ทำไมฉันถึงแปลก me strange

ตอนที่1 อย่าออกท่าทางให้มันมากนักสิ

เนมูยะ  โคเฮ : ม.ปลายปี2  คนอื่นคิดว่าผมเป็นพวก Masodism หรือพวกชอบโดนทำร้าย แต่จริงๆแล้วผมแค่อยากจะช่วยก็แค่นั้น                                                                                                                                                                               เนมูยะ  ริโกะ : ม.ต้นปี 3 ฉันเป็น Yuri พวกหญิงรักหญิง แต่ในหมู่เพื่อนฉันไม่สามารถที่จะบอกไปได้เลย นอกจากนี้ฉันยังชอบ รุ่นพี่ ชิโนคาว่า  เซกินะ(นางแบบ) ด้วยแหละ เฮ้

เปรี้งงง!!!!!

คิคิโร่ : ฮ่าๆ อยากเป็นพระเอกหรือไง โคเฮ

โคเฮ : เจ็บ…เจ็บ วุ้ยย

มินาริ : เป็นไรมากไหม คุณเนมูยะ

                มะ มะ ไม่ไหวแหะหมัดเจ้านั่น เจ็บเป็นบ้าเลยย(คิดในใจ)

มินาริ : นั่งที่โต๊ะก่อนนะ เดียวฉันจะไปขอยาที่ห้องพยาบาล  (ขณะกำลังลุกไป)  โคเฮมอง แล้วจับมือ

โคเฮ : นี่ มินาริ  ฉัน  ไม่เป็นไรนั่งที่เถอะ

มินาริ : ขอโทษนะคะ คุณเนมูยะที่ทำให้เดือนร้อน  (ก้มหัวลงแล้วกำมือแน่)

โคเฮ : ไม่เป็นไรหรอก  (ยิ้มอย่างอ้อนหวาน)

โคเฮ : มินาริ เรียกฉันโคเฮเถอะ เรารู้จักกันตั้งแต่เด็กจะเรียกคุณอยู่ทำไมฉันห่างเหินกับเธอเหรอ

มินาริ ปะ  เปล่า คะ งั้นต่อไปนี้ฉันจะเรียก โคเฮ นะ  (ยิ้มแบบเขิลๆ)

โคเฮ : อื้ม  (ยิ้มตอบ)

      ปิ้ง ป๋อง  เสียงออดดังขึ้น

ริโกะ : ว้าววว  พักเที่ยงสะที ฉันจะได้ไปห้องหนังสือแล้ว (ดีใจสุดๆ)

ฮานาโกะ : แหม ริโกะจัง ทำไมเธอดีใจขนาดนั้นละแค่ห้องหนังสือเองนะ

      >>>    ริโกะ ตั้งสติ O.O  <<<

ริโกะ : เอิ่ม แค่ดีใจที่ได้พักเที่ยงซะทีน่ะ  แหะๆ

ฮานาโกะ : อ่อ อย่างนั้นหรอจ๊ะ (ยิ้มแบบใสซื่อ)

จิโร่ : คุยอะไรกันอยู่เหรอ

ฮานาโกะ : ริโกะจังแค่ดีใจที่ได้พักเที่ยงน่ะ

จิโร่ : อ่อเหรอ  อย่างนี้สินะ

ริโกะ : นายไม่ต้องไปชมรมเหรอ นายเป็นคนดังของชมรมเลยนะ

จิโร่ : ไม่ไปอะ ฉันอยากไปที่อื่น

ริโกะ : แต่ว่าฉันต้องไป ห้องหนังสือ

ฮานาโกะ : ให้ฉันไปเป็นเพื่อนริโกะจังไหม (ยิ้มใสซื่อ) ^_^

ริโกะ : เอ๋!!! มะ มะ ไม่เป็นไร ฮานาโกะจังไปชมรมเถอะ ฉันไปละน๊า  (รีบวิ่งออกไป)

ฮานาโกะ : งั้นฉันไปชมรมแล้วนะ (คุยกับจิโร่)

จิโร่ : ฉันจะไปกับฮานาโกะแล้วกัน  ได้ไหม

ฮานาโกะ : เอ๋ ก็ได้ จ้า                                       

>>>ระหว่างทางเดิน ไปห้องหนังสือ<<<

ริโกะ : เฮ้ออ  เกือบไปแล้วเรา 

……หลังจากเข้าห้องหนังสือ มองหาโซนหนังสือนางแบบแฟชั่น    ริโกะคิดในใจ ไหน ไหน อยู่ไหนนะ ไหนอะ เล่มใหม่วันนี้  อยู่ไหน (มองซ้าย มองขวา)........

ริโกะ : อ๊ะ!!  เย้ เจอแล้ววว  รักๆ จังเลย รุ่นพี่ชิโนคาว่า (ตื้นตันจนร้อง)

….อ่านไปเปิดไปเรื่อยๆ.....  

ริโกะ : เอ๋ ทำไงดีละ บะ บัตรเข้าชมพิเศษ หรอ ไปได้สองคน  (ม่ายยยยย  ว้าวววว) ดีใจๆ จังเลย จุ้บ ๆ

….หลังจากนั้นริโกะหาวิธี ทำเป็นตีหน้ามึนเดินไปมุมห้องที่ไม่มีใครอยู่   มองซ้ายมองขวา  แล้วดึงบัตรออกมา ^O^  ฉีกมันออกมาเลยย  เย้ ๆ  ได้แล้ว ฮ่าๆ  เอ๋ เบาๆ ต้องเนียน  คริๆ   โทรไปชวนหมอนั่นดีกว่า (คิดในใจและดีใจสุดๆ).......

ตรู๊ดดด  ตรู๊ดดดด 

โคเฮ : ว่าไง ริโกะ

ริโกะ : นี่  นายอะวันเสาร์นี้ช่วยไปธุระกับฉันหน่อยสิ

โคเฮ : เรื่องแบบนี้คุยที่บ้านก็ได้ม้างง

ริโกะ : เอาเป็นว่าเสาร์นี้นายไปกับฉัน โอเคนะ (ตัดสายทิ้ง)

โคเฮ : (ตรู๊ดด ตรู๊ดด)  ยัยเด็กคนนี้ เฮ้ออ!!

……ระหว่างทางกลับบ้าน........

จิโร่ : ฮานาโกะจัง (วิ่งๆๆๆๆๆๆๆๆๆ)  

ฮานาโกะ : มีอะไรหรอจิโร่

จิโร่ : คือเธอ…เสาร์นี้ว่างรึเปล่า ไปทำธุระกับฉันหน่อยสิ ที่ฮาราจุกุ

ฮานาโกะ : ได้สิจ๊ะ  (ยิ้มสดใสโลกแย้ม)

               .....ที่บ้านเนมูยะ  ริโกะ นั่งดูทีวี ส่วนโคเฮ กำลังทำการบ้าน……

ข่าว : ช่วงนี้เกิดหลุมดาวตกที่ญี่ปุ่น ขอให้ทุกคนระวังตัวด้วยนะครับ

ริโกะ : ข่าวอะไรกัน เฮ้อออ ถ้ามีเอเลี่ยนมาบนโลกนี้ละ ฮ่าๆ

โคเฮ : ก็มีน่ะสิ  มันเกิดขึ้นจริงๆ (ทำหน้านิ่ง)

ริโกะ : เอ๋ จะ จะ จริงเหรออออ (ตกใจสุดๆ) o.O

โคเฮ : ฮ่าๆ ฉันล้อเล่น นั้นมันสมัย กี่พันปีโน้นนน  (แลบลิ้นหลอก แบร่ๆ) :P

ริโกะ : นี่นาย ตายยซะ  (ยื่นขาเตะเปรี้ยงงงงงง)

โคเฮ : โอ๊ย เจ็บ อะ เจ็บๆ ที่สุด

  >>>>>ลา ลาล๊า ปิ้ง ปิง (เสียงโทรศัพท์ โคเฮ)<<<<<

ริโกะ : อะไรกันเสียงนั่น เฉยฉะมัด

โคเฮ : นี่เธอออ   เฮ้อ!! (แล้วก็กดรับโทรศัพท์)

โคเฮ : ว่าไงมินาริ

มินาริ : คือว่า…ฉัน   ฉันอยากจะเลี้ยงตอบแทนโคเฮจ้า พอจะว่างบ้างไหม

โคเฮ : อืมมม…(คิดๆ)  ว่างสิ วันอาทิตย์ไง

มินาริ : จิงเหรอ งั้นเจอกันที่ สถานีนะ บาย

…..โคเฮวางสายแล้วทำการบ้านต่อ.......

ริโกะ : เย้ (เสียงดัง) มาแล้วรุ่นพี่สัมภาษณ์นิตยสารวันนี้ (เขิลๆจังเลยยยย)

โคเฮ : ตกใจหมดอะไรของเธอเนี้ย  เฮ้อ  (คิดๆในใจ....น้องฉันอาการหนักแหะ  เฮ้อไปข้างบนดีกว่าเรา)

โคเฮ : นี่  ฉันไปทำงานที่ห้องนะ

……..เงียบบบบบบบบ   ไม่สนใจ..........ลมพัดผ่านนน.......

ริโกะ : จบแล้วๆ อิอิ พรุ่งนี้เจอกันนะค๊า (ปิดทีวี)

มื้อค่ำ….

   >>>ทานแล้วนะคร๊าบบ/ค๊า<<<<

แม่ : ริโกะ นี่จะจบ ม.ต้นแล้วคิดไวรึยังจะเรียนต่อที่ไหน

ริโกะ : คะ หนูจะเข้าโรงเรียน มิสึฮิระ

….โคเฮ ตกใจ ตาตื่นตาแตก.....

แม่ : ก็ดีสินะ โคเฮจะได้ดูแลน้องด้วย

โคเฮ : อิ่มแล้วครับบ (ทำหน้าเหมือนไม่รู้ไม่ได้ยินอะไร ลุกไปล้างจาน)

…เช้าวันเสาร์ 8.00......

ริโกะ : นั้นไงเวที   (ถ้ารุ่นพี่ชิโนคาว่าเป็นพวก Yuri ก็ดีน่ะสิ คิดแล้วเขิลลล   ฮ่าๆ)

โคเฮ : นี่เธอเก็บอาการหน่อยได้ไหม

พิธีก่อน : ตอนนี้เราจะเชิญนางแบบ ชิโนคาว่า เซกินะ ออกมาแล้วนะครับ

ริโกะ : รุ่นพี่  แฟนของฉัน รักๆ นะค๊า ฉันฝัน ถึงทุกคืนเลย (ตะโกนๆ)

โคเฮ : อย่าออกท่าทางให้มันมากหนักสิ  เฮ้อ คนเขามองหมดแล้ว

ริโกะ : ไหนใครมอง (แล้วก็มองรอบๆ ) พร้อมกับทุกสายตาจ้องมา _...._

ริโกะ : ขะ ขะ ขอโทษ  ค๊า (ด้วยความเขิลอาย)

>>>ถัดมาทางด้าน จิโร่กับฮานาโกะ เที่ยว ฮาราจูกุ<<<

ฮานาโกะ : ทำไมมาที่นี่ละ ส่วนมากเป็นที่มาเดทกันนี่ (ถามแบบใสซื่อ) ???

จิโร่ : นี่เธอ ฉันแค่มาเดินซื้อของเพราะมันเป็นที่ของวัยรุ่น ทะ เท่านั้น (เขิลหน่อยๆ)

ฮานาโกะ : ว่าแต่จิโร่คุงหาซื้ออะไรหรอ ??

จิโร่ : เอิ่ม ของที่ผู่หญิง ชอบ

ฮานาโกะ : เอ๋ งั้นหรอจ๊ะ จิโร่คุงมีแฟนแล้วสินะ (ยิ้มนิ่งๆ)

จิโร่ : เอ๋ คะ คือว่า

ฮานาโกะ : ไปเลือกของกันเถอะ

>>>ข้ามมาฝั่ง ริโกะ กับ โคเฮ<<<

พิธีกร : เอิ่ม คุณชิโนคาว่าคิดไงกับสาว Yuri ครับ

         ….สาธุๆ ให้เรามีลุ้นเถอะนะ เพี้ยงๆ  (คิดๆ)

เซกินะ : ฉันไม่คิดอะไรคะ รับได้คะ คุยกันได้ แบบไหนก็ได้คะ

ริโกะ