เพิ่อน(มี)รัก

ข้อมูลเบื้องต้น

 ..... มาในวันหนึ่งเป็นวันเปิดเทอมวันแรกของ ชั้น ม.ต้น เด็กใหม่ก็รีบมาที่่ โรงเรียนกันแต่เช้ารวมถึงตัวผมด้วย 5555 อย่างนี้และพึ่งย้ายโรงเรียนมาวันแรกก็ต้องรีบมาซะหน่อย เข้าเรื่องเลยน่ะครับ วันที่เปิดเทอมมาช่วงแรกๆเราก็จะเริ่มปรับเข้าหากันและจะค่อยๆสนิทกันไปเรื่อย เหมือนผทกับเธอคนนั้นที่ค่อยๆคุยกัน อยู่กลุ่มเพื่อนเดียวกัน ตอนแรกผมก็ยังไม่ได้แอบชอบ เขา เลยแต่พอเวลาผ่านสักพัก ตอนนั้น อยู่ประมาณ ม.2 ประมาณก็แกล้งกันกับเพื่อนในกลุ่ม และผมก็แกล้ง เธอคนนั้นแรงไปด้วยสิเอาส่ะงอลผมไปนานมาก กล้านตัว ผมก็ง้อๆ ไปเรื่อยๆ เออ ผมลืมบอกไป ถ้าผมคิดว่าตัวเองถูกผมจะไม่ง้อใครเลย แต่เธฮเป็นคนแรกที่ผมง้อ แต่ผมชอบเวลาเขางอลมันรู้สึกน่ารักดี 5555 ทำให้ผมเริ่มมาคิดตอนที่ผมง้อ เธอ ผมชอบเธอรึป่าว คิดถามตัวเองวน ไปซ้ำๆ หลายรอบ เพราะความรักของบางคนอาจจะเกิดจาก การชอบเรื่องหน้าตา นิสัย ต่างๆ แต่ผมชอบตรงที่งอล แล้วผมง้อ เพราะ ผมคิดว่า ผมนั้น อยากจะเป็นคนที่ง้อ เขาตลอดไป แต่คงเป็นได้แค่ความฝัน เล็กๆ อย่างหนึ่งและครับ ที่ ผมทำไม่ได้ และไม่อยากทำอีกเลย ผมแอบชอบเธอที่หนักๆมากๆเลย ช่วงตอน ม.3 - ม.4 เพราะคงเป็นความผูกพันธ์ความสนิทด้วยและเลยทำให้ตอนนั้น หลง เขามาก ทำทุกอย่างให้ได้อยู่ใกล้ๆ ตลอดไป แต่ทำยังไงได้ล้ะครับ หน้าตาเราก็ไม่ได้ดีอะไร เธอ คนนั้น ก็น่ารัก สวย เป็นคนเก่งที่สุดคนหนึ่งเลยก็ว่า ได้บางทีที่ผมไปแอบไปดูตาม เฟา อินสตราแกรม ทวิตเตอร์ เขาแล้วเห้นถ่ายรูปคู่กับคนอื่นคนนู้นทีคนนี้ที ผมอยากเป็นคนข้างๆที่ยืนอยู่ด้วยกันทุกครั้งทุกเวลา..... แต่ก็รู้ว่าคงเป็นไปได้ยากเพราะพอขึ้นม.ปลาย กันมาก็เริ่มห่างกัน คุยกันน้อยลง จากเมื่อก่อน จนผ่านเวลามา อีกหนึ่งปี จนตอนนี้เราสองคนก็อยู่ ม.5 กันแล้วเร็วจังเลย ฮือๆๆ จะได้เห็นหน้ากันบ่อยๆอีกแปปเดียวเอง ผมเริ่ม ถามตัวเอง ว่าเมื่อไรจะพร้อมที่จะบอกไป กับ การที่ พิมพ์ คำว่า รักไป ไม่ยากตรงไหนหรอ มันยากตรงที่ เรายังไม่แน่ใจว่า เธอคนนั้นมีแฟนรึยังเพราะไม่เคยบอก แต่เธอก็มีเพื่อนหรือแฟนก็"ม่รู็สนิทกันมากไปไหนไปด้วยกันตลอด ผมเลย ตัดสินใจในการ บอกไปว่าผมรักมากแค่ไหน วันนั้นผมก็พิมพ์ไป ว่า รักน่ะ เรารักมานานแล้ว เฟสขึ้น ว่าออนไลน์สักพัก ก็ขึ้นว่า ออฟไลน์ และก็ไม่ตอบผมอีกเลยสองวัน และ กำลังเปิดเฟส เขาไป เจอ เธอคนนั้นขึ้นตัสคบกันกับคนนั้นคนที่เธอสนิทมาก นั้นก็ทำให้ผมรู้คำตอบแล้วว่า เธอคนนั้นจะตอบว่าอย่างไร ผมก็เริ่มที่จะตัดใจในช่วงนั้นผมรู้เลยว่าตัวเองเศร้าแค่ไหน กลางวันไม่ลงไปกินข้าว พอเปิดฟังเพลงน้ำตาก็จะชอบไหลไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม จนผ่านไปได้สักพัก แผลเก่าก็เริมจางหายแต่แผลใหม่ก็เหมือนจะมาใหม่ จู่ๆ ผมก็ทักเขาไปชวนคุยอีกรอบ เขาก็คุยเล่นกับผมเหมือนเดิม แตต่างจากเดิมคืดเวลาในการตอบกลับ จนถึงช่วง งาน open house ของมหาลัยหนึ่งผมก็ชวนเธอไป ตอบว่าไปสิ วันนั้นเองผมก็มีความสุขปนกับความทุกข์ไปด้วยเพราะ พอลงมาบีทีเอส ก็เห็นว่า นัดแฟนไปด้วย ..... ตอนนั้นมันรู้สึก ยังไงบอกไม่ถูก แต่ก็ยังว่าเราอยากไปเอง ผมก็จะเดินตามหลัง เขา ไปทุกที่ๆเเขาจะพาไป เห็นภาพทุกอย่างว่ารักกัรขนาดไหน แผลใหม่ผมก็มาตอนนี้และครับ จนถึงตอน กลับแฟนเขาบอกว่ากับๆเพื่อนน่ะ นั้นคือ ผมเพราะเขากลับช้า กว่า ผมจึงบอกว่าได้สิ ดูแลให้อย่างดีเลยน่ะ แต่ ใน สถาณะเพื่อนคนหนึ่ง จนมาถึงตอนนี้ผมก็ควร ที่จะอยู่นิ่งๆ และ จะไม่ไปหา ผลใหม่อีก .........