เมื่อเรือสำเภาหลบขอบฟ้าไป ข้าบิดตัวจากความเมื่อยล้าหอบหิ้วตะกร้ากลับที่พักของตน บ้านของข้าเคยคึกคักด้วยเสียงตะโกนยามมึนเมาของบิดาหรือเสียงมีดกระทบเขียงของมารดา เวลานี้เงียบสงบไม่ต่างจากสถานที่ร้างแห่งหนึ่ง ไม่ใช่หลังนี้หลังเดียว หลายครัวเรือนเลือกเดินทางไปพร้อมสำเภา ทิ้งคนแก่ หญิง และเด็กเล็กให้อยู่ในหมู่บ้าน
ข้าเป็นหนึ่งในนั้นกลุ่มที่ถูกทอดทิ้งจากครอบครัว อยู่เฝ้าพื้นดินที่พวกเขาสละเพื่อแสวงหาสิ่งใหม่ และนี้คือจุดเริ่มต้นบันทึกของข้า
-------
จะเขียนเรื่องอาม่าโดนเหล่ากง จับคลุมถุงชนกับอากงที่เป็นป่าไม้เพื่อให้เหล่ากงได้สัมปทานถ่าน แต่คิดไปคิดมา เล่นแบบนิยายจีนโบราณดีกว่า ขอต้อนรับเข้าสู่จีนเสิ่นเจิ้นนะคะ พล็อตคงไม่ต่างกันมาก บรรยายก็คงจะไม่สละสลวย ใครอยากให้ปรับก็บอก จะรับรู้ไว้เฉยๆ
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น