อุ้มท้อง(จบ)

ในเมื่อความจนมันทำให้เราไม่มีทางเลือกมากนัก เพราะฉะนั้นผมจึงขอใช้ร่างกายที่พิเศษกว่าคนอื่น เพื่อให้คนที่ผมเรียกว่าครอบครัวไม่ต้องลำบากไปมากกว่าที่เป็นอยู่

" เด็กกำพร้าอย่างพวกเรา มีเพียงบ้านอุ่นรัก เท่านั้นที่เป็นดั่งครอบครัว อุ่นไม่มีวันให้ใครหน้าไหนมายึดไปเป็นอันขาด แม่ใหญ่อย่าคิดมากนะครับ "

" แล้วไออุ่นจะทำอย่างไรคะลูก แม่ไม่เห็นหนทางไหนที่เราจะหาเงินห้าแสนบาททันในระยะเวลาเพียงสามเดือนเลยนะคะ "

" ต้องมีสิครับ... อุ่นจะทำทุกอย่างเพื่อให้น้องๆได้มีที่อยู่ อุ่นไม่ยอมให้ใครมาแย่งบ้านของพวกเราไปแน่นอน "

"...ฮึก...อุ่นแม่ขอโทษที่แม่ไว้ใจคนอื่นมากเกินไป..ฮึก...แม่.."

มือหยาบกร้านที่ผ่านการทำงานมาตั้งแต่เล็กรีบเอื้อมไปกุมมือของผู้มีพระคุณด้วยความรัก เพราะถ้าวันนั้นไม่มีผู้หญิงที่แสนเมตตาคนนี้ช่วยชีวิตของเขาเอาไว้ เด็กชายไออุ่นก็คงหมดลมหายใจไปตั้งแต่อายุได้เพียงห้าขวบแล้ว

" อย่าโทษตัวเองครับแม่ใหญ่ อะไรที่ผ่านมาแล้วช่างมันเถอะครับ แม่ใหญ่ไปพักผ่อนนะครับ เดี๋ยวอุ่นต้องไปทำงานแล้วด้วย  "

" ...แม่ขอบคุณอุ่นมากนะลูกที่ไม่ทิ้งน้องๆ และขอโทษอีกครั้งที่ทำให้อุ่นต้องมาลำบากกับหนี้ก้อนใหญ่ที่ไม่ได้ก่อ "

" ไม่ลำบากเลยครับแม่ใหญ่ ส่วนเรื่องเงินแม่ใหญ่ไม่ต้องเป็นกังวลนะครับ "

...เพราะอุ่นจะไม่ยอมให้ใครหน้าไหนมายึดบ้านของพวกเราไปเด็ดขาด แม้จะต้องแลกด้วยอะไรอุ่นก็ยอม...