Devil or Angel ที่รัก!! ผมรักทุกอย่างที่เป็นคุณ

Cakeii : ; ^^~! สวัสดีคะ  เรื่องแรกเลยเด๊นี่! >< ทุกอย่างมันยังไม่สมบรูณ์
และตอนนี้ยังหาน่าตาของออล์เซนและบีบี มาไม่ได้ - -;; คิดไม่ออกอะ
ลองดูว่าถ้ามีคนอยากอ่านก้จะเเต่งต่อ ^^~  เป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ

 

Alzen * ผมคิดว่ามันเป็นสิ่งที่ไม่ผิดนะ ที่ผู้ชายจะไม่ปิดกั้นโอกาสของตัวเองในการเลือกแม่ที่ดีของลูกน่ะ   ฮ่าๆๆ มันคือความจริงครับ^^...แต่ผมก้พร้อมจะ "หยุด" (ทำได้หรอ -*-) เมื่อ(คิดว่า) เจอเธอคนนั้น...แต่ก้นั้นละ  ^^ ผมยังไม่เคยเจอใครจะเข้าข่ายเลยสักคน :: ผู้หญิง...สิ่งที่สวยงามที่สุดในโลก
           ดังนั้นผมจึงเลือกที่จะเชยชมพวกเธอก่อนที่จะต้องตกลงปงใจกับแม่ของลูกๆ ในอนาคตอะนะครับ ^^ 

BeBe * ผู้ชาย....เลวเหมือนกันหมดทุกคน!! จริงมั้ย?? อา...สำหรับใครที่ตอบว่า "ไม่"  
ไม่ว่าเหตุผลของคุณมันฟังดูดีแค่ไหน ^^ แต่สำหรับฉัน...พวกเค้าเกิดมาเพื่อสร้างแต่ความเลว!!

chapter 1
นางมาร(ในคาบนางฟ้า)

เฟี๊ยย วว วว ว!!
ณ  โรงแรมชื่อดังใจกลางกรุงเทพมหานครแอสตันมาร์ตินสีขาวแล่นเข้ามาจอดด้วยความเร็วสูง  พนักงานตอนรับต่างก็มองไปยังด้านหน้าตรงประตูทางเข้าเป็นตาเดียว 
เมื่อหญิงสาวร่างเพรียวบางในชุดราตรีสั้นสีนำเงินสดย่างกายเข้ามาด้วยท่วงท่าที่สง่างามราวกับนางฟ้า  ทำเอาผู้ชายที่ยืนอยู่ในระยะ 1 เมตร กลั้นหายใจทุกจังหวะที่เธอ
ก้าวเดิน
         "เหอะ!!" ฉันหัวเราะในรำคอ  เนี่ยแหละ!! ผู้ชาย  มองผู้หญิงแต่ภายนอก แค่เห็นสวยหน่อยก้มองจนน้ำลายแทบหก   -_-;; ดูไอ้บ้าน่าหยกนั้นสิ มองอย่างกับจะกลืนกินฉันเข้าไปงั้นแหละ   เฮ้อ...น่าเบื่อจริงๆ  ฉันเดินไปที่ห้องบอลลูนที่ใหญที่สุดในโรงแรมนี้  หยุดยืนมองป้ายน่างานที่เขียน  ไว้ตัวหนังสือหนาสีทอง 

"งานเลี้ยงฉลองวันคล้ายวันเกิด คุณหญิงทิตติยา นวรัตน์รุ่งโรจน์"

          "คุณหญิงที่ทิตติยา นวรัตน์รุ่งโรจน์งั้นหรอ..."
          "อ๊ะ! คุณบีบีมาแล้วหรอคะ ^^ น้านึกว่าคุณบีบีจะไม่มาซะแล้ว"เสียงแหลมๆที่ฉันเกลียดแสนเกลียดดังขึ้นจากทางด้านหลัง
          "ความจริงฉันก้ไม่อยากมานักหรอก  แค่อยากมาดูว่า...เวลาคางคกมันขึ้นวอ  มันจะเปลี่ยนตัวเองจากคางคกน่าเกลียดให้กลายตัวอะไรได้..." อาฮะ...ดูเหมือนจะทำให้ คางคก แทบจะยืนไม่ติดพื้น ^^!
          "อา....นี่แก...นังเด็กเมื่อวานซืน  หึ!! แม่แกทำอะไรฉันไม่ได้ละสิ  ถึงได้สงแกมารังควนฉัน"
          "^^ แม่ฉันเป็นผู้ดีคะ  คงไม่ลดตัวลงมาทำอะไรแบบที่คุณคิด...หรือกำลังทำอยู่หรอก...มันต่ำ..."ฉันยิ้มหวานให้เธอก่อนที่จะเดินออกมา ใช่...ทิตติยา  ผู้หญิงคนนี้เป็นเมียใหม่ของพ่อฉันและเพราะยัยนี่! พ่อถึงได้ทิ้งแม่ไป...แม่ต้องนอนร้องไห้ทุกคืน  รอพ่อกลับบ้าน แต่ก้ไม่มีวี่แวว เพราะพ่อมัวแต่ไปกกยัยนั้น!! และวันนี้ก้มาถึง วันที่พ่อบอกกับทุกคนว่า...ยัยนั้นเป็นภรรยาอีกคน.....โดยไม่คิดถึงความรู้สึกของแม่แม้แต่น้อย....
 
        ปัก!!
        "ขอโทษคะ ><" ฉันพูดขอโทษพร้อมกับเงยน่าขึ้นมาผู้ที่เดินเข้ามา "...คุณอาทิตย์"
        "บีบี!...พ่อคิดถึงหนูนะ  ดีใจจังที่หนูยอมมางานวินเกิดคุณยา...พ่อกำลัง..."
        "ขอโทษนะคะ  แต่ฉันกำลังจะกลับแล้ว  แม่...รอทานอาหารค่ำอยู่ "
        "เดี๋ยว! เดี๋ยวสิลูก ^^ หนูเพิ่งมาไม่ใช่หรอ  เข้าไปข้างในกับพ่อก่อนเถอะ พ่ออยากให้หนู..."
        "เลิกแทนตัวเองว่าพ่อสักทีเถอะ!! ฉันไม่เคยมีพ่ออย่างคุณ..."
        "แหม!! หยาบคายเหมือนเดิมเลยนะคะ  พี่บีบี!! ^^"เสียงดัดหวานเจี๊ยบของ"ยาหยี" ลูกติดของทิตติยาดังขึ้นข้างๆคุณอาทิตย์เธอเดินเข้ามาพร้อมกับผู้ชายผมสีขาวขุน  น่าตา...หล่อ -_-;;  ซึ่งฉันไม่ได้สนใจทั้งคู่อยู่แล้ว  และคิดว่าน่าจะรีบเดินกลับไปที่รถก่อนที่ฉันจะไม่สามารถยั้งมือ ที่สั่นระริกอยากจะฟาดมันลงไปบนน่าใครแถวๆนี้ได้
         "เรื่องของฉัน!"ฉันพูดเสียงห้วน ก่อนจะเดินเลี่ยงพวกเขาออกมา...
         "มาแล้วหรอคะคุณ  ^^ อ๊ะ...ยาหยีไม่เห็นบอกแม่เลยว่าจะพาออล์เซนมาด้วยน่ะ ธุรกิจของพ่อเธอเป้นยังไงบ้างจ๊ะ...." เสียงยัยคางคกดังไล่หลังมา  เฮ้อ~ นี่ก้คงหวังจะให้ลูกตัวเองจับผู้ชายรวยๆอยู่ละสิ สงสารนายออวุลนั่นจัง!  ฉันสายน่าเบาๆ เดินกลับไปที่แอสตันมาตีนคันโปรด  ก่อนที่จะทะยานไปในความมืดอย่างรวดเร็ว....

อีกด้านนึง...ใครคนนึงที่จ้องมองเธอตั้งแต่วินาทีแรกที่เดินเข้ามา...จนกระทั่งเธอจากไป
          "หึๆ...ร้ายชะมัด" เค้าหัวเราะกับตัวเองเบาๆ ก่อนจะเดินกลับไปเข้าในงานเช่นกัน



ยังไม่จบตอนอะ ^^;;
แต่งไม่ทัน ฮิๆ