ปลื้มเป็นที่หนึ่ง

ที่เค้าบอกว่าอย่าไปวิ่งตามหาความรักเลย ถ้าถึงเวลาของมัน แค่อยู่เฉยๆ โลกก็จะเหวี่ยงคนที่ใช่เข้ามาให้เอง

แล้วถ้าคิวสละโสดมันยาวจนไม่ถึงผมง่ายล่ะครับ?

แล้วถ้าไปมักไทกรุงเทพที่หล่อ รวย แบบที่ผมเป็นขี้ดินเพิ่นเป็นบั้งไฟเทิ่งฟ้าแบบนั้น

ผมสิมีสิทธิ์บ่ครับ?

เว้าแล้วกะ ‘พระเจ้าครับ ท่านสร้างคนหน้าตาดีปานนี้มาแล้ว หวังว่าท่านสิบ่ลืมสร้างเนื้อคู่มาให้ผมนำเด้อครับ ก่อนอายุ 26 ปีหน้า ลูกซ้างบ่ขอบ้าน ขอรถดอกเด้อครับ ขอมีผัวเป็นตัวเป็นตน เป็นคนสองขา ที่นิสัยหล่อ นิสัยรวยกะพอเด้อครับเด้อ สาธุ 58 หรือ 60 กะได้เด้อท่านน!’

นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการส่วนตัวของไรท์นะคะ ไม่อนุญาติให้นำภาพ และเนื้อเรื่องไปใช้ต่อ 

ถ้าเจอ 'ชั้นจะฉาบแกร~'

เรื่องนี้ฟีลกู๊ด เป็นภาษาอีสาน แต่มีคำทับภาษากลางให้ค่ะ 'มีให้=มีบ้าง' มีแค่ช่วงต้นๆ เลยค่ะ 555555

ไรท์เป็นคนกรุงเทพโดยส่วนมากค่ะ ก้ากกกกกก

ทวงนิยาย เม้าท์มอยกันได้ที่ 

TikTok @Bowkon

X @Bowkonkanok