เธอคือของขวัญสำหรับฉัน... [ นิยาย เพลงของขวัญ ]

เนื้อเรื่อง

              เรื่องราวต่างๆของผม'เนส'ที่ไม่มีใครได้เคยฟัง แต่ก็มีคนๆนึงที่ได้ฟัง.....เธอคนนั้นคือ'อุ้ม' เพื่อนสาวของผม....

 ..........แต่ผมไม่คิดกับเธอแค่เพื่อนเคยซักครั้ง.......

ผมมีความสุขทุกครั้งที่ได้พูดคุยกับเธอ ได้เล่าเรื่องราวต่างๆให้เธอได้ฟัง....

ทุกๆครั้งที่ได้พบหน้าเธอผมรู้สึกว่าโลกนี้หน้าอยู่ขึ้นหลายล้านเท่า!!
         แต่ผมก็ไม่รู้เลยว่าเธอคิดอย่างไรกับผม....ผมจึงตัดสินใจที่จะถามเธอคนนั้น!!!
"อุ้ม...."
"อ้าว!! เนสมีไรหรอ หรือว่า...มีไรมาเล่าให้เราอีกล่ะ"
"คือ เรามีอะไรจะถามเธอหน่อยอ่ะ"
"อะไรล่ะว่ามาสิ"เอาแล้วไง จะถามว่าอะไรดีล่ะถามว่า 'เธอคิดกับเราแบบไหน' ฮึ้ย!! เอาไงดีล่ะ แบบนี้ดีกว่า!
"เธอมีคนที่ชอบอยู่รึเปล่า"
"ก็...มีนะ"

เพล้ง!!
จบเลย! จบทุกอย่าง! หมดกัน!
...และผมก็ต้องยอมรับทุกอย่าง...
และอีกหลายปีต่อมา

           วันนี้เป็นวันที่ผมและเพื่อนๆจบการศึกษา  และผมตัดสินใจว่าจะบอกเรื่องราวทุกอย่างกับอุ้ม!!
"อุ้ม"
"อ้าวเนส มีอะไรอ่ะ "
"เรามีไรจะบอก"
"ได้เลย ไหนๆ ก็จะจบแล้ว เราก็มีจะบอกด้วยล่ะ"
"เรา...." อายอ่ะ>/////< ไม่เคยทำแบบนี้เลยนะ
"...."
"เรา....ช....ชอ...ชอบ...."
"......."
"เราชอบ....เธออ่ะ><"
"เราก็ชอบนาย"
"ห๊า!?!?"O[]o ช็อกจริง ไรจริง
"จริงๆ"
"ได้ไงอ่ะ ตอนนั้นเราถามเธอ เธอบอกว่าเธอมีคนที่ชอบแล้วไม่ใช่หรอ"
"อือ คนๆคือนายอ่ะแหละ" นี่เราเข้าใจผิดมาตลอดเลยหรอเนี่ย..
"งั้นเรา...ม.."
"เป็นแฟน!!"
"เฮ้ย!"
"ล้อเล่น^^"
"อ้าว"
"ต่อไปเราก็ต้องเรียนมหา'ลัย ใช่ป่ะ"
"อือ"
"เรายังเรียนกันอยู่เลยนะ แต่ถ้าเรายังรักกัน นายก็ต้องรอเราได้สิ"
"ได้! ขนาดเราแอบชอบเธอตั้งสามปี ทำไมแค่รออีกห้าปี จะทำไม่ได้ล่ะ"
"งั้นขอบคุณนะ ที่จะรอกัน" แล้วอุ้มก็เข้ามากอดผม ผมรู้สึกว่าเธอร้องไห้..
"อุ้ม ร้องไห้ไหมอ่ะ"
"เราแค่ดีใจอ่ะ ที่เนสจะรอเรา"
"แต่อุ้มต้องสัญญากับเรานะว่า จะไม่ผิดสัญญาอ่ะ"

หลังจากนั้น ผมก็ได้แต่รอ แต่ผมก็ดีใจที่อุ้มก็รักผมเหมือนที่ผมรักอุ้มนะ

หลังจากนั้น ห้าปี
ผมได้มารวมตัวกับเพื่อนที่จบรุ่นเดียวกัน และคนๆนึงที่ผมสัญญาไว้เมื่อห้าปีก่อน

"อุ้ม!"
"เนส!"
"เรายังรักอุ้มเหมือนเดิมนะ แล้วอุ้มล่ะ"
"เราก็......."
"......."ลุ้นอ่ะ>< ถ้าอุ้มไม่ได้รักผมแล้วล่ะ.....
"เราก็ไม้ได้..........."ห๊า!!ไม่นะ....
"..........."จู่ๆน้ำตามันก็ไหล....
"เราก็ไม่ได้รักนาย...ก็บ้าแล้ว!!!!" แล้วอุ้มก็โผล่เข้ามากอดผม
"เรายังรักเหมือนเดิมใช่ไหม" ใจหายหมดเลยอ่ะ
"อือ"
"งั้นไม่รอล่ะ"
ผมคุกเข่าลงแล้วแล้วหยิบกล่องกำมหยี่สีแดง
"งั้นเรา แต่งงานกันนะอุ้ม...."
"อืม......"
"ตอบมาสิ"
"ตอนนี้เราก็เรียนจบกันแล้ว แล้วเราก็ยังรักกัน"
"ใช่ๆ"
"งั้นก็...."
"><"
"ตกลงค่ะ" ผมรีบสวมแหวนให้อุ้ม แล้วโผล่เข้าไปกอดอุ้ม
เฮ้ๆๆ เสียงของเพื่อนๆ มันเบามากสำหรับผมในตอนนี้
"อุ้มคือของขวัญที่ดีที่สุดของสำหรับผม เลยล่ะ"
"เนส ก็เหมือนกันค่ะ"