(รักวุ่นวายของ ผู้หญิงปากร้าย vs ผู้ชายนิสัยเสีย)

คนสวยออกโรง

 

 

อยากเจ็บตัวมากใช่มะ ถึงทำพวกฉันเสียเวลาอ่ะไอ้อ้วน เสียงตะคอกที่ดังมาจากซอกตึก ทำให้ฉันหยุดชะงักขาเรียวสวยของตัวเอง ที่กำลังจะก้าวเข้าสู่โรงเรียนไฮลสคูลที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่ง(เรื่องรวมเด็กเกเรจากทั่วประเทศมาไว้ที่นี่) อะอะ แต่ถึงชั้นจะมาเรียนที่นี่ ก็ไม่ได้หมายความว่าช๊านจะเป็นเด็กเกเร เหมือนพวกนั้นหรอกนะ เหตุผลที่ชั้นมาสมัครเรียนที่นี่น่ะหรอ โฮะๆๆๆ ก็เพราะว่าโรงเรียนนี้อนุญาติให้นักเรียนใส่ชุดไปรเวทมาเรียนได้น่ะสิ หุหุ เป็นไงล่ะ เหตุผลชั้นเข้าท่าใช่ม๊า เอิ๊กๆๆ

แต่ชั้นไม่มีอะไรจะให้พวกนายแล้วจริงๆนะ ทั้งเนื้อทั้งตัวชั้นมีเงินอยู่แค่นั้นจริงๆคิ้วเรียวสวยขมวดเป็นปม เมื่อได้ยินเสียงเครือๆที่ดูเหมือนอยากจะร้องไห้เต็มทีนั่น ไรฟะ โรงเรียนนี้มีพวกรีดไถด้วยหรอเนี่ย แต่ก็น่าอยู่อะนะ ก็ที่นี่มันแหล่งรวมเด็กอันธพาลนี่หว่า แต่น่าโมโหจริงๆ ชั้นล่ะเกลียดมั่กๆเลย พวกชอบรีดไถตังค็คนอื่นเนี่ย หึหึ ถึงเวลาตายของพวกมันแล้ว ที่บังอาจมาไถเงินต่อหน้าท่านเค้กคนนี้ 5555 นัยน์ตากลมโตเหลือบมองกลุ่มนักเรียน4-5คนที่กำลังขู่เอาเงินเด็กผู้ชายที่ถูกล้อมอยู่ ขาเรียวยาวขยับก้าวเข้าไปในซอกตึกอย่างไม่ลังเล

นี่ พวกนาย ริมฝีปากบางตะโกนเสียงดัง จนพวกมันทั้งหมด รวมทั้งเด็กผู้ชายโชคร้ายที่ถูกไถเงิน หันมามองกันเป็นตาเดียว แหม ชั้นก็พอรู้ตัวอยู่อะนะ ว่าตัวเองออกจะหน้าตาดี ผิดมนุษย์มนา(มันออกแปลกๆมั๊ยเนี่ย) แต่ก็ไม่เห็นจะต้องยืน อึ้ง ตะลึง ตึงๆ ใบ้รับประทาน กันเกือบครึ่งชั่วโมงขนาดนั้นนี่หน่า หุหุ เว่อไปเป่านิพิน้อง

มีปันหาอะไรให้พี่ช่วยหรอจ๊ะน้องสาว ไอ้หน้าเหี้ยมที่ดูเหมือนจะเป็นหัวโจก เอ่ยปากถาม หลังจากที่ดูท่าจะเริ่มชินกะความสวยของชั้นแล้ว กิกิ

ใครเป็นน้องแกไม่ทราบ แม่ชั้นไม่เคยมีลูกชายหน้าตาอุบาดอย่างแกซะหน่อยหุหุ ก็จิงๆนิ บ้านชั้นออกจะหน้าตาดีกันทั้งตะกูล แล้วไอ้หน้าเหี้ยมมันจะมาเป็นญาติฝ่ายไหนของชั้นได้ล่ะ กิกิ ขนาดน้องหมาบ้านชั้น ยังจะหน้าตามีระดับกว่ามันเยอะเลย เอิ๊กๆ

อ้าว หน้าตาก็สวย ทำไมปากเสียอย่างนั้นล่ะน้อง ไอ้เหี้ยมพูด หลังจากโกรธจนหน้าดำหน้าแดงอยู่4นาที หุหุ (ไม่ได้จะพาเข้าเพลงของกะลานะ)

หน้าตาสวยๆ แต่ปากเสียๆอย่างงี๊ พี่ก็ไม่เก็บไว้บูชาเหมือนกันนะน้อง ไอ้เหี้ยมพูด พลางย่างสามขุมเข้ามาหาชั้น หุหุ ดูดู๊ ดูมันทำ ทำหน้าเหมือนอย่างกับจะบีบคอชั้นให้ตายคามือ เหอๆ แล้วคิดหรอว่าคนอย่างชั้นจะกลัว (ไม่กัวแล้วชั้นจะก้าวถอยหนีมันทำไมล่ะเนี่ย) หุหุ ดูไอ้แห้งสามตัวนั่นก็ไม่คิดจะช่วยฉันเลยหรือไงฟร๊ะ หุหุ แล้วมันจะช่วยแกทำไมล่ะ ก็พวกมันเป็นลูกน้องไอ้เหี้ยมมันนี่หว่า เหอๆ แล้วชั๊นมัวพล่ามอะไรอยู่ฟร๊ะเนี่ย แง๊ๆ ช่วยด้วยๆ คนสวยแย่แล้ว

นี่ อย่าเข้ามานะเฟ๊ย ชั้นตะโกนขู่ไอ้หน้าเหี้ยม ฟอดๆ เหอๆ ไม่น่าเลยตรู เอ้า งง งงกันอะดิท่านผู้ชม ตอนแรกที่เห็นชั้นเข้ามาแส่ เอ๊ย ช่วยไอ้เด็กผู้ชายที่ถูกไถเงินอยู่ คงคิดกันอะจิว่าชั้นคงบู๊เก่งเหมือนนิยายเล่มอื่นๆ 555 ขอโทษนะกั๊บพิน้อง นางเอกเรื่องนี้นอกจากหน้าตาดีแล้วทำอะไรไม่เป็นเลย นอกจากขิโม้ไปวันๆ หุหุ ขอโทษด้วยนะที่ต้องทำให้ผิดหวัง กิกิ

มัวฝันหวานอะไรอยู่น้องสาว หรือถ้าน้องฉลาด ยอมมาเป็นแฟนพี่มั๊ย แล้วจะได้ไม่เจ็บตัว ก๊าก ก ก ก ก ก ก ก ก ก ก ก ก ก ก ดูมันดิ พูดไม่คิด ไปศัลยกรรมที่ยันฮีให้หน้าตาดีกว่าม๋าที่บ้านชั๊นหน่อย แล้วชั๊นอาจจะคิดดูอีกทีอะนะ กิกิ

หน้าตาอุบาดแล้วยังไม่เจียมอิกฉันคิด เอ๊ะ ไม่ใช่สิ ชั้นเผลอหลุดปากออกมา แล้วไอ้หน้าเหี้ยมดันได้ยินด้วยแน่ะ เวรแล้วไง เสียงหัวเราะกระจายของพวกสมุนไอ้หน้าเหี้ยม หลังจากได้ยินฉันด่าลูกพี่มัน หุหุ เห็นไหมลูกน้องแกยังเห็นด้วยกะชั้นเลย 5555+

หัวเราะหา...เมิงหรอ เสียงไอ้เหี้ยมตะโกนด่าสมุนมันที่เงียบกริบลงทันที ก่อนจะหันมาแสยะยิ้มใส่ชั๊น หุหุ ชั๊นว่าตอนมันไม่ยิ้มก็อุบาดพอแล้วนะ

ปากดีนักนะ ไอ้เหี้ยมพูด พร้อมผลักชั้นติดกำแพง ตายละ ชั๊นมองซ้ายขวาหาคนช่วย แต่ไม่มีใครคิดจะช่วยชั๊นเลยซักคน เพราะตอนนี้เป็นเวลาใกล้เข้าเรียนแล้ว ทุกคนต่างรีบวิ่งเข้าโรงเรียนแง๊ๆๆๆ เวลานี้พระเอกน่าจะออกโรงได้แล้วนี่หน่า เอ๊ะ หรือว่าชั๊นจะไม่ใช่นางเอกหว่า ไม่ยอมน๊าาาาาาาาาาาาาาา ฉันหลับตาปี๋ เมื่อเห็นไอ้หน้าเหี้ยมกำลังก้มหน้าลงมาใกล้ชั้น ไม่น๊า อี๋

 

ทำอะไรกันน่ะออดเข้าเรียนแล้วไม่ได้ยินหรือไงเสียงเข้มที่ดังมาจากหน้าตึก เป็นเหมือนพระมาโปรด

 

 

 

มีเรื่องตั้งแต่มาเรียนวันแรก เธอช่างเก่งจริงๆนะคันธรสเสียงประชดประชันดังลอดไรฟันมาจากอาจารย์ปราณี ที่กำลังมองลอดแว่นสำรวจชั๊นตั้งแต่ศรีษะจรดปลายเท้า ดูสายตาแกก็พอรู้ว่าคงกำลังชื่นชมในความงามของชั๊นอยู่ หุหุ

แล้วดูสิ เธอคิดจะมาเรียนที่นี่ หรือจะมาเดินแฟชั่นโชว์กันแน่อาจารย์ปราณี(ซึ่งต่อไปชั้นจะเรียกแกว่า เจ๊เบียบ)พูดพลางทำสีหน้าเหมือนชั้นมีเขางอกออกมางั๊นแหละ แล้วชุดสไตล์เกาหลีของชั๊นมันมีปันหาตงไหนล่ะ นี่ชั๊นแต่งตามนางเอกซีรีย์ที่เพิ่งดูจบเมื่อคืนเป๊ะๆเลยนะเนี่ย

เพราะเด็กแบบเธอเนี่ยน๊า โรงเรียนของเราถึงมีชื่อเสียงว่ามีแต่เด็กเกเรอย่างทุกวันนี้เสียงบ่นตามมาอีกระลอก แล้วทำไมชั๊นต้องมานั่งทนฟังเ๊เบียบแกบ่นด้วยฟร๊ะเนี่ย ทั้งๆที่พวกไอ้หน้าเหี้ยมลอยหน้าลอยตาออกไป หลังจากที่อธิบายกับอาจารย์ว่ากำลังยืนอบรมรุ่นน้องอยู่แต่ชั๊นดันเจือกเข้าไปหาเรื่องพวกมัน ไอ้เด็กเวรนั่นก็หายไปตอนไหนไม่รู้ ทั้งๆที่ชั๊นอุดส่าเข้าไปช่วยมันแท้ๆ ทำคุณบูชาโทษแท้ๆตรู

 

จะมีใครโชคดีตั้งแต่มาเรียนวันแรกเหมือนชั๊นไม่เนี่ย เฮ๊อ คนสวยเซรงโคตร ฉันบ่นขณะเดินออกมาจากห้องพักครู

แล้วห้องเรียนชั๊นมันอยู่ไหนกันล่ะเนี่ยฉันสอดส่ายสายตาไปตามห้องต่างๆที่ปิดเงียบ ระเบียงทางเดินก็ไร้สิ่งมีชีวิต เพราะนี่มันก็สายมากแล้ว ทุกคนคงจะเข้าเรียนกันหมดแล้วอะดิ

เพราะว่าใจกลัว กลัวว่าเธอจะทิ้งกัน จากไป ลืมคนที่เคยบอกรักกัน ลืมทุกๆอย่างมันอ่อนล้าและสับสน ใครโทรมาตอนนี้ฟร๊ะ เดี๋ยวแม่ก็ด่าให้ซะหรอก ชักหงุดหงิดริ้วนะเฟ๊ย ชั๊นคิดอย่างหงุดหงิด ก่อนหยิบมือถือออกมากดรับสาย

ฮัลโหล โทรมามีปันหาอะไรฟร๊ะ

เฮ๊ย ไอ้เค้ก สายป่านนี้แล้ว แกอยู่ไหนเนี่ย

ไอ้แจ่ม)))))))))ฉันตะโกนเสียงดังหลังจากได้ยินเสียงใสๆของมันดังมาตามสาย

เออ ชั้นเอง แล้วเมื่อไหร่แกจะเลิกเรียกชั้นว่าแจ่มฮะ ช๊านชื่อแจนต่างหากล่ะเฟ๊ยไอ้แจ่มขึ้นเสียง อย่างเริ่มจะมีอารมเล็กน้อยถึงปานกลาง หุหุ เมื่อไหร่มันจะชินซักทีฟร๊ะ ชั๊นก็เรียกมันว่าแจ่มมาตั้งแต่เริ่มพูดภาษานางฟ้า เอ๊ย ภาษาคนได้แล้วนี่หน่า กิกิ อ้อ ลืมแนะนำไป ไอ้แจ่ม หรือแจน เพื่อนสนิทที่อยู่ข้างบ้านมาตั้งแต่ชั๊นเริ่มจำความได้ ไอ้แจ่มมันออกจะเรียบร้อย แถมยังเรียนเก่งอีกต่างหาก และเหตุผลที่มันต้องมาเรียนที่นี่แทนที่จะไปเรียนโรงเรียนมีชื่อเหมือนเด็กเรียนคนอื่นๆน่ะหรอ โฮะๆๆ ไม่อยากจะเอ่ยเลย แหะๆ คงเป็นเพราะมันทนเสียงขอร้องแกมบังคับ ขู่เข็ญ ข่มขืน(อันหลังนี่ไม่ใช่นะ กิกิ)ของชั๊นไม่ไหวล่ะมั๊ง ก็แหม ตั้งแต่เรียนมาชั้นต้องเลียนแบบการบ้าน(ย้ำ เลียนแบบนะกั๊บ ไม่ใช่ลอก) ของมันมาตลอดเลยนี่หน่า แล้วถ้าขาดมันไปซักคน ชั้นจะมีชีวิตต่อไปได้ยังไง โฮๆๆๆๆ (เว่อไปริเจ๊)

ตกลงแกอยู่ไหนแล้วเนี่ย คาบ2กำลังจะเริ่มแล้วนะ ไอ้แจ่มกรอกเสียงถาม

หึหึ ก็เพราะใครกันล่ะ มาโรงเรียนไม่คิดจะรอกันเลยหรือไงฟร๊ะชั้นรีบเอาเรื่องมันทันทีที่นึกขึ้นได้

ไรอะ ก็เมื่อเช้าชั๊นเข้าไปปลุกแกแล้วน๊า แกบอกเองนิว่าให้ชั้นมาก่อนได้เลยไม่ต้องรอเสียงไอ้แจ่ม ย้อนกลับมาตามสาย เหอๆ นี่มันกล้าเถียงชั้นตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย

เหอๆๆๆ ไอ้แจ่มตะกี๊แกพูดว่าอะไรนะ ชั๊นได้ยินไม่ชัด ฉันกัดฟันถามมัน กรอดๆ นี่ไม่ได้ขู่นะ แต่ตรูเริ่มปรี๊ดละ

 

ฮะฮะ ชั้นถามว่าแกอยู่ไหนแล้ว อาจารย์จะเข้าแล้วน๊า แหะๆๆๆ ไอ้แจ่มตอบเสียงอ่อย หลังจากเพิ่งนึกได้ว่าตัวเองเพิ่งทำอะไรลงไป เอาเหอะๆ ชิชิ ครั้งนี้ชั้นจะยกให้มันซักครั้งนึงก็แล้วกัน นี่ถ้าเป็นคนอื่น มาเถียงชั้นอย่างนี้ ชั้นตบลงไปนอนดิ้นกะพื้นแล้วนะเนี่ย ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า

เออ งั๊นแกก็รีบบอกทางไปห้องเรียนมาเซ๊ หุหุ ของขึ้น

เออ ขอบจัย แค่นี้แหละ ชั้นกดวางสายหลังจากฟังไอ้แจ่มบอกทางไปห้องเรียนจนเก็ตแล้ว และในที่สุด ชั้นก็มาหยุดอยู่หน้าห้องเรียนที่แขวนป้ายว่า (ห้องu)จนได้ โฮะๆๆๆ ชั้นนี่มันอัฉริยะข้ามคืนจิงๆ กิกิเสียงจอกแจกจอแจ ที่ดังมาจากภายในห้องทำให้ชั้นรู้ว่าอาจารย์คงยังไม่มา ก็ยังดีล่ะน๊าที่อย่างน้อยชั้นก็ไม่โชคร้ายโดนทำโทษที่เข้าเรียนสาย กิกิ เสียงภายในห้องเงียบลงทันทีที่ชั้นเดินเข้าไปข้างใน ยัยหน้าวอก2-3คนที่นั่งจับกลุ่มอยู่แถวหน้าสุดพากันจ้องหน้าชั้น หุหุ บรรยากาศแบบนี้มันคุ้นๆแฮะ ยัยพวกนั้นพากันจ้องหน้าสวยๆของชั้นอยู่เกือบ3ช.ม เอ๊ย 3นาที ก่อนจะหันไปเม้ากันต่อเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น และห้องทั้งห้องก็เข้าสู่สภาวะปกติตามเดิม อะไรฟร๊ะ ไม่เห็นจะหนุกเลย นี่ถ้าเป็นนิยายเรื่องอื่น ยัยหน้าวอกพวกนั้นต้องเข้ามาหาเรื่องชั้นไม่ใช่เหรอ ต่อจากนั้นก็ด่ากันซัก2-3ตั้ง นี่มันนิยายไทยนะเฟ้ย คนแต่งเคยดูละครหลังข่าวหรือเปล่าฟร๊ะ ชั้นสงสัยตั้งแต่เมื่อเช้าละนะ พระเอกก็ยังไม่มา ตัวอิจฉาก็ไม่มี แต่งอย่างนี้ชั้นก็ไม่มีบทน่ะเซ๊ ชักหงุดหงิด(อีกแร้ว)น๊าเฟ๊ย เดี๋ยวแม่ก็สละสิทธิ์บทนางเอกนี่ซะเลย(หะหะ อันนี้เค้าพูดเล่นนะเคอะ) ฉันมองหาที่นั่งหลังจากยืนเก้ออยู่1นาทีกับ2วินาที ฉันกำลังจะเดินไปนั่งข้างๆไอ้แจ่มหลังจากเห็นมันโบกมือเรียกไหวๆอยู่นั่น ถ้าหากสายตาไม่เหลือบไปเห็นบางสิ่งเข้าซะก่อน ชั้นยืนตะลึงมองชายหนุ่มที่กำลังงัวเงียเงยหน้าขึ้นมาจากโต๊ะเรียน ป๊าดดดดดดด สาบานได้ว่านี่เป็นสิ่งมีชีวิตที่หน้าตาดีที่สุดเท่าที่ฉันเคยเห็นมาเลยล่ะ ดูสิๆ หน้าตาเค้าเหมือนพระเอกเกาหลีที่ชั้นดูเมื่อคืนเลยอะ กรี๊ดดดดดดดด เอ๊ะ แต่ดูไปดูมาชั้นว่าหน้าเค้าดูคุ้นๆชอบกล หุหุ หรือเราจะเป็นเนื้อคู่กันมาตั้งแต่ชาติที่แล้วอะนะ กิกิ ไม่จิงใช่ไม๊ นี่เค้ากำลังมองมาทางชั้นนี่หน่า หุหุ ฉันยกมือขึ้นแคะขิมูก เอ๊ย ลูบจมูกอย่างเก้อๆ ตึกตัก ตึกตัก เสียงหัวใจที่เต้นแรงของชั้นกำลังบอกว่า ผู้ชายคนนี้แหละคือเนื้อคู่ที่ฟ้าส่งมาให้ชั้น ชั้นรีบเดินไปนั่งข้างๆ(ว่าที่สามีในอนาคต)เมื่อเห็นว่าที่ข้างๆเขากำลังว่างอยู่พอดี กิกิ เห็นไม๊ล่ะอะไรๆก็ดูเป็นใจไปซะขนาดนี้ โฮะๆๆๆ และในขณะที่ชั้นกำลังจะทรุดตัวลงนั่งบนเก้าอี้ด้วยใจที่เต้นเป็นจังหวะสามช่าเสียงๆหนึ่งก็ดังขึ้น

ใครอนุญาติให้เธอนั่งตรงนั้นหรอ ยัยเฝ่ย

เอ๊ะ ........... ยัยเฝ่ย เหรอ เมื่อกี๊ว่าที่เจ้าบ่าวในอนาคตของชั้น เรียกใครว่ายัยเฝ่ยหรอ ชั้นหันหน้าไปสบตากับนัยต์ตาคมที่กำลังมองฉันอยู่แล้วอย่าง งงๆ

นายเรียกใครว่ายัยเฝ่ยชั้นขยับปากถามออกมาหลังนั่งระลึกชาติอยู่10วินาที

ถามโง่ๆ เด็ก3ขวบ ยังดูออกเลยว่าชั้นว่าเธอไง ยัยเฝ่ยเขาตอบคำถามพร้อมส่งสายตาเยาะเย้ยแกมสมเพช โฮะๆๆ ชั้นโง่ตั้งแต่คิดว่าไอ้บ้านี่มันเป็นพระเอกของเรื่องนี้แล้วล่ะ

แล้วนายคิดว่าตัวเองฉลาดมากหรือไงฟร๊ะไอ้เน่าเอ๊ยชั้นตบโต๊ะดังปั้ง และลุกขึ้นตะโกนใส่หน้าเขาเสียงดังลั่น เหอๆ ไม่ต้องรักษาภาพพจน์กันแล้ว ให้มันรู้ซะบ้างว่าไผเป็นไผ อารมณ์ไม่ดีเหมือนหน้าตาน๊าเฟ๊ย

นี่ๆ ดูสิ ยัยเด็กใหม่ทะเลาะกะนิว (รู้แล้วว่าทะเลาะ คงไม่ได้ยืนจีบกันอยู่หรอกมั๊ง กัม)

ใช่ๆ ยัยนี่เก่งมาจากไหนอะ กล้าว่านิวขนาดนั้นอะเธอ(ช๊านเก่งมาตั้งแต่เกิดแล้วล่ะเฟ๊ย แล้วทำไมจะไม่กล้าว่าอะ ไอ้ปากเน่านั่นมันไม่ใช่พ่อชั๊นซะหน่อย เหอๆ)

ชั๊นไม่ยอมนะ ยัยบ้านั่นมาเรียกนิวสุดหล่อชั๊นว่าไอ้เน่าอะ (แกดิยัยบ้า เด๋วกะโดดถรีบไปขั้วโลกใต้โรย หูหนวกรีไงฟร๊ะ ไอ่เน่านั่นมาเรียกชั๊นว่ายัยเฝ่ยก่อนนี่น่า ถึงชั้นจะไม่รู้ว่าเฝ่ยมันแปลว่าอะไรก็เถอะ แต่ถ้าให้เดามันคงจะไม่ใช่คำชมแน่ๆ หะหะ

เธอเรียกใครไอ้เน่า เสียงไอ้เน่า เรียกชั๊นหันมาสบตาเย็นชาของเขา แววตาโกรธๆของเขาทำเอาชั้นขนลุก(หนาวอะ ใครก็ได้ช่วยไปเบาแอร์ให้หน่อย 555)

ถามโง่ๆ เด็กปันยาอ่อนยังดูรู้เลยว่าชั๊นว่านายไง ไอ้เน่าฮ่าฮ่าฮ่า สะใจชะมัดตอนที่เห็นสีหน้าของเขาตอนชั้นย้อนคำพูดที่เขาว่าชั๊นก่อนหน้านี้

อยากตายรึไงยัยเฝ่ย

นี่ พอเถอะ อย่ามีเรื่องกันเลยนะและแล้วเสียงใสๆก็ดังขึ้น ก่อนที่จะมีการฆ่ากันตายในห้องนี้ ชั้นหันไปดูเจ้าของเสียงหวานที่เข้ามาห้ามเมื่อเห็นว่าไอ้เน่านั่นทำท่าเหมือนกับจะเข้ามาต่อยหน้าชั้น เฮอะ รีบมาห้ามทำไม คิดว่าคนอย่างชั๊นจะกลัวหรอ เฮ๊อ (เสียงถอนจัยอย่างโล่งอก)กิกิ

โอ้ว จอร์ด ยัยนี่น่ารักมากเลยอะ หายากนะเนี่ย ผู้หญิงที่หน้าตาดูดีพอๆกะชั๊นอะ กิกิ แต่เซนต์ของชั๊นมันบอกว่ายัยนี่ดูน่ากลัวชอบกล

นี่ เธอไปนั่งกับกลุ่มพวกเราตรงนั้นดีกว่านะ ยัยนั่นพูดอย่างคนอัธยาศัยดี งืม ยัยนี่ก็นิสัยดีนี่น่า คงไม่มีอะไรหรอกมั๊ง ชั๊นคงคิดมากไปเอง

อี๋ ไม่เอานะเลมอน ไปชวนยัยนั่นทำไมอะเสียงยัยพวกหน้าวอกที่ดูเหมือนจะอยู่กลุ่มเดียวกะยัยเลมอนร้องท้วงกันเสียงหลง ชิชิ แล้วคิดว่าชั้นอยากจะไปนั่งกะพวกเธอหรือไงยะ

เอ่อ ขอบใจนะเลมอน แต่......

ให้ไปนั่งด้วยระวังจะติดนิสัยเฝ่ยๆของยัยนี่ไปอีกคนนะเลมอนเสียงเยาะเย้ยของไอ้เน่าที่ดังมาจากข้างหลัง ทำให้ชั้นหุบปากที่กำลังบอกว่าจะไปนั่งกะไอ้แจ่มลงคอไปทันที เหอๆ ใครขอความเห็นจากปากเน่าๆของนายไม่ทราบยะ

ไม่เป็นไร ชั้นมีที่นั่งแล้วล่ะเลมอน ชั้นหย่อนก้นลงบนเก้าอี้ตัวเดิม ท่ามกลางความตกตะลึงของทุกคน

แต่..... เธอจะนั่งตรงนั้นไม่ได้นะเสียงสั่นๆของยัยเลมอนดังขึ้น หา ทำไมจะนั่งไม่ได้ล่ะ ชั้นก็นั่งอยู่นี่ไง กิกิ แล้วทำไมยัยนี่ต้องทำเหมือนไม่พอใจที่ชั้นนั่งตรงนี้ด้วยล่ะ ชั้นยักคิ้วให้ไอ้แจ่มที่กำลังมองมาที่ชั๊นอย่างกังวล ความจริงชั้นก็อยากไปนั่งกับมันอะนะ แต่ถ้าชั้นไปชั้นก็แพ้น่ะสิ หุหุ คำว่าแพ้ไม่มีอยู่ในพจนานุกรมของท่านเค้กคนนี้ซะด้วย กิกิ

ช่างเค้าเถอะเลมอน เค้าอยากจะนั่งก็ช่างเถอะ ไหนๆที่ตรงนั้นก็ไม่มีใครกล้านั่งมานานมากแล้วหะ หะ หาาาาาาา ที่ไอ้เน่าพูดมันหมายความว่าไงฟร๊ะ

นี่ คิดว่าชั้นจะกลัวคำขู่ของนายหรอ ไอ้เน่า

 "ถ้าไม่กลัวแล้วทำไมต้องตัวสั่นด้วยล่ะ ยัยเฝ่ย" หุหุ เกลียดจริงๆคนรู้ทันเนี่ย
          "อย่ามามั่วนะเฟ้ย ใครกลังนาย ที่ชั้นตัวสั่นเนี่ย เพราะชั้นหนาวแอร์ต่างหากล่ะ เอิ๊กๆ"โฮะๆๆๆ คิดหรอว่าคนอย่างชั้นจะจนมุมง่ายๆ 5555+
          "งืม หรอ แต่ห้องนี้ไม่มีแอร์นะ ยัยเฝ่ย"
          "อ้าว หรอ แหะๆ งั๊นสงสัยหิมะจะตกเมืองไทยล่ะมั๊ง ก๊าก ก ก ก ก ก ก ไม่ขำกันหรอกั๊บ กิกิ
          และก่อนที่ชั้นจะปล่อยไก่ไปมากกว่านี่อาจารย์ก็เข้าสอนพอดี ชั้นเลยได้แต่นั่งทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ เอาเป็นว่ายกนี้ชั้นชนะ 5555