คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Love Song #2
Title :: Love Song
Author ::BummyA+
Couple ::Jung Ji hoon & Jung byung hee
Rate :: R (PG17)
Talk ::เป็นเรื่องราวที่เกิดขึ้นจากจินตนาการล้วน เนื่องมาจากคิดถึงป๋าเรนมากแล้วก็รักบองฮีออมม่ามากๆด้วยเลยเกิดเป็นฟิคเรื่องนี้ขึ้นมา 55555+
“นายลองดีเองนะบยองฮี”จีฮุนเอ่ยขึ้นอย่างหงุดหงิดก่อนที่จะผลักร่างเล็กบนตักให้ลงไปนอนราบกับโซฟานิ่มก่อนที่จะประกบริมฝีปากเรียวกับริมฝีปากอิ่มอย่างดุดันจนร่างเล็กต้องหันหน้าหนี แต่มีหรอที่คนอย่างจองจีฮุนจะปล่อยบยองฮีออกไปง่ายๆร่างสูงจับปลายคางมนบังคับให้คนตัวเล็กเปิดริมฝีปากออกเพื่อที่จะให้ลิ้นของเค้าสามารถที่จะไปเก็บเกี่ยวความหวานในโพรงปากหวานของบยองฮีได้สะดวก
“อื้อ...”ร่างเล็กส่งเสียงอู้อี้พลางมือเล็กทั้งผลักทั้งทุบร่างสูงขัดขืนเพื่อให้ตัวเองเป็นอิสระแรงโทสะของร่างสูง แต่ทว่ายิ่งจีฮุนเห็นว่าบยองฮีขัดขืนมากเท่าไหร่นั้นก็ยิ่งหงุดหงิดมากขึ้น ร่างสูงละริมฝีปากออกจากริมฝีปากอิ่มก่อนที่จะขบเม้มหูบางเบาๆ
“นายทำให้ฉันหมดความอดทนเองนะบยองฮี”ร่างสูงกระซิบข้างหูก่อนจะไล้ลิ้นร้อนจากใบหูบางมาจนถึงลำคอระหงส์ก่อนที่จะขบเม้มจนเกิดรอยรักสีชมพูสวย ก่อนที่จะสอดมือแกร่งเข้าใต้เสื้อยืดของคนตัวเล็กแต่ก็ต้องหยุดชะงักการกระทำของตนเมื่อได้ยินคำพูดของคนตัวบาง
“พอเถอะฮะ...ผมขอร้อง”จีโอเอ่ยเสียงสั่นพร้อมกับแรงสะอื้นทำให้ร่างสูงต้องผละออกจากตัวร่างเล็กอย่างตกใจ
“บยองฮี...นายเป็นอะไรกันแน่”จีฮุนเอ่ยถามคนตัวเล็กอย่างต้องการคำตอบไม่ใช่ว่าเค้ากับจีโอไม่เคยทำแบบนี้มาก่อนซะหน่อย แต่อะไรกันหล่ะที่ทำให้คนตัวเล็กกลัวการลงโทษของเค้าได้ขนาดนี้หน่ะ มือแกร่งดึงร่างเล็กเข้ามากอดปลอบในอ้อมกอดแกร่งอย่างปลอบโยน “ขอร้องหล่ะบยองฮี....แค่บอกพี่มาก็พอ”
“ถ้าพี่ไม่คิดอะไรกับผม....ขอร้องหล่ะอย่าทำอะไรมากไปกว่านี้เลย”บยองฮีเอ่ยขึ้นพลางผลักร่างสูงออกจากตัวเอง
“นายหมายความว่าไง...”จีฮุนเอ่ยขึ้นอย่างหงุดหงิดเมื่อเห็นท่าทีรังเกียจที่ร่างเล็กส่งมาให้
“วันนั้น...เทศกาลซูซอกเมื่อปีที่แล้ว”จีโอเอ่ยขึ้นมาทันที “พี่ออกมาจากกรมใช่มั้ย?”คำถามที่ร่างเล็กส่งมาให้พร้อมกับสายตาตัดพ้อทำให้จีฮุนถึงกับสะอึกโดยไม่สามารถที่จะโต้ตอบอะไรออกไปได้
“...............”
“แต่พี่บอกผมว่าพี่จะไม่กลับ...ตอนที่ผมโทรไปหา”บยองฮีเอ่ยออกมาเรื่อยๆต่ก็ยังคงสังเกตุถึงพฤติกรรมของร่างสูงในระหว่างที่ตนเอง
ก่อนงานเทศกาลซูซอกหนึ่งสัปดาห์
“ฮยอง...”บยองฮีกรอกเสียงหวานลงไปในโทรศัพท์อย่างร่าเริงทันทีที่ปลายสายกดรับเนื่องจากเอเชียทัวร์ทำให้เค้าแทบจะไม่ได้คุยกับคนๆนี้มาเกือบสองเดือน
(เป็นยังไงบ้างหล่ะเรา)เสียงทุ้มเสน่ห์ของเรนเอ่ยตอบกลับมาเอื่อยๆ
“สบายดีฮะ....คิดถึงพี่จังเลยอ่ะ”บยองฮีอ้อนปลายสายอย่างเคยชิน
(ฮ่าฮ่า อ้อนใหญ่เลยนะ)จีฮุนหัวเราะออกมาอย่างอารมณ์ดีเมื่อเจอลูกอ้อนของบยองฮีเข้าไป
“ว่าแต่..ซูซอกปีนี้พี่...”แต่ยังไม่ทันที่บยองฮีจะพูดจบประโยคร่างสูงก็เอ่ยขัดขึ้นมาตามสายซะก่อน
(ปีนี้พี่คงจะไม่ได้ออกไปฉลองกับนายขอโทษนะ)จีฮุนเอ่ยเสียงเรียบ
“ไม่เป็นไรหรอกครับ...ผมกำลังจะบอกพี่ว่าพ่อกับแม่ให้กลับไปฉลองที่ชางวอนอยู่พอดี ฮ่าฮ่า”บยองฮีเอ่ยตอบกลับเสียงอย่างร่าเริงแต่ก็ปกปิดสำเนียงเศร้าและเหงาของตัวเองไว้ได้มิดทำได้ก็แต่หัวเราะกลบเกลื่อน
(ดีแล้วหล่ะ..เพราะพี่ก็คงไม่ว่างที่จะอยู่กับนายถ้านายจะแวะมาที่นี่)จีฮุนเอ่ยอย่างยินดี(เดี๋ยวพี่ต้องไปฝึกแล้วแค่นี้ก่อนนะ)
“ครับ”บยองฮีรับคำพลางโยนโทรศัพท์เครื่องหรูลงบนที่นอนอย่างหงุดหงิดก่อนจะกระโดดทึ้งหมอนข้างระบายอารมณ์ของตนเอง
ก่อนงานเทศกาลหนึ่งวัน
“นายแน่ใจนะว่าขับรถไปเองได้อ่ะ”ซึงโฮเอ่ยถามเพื่อนร่วมวงอย่างเป็นห่วงในขณะที่มือยังไม่หยุดยัดซงพยอนที่แฟนคลับส่งมาให้เข้าปาก
“อือ นายเลิกถามคำถามเดิมวนซ้ำไปซ้ำมาได้แล้วน่า”บยองฮีเอ่ยตอบท่านหัวหน้าวงเป็นรอบที่เก้าสิบเก้าถ้าถามเขาอีกครั้งก็จะทำสถิติครบหนึ่งร้อยครั้งพอดี “แล้วนายก็เลิกยัดซงพยอนเข้าปากได้หล่ะ...ตะกละแบบนี้ระวังซานดาร่าจะไม่ยกน้องชายสุดที่รักให้นะ”
“คนอุตส่าห์เป็นห่วงยังจะมาพูดอะไรอัปมงคลอีก ชริส์”ซึงโฮเอ่ยอย่างงอนๆแต่ก็ยอมละตัวเองออกมาจากกล่องใส่ซงพยอนเพื่อช่วยร่างเล็กหิ้วกระเป๋าลงไปที่รถให้อย่างว่าง่ายโดยที่ไม่ต้องร้องขอ
“ขอบใจนะ”บยองฮีเอ่ยขอบคุณเป็นพิธีหลังจากที่ซึงโฮปิดกระโปรงหลังรถเรียบร้อย
“นายน่าจะให้ซางชอนนั่งไปเป็นเพื่อนก็ยังดีนะ พวกซาแซงแฟนเดี๋ยวนี้ยิ่งเกลื่อนกลาดอยู่”ซึงโฮเอ่ยอย่างเป็นกังวล
“หมอนั่นก็ต้องกลับไปฉลองกับที่บ้านบ้างเหมือนกันนะซึงโฮ”จีโอเอ่ยพลางกดรีโมตปลดล็อครถ “นายไม่ต้องห่วงน่า..จะกลับมาหอด้วยอาการครบสามสิบสองแน่นอน”
“แล้วทำไมนายไม่โกนหนวดซะหน่อยหล่ะขึ้นครึ้มแล้วเนี่ย”ซึงโฮเอ่ยถามพลางหยิกแก้มเนียนเบาๆอย่างหยอกล้อ
“ช่างฉันเหอะน้า”จีโอตอบอย่างขอไปที
“เออ..เรื่องของนายยังไงก็ฝากหอมแก้มแฝดให้ด้วยหล่ะ”ซึงโฮเอ่ยยิ้มพลางเปิดประตูรถให้จีโอก่อนที่จะยืนมองเพื่อนสนิทขับรถออกไปด้วยความเป็นห่วง
ระหว่างทางเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นทำให้ร่างเล็กต้องจอกข้างทางเพื่อรับโทรศัพท์
“ว่าไงฮะพี่”จีโอกรอกเสียงลงโทรศัพท์อย่างเหนื่อยหน่าย
“นายไปซื้อของขวัญให้คุณลุงหน่อยสิจีโอ..พี่ไม่ว่างออกไปยังไงนายก็ยังอยู่ที่โซลนิ”เสียงนูน่าจอมบงการเอ่ยมาตามสายโทรศัพท์ทำให้ร่างเล็กต้องตอบรับคำไหว้วานอย่างจำใจ
“เฮ้อ..พี่นี่จริงๆเล้ย”ร่างเล็กบ่นพึมพำออกมาเบาๆก่อนที่จะเหลือบไปเห็นชายร่างสูงที่เค้าแสนจะคุ้นเคยกับหญิงสาวหน้าหวานที่ผมจำได้ดีว่าเธอคนนั้นคือคิมแตฮีนูน่ากำลังคุยและหัวเราะกันอย่างสนุกสนานในระหว่างที่กำลังจะขึ้นรถโดยมีร่างสูงของจีฮุนคอยเปิดประตูให้อย่างเทคแคร์
“จีฮุนฮยอง”ร่างเล็กพึมพำเสียงแผ่วก่อนที่จะตัดสินใจขับรถตามทั้งคู่ไปอย่างรวดเร็วก่อนที่รถคันหรูจะหยุดลงหน้าโรงแรมหรูแห่หนึ่งในกรุงโซลโดยที่ไม่ต้องคิดอะไรต่อก็สามารถรับรู้ได้ว่าพวกเขาไปไหนกันและทำอะไรและถ้ายิ่งได้เห็นภาพเดียวกันกับร่างเล็กที่อาคารจอดรถของโรงแรมก็ยิ่งมั่นใจได้ว่าคนทั้งคู่ต้องมีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งกันอย่างแน่นอน
มือเล็กกำพวงมาลัยแน่นเพื่อระบายอารมณ์เมื่อเห็นร่างสูงก้มลงจูบริมฝีปากเรียวเล็กเคลือบด้วยริปสติกสีแดงสดอย่างดูดดื่มหลังจากลงมาจากรถของตนเองโดยที่คนทั้งคู่ไม่ได้รับรู้ถึงคนตัวบางที่กำลังมองเหตุการณ์ตรงหน้าอย่างเจ็บปวด
เพราะอย่างนี้สินะซึงโฮถึงได้บอกให้เค้าเอาใครซักคนมาด้วย...เพราะนายจะต้องมาเจออะไรที่เจ็บปวดแบบนี้สินะ
กลับมาสู่ปัจจุบันในขณะที่ทั้งสองยังเผชิญหน้ากันอยู่ร่างสูงผละออกมาจากร่างเล็กของบยองฮีก่อนที่จะทิ้งตัวลงบนเบาะด้านข้างอย่างตกใจ
“ผมรู้ตัวดีว่าผมเป็นผู้ชาย...และไม่สมควรมากๆที่จะอยู่ข้างๆพี่”จีโอเอ่ยขึ้นพร้อมกับน้ำตาที่ค่อยๆไหลเอ่อล้นมาจากนัยน์ตาคู่สวยช้าๆ
“..................”ร่างสูงมองร่างเล็กอย่างใจหายแต่มือแกร่งของเค้าในตอนนี้ไม่กล้าแม้แต่จะปาดน้ำตาให้ร่างเล็กตรงหน้าหรือแม้แต่จะดึงร่างเล็กมากอดปลอบด้วยซ้ำ
“แม้แต่ตอนที่ผมโทรหาพี่...คำว่าคิดถึงพี่ยังไม่มีให้ผมเลย”จีโอเอ่ยต่ออย่างเปิดใจโดยไม่คิดว่าจะเก็บอะไรเอาไว้อีกต่อไปในเมื่อเค้ารู้สึกว่ามันเหลืออดแล้วจริงๆ “แล้วพี่ยังหวังที่จะได้ยินอะไรจากผมอีก”จีโอเอ่ยก่อนที่จะลุกเดินหนีออกมาแต่ก็ยังช้ากว่ามือแกร่งของจีฮุนที่สามารถจับมือของจีโอรั้งไว้ได้อย่างรวดเร็วทำให้คนตัวเล็กต้องหันกลับมามองร่างสูงด้วยคำถามที่มีอยู่เต็มหัว
............................
เอาหล่ะสิ...คดีใหญ่ซะแล้วจีฮุนโอปป้า
จะย้อบยองฮียังไงหล่ะเนี่ย
ตื่นเต้นกันหล่ะสิว่าเรื่องจะเป็นยังไงต่อไป
ต้องTBCนะจ้ะๆ
ความคิดเห็น