ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : แฮร์รี่เปลี๋ยนไป
ที่ห้องสมุด
“คืนหนังสือค่ะ”
หลังจากคืนหนังสือเสร็จเฮอร์ไมโอนี่ก็ไปหาหนังสือมานั่งอ่านอีกสองสามเล่ม
“นั่งด้วยคนนะ”
ใครคนหนึ่งมาขอนั่งด้วย
“ได้ค่ะ”
เธอตอบโดยไม่ได้หันไปดูเลยว่าคนคนนั้นคือใคร
“............................................”
\".............เกรนเจอร์ชั้นมีเรื่องจะบอก..................................................................คือ......................................................\"
เฮอร์ไมโอนี่กำลังจะหันมามองว่าใครเป็นคนพูด ทันใดนั้นเอง รอนกับแฮร์รี่ก็เดินมาหาเฮอร์ไมโอนี่ และเห็นเฮอร์ไมโอนี่นั่งอยู่กับคน
คนหนึ่งซึ่งทำให้ทั้งสองโกธรมาก
“เฮอร์ไมโอนี่เธอรู้มั๊ยว่าเธอกำลังนั่งอยู่กับใครน่ะหา ทำไมเธอทำอย่างงี้”
รอนโวยเป็นคนแรกส่วนแฮร์รี่ได้แต่ยืนนิ่ง
“หืม...............นั่งกับใครหรอ.....................ว๊ายยยยยยยยยยยมัลฟอยนายมาอยู่นี่ได้ไงอ่ะ เอ่อ..........รอนชั้นไม่รู้จริงๆนะเพราะ
ชั้นไม่ได้หันมาดูอ่ะ”
เฮอร์ไมโอนี่พยายามอธิบาย
“ก็เธอเล่นไม่หันมามองเลยนี่หน่า แถมยังบอกว่านั่งได้ชั้นก็เลยนั่ง เกรนเจอร์”
มัลฟอยบอกด้วยน้ำเสียงยียวนกวนประสาทแกมนุ่มนวล
“จริงเหรอเฮอร์ไมโอนี่”
แฮร์รี่ถามขึ้นเป็นหนแรกด้วยน้ำเสียงเย็นชา เขารู้สึกโกธรที่เฮอร์ไมโอนี่ให้มัลฟอยนั่งข้างๆ
“เป็นอะไรไป พอตเตอร์ นายหึงหรือไง”
มัลฟอยเอ่ยด้วยเสียงเยอะเย้ย
“นั่นสิ นายเป็นอะไรหรือเปล่าแฮร์รี่ ทำไมนายดูแปลกๆ หรือว่าไม่สบายหรือเปล่า”
รอนถามด้วยความเป็นห่วง
“ใช่ซะที่ไหนกันล่ะ ช...ชั้นก็แค่ห่วงเพื่อน ไม่อยากให้ไปยุ่งกับมัลฟอย ก...ก็เท่านั้นเอง”
เขาพูดตะกุกตะกัก ด้วยความร้อนตัว
“น...นายพูดเรื่องอะไรน่ะมัลฟอย ป...ไปกันเหอะแฮร์รี่ รอน อย่าไปสนใจมัลฟอยเลย นี่ใกล้เวลาเข้าเรียนแล้วนะ”
เธอรีบบอกเมื่อเห็นสถานการณ์ไม่ค่อยดี จากนั้นเธอก็รีบจูงมือแฮร์รี่และรอนออกจากห้องสมุดปล่อยให้สายตาคู่หนึ่งมองด้วยความอิจฉา
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
เอาล่ะมาถึงตอนที่ 2 แล้ว เป็นยังไงกันบ้างคะ ไว้ตอนที่ 3จะมาอัพเพิ่มนะ
“คืนหนังสือค่ะ”
หลังจากคืนหนังสือเสร็จเฮอร์ไมโอนี่ก็ไปหาหนังสือมานั่งอ่านอีกสองสามเล่ม
“นั่งด้วยคนนะ”
ใครคนหนึ่งมาขอนั่งด้วย
“ได้ค่ะ”
เธอตอบโดยไม่ได้หันไปดูเลยว่าคนคนนั้นคือใคร
“............................................”
\".............เกรนเจอร์ชั้นมีเรื่องจะบอก..................................................................คือ......................................................\"
เฮอร์ไมโอนี่กำลังจะหันมามองว่าใครเป็นคนพูด ทันใดนั้นเอง รอนกับแฮร์รี่ก็เดินมาหาเฮอร์ไมโอนี่ และเห็นเฮอร์ไมโอนี่นั่งอยู่กับคน
คนหนึ่งซึ่งทำให้ทั้งสองโกธรมาก
“เฮอร์ไมโอนี่เธอรู้มั๊ยว่าเธอกำลังนั่งอยู่กับใครน่ะหา ทำไมเธอทำอย่างงี้”
รอนโวยเป็นคนแรกส่วนแฮร์รี่ได้แต่ยืนนิ่ง
“หืม...............นั่งกับใครหรอ.....................ว๊ายยยยยยยยยยยมัลฟอยนายมาอยู่นี่ได้ไงอ่ะ เอ่อ..........รอนชั้นไม่รู้จริงๆนะเพราะ
ชั้นไม่ได้หันมาดูอ่ะ”
เฮอร์ไมโอนี่พยายามอธิบาย
“ก็เธอเล่นไม่หันมามองเลยนี่หน่า แถมยังบอกว่านั่งได้ชั้นก็เลยนั่ง เกรนเจอร์”
มัลฟอยบอกด้วยน้ำเสียงยียวนกวนประสาทแกมนุ่มนวล
“จริงเหรอเฮอร์ไมโอนี่”
แฮร์รี่ถามขึ้นเป็นหนแรกด้วยน้ำเสียงเย็นชา เขารู้สึกโกธรที่เฮอร์ไมโอนี่ให้มัลฟอยนั่งข้างๆ
“เป็นอะไรไป พอตเตอร์ นายหึงหรือไง”
มัลฟอยเอ่ยด้วยเสียงเยอะเย้ย
“นั่นสิ นายเป็นอะไรหรือเปล่าแฮร์รี่ ทำไมนายดูแปลกๆ หรือว่าไม่สบายหรือเปล่า”
รอนถามด้วยความเป็นห่วง
“ใช่ซะที่ไหนกันล่ะ ช...ชั้นก็แค่ห่วงเพื่อน ไม่อยากให้ไปยุ่งกับมัลฟอย ก...ก็เท่านั้นเอง”
เขาพูดตะกุกตะกัก ด้วยความร้อนตัว
“น...นายพูดเรื่องอะไรน่ะมัลฟอย ป...ไปกันเหอะแฮร์รี่ รอน อย่าไปสนใจมัลฟอยเลย นี่ใกล้เวลาเข้าเรียนแล้วนะ”
เธอรีบบอกเมื่อเห็นสถานการณ์ไม่ค่อยดี จากนั้นเธอก็รีบจูงมือแฮร์รี่และรอนออกจากห้องสมุดปล่อยให้สายตาคู่หนึ่งมองด้วยความอิจฉา
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
เอาล่ะมาถึงตอนที่ 2 แล้ว เป็นยังไงกันบ้างคะ ไว้ตอนที่ 3จะมาอัพเพิ่มนะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น