คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #421 : Reiko the Zombie Shop ทวินเทลล่าซอมบี้ VS ฆาตกรโหดหมีร้องไห้
มีบอร์ดแห่งหนึ่งตั้งคำถามว่าตัวละครจากการ์ตูนใดที่มีนิสัยโหดเหี้ยม โรคจิต ใช้ความรุนแรง และทำให้เราเกลียดสุดขีดมากที่สุด
แน่นอนว่า มีหลายความคิดเห็น ในการนำเสนอตัวละครที่ชั่วที่สุด แต่ส่วนใหญ่จะเป็นประเภท ตัวละครที่ออกไปทางบ้าอำนาจ ไม่ก็ไม่เข้าข่าย เช่นไม่ได้โหดเหี้ยม ไม่รุนแรง หรือบางคนเราก็ไม่ได้รู้สึกเกลียด คือเข้าใจตัวร้ายบ้างว่าทำไมเขา-เธอจำเป็นต้องทำ
แต่ถ้าจะเอาคำตอบผม ผมตอบว่า “ซากิ ยูริคาวะ” (Saki Yurikawa) คือเป็นตัวละครที่เข้าข่ายหมด ไม่ว่าจะมีนิสัยโหดเหี้ยม โรคจิต รุนแรง และการกระทำของเธอ ผมเชื่อว่าหลายคนโครตเกลียดเธอ
คำถามต่อมาซากิ ยูริคาวะ คือใคร?
เชื่อเถอะ ว่าในที่นี้ไม่มีใครรู้จัก แต่เชื่อไหมว่าเธอเป็นตำนาน เธอเป็นตัวละครสำคัญจากเรื่อง Reiko the Zombie Shop (1999) หลายคนก็ งง อีกว่ามันการ์ตูนอะไรไม่รู้จัก มันเป็นการ์ตูนแนวโหดเลือดสาด (เกือบจัดอยู่ในกุโระด้วยซ้ำ) ของนักเขียนที่ชื่อเรย์ มิกะโมโตะ (Rei Mikamoto) หากใครไม่รู้จักอีก ก็ตอบว่าผลงานล่าสุดของเขาคือ Chimamire Sukeban Chainsaw ซึ่งหากจำไม่ผิด ตอนนี้มีการทำเป็นซีรีย์คนแสดงแล้วด้วย และก็มีอีกผลงานคือ Big Tits Dragon ก็ถูกดัดแปลงเป็นภาพยนตร์ เช่นกัน
อย่างไรก็ตาม ด้วยความรู้สึกส่วนตัว Reiko the Zombie Shop น่าจะเป็นผลงานที่เป็นตำนานมากที่สุดแล้ว
เรย์ มิกะโมโตะ เป็นนักวาดการ์ตูนที่เน้นแนวสยองขวัญ ส่วนมากออกไปทางแอ็คชั่นเลือดสาด อารมรณ์แบบการ์ตูนแนวสยองขวัญ และแนวแอ็คชั่นเลือดสาดแบบสมัยก่อน เชื่อเลยว่าสมัยก่อนผ่านการ์ตูนแนวๆ นี้มาแล้ว อย่าง Devilman, Kujakuou: Sengoku Tensei คุจากุ เทพฤทธิ์พิชิตมาร อารมณ์เดียวกัน
สำหรับใครที่สนใจที่จะดูมังงะเรื่องนี้ ก็มีแบบให้อ่านในเน็ต (ภาษาอังกฤษ) ให้ได้อ่าน (แต่ไม่แปลไทย) แต่มีคำแนะนำคือให้อ่านแค่เล่ม 1-2 พอ แม้การ์ตูนเรื่องนี้จะมี 11 เล่มจบก็ตาม เพราะเนื้อหาช่วงหลังๆ ออกทะเลมาก (ตามสไตล์ของคนเขียนเรื่องนี้ และเป็นสไตล์การ์ตูนแนวแบบนี้สมัยก่อนด้วย เพราะชอบออกทะเลช่วงหลังๆ) นอกจากนี้ยังมีเนื้อหาค่อนข้างสยองขวัญ รุนแรง ไม่เหมาะคนขวัญอ่อนเป็นอย่างยิ่ง (แต่เชื่อไหม การ์ตูนไพเรทสมัยก่อน ที่เป็นแนวนี้ อารมณ์แบบนี้เหมือนกันหมดแหละ)
Reiko the Zombie Shop เป็นเรื่องของสาวทวินเทลสุดน่ารักนาม เรโกะ ฮิมะโซโนะ ที่เป็นเด็กสาวที่มีสองด้าน ด้านหนึ่งเป็นเด็กนักเรียนมัธยมปลาย และอีกด้านหนึ่งเป็นเจ้าของร้าน “ซอมบี้” ที่มีชื่อในวงการ เพราะเธอเป็นหมอผีมืออาชีพที่ขอให้มีเงิน เธอก็สามารถทำให้ศพคนตายฟื้นคืนชีพ (เป็นซอมบี้) ได้ (โดยดาวห้าแฉกที่มือเธอ) โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อสอบถามข้อมูลหรือ ทำให้ศพมีความรู้สึกนึกคิดเป็นของตนเองได้ นอกจากนั้นเธอยังทำงานเป็นนักสืบและนักกำจัดซอมบี้ (นอกรีต) ด้วย
นอกจากนี้ตัวการ์ตูนยังติดอันดับ “10 มังงะซอมบี้ที่ดีที่สุด” จากเว็บ Anime News Network ด้วยคำนิยามว่ามีแต่หนอนยั้วเยี๊ย และฆ่ากันให้ตายตั้งแต่ต้นเรื่องจนจบเรื่อง ซึ่งเป็นการนิยามที่ตรงกับการ์ตูนเรื่องนี้เป็นอย่างดี
ในช่วงแรกๆ ของการ์ตูน จะเป็นเนื้อหาสยองขวัญจบในตอน แบบตลกร้าย ซึ่งเป็นอีกหนึ่งประเภทที่ฮิตๆ ในการ์ตูนสมัยก่อน แต่ส่วนมากเป็นการ์ตูนผู้หญิง แถมการ์ตูนเรื่องนี้ช่วงแรกๆ ลายเส้นเหมือนการ์ตูนผู้หญิงด้วยซ้ำ (โดยหารู้ไม่ว่า คนเขียนเรื่องนี้ไม่ใช่ผู้หญิง แต่เป็นผู้ชาย!!)
สำหรับตอนแรก (บทที่ 1) 1 สาวทวินเทลได้รับเชิญตาลุงเจ้าของคฤหาสน์แห่งหนึ่งที่หน้าตาโรคจิต (รู้เลยว่าไม่ใช่คนดี) ให้มาปลุกลูกสาว)ที่ฆ่าตัวตายอย่างลึกลับ แต่คนเป็นแม่ยังคงเก็บศพลูกสาวเอาไว้ จนตอนนี้ศพลูกสาวได้เน่า เน่าเปลือยหนอนเต็มปากไปแล้ว
ตอนแรกๆ ตาลุงไม่เชื่อมือทวินเทล นึกว่าทวินเทลเป็นนักต้มตุ๋น จ่ายไปตั้ง 200,000 เยน อาจไม่ได้อะไร
ตาลุงยังคงดูถูกทวินเทล ว่าเด็กแบบนี้นะจะมีวิชาอย่างคืนชีพศพ ทวินเทลเริ่มหงุดหงิดกับคำดูถูกนี้ บอกว่าวิชาของเธอเป็นของแท้แน่นอน ว่าแล้วจึงจัดวิชาคืนชีพให้ดูต่อหน้าต่อตา จนศพลูกสาวเจ้าของคฤหาสน์ตื่นขึ้นมาอย่างน่าสยดสยอง และเมื่อศพฟื้นขึ้นมา สิ่งแรกที่ศพทำเธอคือพยายามฆ่าพ่อของตนเอง
ทวินเทิลได้อธิบายให้ภรรยาเจ้าของบ้านฟังว่า ศพนั้นเคลื่อนไว้ตามอาลัยอาวรณ์ก่อนที่จะตาย ก่อนที่เรื่องราวจะเฉลยว่าครั้งที่ลูกสาวมีชีวิตอยู่ ได้ถูกพ่อย้ำยีทั้งกายและใจ ส่งผลทำให้เธอต้องฆ่าตัวตายเพราะทนได้ได้
จากนั้นสาวทวินเทลก็ปล่อยให้ศพแก้แค้นพ่อของตนจนสาแก่ใจ (เธอมืออาชีพ) และลูกสาวก็ฉีกร่างพ่อเป็นชิ้นเลือดสาดอย่างสยดสยอง
เมื่อสิ้นสุดความเลวร้ายลง ภรรยาของตาลุงได้เผาศพลูกสาว และจ่ายเงินค่าจ้างสาวทวินเทล พร้อมกันนี้เธอยังจ้างทวินเทลขอช่วยงานอีกเรื่องคือช่วยปลุกสามีเธอหน่อย(ที่ตอนนี้เหลือแต่หัว) เพราะเธอจะได้ทรมานเขาให้สาแก่ใจเธอ และสาวทวินเทลก็ทำตาม(ขอมีเงินรับทำหมด) สุดท้ายเธอก็ออกจากคฤหาสน์พร้อมเสียงร้องโหยกวนของชายคนหนึ่งที่เจ็บปวดทรมานด้านหลัง
ส่วนตัวแล้ว ผมชอบช่วงต้นๆ ของการ์ตูน คือมันจบในตอน ทุกตอนทวินเทลก็พบกับเรื่องตายๆ ตลอด แถมมักจบแบบ งง จบแบบชิบหายทุกตอน เป็นต้นว่า อยู่ในโรงเรียนก็มีนักเรียนโดนใครไม่รู้ผลักตกบันไดคอหักตาย ทวินเทลก็คืนชีพเพื่อหาคนทำ, ทวินเทลเดินบนถนนก็มีคนมาจ้างให้คืนชีพอดีตลูกศิษย์ตนเอง แต่พอคืนชีพกลายเป็นมหกรรมซอมบี้ซะงั้น เป็นต้น แถมภาพก็โหดสาด เลือดสาด ฉีกเลือดฉีกเนื้อราวกับฉีกเนื้อไก่ต้ม ฉากกระหน่ำแทง คอขาด ยิงปืนทะลุหัว ฯลฯ เล่นเอาหลายคนเกือบเป็นลม ถ้าทวินเทลไม่น่ารักนี้ จ้างให้ก็ไม่ดู (แต่เล่ม 2 ขึ้นไป ทวินเทลเปลี๋ยนไป กลายเป็นยัยมืดมนซะงั้น)
เกือบทุกตอนล้วนแฝงด้วยความเลวทรามของมนุษย์ ที่มีทั้งความโกรธ ความอิจฉา ความต้องการทางเพศ ทั้งหมดล้วนทำให้เกิดความบ้าคลั่ง นำไปสู่การฆ่าคน แถมพวกเขากับไม่รู้จักพอ เกิดความโลภ ทำอะไรให้เลวร้ายขึ้น ผลสุดท้ายก็ก่อโศกนาฏกรรมขึ้น
ส่วนทวินเทลตัวเอกของเรื่อง เธอจัดอยู่ในประเภทนิ่งทุกงาน ขนาดเจอศพเน้าเหม็น เจออะไรโหดสาดตรงหน้า ยังมาดนิ่ง ไม่หลุดมาดนางเอกเลย (สิ่งเดียวที่เธอแคร์คือ ไม่ได้เงินค่าจ้าง) แถมเวลาคุณเธอใช้วิชาคืนชีพศพเมื่อไหร่ จะต้องมีอันชิบฉาย วายวอดแน่นอน เรียกได้ว่า คุณเธอเป็นยมทูตมรณะเสีย
หลังจากที่ผ่านไป 4-5 ตอน ในที่สุดฆาตกรโหดหมีร้องไห้ ซากิ ยูริคาวะ ก็ปรากฏตัว ขอบอกเลยว่าเธอเป็นหนึ่งในผู้สร้างความจิตตกแก่ผมเป็นเวลาช้านาน (2-3 ปีแล้วมั้ง) ตอนนี้ก็ยังจิตตกไม่หาย แถมยังชิบหายวายวอด ไม่แพ้ทวินเทลเรื่องนี้เลย
ฉากเปิดตัวตอนแรกของซากินึกว่าแนวใสๆ โรแมนติก (แม้หน้าเปิดจะโหดเลือดสาดก็เถอะ) คือปรากฏสาวน้อยมัธยมปลายคนหนึ่ง ชื่อซากิ ยูริคาวะ ที่นิสัยเหมือนเปิ่นๆ ธรรมดา กำลังวิ่งอยู่สวนสาธารณะ และไปกินไอติมที่ร้านอาหาร และก็มีชายหนุ่ม (รู้จักกัน) ที่มีน้องสาวตัวเล็กๆ อยู่ด้วย มาทัก
จากนั้นซากิได้พาผู้ชายกับเด็กคนนั้นไปที่บ้านของเธอ ซึ่งเป็นคฤหาสน์ใหญ่หลังหนึ่ง และเมื่อเข้าไปสักพัก ซากิก็เปลี่ยนเป็นคนละคน จากเด็กสาวใสๆ กลายเป็นยัยบ้าโรคจิตใช้มีดฟันหัวผู้ชายคนนี้แบะอย่างสยดสยอง (มีดสงสัยทำด้วยไทเทเนียม โครตคมกริบ ฟันหัวกะโหลกหนาๆ ของผู้ชายดั่งฟันหยวกได้อย่างง่ายดาย)
เท่านั้นยังไม่พอซากิก็ฆ่าเด็กสาวที่ร้องไห้จ้า ด้วยการฟันหัวขาดแบบเลือดเย็น ตายอย่างน่าสยดสยอง
ใช่แล้วครับซากิฆ่าเด็ก และไม่ได้ฆ่าคนเดียวด้วย เธอเป็นฆาตกรต่อเนื่อง ไม่แปลกเลยที่ผมตั้งชื่อฉายาซากิว่า “ฆาตกรหมีร้องไห้” ใครที่รักเด็กนี้มีอันต้องจิตตกแน่นอน หากติดตามเรื่องของซากิ
ปกติการ์ตูนทั่วๆ ไป ไม่ค่อยมีฉากฆ่าเด็กแบบโหดร้ายแบบนี้สักเท่าไหร่ ส่วนใหญ่แนวสงคราม แฟนตาซี ก็มีอยู่บ้าง เช่น โยนเด็กทารกใส่กองเพลิง เห็นศพเด็ก ข่มขืนเด็กผู้หญิง ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นการกระทำของสงคราม ไม่ปรากฏคนฆ่า หรือบางครั้งเป็นเรื่องของลัทธิ กลุ่มคน แต่ถ้าจะเอาเรื่องฆาตกรต่อเนื่องที่ฆ่าเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ เห็นฉากฆ่านี้ แทบไม่มี ดังนั้นตัวซากิถือว่าเป็นตัวละครที่นานๆ จะเห็นสักที ว่าโครตโหด เลวทราม ขนาดไหน
แน่นอนว่า เรื่องราวของซากิเป็นเพียงแค่จุดเริ่มต้นของเรื่องราวเท่านั้น แต่มันก็บ่บอกได้เป็นอย่างดีว่าเธอเป็นโรคจิตขนาดไหน เมื่อเธอสูญเสียน้องสาว ทำให้เกิดความปรารถนา คลั่ง จากนั้นเธอก็ลักพาตัวเด็กผู้หญิงคนอื่น เพื่อมาใช้แทนน้องสาวในอุดมคติ หากแต่ส่าวนใหญ่ก็จบอย่างผิดหวัง เพราะเด็กผู้หญิงรู้สึกกลัว รังเกียจ และปฏิเสธ หรือไม่สามารถเป็นน้องสาวของซากิได้ ซากิก็จะฆ่าเด็กคนนั้นอย่างโหดเหี้ยม
หลังจากนั้นซากิก็ฆ่าเด็กผู้หญิงกว่าสามสิบคน ซึ่งตลอดที่ดำเนินเรื่อง เราได้เห็นฉากโหดร้ายที่ซากิฆ่าเด็กผู้หญิงมากมายหลายคน เด็กต้องหนีตาย และตายต่อหน้าต่อตา โดยที่ไม่สามารถช่วยได้ (ใครหวังทวินเทลมาช่วยเด็กละก็ เมินเสียเถอะ ซากิฆ่าเด็กผู้หญิงแหลกเลยทีเดียว) เรียกได้ว่าหลายหน้า ซากิเป็นนางเอกทีเดียว
จนในที่สุดก็มาถึงบทสุดท้าย เมื่อเส้นทางของทวินเทลและซากิได้บรรจบกัน เมื่อทวินเทลได้ช่วยงานตำรวจในคดีฆาตกรรมต่อเนื่องฆ่าเด็กผู้หญิง และไปโรงพยาบาล ซากิได้ต่อสู้กับทวินเทล และสามารถใช้เชือดคอเธอได้สำเร็จ หากแต่ทวินเทลได้ร่ายคาถาให้ตนเองเป็นซอมบี้ ไว้ไล่ล่ากัน ซากิเลยใช้มีดตัดคอทวินเทล สุดท้ายทวินเทลได้ร่ายเวทย์ให้ซากิตกนรกตายพร้อมกัน เป็นอันจบเล่ม 1 เพียงเท่านี้
อย่างไรก็ตาม แม้ว่าทวินเทลและซากิจะตาย แต่เรื่องราวยังไม่อวสาน เพราะมันมีต่อเล่ม 2 พร้อมกันนั้นคนแต่งเหมือนจะค้นพบตนเอง นั่นคือการเปลี่ยนแนว จากแนวโหดจบในตอน มากลายเป็นแอ็คชั่นเลือดสาดไป
ในเนื้อหาเล่ม 2 ค่อนข้างเวอร์ๆ หน่อย คือ มีการต่อสู้กันระหว่างผู้ใช้เวทมนต์ทั้งสองฝ่าย ระหว่างฝ่ายดี และฝ่ายชั่วร้ายลึกลับ ฝ่ายดีพยายามคืนชีพทวินเทล (เพราะคุณเธอโครตเก่ง) หากแต่ถูกฝ่ายชั่วร้ายขัดขวาง แต่อย่างไรก็ตามทวินเทลก็ได้คืนชีพจากร่างไร้ศีรษะของหญิงฝ่ายดีคนหนึ่งที่ตาย ทำให้ทวิรเทลคืนชีพมาได้สำเร็จ
นอกจากนี้ ก็ยังมีเรื่องฮ่าๆ (เมากาว) ตรงที่แนวเรื่อง จากแนวสยองขวัญโรคจิตตอนเดียวจบ ก็มากลายเป็นแนวต่อสู้เลือดสาด แทมโครตเมากาวตรงที่การต่อสู้อย่างกับโปเกมอน เมื่อฝ่ายตัวร้ายเรียกซอมบี้มาสู้ ส่วนทวินเทลก็ใช้วิชาซอมบี้มาต่อสู้เช่นกัน แถมซอมบี้ที่ทวินเทลเรียก ก็คือยัยฆฏาตกรต่อเนื่องซากินี้แหละ ตอนเป็นคนซากิยังเทพ พอเป็นผีดิบก็ยังโครตเทพเข้าไปใหญ่
ส่วนการต่อสู้กู้โลกของทวินเทลจะเป็นยังไงนั้นก็ติดตามเอาเองละกัน
สรุปคือ Reiko the Zombie Shop อาจเป็นการ์ตูนที่อ่านเอามัน สำหรับคนขาโหด ที่ชอบอะไรเลือดสาด แต่ก็อย่าหวังอะไรจากสาระการ์ตูนเรื่องนี้นัก แถมช่วงหลังๆ เมากาว อารมณ์แบบหนังคัลท์ญี่ปุ่น แปลกประหลาด หลุดโลก คุมสเกลไม่ได้ ซึ่งมันเป็นสิ่งปกติมากสำหรับการ์ตูนสมัยก่อน (ใครที่เคยอ่านการ์ตูนแนวๆ แบบคุจาคุก็จะเข้าใจในการ์ตูนเรื่องนี้) แม้ว่าปัจจุบันตัวคนเขียนเองจะมีผลงานใหม่ๆ ต่อเนื่อง แต่เนื้อหาและการดำเนินเรื่องก็ไม่พ้นเรื่องเก่าที่ผ่านมาสักเท่าไหร่
ความคิดเห็น