[FIC]บ้านแป้งทอง:::TVXQ&SUJU

เนื้อเรื่อง

นี่คือสถานแห่งบ้านแป้งทองที่พร้าวขอมาอยู่~~
ชั้นยังไม่รู้เขาจะต้อนรับขับสู้เพียงไหน~~

คิมจุนซูเดินเข้ามายังบ้านแห่งนี้ มือขวาถือกระเป๋า มือซ้ายถือลูกมะพร้าว
ค่อยๆก้าวเดินเข้าไป เมื่อมองไปรอบๆ จะเหนว่ามีบ้านทั้งหมด 3 หลัง
หลังเล็กสำหรับเลี้ยงสัตว์ หลังขนาดกลางสำหรับคนใช้
และหลังใหญ่อภิมหึมามหาเศรษฐีที่จุนซูยืนจ้องอยู่นี้คงเปนของเจ้าของบ้าน

"ขอโทดนะ มายืนจ้องอะไรอยู่ตรงนี้ไม่ทราบ"คนที่แต่งชุดไฮโซว ว ว หรูเลิศเดินเข้ามาทักจุนซู
"เอ่อ...ผมชื่อคิมจุนซูครับ มาสมัครงาน"
"ดี งั้นแกไปบ้านหลังนู้นนะ แล้วก็ไปถามหาคนชื่อฮีชอลแล้วแกจะได้งาน"
คนๆนี้พูดพร้อมกับพัดขนนก(ยูง)ขนาดใหญ่อยู่ในมือ ก่อนจะต้องหยุดชะงักเมื่อเหนใครบางคน
"นังซองมิน แกไปขโมยชุดคุณหญิงมาใส่ใช่มั้ย???"
"แว้ก พี่ฮีชอล!!!! จุนซูชั้นไปก่อนนะ"
"ไอ้ฟักทองอืด กลับมานี่นะ!!!!!!!!!!"

จุนซูยืนมอง ซองมินที่พยายามวิ่งหนีฮีชอลอย่างสุดฤทธิ์ในชุดราตรีสีชมพูฟูฟ่อง
และฮีชอลที่ใส่เสื้อเชิตและกางเกงยีนขาดๆที่ไม้กวาดไล่ตามซองมิน

"พวกเน้...เค้าเปนยี่ซาเม๋อแหละ..จ๊ะ"คนที่หน้าตาจีนๆพูดก็ไม่ชัดเข้ามาคุยกับจุนซู
"เอ่อ...อะไรนะครับ"จุนซูทำหน้าเอ๋อเมื่อเจอภาษามนุษย์ต่างดาว
"มาซาหมัก ยานช่ายบั้ย??"คนจีนยังคงมั่นใจในภาษาเกาหลีของตน -*-
"ครับ ผมคิมจุนซูนะฮะ"
"โอ้ววว ลีมินวู ชื่อเหมือนนักย้องวงชินหวาเยย นะ"ป๋าแกยังคงตอบและยิ้มต่อไป
"คิมจุนซูครับ ไม่ใช่ลีมินวู"
"หาาา พูดว่าอารัยนะ เทอพูดม่ายรู้เรื่องเยย"
"ผัวะ"เสียงไม้กวาดฟาดเข้าที่กลางหัวคนจีนผู้นี้  และสลบเหมือดในทันใด
"ขอโทดนะ เค้าชื่อฮันกยองเปนแรงงานต่างด้าวน่ะ พูดเกาหลีไม่ค่อยได้หรอก ได้ขนาดนี้ก็บุญแล้วล่ะ"
"อ๋อ ฮะ..."
"เอาล่ะนาย มีตำแหน่งว่างอยู่พอดี ตามชั้นเข้ามา"
จุนซูเดินตามฮีชอลเข้าไปในบ้านหลังใหญ่ เมื่อเปิดประตูบ้านก็ได้พบกับรูปภาพของท่านซีวอน
ซึ่งเปนผู้สร้างบ้านนี้ไว้และภรรยาของเขาฮยอกแจ
สาเหตุที่บ้านหลังนี้ชื่อบ้านแป้งทองนั้นเป็นเพราะว่าคุณชายวอน
เคยทำธุรกิจเป็นพรีเซนเตอร์ให้กับแป้งยี่ห้อหนึ่งที่ใช้แล้วจะเย็นสุดขีดด และผิวนุ่มชุ่มชื่นนน
เมื่อเดินไปถึงห้องนั่งเล่นก็เจอกับคนอีก3คน
"คุณหญิงแม่ฮะ เด็กคนนี้ชื่อคิมจุนซูคนดูแลคุณชายคนใหม่ของเรา"
"โอ...สวัสดีจ๊ะ ชั้นชื่อจองซูนะ เรียกชั้นว่าคุณหญิงทึกกี้ก็ได้จ๊ะ"
คุณหญิงแม่แนะนำตนเองกับจุนซู
"ส่วนนั่นคือลูกสาวและก็ลูกสะใภ้ของชั้นนะจ๊ะ ชื่อหญิงโย่งมินมินกับหญิงแจ"
"สวัสดี..."หญิงโย่งและหญิงแจทักทายจุนซู
"ชิ...มาทำเป็นเรียบร้อย...เดี๋ยวต่อไปคงบ้าแบบซองมิน"หญิงมินบ่น
"ชางมิน อย่าพูดแบบนี้ซิลูก"
"อุ๊ย...ขอโทดค่ะ"
"คุณชายที่ผมต้องดูแล อยู่ที่ไหนหรอครับ??"จุนซูนั่งลงกับพื้นแล้วถามคุณหญิงแม่ทึกกี้
"กำลังเดินบันไดลงมาแล้วล่ะ นั่นไง"หญิงแม่ทึกกี้ชี้ไปที่บันได
จุนซูหันไปใดทันทีแล้วก้ได้พบกับ...ชายหนุ่มผู้เปนง่อยในชุดสูท =__=
แล้วเค้าก็อึ้งงงงง งง ง ง เปนโลมาขาดมะพร้าว  O_O""
ตอนแรกเรียกว่าคุณชาย ที่ไหนได้ก็ชายน้อยง่อยๆนี่เอง

"หนายๆ คุณแม่ค้าบบบ ไหนคนดูแลผมคนใหม่"
"คนนี้แหละจ๊ะชื่อว่าจุนซูนะ"
"สวัสดีฮะ"

เมื่อชายน้อยเหน ทั้งหน้าตา ทรงผม การแต่งตัวที่แสนน่ารักของจุนซูก็เกิดอาการตกหลุมรัก
หายเปนง่อยอย่างรวดเร็ว กลายมาเป็นคุณชายหล่อๆคนนึงในชุดสูทสีขาว

"ผมปาร์คยูชอนฮะยินดีที่ได้รู้จัก"
"O/////O"

เมื่อยูชอนกลายร่างจากง่อยกลายเป็นชายหนุ่มรูปงาม เหมือนจากเงาะกลายเปนสังข์ทอง
จุนซูก็เกิดอาการใจเต้นรัวอย่างบอกไม่ถูก เสียงหัวใจมันเต้นตึก ตัก ตุ่ม ตะลุ่มตุ่มๆๆ
พอยูชอนดึงมือจุนซูมาจูบเป็นการต้อนรับ

"คุณหญิงแม่คะ!!?"
"O_O"
"+[]+'"
"O[]O""

ทุกคนตกตะลึงเมื่อเหนว่ายูชอนหายจากการเปนง่อยในทันทีเมื่อเหนผู้ชายหน้าสวยคนนี้
ทั้งๆทีเคยไปหาหมอมาแทบจะทุกโรงพยาบาล ไม่มีใครสามารถรักษาได้เลย
หมอวินิจฉัยว่าเปนโรค"ปร้ากส์ยูชอนทิสติก" จะมีอาการบางทีจู่ๆก็จะทำหน้าแอ๊บแบ๊ว
ขึ้นมาโดยไม่รู้สาเหตุ บางทีก็จะปากห้อย จมูกบานและหัวเถิก แถมยังชอบ"เผา~!" =[]="""""""
ซึ่งมีเพียง1ใน10000000000000.51318เท่านั้นที่จะเป็น

"คุณผู้หญิงฮะ คุณชายทั้ง2กลับจากไปเที่ยวดาวเสาร์แล้วฮะ"
เสียงคนใช้หน้าหื่น คนนึงพูดขึ้น

"คนนั้นชื่อคยูฮยอน เข้าทำหน้าที่ดูแลสวนกับรยออุคและเยซอง"ฮีชอลบอกกับจุนซู
"ฮะ"
"คนอ้วนๆตรงนั้นชื่อชินดงเปนหัวหน้าพ่อครัวนะ"
"คยูฮยอน ชินดง แล้วอะไรอีกนะฮะ?"
"555 เดี๋ยวอีกไม่นาน นายจะจำได้ทั้งหมดเองแหละมีแค่7คนเอง"
"เหรอฮะ.."

คุณชายคังและชายกลางยุนเดินเข้ามาในบ้านอย่างสง่างาม....ในชุดมนุษย์อวกาศ =_=
จุนซูยืนมองอย่างอึ้งๆ แล้วคิดว่า บ้านนี้ช่างน่าพิศวงจริงๆ

"กลับมาแล้วจ๊า~~ชั้นมีของฝากด้วยนะ"คุณชายคังพูดและชูถุงของฝากขึ้นให้หญิงแม่ทึกกี้ดู
"ว้าว หมีของนางฟ้าน่ารักที่สุดเลย"หญิงแม่ทึกกี้พูดพร้อมกับหยิกแก้มนิ่มๆของคุณชายคัง
"แจจ๋าคิดถึงชั้นมั้ย^^"ชายกลางเดินเข้าไปกอดหญิงแจ
"ไปตั้งอาทิตย์นึง คิดถึงจะแย่อยู่แล้ว"หญิงแจพูดและทำหน้างอนๆ
"ก็พ่อเค้าต้องเป็นทูตเจริญสัมพันธไมตรีกับชาวดาวเสาร์นี่นา"ยุนพยายามอธิบาย
"ก็ได้...แต่คราวหลังอย่าไปนานอย่างนี้น้า ไม่มีคัยให้นอนกอด^^"

ทั้ง 2 คู่สวีทกันจนคุณชายคังและคณชายยุนไม่ได้สนใจเลยว่าคุณชายยูชอนหายง่อยแล้ว
แถมยังทิ้งหญิงโย่งมินให้ยืนเป็นพยานรักหัวโด่ อยู่ตรงนั้นเสียด้วย

ที่จริงแล้วคุณชายคังและคุณหญิงทึกนั้นเคยเปนนักร้องซึ่งมีชื่อเสียงไปทั่วโลกและ
ตอนนี้ไม่ว่าจะเป็นดาวอังคาร ดาวพฤหัสต่างมีแฟนคลับทั้งนั้น
ส่วนชายกลางยุนโฮนั้นเป็นลูกชายคนโตที่จะต้องทำหน้าที่สืบทอดตระกูล
ก็มีความสามารถทางด้านการเต้นและร้องอย่างดีเลิศ ในปี2005ในงานประกาศรางวัลเค้าก็ได้พบกับ
หญิงแจที่กำลังรับรางวัลผู้อนุรักษ์ช้างยอดเยี่ยม3ปีซ้อนอยู่ เค้าตกหลุมรักแจในทันที
จากนั้นทั้งคู่ก็แต่งงานกันและมาอยูร่วมกันที่บ้านหลังนี้

"เชอะอย่าให้ชั้นมีแฟนมั่งนะ"หญิงโย่งมินบ่นกับตัวเองแล้วเดินเชิดหนีขึ้นห้องไป

"เอิ่ม...จุนซูครับ ไม่ทราบว่ากลางวันนี้เราจะไปทานอะไรด้วยกันดีครับ"
คุณชายยูชอนที่ตอนนี้กลายเปนหนุ่มรูปงามถามจุนซูด้วยถ้อยคำสุภาพ
"ถ้าคุณยูชอนหิว จุนซูจะทำมาให้ครับ กรุณารอสักครู่"จุนซูพูดจบก็ไปที่ห้องครัวโดยที่ฮีชอลนำทางให้

"ชั้นว่าตอนนี้ห้องครัวไม่น่าจะว่างนะ"ชินดงหัวหน้ากุ๊กบอกกับจุนซู
"ทำไมหรอฮะ??"จุนซูถามอย่างสงสัยแล้วก็ได้รู้เมื่อเดินมาถึงห้องครัว

"ยุนชิมหน่อยสิ อ้ามมม~~^O^"
"อืมมมม อร่อยจังเลย"
"จริงเหรอ งั้นกินเยอะๆเลยนะ"
"กินเยอะแล้วมันจาอ้วนนะแจ"
"ไม่เปนรัย อ้วนๆกอดแล้วอุ่นดี ^^"
"แจของชั้นน่ารักที่สุดเลยยย"

จุนซูที่มองอยู่กับชินดงรีบเดินออกห่างจากห้องครัวทันทีไม่งั้นอาจโดนมดเปนฝูงๆลอบกัดได้

"ทีนี้นายจะทำยังไงล่ะ"ชินดงถามจุนซู
"เอ่อ...ผม..."
"นายก็ต้องไปกินที่ร้านอาหารกับชั้นน่ะสิ"คุณชายยูชอนเดินเข้ามาและดึงตัวจุนซูไป
"คุณยูชอนคับ...มันจะดีเหรอคับ"
"มาเถอะน่า"

ยูชอนพาจุนซูขึ้นรถสปอร์ตสีแดงสุดหรู ไปยังร้านอาหาร
แต่เดี๋ยวก่อนนะ!!!???? ทั้งชีวิตของยูชอนเค้าเป็นง่อยมาตลอด
ทำไมเค้าถึงขับรถเป็นล่ะ =[]="

หลังจากงงกับคุณชายยูชอนแล้ว ก็มาถึงร้านเสต็กร้านหนึ่ง
พนักงานพาทั้งคู่ไปนั่งและยื่นเมนูอาหารให้

"คุณชายทั้งสอง ไม่ทราบว่าวันนี้จะรับอะไรเป็นมื้อกลางวันดีคะ?"
"ผมขอเสต็กเนื้อสันชั้นดีเกรดเอ ส่งตรงจากเวอร์จิเนียครับ"
"เอ่อ...ผมขอน้ำมะพร้าวแก้วนึงครับ"

จุนซูเลือกที่จะดื่มน้ำมะพร้าวแก้วเดียวเนื่องจากอาหารแต่ละอย่างราคามันช่างแพง
จนจุนซูคิดว่าบางอย่างสามารถซื้อจักรยานที่บ้านเค้าได้เลยทีเดียว

"อ้าวกินแค่นั้นมันจะอิ่มได้ยังไง ขอแบบผมให้เค้าละกันนะครับ"
"ได้ค่ะกรุณารออีก 3 นาทีนะคะ"

ระหว่างรออาหารคุณชายยูชอนก็เริ่มถามคำถามจุนซู

"มาจากที่ไหนหรอ"
"ผม...มาจากโซลฮะ"
"เอ่อ...ที่นี่ก็โซลนะจุนซู =____="

"ว่าแต่นาย...จะมาเป็นเจ้าสาวให้ชั้นได้มั้ยล่ะ"
"O////O เอ่อ...ไม่ได้..หรอกฮะคุณยู...ชอน"จุนซูพูดตะกุกตะกักเมื่อได้ยินคำถาม
"เสต็กมาแล้วค่า~~~"พนักงานนำอาหารมาเสิร์ฟพอดี

พอกินเสร็จแล้วทั้งคู่ก็ไปเที่ยวด้วยกันจนเย็นจึงกลับบ้าน~~

"กลับมาแล้วฮะ"ยูชอนกับจุนซุเดินจูงมือเข้ามาในบ้าน
"อ้าวยูชอน เมื่อกี้พ่อลืมสังเกตไปว่าลูกยืนอยู่ด้วย พอดีใจจังเลยที่ลูกหายแล้ว"
"อ๋อ...ฮะ"
"เอ๊ะ!!! แล้วลูกจับมือถือแขนกับคนใช้คนนี้ได้ยังไงเนี่ย"คุณชายคังปัดมือยูชอนที่จับมือจุนซูอยู่ออก
"ผมรักเธอครับ"คุณชายยูชอนตอบอย่างมั่นใจ
"ไม่จริงหรอก ยัยนี้มันสะกดจิตนาย กะจะเอาสมบัติของบ้านหลังนี้ล่ะสิ"หญิงโย่งที่เดินมาเห็นพอดีก็มาร่วมแจมด้วย
"ไม่ใช่นะฮะ..."
"อี๋ สตอเบอรี่ๆๆๆๆๆๆๆ"หญิงโย่งมินดัดจริตเต็มที่ทำเสียงล้อเลียนจุนซู
"ก็บอกว่าไม่ใช่ไงเว่ย!!!!!!!!! เดี๋ยวตบให้เตี้ยเลย!!!!!!!!"ยูชอนตะคอกเสียงดังใส่ชางมิน
"ชิ แน่ใจหรอว่าตบหัวชั้นถึงน่ะ"
"นายน่ะแหละสูงเกินชาวบ้านเปนมนุษย์ต่างดาว"
"อยากโดนต่อยใช่มั้ย วันนี้ชั้นพึ่งไปเล่นกล้ามมานะยะ"หญิงมินทำท่าจะต่อยคุณชายยูชอน
"อย่านะครับ"จุนซูพยายามดึงแขนหญิงมินไว้

"ยูชอน ถ้าพุ่งนี้ชั้นเห็นเป็นแบบนี้อีกนะ ชั้นจะส่งนายไปทำงานที่ดาวพฤหัส"
"หา!!!!!!!!!!!! ผมไม่อยากไปนะพ่อ"ยูชอนลงไปนั่งกับพื้นกอดขาคุณชายคังแล้วขอร้อง
"คนรวยๆอย่างพวกเราจะไปรักกับคนใช้จนๆได้ยังไง"

คุณชายคังพูดจบก็เดินขึ้นไปบนห้องทำงาน คุณหญิงแม่ทึกกี้ และคุณหญิงแจรีบเดินเข้ามาหาทั้งคู่

"ยูชอนเป็นไรมั้ยลูก??"
"ผมไม่เป็นไรฮะ"
"เฮ้อ คังอินเค้าเป็นอย่างนี้แหละบางทีก็อารมดีบางทีก็อารมณ์เสียโกรธจัดยังกับหมีหิวโหยยังงั้นแหละ"
"จุนซู นายคงตกใจมากสินะ"แจจุงเดินเข้ามาหาจุนซู
"ผมยังงงๆอยู่เลยคับ..."
"วันนี้ดึกมากแล้วไปนอนเถอะ เดี๋ยวฮีชอลเค้าจะมาจัดการที่นอนให้นายนะ"
"ครับ"

แล้วทั้งหมดก็แยกย้ายกันไปนอน
ยกเว้น...แจจุงและยุนโฮ
เพราะทั้งคู่....

ต้อง
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

ฝึกซ้อมร้องเพลงและเต้นกันอย่างขมักเขม้น
(รู้นะว่าคิดอะไรกัน 5555+)

เช้าวันต่อมา....

"เอ่ก อี้ เอ่ก เอ่ก"เสียงไก่ในคอกร้องดังลั่นอย่างน่าประหลาดใจ

"ว้ายตาแล้ว ลูกฟักทองจะเน่า ลูกกระต่ายจะสลบ"คนใช้มินอุทานดังลั่นบ้านเมื่อเดินเข้าไปในห้องทำงานของคุณชายคัง
"อะไรกัน ซองมินร้องซะดังลั่น"คุณหญิงเดินเข้ามาหาซองมิน
"คุณหญิงทึกคะ คุณชายคัง...."ซองมินปิดตาแล้วชี้ไปที่โต๊ะทำงานของคุณชายคัง
"อะไรคังอินเค้าทำไม"
"คะ...คะ..เค้า"สิ่งที่เหนคือคุณชายคังสลบอยุบนเก้าอี้ตัวโปรดในปากเต็มไปด้วยของกิน = =
"หาาาาา คังอินไม่น้าาาาาาา!!!!!!!"

แล้วคุณหญิงทึกก็โทรเรียกตำรวจและรถโรงบาลมา และเรียกทุกคนในบ้านมารวมกันที่ห้องโถงใหญ่
ทุกคนได้แต่ยืนตกใจที่เห็นคุณชายคังเป็นอย่างนี้ โดยเฉพาะจุนซูที่พึ่งเข้ามา
ทำงานที่นี่เมื่อวาน
"ตอนนี้คุณชายคังพ้นขีดอันตรายแล้วนะคะไม่ต้องห่วงค่ะ"
"ฮึกๆ ฮึก...คังอิน ฮึกๆๆ"คุณหญิงทึกแทบจะเป็นลมถ้าไม่ได้ฮีชอลมาประคองไว้
"คุณแม่ บนโต๊ะมีพินัยกรรมด้วยครับ"คุณชายยุนหยิบพินัยกรรมขึ้นมาดู
"คังอินต้องเขียนเมื่อคืนนี้แน่ๆเลย"
"แล้วเค้าก็ถูกทำร้าย โดยฝีมือคนในบ้านหลังนี้แหละครับ"บุคคลลึกลับพูดขึ้น
"นายเป็นใครน่ะ"คุณชายยุนถามบุคคลลึกลับที่อยู่ๆก็เข้ามาในบ้านหลังนี้

"ขอโทษที่แนะนำตัวช้านะครับ ผม..."บุคคลลึกลับถอดหมวกที่ปิดหน้าอยู่ออกเผยให้เห็นใบหน้าของเค้า
"คิมคิบอม...เป็นนักสืบ"
"คะ...คิมคิบอม"
"ใช่แล้วฮะ และตอนนี้ผมก็รู้ตัวคนร้ายแล้วด้วย"

"คนร้าย!!!!"
"มันเป็นใครคะ??? คนที่ฆ่าสามีของชั้นบอกมาเดี๋ยวนี้!!!!!!!!!!!!!!!"
"มันก็คือ!!!"
"!!!!"
"????"

"ไก่ในคอกที่พวกคุณเลี้ยงนั่นแหละ!!!!"คิบอมพูดและชี้ไปที่ฟาร์มไก่ ซึง่มีไก่ตัวนึงแอบมองอยู่
"ฮันกยองไปจับไก่ตัวนั้นมา!!!"คุณชายยุนสั่งฮันกยอง
"ได้ครับพ้ม!!!!!!"ฮันกยองตอบด้วยเสียงดังลั่น

"นายรู้ได้ยังไงน่ะ คิบอม"คุณหญิงแจถาม
"เรื่องนั้นทงเฮคู่หูของผมจะเป็นคนอธิบายเอง"
แล้ทงเฮก็เริ่มอธิบาย....

 กลางดึกของเมื่อคืนคุณชายคังได้ครุ่นคิดเกี่ยวกับพินัยกรรมเพราะคิดว่าถึงเวลาอันสมควร
แล้วที่จะเขียนไว้แต่เมื่อเขียนเสร็จ เค้าก็เดินไปหยิบของกิน โดยวางพินัยกรรมทิ้งไว้
ทำให้เจ้าไก่แอบย่องเข้ามาดู และเมื่อเห็นว่าในพินัยกรรมไม่มีชื่อของตน
ก็โกรธจัด พอคุณชายคังกลับมาพร้อมอาหาร ไก่ตัวนั้นก็เอาอาหารจากมือคุณชายคังยัดปากเค้าจนหมด
ทำให้คุณชายคังขาดอากาศจนกระทั่งซองมินมาเห็น

"ทำไมคังอินถึงได้โดนอะไรแย่ๆอย่างนี้นะ T Tฮึก ฮึก"คุณหญิงทึกพูดและเอาทิชชู่เช็ดน้ำตา
"ไก่มาแล้วครับ"ทุกคนหันไปดูหน้าตาเจ้าไก่ที่บังอาจทำร้ายคุณชายคัง
"เอ่อ...ฮันกยอง"
"ครับผม"ทุกคนตะลึงกับการพูดชัดแจ๋วของฮันกยองแต่มีเรื่องที่ต้องตะลึงมากกว่า
"นั่นมันไก่ต้มในตู้เย็นไม่ใช่หรอ = ="
"ไก่ตัวนั้นมันจะหนีไปแล้วครับบ!!!"คยูฮยอนชี้ไปที่ฟาร์มไก่

แต่ยังไงก็หนีไม่ทันแน่นอนเพราะคุณหญิงทึกรีบวิ่งออกไปลากคอเจ้าไก่ด้วยความแค้นมาที่ห้องโถง
"ไอ่ไก่ ชั้นให้อาหารแกทุกวันแต่แกทำอย่างนี้นะ"คุณหญิงทึกหยิบมีดอีโต้ตั้งท่าจะสับคอไก่
"เป็นแค่ไก่จะฆ่าพ่อของเราได้ยังไงฮะคุณแม่"ยูชอนถามอย่างสงสัย
"จริงๆแล้วมันไม่ใช่ไก่น่ะสิ!!!!!"คุณหญิงทึกพูดแล้วถอดหัวไก่ออก จริงๆแล้วมันเป็นแค่หน้ากากและชุดไก่เท่านั้น
ตัวจริงของไก่ตัวนี้คือ....!!!!

"คะ...คุณหญิงฮยอกแจ!!!"
"ท่านไม่ได้ตายไปแล้วหรอ????"
"เรื่องนี้มีเพียงชั้นและคังอินที่รู้เรื่องเท่านั้น"คุณหญิงทึกพูด
"ไอ่เจ้าคังมันทำให้ชั้นแค้นมามากแล้ววว!!!!"
"มันให้ชั้นไปอยู่ในคอกไก่ยังไม่พอบ้านที่เคยเป็นที่อยู่ของชั้นแค่ส้อมคันเดียวมันยังไม่ให้!!!"
"มันสมควรตายอยู่แล้ว!!!"
"ไปคุยต่อที่โรงพักดีกว่านะครับ"
ตำรวจที่ยืนฟังอยู่นานจับกุมฮยอกแจและลากตัวออกไป
"ชั้นจะกลับมาล้างแค้น!!!!!"ฮยอกแจตะโกนออกมาจากรถตำรวจก่อนที่รถจะแล่นออกไปจากบ้าน

"ขอบคุณคุณคิบอมกับคุณทงเฮมากเลยนะคะที่ช่วยจับคนร้าย"
"ไม่หรอกฮะ มันเป็นหน้าที่"ทั้ง2คนพูดก่อนจะจูงมือกันเดินออกไปจากที่นี่

"แล้วพินัยกรรมละครับ"คุณชายยุนถามคุณหญิงทึก
"คุณชายคังสั่งมาให้ผมเป็นคนอ่านเองครับ"ทนายซูมานโค้งคำนับทุกคนก่อนเดินมาหยิบพินัยกรรมขึ้นอ่าน
"อะแฮ่ม...อย่างแรกที่ชั้นจะบอกกับทุกคนคือยุนโฮจะเป็นคนสืบทอดตำแหน่งเจ้าของบ้านหลังนี้พร้อมกับแจจุงภรรยาของเค้า"
"ต่อไปคยูฮยอน รยออุคและเยซองต่อไปให้ไปออกอัลบั้มในชื่อวงSuper Junior K.R.Y.
ขอให้ดังลั่นฟ้าเมืองเกาหลีเหมือนกับเป๊ก อ๊อฟ ไอซ์ที่กำลังดังในประเทศไทยและขอมอบห้องซ้อมร้องเพลงให้แก่ทั้ง3คน"
"ซองมิน ฮันกยองและชินดงให้ไปเปิดร้านอาหารเกาหลี จีน ขอให้ข้าวผัดปักกิ่งและฟักทองขายดีเปิดสาขาทั่วโลก
และขอมอบห้องครัวให้ฝึกซ้อมการทำอาหาร"
"ฮีชอลขอมอบรถทั้งหมดที่มีให้เพราะรูปของนายในใบขับขี่มันช่างโดนใจคุณชายคังเป็นอย่างมาก"
"และยูชอนยินดีด้วยที่หายเป็นง่อยและ...ได้พบความรัก"
"ขอให้ยูชอนแต่งงานกับจุนซูและครองคู่กันไปนานๆ อยู่ในบ้านหลังใหม่ที่คุณชายคังพึ่งซื้อให้เป็นของขวัญ"

"จุนซู"ยูชอนจับมือทั้งสองข้างของจุนซูไว้
"...ฮะ คุณยูชอน"
"เราแต่งงานกันนะ"
"เอ่อ...แต่ว่า"
"ชั้นรักนายและจะรักนายคนเดียวตลอดไปด้วยแม้ว่านายจะไม่รักชั้นก็ตาม"
คำพูดอันแสนหวานของยูชอนยิ่งทำให้จุนซูรักเค้ามากขึ้นเช่นกัน
"ผม...รักคุณยูชอนฮะ"

และแล้ว K.R.Y.และร้านอาหารก็โด่งดังไปทั่วโลก
ฮีชอลก็มีบริษัทรถเป็นของตนเอง
ยุนโฮและแจจุงก็ไปทัวร์คอนเสิร์ตที่ดาวต่างๆ
ส่วนจุนซูกับยูชอน....

"ยูชอนที่นี่ต้นมะพร้าวเยอะแยะเลยเนาะ ^^"
ทั้งคู่มาอยู่ที่บ้านพักตากอากาศริมทะเลที่เมืองไทย ทำให้จุนซูที่อยากเห็นต้นมะพร้าวมานานได้เห็นซะที
"นี่ จุนซู"
"อะไรฮะ??"
"ระหว่างชั้นกับมะพร้าวนายเลือกอะไร"
"อืม...."
"ตอบมาสิ"
"มะพร้าว"ตอบแล้วรีบวิ่งหนีไปด้วยความรวดเร็ว
"คิมจุนซู!!!!!โดนเผาแน่ๆ!!!!!!!!"

::THE END::

"แล้วชั้นล่ะ ทนายซูมานนน"
"เอ่อ...คุณชายคังเข้าให้อ่านเอาเองน่ะครับ"
คุณหญิงทึกหยิบพินัยกรรมจากมือซูมานมาอ่าน

 อีทึกสุดที่รักของชั้น...
ขอมอบตัวและหัวใจของคังอินให้ทั้งหมด ^^
รักนะจุ๊บๆ

จบ(ของจริง = =)