ดูการ์ตูนอย่างแมว ๆ

ลำดับตอนที่ #218 : 10 เพื่อนสมัยเด็กที่น่าตกใจ

ตอนนี้ต่อเนื่องจากความงดงามของเพื่อนสมัยเด็ก ที่เขียนเอาไว้ในบทความก่อนครับ

Ore no Kanojo to Osananajimi ga Shuraba Sugiru สู้เขาเพื่อนสมัยเด็ก!!

http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=125456&chapter=184

                ช่วงนี้ยังไม่มีการ์ตูนไหนน่าสนใจที่อยากจะเขียนถึงสักเท่าไหร่ (ความจริงมีเรื่อง Girls und Panzeแต่รอให้อนิเมะฉาย จบก่อน และเกม Ib ก็รอเขาแคปเกม The Witch's House จบ ก็ค่อยรีวิวรวมๆ กันหมดดีกว่า)

ช่วงเห็นเว็บ http://akibatan.com ชอบจัดอันดับเกี่ยวกับการ์ตูนบ่อย (ซึ่งส่วนใหญ่อันดับก็ไม่ค่อยโดนใจผมสักเท่าไหร่) บวกกับเห็นบางคนจัดอันดับ 10 สุดยอดตัวละครสาวแว่น แต่พอดีผมไม่ใช่พวกอวยแว่น ผมอวยทวินเทล ผมก็อยากจะ 10 สุดยอดสาวทวินเทลบ้าง แต่พอดีสาวทวินเทลตอนนี้ผมมีไม่ครบ (และกว่าครึ่งเป็นทวินเทลจากการ์ตูนโป๊!!) เลยไม่อยากจะพูดถึงสักเท่าไหร่ เลยมาเปลี่ยนเรื่อง 10 เพื่อนสมัยเด็กที่น่าตกใจแทน เพราะช่วงนี้กำลังประทับใจตัวละครหลายๆ ตัวที่มีสถานะเพื่อนสมัยเด็กของพระเอก

คราวๆ เพื่อนสมัยเด็ก (Childhood Friend) เป็นสถานะตัวละครที่มีความสัมพันธ์กับตัวเอก สถานะหนึ่ง ไม่ว่าจะเป็น เพื่อนสมัยเด็กชาย และเพื่อนสมัยเด็กหญิง ที่ทั้งคู่มีความสัมพันธ์อารมณ์ในด้านบวก ซึ่งทั้งคู่รู้จักกันตั้งแต่เด็กจนเป็นเพื่อนถูกคอถูกใจ คู่หู เพื่อนเกลอ มีความสนิทสนมกันมากจนสามารถเล่าความลับให้ฟัง ไปไหนมาไหนด้วยกัน สามารถพูดคุยเปิดอก ระบายความรู้สึกร่วมกัน รู้จักตัวตนอีกตัวตนหนึ่งระหว่างกัน เชื่อใจกัน

ส่วนใหญ่แล้วการ์ตูนญี่ปุ่นส่วนใหญ่จะพูดถึงเพื่อนสมัยเด็กที่เป็นผู้หญิงมากกว่า (แต่ถ้าเป็นแนวสาวดุ้นนี้จะทวีสุดยอดมากขึ้น!!) สำหรับการ์ตูนฮาเร็มแล้ว เพื่อนสมัยเด็กเป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้เลยแม้แต่น้อย เพื่อนสมัยเด็กที่เอาใจใส่พระเอก ไม่รักใครนอกเหนือพระเอก ในการ์ตูนโป๊ต่อให้เพื่อนพระเอกหน้าตาห่วยแตกยังไงแต่เธอก็จะรักสุดหัวใจ และผมชอบเพื่อนสมัยเด็กสุดๆ

ความจริงแล้วเพื่อนสมัยเด็กนั้นมีการออกแบบนิสัยแตกต่างกัน แล้วแต่แนวการ์ตูนและการดำเนินเรื่อง แต่ตามความคิดผมแล้วเพื่อนสมัยเด็กที่ผมชอบที่สุดคือผู้หญิงร่าเริง ผมสั้น ชอบพระเอกแต่ซึน!! (ตรงจุดนี้สำคัญ)

ปกติเพื่อนสมัยเด็กมักเป็นคาแร็คเตอร์ลูกเมียน้อยครับ หากนับเรื่องที่เพื่อนสมัยเด็กสมหวัง (นับทั้งแนวฮาเร็มและไม่ใช่ฮาเร็ม) ขอบอกว่าน้อยมาก ส่วนมากเน้นผิดหวัง รักคุด โศกนาฏกกรรมที่แสนโหดร้าย สำหรับผมแล้วเจ็บปวดจริงๆ แถมคาแร็คเตอร์เพื่อนสมัยเด็กส่วนใหญ่ไม่ค่อยโดดเด่นสักเท่าไหร่ โดนตัวละครอื่นๆ ขโมยซีนไปหมด แถมถ้าเป็นแนวต่อสู้นี้เป็นทั้งตัวถ่วง ไม่มีประโยชน์ พระเอกต้องคอยปกป้องตลอด น้อยมากที่เพื่อนสมัยเด็กจะรู้จักป้องกันตัวเอง

อย่างไรก็ตาม ก็มีหลายเรื่องครับ ที่เพื่อนสมัยเด็กกลายเป็นคาแร็คเตอร์ที่น่าตกใจและหักมุมไม่น้อยครับ พวกเธอไม่ใช่คาแร็คเตอร์จืดจางอีกแล้ว ล่าสุด แว่นจอมบงการจาก Ore no Imoto ga Konna ni Kawaii Wake ga Nai ไงครับ คนอ่านปากหวอเป็นแถบๆ ใครจะไปเชื่อล่ะว่าแว่นจืดจางที่แสนดีคนนี้จะกลายเป็นบอสใหญ่ไปได้!!

                และต่อไปนี่คือ 10 เพื่อนสมัยเด็กที่น่าตกใจในการ์ตูนญี่ปุ่น (และเพื่อนสมัยเด็กที่ผมชอบ) เท่าที่ผมคิดได้  แน่นอนครับ มันไม่สากลหรอก มันรสนิยมผมล้วนๆ ครับ

อันดับ 10 ซาซิกิ คิริชิมะ (Satsuki Kirishima)

            มาถึง.....ก็หื่นเลย (ปกติครับ ไม่หื่นไม่ใช่ผม เอาเป็นว่าอ่านเนื้อเรื่องดีกว่าน่ะครับ อ่านแล้วสนุกดี น่าจะทำเป็นอนิเมะสายสว่างได้เลย)

 ซาซิกิ คิริชิมะ เป็นตัวละครจาก Aneimo เกมโป๊ของเครื่อง PC (มีหลายเวอร์ชั่นครับ) หากพูดตามสถานะจริงๆ อาจไม่พูดเต็มปากว่าเป็นเพื่อนสมัยเด็ก แต่น่าจะเป็นแค่น้องสาวข้างบ้านมากกว่า ซึ่งเธอเป็นน้องสาวของมิซากิ (สาวผมแดง) เพื่อนสมัยเด็กของพระเอกอีกที (พระเอกเรื่องนี้ชื่อทาคูมิ) แต่จากการท่าทางการแสดงออกแล้วไม่เหมือนคาแร็คเตอร์น้องสาวข้างบ้านของพระเอกแม้แต่น้อย ด้วยนิสัยร่าเริง ชอบเรียกพระเอกว่า “ทัตจัง” แบบสนิทสนม รู้ใจพระเอกว่าคิดอะไรอยู่   (นอกจากนั้นยังมีฉากไปห้องนอนพระเอกด้วยหน้าต่าง แต่ไม่มีฉากปลุกพระเอกตื่นตอนเช้าเพราะว่าพี่สาวเธอรับหน้าที่ไป!!)

ลืมไป Aneimo เป็นเกมที่เนื้อหาเกี่ยวกับพระเอกทาคูมิที่ตอนแรกเขาก็มีเพื่อนสมัยเด็กสองคนคือสองพี่น้องคิริชิมะที่ไปไหนมาไหนด้วยกันไม่ว่าจะเป็นช็อปปิ้งและเล่นสกีด้วยกัน อยู่มาวันหนึ่งพ่อของคูมิก็พาสองสาวสองคนคือซาโอริและยูอิมาให้เขารู้จักและบอกว่าพวกเขาคือสมาชิกครอบครัวใหม่ ตอนแรกเขาสับสน แถมซาโอริไม่ชอบขี้หน้าเขา หากแต่นานวันเขาก็เริ่มต้นสนิทสนมกับพวกเธอ

 แม้ว่าซาซิกิจะเป็นตัวละครที่ไม่ใช่นางเอก บทน้อย   แต่ด้วยความเป็นเพื่อนสมัยเด็กสมบูรณ์แบบ (ร่าเริง ผมสั้น รักพระเอก) ก็ครองใจผมไม่ยาก เรียกว่าผมดูฉากซาซิกิปรากฏตัวอย่างเดียวก็สุขใจสบายใจแล้วครับ  แถมเสียงเธอนี้มันต้องแบบนี้แหละเพื่อนสมัยเด็กสมบูรณ์แบบ (คนพากย์เสียงคนเดียวกับคาโต้ใน School Day แหละครับ)

ที่น่าตกใจคือซาซิกิเป็นคนแรกที่ทำให้พระเอกหื่น และซาซิกิก็ได้กลายเป็นบรรทัดฐานเพื่อนสมัยแด็กสมบูรณ์แบบของผมโดยบริยาย

อันดับ 9 มิสิกิ  โซฮาระ (Mitsuki Sohara)

               
              โซฮาระเป็นเพื่อนสมัยเด็กของโทโมกิ จาก Sora no Otoshimono  บ้านอยู่ใกล้ติดกัน เธอมักไปบ้านเขาเพื่อปลุกเขาในตอนเช้าประจำ อดีตเคยเป็นเด็กอ่อนแอและป่วยประจำจึงทำให้มีเพื่อนน้อย จึงสนิทกับโทโมกิคนเดียวเท่านั้น เธอมักอิจฉาเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างโทโมกิและฮิคารอส แต่ก็ไม่ได้รังเกียจฮิคารอส โดยทั่วไปเธอมักใช้ท่า “คาราเต้สับ” กับโทโมกิเวลาเขาแสดงอาการหื่นเป็นประจำ และดูเหมือนเธอมักกังวลเรื่องหน้าอกที่มักใหญ่ขึ้นทุกวัน นิสัยโดยทั่วไปของเธอจะเป็นแบบแม่บ้านแม่เรือน เอาใจใส่คนอื่น

โซฮาระถือว่าเป็นเพื่อนสมัยเด็กที่น่าตกใจก็ว่าได้ ประมาณว่าตอนแรกๆ มีบท แต่ตอนหลังบทเริ่มน้อยลง อารมณ์ไปทางเพื่อนสมัยเด็กที่ชอบออกมาเฉพาะหัวโทโมกิเวลาหื่นๆ มากกว่า แต่น้อยคนจะรู้ว่าช่วงหลังโซฮาระมีบทเด่นและกลายเป็นกุญแจสำคัญของเรื่อง

                ความจริงแล้วโซฮาระที่เห็นในเรื่องนั้นไม่มีตัวตนจริงๆ อยู่บนโลกใบนี้  ตลอดทั้งเรื่อง เราได้เห็นโซฮาระมีความรู้สึกชอบโทโมกิ ได้มีความทรงจำดีๆ ร่วมกัน ไปไหนมาไหนมาด้วยกัน หากแต่การดำเนินเรื่องผ่านไปหลายตอน ได้เห็นคำใบ้มากมาย ที่บ่บอกว่าโซฮาระที่เห็นนั้นเป็นเพียงตัวปลอม โซฮาระนั้นเป็นเพียงภาพลวงตาที่มีชีวิตและจิตใจเป็นของตนเอง ซึ่งถูกสร้างโดยคนใดคนหนึ่งที่รู้จักโทโมกิดี และเธอก็ถูกระบบซิแนปส์ลบหายไปต่อหน้าต่อมาโทมิ

ในช่วงท้ายในที่สุดโทโมกิก็รู้ตัวจริงของโซฮาระเธอก็คือ “เดดาลัส” ชาวเบื้องบนผู้แสนจะอ่อนแอ และใช้โปรแกรรมเปลี่ยนตนเองเป็นชาวเบื้องล่างเป็นเพื่อนสมัยเด็ก หากแต่โซฮาระตัวจริงนั้นเสียชีวิตตั้งแต่เด็ก ทำให้เดดาลัสจำเป็นต้องสร้างตัวปลอมมาแทน อีกทั้งยังลบความทรงจำเพื่อนสมัยเด็กตัวจริง และคิดว่าโซฮาระตัวปลอมก็คือโซฮาระผู้อ่อนแอที่แข็งแรงมาแทน

 แม้เดดาลัสจะไม่ได้เป็นเพื่อนสมัยเด็กของโทโมกิต่อไป เดดาลัสยังคงแอบมองชีวิตประจำวันโทโมกิอยู่ทุกวัน บางครั้งเธอก็ปรากฏตัวมาหาเขาในความฝันของเขาด้วย แม้ว่าโทโมกิจะจำเดดาลัสไม่ได้ แต่เขาก็รู้สึกว่าเขารู้จักเธอมานานแล้ว

 อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าโซฮาระตัวจริง หรือโซฮาระตัวปลอม สำหรับโทโมกิแล้วเธอก็ยังเป็นเพื่อนสมัยเด็กของเขาอยู่ดี โทโมกิไม่ได้โกรธเดดาลัส ที่หลอกลวงและสร้างปัญหาให้เขามาโดยตลอด เขายังขอบคุณด้วยซ้ำพร้อมกับพูดว่า “ถ้าฉันไม่เชื่อว่าเพื่อนสมัยเด็กของฉันตาย... ฉันคงไม่รู้ตัวจริงของเธอ (และรู้จักทุกคน หรอก )...ใช่มั้ยล่ะ?”

                สุดท้ายหลังโลกกลับคืนสู่สภาพเดิม เดดาลัสก็มีความกล้าที่จะลงไปโลกเบื้องล่าง รวมไปถึงโซฮาระหมายตัวปลอมก็กลับมาหาโทโมกิอีกครั้ง  ไม่ว่าเดดาลัสหรือว่าโซฮาระทั้งคู่ก็คือคนสำคัญของเขา นั้นคือเพื่อนสมัยเด็กที่ไม่มีอะไรมาทดแทนได้

                อันดับ 8. กินเบ ฮารุโอมิ ซาวาตาริ  (Ginbei Haruomi Sawatari)

                
                อนิเมะปี 2012 เรื่อง Onii-chan Dakedo Ai Sae Areba Kankeinai yo ne! เป็นเรื่องราวของสองพี่น้องอากิโตะและอากิโตะได้กลับมาอยู่ด้วยกันอีกครั้ง อากิโกะผู้เป็นน้องสาวนั้นรักพี่ชายมากๆ จนอยากจะค้ำคอร์ แต่อนิจารอบตัวพระเอกมีสาวที่แอบชอบพระเอกถึง 4 คนที่ชอบพระเอกเหมือนกัน และแต่ละคนเลเวลสูงทั้งสิ้น ไม่ว่าจะเป็นทวินเทลเสื่อม, ประธานผมแดง, คู่หมั่นโลลิ และเพื่อนสมัยเด็กสุดแรง “กินเบ”

กินเบ ฮารุโอมิ ซาวาตาริ เป็นเพื่อนสมัยเด็กและเพื่อนสนิทของพระเอกอากิโตสมัยที่อากิโตะแยกกับน้องสาว หากแต่ 6 ปีให้หลัง อากิโตะก็โตพอเลี้ยงดูตนเองได้ เลยลาจากกินเบและย้ายบ้านไปเมืองอื่นเพื่อไปอยู่กับน้องสาว แต่ทั้งคู่ก็ยังคงติดต่อทางโทรศัพท์อยู่เสมอ

ตอนแรกผมก็นึกว่ากินเบเป็นผู้ชาย (เนื่องจากอ่านมังงะก่อน ซึ่งในตอนนั้นนิยายยังไม่มา) ปรากฏตอนแรกๆ คือพูดจากทางโทรศัพท์มือถือกับพระเอก (แต่ปลายสายยังไม่ปรากฏหน้ากินเบ) ซึ่งวิธีพูดจาเหมือนผู้ชายที่สนิทกับพระเอกและพูดจาน้อยใจหรือไม่ก็เป็นห่วง เป็นต้นว่าไม่บอกที่อยู่กันบ้างเลย เดี๋ยวจะไปหาน่ะ เป็นห่วงความสัมพันธ์ระหว่างอากิโตะและอากิโกะว่าจะล้ำเส้นหรือเปล่า และยังโมโหที่จากไปโดยไม่ลาสักคำ

กว่าผมจะรู้ว่ากินเบเป็นผู้หญิง ก็ดูอนิเมะซีซั่นนี้แหละครับ ซึ่งอนิเมะก็อย่าไปหวังอะไรมาก เพราะเป็นช่วงหลังอากิโตะบักธงหมดแล้ว รายละเอียดปลีกย่อยเกี่ยวกับการพบครั้งแรกของตัวละครหญิงแต่ละคนก็ดูไลท์โนเวลล่ะกัน ซึ่งอนิเมะนี้ไม่พูดทำเพลงเลย ปรากฏตัวกินเบตอนแรกซะงั้น ตอนแรกผมผมยัง งง เลยว่า ยัยผมสีเงินนี้ใครกันเนี้ย มารู้อีกทีก็ตอนที่ 2 อ้าว!! กินเบเองเรอะ ตรูนึกว่าผู้ชาย!?

สาเหตุที่กินเบทำตัวเหมือนผู้ชาย (การกระทำหรือแม้แต่การพูดคุย) ก็เนื่องจากการเลี้ยงดูของครอบครัว ที่เป็นพ่อค้า และถูกเลี้ยงให้เป็นผู้ชายเพื่อสนับสนุนงานของครอบครัวได้สะดวก  แม้จะชอบพูดแทนตัวเองว่า “ผม” แต่ใจก็ยังคงเป็นผู้หญิง ห่วงเรื่องหน้าอกของตนเองมาก (ซึ่งหน้าอกแบนราบสุดๆ ) และแอบชอบพระเอกอากิโตะไม่แพ้ผู้หญิงคนอื่น แต่อนิจจาพระเอกไม่รู้ตัวเลยสักนิด (หรือแกล้งก็ไม่รู้) เนื่องจากเป็นเพื่อนสมัยเด็กที่สนิทกันมากแบบเพื่อนชาย พระเอกเลยมองกินเบเป็นแค่เพื่อนสมัยเด็กที่สามารถปรับทุกข์เฉยๆ ไม่ได้มองเป็นผู้หญิงคนหนึ่ง

ด้วยเหตุนี้กินเบพยายามสู้ขาดใจให้พระเอกมองตนบ้าง ชนิดที่ว่าอุตส่าห์ย้ายโรงเรียนและบ้านอยู่ทีเดียวกับพระเอก (ที่โรงเรียนเธอได้ตำแหน่งเป็นฝ่ายบัญชีของสภานักเรียน) อีกทั้งยังเป็นแม่บ้านที่ดี ทำความสะอาดบ้านพักและทำอาหารให้พวกพระเอกกิน ทำเพื่อพระเอกสุดๆ ไม่ว่าจะเป็นการทำข้าวกล่องกลางวันให้ และแนะนำงานให้พระเอกอีก รุกแบบสุดๆ แต่จนบัดนี้พระเอกก็ไม่รู้ตัวสักที (หรือมีจิตแข็งก็ไม่รู้) ทำให้กินเบมักพึงพำเกี่ยวกับความโง่ของพระเอกทุกครั้งเวลาพระเอกตาไม่ถึง

ความน่ารักของกินเบก็อยู่ที่การพูดจานี้แหละ พูดแทนตัวเองว่า “ผม” น่ารักซะไม่มี เตี้ย แบน ซึน  เก่งทุกอย่าง แม้หน้าอกจะแบนแต่ผิวตัวขาวราวกับหิมะ (ฉากอาบน้ำแหล่มมาก) แถมเป็นแรกๆ ที่เซอร์วิสกับพระเอกแรงมากในอนิเมะ มีทั้งฉากเปลืองเนื้อเปลืองตัว ไปจนถึงฉากอนาถ (ใส่หน้าอกปลอมแล้วหล่น) เรียกได้ว่ากินเบเป็นเพื่อนสมัยเด็กสมบูรณ์แบบที่ขโมยซีนน้องสาวนางเอกในเรื่องเลยก็ว่าได้

               อันดับ 7  คุซากิ ริงโกะ (Kuzaki  Rinko)

            พูดถึงเพื่อนสมัยเด็กหลายคนคงจะชินกับบุคลิกตัวละครหญิงร่าเริง (ส่วนคาแร็คเตอร์อื่นๆ เช่น แว่น ทอมบอย และทวินเทล) ซึน เอาใจใส่พระเอก เก่งไปทุกเรื่อง และรักพระเอกคนเดียวไม่รักใครอีก แต่อนิจจาคาแร็คเตอร์ของพวกเธอนั้นช่างจืดจางเสียจริง  แม้ว่าจะรู้ใจพระเอก แต่ก็ไม่ได้ช่วยให้พระเอกหันมามองเลยแม้แต่น้อย แม้แต่คนดู (คนอ่าน) ก็ไม่เคยเอาใจช่วยเธอเลยด้วยซ้ำ

                และพูดถึงเพื่อนสมัยเด็ก สิ่งที่ขาดไม่ได้เลยก็คือฉากต่างๆ มากมายระหว่างเธอกับพระเอก เป็นต้นว่า ฉากปลุกพระเอกถึงเตียงนอนตอนเช้า ฉากทำอาหารให้พระเอก ไปโรงเรียนตอนเช้ากับพระเอก กินข้าวกับพระเอก (ทั้งมื้อกลางวันโรงเรียนหรือตอนเย็น) ฉากทะเลาะกับพระเอกเวลาพระเอกหื่นกับผู้หญิงคนอื่น (หื่นเพราะเข้าใจผิด) หากเป็นแนวต่อสู้พระเอกต้องปกป้องเพื่อนสมัยเด็กทุกครั้ง และเพื่อนสมัยเด็กก็ชอบอยู่ในสถานการณ์ล่อแหลม (เป็นตัวประกันหรือโดนไล่ฆ่า เป็นต้น) ฉากเหล่านี้ถูกนำมาใช้บ่อยมาก มากจน จนมีคนออกมาโปรยว่า “เพื่อนสมัยเด็กสำเร็จรูป” หรือ “เพื่อนสมัยเด็กสูตรสำเร็จ” ชัดๆ

                แน่นอนว่าสิ่งที่กล่าวถึงทั้งหมดนั้นอยู่ในตัวของคุซากิ ริงโกะ จาก Omamori Himari ทั้งหมดทั้งมวล

                Omamori Himari เป็นการ์ตูนแนวปราบปีศาจ (ผสมฮาเร็มและหื่นสูตรสำเร็จ) ซึ่งเป็นเรื่องของพระเอกยูโตะที่มีสายเลือดของนักปราบปีศาจ แต่พลังไม่ตื่น เลยเป็นเป้าหมายของปีศาจที่จะเอาชีวิต หากแต่เขามี “ฮิมาริ” ซึ่งเป็นปีศาจแมวที่รับใช้ตระกูลพระเอกมานาน (และเป็นนางเอก) ผู้พิทักษ์คนใหม่ของเขา และก็มีผู้หญิงมากมายชอบยูโตะเป็นต้นว่า น้องงูน้ำโลลิ, น้องน้ำชา, คู่หมั่น รวมไปถึงเพื่อนสมัยเด็กริงโกะ คุซากิ

ริงโกะ คุซากิเป็นเพื่อนสมัยเด็กข้างบ้านของ “ยูโตะ” ซึ่งจุดเด่นของริงโกะก็คือริบบิ้นสีแดงทั้งสองข้างของเธอ มีบุคลิกเป็นทอมบอยนิดๆ และกังวลกับเรื่องขนาดหน้าอก แม้ว่าอนิเมะนั้นไม่ได้เน้นเรื่องของเพื่อนสมัยเด็กคนนี้สักเท่าไหร่ แต่มังงะนั้นมีบทเธอเต็มๆ หลายตอนเหมือนกัน เพราะริงโกะเป็นตัวละครสำคัญคนหนึ่งของเรื่อง ที่ช่วยพระเอกที่กำลังมืดมนหลังการตายของพ่อแม่ และเธอช่วยเหลือพระเอกทุกอยากราวกับสามีและภรรยาก็ไม่ปาน (จนคนทั้งโรงเรียนมองว่าริงโกะเป็นแฟนยูโตะ อย่าไปแหยมเชียวน่ะ) และมักซึนเดเระเวลาเห็นพระเอกเข้าชู้คนอื่น (จนมีสกิลขัดจังหวะโรแมนติกของพระเอก)

แต่อนิจจาเนื่องจากริงโกะเป็นคนธรรมดา (แม้จะเก่งเรื่องกีฬาแต่ก็แพ้ผู้หญิงในเรื่องที่มีพลังเหนือมนุษย์อยู่ดี) ทำให้บทของเธอมีไม่มากนัก แม้ว่าจะไม่มีพลังวิเศษเหมือนคนอื่น แต่เธอก็ยังคงสนับสนุนและปกป้องยูโตะเต็มที่แบบวิถีคนธรรมดา

และที่น่าตกใจคือริงโกะเป็นตัวละครหญิงในกรุฮาเร็มคนเดียวที่ไม่ได้จูบพระเอกยูโตะเลยสักครั้ง ในขณะที่คนอื่นๆ จูบพระเอกมากกว่าหนึ่งครั้งด้วยซ้ำ แม้แต่น้องแว่นเพื่อนของเธอก็ยังเคยจูบยูโตะ (แถมปักธงเป็นที่เรียบร้อย) แม้ว่าริงโกะจะไม่เคยได้จูบพระเอก แต่พระเอกก็เป็นห่วงไม่แพ้คนอื่นเหมือนกัน อีกทั้งริงโกะและพระเอกยูโตะยังมีสิ่งที่ทั้งคู่ปฏิบัติทุกปีคือการไปเที่ยวงานวัดฤดูร้อน ซื้อริบบิ้นสีแดง และเปลี่ยนริบบิ้นใหม่ให้ริงโกะสองต่อสอง (ซึ่งผมชอบตอนนี้เป็นพระเอกถึงขั้นเก็บไว้ในคอมดูซ้ำแล้วซ้ำเล่า) นอกจากนี้ริงโกะยังมีสกิลกลมกลืนกับสถานการณ์รอบข้าง พระเอกอยู่ที่ไหน เธอจะอยู่ที่นั้น แม้สถานการณ์ล่อแหลมอันตรายเพียงใดก็ตาม

อันดับ 6 ทสึจิอุระ  ฮิโรฮะ (Tsuchiura Iroha )

            พูดตามตรงตอนที่ผมเขียนบทความนี้ ผมมีเพื่อนสมัยเด็กที่น่าตกใจอยู่ในใจผม 5 คนแล้ว ส่วนอีก 5 คน (อันดับ 10-6) ต้องมานั่งคิดนั่งหาเอาเอง ที่นี้เป็นปัญหาเมื่ออันดับ 6 ผมดันไม่มีเพื่อนสมัยเด็กที่โดดเด่นติดอันดับในใจผมพอ อาเระจากมงกุฎบาปเรอะตายแบบช้ำรักไม่จดจำหรอก, วินรี่ ร็อกเบลจากแขนกลเหรอไม่โดดเด่นพอ, หรือจะเป็นนางเอกจากเดวิลแมนเหรอ ผมก็ไม่ได้ดูสักเท่าไหร่ ฯลฯ

เมื่อผมคิดไม่ออกว่าอันดับ 6 จะเอาใครดี ผมเข้าไปห้องนอนดูการ์ตูนผมชอบหน่อย และบังเอิญมีการ์ตูนเรื่องหนึ่ง Oniichan no Koto Nanka Zenzen Suki Janain Dakara ne! อยู่ข้างเตียงผมพอดี ดังนั้นเพื่อนสมัยเด็กจากการ์ตูนเรื่องนี้เลยติดอันดับผมโดยบริยาย

Oniichan no Koto Nanka Zenzen Suki Janain Dakara ne! (คนเขียนการ์ตูนมังงะเรื่องนี้เคยวาดสายมืดมาก่อน แต่เท่าที่ดูไม่มีแนวฮาเร็มโป๊) ซึ่งเป็นเรื่องราวของ “นาโอะ” น้องสาวแปลกๆ ที่โรคจิตเข้าขั้นที่แอบชอบพี่ชายจอมหื่น “ชูสึเกะ” (ชูจัง) แต่ว่าอนิจจาเธอต้องต่อสู้กับมารผจญอย่าง “ฮิโรฮะ” สาวน้อยเล่ห์เหลี่ยมเพื่อนสมัยเด็กชูจัง (และหัวหน้าห้องเพื่อนร่วมชั้นของพระเอกอีกคน) ซึ่งปัจจุบันศึกยังดุเดือดเลือดพล่านอยู่

ฮิโรฮะ  เป็นเพื่อนสมัยเด็กของ “ชูจัง”  แต่นิสัยและพฤติกรรมแตกต่างจากเพื่อนสมัยเด็กจากเรื่องอื่นๆ โดยสิ้นเชิง เพราะเธอไม่ใช่พวกซึนเดเระ ไม่ใช่เพื่อนสมัยเด็กร่าเริงเก่งกีฬา ไม่ใช่พวกแม่บ้านเอาใจใส่พระเอก ไม่ใช่นักปราบผีวิญญาณ แต่เธอคือสตอล์กเกอร์ขั้นเทพ ที่นาโอะนางเอกชูฮกว่าเป็น "Genuine Stalker" ที่รักชูจังชนิดเข้าขั้นโรคจิต (ชนิดว่าแอบตามพระเอกตอนกลางคืนแบบสวมแว่นอินฟาเรตตามติดอย่างกระชั้นชิตโดยพระเอกไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ)

ฮิโรฮะเป็นเพื่อนสมัยเด็กของชูจังก่อนที่นาโอะจะถูกเลี้ยงดูเป็นลูกบุญธรรม (ฮิโรฮะอายุเท่ากับนาโอะ) ซึ่งสมัยเด็กนั้น ชูจัง(ที่หื่นตั้งแต่เด็ก) เล่นเป็นคุณหมอกับคนไข้กับฮิโรฮะ ที่ตอนนั้นยังเป็นคนปกติอยู่แท้ ๆ แต่พอชูจังบอกให้ฮโรฮะเปลือยกายเพื่อให้เขาตรวจ ฮิโรฮะเลยบอกให้ชูจังสัญญาว่าหากโตเป็นผู้หญิงชูจังต้องแต่งงานกับเธอ และชูจังก็สัญญา หากแต่ต่อมาฮิโรฮะก็ย้ายไปนานถึง 5 ปีกว่าจะกลับมา

แม้จะจากไปนานถึง 5 ปีแต่ฮิโรฮะก็ยังคงรักชูจังเหมือนเดิม แต่ความรักได้กลายเป็นความโรคจิต ที่อยากให้ชูจังเป็นของเธอทั้งกายและใจ แต่ตอนย้ายมาเธอยังไม่ได้ไปหาชูจังทันที หากแต่รู้จักศัตรูหัวใจนาโอะก่อน และแกล้งทำเป็นไม่รู้จัก(ทั้งนาโอะและชูจัง) และเย็นวันนั้นเธอก็ดักรอชูจังขณะกลับบ้าน (ข้อมูลสตองเกอร์เธอรู้หมดว่าชูจังจะทำอะไรที่ไหน อย่างไร) และจีบเขาอย่างดูดดื่มแบบไม่ตั้งตัว (พูดตามตรงผมชอบฉากนี้มากเลยแหละ ตกใจมากที่เพื่อนสมัยเด็กนี้รุกสุดๆ)

การจูบของฮิโรฮะไม่ได้สร้างความเป็นประทับใจให้ชูจังแม้แต่น้อย กลับทำให้รู้สึกกลัวมากขึ้น แต่ฮิโรฮะไม่สน เพราะเธอจัดการแบล็กเมล์ชูจังอยู่หมัด แถมยังเป็นสตองเกอร์แอบเฝ้าดูเขาอยู่ในบ้านผ่านกล้องโทรทรรศน์ขนาดใหญ่ (และตอนนี้ถึงขั้นติดกล้องจิ๋วแอบดูถึงห้อง) ดูกิริยาบทของชูจังอย่างน้ำลายไหล (จนแม่ของเธอเอื่อมระอา) รู้เรื่องพระเอกยิ่งกว่าเพื่อนสมัยเด็กธรรมดา  (แถมสมองดีอีกต่างหาก) รู้ว่าเวลาไหนพระเอกจะออกไปข้างนอก (ก่อนออกจะต้องเอากล้องอินฟราเรตติดมือไปด้วย) อีกทั้งเธอก็ยอมทำทุกอย่างกับชูจัง ชูจังชอบรสนิยมแบบไหน เธอก็ทำตามคำเรียกร้อง บางครั้งก็บุกถึงบ้าน แอบลักหลับ เคยคิดจะเข้าโรงแรมกับชูจังมาแล้ว เพื่อแข่งกับนาโอะทุกอย่าง (แต่ทั้งคู่หน้าอกแบนเหมือนกัน)

จนเพื่อนๆ ของนาโอะถึงกับพูดว่า “เจ้าพระเอกมันมีดีอะไรเนี้ย หน้าตาก็กากๆ สมองก็งั้นๆ ทำไมถึงมีผู้หญิงทั้งสองและน่ารักมาชอบได้)

ฮิโรฮะได้กลายเป็นตัวละครฉีกแนวจากเพื่อนสมัยเด็กโดยสิ้นเชิง และที่น่าสนใจเธอเป็นตัวละครที่ถูกสร้างขึ้นมาโดยไม่สนว่าคนดูจะชอบหรือไม่ชอบ

อย่างไรก็ตาม มุมน่ารักของฮิโรฮะก็มีอยู่บ้าง ความจริงแล้วเธอเป็นสาวแว่น ซึ่งจะใส่แว่นอยู่ในบ้านเท่านั้น หากแต่อยู่ต่อหน้าพระเอกเธอจะทำผมทวินเทลเหมือนครั้งสมัยยังเด็กเพื่อให้ชูจังจำเธอได้ (บางครั้งก็ปล่อยผมแต่ไม่ใส่แว่น)

                อันดับ 5 มาคิมูระ มิกิ ( Makimura Miki)

                
            ผมมีคำถาม ถามว่ามีการ์ตูนเรื่องใดที่เพื่อนสมัยเด็กตายโหดร้ายมากที่สุด หาก คำตอบที่ถูกก็คือมิกิ มาคิมูระ นางเอกจากเรื่อง  Devilman   และผมพูดเต็มปากไม่มีนางเอกจากการ์ตูนเรื่องใดตายแบบโหดเหี้ยมขนาดนี้แน่นอน

                มิกิ เป็นเพื่อนสมัยเด็กของอากิระ ฟูโด้ที่ต่อมาพระเอกก็ตายเป็นเดวิลแมนหรือค้างคาวกายสิทธิที่มีหน้าปกป้องมนุษย์ช่วยเหลือคนจากปีศาจกลายพันธุ์ แต่อนิจจามนุษย์ที่เขาเชื่อใจนั้นกลับได้ทำลายสิ่งที่เขารักที่สุดในชีวิตนั่นก็คือมิกิเพื่อนสมัยเด็กไป (ความจริงเดวิลแมนมีหลายเวอร์ชั่น แต่ที่จะพูดต่อไปนี้เป็นเวอร์ชั่นดั่งเดิมปี  1972)

                สมัยก่อนนั้นการ์ตูนญี่ปุ่นยังไม่รู้จักโมเอะ สัดส่วนตัวละครยังมีเผาเพี้ยนๆ ไปบ้าง แต่หากดูความอารมณ์ของการ์ตูนอย่างเดียวแล้วมันดราม่าโครตๆ โดยมิกินั้นเป็นเพื่อนสมัยเด็กของอากิระ ซึ่งอากิระนั้นเป็นเด็กกำพร้า ที่พ่อแม่ของมิกิเก็บมาเลี้ยงดูเหมือนเป็นลูกคนหนึ่ง พูดง่ายๆ พระเอกอยู่บ้านของมิกิ แม้ภายนอกมิกิจะชอบทะเลาะกับอากิระ แต่ความจริงแล้วเธอก็แอบเป็นห่วงเขาและรักเขาเป็นอย่างมาก

                หากพูดตามความจริงคาแร็คเตอร์มิกิก็ไม่ได้โดดเด่นอะไร ก็แค่เพื่อนสมัยเด็กธรรมดา แค่มีผมสั้น ใส่ที่คาดผม (สีคาดผมแตกต่างไปแต่ละเวอร์ชั่นของมังงะ) แต่มิกิกลับกลายเป็นตัวละครหนึ่งที่อยู่ในใจของคนดูการ์ตูนรุ่นเก่า ในฐานะที่เธอตายอย่างโหดร้ายสุดๆ

                โดยฉากนางเอกตายอย่างโหดนั้นอยู่ในช่วงใกล้จบของการ์ตูนเรื่อง ซึ่งเป็นช่วงที่โลกถึงกลียุคถึงขีดสุด คนกลายเป็นปีศาจ และเกิดจรจลไปทั่ว และถูกเพื่อนรัก(หักเหลี่ยมโหด)มันออกข่าวใส่ร้ายอากิระว่าเป็นปีศาจชั่วร้ายทำให้ฝูงชนจับพ่อแม่ของมิกิไป พระเอกเลยต้องไปช่วย ซึ่งก่อนไปช่วยพระเอกก็จูบมิกิและสัญญาว่าจะช่วยพ่อแม่ (ซึ่งเหมือนพ่อแม่บุญธรรมพระเอกกลับมา)  โดยฝากเพื่อนของอากิระ ดูแลมิกิและน้องชายของมิกิในบ้านเพื่อรอการกลับมาของอากิระ

หากแต่หลังจากอากิระออกไป ฝูงคนบ้าคลั่งที่เลือดขึ้นหน้าได้บุกบ้านมิกิหมายฆ่าอากิระและคนในบ้าน(ไม่สนว่าเจ้าอากิระอยู่บ้านหรือไม่อยู่แล้วล่ะ เจอใครเม่งฆ่าแหลกไว้ก่อน) เป็นเหตุทำให้สามคนที่อากิระรักต้องจบชีวิตอย่างโหดเหี้ยมที่สุด  

                ทางด้านอากิระเมื่อบุกไปช่วยคุณลุงก็พบว่าทั้งคุณลุงคุณป้าถูกฆ่าร่วมกับผู้บริสุทธิ์คนอื่นอย่างโหดเหี้ยม อากิระโกรธเป็นฟืนเป็นไฟและฆ่าคนที่ฆ่าคุณลุงคุณป้าอย่างโหดเหี้ยมไม่แพ้กัน หลังจากนั้นอากิระก็รีบกลับมารับครอบครัวที่เหลือแต่ปรากฏว่ามันสายเกินไปที่จะช่วยแล้ว อากิระได้พบว่าคนที่เขารักที่สุดกลายเป็นซากศพที่ถูกย่ำยีโดยฝูงชนบ้าเลือด (มิกิโดยสับเป็นท่อนๆ และเอาส่วนหัวปักที่เสา) คราวนี้อากิระสติดับวูบอย่างแท้จริง ก็ก่อนที่จะได้สติอีกครั้งก็พบว่ารอบตัวเขาเต็มไปด้วยเลือด เนื่องจากตอนที่เขาหมดสติ ปีศาจในตัวของเขาได้ปลุกขึ้นและฆ่าฝูงชนที่อยู่ตรงนั้นจนหมดนั้นเอง

                โดยฉากคลาสสิกของการ์ตูนก็คือ ฉากที่พระเอกโอบกอดหัวของนางเอกไว้อ้อมกอดแล้วร้องไห้ นรี้แหละฉากสะเทือนอารมณ์อย่างแท้จริง การตายของคนที่เรารัก ทำให้เส้นสติและจิตใจรู้ผิดชอบชั่วดีของคนต้องขาดสะบั้น และเท่าที่รู้คนเขียนเดวิลแมนนี้ชอบฆ่านางเอกเสียด้วยสิถ้าจะจำไม่ผิด

               อันดับ 4 อิคาริ ซาสึกิ (Ikari Satsuki)

               Abnormal-kei Joshi เป็นการ์ตูนผลงานของ Sanada Eleven (คนเดียวกับผู้วาด Hyakko) เป็นเรื่องราวของพระเอกชินยะที่มีนิสัยเฉยเมยต่อสิ่งรอบข้าง (และจิตแข็ง) อีกทั้งยังมีความคิดว่าผุ้หญิงสวยนั้นเป็นสิ่งลึกลับสำหรับเขา เพราะว่ารอบตัวเขานั้นเต็มไปด้วยสาวสวยมากมายที่ชอบเขา แต่ความชอบของเธอนั้นพึลึกพิลั่นและน่ากลัวกว่าผู้หญิงธรรมดาที่ชอบผู้ชายทั่วไป เป็นต้นว่า ทวินเทลที่คิดว่าตนเองเป็นแวมไพร์ (จูนิเบียว?), สาวมืดมนเพ้อที่คิดว่าอดิตชาติตนเป็นอัศวินที่ต้องปกป้องพระเอก,  น้องสาวคลั่งพี่ชายและยันเดเระ, แว่นมาโซ, เจ้าหญิงผู้ที่เอาแต่นอนหลับ, เพื่อนร่วมชั้นสาวสวยสโตกเกอร์ แต่ทั้งหมดทั้งมวลในบรรดาผู้หญิงที่ชอบพระเอกเหล่านั้นมีคนหนึ่งที่น่ากลัวสุดและน่าตกใจที่สุดเห็นจะไม่เกินไปกว่า “อิคาริ ซาสึกิ” เพื่อนสมัยเด็กของชินยะนั้นเอง

ตอนนี้การ์ตูนยังไม่ได้อธิบายรายละเอียดภูมิหลังของเพื่อนสมัยเด็กที่น่ากลัวคนนี้สักเท่าไหร่ (การ์ตูนตอนใหม่ออกช้ามาก) สิ่งที่รู้คือซาสึกิเป็นเพื่อนสมัยเด็กของชินยะ สมัยตอนเด็กนั้นเป็นเด็กขี้แย เอาแต่หลบข้างหลังเราตลอด แต่ต่อมาเธอก็ย้ายบ้าน และจากพระเอกนานถึง 10 ปี จนกระทั่งกลับมาเมืองที่พระเอกอยู่อีกครั้ง (เธอมักสวมชุดพละทับชุดนักเรียนอีกที) หากแต่การกลับมาของเธอนั้นไม่ธรรมดาและน่าตกใจสำหรับคนอ่านเป็นอย่างยิ่ง

ซาสึกิได้กลายเป็นฆาตกรต่อเนื่องจอมโหดไปซะแล้ว!!

ภายใต้ใบหน้ายิ้มแย้ม แจ่มใส ของเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ ที่เข้ากับคนรอบข้างนั้นเธอคือฆาตกรต่อเนื่องที่ออกอาละวาดฆ่าคนไป 5-6 รายอย่างโหดเหี้ยม เพราะเธอฆ่าเหยื่อแบบไร้แรงจูงใจ ไร้รูปแบบ (ฆ่าหมดไม่ว่าจะเป็นชายหรือหญิง) จู่โจมเหยื่อตอนกลางคืนกระหน่ำแทงด้วยของมีคมไม่ยั้ง และที่น่ากลัวคือจนบัดนี้ไม่มีใครสงสัยแม้แต่น้อยว่าซาสึกิเป็นฆาตกรต่อเนื่องที่อาละวาดในเมืองแห่งนี้

แม้ว่าซาสึกิจะเป็นฆาตกรต่อเนื่องโหดเหี้ยมเพียงใดก็ตาม แต่สำหรับพระเอกแล้วเธอก็ยังให้ความสำคัญเสมอ ในฐานะเพื่อนสมัยเด็กแล้วเธอก็ยังเรียกอะไรว่า “ชินจัง” ไปโรงเรียนด้วยกัน และที่น่าตกใจคือเวลาเธอฆ่าเหยื่อแต่ละราย เธอจะโทรไปบอกพระเอกให้มาดูผลงานของเธออย่างภูมิใจ ด้วยรอยยิ้มและดวงตาโรคจิต ส่วนพระเอกนั้นก็ไม่ได้รังเกลียดหรือกลัวเธอเลยสักนิด แถมตอนเช้าพระเอกฟังเธอเล่าเรื่องวีรกรรมการฆ่าคนจากปากเธอซะอย่างกับเป็นเรื่องพูดเล่นๆ ขำๆ แถมพระเอกยังแอบปกป้องจาก(สาวในฮาเร็ม)คนอื่นที่พูดให้ร้ายอีกด้วย!? เรียกว่าคนอ่านอึ้งเป็นแทบๆ ว่านี้มันการ์ตูนอะไรกันว่ะ!?

และเธอถือว่าเป็นผู้หญิงที่ใกล้ชิดพระเอกสุดๆ ขนาดน้องสาวพระเอกที่เรียกว่าโครตยันเดระแล้วยังหลีกทางให้เธอ

                สิ่งที่ผมคาดการณ์ในอนาคต ผมคิดว่าเธอน่าจะเป็นตัวแปรของเรื่องทั้งหมด ที่อาจทำให้การ์ตูนไปในทิศทางใดก็ได้  (ดีไม่ดี ตายหมู่แบบโซโยระแช่งก็เป็นได้)

ปัจจุบันสาวๆ ในกลุ่ม ยังไม่รู้จักกัน (พระเอกแบ่งเวลาเทพมาก) ซึ่งน่าติดตามหากทั้งหมดรู้กันและกันจะเป็นอย่างไรเพื่อนสมัยเด็กฆาตกรเจอทวินเทลแวมไพร์อาจเป็นอะไรที่สนุกกว่าที่คิดก็เป็นได้ จุดจบของเพื่อนสมัยเด็กคนนี้จะเป็นอย่างไรนั้นก็ถือว่าน่าติดตามเหมือนกัน

อันดับ 3 นาโตริ อุมิ (Natori Umi)

              เชื่อเปล่าครับ ผมเห็นหน้าเธอคนนี้หลอนยิ่งกว่ายูโนะอีก !! (และผมชอบอุมิมากกว่าหัวหน้าห้องจากคุณครูผู้สิ้นหวังอีก ชนิดที่ว่ามีผู้หญิงเพื่อนสมัยเด็กโรคจิตคนไหนมาแทนอุมิของผมได้เลย)

นาโตริ อุมิ นางเอกจาก Katte ni Kaizo แปลเป็นไทย "ตามใจนายไคไซ" เป็นการ์ตูนแก๊ก จบในตอน มีตัวละครหลุดโลกเต็มไปหมด โดยอุมิเป็นเพื่อนร่วมชั้นและเพื่อนสมัยเด็กของไคโซพระเอกของเรื่อง ชนิดรู้ไส้รู้พุง ตอนเด็กๆ ชอบแกล้งไคโซมาก จนเป็นเหตุทำให้เขามีกลายเป็นคนติ๊งต๊อง (ตอนทั้งคู่อายุ 7 ขวบเธอไปแตะไคโซตกจิ้งเกิ้ลยิมจนสมองกระทบกระเทือน)  และเป็นเพื่อนกับประธานชมรมวิทยาศาสตร์ซุสุและจินตัน (ทั้งไคโซ อุมิ และจินตันเรียนอยู่ห้องเดียวกัน ส่วนซุสุเป็นรุ่นพี่)

อุมินั้นหากตามความรู้สึกแล้วผมชอบเธอน่ะ เพราะเธอน่ารัก ทรงผมญี่ปุ่นแท้ๆ ตามแฟชั่น หน้าแรกของตอนเธอมักปรากฏในเสื้อผ้าที่ดูเรียบง่ายแต่ดูแล้วทันสมัย แต่อนิจจานิสัยที่แท้จริงของอุมินั้นไม่เป็นอย่างหน้าตาของเธอเลยสักนิด ตอนแรกๆ ก็เหมือนคนคอยตบมุกไคโซอยู่หรอก แต่หลังจากที่ไคโซล้อว่าเธอเป็นคนไม่มีเพื่อน หลังจากนั้นอุมิจิตหลุดไปเลย และเปิดเผยด้านมืดเต็มที่ เนื่องจากสมัยเด็กนั้นอุมิถือว่าเป็นเด็กแสบเกินเด็กมาก พอโตมาก็เก็บกด คุ้มดีคุ้มร้าย พอระบายออกมาจะบ้าหลุดโรค ไม่ว่าเป็น ยัยเพ้อ  หน้าด้าน ชอบคำสาป มองเห็นวิญญาณ คนสองบุคลิก (ความจริงมากกว่าสองอีก) อ่านบรรยากาศรอบข้างไม่ออก  ใครที่คบเธอเป็นเพื่อนเหมือนตกนรกทั้งเป็น หากถึงจุดหนึ่งอุมิจะกลายเป็นฆาตกรทั้งแทงทั้งฉีกไคโซ ไม่ก็จิตัน (แต่การ์ตูนก็คืนชีพทั้งคู่หลายรอบ แม้จะตายเพราะอุมิหลายครั้งก็ตาม) พูดง่ายๆ จะสารยายความโรคจิตของอุมิก็ไม่จบใน 1 หน้ากระดาษ A4 แน่นอน

มุกที่พบปล่อยที่สุดคือหน้าแรกจะเห็นอุมิหน้าตาน่ารัก แอ๊บแบ๊ว แต่พอปล่อยมุกเลือดสาด เธอจะทำหน้าหลอนได้ใจ ชนิดที่เรียกว่าคนอ่านการ์ตูนเรื่องนี้เห็นอุมิออกเมื่อไหร่ เตรียมใจได้เลยว่าคุณจะเจอความหลุดโลก โรคจิต น่ากลัวจากอุมิได้เลย โดยฉากที่ผมชอบคือฉากที่เธอถือมีดด้วยรอยยิ้มเลือดสาดนี้แหละครับ

พูดง่ายๆ คืออุมิเป็นอีกหนึ่งตัวละครที่ถูกสร้างขึ้นให้คนอื่นเกลียด มากกว่าให้ชอบ และเป็นตัวแทนของวัยรุ่นที่เก็บกดในยุคปัจจุบันที่สังคมญี่ปุ่นวัยเรียนเก็บกดด้านมืดของจิตใจเอาไว้ ซึ่งหากระบายออกมาก็คงเป็นอุมิดีๆ นี้เอง

อย่างไรก็ตาม ความจริงแล้วชีวิตอุมินี้น่าสงสารไม่ไม่น้อย เพราะครอบครัวบ้านแตกสาแหรกขาด แยกคนละทิศละทาง จนเธอต้องอาศัยอยู่บ้านไคโซแทน อีกทั้งเธอยังเป็นคนไม่มีเพื่อน (ส่วนไคโซ จินตัน และซุสุนั้นไม่นับ) แต่เนื่องด้วยนิสัยโรคจิตอันตราย (โดยเฉพาะสาเหตุที่อุมิไม่มีเพื่อน) ก็ทำให้หลายคนลืมเรื่องน่าสงสารของอุมิโดยบริยาย

ที่แปลกคือการ์ตูนทั้งเรื่องไม่มีฉากเลิฟซีนระหว่างอุมิและไคโซแม้แต่น้อย แม้ทั้งสองจะเป็นเพื่อนกัน ตอนหลังอุมิยังอยู่บ้านเดียวกับไคโซ (แถมนอนห้องเดียวกันอีก) แต่ก็ไม่มีเรื่องรักๆ มาเกี่ยวข้องกับทั้งคู่แม้แต่น้อย เพราะไคโซกลัวอุมิมาก (แต่ก็คบอุมิเป็นเพื่อนเพราะไม่กล้าแหยมเธอ) ส่วนมากอุมิมั้งทำร้ายไคโซบ่อยๆ อย่างไรก็ดี แม้ไคโซจะคบผู้หญิงคนอื่นๆ แต่สำหรับผมแล้วมีความรู้สึกว่าไคโซกับอุมินั้นเป็นคู่ที่เหมาะสม ยิ่งกว่าผีเน่ากับโรงผุเสียอีก และสุดท้าย........

ที่น่าตกใจที่สุดคือตอนจบของ  Katte ni Kaizo ที่สรุปเรื่องราวของเรื่องได้ทั้งหมดน่าลงตัว แม้ว่าอุมิและไคโซจะไม่พูดเลยสักคำหลังจากที่ได้รู้ความจริง (แต่อุตส่าห์พูดตอนท้ายซะงั้น ส่วนสปอยเต็มๆ เอาไว้ทีหลังล่ะกัน เพราะตอนจบพระเจ้าจอร์ดถือว่าเป็นตอนจบที่ดีที่สุดในชีวิตผมอีกเรื่องหนึ่งเลยทีเดียว)

สิ่งที่พอบอกได้คือสุดท้ายอุมิและไคโซก็อยู่ด้วยกันครับ แม้ว่าจะไม่มีฉากเลิฟซีนอะไรเลยแม้แต่น้อย แต่คนอ่านรู้แล้วว่าทั้งสองนั้นผูกพันกันมากขนาดไหน ตอนเด็กไปไหนมาด้วยกัน ต่างคนต่างเบรกกันและกันเวลาจิตหลุด ชนิดรู้ไส้รู้พุงอีกฝ่ายเป็นอย่างดี เพียงแค่นี้ก็ไม่จำเป็นต้องอธิบายให้มากความแล้วครับว่าทั้งสองคงอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขหรือเปล่า (ดีไม่ดีถูกส่งกลับมาที่เดิมของตนอีกด้วยซ้ำ)

(ปล.ชอบเสียงอุมิในอนิเมะ OVA จัง ฟังดูซึนๆ ดี ที่แท้คนพากย์เสียงอุมิเคยมีผลงานพากย์ตัวละครซึนหลายตัว เช่น น้องผึ้งจาก Bakemonogatari ไปจนถึงมาฮิโระจากเนียวรุโระ)

               อันดับ 2  คุเซ อายาเสะ (Kuze Ayase)

                
              คุเซ อายาเสะ เป็นตัวละคร (ไม่ใช่นางเอก) จากมังงะ Crime Zone ผลงานจาก Chaosic Rune  ผู้สร้างมังกรหายนะที่ชอบแกล้งเพื่อนสมัยเด็กเป็นชีวิตจิตใจ แต่ก็ทำให้ใจชื้นช่วงหลัง ผมยังจำได้ดีเลยฉากเพื่อนสมัยเด็กในเรื่อง Chaosic Rune  ถูกฆ่าทะลุเสียบตายสยองจนพระเอกจิตตกก้าวไปสู่ด้านมืด โดยหารู้ไม่ว่าตอนหลังเพื่อนสมัยเด็กคืนชีพซะงั้น!? (และการ์ตูนก็ไม่เขียนต่อด้วย)

                Crime Zone เป็นผลงานล่าสุดของคนเขียนคนนี้ และเป็นเรื่องเป็นราวกว่าผลงานเรื่องก่อนๆ ของคนเขียนค่อนข้างมาก (เรื่องก่อนๆ ของคนเขียนเอาแต่มาฆ่ากันเถอะ) โดยเป็นเรื่องราวของอุบุรายะ ชิโร่ เด็กมัธยมปลายธรรมดา (??) ที่พึ่งมารู้ตัวว่าเขาเป็นจุดศูนย์กลางของสงครามระหว่างสองเผ่าพันธุ์ระหว่างมนุษย์และแวมไพร์กระหายเลือด อีกทั้งยับว่าคนรอบๆ ตัวเขาเป็นของปลอมหมด ไม่ว่าจะเป็นพ่อ แม่ เพื่อนร่วมชั้น ไปจนถึง “คุเซ อายาเสะ” ซึ่งเป็นเพื่อนสมัยเด็กที่เป็นของปลอม!?

                เพื่อนสมัยแด็กปลอมนี้พึ่งเคยได้ยิน ปกติเห็นได้ยินสร้างเพื่อนสมัยเด็กให้พระเอก ไม่ก็ใส่ความทรงจำให้พระเอกคิดว่าตนมีเพื่อนสมัยเด็ก (จำไม่ได้แล้วเรื่องอะไร??)

                คุเซ อายาเสะเป็นอีกหนึ่งตัวละครที่ผมต้องตะโกนร้องว่า “อย่าฆ่าเพื่อนสมัยเด็กของฉันน่ะ!!” ไม่ก็ “ม่ายยยยยยยยย” (ให้นึกถึงฉากพระเอกสตาร์ วอร์สร้องตะโกนเมื่อดาร์ธ เวเดอร์พูดว่า “ข้าคือพ่อของเจ้า” นั่นเอง)  หน้าคอมตลอดเวลา ในฉากที่คุเซปรากฏตัว อย่างกับคนบ้า สาเหตุก็เพราะคุเซ อายาเสะนั้นคาแร็คเตอร์ตรงกับเพื่อนสมัยเด็กในฝันของผมทุกประหาร ไม่ว่าจะเป็นทรงผมสั้น ร่าเริง ชอบพูดเล่นกับพระเอก และมีนิสัยเป็นเจ้าของพระเอกตลอดเวลา (อยู่ด้วยกันกับพระเอก, เจ้ากี้เจ้าการ) จนคนอื่นๆ เปรียบคุเซว่าเหมือนโปรเฟสเซอร์ของพระเอกชิโร่เลยทีทีเดียว พูดง่ายๆ ผมชอบคุเซ อายาเสะอ่ะ

                คุเซ อายาเสะนี้ปรากฏออกมาแบบมุกทั่วไปที่เห็นได้ตามสูตรสำเร็จ ไม่ว่าจะเป็น ฉากปลุกพระเอกถึงเตียงนอน ฉากไปโรงเรียนกับพระเอก ฉากกินข้าวกลางวัน แต่อนิจจาความสุขเลิฟคอมมาดี้ของพระเอกก็จบลง เมื่อเขารู้ว่าแวมไพร์สาวสวย (สัตรูของมนุษย์ชาติ) อยากได้พระเอกเอาไปทำผัว และคนรอบๆ ตัวที่เขารู้จักล้วนตายหมด (ด้วยเหตุผลยังไม่ทราบ) ไม่เว้นแม้แต่คุเซ อายาเสะเพื่อนสมัยเด็ก ที่ปัจจุบันนี้ถูกแทนที่ด้วยตัวแทนจากองค์กรของรัฐบาล ที่ถูกสั่งให้จับตาดูชิโร่ อาบุรายะ

                ไม่รู้ว่าคุเซ อายาเสะตัวจริงเป็นคนอย่างไร เท่าที่ดูน่าจะเหมือนคุเซตัวปลอมปัจจุบันที่ร่าเริง และรักชิโร่เป็นแน่แท้  (ไม่งั้นพระเอกคงรู้สึกตัวไปนานแล้ว) ต่อให้พระเอกจะกาก หน้าตาเหมือนพวกตัวประกอบเกรดบี คุเซก็ยังเอาใจใส่ซิโร่แบบไม่มีห่าง แม้เป็นหน้าที่ภารกิจที่ได้รับมอบหมาย แต่ต่อมาคุเซตัวปลอมก็เกิดรักชิโร่จากใจจริง และเมื่อความแตก คุเซตัวปลอมก็พยายามให้ชิโร่มีความรู้สึกดีๆ ต่อตนด้วยกันสารภาพรัก หากแต่ไม่ทันได้ที่เธอจะสารภาพรักเธอก็ถูกพวกแวมไพร์ฆ่าซะงั้น สร้างความเสียใจต่อชิโร่เป็นอย่างมาก

                พูดตามตรงผมดูฉากนี้เซ็งไปพักใหญ่เลย ทำไมเพื่อนสมัยเด็กตรูถูกฆ่าแบบโหดร้าย (ยิ่งกว่าอาเระอีกน่ะจะบอกให้)

                อย่างไรก็ตาม ในขณะที่ดูการ์ตูนจนถึงตอนที่ 4 คุเซกลับมาอีกครั้ง!? หากแต่การกลับมาคราวนี้เป็นคุเซตัวสำรอง ที่ทำหน้าที่ตัวปลอมที่ตายไป (คุเซหมายเลข 2) คุเซคราวนี้ก็น่ารักใช่ได้หมายกัน เพราะหน้าตาเฉยเมย ดูฉลาดเฉลียว และยังมีความรู้สึกรักอยากปกป้องพระเอกเหมือนคุเซคนก่อนๆ ที่ตายไป ซึ่งการกลับมาของเพื่อนสมัยเด็กครั้งนี้ทำเอาน้ำตาไหลพล่านเลยแหละ ตัวปลอมแล้วไง ตราบใดที่มีความรู้สึกของเพื่อนสมัยเด็อยู่

                แต่อนิจจาคุเซตัวสำรองเฉยเมยคนนี้ บทจะหนักและน่าสงสารกว่่าคุเซคนอื่นๆ หลายเท่า ไม่ว่าจะเป็นการหมดสภาพในตอนบุกรังแวมไพร์เพื่อช่วยเหลือชิโร่ที่โดนจับตัวไป (พึ่งเห็นการ์ตูนที่ดำเนินเรื่องที่พวกนางเอกไปช่วยพระเอกในรังผู้ร้ายก็ครั้งนี้แหละ ปกติเห็นแต่พระเอกบุกไปช่วยนางเอกหรือไม่ก็ตัวละครหญิงมากกว่า) โดยเฉพาะฉากคุเซตัวสำรองบาดเจ็บสาหัสก็ลุ้่นว่าเธอจะตายหรือเปล่าเนี้ย? จนกระทั่งคุเซตัวสำรองถูกทำให้ไม่ตายด้วยการ.....  ผมก็ดีใจไปแต่อนิจา......... (..... คือสปอย เอาเป็นว่าดูเอาเองละกัน)

                และล่าสุดคุเซอยู่ในสภาพที่ผมต้องตะโกนกู่ร้องว่า “อย่าฆ่าเพื่อนสมัยเด็กของฉันน่ะ” อีกครั้ง สรุปคือคนเขียนการ์ตูนเรื่องนี้ชอบรังแกเพื่อนสมัยเด็กจริงๆ น่ะ  ซึ่งฉากที่ว่าจะเป็นอย่างไรนั้นก็ขอให้ดูตอนที่ 15 ของการ์ตูนเรื่องนี้ดูเอาเองล่ะกัน

อันดับ 1. มิคาซุกิ โยโซระ (Mikazuki Yozora)

               ก่อนอื่นผมขอบอกว่า Boku wa Tomodachi ga Sukunai ผมชอบตัวละครหญิงทุกคน และผมค่อนข้างเกลียดพอสมควรกับความคิดเห็นที่พูดว่า “การ์ตูนนี้ใครเข้าวิน”, “เนื้อๆ”  แต่สาเหตุที่จะเอาเรื่องโยโซระมาพูด เพราะตอนนี้เธอได้กลายเป็นตัวละครที่มีอิทธิพลต่อจิตใจและความคิดผมในปัจจุบัน (แต่เป็นด้านมืดน่ะ)

โยโซระ (หรือฟ้ามืด) เป็นหนึ่งในนางเอกจากเรื่อง Boku wa Tomodachi ga Sukunai (ในไลท์เวลเล่ม 1 โคดากะได้บรรยายว่าทั้งโยโซระและเซนะคือสองนางเอกของเรื่องนี้) เป็นประธานผู้ก่อตั้งชมรมเพื่อนบ้าน (ที่มีวัตถุประสงค์หาเพื่อน) ซึ่งโยโซระนั้นไม่มีเพื่อน สาเหตุที่โยโซระไม่มีเพื่อนนั้นเพราะเธอเป็นคนไม่ถูกกับคนเพียบพร้อม (??) และไม่ชอบสวมหน้ากากเข้าหาคนอื่น เป็นเหตุทำให้เธอสร้างเพื่อนอากาศ (คล้ายๆ กับเพื่อนในจิตนาการ) แล้วเรียกว่า “โทโมะจัง” แก้เหงาเวลาไม่มีเพื่อนคุยด้วยแทน

ความจริงแล้ว สมัยยังเด็กนั้นโยโซระเคยมีเพื่อนและเรียกชื่อเล่นว่า “โคกะ” หรือ “โคดากะ” หากแต่ไม่นานโคกะก็ย้ายบ้าน ทั้งๆ ที่ไม่ได้บอกลาโยโซระ จนกระทั่ง 10 ปีต่อมาโยโซระก็พบกับโคดากะอีกครั้ง หากแต่การพบกันครั้งแรกของทั้งคู่ไม่มีความประทับใจอะไรเลยแม้แต่น้อย เพราะโคดากะจำโซโยระเพื่อนสมัยเด็กของเขาไม่ได้ในตอนแรก (เพราะโคดากะคิดว่าโยโซระเป็นผู้ชายมาโดยตลอด)

ผ่านมา 10 ปี ทั้งโยโซระและโคดากะต่างไม่มีเพื่อนเลยแม้แต่น้อย อีกทั้งโยโซระยังไม่กล้าบอกโคดากะตรงๆ ว่าเป็นเพื่อนสมัยเด็ก ด้วยเหตุนี้โยโซระเลยตั้งชมรมเพื่อนบ้านขึ้นเพื่อหวังจะได้เป็นเพื่อนกับโคดากะอีกครั้งเหมือนครั้งยังเด็ก อย่างไรก็ตามความรู้สึกของโยโซระก็ยังสับสนว่าความสัมพันธ์ระหว่างโคดากะตอนนี้คือเธอรักโคดากะแบบเพื่อนหรือแบบแฟนกันแน่ อีกทั้งยิ่งนานวันชมรมมีสมาชิกใหม่ที่ล้วนแต่เป็นผู้หญิงที่ชอบโคดากะทั้งหมด ทำให้คู่แข่งโยโซระเยอะไปด้วย (อย่างไรก็ตามพวกผู้หญิงในชมรมต่างรู้ดีโดยไม่จำเป็นต้องสืบว่าทุกคนชอบโคดากะหมด)

ในด้านการออกแบบตอนแรกโยโซระไว้ผมยาว (เท่าที่รู้คือโยโซระไม่กล้าเข้าร้านตัดผม) หากแต่ต่อมาเธอตัดผมสั้น เหมือนหนุ่มน้อยหน้าหวาน ซึ่งปกติแล้วผมไม่ชอบการเปลี่ยนลุคของตัวละครเท่าไหร่ แต่สำหรับสำหรับโยโซระแล้วผมรับได้สุดๆ เพราะนี้แหละคาแร็คเตอร์เพื่อนสมัยเด็กสมบูรณ์แบบ ยิ่งอนิเมะเสียงเธอจะแหบๆ ก็ยิ่งเหมือนเพื่อนสมัยเด็กทอมบอยเข้าไปใหญ่

นอกจากนี้โยโซระยังมีความซึน ไร้เดียงสาเรื่องความรัก  ตอนอายจะหน้าแดงน่ารักมาก นิสัยภายนอกแม้จะปากจัด ชอบพูดแดกดัน ชอบแกล้งคนอื่น แต่ฉลาด มีไหวพริบ และเข้มแข็ง

อย่างไรก็ตามแล้ว ส่วนใหญ่นั้นโยโซระไม่ค่อยได้รับความนิยมของเหล่าแฟนเรื่องนี้มากนัก เพราะว่าโยโซระมีบทค่อนข้างน้อย และชอบด่าว่าเซนะ ทำตัวไม่น่ารัก ฯลฯ  ซึ่งทั้งหมดแล้วเธออาจแกล้งทำ ตัวจริงของโยโซระเป็นประเภทขี้อาย ไม่ถนัดพูดคุยกับคนอื่น และมีโลกส่วนตัวสูง

อย่างไรก็ตาม สำหรับผมแล้วผมชอบโยโซระไม่แพ้ตัวละครคนอื่นๆ ในเรื่องเหมือนกัน อีกทั้งโยโซระมีเสน่ห์แบบเพื่อนสมัยเด็กที่สมบูรณ์แบบ ทำทุกอย่างเพื่อโคดากะ และขโมยซีนได้อย่างเด็ดขาด ผมยังจำฉากประทับใจที่โยโซระตัดผมสั้นและโคดากะจำได้ว่าโซโยระคือเพื่อนสมัยเด็กไม่หาย

นอกจากนี้ความคิดมองโลกแง่ลบของโยโซระนอกจากจะมีสเน่ห์แล้วยังทำให้ผมถูกใจไม่น้อย  โดยเฉพาะประโยคว่า “ไปตายซะพวกเพียบพร้อม” ที่เกรียนได้ทุกทีทุกเวลา (ผมชอบช่วงโยโซระเล่าความอนาจความทรงจำไม่มีเพื่อนมาก) รวมไปถึงประโยค “หากมีฉลามในสระน้ำมันถึงจะเจ๋ง” นั้นถูกใจผมสุดๆ

เอาเป็นว่าซีซั่นฤดูหนาว เตรียมพบกับชมรมไร้เพื่อนซีซั่น 2 ว่าโยโซระน่ารักยังไง ความลับในใจของโคดากะนั้นเล็งใครไว้หรือไม่ ติดตามล่ะกันน่ะครับ

ก็จบเพียงเท่านี้สำหรับ 10 เพื่อนสมัยเด็ก ซึ่งยังมีตัวละครเพื่อนสมัยเด็กมากมายที่ไม่ได้กล่าวถึง แต่เท่าที่ดูภาพรวมดูเหมือนเพื่อนสมัยเด็กที่ผมชอบจะเป็นนางรองทั้งนั้นเนอะ แม้พวกเธอจะเป็นตัวละครที่เป็นตัวปิดหลังพระ หรือจะเป็นตัวละครที่น่าสงสารรักคุดเพียงใดก็ตาม ผมก็ยังอวยพวกเธอ เป็นกำลังใจให้พวกเธอให้สมหวัง และสักวันผมก็จะแต่นิยายอวยเพื่อนสมัยเด็กแบบนี้บ้างเหมือนกัน