ภาพ test url

ลำดับตอนที่ #2 : CODE NAME : FATHER'S SURVIVAL

Application form

Part 1 : your original

รูป : 

ชื่อ :  โคโช จูโยะ        高尚 重要

ความหมาย : โคโชเป็นนามสกุลแปลว่าสูงส่ง  จูโยะเป็นชื่อแปลว่ามีค่าหรือสำคัญ ดังนั้นผู้หญิงคนนี้ก็เลยเป็น สตรีอันสูงส่งผู้เลอค่า

รูปร่างหน้าตา : สีผมและสีดำสนิทเหมือนสีกา ผมยาวถึงกลางหลังเป็นมันประกาย สีผิวแทนอ่อนอมชมพูเล็กน้อยที่บ่งบอกว่าเป็นคนที่รับการเลี้ยงดูมาอย่างดี ผิวพรรณเรียบเนียบไร้รอยด่าง รูปร่างที่สมส่วนระหว่างน้ำหนักกับขนาดตัว ด้วยส่วนสูง 169 cm และน้ำหนัก 49.5 kg 

อายุ : 17

ลักษณะนิสัย :  เป็นคนที่ที่ดูสุขุม ดูแล้วเป็นมิตรน่าคบหา นิสัยส่วนออกจะดูแล้วเป็นพวกลูกคุณหนูที่ทำอะไรไม่ค่อยจะเป็น ดีแต่นั่งเต๊ะท่าหน้าเชิดเริ่ดสวยไปวันๆ  ชอบวางมาดว่าตัวเองนี้เริ่ดเป็นที่ 1 และคิดเสมอๆว่าตัวเองเท่านั้นที่เป็นคนพิเศษจึงได้รับอะไรที่ดีกว่าคนอื่นเสมอๆ ออกแนวลูกคุณหัวดี กีฬาเด่น ที่รักษาภาพลักษณ์ได้ดี จนบางทีเราอาจจะไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธอจริงๆแล้วเป็นคนยังไง
ปล.มีข้อความลับส่งน่ะจ๊ะ

ประวัติ : ลูกสาวคนเดียวของตระกูลโคโชที่แสนจะมั่งคั่ง ถูกเลี้ยงดูและเสี้ยมสอนมาเป็นอย่างดีด้วยมาดฉบับคุณหนู ถูกปลูกฝังมาว่า ตัวเองเป็นคนพิเศษไม่เหมือนคนทั่วไปเป็นคนที่ฟ้าสร้างสรรค์มาได้สมบูรณ์แบบกว่าใครและไม่มีใครทำลายความสมบูรณ์แบบของเธอได้ ทำให้คิดว่าตัวเป็นที่สำคัญที่สุด (เห็นแก่ตัวนั้นแหละ)  แต่อย่างกล่าวไว้ก่อนว่าเธอเป็นรักษาภาพได้ดีดังนั้นก็เลยกลายเป็นว่าไม่มีใครว่าเธอนิสัยเสีย ส่วนหนึ่งมาจากอิทธิพลของครอบครัวและอีกส่วนมาจากลักษณะเฉพาะตัวที่เธอจะเเสดงตัวออกมาได้ดูแล้วน่าปกป้องจึงทำให้ไม่ค่อยมีคนคิดร้าย เรียนหนังสือที่บ้าน สามารถพูดได้ 18 ภาษา เขียนได้ 6 ภาษา เข้าประวัติต่ออีดนิดหนึ่งคือ เมื่อเธออายุ 10 ขวบได้เกิดเหตุการณ์บางอย่างขึ้น(ข้อความลับน่ะไรท์เตอร์) และ ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ขึ้น...กลายเป็นเธอในปัจจุบัน

ลักษณะการพูดจา : เมื่อเจอหน้ากับใครเป็นครั้งเธอมักจะยิ้มละไมและกลายทักทายอย่างเป็นมิตรว่า "สวัสดีค่ะ ฉันโคโช จูโยะ น่ะ คุณชื่ออะไรล่ะ" ส่วนมากที่เธอจะพูดบ่อยก็คือ "อ้อค่ะ ฉันเข้าใจแล้วล่ะค่ะ" และเมื่อเวลามีคนสั่งแล้วไม่อยากทำก็มักจะพูดไปตรงๆว่า "ขอโทษน่ะค่ะ ไม่ทราบว่า คุณสนิทกับฉันนักรึไงถึงได้มาใช้ฉันอย่างนี้นะค่ะ" แต่เวลาพูดขอโทษสุภาพๆก็เป็น "ขอโทษด้วยค่ะแต่ฉันให้คุณไม่ได้จริงๆ" และคำพูดไม้ตายที่เธอมักใช้บ่อยๆเช่นกันคือ  "ได้โปรด ช่วยฉันด้วยเถอะค่ะ ได้โปรด" และก็ตัวสั่นๆพลางร้องไห้และยื่นมือวิงวอน

โค้ดเนม :  worthy

Part 2 : your item

ชื่อไอเทม : trashy (ไร้ค่า ไม่มีราคา)

วิธีใช้ : ไอ้บันทึกเนี่ยเป็นเหมือนไดอารี่ ที่จูโยะเป็นเจ้าของคนเดียวสำหรับคนอื่นที่เปิดอ่านจะเห็นเป็นหน้าว่าง บันทึกเล่มนี้เมื่อจูโยะเขียนคำถามรึอะไรลงไปมันจะตอบคำถามนั้นกลับมาโดยคำตอบอาจจะถูกหรือไม่ก็ได้ โดยจากการศึกษาของจูโยะพบว่าถ้าถามคำถามในเวลา 1.00 -1.30 ในวันจันทร์ 1.12-1.21 ในวันอังคาร 15.03-16.21 ในวันพุธ 12.00-12.02 ในวันพฤหัส 23.59-0.00 ในวันศุกร์ และถามในช่วงเวลา 0.00-12.00 ในวันเสาร์ และ 12.00-0.00 ในวันอาทิตย์จะเป็นคำตอบที่ถูกเสมอ โดยผู้ตอยกลับมานั้นจะแทนตัวว่า มูโยะ อันเป็นพ้องเสียงต่างความหมาย(แปลว่าไร้ค่า) จูโยะจึงอาจเรียกได้ว่าไดอารี่นี้คืออีกตัวตนหนึ่งของจูโยะนั้นเอง ส่วนเวลาสมุดบันทึกตอบถามก็จะตอบตามปกติค่ะโดยเวลามันตอบคำถามเนี่ยเป็นเหมือนคำพูดที่จูดยะพูดตอบคำถามคนทั่วไปอ่ะค่ะแต่ตัวว่า มูโยะ

หน้าตา : สมุดบันทึกมีสายรัด เล่มสีม่วงที่ดูๆแล้วไม่ต่างจากไดอารี่ธรรมดา เปิดเข้าไปข้างในมีคำว่า  -Trashy-  สลักทองติดไว้ 

Part 3 : who are you? 

 : ขอโทษค่ะ คุณเป็นใครคะ ?

:"เอ๋ ฉันเหรอค่ะ" .สายตาสีนิลรกาลสอดส่องขึ้นลงไปตัวคนถามวูบหนึ่งที่หล่อนแสดงแววตาดูแคลนก่อนหายไป และก็พูดกลับมาด้วยเสียงที่เป็นมิตรที่สุดว่า "โคโช จูโยะ จะเรียก จูโยะจังก็ได้น่ะค่ะ" และเมื่อโค้งเคารพที่ตรงตามหลักมารยาทญี่ปุ้นทุกระเบียบนิ้ว

: อ๋อๆ ค่ะ แต่ชื่อของคุณไม่ได้อยู่ในทะเบียนโค้ดเนมนี่คะ

: "โค้มเนม ชื่อฉันนี้เหรอค่ะ" แววจาของเธอตกนกตกตื่นเป็นที่สุดก่อนพึมพำเบาๆว่า "เป็นไปไม่ได้ คนพิเศษอย่างฉันเนี่ยน่ะ" ก่อนมีสีหน้าผิดหวังผสมไม่เชื่อแฝงบางๆในใบหน้า และมาพร้อมแววตาอำมหิต 

: แหม ล้อเล่นค่ะ เชิญเข้าไปได้เลย

: รังสีอำมหิตก่อนหน้าหายไปก่อนจะแสดงสีหน้าพอใจเป็นที่สุด โค้งคำนับงามๆอีกครั้ง ราวกับว่าขอบคุณ และเดินมาดเนียบเข้าด้วยสีหน้าและแววตาดังนางพญาผู้ยิ่งใหญ่ชนะสงคราม

:  ระวังตัวไว้ให้ดีนะคะ คนอย่างคุณน่ะ

: เธอหันกลับและบอกไปด้วยเสียงนอบน้อมว่า "ขอบคุณค่ะ แล้วฉันจะจำไว้น่ะค่ะ" หันหน้ากลับทำท่าจะเดินต่อ พลางพึมพำว่า "แต่คนพิเศษอย่างฉันน่ะไม่จำเป็นต้องระวังหรอกน่ะ หึ"

: ฉันก็แค่เตือนเท่านั้นล่ะคะ เชิญเข้าไปเลยค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ

: เธอไม่ได้หันกลับไปแต่พูดตอบว่า "เช่นกันค่ะ บิ๊กซิสเตอร์" เสียงคำสุดท้ายเบาจนไม่ได้ยินเสียงใดยกเว้นตนเองที่เป็นผู้พูด

Part 4 real you 

สวัสดีค่ะ ชื่ออะไรหรอคะ : ซิมจ๊ะ

ขอโทษนะคะที่ใบสมัครยาว : ไม่น่ะก็ปกติดี ถามรายละเอียดครบๆน่ะดีแล้วจะได้ไม่ลำบาก

ไรท์อาจต้องเปลี่ยนอะไรลูกคุณบ้างนะคะ : ได้แน่นอนจ๊ะ แต่จะดีมากถ้าบอกก่อนน่ะ ... แต่จะเปลี่ยนก็เปลี่ยนได้เลยจ๊ะ

ถ้าลูกคุณอาจต้องตาย หรือจุดจบน่ากลัวๆ คุณยอมไหมคะ : บังเอฺญว่าซิมซาดิสซะด้วยสิ ชอบให้มีตัวละครตายจะได้ดราม่า เพราะฉะนั้นซิมก็ไม่มีปัญหา

ถ้าไม่ติด รับกลับหรือบทอื่นคะ : โอ๊ย ยัดๆยัยหล่อนเข้าไปได้เลย

ถ้าติดแล้วไม่มาเม้นท์ ไรท์ตามไปหลอกหลอนนะคะ : ได้ค่ะ จะมาเม้นท์ทันทีที่ว่างเลย

สุดท้าย ขอบคุณที่มาสมัครค่ะ ^^ : เช่นกันน่ะ เรื่องน่าสนใจมาก ไม่ค่อยมีคนแต่งแนวนี้เป็นกำลังใจให้น้าาาาา

 

THE★ FARRY