ดูการ์ตูนอย่างแมว ๆ

ลำดับตอนที่ #329 : Yoru no Yatterman โลลิหาญกล้าสู้กับเผด็จการ

Yatterman (ยัตเตอร์แมน หรือผมเรียกว่า “ยัตต้าแมน”) ชื่อนี้คนชอบการ์ตูนสมัยใหม่อาจไม่รู้จักนัก หากแต่คนรุ่นเก่า รุ่นพ่อ รุ่นลุงก็น่าจะรู้จักบ้าง  เพราะเป็นการ์ตูนแนวฮีโร่ที่มีชื่อเสียงที่ออกฉายครั้งแรกเมื่อ 1977 หรือเมื่อ 41 ปีที่แล้ว!!

ยัตเตอร์แมนเป็นซีรีย์การ์ตูนของสตูดิโอทัตสึโนโกะโปรดักชั่น (Tatsunoko Production) สตูดิโอแบรนด์เก่าแก่ที่มีผลงานอมตะมากมาย ซึ่งส่วนมากเป็นแนวฮีโร่ปราบเหล่าร้าย  เป็นต้นว่า Gatchaman, Hurricane Polymar, Gold Lightan, Casshan ฯลฯไปจนถึงยักษ์ในไห The Genie Family  ซึ่งเชื่อว่าหลายคนคงคุ้นหู คุ้นตากับการ์ตูนเหล่านี้บ้าง  ซึ่งยัตเตอร์แมน ก็ได้ถูกสร้างขึ้นในยุคเดียวกัน

เพลงไทยๆ คู่แฝดอภินิหาร

            Yatterman หรือชื่อไทยๆ ว่าคู่แฝดอภินิหาร เป็นการ์ตูนที่เหมาะสำหรับเด็กๆ หนูๆ มากกว่า เพราะสมัยนั้นการ์ตูนอนิเมะส่วนใหญ่มีกลุ่มเป้าหมายอยู่ที่เด็กและเยาวชน ซึ่งเป็นยุคที่ให้ความสำคัญในการปลูกฝังจริยธรรมและคุณธรรมเพื่อเป็นกำลังของชาติในอนาคต ทำให้ช่วงเวลานั้นการ์ตูนอนิเมะส่วนใหญ่จะสอนให้คนเป็นคนดี คุณธรรมที่ชัดเจน นิทานสำหรับสอนคุณธรรม ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่วถือว่ามีเยอะมาก

  เรื่องราวของ Yatterman  เป็นเรื่องของหนุ่มสาวคู่หนึ่ง คือ กัน ทาคาดะ ชื่อเล่น กันจัง เป็นเด็กหนุ่มที่ชื่นชอบประดิษฐ์เครื่องจักร ส่วนมากเป็นของเล่น แม้ภายนอกจะเด็กหนุ่มธรรมดา แต่เบื้องหลังของเขาก็คือฮีโร่ที่ปราบเหล่าร้าย โดยเขามีผู้ช่วย คือ ไอ คามินาริ หรือไอจัง ซึ่งเป็นแฟนของกันจัง (และอาจเป็นเพื่อนสมัยเด็กของกันจังด้วย) ซึ่งเป็นคู่หูที่พึ่งพาได้

เมื่อมีเหตุร้ายกันจังและแปลงร่างเป็นยัตต้าแมน โดยกันจังจะถูกเรียกยัตต้าแมน 1 มีอาวุธคือของเล่น เคนดามะ (Kendama) ส่วนไอจังถูกเรียกว่ายัตต้าแมน 2 มีอาวุธคือกระบองไฟฟ้า โดยทั้งคู่หากร่วมมือกันจะสามารถสร้างหุ่นยนต์อันทรงอานุภาพได้หลากหลายรูปแบบ โดยเฉพาะหุ่นยนต์สุนัขขนาดยักษ์

โดยศัตรูของยัตเตอร์แมนนั้น เป็นองค์กรเหล่าร้ายสัญลักษณ์หัวกะโหลกที่ชื่อว่าโดรอมโบ้ (Dorombo) นำโดย โดคุโรเบย์  (Dokurobei) และเขาก็ลูกน้องที่ซื่อสัตย์อยู่ 3 คน (ไม่รู้ว่าทั้งองค์กรมีแค่นี้หรือเปล่า) โดยประกอบด้วย หัวหน้าสามแกนนำหลัก โดรอนโจ (Doronjo) สาวสวยใส่หน้ากากผมสีบลอนด์ที่มีสติปัญญาระดับสูง, ทอนซึร่า (Tonzura) เตี้ยป้อม แต่มีพละกำลังมาก และโบยัคกี้ (Boyacky) เหยินผอมสูงที่ฉลาดหลักแหลมสามารถสร้างหุ่นยนต์ยักษ์มากมายได้อย่างรวดเร็ว ซึ่งทำทุกวิถีทางในการครอบครองโลก และยัตต้าแมนก็จะออกขัดขวาง ทำให้แผนการของโดรอมโบ้ต้องประสบความล้มเหลวทุกครั้ง แต่โดรอมโบ้ก็ไม่เข็ดพยายามมากกว่า 100 ตอน ยิ่งกว่าแก๊งร็อคเก็ตอีก

 

คู่รักอมตะ

โทนอารมณ์ของ Yatterman จะเป็นโทนเรื่องที่เน้นตลก มีการล้อเลียนพอหอมปากพอหอมคอ ตามประสาการ์ตูนสำหรับเด็กสมัยนั้น แต่ด้วยความเท่ของยัตต้าแมน บวกกับตัวร้ายที่มีเสน่ห์มากๆ อย่างสามซ่าโดรอมโบ้  ทำให้ซีรีย์ยัตต้าแมนเป็นซีรีย์ที่ได้รับความนิยม และถูกนำมารีเม็กซ์ (เอามาทำใหม่ ) มากที่สุดอีซีรีย์หนึ่ง โดย Yatterman มีอนิเมะตัวแรกออกมาเมื่อปี 1977-1979 มีทั้งหมดถึง 108 ตอน     และมีทำเป็นภาคมูฟวี่ออกมาในปีเดียวกัน และถูกทำใหม่เป็นอนิเมะทีวีอีกครั้งในปี 2008 ยาว 60 ตอน ต่อด้วยมูฟวี่ในปี 2009 และหนังคนแสดงในปีเดียวกัน (หนังห่วยสนิท)

นอกจากอนิเมะและภาพยนตร์แล้ว ยัตต้าแมน และแก๊งสามซ่าโดดอมโบ้ ยังปรากฏในฐานะดารารับเชิญในเกมแนวไฟติ้ง Tatsunoko vs. Capcom: Ultimate All-Stars  (รวมไปถึงเกมซีรีย์ของตัวเองด้วย) นอกจากนี้การ์ตูนหลายเรื่องยังมีการแซวยัตต้าแมน แบบมุกดักแก่ โดยเฉพาะมุกปั่นจักรยานสำหรับสามคนขี่หลังพ่ายแพ้ยังคงเป็นมุกคลาสสิกจนถึงทุกวันนี้

หลังจากนั้นยัตต้าแมนก็เงียบไปพักใหญ่ๆ จนกระทั่งในปี 2015 ยัตต้าแมนก็กลับมาอีกครั้ง หากแต่การกลับมาคราวนี้มีอะไรหลายอย่างที่ไม่เหมือนเดิม

 

Yoru no Yatterman

            Yoru no Yatterman หรือ รัตติกาลของยัตต้าแมน  เป็นซีรีย์หนึ่งของยัตต้าแมน ความยาว 12 ตอนจบ ฉายเมื่อวันที่ 11 มกราคม 2015  สร้างโดยสตูดิโอ Tatsunoko และเรื่องนี้ก็เป็นอนิเมะเพื่อฉลองครบรอบ 40 ปี ของซีรี่ย์ Time Bokan อีกด้วย (Yatterman เป็นหนึ่งใน Spinoff ของซีรี่ย์นี้)

          เรื่องราวเริ่มต้นขึ้นเมื่อฮีโร่แห่งความยุติธรรมยัตต้าแมนสามารถกำหลาบองค์กรโดรอมโบ้ลงได้ และพวกเขาก็สร้างโลกแห่งความยุติธรรม นำความสุขคืนสู่โลกได้สำเร็จ ในขณะที่ผู้แพ้อย่างจอมโจรสามซ่าโดรอนโบ โดรอนโจ, ทอนซึร่า และโบยัคกี้ ได้ถูกขับไล่ไปอยู่ดินแดนที่ห่างไกล และห้ามเหยียบแผ่นดินนี้อีกชั่วลูกชั่วหลาน

          เวลาผ่านมาหลายปี โดรอนโบก็ลบเลื่อนจากความทรงจำของหลายคน แต่ลูกหลานของโดรอนโบยังคงรับกรรมในสิ่งที่บรรพบุรุษสร้างเอาไว้ พวกเขาอยู่อย่างแร้งแค้น อดอยาก และสิ้นหวัง แต่พวกเขาก็ยังไม่ได้รับการให้อภัย เพราะสังคมตราหน้าว่าพวกเขาเป็นลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น พ่อแม่เป็นยังไงลูกก็ต้องเป็นอย่างงั้น สายเลือดไม่ดีเด็กออกมาต้องไม่ดีด้วย (ตามตรรกะบางประเทศที่ชอบยัดเยียดความยุติธรรมของตนเองให้คนอื่น)

          อย่างไรก็ตาม แม้บรรพบุรุษโดรอนโบอยู่อย่างสิ้นหวัง  แต่พวกเขาสำนึกบาปที่บรรพบุรุษทำเอาไว้ และสอนให้ลูกหลานให้เป็นคนดี จนยุคของลีโอปาร์ดทายาทสายตรงของโดรอนโจ อายุ 9 ปี ซึ่งเธอก็ถูกสอนให้เป็นคนดีไม่ให้เป็นอย่างโดรอนโจ และถูกปลูกฝังความยุติธรรมของยัตต้าแมน จนเธอมองยัตต้าแมนเป็นฮีโร่

            ชีวิตของหนูน้อยลีโอปาร์ดอยู่อย่างยากลำบาก นอกจากแม่ของเธอแล้ว เธอยังอาศัยอยู่กับชายสองคนที่เป็นคนรับใช้ ชื่อ โวลท์คัทเซ่ (ลูกหลานของโบยัคกี้) เหยินหล่อขี้เก๊กแต่เก่งเรื่องการประดิษฐ์ และเอเลแฟนทัส (ลูกหลานของทอนซึร่า) ชายตัวโตที่มีพละกำลังมาก และมีหมูหนึ่งตัวเป็นสัตว์เลี้ยง แม้ทั้ง 4 คนกับอีก 1 ตัวจะมีชีวิตความเป็นอยู่ที่ลำบาก อาหารขาดแคลน แต่ทั้งหมดก็มีความสุขดี และอยากให้เป็นแบบนี้ตลอดไป....

          จนกระทั่งวันหนึ่งแม่ของเธอป่วยหนัก จำเป็นต้องหาหมอ เธอได้ขอให้ยัตต้าแมนให้นำแม่เธอไปรักษาตัวในดินแดนของยัตต้าแมน หากแต่สิ่งที่ตอบกลับคือยัตต้าแมนปฏิเสธความช่วยเหลือ แถมขับไล่เธอกับพรรคพวกอย่างไร้เยื่อใย และนั่นเองทำให้เธอหมดสิ้นความศรัทธาต่อยัตตแมน จนเกิดความแค้น  เธอกับลูกน้องสองคนจึงกลายเป็นแก๊งโดรอนโบเพื่อทวงหาความยุติธรรม แม้ว่ามันจะเป็นเรื่องยาก จนไม่มีทางเป็นไปได้ก็ตาม

          ด้วยความพยายาม ในที่สุดลีโอปาร์ดและลูกน้องทั้งสอง ก็สามารถข้ามพรมแดนมายังดินแดนของยัตต้าแมนได้สำเร็จ อีกทั้งพวกเขายังกำหลาบยัตต้าแมนทั้งสองด้วยหุ่นยนต์ยักษ์ได้อย่างง่ายดาย

          อย่างไรก็ตามเรื่องมันไม่จบลงง่ายๆ เพียงเท่านี้แน่ เมื่อลีโอปาร์ดได้ทราบความจริงว่ายัตต้าแมนที่พวกเขาเห็นและต่อสู้นั้นไม่ใช่ตัวจริง หากแต่เป็นหุ่นยนต์ที่เลียนแบบยัตต้าแมน แถมมันมีจำนวนมากเป็นกองทัพ เชื่อว่ามีใครบางคนที่ชักใยหุ่นเหล่านั้นเพื่อทำหน้าที่เป็นทหารควบคุมดินแดนแทนตนอยู่

          ลีโอปาร์ดและลูกน้องรู้สึกแค้นและเจ็บใจ การแก้แค้นของพวกเขาไม่ได้ง่ายอย่างที่คิด แถมพวกเขายังถูกพวกยัตต้าแมนตามล่าอย่างไม่ลดละ พวกเขาจึงขอความช่วยเหลือจากชาวบ้านแถวๆ นั้นแต่ไม่มีใครเลยที่ยินดีช่วยพวกเขา ลีโอปาร์ดเริ่มสังเกตว่าชาวบ้านในดินแดนของยัตเตอร์แมนนั้นแทบไม่แตกต่างอะไรกับบ้านของตนแม้แต่น้อย ทั้งขาดแคลนน้ำ อาหาร อยู่อย่างสิ้นหวัง อีกทั้งหวาดกลัวยัตเตอร์แมนอีกด้วย

 

แสงสว่างได้สาดส่องมายังสาวน้อยที่มืดบอดและสิ้นหวัง

          ด้วยความหิวและเหนื่อยล้า ในที่สุดลีโอปาร์ดและพรรคพวกได้ไปเจอบ้านหลังหนึ่ง พวกเขาจึงไปหลบภัยในนั้น บ้านหลังนั้นเป็นของเด็กสาวคนหนึ่งชื่อ “อเลาท์เต”  (ชื่อเล่น แอลลี่) ที่หน้าตาเหมือนแม่ของลีโอปาร์ดอย่างกับแกะ หากแต่เธอตาบอด อีกทั้งยังสติไม่ดีอีกต่างหาก  และเธอยังมีเพื่อนสมัยเด็กอีกคนหนึ่งคือ “กาลีน่า” (ชื่อเล่น กัตจัง) หนุ่มน้อยผู้ขี้ขลาดที่ตัดสินใจตนเองไม่ค่อยได้

          แอลลี่ได้ต้อนรับลีโอปาร์ดเป็นอย่างดี) เพราะเธอเชื่อว่าลีโอปาร์ดคือนางฟ้า ที่จะพาเธอไปหาพ่อและหมาของเธอที่ถูกยัตต้าแมนจับตัวไปใช้แรงงานที่เมืองของยัตเตอร์แมน ต่อมาก็กัตจังก็ขอให้ลีโอปาร์ดพาเขาและเพื่อนสมัยเด็กไปเมืองของยัตเตอร์แมนด้วย เพื่อทวงถามความยุติธรรม แม้ว่ากัตจังจะมีนิสัยขี้ขลาด แต่หากเป็นเรื่องของเพื่อนสมัยเด็กแล้วเขาก็พร้อมที่จะช่วยเหลือเธอ

          แน่นอนว่าลีโอปาร์ดได้ยินก็ยินดีที่จะช่วยเหลือ จึงพาทั้งคู่ไปด้วย แม้จะเป็นตัวถ่วงก็ตาม แต่ทั้งหมดมีเป้าหมายเดียวกันคือการทวงถามความยุติธรรมกับยัตต้าแมน และนั่นทำให้การผจญภัยของลีโอปาร์ดและพรรคพวกพึ่งจะเริ่มต้นขึ้นเท่านั้น

 

มุกคลาสสิก

          Yoru no Yatterman เป็นอนิเมะในซีซั่นแรกของปี 2015 แม้ว่าหากเทียบกับเรตติ้งความนิยมแล้วอาจจะเป็นอนิเมะที่อยู่อันดับกลางๆ เงียบๆ ไม่ค่อยมีใครพูดถึงมากนัก แต่กระนั้นหากมองในด้านงานภาพ เนื้อหา คุณภาพแล้วละก็ ยัตต้าแมนเวอร์ชั่นวายร้ายโลลิผงาดไม่เป็นรองอนิเมะยอดนิยมอันดับต้นๆ เลยแม้แต่น้อย และถือว่าเป็นอนิเมะม้ามืดที่ผมถูกใจ และติดตามแบบใจจดจ่อเป็นที่เรียบร้อย

          ส่วนคำถามที่ว่า ไม่เคยดูซีรีย์ยัตต้าแมนมาก่อน มาดูอนิเมะเรื่องนี้จะรู้เรื่องไหม ผมก็ตอบได้ว่าสามารถดูได้อย่างสบาย  แม้ว่า  Yoru no Yatterman จะเป็นซีรีย์ที่ต่อเนื่องจากยัตเตอร์แมนภาคเก่าๆ แต่นั้นมันก็ผ่านไปหลายร้อยปี จนยัตเตอร์แมน และโดรอนโบเป็นเพียงสัญลักษณ์ฝ่ายธรรมะและฝ่ายอธรรมเท่านั้น

          อย่างไรก็ตาม อนิเมะเรื่องนี้ก็แทบเอามุกยัตต้าแมนเก่าๆ มาเล่นเพียบ ไม่ว่าจะเป็น ฉากสามเหล่าร้ายขี้จักรยาน หรือฉากหมู่ปีนต้นมะพร้าว ทั้งหมดเป็นมุกดักแก่ทั้งสิ้น แต่ก็ไม่ใช่อุปสวรรค์สำหรับคนดูมากนัก

แม้ว่าตัวอนิเมะ Yoru no Yatterman  จะซีรีย์หนึ่งของยัตต้าแมน แต่กระนั้นอารมณ์ของตัวอนิเมะนั้นมันแตกต่างจากซีรีย์ยัตต้าแมนก่อนๆ เป็นอย่างมาก ชนิดหน้ามือเป็นหลังมือ  ไม่ว่าจะเป็นตัวละคร เนื้อหา และอารมณ์ในการดำเนินเรื่อง โดยเฉพาะตัวเอกในภาคใหม่นี้ไม่ใช่ยัตต้าแมน 1-ยัตต้าแมน2 เหมือนที่ผ่านมา หากแต่เป็นกลุ่มของโดรอนโบ ซึ่งถือว่าเป็นตัวละครที่หลายคนรู้จักกว่ายัตต้าแมนที่เป็นตัวเอกด้วยซ้ำ

            แม้หลายคนไม่เคยดูซีรีย์ยัตต้าแมน หากแต่เมื่อดูคาแร็คเตอร์สามซ่าโดรอนโบ ก็รู้ทันทีว่าบทบาทของเหล่าร้ายกลุ่มนี้มีคาแร็คเตอร์บ้าๆ บอๆ ดูแล้วค่อนข้างโง่เขลา ถ้าจะให้เทียบ ก็คงคล้ายๆ แก๊งร็อคเก็ตจากเรื่องโปเกมอนแบบไม่มีผิด และยังคงสร้างความวุ่นวายอยู่ร่ำไป แต่วีรกรรมความวุ่นวายนั้นสร้างความตลกของคนดูมากกว่า

            โดรอนโบ เป็นผู้แพ้ที่ไม่เคยเข็ด แม้จะไม่ยอมแพ้ แต่มีความพยายาม แต่ความพยายามนั้น ไม่เคยได้รับความเห็นใจคนดูแม้แต่น้อย เพราะพวกเขาเป็นคนนิสัยไม่ดี

            แต่สามซ่าโดรอนโบ ใน Yoru no Yatterman  ไม่ได้เป็นแบบนั้น เมื่อบทบาทได้สลับกันอย่างสิ้นเชิง  เมื่อยัตต้าแมนไม่ใช่ผู้ผดุงความยุติธรรมที่รู้จัก หากแต่เป็นจอมเผด็จการบ้าอำนาจ และสามซ่าโดรอนโบก็คือผู้พยายามต่อต้านระบอบเผด็จการนั้น

ตรงจุดนี้ผมอยากจะชมว่าเป็นอนิเมะที่ปรับเข้ากับยุคสมัยนี้มากๆ คือ หากเอาแนวฮีโร่แบบทางสายตรงแบบสมัยก่อน มาทำก็คงดูน่าเบื่อนิดหน่อย เพราะยัตต้าแมนซีรีย์ถูกเอามาทำใหม่หลายครั้ง และแต่ละซีรีย์ก็มีเป็นร้อยกว่าตอน แถมพล็อตแต่ละตอนก็ยังคงอารมณ์ “เหล่าฮีโร่ชนะตลอด” เหมือนเดิม คงไม่เหมาะแน่ แต่ถ้าเป็นแบบ Yoru no Yatterman เปลี่ยนฮีโร่เป็นวายร้าย ส่วนวายร้ายเป็นคนดี แต่คนดีที่ว่าดันเป็นคนดีที่ไม่มีที่อยู่ แถมจะทำอะไรก็เต็มไปด้วยอุปสรรค์จนยากจะสำเร็จ

นอกจากนี้คาแร็คเตอร์โดรอนโบก็เปลี่ยนไป เรียกได้ว่าไม่เหลือเค้าโครงเดิม จากเดิมภาพลักษณ์โดรอนโจคือสาวสวยที่ดูเย้ายวนมากเสน่ห์มาตอนนี้ได้กลายเป็นโลลิที่มีความมุ่งมั่น (คาแร็คเตอร์อารมณ์เจ้าหญิงเอาแต่ใจที่ถูกปกป้องด้วยองค์รักษ์) เรียกได้ว่าเพียงแค่ภาพลักษณ์แบบนี้เหล่าชาวหมีก็อวยจนไม่รู้เรื่องแล้ว

 

Sekai Seifuku Bouryaku

หากเปรียบเทียบ Yoru no Yatterman  ก็คล้ายๆ กับอนิเมะออริจินอลเรื่อง Sekai Seifuku Bouryaku ที่ฉายเมื่อปีก่อน ซึ่งเนื้อหาคล้ายๆ กัน คือเหล่าร้ายเป็นคนดีที่พยายามเปลี่ยนแปลงสังคมญี่ปุ่นที่มีความชั่วร้ายแบบแฝงอยู่ และตัวเอกหญิงก็เป็นโลลิที่มีความมุ่งมั่นเหมือนกัน

แต่ถ้าถามผม ว่าเรื่องไหนดีกว่า ผมยกให้ Yoru no Yatterman  ดีกว่า Sekai Seifuku Bouryaku มาก เพราะรายหลังนอกจากเนื้อเรื่องปริศนาในเรื่องจะไม่ค่อยเคลียร์แล้ว อารมณ์ก็ขาดเกิดๆ คือ จะเป็นอนิเมะตลกก็ไม่เชิง ดราม่าก็ไม่ใช่ จนดูเหมือนขายคาแร็คเตอร์เซอร์วิสมากกว่า ทุกอย่างอารมณ์ไม่สุดหมด แต่ของยัตต้าแมนภาคใหม่นั้นอารมณ์จังหวะดูแล้วใหลลื่นมาก จะตลกก็ตลก จะดราม่าก็ดราม่า (แถมมีเซอร์วิสพอหอมปากหอมคอ) แถมเนื้อหาที่ปูเอาไว้ยังน่าติดตามอีก

แปลกดีที่ผ่านมาของซีรีย์นยัตต้าแมนจะเน้นตลกเสียเป็นส่วนใหญ่ มาคราวนี้เป็นแบบดราม่า แม้ไม่ดราม่าถึงขั้นปวดตับปวดใจ แต่ก็อดไม่ได้ที่จะเกิดอารมณ์ เมื่อตัวอนิเมะเน้นเรื่องชีวิตของเด็กสาวคนหนึ่งที่เกิดมาในโลกที่แสนหดหู่

ในตอนที่ 1 เราได้เห็นภาพของลีโอปาร์ด เด็กสาวที่แสนบริสุทธิ์ดุจผ้าขาวถือกำเนิดมา และเติบโตขึ้นมาอย่างช้าๆ หากแต่โลกที่เด็กสาวเติบโตมากลับไม่ใช่โลกอนาคตที่ดูสดใสเลยแม้แต่น้อย มันเป็นโลกที่ดูแล้วมืดมน ไม่มีต้นไม้เขียวขลี มีแต่พื้นดินแตกระแหง บ้านกระต๊อบ ผู้คนดูแล้วยากจน

ซ้ำร้าย ลีโอปาร์ด ยังเติบโตมาโดยถูกตราหน้าว่ามีบรรพบุรุษเป็นคนไม่ดี ความจริงเด็กสาวน่าจะเติบโตด้วยความแค้นด้วยซ้ำ หากแต่เนื่องจากเธอมีคุณแม่ที่ดีที่สอนว่าห้ามเป็นคนไม่ดี และให้ยึดถือฮีโร่ยัตต้าแมนให้เป็นแบบอย่าง หากเราทำดีมากๆ สักวันเราก็ต้องได้รับการให้อภัย ซึ่งเด็กสาวเชื่อแม่มาและพยายามดีเรื่อยมา และชีวิตของเธอก็มีความสุขดีแม้โลกจะเลวร้ายก็ตาม หากแต่แต่โชคชะตาที่โหดร้ายทำให้เธอสูญเสียแม่  แถมยังถูกสิ่งที่ศรัทธาเถิดทูนอย่างยาวนานหักหลังอย่างไร้เยื่อใย เรียกว่าเพียงแค่ตอนแรก ดราม่าเพียบ หลายคนถึงกับแอบอึ้งว่านี่คือยัตต้าแมนใช่เปล่า ไม่ได้ดูผิดเรื่อง

จะเห็นว่า Yoru no Yatterman  เลือกที่จะปูความเป็นมาเป็นไปของตัวละครก่อน เพื่อให้เรารู้สึกอินกับตัวละคร ในขณะที่ Sekai Seifuku Bouryaku ปูความเป็นมาของตัวละครในช่วงหลังๆ (ในขณะที่ตัวเอกโลลิความเป็นมาก็ไม่ค่อยที่จะกระจ่างสักเท่าไหร่)

จะว่าไปลีโอปาร์ดก็มีส่วนคล้ายๆ อะไรหลายอย่าง ไม่ว่าจะเป็นแบทแมน หรือบรูซ เวยน์ที่สูญเสียพ่อแม่เพราะอาชญากรจนกลายเป็นแรงขับให้บรูซลุกขึ้นมาต่อสู้กำจัดอิทธิพลมืดและอาชญากร และบรูซใช้สัญลักษณ์ค้างคาวเพื่อข่มขวัญให้อาชญากรกลัว ซึ่งลีโอปาร์ดก็ลุกขึ้นสู้กับอำนาจรัฐเผด็จการเพราะการสูญเสียคุณแม่ และใช้โดรอนโบเป็นสัญลักษณ์ของการต่อต้านรัฐ ต่อต้านอธรรม แม้โดรอนโบจะเป็นสัญลักษณ์แห่งความชั่วร้ายมในอดีตก็ตาม (แต่ลีโอปาร์ดเชื่อว่าโดรอนโบก็คือผ่ายดีที่ถูกคนชั่วใส่ร้ายให้เป็นคนไม่ดีต่างหาก) แม้ว่าแรงขับจะแตกต่างจากบรูซตรงที่บรูซรอวันเวลาเติบใหญ่ (ฝึกฝนฝีมือ สะสมเทคโนโลนี) ก่อนที่จะทำ แต่ของลีโอปาร์ดทำซะตั้งแต่ตอนนี้ ดีกว่าจะรอ

หากเรามองโดรอนโบเวอร์ชั่นใหม่ ก็คงเป็นเวอร์ชั่นโรบินฮูด  จอมโจรผู้มีชื่อเสียงของอังกฤษที่ปล้นคนรวยช่วยเหลือคนดีในยุคกลาง แม้สิ่งที่โรบินฮูดทำจะเป็นสิ่งที่ผิดกฎหมาย แต่กลับสร้างความประทับใจให้กับเหล่าชาวบ้าน จนยกย่องโจรเป็นวีรบุรุษด้วยซ้ำ เพราะสิ่งที่โรบินฮูดทำคือการต่อต้านอำนาจสังคมที่ไม่เป็นธรรม  ผู้มีอำนาจรังแกประชาชน การกดขี่ รัฐบาลใช้ความกลัวปกครองประชาชน  ส่วนประชาชนเลือกจะอยู่ในสภาพโดนกดขู่มากกว่าจะลุกขึ้นมาต่อต้าน หรือวิจารณ์รัฐบาล รัฐบาลบอกว่าคนดีก็คือคนดี จะหันซ้านนก็ต้องหันซ้าย รัฐบาลบอกให้ไปตายก็ต้องไปตาย แม้จะไม่เต็มใจก็ตาม  อย่างไรก็ตามลึกๆ แล้วประชาชนก็ต้องการเห็นอะไรสักอย่างที่เป็นตัวแทน จนกระทั่งโรบินฮูดปรากฏตัวมาจึงสร้างแรงบันดาลใจแก่ผู้คน คล้ายๆ กับชาวบ้านใน Yoru no Yatterman

และเป็นเวลาเดียวกับแก๊งโดรอนโบปรากฏตัวขึ้น...

แน่นอนว่าแก๊งโดรอนโบปรากฏกายขึ้นโดยเพราะความแค้นที่สุ่มหัวเต็มอก แต่อย่างไรก็ตามลีโอปาร์ดผู้เป็นผู้นำจิตใจยึดมั่นในการทำความดีอยู่ แม้จะใช้สัญลักษณ์ของความชั่วร้ายก็ตาม และเป้าหมายของเธอยังคงแอบน่ารักตามประสาเด็กๆ คือ แค่อยาก “ดีดหน้าผากยัตต้าแมนเท่านั้น” แต่ภารกิจน่ารักที่ว่ามันกลายเป็นยาก ยากมากที่จะทำสำเร็จ  แถมภารกิจเสริมยังยากกว่า เช่น อยากให้ชาวบ้านมีความสุขจากเผด็จการที่กดขู่นั้น จนบางครั้งก็ต้องเสี่ยงชีวิตช่วยเหลือชาวบ้าน แต่อนิจาผู้พิทักษ์คุณธรรมที่ยึดมั่นความดีที่พยายามต่อสู้กับความชั่วนั้นต้องล้มเหลวซ้ำแล้วซ้ำเล่า (อาจเป็นเพราะคำสาปโดรอนโบก็เป็นได้) แถมที่เจ็บใจมากกว่าคือประชาชนที่ไม่ยอดที่จะลุกขึ้นสู้กับระบอบเผด็จการนี้แม้แต่น้อย แม้ว่าจิตใจของพวกเขาจะเครียดแค้นยัตต้าแมนมากก็ตาม

เชื่อว่าหลายคนคงเอาใจช่วยโลลิเรื่องนี้ อยากให้ทำลายโลกเลวร้ายนี้ให้ได้

นอกเหนือจากโลลิในเรื่องแล้ว อีกตัวละครที่ผมชอบเป็นพิเศษคือ เอเลแฟนทัส และโวลท์คัทเซ่ หรือก็คือทอนซึร่า และโบยัคกี้  แม้คาแร็คเตอร์จะเปลี่ยนไปจากหน้ามือเป็นหลังมือ แต่กระนั้นก็ยังคงเอกลักษณ์คลาสสิกดั้งเดิมเอาไว้  ที่สำคัญคือเท่กว่าเดิมด้วยซ้ำ มัภายนอกไม่ใช่คาแร็คเตอร์ที่หล่อเท่อะไร พี่บึกกล้ามเป็นมัด และเหยินขี้เก๊ก แต่ความเท่ที่อยู่ที่ทั้งสองปกป้องโลลิตลอดเรื่อยมา แม้ว่าสถานะของทั้งคู่จะเป็นข้ารับใช้ แต่สิ่งที่ทั้งคู่มีให้โลลินั้นมันเกินข้ารับใช้  มันคือเพื่อน คือครอบครัว หรืออาจเป็นพ่อคนที่สองด้วยซ้ำ ในสถานการณ์ที่เลวร้ายได้ทำให้เราได้เห็นความเป็นเพื่อนแท้ที่ร่วมจะจมหัวไปด้วยกัน ซึ่งผมว่าเป็นทอนซึร่า และโบยัคกี้เป็นคู่หูที่หล่อมากกว่าเวอร์ชั่นอีก

ส่วนอีกคู่ที่ชอบเหมือนกัน คือคู่ของกัตจังกับแอลลี่ ที่โดรอนโบพบภายหลัง แม้ตอนนี้จะยังไม่เปิดเผย แต่กระนั้นผมก็เชื่อว่าทั้งคู่คือลูกหลานแท้ๆ ของยัตต้าแมนนั้นเอง (เพราะมีอะไรหลายๆ อย่างสื่อไปทางนั้น) ซึ่งถือว่าเป็นการเปลี่ยนภาพลักษณ์ของยัตต้าแมนเดิมมากเหมือนกัน เพราะกัตจังเป็นคนขี้ขลาดผิดจากกันจัง (ตัวจริงยัตต้าแมน 1) ที่ไม่ได้มีอุดมการณ์อะไร แต่สิ่งหนึ่งที่เขายึดมั่นคือการปกป้องเพื่อนสมัยเด็กแอลลี่ที่ช่วยเหลือตนเองไม่ได้ (ทั้งตาบอด ปิดกั้นตนเองจากสิ่งหลาย) และอยากทำอะไรสักอย่างที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเอง และที่ตลกไม่ออกคือแสงสว่างหรือเส้นทางที่จะให้ทั้งคู่เดิน กลับเป็นเหล่าวายร้าย ที่ครั้งหนึ่งเป็นเหล่าบรรพบุรุษเป็นคู่ปรับกัน แต่มาคราวนี้ทั้งหมดต้องร่วมมือกัน ช่วยเหลือกันให้ตลอดรอดฝั่ง

 

โลลิเรื่องนี้น่ารัก

น่าเสียดายที่ผลตอบรับ Yoru no Yatterman   ไม่ดีมากนัก อาจเป็นเพราะหลายคนคิดว่าเป็นแนวโลลิขายโมเอะ หรือคนรุ่นใหม่กลัวว่าดูแล้วไม่เข้าใจเพราะไม่เคยดูยัตต้าแมนมาก่อน ทั้งๆ ที่อนิเมะรื่องนี้สนุกมาก  อีกทั้งงานภาพ บรรยากาศ ตัวละคร การนำเสนอก็น่าสนใจ และดูสนุก เหมาะสำหรับ แฟนๆ ยัตต้าแมนที่อยากเห็นอะไรที่แปลกใหม่ (แต่ยังคงเอกลักษณ์เหมือนเดิม ไม่ว่าประโยคประจำตัว ท่าโพส ตัวหุ่นยนต์ในเรื่อง) และเหล่าหมีรักโลลิ ส่งใจช่วยโลลิ อนิเมะนี้จึงเป็นม้ามืดประจำซีซั่นแรกของปี 2015 เลยทีเดียว