วีรกรรมสุดซ่าของผมเอง

ข้อมูลเบื้องต้น

สวัสดีครับท่านผู้อ่านที่เผลอหลงเข้ามาทุกท่าน
ตัวผมมีชื่อว่า ข้าวเปลือก
เรื่องที่คุณจะได้อ่านต่อไปนี้ จะถูกถ่ายทอดโดยผม แมวไทยบ้านๆสีขาวดำ แถมยังหางกุด "-_-
ผู้โดนเจ้านายที่ไม่ค่อยจะเต็มเต็งบังคับให้มาเขียนเรื่องราวสุดซ่าบนหน้าอินเตอร์เน็ต
ผมหวังว่าทุกคนคงจะชอบความซ่า แสบ ของผมนะครับ

เนื้อเรื่อง

นับว่าผมก็มีวีรกรรมสุดซ่ามาตั้งแต่เด็ก
ผมเป็นแมวเร่ร่อน ตั้งแต่วันที่ผมเริ่มจะเดินได้ ผมก็วิ่งซนซะจนทั่วเป็นว่าเล่น จนทำให้เกิดเหตุการณ์หนึ่งทีทำให้ผมเกือบเอาชีวิตไม่รอด  ในวันหนึ่ง ขณะที่ผมวิ่งเล่นอยู่บน catwalk ส่วนตัวของผม ทันใดนั้นเอง... ฟุ๊บ!!โดยไม่ทันได้ระวังตัว ผมตกลงมาในถังใบหนึ่ง ที่เต็มไปด้วยน้ำสีดำ เหนียวๆ ผมพยายามไต่ขึ้นอยู่หลายครั้ง แต่ก็ไร้ผล ผมจึงต้องเปลี่ยนมาร้องอย่างสุดเสียงแทน ผมส่งเสียงร้องอยู่อย่างนั้นเป็นวันๆ จนผมเกือบคิดที่จะยอมแพ้อยู่แล้ว...
แต่โชคก็ยังเข้าข้าง แมวน้อยผู้น่ารักอย่างผม ได้มีผู้หญิงคนหนึ่งผ่านมาและได้ยินเสียงร้องของผมเข้า เธอคนนั้นพยายามช่วยผมอย่างสุดความสามารถจากถังใบนั้น แม้ผมและเธอก็ไม่ได้รู้จักกันสักหน่อย
เมื่อเธอคนนั้นนำผมขึ้นมาจากถังใบนั้นได้แล้ว เธอพาผมไปอาบน้ำและเช็ดตัว มันเป็นความรู้สึกที่อบอุ่นใจอย่างบอกไม่ถูก ผมไม่เคยคิดว่าจะได้ความรู้สึกเช่นนี้จากใครได้อีกนอกจากแม่แท้ๆของผม
ตั้งแต่นั้นมา ก็อย่างที่คุณคิด ผมมีชีวิตอย่างสุขสบายในบ้านใหม่ของผม มีเจ้านายที่ผมพร้อมจะเรียกเขาว่า "แม่" และคอยดูแลผมด้วยความรัก ความห่วงใยเสมอมา
อย่าคิดว่าวีรกรรมสุดซ่าของผมจะหยุดแค่นี้นะครับ อันที่จริงนี้เป็นเเค่จุดเริ่มต้นของวีรกรรมอื่นๆที่จะตามมาที่หลัง ทั้งการต่อสู้กับศัตรูตัวฉกาจข้างบ้าน ถูกฝูงหมาบ้าไล่กัด และเหตุการณ์เมื่อผมหนีออกจากบ้าน ถึงแม้ผมจะมีวีรกรรมไม่เว้นแต่ละวันแม่ก็ยังคงรักผมและดูแลผมเสมอมา
ดังนั้นผมจึงขอใช้พื้นที่เล็กๆบนหน้าอินเตอร์เน็ตบอกว่า ผมรักแม่มากที่สุดในโลกเลยคร๊าบบบบ