Inazuma eleven yaoi (เรื่องสั้น)

ลำดับตอนที่ #2 : [Inazuma Go]♡kariya x kirino♡My love Senior ผมแอบรักรุ่นพี่ครับ

หมวด : นิยายวาย

แนวนิยาย : รักสดใส/รักต่างวัย

[Inazuma Go]♡kariya x kirino♡
My love Senior ผมแอบรักรุ่นพี่ครับ

________________________________________________________________________________________________________________________________

สวัสดีครับทุกคนผม คาริยะ มาซากิ เองครับ
ผมก็....เป็นแค่เด็กนักเรียนธรรมดาคนหนึ่ง
ไม่ได้มีอะไรเป็นพิเศษมากมาย
และอาศัยอยู่บนโลกที่แสนน่าเบื่อไปวันๆ
จนกระทั่งวันหนึ่งผมได้ไปเข้าเรียน
ที่โรงเรียนแห่งหนึ่งที่มีชื่อว่า
'โรงเรียนไรมง'
มันก็เป็นแค่โรงเรียนที่น่าเบื่อแค่นั้นเองแหละ
แต่ว่ามันมีอะไรที่น่าสนใจมากกว่านั้น
ผมได้ไปเข้า
'ชมรมฟุตบอลโรงเรียนไรมง'
และได้เจอกับคนหนึ่งเขาเป็นรุ่นพี่ของผมที่ชมรมฟุตบอลไรมง
เขาเป็นผู้ชายทีหน้าตาเหมือนผู้หญิง
มัดผมสีชมพูทรงทวินเทล
รู้สึกว่าเขาจะชื่อว่า  คิริโนะ รันมารุ
ตั้งแต่ผมได้เจอกับเขา
ผมก็เริ่มรู้สึกว่า......
โลกที่แสนน่าเบื่อของผม จู่ๆ
ก็กลายเป็น
สีชมพู
ขึ้นมาทันทีเลยล่ะครับ

_____________________________________________________________________________
 

  Kariya Say 

สวัสดีครับผม คาริยะ มาซากิ ครับ ผมอายุ 13 ปี วันๆของผมก็น่าเบื่อไม่มีอะไรมากมายนักหรอก 
"เฮ้อ ~ "ผมนั้งถอดหายใจอยู่ที่ริมหน้าต่างมาเป็นเวลากว่า 10 นาทีแล้วให้ทำไงได้ล่ะก็มันน่าเบื่อหนิ
"คาริยะ คาริยะ วันนี้นายต้องไปสมัครเรียนนะ"หนุ่มร่างสูงผมสีแดงนัยน์ตาสีดำอมเขียว
'คิยามะ ฮิโรโตะ' พูดขึ้นพลางเดินมาหาผม
"รู้น่า...อย่าบนนักเลย"ผมพูดอย่างหงุดหงิด
"รู้แล้วก็ไปอาบน้ำสิ นี้มันจะ 8 โมงกว่าแล้วนะ!!!"ฮิโรโตะพลางหยิบเสื้อโคชมาใส่
"ชิ ไปก็ได้"ผมบอกกับฮิโรโตะก่อนจะเดินไปอาบน้ำและทำภารกิจส่วนตัวของผมจนเสร็จ
โรงเรียนที่ผมจะไปสมัครเรียนจะมีชื่อว่า 'โรงเรียนไรมง' นะ แต่ก็คงเป็นโรงเรียนที่น่าเบื่อเหมือนโรงเรียนอื่นๆนั้นแหละ ผมคิดว่านะ
ณ โรงเรียนไรมง
ในตอนนี้ผมยื่นอยู่ด้านหน้าของโรงเรียนไรมง แต่ว่านะ นี้มันโรงเรียนหรือเซนทรัลพราซาร์พระรามเก้าฟ่ะ ใหญ่ชะมัดเลย
"เข้ามาได้แล้ว!!! จะยืนอ้าปากค้างอยู่ตรงนั้นอีกนานมั้ย"ขณะที่ผมกำลังยืนอ้าปากค้างอยู่ดีๆฮิโรโตะก็เรียกผมเข้าไปในโรงเรียน
"เออๆ รู้น่า"ผมก้าวเท้าเดินเข้าไปในโรงเรียนและแม่เจ้ามันใหญ่มากเลยครับ แต่ถึงยังไงมันก็ดูหน้าเบื่ออยู่ดีนั้นแหละ
"โอ้ย!"จู่ๆก็มีคน คนหนึ่งวิ่งมาชนผมจนผมล้มลงไปกับพื้น
"ขะ...ขอโทษ"เขาพูดพลางยื่นมือมาทางผมเป็นเชิงบอกว่า ให้จับมือของเขาไว้ ผมจึงยื่นมือไปจับก่อนจะเงยหน้ามองหน้าคน คนนั้น เธอเป็นผู้หญิงที่น่ารักมาก ผมสีชมพูทรงทวินเทลนัยน์ตาสีฟ้าสดใส แต่! ทำไมถึงใส่ชุดนักเรียนชายล่ะ
"นี้ นายเป็นอะไรรึปล่าว ทำไมถึงหน้าแดงล่ะ?"ผมหน้าแดงผมเนี่ยนะ!!!
"ป่าวครับ ผมไม่ได้เป็นอะไรครับ!!!"ผมพูดก่อนจะเอามือมาปิดหน้าตัวเองไว้
"งั้นหรอ งั้นฉันไปก่อนนะ"เขาพูดก่อนจะลุกขึ้นทำท่าจะเดินออกไป
"เดี๋ยว!!!"ผมรีบใช้มือคว้ามือของเขาไว้
"มีอะไรงั้นหรอ?"เขาพูดพลางหันหน้ามาหาผม
"คุณเป็นผู้หญิงแท้ๆ แต่ทำไมถึงใส่ชุดผู้ชายล่ะ"ผมถามเขาแต่สีหน้าเขาดูตกใจมากเลยนะทำไมล่ะ?
"ฉันเป็นผู้ชาย ไม่ใช้ผู้หญิง!!!"เขาตอบผมมาด้วยท่าทางโกรธเคืองอย่างมาก แต่! เดี๋ยวนะผู้ชายงั้นหรอ เป็นไปไม่ได้!!!
"จะ...จริงหรอครับ?"ผมถามเขาเบาๆ
"ก็จริงน่ะสิ เฮ้อ~งั้นฉันไปล่ะ"เขาพูดก่อนจะเดินจากผมไป
"นี้! คาริยะเมื่อกี้นายคุยกับสาวที่ไหนน่ะ"คุณฮิโรโตะถามผม
"ป่าวซะหน่อย เขาเป็นผู้ชายต่างหากล่ะ"ผมตอบกลับไป
"งั้นหรอ เอ้! งั้นทำไมนายต้องหน้าแดงด้วยล่ะ คาริยะ!?"เอ้!ผมหน้าแดงงั้นหรอบ้าน่า ไม่ใช่ซะหน่อยผมไม่ได้ชอบผู้ชายนะ ผมไม่ได้เป็นเกย์!!! 
"ป่าวซะหน่อย ชิ! รีบไปสมัครเรียนเถอะ"ผมพูดก่อนจะเดินนำหน้าคุณฮิโรโตะไป ผมว่านะโรงเรียนนี้มันเริ่มไม่น่าเบื่อแล้วสิ หึๆๆๆ

Writer Say 

วันเปิดเรียนวันแรก

ณ โรงเรียนไรมง ห้อง 1-C
เวลา 08:10 น.

"นี้ เด็กใหม่นะเขาพึ่งย้ายมา แนะนำตัวสิ"คุณครูประจำชั้นพูดยิ้มๆพลางผายมือไปทางร่างเล็กของเด็กหนุ่มคนหนึ่งที่ยืนอยู่ข้างๆตน
"สวัสดีครับผม คาริยะ มาซากิ ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ"เด็กหนุ่มร่างเล็กผมสีฟ้าเขียวนัยน์ตาสีเหลืองอำพันพูดยิ้มๆ
"กรี้ดดดดดดด หล่อจัง"สาวๆในห้องต่างกรี้ดกราดกันใหญ่
"อ้าว! พอแล้ว พอแล้ว คาริยะไปนั้งอยู่ตรงโต๊ะด้านหลังสุดนะ"คุณครูประจำชั้นพูดยิ้มๆ
"ครับ"ร่างเล็กสาวเท้าไปอย่างรวดเร็วเพื่อหลีกหนีเหล่าผู้หญิงในห้องที่กรี้ดจนจะทำให้เขาเป็นบ้าตาย 
"ชิ น่ารำคาญชะมัดเลย คนที่ฉันอยากจะเจอไม่ใช้พวกผู้หญิงพวกนี้ซะหน่อย ฉันอยากเจอกับคนคนนั้นมากกว่า"ร่างเล็กพึมพำกับตัวเอง
"นักเรียนในฐานะที่วันนี้เป็นวันเปิดเรียนวันแรกจึงไม่มีการเรียนสอน งั้นทุกคนก็ทำความรู้จักกับเพื่อนใหม่ไปนะ ครูขอตัวล่ะ"คุณครูพูดเสร็จแล้วจึงเดินออกไป
"ไม่มีการเรียนสอนงั้นหรอ ชิ ไปเดินเล่นดีกว่า"ร่างเล็กเดินออกไปจากห้องเเละเดินเล่นไปเรื่อยๆ จนกระทั่งเจอกับอาคารหลังใหญ่แห่งหนึ่ง ใช่แล้ว มันคือ 'ชมรมฟุตบอล' นั้นเอง
"ชมรมฟุตบอลงั้นหรอ งั้นลองไปสมัครดีกว่า เผื่อเจออะไรดีๆ"ร่างเล็กพูดและเดินเข้าไปในตัวอาคารแห่งนั้น 
"ขออนุญาตครับ"ร่างเล็กพูดก่อนจะค่อยๆเปิดประตูออก ทำให้ทุกสายตาจับจ้องมาที่ร่างเล็กทันที
"นายมาสมัครเข้าชมรมฟุตบอลงั้นหรอ,"เด็กหนุ่มร่างสูงผมหยิกสีน้ำตาลเข้มนัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนถามขึ้นมา
"ครับ"ร่างเล็กตอยสั้นๆ
"จริงหรอ สวัสดีครับ ผมมัสสึคาเสะ เทนมะ ยินดีที่ได้รู้จักครับ"เด็กหนุ่มร่างบางวิ่งมาจับมือของร่างเล็กและแนะนำตัว
"ฉะ...ฉัน คาริยะ มาซากิ ยินดีที่ได้รู้จักนะเทนมะคุง"
"โค้ชเอนโดครับ ให้คาริยะเข้าชมรมฟุตบอลนะครับ"เทนมะพูดพลางหันไปถามหนุ่มที่ชื่อ เอนโด
"อืม ได้สิถ้าคาริยะคุงรักฟุตบอลล่ะก็ ต้องให้เข้าอยู่แล้ว"โค้ชเอนโดพูดยิ้มๆ
"งั้นทุกคนมาแนะนำตัวให้คาริยะรู้จักสิ"เทนมะพูดยิ้มๆและทุกๆคนก็ต่างแนะนำตัวให้ร่างบางรู้จัก
"ขอโทษที่มาสาย"ร่างโปร่งผมสีชมพูทรงทวินเทลพูดขึ้นพลางหอบ แฮกๆ
"คิริโนะ มาแนะนำตัวให้เด็กใหม่รู้จักหน่อยสิ"ชินโด ทาคุโตะกับตันทีมไรมง อีเลฟเว่นคนปัจจุบันบอกกับลูกทีมที่พึ่งมาถึง
"คาริยะมานี้สิ"ผู้เป็นกัปตันพูดพลางดึงร่างเล็กออกมาให้เผชิญหน้ากับผู้มาเยือนโดยตรง
"นะ...นี้นาย"ร่างโปร่งผู้มาเยือนพูดอย่างตกใจ
"นะ...นี้คุณ"ร่างเล็กพูดขึ้คอย่างตกใจ
"คนเมื่อตอนนั้นนี้"ทั้งสองคนพูดพร้อมกัน

"มาทำอะไรที่นี่หนิ ห่ะ!?"

"ก็มาเข้าชมรมน่ะสิครับ รุ่นพี่คิริโนะ งั้น...ก็...สวัสดีครับ ผมคาริยะ มาซากิ ฝากเนื้อฝากตัวฝากหัวใจด้วยนะครับ รุ่นพี่"

"จ...เจ้าคาริยะ!!!"

ใบหน้าของร่างบางแดงระรื่อ จนถึงใบหูก่อนจะวิ่งไล่ฆ่ารุ่นน้องตัวแสบของเขา

วันเปิดเทอมวันแรกดูวุ่นวายสำหรับคาริยะ แต่มันก็คุ้มอยู่สำหรับการเจอรักแรกพบสำหรับเขา

จนกระทั่งตกเย็นวันแสนวุ่นวายได้จบลง เจ้าของเรือนผมสีฟ้าครามกำลังเดินทางกลับที่พักของตน

และเผอิญเจอกับร่างบางเข้า

"จ...เจ้าคาริยะ!!!"ร่างบางมองร่างสูงก่อนจะเดินหันหลังกลับไปอย่างไม่สนใจใยดี

"อ้าว! รุ่นพี่สวัสดีครับ"

"ไม่ๆ ไม่ได้ยิน ไม่ได้ยิน"

"รุ่นพี่ รุ่นพี่คิริโนะคร้บบบ!"

"ไม่ได้ยิน!!!"

หมับ

"เอ๊ะ!?"

มือของร่างสูงคว้ามือของร่างบางไว้พลางแสยะยิ้มออกมา

"ค...คาริยะ!?"

"หึ...เรียกไม่ตอบ แบบนี้ต้องลงโทษซะหน่อย!"

"น...นายจะทำอะไร!?"

ร่างบางเห็นท่าไม่ดีจึงพยายามที่แกะมือของร่างสูงออกแต่ก็ไม่สำเร็จ

"อืม...ลงโทษเด็กไม่ดีไงครับ"

"อ..."

ร่างสูงใช้ริมฝีปากของตนเองบดขยี้ริมฝีปากของร่างบางอย่างสนุกสนาน

ร่างบางหน้าแดงระรื่อ นัยน์ตาเบิกกว้างอย่างตกใจ ร่างสูงดันลิ้นเข้าไปใน

โพรงปากของร่างบาง คิริโนะได้แต่ปล่อยให้คาริยะลุกลามไปเรื่อยๆ 

เนื่องจากสู้แรงร่างสูงไม่ไหว คาริยะใช้มือผลักร่างของคิริโนะเข้าไปจนติดกำแพง

ก่อนจะนึกสนุก และค่อยๆถกเสื้อของร่างบางขึ้น

"อึก...ย...หยุด"

ร่างบางพยายามรั้งมือของร่างสูงไว้แต่ไม่สำเร็จ ได้แต่ปล่อยให้ร่างสูงลุกล้ำอยู่อย่างนั้น

"หึ....อ่อนจังนะครับ...รุ่นพี่"

ร่างสูงหัวเราะในลำคอเบาๆ

"ชิ...เจ้าบ้า ทำอะไรของนาย!"

"ลงโทษเด็กดื้อครับ อ้อ! จริงสิ รุ่นพี่ครับ"

"มีอะไร!?"

"ผมมีอะไรจะบอกครับ"

"อะไรล่ะ?"

"ผมน่ะ 'แอบรัก' รุ่นพี่นะครับ"

คาริยะพูดพลางทำหน้าตาทะเล้นใส่คิริโนะที่กำลังหน้าแดงขึ้นสีอยู่

จนเจ้าตัวต้องหน้าแดงหนักขึ้นไปใหญ่

คาริยะรีบเดินเข้าซอยไปและไม่ลืมหันมายกมือ

บ๊ายบายคนที่เขาพึ่งจูบมาเมื่อกี้อย่างอารมณ์ดี

"จ...เจ้าบ้าคาริยะ ฉ...ฉันน่ะไม่ได้รู้สึกดีกับจูบเมื่อกี้ซะหน่อยนะ ชิ!"

The End

 ................................

   By ผู้โดดเดี่ยวแห่งทุ่งหญ้าสีดำ