เรื่องของความรัก (ฟิค โทระ ซางะ นาโอะ A9)

ข้อมูลเบื้องต้น

คึคึคึ

มาแล้วเรื่องที่ 3 หลังจากยังดองเรื่องแรกเหมือนเดิม รู้สึกจะถนัดเรื่องสั้นมากกว่านะ เฮ้อ จะทำงัยกับเรื่องยาวล่ะทีนี้  เซง

ช่างมันก่อน ตอนนี้ ฟิคเรื่องใหม่ หึหึ  โทระXซางะXนาโอะ หว่า รัก 3 เศร้า

งั้นมาแนะนำตัวละครก่อนเลย

ตัวแรก เมะสุดหล่อ พี่เสือ โทระ



ตัวละครสุดรันทด เคะ น่ารักกกกกกกกกก หมีโอะ




ตัวละครที่มีความสับสนในตัวเอง ซางะ แสนสวยยยยยย

เนื้อเรื่อง

NAO say ....

ความรักของเรากับน้องมันเป็นแค่เรื่องเพ้อฝันของเราคนเดียว สุดท้ายนายก็ยังรักใครคนนั้น สุดท้ายเราก็แค่ทางผ่าน ช่างเถอะถึงเราจะรู้อย่างนั้น แต่ก็ไม่สามารถตัดใจจากนายได้ แม้จะเป็นแค่ทางผ่าน แม้จะไม่เคยมีค่าเลยสำหรับนาย แม้ต้องกลายเป็นแค่เพื่อนแต่นายคือคนที่เรารักที่สุด รักจนไม่สามารถรักใครได้อีก ขอโทษนะที่ไม่อาจทำตามที่นายบอกได้ เราเลิกรักนายไม่ได้จริง ๆ

....................................................................................................................................................................................

"นาโอะ เราคิดว่า เราเลิกกันเถอะ เราตัดใจซางะไม่ได้ ทำไงเราก็เลิกรักซางะไม่ได้"

คำพูดนี้ ผมรู้อยู่ตลอดเวลาที่คบกัน ซักวันมันต้องออกจากปากของเค้า ถึงจะรู้แต่ก็ไม่อาจทำใจยอมรับได้มันเป็นเรื่องที่ทำใจยอมรับได้ยากจริง ๆ

"อืม ไปเถอะ โทระไปหาคนที่นายรัก คนที่ใจนายต้องการ เราไม่เป็นไรหรอก"

คำตอบที่ฝืนพูดออกมารอยยิ้มที่ผมมีให้คน ๆ นี้เสมอ ผมยอมแม้ต้องเจ็บปวดแต่ผมยอมเพื่อคนที่ผมรัก ผมไม่อยากให้เค้าร้องไห้ ผมไม่ต้องการเห็นน้ำตาของผู้ชายคนนี้

"ขอโทษ เราขอโทษนะนาโอะ เรามันไม่ดี รู้ทั้งรู้ว่าซางะไม่มีวันรัก เราแต่เราก็ตัดใจจากเค้าไม่ได้ อย่ามารักคนอย่างเราเลย ขอร้องนะนาโอะ เลิกรัก เลิกสนใจคนโง่ ๆ คนนี้เลย"
"ไม่เอานะ โทระ ความรักมันห้ามกันไม่ได้ ความรักไม่มีถูกผิด ไม่มีโง่หรือฉลาด อย่างน้อยเราก็ยังเป็นเพื่อนกันได้ไม่ใช่หรอ ไอ้ลูกแมว 5555++"

"นาโอะ....."
"เอาน่า ทำเป็นนางเอก PV ไปได้มาทำร้องไห้เสียใจ โถ่ ไอ้ลูกแมวขี้แง ตกลงแกจะเคะหรอหะ ไอ้บร้า อย่าสับสนตัวเองได้มะ ไป ออกไป กลับบ้านไปได้แล้ว เราจะนอนแล้วพรุ่งวันหยุด โอ้ยจะนอนให้สะใจเลย ไป บาย แล้วเจอกัน"
"อืม ๆ บาย ไม่เป็นไรแน่นะ"
"อืม ไอ้บร้า นู้นเก็บน้ำตาไปอ้อนวอนเจ้าซางะนู้น ไป"
"อะ อืม บาย"
"บาย"

ปัง!!!

ประตูห้องลงปิดแล้วนับแต่วินาทีนี้จะไม่มี คำว่าเราอีกแล้ว ผมหมดแล้ว หมดความอดทน น้ำตามากมายไม่รู้ว่ามันมาจากไหน มันทั้งเจ็บทั้งจุก มันเจ็บที่อกข้างซ้าย ทรมาน ผมไม่เคยทรมานแบบนี้มาก่อนเลย
เค้าจากไปแล้ว โทระไปแล้ว ไปหาคนที่รัก แล้วผมล่ะ ผมที่ยืนอยู่ตรงนี้เป็นใคร  สำหรับเค้าผมเป็นใคร  โทระไม่ว่านายจะรักใคร แต่เราจะรักนายตลอดไป

.................................................................................................................................................................................
Tora say....

วันนี้ผมจะไปพูดกับคน ๆ นั้นให้รู้เรื่อง ผมรักเค้า รักมาก ไม่อาจตัดใจจากผู้ชายคนนั้นได้ ผมยอมทุกอย่างที่เค้าขอ แม้ว่าต้องทำลายหัวใจของใครบ้างคน แต่ถ้าผมจะยังสามารถอยู่เคียงข้างเค้าได้ผมก็ยอม ผมทนไม่ได้ที่จะสูญเสียเค้าไป

"มาทำไมโทระ เรื่องที่ให้ทำจบแล้วหรอถึงมีหน้ามาได้"
" อะ อืม"
"อ่า แสดงว่านายเลิกกับเจ้าหมีแล้วหรอ"
"อืม ชั้นบอกเลิกนาโอะไปแล้ว"
"555+ จริงหรอ แล้วเป็นไงบ้างเจ้าหมีร้องฟูมฟายเลยซินะ ฮิฮิ"
"เปล่าเลย นาโอะปกติทุกอย่าง ไม่แม้แต่จะโวยวายหรือพูดขอร้องให้ชั้นอยู่ กลับไล่ชั้นกลับมาหานาย"
"ไม่จริงอะ !!   ถ้ามันรักนายจริงมันต้องเสียใจบ้างซิ แปลว่านายทำงานไม่สำเร็จ โถ่โว้ย ไม่ได้เรื่องเลย ไปจะไปไหนก็ไป ไปให้พ้น ๆ หน้าชั้นเลยไป"
"อะ ชั้นเปล่านะ นาโอะรักชั้นจริง ๆ นะ ทำไมนายต้องทำร้ายนาโอะแบบนี้ด้วยชั้นไม่เข้าใจ"
"หุบปาก!! รักงั้นหรอถ้าเจ้าหมีมันรักมันจะไล่นายกลับมาหรอ หึ ไหนตอนแรกนายรับปากจะไม่ถามไม่สงสัยงัย ก็ได้ถ้าอยากรู้ชั้นจะบอกให้ เพราะชั้นรักเจ้าหมีไง  "
"อะไรนะ รักงั้นหรอ นายบอกว่านายรักนาโอะ ไม่จริง นายรักแล้วทำไมถึงให้ชั้น..."
"ให้นายไปหลอกเจ้าหมีนะหรอ ก็เพราะมันรักนายงัย มันหลงรักนาย ชั้นไม่ยอม คนที่เจ้าหมีจะรัก มีได้แค่ชั้นคนเดียวคนที่คู่ควรกับเจ้าหมีมีแค่ชั้น แต่นาย มันกลับรักนาย ชั้นถึงต้องให้นายไปทำให้มันเจ็บไง เจ้าหมีจะได้รู้ว่าใครที่รัก มันที่สุด แต่นายมันโง่เรื่องแค่นี้ก็ทำไม่ได้ แต่ช่างมันเถอะ อย่างน้อย เจ้าหมีก็ได้รู้ว่านายไม่ได้รักมัน หึ"
"ซางะ นาย นายบร้าไปแล้ว ทำไม ทำไมถึงทำแบบนี้ แล้วชั้นล่ะ ชั้นเป็นอะไรของนาย แค่ตัวหมาก แค่ไอ้โง่ที่ให้นายหลอกใช้หรอ"
โทระเข้าไปจับและบีบแขนซางะแน่น
"ปล่อยนะโว้ย ชั้นเจ็บ"
"ไม่ชั้นไม่ปล่อย นายมันบร้า บร้าไปแล้ว นายทำร้ายทั้งคนที่นายรัก และคนที่รักนาย นายทำแบบนี้ได้งัยอะซางะ นายมันไม่มีหัวใจ"
พลั่ก!!! ซางะต่อยหน้าโทระ โทระล้มลงไปตามแรงหมัด
"ไม่มีหัวใจงั้นหรอ ชั้นอะนะไม่มีหัวใจ ถ้าชั้นไม่มีหัวใจก็ดีอะซิ ชั้นจะได้ไม่ต้องรักมัน ไม่ต้องสนใจ ไม่ต้องรับรู้ว่าเจ้าหมีจะรักใคร นาย ถ้าไม่มีนาย คนที่เจ้าหมีรักต้องเป็นชั้น ชั้นแอบรักมันมาตลอด แต่มันกลับไม่เคยสนใจชั้นคนที่อยู่ข้าง ๆ มันแต่กลับค่อยมองแต่นาย มองนายจากด้านหลังเวลาตีกลอง คนที่มันมองเป็นนายไม่ใช่ชั้น ทำไม ทำไมถึงไม่ใช่ ชั้น  ถ้าไม่มีนาย เจ้าหมีต้องรักชั้น รู้มะ ? พอชั้นรู้ว่าเจ้าหมีชอบกันดั้ม ชั้นลงทุนศึกษาแบบเอาเป็นเอาตายทั้งที่ชั้นไม่ได้ชอบเลย แต่เราเพราะเจ้าหมีชอบ ชั้นจึงอยากเอาใจมัน แต่มันกลับไม่เคยสนใจ คอยมองแต่นาย ทำไม  ทำไม!!! ทำไมคนที่เจ้าหมีรักถึงไม่ใช่ชั้น"

ซางะทรุดลงกับพี้นน้ำตามากมายไหลออกมาจากดวงตา เค้าทั้งเจ็บทั้งทรมานเค้ารักผู้ชายคนนั้น ต้องการครอบครอง ต้องการให้นาโอะเป็นของเค้าคนเดียว 

โทระลุกขึ้นมองผู้ชายที่เค้ารักที่สุดเค้าควรตัดใจจากคน ๆ นี้ ซางะไม่ได้ต่างอะไรกลับเค้าเลย ทำทุกอย่างแม้ต้องทำร้ายคนอื่นเพื่อที่จะได้ครอบครองคนที่ตนรัก มันไม่ใช่ความรักแล้ว ทั้งเค้าและซางะแค่หลง หลงกับความผูกพันที่มายาวนาน คนที่รู้จักรักอย่างแท้จริง คนที่จะไม่มีวันทำร้ายคนที่รักมีเพียงนาโอะ เค้ารู้ รู้ว่านาโอะรักเค้า รู้ว่านาโอะเจ็บปวดมาก แต่ นาโอะยังยิ้ม และส่งเค้ามาเพื่อให้เค้าได้พบกับหัวใจตนเอง นาโอะตอนนี้ชั้นรู้แล้ว ชั้นรัก ซางะจนหลง ลืมมองรอบ ๆ ตัว  ขอบคุณสำหรับความรักที่นายมีให้คน ๆ นี้ ต่อจากนี้ ชั้นคงรักใครไม่ได้อีก สำหรับชั้นนายจะเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดตลอดไปขอบคุณนะ  เจ้าหมี

โทระเดินออกจากห้องโดยไม่หันกลับมามองซางะอีกเลย เค้ารักซางะเค้า และซางะก็รักนาโอะ ทั้งความรักของ เค้า ซางะ และนาโอะ มันคือความรักที่ไม่มีวันเป็นจริง  เค้าควรทำใจและยอมรับความจริงให้ได้

..................................................................................................................................................................................
Saga  say...

ผมรักผู้ชายคนนั้น เจ้าหมี ผู้ชายที่มีแต่ความสดใส ร่าเริง ชีวิตมีแต่เรื่องกิน กับการ์ตูน เป็นเจ้าโอตาคุที่น่ารักของผม  ผมค่อยแอบมอง มองดูรอยยิ้มที่สดใส คอยอยู่ข้าง ๆ ให้กำลังใจ แต่ทุกครั้งที่ผมแอบมองไปยังหลังกลองนั้นจะเห็นสายตาเจ้าของกลองที่มองไปยังแผ่นหลังของใครบ้างคนเสมอ ทำไม ทำไมคนที่เจ้าหมีรักถึงไม่ใช่ผม  ผมยอมทุกอย่างไม่ว่าจะต้องสูญเสียอะไร แต่ผมไม่มีวันยอมสูญเสีย เจ้าหมีพูห์เด็ดขาด 
ชั้นรักแกนะ นาโอะ เพื่อนที่แสนดีของแก มันรักแกจนเกินจะเก็บไว้ ทำไมแกถึงไม่เคยมองชั้นบ้าง ต้องทำเช่นไร แกถึงจะเป็นของชั้นเพียงคนเดียว ผมร้องไห้ทุกคืน คอยพร่ำเพ้อถามตัวเอง ว่าไม่ดีตรงไหน ว่าทำไมต้องรักคนที่เค้าไม่รักเรา แต่มันไม่เคยมีคำตอบเลย ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปแค่ไหน ผมก็ยังรักผู้ชายคนนี้และรักมากขึ้นเรื่อย ๆ ไม่มีวันลดลงได้เลย        

........................................................................................................................................