คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : -11-
เล่นตัว
#เล่นตัวมบ
ฟิคมาร์คแบม
ตอนที่11
"เป็นอะไรของมึงวะแบม หน้าบึ้งเป็นตูดหมา"
ไอยูว์วินทักผมในตอนเย็นที่ลานบาสเกตบอล ผมสายหัวก่อนจะลงสนามแข่งขันไป วันนี้ผมตั้งใจมาเล่นด้วยกันกับพวกมันแหละครับ ไม่ได้ออกกำลังกายมานานแล้วเหมือนกัน
"อ้าวไอแบม มึงจะเล่นบาสด้วยหรือไง"
"เออ จะเล่น จะลดน้ำหนักแล้วเนี่ย น้ำหนักขึ้นไม่ไหวแล้ว"
"มันก็แดกให้มันน้อยๆหน่อย กูเห็นไอมาร์คซื้อนู้นซื้อนี่ให้มึงตลอด ก็หัดปฏิเสธบ้าง"
"คร๊าบบบบ ลูกเทพครับ"
ผมพูดประชดประชัน ก่อนจะหันมาอบอุ่นร่างกายเตรียมตัวรอเพื่อนๆที่กำลังเดินทางมา ไอยูว์วินเดินตามผมมาติดๆ มือหนักๆของมันตบบ่าของผมเบาๆ
"มึงลงมาเนี่ยก็ไม่ได้เล่นหรอก อีกอย่างนะน้ำหนักมึงลดแน่แต่ไม่ได้ลดเพราะออกกำลังกายแบบนี้หรอก"
"ห่ะ?" ผมถามด้วยความสงสัย
"เขาบอกกูมา มึงขึ้นไปนั่งรอบนอัฒจันทร์เถอะเชื่อกู"
"...?"
"แล้วก็เรื่องที่หวัง...กำลังจะเกิดขึ้นจริงๆ"
"ห่ะ?....ไอยูมึงกำลังพูดถึงเรื่องอะไร"
"ไม่รู้ๆๆๆ กูไปแล้ว กูพูดมากไปแล้ว"
ผมเคยบอกทุกคนไปยังว่าไอยูว์วินมันเป็นร่างทรง ปกติมันก็เหมือนคนทั่วไปแหละครับ แต่ถ้าเจ้าเข้าเมื่อไหร่ก็เป็นอย่างที่เห็น เดินหนีไปแล้วนู้น
ผมถอนหายใจออกมา ก่อนจะเดินกลับไปนั่งอยู่ที่เดิม ไม่เล่นก็ไม่เล่น ไม่ได้อยากเล่นเหมือนกัน!
สักพักพวกไอแจ็คไอแจก็ตามมา ต่อด้วยพี่บีไอจิน และไอมาร์คตามมาท้ายสุด
"มาแล้วก็ไม่บอกกู ปล่อยให้กูยืนรออยู่หน้าคณะตั้งนาน" ไอมาร์คมันบ่น
"ก็แบมบอกไปตั้งแต่เมื่อเช้าแล้วไง ว่ามีเรียนตัวเสริมที่เจอร์อื่นกับไอยู เดี๋ยวมาสนามบาสกับมันเลยมึงจะได้ไม่ต้องมารับมารอ"
"แล้วกูก็บอกต่อว่าไม่เป็นไร กูรอได้ เดี๋ยวไปรับเอง" ไอมาร์คมันพูดต่อ
"แต่แบมไม่ได้ตอบตกลงนี่ เพราะฉะนั้นมึงนั้นแหละที่ไม่ยอมฟังให้ดีก่อน"
ไอมาร์คมันถอนหายใจออกมาแรงๆ ก่อนจะเดินออกไปลงสนามแข่งขัน ผมรู้แหละครับว่ามันงอน แต่ผมไม่ผิดนี่จะไปง้อทำไม
งอนให้ตายไปเลย แบมไม่ง้อมึงหรอก ไอควาย!
"โอ้โห เป็นบุญตากูชิปหายเพิ่งเคยเห็นไอมาร์คมันงอน แถมงอนคนอย่างมึงด้วยนะแบม ประเสริฐเลยจริงๆ"
ไอแจมันพูดเสริม ผมหันไปมองหน้ามันก่อนจะถอนหายใจออกมา ว่าไปคู่ของผมจะไปกันรอดรึเปล่าวะเนี่ย ทะเลาะกันได้ทุกวันเลยจริงๆ
ปกติทะเลาะกันแค่ขำๆ แต่วันนี้ไอมาร์คมันงอนแหละ รึว่าผมทำผิดจริงๆนะ ชักจะหวั่นๆใจขึ้นมาแล้วสิ
จะง้อดีรึเปล่าวะ? จะง้อไอมาร์คมันดีไหม?
"ไอแจมึงงงงง ปกติทะเลาะกับไอแจ็คทุกวันเลยไหม?" ผมถาม
"กูไม่นะ ไม่ค่อยทะเลาะกันหรอก ไอแจ็คกวนตีนมากกว่า กูด่ามันก็เงียบแล้ว" ไอแจตอบ
ผมถอนหายใจและหันหน้าไปเจอกับไอจินพอดี เออใช่สิ ผมลองถามไอจินดูบ้างก็ดีเหมือนกัน เห็นพี่บีอารมณ์ร้อนแบบนั้นคงจะมีปากมีเสียงกันบ้างแหละ
"อาร์จิน มึงทะเลาะกับพี่บีบ่อยไหม?"ผมถาม
อาร์จินหันมายิ้มให้ "ช่วงแรกๆอะ แต่หลังๆมาพี่บีตามใจเราตลอดเลย...นี่แบมหาเพื่อนล่ะสิ มาร์คงอนแบมนี่" อาร์จินซ้ำเติม
"เออดิ! ทำไงดีอะ แบมเองก็ทำตัวไม่ถูกเหมือนกัน ปกติก็ตีกันทุกวันอยู่แล้วแต่วันนี้มันแปลกๆอะ ไม่เคยเจอไอมาร์คงอนเลยทำตัวไม่ถูก"
"แล้วมาร์คง้อแบมอย่างไร เวลาแบมงอนอะ" ไอจินถาม
"ใช่ๆ ไอมาร์คมันง้ออย่างไรมึงก็ง้อมันอย่างนั้นแหละ" ไอแจเสนอความคิด
"จะง้ออย่างนั้นได้ไงอะ แบมไม่ค่อยงอนมันอะดิ ปกติงอนเองก็หายเอง"
ผมตอบพร้อมๆกับมองหน้าของไอจินและไอแจอย่างหมดหวัง ให้ตายเถอะ ทำไมเกิดเป็นไอแบมมันต้องมาเครียดเรื่องไอมาร์คงอนด้วยเนี่ย
"มึงอยากให้มันง้อมึงอย่างไร มึงก็ลองง้อมันแบบนั้นดิ" ไอแจยังคงเสนอความคิดเห็น
"ใช่ เราเห็นด้วยกับความคิดของแจนะ"
"จะดีหรอ?" ผมถามเพื่อความมั่นใจ
"ดี/อื้ม"ทั้งไอแจและไอจินตอบกลับมาพร้อมๆกัน
เอาว่ะ เป็นไงเป็นกันแหละคราวนี้!!
"เออ กูซื้อน้ำมาให้ด้วย อะนี่ของมึงกับพี่บี...และนี่ ขวดนี้ของไอมาร์คนะ ของมึงขวดนี้อย่าสลับกัน"
ไอแจมันพูดกับไอจินเสร็จแล้วหันมาพูดกับผมต่อ ผมรับน้ำไว้อย่างงงๆ ทำไมห้ามสลับกันวะ ไม่เข้าใจจริงๆ แต่ช่างมัน...ผมหาวิธีง้อไอมาร์คดีกว่า
ผมหยิบขวดน้ำที่ไอแจให้ขึ้นมาดื่ม ไม่ผิดขวดหรอกครับเพราะผมจำได้ เพิ่งรับมาเมื่อกี้นี้จะผิดได้ไง สมองของผมไม่ได้เสื่อมขนาดนั้น
"หิวอะ ไปหาไรกินระหว่างรอกันไหม?" อาร์จินเสนอ
"เออ ไปดิ ไอแบมมึงไปเปล่า" ไอแจถาม
"ไม่อะ พวกมึงไปเลย"
ผมตอบไปแบบปัดๆ มั่วแต่ยุ่งกับการหาวิธีง้อไอมาร์คในอินเตอร์เน็ตอยู่ เพราะผมอยากง้อมันด้วยวิธีอื่นมากกว่าพามันไปขึ้นเตียงอ่านะ
รู้ดีว่ามันไม่ทำหรอก บอกว่ารอเวลา รอแต่เวลาที่เหมาะสม รอเชี่ยไรมึ๊งงงงง แบมไม่ใช่เจ้าหญิง แบมอยากสุกก่อนห่ามมมมมม!!
หลังจากเล่นบาสเสร็จ พวกมันก็พากันขึ้นอัฒจันทร์เพื่อนั่งพักและเปิดโอกาศให้คนอื่นๆลงไปใช้สนามบาสเกตบอลต่อ
ไอมาร์คมันยืนอยู่ตรงหน้าของผม ที่ตอนนี้ผมได้แต่ส่งยิ้มหวานไปให้มัน แต่ทว่ามันกลับหน้าบึ้งตึงใส่ซะงั้น
"เอาน้ำ!" ผมหุบยิ้มและยื่นขวดน้ำของมันให้ มันถอนหายใจออกมาก่อนจะนั่งลงข้างๆผม แถมยังไม่สนใจใยดีกับขวดน้ำที่ผมยื่นให้กลางอากาศเสียด้วย
"มาร์ค...อะน้ำ แบมอุตส่าห์เก็บน้ำของมึงเป็นอย่างดีเลยนะโว้ย!"
"เก็บต่อไปเถอะ!" มันพูดพร้อมๆกับหยิบขวดน้ำของผมที่ดื่มเหลือไว้ขึ้นดื่มจนหมด
"อันนั้นมันน้ำของแบมนะ!!"
"ทำไม กินน้ำของมึงไม่ได้หรือไง?" มันถาม
"ได้คร๊าบได้"ผมตอบพร้อมกับยิ้มออกมากว้างๆ
"เออ แล้วไป"
"มาร์ค คือว่าวันนี้แบมรู้สึกไม่ค่อยดีเลยอะ"
ไอมาร์คมันรีบหันหน้ามาหาผมพร้อมๆกับเอามืออังหน้าผากและลำคอ แหมมมมมม ทำเป็นไม่สนใจแบม แต่ก็รู้หรอกว่าแอบสนใจอยู่
มีมันเป็นแฟนก็ดีแหละ ปากแข็งก็จริง การกระทำอาจจะรุ่นแรงไปหน่อย แต่ลึกๆของมันก็เป็นห่วงผมอยู่ตลอด ดี ดีมากๆแหละครับ
"ตัวก็ไม่ร้อนนะ แต่เดี๋ยวกลับไปแล้วกินยากันไว้ก่อนเลยแล้วกัน" มันพูด
"ที่รู้สึกไม่ดีเพราะความรู้สึกดีๆ แบมมีให้มาร์คไปหมดแล้ว ฮิ้วววววว!!"
ผมพูดออกมาด้วยเสียงที่อ้อนๆ ก่อนจะส่งยิ้มหวานให้อีกหนึ่งดอก ไอมาร์คทำหน้านิ่งก่อนจะเบือนหน้าหนีผมในที่สุด
เอาหละวะ มันต้องใจอ่อนบ้างแหละ อุตส่าห์หามุกในเน็ตมาเลยนะเนี่ย!!
"รู้นะ ว่าแอบยิ้มอยู่" ผมแซว
"ใครยิ้ม ไม่มี๊" มันตอบ
"แหนะ เสียงสูงเชี่ยว...หายงอนแบมนะ แบมง้อแล้วนะเนี่ย"
"เออ ทีหลังก็คุยให้รู้เรื่องก่อน อย่าปล่อยให้กูไม่รู้เรื่องอยู่คนเดียว"
"คร๊าบพ่อคราบ น้องแบมรู้แล้วคราบ" ผมตอบ
"หิ้วววววว!! มีน้องบ่งน้องแบมด้วยเว้ยยยย!!"
ไอแจ็คสันมันแซว ผมรีบหันหน้าไปด่ามันทันที พวกเราทุกคนต่างพูดคุยหยอกล้อกันเล็กน้อย ก่อนจะแยกย้ายกันกลับหอใครหอมัน
แต่ก่อนกลับไอมาร์คมันเข้าไปซื้อกินเล่น และอื่นๆขึ้นมาในรถจนเยอะแยะไปเสียหมด ผมหยิบขนมปังและขนมอื่นๆออกมา แล้วรีบแกะขนมออกก่อนจะยัดใส่เข้าปากด้วยความหิว
"กินช้าๆเดี๋ยวสำลักกูจะทุบให้" ไอมาร์คมันดุ
"ก็หิวอะ ตั้งแต่เมื่อเช้าก็ยังไม่ได้กินอะไรเลย"
"ก็เออไง กูบอกให้กินข้าวก็เดินหนีกูขึ้นไปเรียน มันน่าปล่อยให้หิวตาย"
"บ่นๆๆๆๆๆ บ่นอีกแล้วววว"
"อย่าเด็กแบม โตๆกันแล้ว"
"คร๊าบพ่อคราบ...เออแบมไม่กินข้าวเย็นนะมาร์ค เพราะแค่ขนมพวกนี้แบมก็อิ่มแล้ว มึงอยากกินอะไรเดี๋ยวแบมทำให้กิน"
"เดี๋ยวถ้าหิวตอนกลางคืนแล้วสกิดกูนะแบม มึงจะได้แดกตีนแทนข้าว!"
"ไม่หรอกน่า แล้วมึงจะกินอะไรจะทำให้ เนี่ยถามรอบที่สองแล้วนะ"
"ไม่เป็นไรพอดีกูซื้อข้าวในมินิมาร์ทมา เดี๋ยวอุ่นกินเอง ส่วนของมึงเดี๋ยวกูเอาแช่ตู้เย็นไว้ให้ ถ้ามึงอยากกินก็อุ่นเอาได้"
"โอเค เดี๋ยวกลับไปแบมอุ่นข้าวมึงให้เอง แฮ่กๆๆๆ! ขนมติดคอ แฮ่กๆ"
ผมบอกไอมาร์คพร้อมๆกับวางขนมลงทันที ไอมาร์คมันยื่นขวดน้ำที่เปิดแล้วให้กับผมพร้อมๆกับลูบหลังของผมไปด้วย
"ค่อยๆกินดิวะ เห็นไหมสำลักเลย" ไอมาร์คมันบ่น
"ก็มันจะจามแต่ดันกลืนขนมลงคอพอดีมันเลยเป็นแบบนี้เนี่ย โว๊ะ!! มันกินมันแหละ"
"ฮ่าๆๆๆ" ไอมาร์คมันหัวเราะออกมาก่อนจะจับมือของผมไปประสานกับมือหนาของมัน
จริงๆไอมาร์คมันก็ทำแบบนี้บ่อยแหละครับ บ่อยจนผมควรจะชินแต่กลับไม่เคยชิน ส่วนเรื่องความปลอดภัยไม่ต้องกังวลนะ ไอมาร์คมันเก่งอยู่แล้ว ไม่ได้อวยแต่มันเก่งจริงๆ
"ขับรถมือเดียวอีกแล้ว" ผมพูดแก้เขิน
"ก็อยากจับมือของมึง ขับรถมือเดียวแค่นี้ไม่เป็นอะไรหรอก" มันตอบ
มึงอะไม่เป็นไร แต่หัวใจของแบมอะเป็นไงมาร์ค คนมันเขินนะโว๊ย!! ไอบ้าเอ๊ย!! ไอบ้าเอ๊ย
"อะนี่ แบมอุ่นข้าวมาให้แล้ว มึงจะได้ไม่ต้องไปอุ่นเอง"
ผมเดินเอาข้าวสำเร็จรูปที่อุ่นร้อนๆมาให้ไอมาร์คมัน ตอนนี้ทั้งผมและมันกำลังนั่งดูการ์ตูนเรื่องหนึ่งอย่างสนุกสนาน แต่ดูได้เพียงครึ่งเรื่อง ผมก็เริ่มรู้สึกเวียนหัว หัวใจเต้นเร็วมากยิ่งขึ้น รู้สึกร้อนวูบวาบแปลกๆ
"เป็นอะไรของมึงแบม ยุกยิกๆอยู่นั้นแหละ" ไอมาร์คมันถาม
"เหมือนแบมจะไม่สบายจริงๆอะมึง เวียนหัวอย่างไรไม่รู้"
"เออ ใช่ ตอนนี้หน้ามึงแดงๆ คอก็แดง แดงไปทั้งตัวแล้วมั้ง คงจะไม่สบายจริงๆแหละ งั้นไปอาบน้ำก่อนไป เดี๋ยวกูหายาไปให้กินในห้องแล้วกัน"
"โอเค ขอบคุณนะมึง"
ผมลุกขึ้นเดินไปเข้าห้องน้ำ เปิดน้ำเย็นๆเข้าปะทะกับร่างกายร้อนๆของตัวเอง รู้สึกร้อน มันร้อนไปหมดทั้งตัวเลย ต่อให้น้ำเย็นแค่ไหนก็ไม่อาจจะลดความร้อนจากตัวของผมได้เลย
สายตาของผมมองไปยังส่วนกลางลำตัวของตัวเอง ที่มันกำลังแข็งตัวอยู่แล้วก็รู้จักตกใจขึ้นมา ปกติมันไม่ตื่นเช่นนี้หากไม่ถูกไอมาร์คก่อกวน
โว๊ะ!! อย่ามาอยากซิมซาลาบิมซุกกะดุ๊ยตอนนี้ดิวะ!!
ผมได้แต่บอกกับตัวเอง และเลือกที่จะไม่สนใจมัน เพราะคิดว่าเดี๋ยวมันก็คงจะหายไปเอง และใช่....
ผมคิดผิด!!
ร่างกายของผมรู้สึกทรามารมาก เมื่อออกจากห้องน้ำก็ตรงมาลดแอร์เพื่อเพื่มความเย็นในห้องนอน ไม่ว่าจะลดไปเช่นไร แต่ผมก็ยังคงรู้สึกร้อนวูบวาบอยู่เช่นเดิม
ผมทิ้งตัวนอนลงบนเตียงนุ่มแล้วห่อตัวเป็นก้อนกลมๆทันที นี่ผมเป็นอะไรไป ทำไมถึงรู้สึกต้องการไอมาร์คมากขนาดนี้
รู้สึกอยากได้ไอมาร์คจนไม่มีแรงแม้แต่จะยืนเลยจริงๆ
"แบม แบมเป็นไง ไหวไหม?"
ไอมาร์คมันรีบเข้ามาหาแถมกับถามไถ่อาการของผม ผมสายหน้าเป็นการบอกว่าผมไม่ไหวจริงๆ ไม่ไหวเลยจริงๆ
"แบม มึงได้กินน้ำในขวดน้ำที่ไอแจมันตั้งใจจะให้กูไหม?"
ไอมาร์คมันถาม พร้อมกับประคองให้ผมนั่งหันหน้ามาคุยกับมันดีๆ
"ไม่ๆๆๆ แบมไม่ได้กินน้ำขวดนั้นเลย"
ผมรีบตอนแล้วรีบปัดมือของมันออกจากตัว เพราะรู้สึกว่ายิ่งอยู่ใกล้มันก็ยิ่งร้อน หัวใจยิ่งเต้นเร็ว ความรู้สึกทางเพศก็ยิ่งสูงขึ้นเรื่อยๆ
"แล้วน้ำที่มึงกินในรถแหละ ใช่ขวดเดียวกันกับน้ำที่ไอแจให้ไหม" ไอมาร์คมันถาม
"ไม่รู้ แบมถือมันมาไว้ในรถ แต่ว่าในรถก็มีน้ำอยู่หนึ่งขวดแบมเลยว่างไว้ข้างๆกัน แต่มึงเป็นคนเปิดน้ำให้แบมกินเอง แบมไม่รู้ว่าใช่ขวดเดียวกันกับน้ำของไอแจไหม?"
"แบม มึงฟังกูนะ คือไอแจมันใส่ยาปลุกเซ็กซ์ไว้ในน้ำ และน้ำในขวดนั้นคือขวดที่ไอแจมันต้องการให้กูกิน กูเพิ่งรู้เมื่อกี้ไอแจ็คมันโทรมาบอกกู"
"มึงโดนยาปลุกเซ็กซ์หรอ?" ผมถามเพราะตอนนี้ผมเองจับใจความไม่ได้ว่าไอมาร์คมันต้องการสื่อถึงอะไร รู้สึกหูดับไปชั่วครู่ วิ้งๆไปหมด
"ไม่ กูไม่โดนเพราะกูไม่ได้กินน้ำขวดนั้น แต่กลับกัน กูคิดว่ามึงต่างหากแบม ที่เป็นคนโดน"
"ห่ะ?"
"มึงโดยยาปลุกเซกซ์ว่ะแบม"
"อึก!! มาร์ค อึก!!"
ผมร้องไห้ออกมาโดยไม่รู้อะไรเลย รู้แต่ว่าตอนนี้ผมทรมารไปหมดทั้งตัว ไอมาร์คมันรวบตัวของผมไปกอดไว้ในอ้อมอกของมัน พร้อมๆกับลูบหัวของผมเบาๆ
"มึงกินน้ำไปเยอะไหม?"
หูของผมก็วิ้งอีกรอบ ไม่ได้ยินว่าไอมาร์คมันพูดว่าอะไร จนกระทั้งมันย้ำถามผมอีกรอบผมจึงได้ตอบคำถามของมัน
"แบมครับ แบมได้ดื่มน้ำหมดขวดเลยหรือเปล่า หื้ม?"
"อึก!! ไม่ แค่ครึ่งเดียว" ผมตอบ "มาร์ค...แบมจะตายไหม?"
"ไม่เป็นไรแบม ที่มึงเป็นอยู่แค่ผลข้างเคียงของตัวยา อีกสักพักก็คงจะหาย ไม่เป็นไรนะแบม โอ๋ไม่ร้องนะ...ไม่ร้องนะครับคนดี"
"มาร์ค มันทรมารอะมาร์ค เหมือนตัวของแบมจะแตกเป็นเสี่ยงๆเลย อึก!!"
"ไม่ร้องนะ โอ๋ไม่ร้องๆ ตอนนี้แบมตั้งสตินะ โอเคไหม?"
"อื้ม โอเค"
"หันหลังพิกอกมาร์คไว้ เดี๋ยวมาร์คจะช่วยแบมเอง"
"จะทำหรอ?" ผมถาม
"ไม่ได้ทำ แต่กูแค่ช่วยมึง มึงจะได้ไม่ทรมารไง"
"ถ้าให้ทำเลยจะได้ไหม? ทำกับแบมตอนนี้เลยจะได้หรือเปล่า"
"..."มันเงียบ
"อึก มาร์ค แบมทรมารจริงๆนะ แบมต้องการมึงจริงๆนะ"
"อดทนไว้นะแบม ส่วนกูเองก็กำลังอดทนอยู่เช่นกัน ตอนนี้มันยังไม่ถึงเวลา รออีกหน่อยนะครับคนดี"
----จบตอน----
สวัสดีค่าาาา
ตอนหน้าเป็นคัทแบบสั้นๆเนอะ
เค้ายังไม่ได้กันตอนนี้จ้าาา
ปล่อยให้พี่มาร์คมันเล่นตัวไปก่อน
พี่เขาเล่นตัวเก่ง เก่งจนไรท์ก็เอือมๆ
ส่วนลูกแบมเองก็รอแล้วรออีก
อีกไม่นานหรอกนะ ลูกแบมของบะหมี่
ขอให้มีความสุขในการอ่านนะคะ
แล้วพบกันใหม่จ้า
ซียู??????
ความคิดเห็น