ดูการ์ตูนอย่างแมว ๆ

ลำดับตอนที่ #131 : AKB49 - Renai Kinshi เส้นทางที่ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ

                ในต้นปี 2010 ที่ผ่านมานิตยสารรายสัปดาห์โชเน็นได้เป็นตัวการ์ตูนชุดใหม่ขึ้นมา ที่แปลกคือรายละเอียดของการ์ตูนได้ใช้ไอดอลที่กำลังดังในญี่ปุ่นมาเป็นต้นแบบตัวละครในเรื่อง ในคือวง AKB48 ซึ่งเท่ากับว่าการ์ตูนเรื่องนี้เหมือนถูกสร้างขึ้นเพื่อโฆษณาวงดังกล่าวโดยบริยาย ด้วยเหตุนี้ทำให้ในตอนแรกที่ผมอ่านการ์ตูนเรื่องนี้ ผมก็ไม่ได้คิดหรือหวังอะไรทั้งสิ้นคิด เพราะก็นึกว่าเป็นการ์ตูนแนวไอดอลล่าฝันธรรมดา ขายคาแร็คเตอร์ดารา(บวกกับสาวดุ้นอีก กรูล่ะเกร็ง) แต่เมื่ออ่านดู แล้วปรากฏว่ามันสนุกติดตามอย่างไม่น่าเหลือเชื่อ!!(อีกแล้วครับท่าน) และเป็นการ์ตูนดีๆ อีกเรื่องที่น่าแนะนำคนอื่นอย่างแรง

  

AKB49 - Renai Kinshi

สลับเพศ(สาวดุ้น), โรแมนติก, โชเน็น, ชีวิตในโรงเรียน(วงดนตรี)

                AKB49 - Renai Kinshi หรือชื่อภาษาอังกฤษคือ AKB49 - The Rules Against Love เป็นการ์ตูนแนววงการบันเทิงผลงานแรกของ Miyajima Reiji ที่ตีพิมพ์ในโชเน็นรายสัปดาห์ และไม่มีลิขสิทธ์ในไทย

              AKB49 เป็นเรื่องราวของหนุ่มหน้าหวานมัธยมปลายคนหนึ่งชื่อ อุรายามะ มิโนรุ(ในเว็บพันทิ๊ปเรียกพระเอกว่า ไอ้รุ) ที่ปลอมตัวเป็นผู้หญิงเพื่อไปสมัครเป็นนักร้องในกลุ่มออดิชั่นไอดอลหญิงล้วนชื่อดัง AKB49 ซึ่งมียอดขายเพลงกว่า 20 ล้านแผ่นทั่วโลก มีรายได้ 1.1 พันล้าน (ซึ่งวงดังกล่าวดัดแปลงมาจาก AKB48 และตัวประกอบบางตัวในการ์ตูนมีเค้าโครงมาจากสมาชิกในวงมีอยู่จริง) โดยสาเหตุที่พระเอกปลอมตัวนี้พระเอกไม่คิดอยากจะดังอะไรหรอก(ไม่อยากเป็นไอ้ดุ้นไอดอลสักหน่อย) หากแต่เขาจำเป็นต้องปลอมตัวเพื่อไปช่วยดันสาวน้อยคนหนึ่งชื่อโยชินางะ ฮิโร เพื่อนร่วมห้องที่เขาแอบชอบ(ข้างเดียว)อยู่ต่างหาก ซึ่งเขารู้ดีว่าโยชินางะนั้นเป็นคนขี้อาย ไม่ค่อยแสดงออก คงล้มเหลวไม่เป็นท่าแน่ เขาเลยต้องแอบปลอมตัวไปช่วยเธอเพื่อให้ผ่านการสมัครได้สักที(เธอสอบตกหลายรอบ) ผลปรากฏว่าในที่สุดเขาก็ทำสำเร็จในการช่วยดันโยชินางะเข้าเป็นสมาชิกวง AKB49 ตามความฝันของเธอได้สำเร็จ หากแต่ที่สิ่งที่น่าตกใจตามมาก็คือ เขาก็ดันสมัครติดเข้าไปด้วยทั้งๆ ที่ร้องเพลงก็ห่วย เต้นก็ห่วย และแล้วฮาเร็มก็บังเกิด เส้นทางถนนไอดอลของพระเอกก็ได้เริ่มต้นขึ้น

สามารอ่านแปลเป็นภาษาไทยที่

http://www.nekopost.net/project/Manga/akb49_-_renai_kinshi_jouretsu

แต่ถ้าใครอ่านอยากติดตามต่อละก็ผมก็มีอีกเว็บมาแนะนำ http://www.xindm.cn/type.asp?typeid=4683

  
              เท่าที่ดูข้อมูล รายละเอียดของการ์ตูนมีเค้าโครงจากวงไอดอล AKB48 หรือ Akihabara48 ซึ่งเป็นวงไอดอลที่ก่อตั้งโดบอากิโมโตะ ยาสุชิ ที่ได้ทำการออดิชั่นคัดเลือกนักร้องวัยรุ่น(เฉพาะผู้หญิง)หน้าใหม่มาประดับวงการ โดยการออดิชั่นคัดเลือกครั้งแรกเริ่มต้นเมื่อเดือนกรกฎาคม ปี 2005 โดยในครั้งนั้นมีนักร้องสาวกว่า 7,924 คนมาสมัคร แต่สุดท้ายคัดเลือกเหลือเพียง 20 คน(ยิ่งกว่าเดอะสตาร์คว้าดาวเสียอีก) ซึ่งภายหลังรู้จักในนามทีม A และในเดือนธันวาคม ปี 2005 ก็มีการออนดิชั่นครั้งที่ 2 มีผู้ผ่านเพียง 19 คนจากผู้สมัคร 11,892 คน และได้เป็นทีม K ในเดือนเมษายน ปี 2006 ก็มีการออดิชั่นครั้งที่ 3 และได้สาวๆ อีก 18 คน ซึ่งภายหลังเรียกว่าทีม B จากนั้นก็มีการสลับย้ายเข้าย้ายออกไปมาจนสามทีมลงตัวที่ 42 คน แถมนยังมีทีมสำรวงที่สลับหมุนเวียนอีก จนวงไอดอลดังกล่าวได้รับบันทึกสถิตโลกว่าเป็นเกิร์ลกรุ๊ปที่มีสมาชิกมากที่สุดในโลก

ในด้านผลงานนั้นก็มีมากมาย ไม่ว่าจะเป็นเพลง ซิงเกิล ภาพยนตร์ วิทยุ โดยเฉพาะซิงเกิลแรก Sakura no Hanabiratachi ในเดือนกุมภาพันธ์ 2006 โดยมีผู้ที่ผ่านการออดิชั่น 20 คนแรก(Team A) เป็นผู้ร้อง มียอดขายถึง 22,011 แผ่น ในสัปดาห์แรก นอกจากสมาชิกกลุ่มจะเป็นนักร้องแล้วบางคนก็มีโอกาสพากย์การ์ตูนอนิเมชั่นด้วย(เช่น เคนย่อนชินจัง) และกระแสดังกล่าวได้ถูกสร้างเป็นการ์ตูน(ดังกล่าว) และยังถูกสร้างเป็นเกม PSP และยังมีโรงละครของตนเองในย่านอากิฮาบาระ ใจกลางกรุงโตเกียว และจะมีการแสดงทุกวันเสาร์และวันอาทิตย์, โดยราคาบัตรค่าเข้าชมนั้นจะแบ่งเป็น ผู้ชาย 3,000 เยน ผู้หญิงและเด็ก 1,000 เยน เต็มทุกรอบ(แต่ในการ์ตูน วงพระเอกคนชมน้อยจับจิต แถมค่าตั๋ว 10,000 เยนโหดโครต)

               สำหรับวง AKB48 ในประเทศไทยนั้น ก็ฮิตพอสมควรครับ สำหรับเหล่าแฟนเพลงที่ชอบเพลงญี่ปุ่นเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว หากแต่วงไอดอทดังกล่าวต้นสังกัดไม่มีแนวคิดหรือโครงการจะให้ดังข้ามประเทศหรือเป็นให้มันเป็นสากลเท่าไหร่ ทำให้มันดังเฉพาะในประเทศญี่ปุ่น อีกทั้งกระแสบ้านเราโดยเกาหลีกลบหมด เอาเป็นว่าใครอยากรู้เรื่องวง AKB48 และติดตามข่าวสารเกี่ยวกับวงดังกล่าวก็ไปที่เว็บบอร์ดของคนไทยที่เว็บด้านล่างล่ะกัน

http://board.akb48club.com/

คำถามต่อมาก็คือ เอาเรื่องวง AKB48 มาใช้เป็นแนวทางเขียนการ์ตูนจะส่งผลกระทบต่อความรู้สึกกับคนอื่นที่ไม่รู้เรื่องวงดังกล่าวมากแค่ไหน ในเมื่อเราไม่ได้เป็นแฟนพันธุ์แท้หรือไม่รู้เรื่องอะไรเลยกับวงดังกล่าว แม้การ์ตูนจะเอาตัวละครที่มีเค้าโครงจากหน้าจริงของสมาชิกกลุ่ม หรือนิสัยความลับของสมาชิกกลุ่มมาเปิดเผย และอ้างอิงของกิจกรรมของกลุ่มหลายตอน แต่กระนั้นมันก็ไม่เป็นปัญหาแต่อย่างใดสำหรับคนที่อ่านการ์ตูนแนวไอดอลดังกล่าว สำหรับใครบางคนที่คิดว่าตัวละครนี้มาจากหน้าไอดอทคนนี้แล้วพอมาดูตัวจริงไอดอทคนนั้นรับไม่ได้ละก็ลองเปิดใจสักนิดก็ดีครับ เอาเป็นว่าเห็นแก่เจ้ารุเถอะน่ารักดี และหลังจากการ์ตูนที่จับเนื้อหาของวงไอด้อลเกิร์ลกรุ๊ปอย่าง AKB 48 ออกมาปรากฏว่า การ์ตูนเรื่องนี้ดังไปทั่วญี่ปุ่นทันที แถมยังโฆษณาวงนี้ได้เป็นอย่างดีด้วย ทำให้บริษัทผู้ผลิตอนิเมชั่น หรือ สื่อเกี่ยวข้องกับการ์ตูน ได้หันมาสนใจที่จะทำโปรเจ็คที่มีลักษณะคล้ายๆกัน เพื่อเป็นการตอบโจทย์และสร้างรายได้ให้พวกเขามากขึ้น ซึ่งแน่นอนคือการใช้ไอดอทจริงๆ มาทำเป็นตัวการ์ตูน 2D ขายให้หนุ่มโอตากุชอบโมเอะตามมาเป็นแถว

   

 บอกตามตรงนะครับ ผมไม่ค่อยถนัดเรื่องเพลงเลยสักนิด เพลงอนิเมชั่นพอรู้บ้าง แต่พวกข่าวสารวงการเพลงฮิต เพลงอมตะอะไรนี้ผมสอบตกสุดๆ ไม่รู้อะไรเลยสักนิด วง AKB48 เป็นยังไงก็ไม่รู้ผมไม่ทราบ ตอนนี้คนไทยชอบเพลงอะไร คลั่งนักร้องคนไหน ดังหรือไม่ดัง ผมไม่รู้สักอย่าง

และจะว่าไปผมไม่ค่อยดูการ์ตูนแนวไอดอลและพวกวงการบันเทิงสักเท่าไหร่ โดยส่วนมากเนื้อหาจะมาแบบ วงที่ตัวเอกอยู่มีหนี้ พระเอกมีคู่แข่ง พวกเส้นและอิทธิพลในวงการบันเทิง ความรักของผู้ใหญ่(ผมชอบความรักแบบวัยรุ่นสดใสไร้มลพิษมากกว่า) ฯลฯ การ์ตูนล่าสุดที่ผมอ่านก็สมัยที่เรียนอยู่มหาลัยอย่างเรื่อง Dragon Voice ที่เป็นเรื่องของหนุ่มที่ชื่ออามามิ ริน ที่หล่อ น่ารัก เต้นก็เก่ง แต่ดันมีเสียงแหบ น่ากลัว จนกลายเป็นปมด้อย แต่พอเขามาร้องเพลงประสานเสียงกับสมาชิกวง Beat Men วงไอดอลยอดฮิต(ที่มีแต่หนุ่มๆ 4 คน 4 แบบ) ซึ่งเสียงของเขากลับเข้ากันกับเสียงร้องของวงนี้ได้อย่างลงตัว ทำให้เขาได้กลายเป็นไอดอลในที่สุด ซึ่งผมชอบการ์ตูนเรื่องนี้ในช่วงแรกมากเพราะความสุดยอดในเสียงประกอบที่ทำได้แหวกแนวดี แต่กระนั้นหลังจากการ์ตูนเรื่องนี้เป็นต้นมา ผมกลับไม่ได้ติดตามการ์ตูนแนวนี้อีกเลย ไม่ว่าจะเป็นแนววงดนตรีชมรมโรงเรียน(เคองก็ไม่ได้ดู) รักสาวไอดอล วงดนตรีตามล่าหาฝัน ไม่ได้ดูทั้งสิ้น ไม่รู้เป็นเพราะอะไร อาจเป็นเพราะไม่เจอเรื่องถูกใจหรือชีวิตจริงผมค่ายไม่ฟังเพลงหรือไม่ชอบเล่นกีตาร์ก็ไม่รู้ ที่อ่านมาอย่างมากก็เป็นการ์ตูนที่มีตัวละครที่เป็นไอดอลจำพวก To Love Ru ที่ได้พอดูอยู่บ้าง แต่จำพวกแนววงดนตรีเน้นๆ นี้ไม่ได้ดูเลยสักเรื่อง

   

แล้วคำถามที่ตามมาคือเป็นเพราะเหตุผลอะไรที่ผมดู การ์ตูนมังงะ AKB49 เหตุผลง่ายครับ เพราะการ์ตูนแนวนี้เป็นแนวสาวดุ้นถ้าถามอีกว่าผมคลั่งสาวดุ้นเหรอ ถึงนิยมดู ผมก็ตอบว่าไม่อีกแหละ

พูดถึงการ์ตูนสาวดุ้นคุณนึกถึงอะไรครับ?? สาวดุ้นนั้นความจริงก็ไม่ใช่เรื่องใหม่อะไรเลย เพราะแนว ก็ปรากฏในวรรณคดีอยู่แล้ว ภาษาอังกฤษเรียกพวกนี้ว่า Gender Bender หรือการสลับเพศ  ที่บุคคลนั้นเปลี่ยนเป็นเพศตรงข้ามเพราะเหตุการณ์หนึ่งๆ ซึ่งคำดังกล่าวรวมไปถึง แนวชายแต่งหญิง(ดุ้นยังอยู่) หรือชายกลายเป็นหญิง(ดุ้นหายไป เช่นการ์ตูนเรื่อง Kashimashi - Girl Meets Girl) แต่ถ้าถามเฉพาะแนวชายแต่งหญิงนั้น(ดุ้นยังอยู่) ก็มีการ์ตูนหลายเรื่องที่มีแนวนี้เหมือนกันแต่ส่วนมากจะเน้นพระเอก(สาวดุ้น)ที่แต่งผู้หญิงขึ้น(จนคนอื่นจับไม่ได้ว่าเป็นผู้หญิง) เพราะรูปร่างบอบบาง น่ารัก น่าทะนุถนอม และกริยาเหมือนผู้หญิงจริงๆ  ส่วนเนื้อหาที่ทำให้พระเอกแต่งหญิงจำเป็นต้องแต่งหญิงก็มีการ์ตูนหลายเรื่องที่มีเหตุการณ์มากมาย  ไม่ว่าจะเป็นปลอมตัว เช่น โดนบังคับให้แต่ง(เช่นเรื่อง Brocken Blood), แต่งเพื่อเข้าหาผู้หญิงที่ตนรัก, แต่งเพื่อคอสเพลย์  แต่กระนั้นเนื้อหาแนวชายแต่งหญิงส่วนมากที่นิยมจะเน้นชายแต่งหญิงมาเรียนในโรงเรียนมากกว่า(ซึ่งพระเอก(??)ดังกล่าวใฝ่ฝันที่อยากจะแต่งกายเพศตรงข้าม)  และนำเสนอแนวคอมมาดี้ เช่นมีพระรอง(ผู้ชาย)ที่หล่อ เท่มาจีบ โดนผู้หญิงหลงรัก ทำกิจกรรม ฯลฯ จะดราม่าหน่อยก็เช่น เช่นเรื่อง Musuko Hourou

นอกจากนี้การ์ตูนแนวสาวดุ้นอีกแนวที่ผมไม่ค่อยอ่านสักเท่าไหร่(หรือไม่อ่านเลย)ก็คือแนวยูริ ชายรักชาย ที่ฝ่ายชาย(รับ)จะมีลักษณะเหมือนผู้หญิง บอบบาง อ่อนแอ ส่วนฝ่ายชาย(รุก) จะหล่อเข้ม สูง เก่งไปเสียทุกอย่าง และรักชาย(รับ)ดังกล่าว จนบางเรื่องอาจมีอยากบนเตียง!! มีทั้งโป๊และไม่โป๊ เช่นเรื่อง Anata no Tsubomi o Osewa Shimasu! ส่วนการ์ตูนโป๊ก็เรื่อง Shounen Maid Curo-kun - Tenshi no Uta

กระแสสาวดุ้น(ชายแต่งหญิง)แนวโซเน็นนั้นพึ่งได้รับความนิยมเมื่อมาไม่นานนี้เองครับ ดังตั้งแต่เรื่อง  Otome wa Boku ni Koishiteru จนปัจจุบันก็มีการ์ตูนสาวดุ้นมากมายก็มีกระแสตอบรับดีด้วย เช่น Maria+Holic ส่วนสาเหตุที่ทำไมหลายคนชอบสาวดุ้นจังอันนี้ผมก็ไม่ทราบ แต่สันนิฐานว่า มันเป็นสมัยนิยมครับ ที่สมัยนี้หลายคนเลิกแนวพระเอกหล่อเก่งกล้ามโตกันแล้ว ผู้คนอ่าน(โชเน็น)ส่วนใหญ่ชอบพระเอกที่แนวโซตะน่ารักมากกว่า ซึ่งพวกสาวดุ้น(ชายแต่งหญิง)นั้น มีความน่ารักอ่อนแอเป็นทุนเดิมอีกแล้ว นั้นกลับชอบเข้าไปใหญ่ และต้องเข้าใจด้วยว่าสาวดุ้นทั้งหลายดังกล่าวไม่ได้เป็นกระเทยน่ะครับ ดังนั้นเวลาเจอใครที่เป็นโอตากุรักสาวดุ้นอย่าพูดคำต้องห้ามนี้เด็ดขาด ไม่งั้นเขาโกรธจัด เพราะว่าสาวดุ้นนั้นแม้จะแต่งหญิงแต่จิตใจยังคงเป็นผู้ชายอยู่น่ะครับ  ทำให้เขายังคงมีความรักกับผู้หญิงแท้ๆ อยู่ และตอนจบพระเอกอาจจะต้องเลิกแต่งหญิงและเป็นผู้ชายอย่างเต็มตัว อย่างตอนจบ Otome wa Boku ni Koishiteru พระเอกแต่งหญิงของเราก็ยังได้ฮาเร็มเป็นกระบุง ในขณะบางเรื่องก็ใส่ข้อคิดที่ว่าแม้เราจะน่ารักหรือเหมือนผู้หญิงเพียงใด สุดท้ายเราก็ไม่ใช่ผู้หญิง เราเป็นผู้ชายต่างหาก ดังนั้นสุดท้ายเราจงอย่าหนีหรือทิ้งความจริงอันนี้ เราไม่ควรหลอกตัวเอง จงยอมรับความจริง และจงเผชิญกับมันอย่างถึงที่สุด

             เอาล่ะนอกเรื่องไปไกล กลับมาเรื่อง AKB49 ต่อ ตอนแรกที่ผมอ่านการ์ตูน ผมก็นึกว่าเป็นการ์ตูนสาวดุ้นธรรมดาเหมือนหัวข้อดังกล่าว ประมาณว่าดุ้นในวงดนตรีและดังพุแตกชั่วข้ามคืนเหมือนการ์ตูนเรื่องอื่นๆ แต่ปรากฏว่าผมคิดผิดโดยสิ้นเชิง AKB49 เป็นการ์ตูนที่น่าอ่านน่าติดตามมาก จริงอยู่ครับแม้เนื้อหาโดยรวมอาจไม่แปลกใหม่อะไร ตอนเปิดมาครั้งแรกก็สูตรสำเร็จเช่นฉากพระเอกหลงไปห้องแต่งเสื้อผ้าผู้หญิง โหย กาณ์ตูนเรื่องอื่นก็มีเยอะ พระเอกดวงดีได้รับการคัดเลือกก็เห็นออกบ่อย แต่กระนั้นสิ่งที่การ์ตูนเรื่องนี้ทำให้ผมชอบก็คือการพัฒนาด้านจิตใจของพระเอก และการสร้างมิตรภาพระหว่างพระเอกกับโยชินางะ ฮิโร(และสมาชิกในวงคนอื่นๆ)ซึ่งเต็มไปด้วยเรื่องตลกขบขัน(แบบพอประมาณ อมยิ้มนิดหน่อย) ความประทับใจ รวมไปถึงข้อคิดที่ว่า การเป็นไอดอทมันไม่ง่ายอย่างที่คิด

เริ่มจากเจ้ารุพระเอกของการ์ตูนเรื่องนี้ผมว่าน่ารักและนิสัยดีโครตๆ ตอนแรกที่เห็นผมก็หลงรักแล้วครับนี้ถ้าพระเอกเรื่องนี้ไม่น่ารักผมไม่ติดตามการ์ตูนเรื่องนี้ต่อหรอก(โห่) แต่สิ่งที่แปลกกว่าการ์ตูนสาวดุ้นอื่นๆ ก็เมื่อเจ้ารุแต่งเป็นผู้หญิง ก็ไม่ได้มีความสวย น่ารัก อะไรเลย(แต่ผมว่าพระเอกไม่แต่งหญิงนี้ น่ารักดีน่ะ แถมช่วงหลังๆ หน้าหวานน่ารักโครตๆ)นอกจากนั้นการแสดงท่าทางก็ไม่สมกับผู้หญิง(หรือโมเอะ)เลยสักนิด เดินเก้งๆ ก้างๆ เหมือนปู อีกทั้งพฤติกรรมที่แสดงออกนั้นมันโครตแมนสุดๆ (ทั้งที่พระเอกแต่งหญิง แสดงเป็นผู้หญิง) ประมาณว่าจะมีพระเอกสักกี่คนที่ทำแบบนี้เพื่อผู้หญิงที่เรารักแบบลงทุนบ้าง ยอมแต่งตัวเองเป็นผู้หญิงเพื่อให้กำลังใจกับผู้หญิงที่ตนรัก(ข้างเดียว) เป็นกำลังใจให้สาวเจ้าอยู่ห่างๆ โหยผู้ชายแบบนี้จะมีใครสักกี่คนบนโลกเป็นเหมือนเขาบ้างหนอ

อีกทั้งที่น่าสนใจคือพระเอกแต่งหญิงนั้นไม่มีพรสวรรค์เกี่ยวกับดนตรีอะไรเลยสักนิด  เต้นก็ไม่เก่ง ร้องเพลงก็แย่ สาเหตุหลักๆ คือพระเอกนั้นไม่มีความคิดอยากเป็นไอดอลเลยสักนิดที่เขาวงเพราะว่าอยากให้กำลังใจและให้ช่วยเหลือผู้หญิงที่ตนชอบอยู่ห่างๆเพราะได้ยินนักได้ยิงหนาว่าวงการบันเทิงนี้เขี้ยวลากดิน ปรากฏว่าเป็นเช่นนั้นจริงๆเพราะถนนสายไอดอลนี้มันไม่ง่ายอย่างที่คิดเลย เจ้ารุต้องซ้อมเดินทั้งวันโดยไม่หยุดร้องเพลงจนเสียงแหบ ต้องเข้าใจกับสมาชิกในวงคนอื่น ฯลฯจริงอยู่ที่เจ้ารุนั้นมีคนปูเส้นทางให้ ได้รับคัดเลือกมาอย่างง่ายๆ ให้เป็นผู้นำวงเกินหน้าเกินตารุ่นพี่แต่กระนั้นทั้งนี้ทั้งนั้นมันก็ขึ้นอยู่กับตัวเจ้ารุเองว่าเขาสามารถจะพัฒนาตัวเองจนสามารถเดินเส้นทางที่ปูนี้ได้ตลอดรอดฝั่งหรือเปล่า

                 

                แน่นอนว่ามีหลายครั้งหลายฉากที่เจ้ารุท้อแท้และตั้งใจจะเลิกล้มที่จะเป็นไอดอล เนื่องจากเขาไม่สามารถที่จะปฏิบัติภารกิจที่ได้รับมอบหมายได้ลุล่วง(เจ้ารุได้รับภารกิจจากเจ้าอ้วนแว่นโปรดิสเซอร์โหดโครต) อีกทั้งสิ่งสำคัญก็คือเจ้ารุไม่มีความรู้สึกอยากเป็นไอดอลอะไรเลยสักนิด อีกทั้งเป้าหมายของเขาตอนแรกคือการดันให้โยชินางะเข้าวงไอดอลก็สำเร็จสมบูรณ์มานานแล้ว ทำให้เจ้ารุเลิกแต่งหญิงและใช้ชีวิตปกติ หากแต่ในไม่นานด้วยเหตุการณ์หนึ่งได้ทำให้เจ้ารุกลับมาเข้าสู่เส้นทางการล่าฝันไอดอลอีกครั้ง คราวนี้เจ้ารุมาพร้อมกับความพยายามและความอดทนมากกว่าใคร ในเมื่อเสียงร้องเขาห่วยก็ต้องฝึกฝน ถามรุ่นพี่ว่ามีเคล็ดลับอย่างไร เต้นไม่เก่งก็เต้นให้มากๆ ทุ่มเทให้เต็มที่เข้าไว้ สุดท้ายมันก็เป็นเอง

แม้เนื้อหาการ์ตูนจะไม่ดราม่าเท่าการ์ตูนหน้ากากแก้ว(Garasu no Kamen) แต่กระนั้นก็มีหลายฉากที่ลุ้น ประทับใจ สมจริงมากมาย(ส่วนหนึ่งก็มาจากนำเหตุการณ์จริงและเรื่องราวข้อมูลในวงมาใส่เข้าไปด้วย) ตัวละครหลายตัวก็มีเสน่ห์ ที่ผมชอบรองจากพระเอกก็คือนางอิจฉาละครหลังข่าวก็ปรากฏในการ์ตูนเรื่องนี้ นั้นคือสาวทวิลเทลโอคาเบะ ที่ออกมาตอนแรกเหมือนไม่มีอะไร แต่ด้วยคาแร็คเตอร์สูตรสำเร็จสาวทวินเทลที่มาตอนแรกที่ขี้อิจฉาเจ้ารุที่ได้ดีกว่าตน พยายามขัดแข้งขัดขา หน้าตาดูชั่วร้ายมากๆ หากหลังๆ จากนางอิจฉาก็กลายเป็นผู้ช่วยเจ้ารุ กลายเป็นสาวซึนแตกอีกคน(ตามประสาคาแร็คเตอร์ทวินเทล)

                 

นอกเหนือความพยายามของเจ้ารุแล้ว จากการ์ตูนยังสอดแทรกความสัมพันธ์ระหว่างไอดอลกับผู้ที่ชื่นชอบไอดอลด้วยน่ะครับ  เห็นได้จากหลายตอนเราได้เห็นความชื่นชอบของคนญี่ปุ่นที่มีต่อไอดอลที่เขารักชนิดเข้าเส้นเลือด มีอยู่ฉากหนึ่งในการ์ตูน(ประมาณตอนที่ 22-23) ที่อาจารย์ประจำโรงเรียนของเจ้ารุยอมลงทุนแจกตั๋วเพลงที่ซื้อกว่าสามสิบใบ(ตั๋วละ 10,000เยน) ให้แก่คนผ่านไปผ่านมาให้ฟรี เพียงแค่ขอให้คนที่ได้รับตั๋วเข้าไปเชียร์เจ้ารุและคณะเท่านั้น!!

ผมเห็นแล้วอึ้งครับ มันอะไรจะลงทุนขนาดนั้น ถ้าเป็นบ้านเรานี้เราอาจมองคนบูชาไอดอลอย่างกับพระเจ้าขนาดนั้นว่าบ้าหรือมีอาการทางจิตอะไรสักอย่าง เพราะบ้านเรามองพวกบูชาไอดอลด้านลบครับ เนื่องจากไอดอลที่คนไทยบูชาส่วนใหญ่คือไอดอลต่างชาติไม่ว่าญี่ปุ่นหรือเกาหลีทำให้หลายคนมองคนบูชาไอดอลพวกนี้ว่าพวกไม่รักชาติ อีกทั้งเนื่องจากพฤติกรรมในเน็ตของพวกรักไอดอลเกาหลีและญี่ปุ่นที่มักตอบโต้รุนแรงหากใครก็ตามที่ด่าว่าไอดอลที่เขารัก เรื่องนี้ก็น่าๆ จิตตังครับ แต่พอมาผมดูการ์ตูนเรื่องนี้ก็เข้าใจในหัวจิตหัวใจคนรักไอดอลน่ะครับ เพราะถ้าไม่รักกันจริง ก็คงไม่ลงทุนขนาดนี้หรอก และต่อให้คนวัยไหนพวกเขาก็มีสิทธิชอบไอดอทด้วย เพราะว่าไอดอลนั้นไม่เพียงแค่ขายเสียงเพลงหรือเต้นกินรำกินเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ไอดอลของคนที่นั้นเปรียบเสมือนแรงบันดาลใจแก่คนหลายคน เป็นคนของสาธารณะชนที่เป็นแบบอย่างที่ดี อย่างเหตุการณ์แผ่นดินไหวและซึนามิญี่ปุ่นที่ผ่านมา วงไอดอล AKB48 ก็บริจาคเงินกว่า 500 ล้านเยนแก่ผู้ประสบภัยดังกล่าว แสดงให้เห็นว่าไอดอลคือศูนย์รวมจิตใจคนญี่ปุ่นอีกกลุ่มหนึ่งจริงๆ

ที่นี้เรามาดูไอดอลในไทยบ้าง ทุกวันนี้เรามองไอดอลไทยเป็นอย่างไร มีด้านบวกหรือด้านลบ สร้างสรรค์ผลงานมากขนาดไหน ขายหน้าตามากกว่าเสียเพลงหรือก็อปโน้นนั้นก็อปนี้ตามคนเขากล่าวอ้างหรือเปล่า และสุดท้ายทุกวันนี้เรามีความทุ่มเทเหมือนเจ้ารุหรือไม่!!

                สรุปเลยละกัน เป็นการ์ตูนที่ดี เต็มไปด้วยอารมณ์ขัน ฮาเร็ม และสอดแทรกเบื้องหลังในวงไอดอลที่สมใจ อ่านแล้วสนุกเรื่องหนึ่ง และที่สำคัญ ผมรักพระเอกเรื่องนี้ครับ!!

“จงทำวันนี้ให้ดีที่สุด”

+ +