ลักษณ์แลกภพ(รักแรกพบ)

 

จากรักแรกพบ

กลายเป็นลักษณ์แลกภพ

เพราะผลกรรมตามติด

จิตยังนึกวนเวียนถวิลหา

แม้เปลี่ยนภพเปลี่ยนชาติ...หากมิอาจเปลี่ยนใจ

รักมั่นไม่เสื่อมคลาย...

ปฏิพัทธ์ต่อกัน...มิมีวันผันแปร...

 

 

 

 

 

 

ในอดีตหน้าของข้าเป็นแบบไหน ตาของข้าเป็นเช่นใดในตอนนั้น

อายุข้าในวันวานเท่าไรกัน ท่านจะจำมันหมดได้อย่างไร

ถึงจำได้ก็ไร้ค่าเปล่าประโยชน์ เพราะคืนล่วงเดือนผ่านเป็นปีใหม่

มาบัดนี้ข้าเองคงเปลี่ยนไป สำหรับท่านแล้วใช่ไหมองค์ราชันย์

เพียงแรกพบสบพักตร์ประสานตา เพียงหนึ่งครากับตราตรึงประหนึ่งฝัน

ราวกับจิตสถิตไกลจากกายพลัน ชวนอกสั่นหวั่นไหวทั้งกายา

แก้วมณีใดใดที่ได้ยล ไม่น่าสนเสมอคนตรงหน้าข้า

เปรียบของหายได้คืนกลับดังจินดา ดวงตะวันคืนสู่ฟ้านภาลัย

              “ถือว่าท่านอนุญาตแล้วข้าใคร่ขอถามพี่พากยาณพ ที่แล้วมาท่านเคยมีใจปฏิพัทธ์ต่อข้าบ้างหรือไม่ หากมีเป็นไปในรูปแบบใด"

               “การกระทำอันใดของข้าฤาที่ทำให้เจ้าข้าใจเป็นเยี่ยงนั้น หากมีจริงต้องขอโทษน้องนาง นับแต่เริ่มเดิมมาข้าไม่ปฏิเสธที่มีใจปฏิพัทธ์ต่อเจ้า แต่เป็นไปฉันท์เครือญาติจึงดูแลตามสมควรตามโอกาส เจ้าคงไม่เห็นข้าสุงสิงกับหญิงใดกระมังจึงแปลการกระทำของข้าเป็นเช่นนั้นไปเสีย แต่นั่นไม่ได้หมายถึงว่าตัวข้านั้นจะรักเจ้าในรูปแบบของหญิงชายก็หาได้ไม่ ที่กระทำลงไปทุกอย่างก็ด้วยเห็นเจ้าเป็นน้องยาอย่างแท้จริง"

              “ผมอยากทำมากกว่านี้ แต่เห็นว่าไม่สมควร ดังนั้นผมขอแค่กอดเท่านั้น ขอโทษอีกครั้งที่ทำลงไปก่อนจะขออนุญาตเพราะผมกลัวว่าคุณจะไม่ยอม"

              “หนึ่งฉันไม่ใช่นางเอกของคุณโปรดเข้าใจ สองฉันเป็นผู้หญิงหัวโบราณ และสามฉันไม่เข้าใจความรักในแบบของคุณ ดังนั้นการกระทำของคุณในครังนี้ฉันอภัยให้ไม่ได้"



 

เถลิงศกแห่งรัก ณ ภพที่ดวงหทัยเป็นประธาน เหนือสรรพสิ่งทั้งปวง
 ขึ้น 13 ค่ำ เดือน 8 ปี มะเส็ง จ.ศ. 1375


คำชี้แจง
1.อย่าได้หาความจริงหรือเหตุผลมากมายอะไรนัก เพราะไม่มีประโยชน์เมื่อรักไม่ต้องการเหตุใดๆนำพา
2.พยายามให้เศร้าและไม่เศร้าในบางตอน
3.เขียนเพื่อความสุขและความรัก ยินดีที่ได้แบ่งปันเรื่องราว
4.สุดท้ายก่อนจาก แม้จะเป็นอดีต แต่ก็อย่าได้ถือเอาเป็นเรื่องจริง เพราะมากกว่าเก้าสิบในร้อยเป็นจินตนาการ

 

ต่างคนต่างคิดแต่จิตผูกพัน สมัครใจมั่นรักนิรันดร์เพียงหนึ่งเดียว

รักแรกพบยังติดตรึงยึดเหนี่ยว เกาะกุมจิตเกี่ยวกุมใจไม่เสื่อมคลาย

แม้เปลี่ยนลักษณ์แลกภพสักกี่ชาติ ก็มิอาจพรากทั้่งคู่จากกันได้

แม้ตัวไกลใจชิดมิวางวาย แม้ต้องตายจากกันไม่ผันแปร




หากอดีตในเรื่องนี้ไปขัดแย้งกับสิ่งที่ทุกคนเคยอ่าน เคยทราบมาบ้างแล้ว ขอเรียนให้ทราบว่า เราไม่ได้มีเจตนาร้ายอะไรเลย แค่อยากให้เห็นบางมุมของผู้แพ้ในประวัติศาสตร์

และความรู้สึกส่วนตัวที่มี...คนสมัยก่อน เขารักบ้านเกิดเมืองนอนของเขามาก ยอมเสียสละเลือดเนื้อปกป้องให้ลูกหลานได้อยู่อาศัย ฉะนั้นไม่ว่ากษัตริย์พระองค์ไหนๆสิ่งที่มีเสมอเหมือนกัน คือความรับผิดชอบต่อแผ่นดิน


บางข้อมูลมีจริงตามพงศวดาร หรือบันทึกของชาวต่างชาติ แต่บางอย่างเราคิดเอง...ก็นะ ไม่ได้เกิดสมัยนั้นนี่นา