๆ

ลำดับตอนที่ #504 : 5 สงครามสังหารหมู่ ที่พวกพระเอกโหดกว่ากระรอก Overlord

ในขณะที่กำลังหมดมุกในการเขียนบทความ พอดีมาเห็นเรื่อง Overlord ซีซั่น 3 กำลังอยู่ในช่วงที่มันที่สุดอีกช่วง ในคือ ฉากสงครามสังหารหมู่ หมายถึงสงครามที่ฝ่ายตรงข้ามตายลูกเดียว โดยที่อีกฝ่ายไม่เสียทหารเลยแม้แต่คนเดียว ซึ่งช่วงนี้กระรอกได้โชว์เทพใช้เวทย์ติดตายและใช้เดธโนท์ไม่กี่ตัวสังหารทหารอาณาจักรรีเอซทีเซ่ที่มีกว่า 250,000 นาย เกือบเรียบ

เรียกได้ว่าสะใจพระเดชพระคุณคนดูเป็นอย่างยิ่ง

สงครามมีแต่ความสูญเสีย เพราะทั้งสองฝ่ายจะบอบซ้ำ แต่นักการทหารได้ออกมาว่าสงครามที่ดีที่สุดคือฝ่ายเราไม่สูญเสียอะไรเลย แล้วถ้าสงครามพวกพระเอกทำการฆ่าทหารศัตรูเพียงฝ่ายเดียวละ โดยที่ผ่ายพระเอกไม่สูญเสียอะไรเลย มันจะเกิดอะไรขึ้น

แน่นอนว่ากระรอกไม่ได้เป็นคนเดียวที่โชว์เทพคนเดียวสังหารทหารนับแสน  เพราะที่ผ่านมาแนวต่างโลก (และแนวอื่นๆ )  มีพระเอกที่สกิลเก่งกว่ากระรอกเสียอีก แถมพวกพระเอกต่างโชว์เทพสังหารทหารจำนวนมาก โดยที่ไม่สูญเสียอะไรเลยแม้แต่น้อย  มันเกิดขึ้นเพราะอะไร และเราเรียนรู้อะไรจากเรื่องแบบนี้บ้าง ดังนั้นบทความนี้จึงมี 5 อันดับที่พวกพระเอกโชว์สังหารหมู่ และอันดับพิเศษอีกหนึ่งอันดับ

5. เหล่าภรรยาทั้ง 4 ของพระเอกถล่มกลุ่มพวกกบฏเป็นพัน (ส่วนพระเอกนั่งจิบชาชมภรรยา)

เรื่องมีอยู่ว่า นิยายเรื่อง       Manga wo Yomeru Ore ga Sekai Saikyou: Yome-tachi to Sugosu Kimama na Seikatsu (สั้นๆ ก็มังงะเทพ) พระเอกในโลกปัจจุบันได้กลายเป็นเด็ก ในโลกแฟนตาซียุคกลาง ที่เรียนรู้เวทมนต์ได้ก็ต้องอ่านหนังสือที่เรียกว่ากริมัวร์ (ตำราไสยเวท)ให้จบ แต่กลายเป็นว่ากริมัวร์นั้นก็คือการ์ตูนมังงะ ทำให้เป็นความหวานหมูของพระเอกที่จะได้เรียนเวทย์มนต์ ผลคือพระเอกเรียนรู้เวทย์มากมาย จนกลายเป็นเทพในโลกแฟนตาซีนี้ไปแล้ว

แถมชีวิตพระเอกนั้นมีภรรยาน่ารัก 4 คน (อายุพอๆ กับพระเอก)  ทุกวันพระเอกเอาใจภรรยา โดยการใช้เวทมนต์สร้างของสนุกให้ภรรยาเล่น รวมไปถึงการเสริมสร้างความแข็งแกร่งให้ภรรยา ให้ภรรยาเป็นสาวน้อยเวทมนต์บ้างละ เป็นอัศวินมังกรบ้างละ แถมภรรยาคนที่ 4 ก็เป็นจอมมารอีกต่างหาก

ความจริงเรื่องนี้พระเอกเทพมาก ดีไม่ดีเทพกว่ากระรอกอีกมั้ง เพราะมันจำคาถาเมเทโอ เวทย์สูงสุดของทุกสรรพสิ่ง (เรียกสะเก็ดดาวในอวกาศลงมาทำลายดาวดวงนี้ได้) เก่งชนิดว่าปราบจอมมารที่เคยรุกรานโลกโบราณก่อนทานอาหารตอนเย็นอย่างสบาย มีคาถาทุกสิ่งทุกอย่างที่พึ่งจะมี (จำนวนเกินหลักห้า) ทั้งควบคุมสภาพอากาศ มองอนาคต  กองทัพเสกเอาเองก็ยังได้  ฯลฯ  แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นพระเอกไม่ได้ใช้พลังเหล่านี้ครองโลกหรอก แต่เอามาเล่นกับภรรยาไม่ให้เหล่าภรรยาเบื่อเท่านั้น

และแน่นอนมันก็มีฉาก หนึ่งที่พระเอกไปทำสงคราม ในตอนที่ 100ชื่อตอน “ฉันเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดในโลกเพราะฉันสามารถอ่านการ์ตูนได้ (นิยายคงเล่ม 3) ที่ตัวเอกได้รับคำสั่งจากพระราชา  (เรื่องนี้พระราชาเปย์พระเอกทุกสิ่งทุกอย่าง อวยพระเอกสุดๆ) ให้ไปปราบกบฏที่เมือง  (สงสัยพระราชาเปย์พระเอกมากเกินไป จนชาวบ้านรับไม่ไหวมั้ง)  บรรยายว่าเมืองมีทหาร 90 เปอร์เซ็นต์ ชาวบ้าน 10 เปอร์เซ็นต์   ประมาณ 2,000 คน แน่นอนสำหรับพระเอกแล้ว มันโครตสบายเลย ไม่ต้องใช้กำลังทหารด้วยซ้ำ แค่ร่ายเวทย์คำเดียว เละทั้งกองทัพ 

หากแต่เหล่าภรรยาบอกพระเอกว่า สามีไม่ต้องออกโรงให้เหนื่อยหรอก เหล่าภรรยาขอทำหน้าที่แทน (เอาง่ายๆ อยากเล่นบ้าง) พระเอกเลยตามใจภรรยา ว่าแล้วภรรยาก็แปลงร่างเป็นสาวน้อยเวทมนต์ (โดยเวทย์ของพระเอก) ส่วนโลลิจอมมารพระเอกก็ปลดพันธการ ให้ใช้พลังเต็มที่อีก ไปเล่นกบฏกองทัพอย่างเมามัน ฝ่ายกบฏโดนถล่มอยู่ฝ่ายเดียว ส่วนพระเอกนั่งจิบชาดูเหล่าภรรยาบวกเหล่ากบฏอย่างสุขใจ เรียกว่าฉากสงครามนี้จบเพียงหนึ่งตอนเท่านั้น (ในนิยาย จบหลังพระเอกอ่านมังงะเสร็จหนึ่งเล่มพอดี)

ซึ่งในเรื่องก็ไม่ได้บอกนะว่ามีคนตายหรือเปล่า แต่พระเอกเรื่องนี้เห็นซื่อแบบนี้เหี้ยมใช้ได้เลย 

4. เอายอกไปถล่มทั้งกองทัพจนอาณาจักรหนึ่งล่มสลาย

Kyuuketsu Hime wa Barairo no Yume o Miru เป็นเรื่องราวของพระเอกคนหนึ่งที่เสียชีวิตจากอุบัติเหตุ หากแต่กลายเป็นว่าเขากลับเกิดมาใหม่ในร่างของเจ้าหญิงแวมไพร์โลลิโมเอะ ตัวละครเทพที่เขาสร้างในเกมออนไลน์ “Eternal Horizon Online” และเขาไม่ได้มาตัวเปล่า เพราะพลังสกิล ทรัพย์สิน (เงิน, ปราสาทลอยฟ้า) และบรรดาสัตว์เลี้ยง (เทพ, มาร, มังกร) ก็มากับเขาด้วย

และเมื่อพระเอกตั้งสติได้ก็พบว่าบรรดาสัตว์เลี้ยงของเธอนั้นเทพกว่าเธอหลายขุม แถมแต่ละตัวนั้นจงรักภักดีและคาดหวังให้พระเอกนำพวกมันสู่สงครามเพื่อยึดครองโลก แถมโลกที่พระเอกตื่นนั้นไม่ใช่โลกที่เขารู้จักหากแต่เป็นโลกแฟนตาซียุคกลางที่พบเห็นทั่วไป  

ผมเรียกเรื่องนี้ว่าโอเวอร์ลอร์ดเวอร์ชั่นไม่ลีลามาก ในขณะที่กระรอกจะทำอะไรต้องวางแผน หรือดูลาดเลาเสียก่อน เรื่องนี้ไม่ใช่ พระเอก (ในร่างสาวน้อย)จัดหนักไม่มีกั๊ก ใครทำอะไรกวนทีน เธอจะยำมันเละ

สำหรับฉากสงครามสังหารหมู่อยู่ในเล่ม 2 เป็นตอนที่พระเอก (ขอเรียกอย่างนี้นะ แม้จะอยู่ในร้างเจ้าหญิงแวมไพร์ก็เถอะ)  ได้ไปเจริญสัมพันธ์ไมตรีกับเจ้าชาย (ละดับ 3) และเจ้าหญิงอาณาจักรเอมาที (ที่พระเอกอยู่ และคนในอาณาจักรรู้แล้วว่ามีอาณาจักรของพระเอกอยู่) เจ้าชายได้ขอกำลังเจ้าหญิง (โลลิ) ให้รัฐประหารอาณาจักรตนเอง และเปลี่ยนแปลงการปกครองของประเทศให้เป็นประชาธิปไตย ล้มระบอบเน่าเฟะของพ่อตนเองให้หมด

แน่นอนตอนแรกพระเอกปฏิเสธ เพราะคิดว่ามันเป็นการเร็วไปที่จะนำการปกครองประชาธิปไตยมาใช้ในโลกที่เต็มไปด้วยการปกครองของกษัตริย์ แต่ก็รับความเป็นเพื่อนของเจ้าชายและเจ้าหญิง หากแต่ต่อมาเจ้าชายและเจ้าหญิงถูกลอบสังหาร (ส่วนเจ้าหญิงโลลิเศร้ามากพราะฆ่าตัวตายเพื่อไม่ให้โดนข่มขืน)  คนที่ทำก็คือพระราชา พ่อของเจ้าชายนั้นเอง แถมยังใส่ร้ายอาณาจักรของพระเอก แถมประกาศสงครามกับพระเอกอีกต่างหาก (เพราะมนุษย์ดูถูกปีศาจ เห็นว่าเป็นเผ่าพันธุ์ด้อยพัฒนา จึงมองนึกว่าพระเอกกระจอกงอกง่อย และอยากได้ทรัพยกรของอาณาจักรพระเอก)

พระเอกก็ตอบแค่ว่าได้ อยากได้สงครามใช่ไหม ให้เตรียมกำลังดีๆ ไม่ต้องมีเจรจา ไม่ต้องมีประนีประนอม ถ้าถึงเวลานัดสงครามเกิดขึ้นแน่

โดยสถานที่เป็นพื้นที่รอบเขตชายแดน และเมื่อถึงเวลานัด ฝ่ายอาณาจักรจัดเต็ม รวมได้ 30,000 คน มีทั้งทหาร นักผจญภัย นักเวทย์ ไปจนถึงนักรบมังกร (ไวเวิร์น) อีกต่างหาก

ส่วนฝ่ายพระเอกนั้นไม่อยากจะโม้ ในอาณาจักรเต็มไปด้วยอสูรปีศาจ (สัตว์เลี้ยงของพระเอก และของเพื่อนพระเอก) เต็มพิกัด ทั้งเทพ ไม่เทพ มาจากเปิดกาซ่า ทำอีเวนส์ยากๆ ได้มาเป็นพวก ขนาดตัวอ่อนที่สุดในอาณาจักรก็เก่งกว่าพระเอกหลายเท่า แถมมีการเป่ายิงฉุบอีกต่างหากว่าใครไปลุยแนวหน้าก่อน

ที่นี้แหละ คนที่ไปประเดิมคนแรก เสือยักษ์มีปีก สัตว์ร้ายแห้งภัยพิบัติลำดัง 4 (ของไบเบิลหรือเปล่าไม่แน่ใจ)  ตามด้วยยอก-โซธอท  ใช่แล้วละ เอายอกไปเปิดสงครามแบบจัดเต็มตั้งแต่ยกแรก แค่สองตัวนี้ทหารทั้งหมดเละไม่เป็นท่า ตามด้วยกองทัพพระเอกอีก 10,000  (มอนป่าแถวๆ นี้) ที่ไม่มีใครตายสักตัว เพราะพระเอกร่ายเวทย์ชุปหมู่ ผลคือสงครามจบเพียงครึ่งวัน ไม่เพียงกองทัพพังพินาศ อาณาจักก็ล่ม พระราชาตาย อาณาจักรพระเอกเข้ายึดครองและเปลี่ยนมันเป็นอาณานิคมของพระเอกในที่สุด

ปล.เนื้อหาจากบนเว็บ ไม่รู้รวมเล่มจะเปลี่ยนรายละเอียดหรือเปล่า

3. ปิดประตูตีแมว

นิยาย Saikyou Gild Master no Isshuukan Kenkokuki เป็นผลงานการแต่งของ Mitsuru Inoue  ภาพประกอบโดย Hinooka Shuji ซึ่งตัวนิยายก็คลายๆ โอเวอร์ลอร์ด เพียงแต่เรื่องนี้ พระเอกเป็นมนุษย์ และตรงไปตรงมา ไม่มีกั๊กเหมือนกันเจ้าหญิงแวมไพร์

                พระเอกเรื่องนี้มีชื่อว่า ยานาเสะ เร็น เป็นคนธรรมดาที่กำลังติดเกม VR ออนไลน์ ชื่อ  “Einherjar” เล่นมานานถึง 5 ปีแล้ว โดยเป็นเกมที่มีอิสระสูงมาก คือเรารับบทเป็นหัวหน้ากิลด์ ฝึกฝนลูกน้อง (ไม่ใช่ผู้เล่นด้วยกัน)  อัพเกรดลูกน้อง แต่งตัวให้ลูกน้อง จนทำให้เขามีลูกกิลด์เทพหลายคน (200 คน รวมทั้งเมดด้วย)

จนวันหนึ่ง ขณะเขาทำภารกิจในเกมเสร็จ เขาเผลอหลับไป เมื่อตื่นขึ้นมาก็พบว่าเขาได้กลายเป็นหัวหน้ากิลด์ ตัวละครผู้นำกิลด์ที่เขาสร้างในเกม และเหล่าลูกน้องชายหญิง หลากหลายเผ่าพันธุ์มีชีวิตที่รักเคารพเรามาก และพวกเขาพร้อมปราสาทก็มาอยู่โลกแฟนตาซีที่ไม่รู้จักมาก่อน ทำให้เร็นรู้ว่าเขาได้มาอยู่ต่างโลกพร้อมกับพรรคพวกเสียแล้ว และสิ่งแรกๆ ที่เขาตั้งใจคือก่อตั้งประเทศภายในหนึ่งสัปดาห์

                เอาว่ายๆ เรื่องนี้ดำเนินเรื่องคล้ายโอเวอร์ลอร์ด สกิลโกงพอๆ กัน คือสกิลบางอย่างพระเอกมองธรรมดามากๆ แต่สำหรับโลกแหนตาซีถือว่าโกงมาก แม้แต่เวทย์บิน พระเอกเห็นปกติ แต่โลกนี้ไม่มีเวทย์บิน แถมนักผจญภัยในโลกนี้ที่เก่งที่สุดยังแค่ระดับล่างของสมาชิกกิลด์พระเอก

แต่สิ่งที่แตกต่างกับโอเวอร์ลอร์ดคือ เรื่องนี้พระเอกไม่ได้สู้คนเดียว แต่ให้คนในตี้ช่วยด้วย (เพราะคนในกิลด์อยากช่วยพระเอกจัด ทั้งๆ ที่บางอย่างพระเอกคนเดียวก็ถล่มราบแล้ว)

                และที่สำคัญเรื่องนี้สงครามเกิดขึ้นไม่กี่วันหลังพระเอกมาโลกนี้ด้วยซ้ำ เมื่อพระเอกประกาศจะก่อตั้งประเทศ เพราะไม่อยากให้คนอื่นเอาเปรียบ (พวกขุนนางอยากให้พวกพระเอกเป็นสมบัติประเทศของตน เพราะมีความสามารถโกงมหาโกงมาก   แต่พวกพระเอกมองว่าเป็นการเอาเปรียบ และดูถูกพระเอก  พระเอกเลยตัดสินใจตั้งประเทศไม่ยอมใคร)

                แน่นอนก็ต้องมีการประกาศสงครามกับอาณาจักรที่พระเอกอยู่ แม้ว่าพื้นที่ตั้งประเทศพระเอกจะเป็นดินแดนที่มนุษย์ไม่อาศัยอยู่ก็ตาม

                 และเมื่อถึงเวลาสงคราม ฝ่ายอาณาจักรมาทหารเกือบแสน (จำไม่ได้เท่าไหร่ เดาว่า 70,000 มั้ง จำไม่ค่อยได้) แต่ฝ่ายพระเอกใช้คนไม่กี่คน ใช้เวทย์เหาะหมด (แค่เหาะทหารก็แตกตื่น  โจมตีอะไรก็ไม่ได้แล้ว จากนั้นให้สมาชิกกิลด์สร้างกำแพงดินล้อมรอบกองทัพทหารเกือบทั้งหมด จากนั้นพวกที่ใส่เวทย์พระเดชพระคุณ ทั้งใส่ตัวไซครอปกลางวง, เวทย์ไฟ, เวทย์น้ำแข็ง, เวทย์ดิน ระดับทำลายเทียบเท่าเวทย์ระดับ 10 ของกระรอก  แถมบางคนสดถึงขั้นลงบนพื้นฟันแบบสามกํกมุโซเลยก็มี ด้วยทหารจำนวนมากแต่ก๊าก กิลด์พระเอกที่เทพเกินไป ในที่สุด สงครามปิดประตูตีแมวก็จบลงไม่กี่ชั่วโมง ทหารตายเกือบหมด ส่วนฝ่ายพระเอกไม่มีใครตายสักคน แถมพระเอกมีเวลามากพอไปบอกคนในอาณาจักรว่ากองทัพที่เอ็งส่งไปพินาศหมดแล้วนะ ให้คนใหญ่คนโตฉี่แตกไป จนในที่สุดอาณาจักรของพระเอกก็ก่อตั้งขึ้นมาได้สำเร็จ

                อย่างไรก็ตาม เรื่องก็ไม่จบเพียงเท่านี้ เพราะอาณาจักรอื่นๆ ได้ยินข่าว ก็ไม่ค่อยเชื่อ แล้วมาอยากลอง ของ คิดว่าตนแน่ ผลคือ......ไม่ต้องบอกนะ ว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น

ไปตายกันชัดๆ

              

             ความจริงอันดับนี้ อยากยกสไลม์ Tensei shitara Slime Datta Ken แต่พอดีไม่ได้อ่านถึงตอนถล่มกองทัพมนุษย์ เลยไม่ขอยกมาละกัน ดังนั้นก็ขอยกเรื่องนี้มาแทน

                Yami Guild no Master Wa Kyou mo Hohoemu  -วันนี้มาสเตอร์กิลด์มืดก็ยังคงยิ้มแย้ม แต่งโดย Mizokami Ryo/Suisei วาดภาพประกอบโดย AmazonaCatfish  โดยเป็นเรื่องราวของพระเอกคนหนึ่งที่ความจริงก็ไม่ได้เก่งอะไร แต่ด้วยเหตุผลอะไรบางอย่าง ทำให้เขาอายุยืนยาว โดยที่ไม่มีวันแก่  และเขาได้เลี้ยงลูกสาว 9 คน ซึ่งเธอก็ไม่ใช่มนุษย์ธรรมดา  เพราะเธอเป็นสาวอมนุษย์ที่มีพลังวิเศษชนิดฆ่าคนได้เป็นพัน

                พระเอกได้ก่อตั้งกิลด์ แต่ไปๆ มากิลด์ก็กลายเป็นกิลด์มืด ที่หมายถึงกิลด์อันตรายต่อราชอาณาจักร ที่จำเป็นต้องกำจัด  สาเหตุที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะเหล่าลูกสาวของพระเอกกำลังจะยกครองโลก เพื่อมอบเป็นของขวัญให้แก่มาสเตอร์อันเป็นที่รักของเธอ

                แน่นอนว่าเนื้อหานิยายเต็มไปด้วยฉากสังหารหมู่ เริ่มมาตั้งแต่ตอนแรกเลย เมื่อนักผจญภัยดับทหารจำนวนพันกว่าๆ บุกไปยังป่าอันที่ตั้งของกิลด์มืด โดยหารู้ไม่ว่ามันเป็นกับดัก ก่อนที่จะถูกพวกลูกสาวของพระเอกดักฆ่ากันจนตายจนหมด

                สาเหตุที่เป็นเช่นนั้น เพราะพวกทหารและนักผจญภัยถูกแบ่งกลุ่ม อีกทั้งพวกเขาไม่รู้ข้อมูลเกี่ยวกับฝ่ายตรงข้ามเลย ไม่รู้แม้แต่หน้าตาศัตรู ไม่รู้ความสามารถ ผลคือพวกเขาไปติดกับดักง่ายๆ  ตายแบบดับอนาถจนเกือบหมด

            1. ส่งนิวเคลียร์ไปบอม (เม่ง)

Modern Weapons Cheat in Another World  หรือ เอาอาวุธยุคใหม่ไปต่างโลก เป็นนิยายที่ เอาตรงๆ นะ ผมชอบ อย่างบอกไม่ถูก โดยเป็นเรื่องของพระเอกมัธยมปลายนากาโตะ คาซุยะ ที่จู่ๆ โดนเรียกไปต่างโลกโดยพระเอก  แน่นอนไปตัวเปล่าไม่ได้ พระเจ้าเลยให้พระเอกเลือกความสามารโกงได้หนึ่งอย่าง ซึ่งพระเอกขอเลือกพลังอัญเชิญอาวุธสงครามยุคปัจจุบันได้หรือเปล่า พระเจ้าเห็นบอกว่ามันโกงเกินไป เอาเป็นว่าขอเนิร์ฟหน่อย เอาเป็นเลเวลอัญเชิญครั้งแรก ให้อัญเชิญแค่อาวุธสงครามโลกครั้งที่สอง และไม่สามารถอัญเชิญต่อเนื่องแบบติดกัน ละกัน ซึ่งพระเอกตกลงตามนั้น

และเมื่อพระเอกส่งไปต่างโลก เขาเลยอัญเชิญดู พบว่านอกจากจะได้ปืนสงครามโลกครั้งที่ 2 ครบทุกแบบแล้ว ยังมีบุคลากรสงครามโลกครั้งที่ 2 ตามมาได้ ไม่ว่าจะเป็นทหารชาย ทหารหญิง หน่วยทหารราบ ทหารอาวุธหนัก ยานพหนะ พร้อมคนจับ คนซ่อมบำรุง ซึ่งพระเอกได้แต่งตั้งทหารหญิงคนหนึ่งเป็นผู้ช่วย ตอนหลังหญิงคนนั้นก็กลายเป็นเมียหลวงพระเอก แถมเป็นยันเดเระอีกต่างหาก

ตอนแรกๆ อาวุธพระเอกไม่เท่าไหร่ หากแต่จู่ๆ มันมีอีเวนส์สะสมแต้มประสบการณ์ ทั้งฆ่าคนจากญี่ปุ่นด้วยกัน มอนสเตอร์ในป่าใหญ่หลายตัว เลเวลพระเอกพุ่ง จนอัญเชิญรถถัง เครื่องบิน เริ่มทันสมัยขึ้นเรื่อยๆ จนในที่สุดก็มาถึงอาวุธปัจจุบัน พร้อมฐาน แถมก่อตั้งประเทศจนกลายเป็นมหาอำนาจของโลกแฟนตาซีในที่สุด

อืม......... ถ้าถามว่านิยายเรื่องนี้สนุกไหม ก็ตอบตรงๆ ว่า เนื้อเรื่องเละมาก ไม่สมเหตุสมผล ไม่แปลกสักเท่าไหร่ที่ไม่มีทำรวมเล่มพิมพ์ ถ้าทำนี้คงปรับหลายจุดมาก ไม่ว่าจะเป็นขนาดฮาเร็มพระเอก พระเอกเอากับสาวๆ มากเกินไป (จนไม่อยากเรียกฮาเร็ม)  สกิลพระเอกอัฟเลเวลมากเกินไป เนื้อเรื่องเวอร์เกินไป 

อย่างไรก็ตาม มันมีสิ่งหนึ่ง คือตัวนิยายมันสนองเนิร์ดมากๆ โดยเฉพาะใครที่อ่านแนวต่างโลกแล้วใฝ่ฝันว่าอยากเห็นอาวุธยุคปัจจุบันไปเทพในต่างโลก แน่นอนมันมีเรื่อง “เกต” ก่อนหน้านั้นแล้ว แต่เรื่องนี้มันตรงกองทัพมันเคลื่อนไหวตามคำสั่งพระเอก พระเอกคือจุดศูนย์กลางเท่านั้น  และเราได้เห็นฉากสงครามจุใจมาก

และฉากที่ผมค่อนข้างชอบ และเชื่อว่าอยากจะเห็น ก็คือฉากพระเอกใช้นิวเคลียร์ทำลายจักรวรรดิ ที่เป็นไม้เบื่อไม้เมากับอาณาจักรพระเอกมาโดยตลอด ความจริงทั้งคู่ผ่านมาหลายศึกแล้ว (ตอนแรกๆ ฝ่ายจักรวรรดิแค่ส่งทหารธรรมดาๆ หลังๆ มีเรือเหาะ มีเครื่องจักร ซอมบี้ก็มา .....ก็บอกแล้วไงว่าเนื้อหามันเละ) จนพระเอกเกือบเอาตัวใม่รอดครั้งหนึ่ง ดังนั้นคราวนี้พระเอกเปิดศึกบ้าง หลังจากตั้งรับมาโดยตลอด ด้วยการใช้นิวเคลียร์ยิงใส่จักรวรรดิหลายลูก ปลูกดอกเห็นอย่างสวยงาม ทำลายส่วนสำคัญของอาณาจักรเข้าเป้าหมด ซึ่งรายงานบอกว่าฝ่ายพระเอกเสียหาย 0 ส่วนฝ่ายจักรวรรดิคนตายนับแสน….  เรียกว่าทำใฝันหลายคนเป็นจริงที่ได้เห็นอาวุธที่โหดเหี้ยมในปัจจุบันเอามาใช้ในโลกแฟนตาซี ให้คนที่นั้นได้เห็นความร้ายกาจของมัน

แต่ที่เหลือเชื่อคือ ฝ่ายจักรวรรดิโดนนิวเคลียร์หลายลูกยังอุตส่าห์ตั้งตัวได้นี้แหละ (ถึงบอกไงเนื้อเรื่องมันเละ)

             แพ้เพราะความไม่รู้

อันดับพิเศษ  เป็นสงครามที่พ่ายยับ ไม่รู้ว่าฝ่ายพระเอกมีคนตายหรือปล่า แต่มันก็แสดงให้เห็นถึงความต่างชั้นของกองทัพ เมื่ออีกฝ่ายมิ่งอาวุธที่เหนือกว่า

นิยายปล่อยแม่มดนั้นซะ Release That Witch  เป็นนิยายจีน แต่งโดย Er Mu ในชื่อจีน Fang Kai Na Ge Nv Wu lkgs สาเหตุที่เอามาเขียนถึงเพราะมันกำลังเป็นอนิเมะในตอนนี้ โดยเรื่องราวเป็นเรื่องราวของพระเอกในประเทศจีนยุคปัจจุบัน มีสถานะเป็นนักเรียนช่างกล (ที่เม่งโครตเก่ง สร้างปืน สร้างเรือ สร้างเครื่องจักรไอน้ำได้)  จู่ๆ เขาตื่นขึ้นมาอีกครั้งในร่างของเจ้าชายโรแลนด์ ในโลกแฟนตาซี ที่ปกครองเมืองชายแดนที่เต็มไปด้วยปัญหา แถมยังมีภารกิจแย่งชิงราชบัลลังก์ในยุคกลาง เจ้าชายต้องฟันฝ่าอุปสรรคมากมายเพื่อพาเมืองเล็กๆ แถบชายแดนไปสู่ความเจริญมั่งคั่ง โดยมีกุญแจอยู่ที่เด็กสาวที่เป็นแม่มด ที่ซึ่งชาวบ้านรังเกียจ หากแต่เขากลับมองว่าเธอคือผู้มีพลังวิเศษที่จะนำความเจริญมาสู่เมืองนี้....

ในโลกนี้แม่มดถือว่าเป็นสิ่งที่น่ารังเกียจ  เพราะเด็กสาวเหล่านี้มีพลังเวทมนต์ (โลกนี้ไม่มีเวทมนต์ ส่วนมากมีเฉพาะบางคน ตั้งแต่เกิด และใช้เพียงเวทย์เดียวเท่านั้น)  ที่เชื่อว่าเป็นสิ่งชั่วร้าย แต่พระเอกกลับมองว่ามันคือพรที่สวรรค์ประทานมา และเด็กสาวคนแรกที่อยู่ในสังกัดพระเอกก็คือเวทย์ไฟ พระเอกได้ใช้เธอสร้างสิ่งต่างๆ ไม่ว่าคอนกรีต ดินปืน ปืน เครื่องจักรไอน้ำ

                หากใครสนใจอ่านนิยายนี้ คงต้องใช้เงินหน่อย เพราะต้องจ่ายเงินเพื่อเปิดอ่านนิยาย แต่ถ้าอยากอ่านจริงๆ ขอบอกว่าเป็นนิยายที่ดำเนินเนื้อเรื่องเนิ่บมาก เนิ่บ เชื่อมช้า เน้นไปทางประดิษฐ์โน้นนั้น มากกว่าจะเน้นความสัมพันธ์ตัวละคร อารมณ์ประมาณว่า เนื้อเรื่องปาไปเป็น 100 ตอนกว่าจะเข้าประเด็น

                จุดที่น่าสนใจก็คือ ฉากสงครามเรื่องนี้ เพราะอาณาจักรของพระเอกเป็นเมืองเล็กๆ กระจอก ทำให้เป็นเมืองที่ถูกเอารัดเอาเปรียบมากที่สุด โดยเมืองป้อมปราการขนาดใหญ่ที่พยายามหาเรื่องพระเอกหมด จนเมื่อพระเอกปรับปรุงเมืองให้ดีขึ้น และพยายามพึ่งพาตนเองไม่ง้อเมืองป้อมปราการ จนในที่สุดเมืองป้อมปราการก็ประกาศสงครามกับพระเอก

                กองทัพของพระเอกน้อยกว่าของเมืองป้อมปราการมาก ทหารส่วนใหญ่เป็นชาวบ้านที่พึ่งประจำการไม่กี่เดือน แถมจำนวนน้อยอีก ส่วนเมืองป้อมปราการมีคนมากกว่าหลายพันคน แถมเป็นมืออาชีพ ผ่านศึกนับไม่ถ้วน

                อย่างไรก็ตาม สุดท้ายทหารป้อมปราการแพ้ ชนิดย่อยยับ โดยที่ทหารพระเอกแทบไม่ตายสักคน

                สาเหตุเพราะพระเอกเลือกใช้การรบแบบสมัยดินปืน ที่เหนือกว่าการรบอัศวินที่ล้าหลัง แม้ทหารพระเอกมีจำนวนน้อย แต่ผ่านการฝึกฝน จนมีระเบียบวินัย การจัดรูปขบวนที่แปลกใหม่ ประกอบกับอาวุธที่น่ากลัวอย่างปืนคาบศิลา และดินปืน

                ตอนแรกทหารจักรวรรดิจำนวนมากพยายามบุกป้อมเมืองพระเอก แต่โดนทั้งกับดัก ที่สำคัญพระเอกมีปืนใหญ่ที่ยังไม่มีใครมีตอนนั้น บอมจนทหารเสียขวัญ ม้าที่ไม่ได้รับฝึกให้ไม่กลัวเสียงปืนต่างหนีกระเจิง ทหารจนแตกทัพ พวกเขาไม่รู้อะไรทั้งสิ้น อาวุธมันคืออะไร มันมีอนุภาคขนาดไหน พวกเขาไปลุยทั้งๆ ที่ไม่มีข้อมูล ผลสุดท้ายแพ้

                จากนั้นพระเอกก็ส่งกองทัพมาไล่ลา ทหารวิ่งเข้าไป แต่โดนปืนกระหน่ำยิงตายแทบไม่ทันที่จะถึงตัวด้วยซ้ำ  แถมแม่ทัพใหญ่อยู่ในสนามรบอีกต่างหาก มาโดนลูกปืนยิงตายอนาถ ผลคือสงครามจบลงเพียงหนึ่งวันกเกือบครึ่งเท่านั้น ทำให้พระเอกได้ป้อมปราการ และเป็นจุดเริ่มต้นความยิ่งใหญ่ในเวลาต่อมา

                คำถามต่อมา เราได้อะไรจากสงครามสงครามหมู่ครั้งนี้ เราได้เห็นการเกิดสงคราม ที่ส่วนใหญ่มักมาจากการแย่งชิงอาณาเขตกัน การแสดงอำนาจต่อประเทศเพื่อนบ้าน มันเป็นเรื่องของคนใหญ่คนโต ที่ตัดสินอะไรไป ก็จะเกี่ยวพันกับหลายชีวิต  จนบางครั้งคนที่ซวยที่สุดก็คือชาวบ้าน ทหารตาดำๆ ที่สู้เพื่อคนบางกลุ่ม โดยพวกเขาไม่ได้อะไรแม้แต่น้อย

                สงครามสังหารหมู่อาจมองว่าเป็นสงครามที่ส่งเสริมให้พระเอกเทพโครต ใช้คนไม่กี่คน สยบทหารมากมาย โดยไม่มีใครตายเลย แต่ในขณะเดียวกันเราได้เห็นอีกฝ่ายที่ดำเนินการรบที่ผิดพลาดตั้งแต่ประกาศสงคราม ดั่งคำของซุนวูว่าไว้ “รู้เขารู้เรา รบร้อยครั้งชนะร้อยครั้ง”  หากฝ่ายเรารู้จักฝ่ายตรงข้ามก็คงดีกว่านี้ ผลก็คงไม่ออกมาแบบนี้

                ในเรื่องโอเวอร์ลอร์ด ฝ่ายอาณาจักรได้เสนอความเห็นว่าควรประกาศสงคราม ส่วนหนึ่งก็เข้าใจกำลังของอีกฝ่ายดี เพราะรบกันมายาวนาน จนกลายเป็นประเพณีไปแล้ว และไม่ได้คิดว่าจอมเวทย์คนเดียวจะมีผลต่อกองทัพขนาดนี้ ในขณะเดียวกันพระราชาจำเป็นต้องแสดงความเป็นพระราชา ไม่สามารถให้อีกฝ่ายเสนออำนาจเหนือกว่าตนได้ ผลคือพังพินาศไปทั่วอาณาจักร

                คนจะเป็นพระราชาผู้นำ จำเป็นต้องรู้กำลังของอีกฝ่าย ทั้งๆ ที่ตจนไม่รู้จอมเวทย์เก่งขนาดไหน มาจากไหน ทำไมอีกฝ่ายถึงให้ความสำคัญขนาดนี้ แทนที่จะฉุดคิด แต่เพราะความหลงตนเองบังตา คิดว่าฝ่ายตนแน่ เน้นจำนวนเข้าว่า

อีกหนึ่งของความสำเร็จของฝ่ายพระเอก นอกจากความเท่ ความเก่งแล้ว สิ่งหนึ่งที่หลานคนนึกไม่ถึง ก็คือการวางแผนและอำนาจข่าวกรอง ที่เราเห็นนิยายหลายเรื่อง ฝ่ายพระเอกจะทำสงครามกับใคร ก็ขึ้นอยู่กับข้อมูลฝ่ายนั้น โดยจะส่งกองกำลังสายลับหาข่าว ทราบกำลังพล การติดตามเคลื่อนไหว ฝ่ายพระเอกกระรอกรู้ความเป็นไปของกองทัพศัตรูอีกอย่าง รู้ว่าจะทำอะไรต่อไป มีกำลังขนาดไหน การวางแผนมาอย่างดี ทำให้ได้รับชัยชนะ

เรียกได้ว่าต่อให้เก่งแล้ว แต่พวกพระเอกไม่ประมาท แม้โอกาสแพ้จะมีแค่ 1 เปอร์เซ็นต์ แต่ก็ยอมให้ 1 เปอร์เซ็นต์นั้นทำให้ฝ่ายตนพ่ายแพ้ได้