ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : BMB--4;; น้องคีย์?
บทที่ สี่
น้องคีย์ T^T
“เมลอยู่มั้ย?” เสียงเรียกจากทางประตูหน้าห้องทำให้ผมหันไปดู และพบกับบุคคลที่ผมไม่อยากจะเจอะเจอเท่าไหร่ -__________-
“ไม่อยู่” ผมพูดแล้วเอาหนังสือปิดหน้า
“ฮ่ะ ๆๆ คิดว่าหลบได้หรอเนี่ย” พี่แคนเอาหนังสือออกจากหน้าผม แล้วขำนิดๆ
“มาไมอีกอ่ะ - -+” ผมถาม
“มาหาไง คิดถึงจึงมาหา ^^~”
“ชิ” ผมจิ๊ปากไม่พอใจแล้วหลบสายตาพี่เค้าทันที
“วันนี้รวบผมหรอ ผมยาวแล้วนะ ^ ^” พี่แคนพูดแล้วเอามือมาจับผมของผม อ่า แล้วยื่นหน้ามาใกล้ๆ ทำไมอ่า~
“ยะ ยุ่งน่า -/////////////////-” ผมพูดแล้วปัดมือของพี่เขาออกไป
“หึหึ น่ารักดีนี่นา ~”
“แล้วมาทำไม ไม่เห็นบอก” ผมพูดแล้วบุ้ยปากนิดหน่อย
“ก็บอกแล้วไง คิดถึงเลยมาหา” เขาพูดแล้วดึงแก้มผมเบาๆ อ๊ากกกก >//////////////< พี่อย่ามาทำตัวหล่อใส่ผมได้มั้ย ใจเต้นหมดแย้ววว > <
“แล้วนี่กินข้าวยัง”
“ยุ่งน่า” ผมตอบพร้อมกับสะบัดหน้าหนีไปอีกรอบ โอ้ย คอจะหลุด
“ไปกินด้วยกันป่ะ ^ ^”
“ไป เอ้ย ไม่เอาอ่ะ - -” ผมปฏิเศษ (แต่ตอนแรกแกจะไปนะ)
“หืมมม ตอนแรกจะไปด้วยนิ”
“ปะ เปล่าซะหน่อย -///-” ผมพูดพลางสะบัดหน้าหนี
“แหวนที่พี่ให้ยังใส่อยู่เปล่าหว่า~”
“มันถอดไม่ออก” ผมตอบเบา ๆ
“งั้นก็ไม่ต้องถอดหรอก แสดงว่าแหวนมันอยากอยู่กับเมลล์นิ”
“=//////////////////////////=”
“แสดงว่าแหวนอยากให้เมลล์เป็นแฟนพี่ด้วยงั้นดิ?”
“=///////////////////////////////////////////////////////////=”
“เป็นไรครับ หน้าแดงเชียว ไม่สบายหรอ”
“เปล่า ... ร้อน” ผมตอบแล้วเอาผ้าเช็ดหน้ามาซับเหงื่อให้สมจริง แว้กกกก เขิน วุ้ย! นี่ตูเขิลผู้ชายหรอ เว้ย ๆๆๆ กูเป็นผู้ชายยยย (ไม่ทันแล้วลูก : pppฯ)
“หรือว่าเขิลพี่”
“ไม่ใช่ซะหน่อย !” ผมตอบแล้วทำท่าจะลุกหนี แต่พี่เขาคว้าตัวผมไว้ แล้วผลักผมลงไปนั่งบนเก้าอี้โดยมีพี่เอาแขนกันไว้สองข้าง เพื่อไม่ให้ผมหนีไปไหน ที่สำคัญ หน้าใกล้มากกกก =///=^
“แล้ว... ร้อนจริงๆ อ่ะ”
“อื้อ -////-” ผมครางตอบเบา ๆ
“หึหึ” พี่แคนหัวเราะในลำคอเบาๆ แล้วยกมือขวาขึ้นมาเปิดเถิก เอ้ย เปิดหน้าผากผมแล้ว...
จุ๊บ~
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด”
เชี่ย ! คนเต็มห้อง =///////////////////=
“ฮ่า ๆๆๆ พี่ไปแล้วนะ ไว้เจอกันครับ ^ ^”
.
.
.
.
.
“ไอ้เมลล์ แกเป็นแฟนพี่เขาหรอวะ!”
“พี่เค้าจุ๊บหน้าฝากแกด้วยอะ > <”
“อิจฉาเป็นบ้าเลยอ่ะ > <”
“แก~~~ สรุปแกเป็นแฟนพี่เค้าหรอ”
“ได้กันยังวะ”
“มึงน่ารักสัด =[ ]=”
“หน้าแดงแล้ว กิ๊ว ๆ”
เฮ้ออออออ = = นี่เพื่อนห้องผมหรือเนี่ย กว่าผมจะบอกว่า ไม่ใช่ แล้วหนีออกมาได้ ตั้งนาน = =;;;;
“ป้าน้ำส้มแก้ว”
“หมดแล้วหนู”
“แล้วน้ำ...”
“หมดทั้งร้านแล้วหนู”
อ๊ากกกกก อดอีกแล้วหรอเนี่ย!
“อ่าว”
“อ่าว” พอผมหันออกมาจากร้านขายน้ำ ก็เจอน้องคนที่ให้น้ำส้มผมนิ กำลังยืนทำหน้าอึ้งๆ เอ๋อๆ อยู่
“แหะๆ น้ำหมดแล้วหรอพี่” น้องถามด้วยความเป็นมิตร
“อืม หมดแล้ว อดเลยอ่ะ” ผมพูดขำๆ
“เอาโกโก้หนูมั้ยพี่ หนูชื้อมาผิด = =” น้องแกพูดแล้วยื่นโกโก้ให้ผมแก้วนึง
“ไม่เป็นไร ^ ^”
“เอาเหอะพี่ บอกแล้วไงว่าซื้อผิด -3-”
“อ่า ก็ได้ๆ” ผมตกลงในที่สุดครับ = = “ขอบคุณนะ” ผมพูดขอบคุณนิดหน่อย สรุปนี่น้องแกมาจีบผมอ๊ะป่าวเนี่ย
“ไม่เป็นไรค่ะพี่ ^ ^”
“พี่ถามไรน้องหน่อยดิ”
“อื้ม”
“ทำไมมองพี่ทุกวันเลยอ่ะ ชอบพี่หรอ หรือเพื่อนพี่” ถามตรงๆ เชียวนะ !!! (ใครมันจะกล้าตอบวะ : pppฯ)
“แหะ ๆๆๆ ก็พี่น่ารักดีอ่ะ ^ ^” ฟังคำตอบแล้วอยากฆ่าตัวตายโว้ยยยยย “แค่อยากรู้จัก ^ ^” ดูมันพูด
“อ๋อๆ น้องชื่อไรอ่ะ” ในเมื่ออยากรู้จัก เราต้องสนองนี๊ดแหละ =w= น้องเค้าท่าทางเป็นคนนิสัยดีแฮะ อย่างที่ไอ้เติ้งบอกนี่แหละ แต่น้องเค้าชื่ออะไรผมจำไม่ได้อ่ะ จำได้ว่าชื่อคล้ายๆ ผู้ชาย
“หืม! อ๋อ หนูชื่อ คีย์ ^ ^”
“อืม ๆๆ พี่ชื่อ เมลล์นะ”
“รู้แล้วๆๆ ชื่อเมโลดี้ใช่ป่ะ เพื่อนมันบอก”
“อืม เก่งนะเนี่ย ฮ่า ๆๆๆ”
“อืม ^ ^ งั้นคีย์ขอไปซื้อน้ำก่อนนะ แล้วเจอกันนะพี่”
“ครับ ๆ ^ ^” ผมตอบกลับแล้วโบกมือบ๊ายบายน้องคีย์
เฮ้อ น้องคีย์นี่นิสัยดีจริงๆ ด้วย อย่างนี้สิ เมลล์ปลื้มมมม...มมม
ว่าแต่...
น้องเค้าหน้าคุ้นๆ ว่ะ = =
------------------------------------------------------------------------------------
น้องคีย์มาแล้ว แว๊กกก ๆๆๆๆๆๆๆ
อยากรู้มั้ยน้องคีย์เป็นใคร หุหุ
โปรดติดตามชมตอนต่อไป (อีกเยอะๆ ๆ)
น้องคีย์มาแล้ว แว๊กกก ๆๆๆๆๆๆๆ
อยากรู้มั้ยน้องคีย์เป็นใคร หุหุ
โปรดติดตามชมตอนต่อไป (อีกเยอะๆ ๆ)
KEY
ชื่อ :: คีตวัน
ชื่อเล่น :: คีย์
เพื่อนเรียก :: คีย์ กุญ (มากจากกุญแจ) ขี้
นิสัย :: เป็นผู้หญิงที่ไม่เหมือนผู้หญิง ห้าว ตรงไปตรงมา สนิทกับใครง่าย ๆ ถูกใจใครแล้วจะเป็นเพื่อด้วยเลย (จนคนนึกว่ามาจีบ)
การแต่งตัว :: เหมือนทอม (แต่น้องแกไม่ใช่นะขอบอก)
เพศ :: หญิงเจ้าค่ะ (ไม่อยากเชื่อ)
งานอดิเรก :: จิ้นวาย (โฮะ ๆๆๆๆ)
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น