หญิงงามล่มเมืองกับท่านอ๋องไร้ใจ (จบ)

นางอัจฉริยะที่ได้ชื่อว่า “ขี้เกียจที่สุด” ได้หลงมาในยุคจีนโบราณที่ไม่รู้จัก ที่นางเคยอ่านในนิยายและนางคิดว่าถ้าเกิดนางมาเป็นเหมือนนางเอกในนิยายนางจะเป็นอย่างไรเพราะยุคจีนโบราณมันไม่มี แอร์ ซีรี่ย์ เค้ก การ์ตูนน่ะซิ!!!! นางน้ำตาจะไหล และที่สำคัญคือนางยังมีคู่หมั้นที่เป็นถึงชินอ๋องสุดหล่อ แต่ชินอ๋องดันมาบอกนางว่ามีคนที่รักอยู่แล้วน่ะซิ  แต่ใครสนใครแคร์

“ท่านอ๋อง เรามาเป็นสหายกันดีหรือไม่เพคะ” 

“สหาย?” เขาผู้เป็นชินอ๋องกลับรู้สึกแปลกใจเมื่อคู่หมั้นบอกให้เขาเป็นสหายกับนาง

“ใช่เพคะ สหาย” จางเหมยฮวายิ้มให้ชินอ๋องด้วยรอยยิ้มที่คิดว่าจริงใจที่สุด

“ตามใจเจ้า”ถึงแม้ว่าเขาจะตอบนางไปแบบนั้นแต่ในหัวใจลึกๆของเขากับรู้สึกว่าไม่อยากเป็นสหายกับนางแต่เขาก็ตอบตัวเองไม่ได้ว่า ‘ทำไม’

            นางดีใจมากที่ท่านอ๋องสุดหล่อยอมเป็นสหายกับนางถึงจะเป็นคนรักไม่ได้แต่การมีสหายสุดหล่อ สาวจากทศวรรตที่ 20 อย่างนางก็ฟินสุดๆแล้ว

“ท่านอ๋องเพคะ ข้าได้ยินมาว่ารูปวาดของท่านไม่เป็นรองใคร ท่านจะสอนสหายผู้นี้วาดรูปได้ไหมเพค่ะ”

            วาดรูป? นางจะให้เขาสอนวาดรูป ‘นี่คือมารยาหญิง?’หรือนางคิดจะให้เขาสอนวาดรูปจริงๆ หากเป็นมารยาก็คงเป็นมารยาที่ไม่เหมือนผู้ใดที่เขาเคยพบเจอ

“ได้ เปิ่นหวางจะสอนเจ้า” ถ้าเขาอยากรู้เขาคงจะต้องลองพิสูจน์ ‘เรามาดูกัน จางเหมยฮวาจะใช้มารยาแบบไหนมาหลอกล่อเปิ่นหวาง’

พูดคุย: เป็นนิยายที่แต่งเรื่องแรกถ้าไม่ดีก็ขอโทษด้วยน้าา   ถ้ามีคำติชมประการใดก็บอกได้เลยน่ะค่ะ