คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : ตอนที่ 11++ฐานยิงปืนใหญ่++
ซีรีส์ภารกิจรักแห่งชาติ พร้อมโหลดทั้ง 2 ภาคแล้วนะคะ
จะเกิดอะไรขึ้น เมื่อประชากรในประเทศไทยลดเหลือเพียง 33 ล้านคน
+++++++++++++++++++++
ลงจากเขาตะเคียนโง๊ะมาแล้ว
อวัศย์พาสาว ๆ แวะหาอาหารเช้ากินกันที่ร้านริมทาง เป็นร้านสเต็กกาแฟสด ฝีมือแบบชาวบ้าน พอกล้อมแกล้มให้อิ่มท้องไปได้หนึ่งมื้อ
เมื่อออกจากร้านมาขึ้นรถแล้ว ไหมซีถามคนขับขึ้นมาว่า
“พี่วัศย์รีบกลับไหมคะ”
“ไม่รีบหรอก
มีโปรแกรมจะไปไหนกันต่อหรือเปล่า” เขาถามพลางมองผ่านกระจกหลังไปยังคนข้างหลัง
แต่คนตอบยังคงเป็นคนข้างหน้า
“ไหน ๆ มาทางนี้
อยากพาพิ้งค์แวะขึ้นไปดูฐานอิทธิกับอนุสรณ์ผู้เสียสละสักหน่อยค่ะ
บนนั้นก็วิวสวยนะพิ้งค์” เจ้าถิ่นเอี้ยวตัวหันไปคุยกับคนข้างหลัง
เวียงพิงค์พยักหน้าหงึกหงักด้วยความสนใจ
ทำนองว่าไปไหนไปกันแล้วแต่เจ้าถิ่นจะนำไป
อวัศย์จึงขับรถพาสองสาวขึ้นไปบนยอดเขาอีกลูก
ทางขึ้นคราวนี้แคบและชันพอสมควร เวียงพิงค์คิดว่าน่าจะวิ่งสวนไม่ได้ด้วย
คงเป็นทางวันเวย์เสียมากกว่า
เมื่อขึ้นมาถึง
ข้างบนมีลานจอดรถกว้างขวาง ยังเช้าอยู่ มีรถจอดอยู่โหรงเหรง
รถของอวัศย์เป็นคันที่สาม ทั้งสามคนลงมา
วิวฝั่งหนึ่งของที่จอดรถกำลังมีทะเลหมอกพอดี จึงคว้ามือถือขึ้นมาถ่ายรูปกันเล่น ๆ
“ขึ้นมาที่นี่แล้วนึกถึงลุงยศจังค่ะพี่วัศย์” ไหมซีเปรยขึ้นมาก่อนทำท่าสูดอากาศบริสุทธิ์ฉ่ำปอด
“สมัยลุงยังอยู่
แกชอบขึ้นมาที่นี่ ไหมเคยมากับแกหลายที แกเล่าเรื่องรบสมัยนั้นให้ฟัง สนุ้กสนุก”
อวัศย์ได้ฟังเรื่องราวของบิดาแล้วก็ยิ้ม
ช่วงชีวิตในวัยเด็กเขาไม่ค่อยได้อยู่กับพ่อ เพราะพ่อแม่แยกทางแต่เล็ก
ตอนนี้พ่อจากไปแล้ว
ดีตรงที่ว่าได้เรื่องเล่าจากไหมซีช่วยทำให้คลายความคิดถึงอาลัยลงไปได้บ้าง...ได้ฟังไหมซีพูดถึงพ่อ
อวัศย์รู้สึกเหมือนได้เข้าไปอยู่ในเหตุการณ์นั้น
ได้ไปอยู่ใกล้ชิดกับพ่ออย่างที่ไหมซีมีโอกาส
“ฟังตอนนี้สนุก
แต่คนที่รบอยู่ในสมัยนั้นคงไม่สนุกหรอกไหม” เขาพูดด้วยน้ำเสียงกระเซ้า
ไหมซียิ้มเผล่
“แฮ่ จริงค่ะ”
เวียงพิงค์ฟังสองคนหยอกกันแล้วก็อมยิ้ม
จะว่าไปแล้ว ไหมซีกับอวัศย์เหมือนพี่น้องกันจริง ๆ มากว่าไหมซีกับสัวเสียอีก
“ทำไมที่นี่ถึงเรียกว่าฐานอิทธิเหรอคะ” บุคคลที่สามเอ่ยถามแทรกขึ้นมาเป็นการขอความรู้
“เป็นฐานยิงปืนใหญ่น่ะพิ้งค์
เขาตั้งชื่อเป็นอนุสรณ์แด่พันเอกอิทธิ
ท่านเสียชีวิตขณะบัญชาการการรบที่เขาค้อนี่ละ เดี๋ยวเดินเข้าไป
ข้างหน้าก็จะมีประวัติให้อ่าน” ไหมซีอธิบายพลางควานหาเศษเหรียญในกระเป๋าเป็นค่าเข้าชมคนละ
10 บาท ระหว่างนั้นก็หันไปถามอวัศย์อย่างไม่แน่ใจ
“พี่วัศย์จะเข้าไปด้วยกันไหมคะ”
“ไปสิ
พี่ก็ยังไม่เคยเข้าไปเลย”
ไหมซีพยักหน้าและหาเหรียญสิบได้สามเหรียญพอดี
จึงชวนกันเดินไปทางประตูเข้า ที่นั่นมีนายทหารคอยเก็บค่าธรรมเนียมอยู่
เมื่อก้าวผ่านประตูทางเข้าไปแล้ว
สิ่งแรกที่เวียงพิงค์สะดุดตาคือศาลเพียงตาทางด้านซ้าย มีป้ายชื่อเขียนข้อความว่า
‘พันเอกอิทธิ
สิมารักษ์
ดำรงตำแหน่ง
ผู้ช่วยผู้อำนายการ พตท.๑๖๑๗ อ.หล่มสัก จ.เพชรบูรณ์
เสียชีวิตจากการบัญชาการรบที่เขาค้อ
เมื่อวันที่ ๑๗
พฤศจิกายน พ.ศ.๒๕๒๓’
เวียงพิงค์ดูปี
พ.ศ.ที่พันเอกอิทธิเสียชีวิต หล่อนยังไม่เกิดเลยด้วยซ้ำ อ่านจบแล้วก็ยกมือไหว้
เดินไปอ่านป้ายประวัติความเป็นมาของฐานยิงสนับสนุนอิทธิต่อ
+++++++++++++++++++
อีบุ๊กออกใหม่ โพรโมชันราคาน่ารักมากๆ หมดเขตวันเสาร์ที่ 11 กันยานะคะ ^^
|
|
ความคิดเห็น