Hide and Seek. มาเล่นซ่อนหากันเถอะ[นิยายเพลง Hide and Seek ]

เนื้อเรื่อง

   ในปัจจุบันนี้ยังมี บ้านเรือนที่ไม่มีมนุยษ์พักอาศัยที่ใครๆเขาเรียกกันว่า'บ้านร้าง' มีเพียงสิ่งที่ใครๆเรียกกันว่า'วิณญาญ' ที่ยังคงวงเวียนอยู่รอบๆ....
แอ๊ด.....
เสียงฝีเท้าของ เด็กหนุ่ม และเด็กสาว ดังขึ้นในความมืด....
"เร็วๆสิ 'ไอ' "
"แต่ฉันกลัวนะ'คาสึคุง'"
"เรื่องแค่เอง ตามมาเถอะชักช้าอยู่ได้"
ติ๊งต๊อง!!
เรียกปริศนาดังขึ้น
ติ๊งต๊อง! ติ๊งต๊อง!
"เสียงอะไรว่ะเนี่ย!!"
"คาสึคุง ไม่ดีนะ ไปพุดแบบนั้น"
"หึ! ฉันไม่กลัวหรอกน่า! ฉันมาที่นี่ก็เพื่อนพิสูจน์นะ ไอ"
"แต่ว่า...."เด็กหนุ่มกุมมือของเด็กสาวเอาไว้ทั้งสองข้าง
"เอ๊ะ!! ฉันบอกว่าไงล่ะ หัดฟังกันบ้างสิ ไอ!!"
"แต่ฉันกลัวนิน่า"
"ไอ ฉันอยู่ทั้งคนคนนะ"
"....."
"ฉันจะปกป้องเธอเอง"
และหลังจากนั้นเด็กหนุ่ม และ เด็กสาวก็เดินยังชั้นสอง....
ตื๊งต๊อง!
ตึ้ง! ตึ้ง! ตึ้ง!
"เสียงมันเริ่มดังแล้วนะ คาสึคุง"ไอพูดด้วยเสียงที่สั่นเทา...
ตึ้ง! ตึ็ง! ตึ็ง!
ตึ้งต๊อง! ตึ้งต๊อง
"คาสึคุง!!"เด็กหนุ่มไม่ยอมพูดอ่ะ
ตึ้งต๊อง!
"คาสึคุง.....กรี๊ดด!!"
จู่ๆก็มีเด็กผู้หญิง อายุราวๆประมาณราวเดียวกันกับทั้งสอง ผมยาวสลวย ผิวขาวซีดเผือก ตาขาวกลายเป็นตาดำ ลูกตาสีแดงแพรวพราวชอนน่าหลงใหล ปากเรียวยาวได้รูปสวยกำลังแสยะออกมาอย่างน่าสยดสยอง...
"ตึ๊งต๊อง มาเล่นกันเถอะ"
เพียงแค่เธอคนนี้พูดออกมาเท่านี้ คาสึ และ ไอวิ่งออกขึ้นไปบนชั้นสาม
ตึ๊ง! ตึ๊ง!เสียงฝีเท้าของทั้งสองดังและรัวมาก
ปึก! โครม! 
คาสึเข้าไปในห้องที่ใกล้ที่สุด และได้ทิ้ง ไอไว้ข้างนอกเพียงคนเดียว
ปัก! ปัก!
"คาสึคุง เปิดประตูให้ฉันด้วย"ไอทุบประตูร้องออกมามาด้วยความกลัวสุดขีด...
"....."เด็กหนุ่มเงียบไป
"คาสึคุง คาสึคุง!!!"เด็กหนุ่มเงียบไป ปล่อยให้เด็กสาวไว้เพียงลำพัง
"คาสึคุง!! อย่าทิ้งฉันไว้คนเดียวนะ!! กรี๊ดดดดดดด"จู่ๆมีควันปริศนาสีดำสนิทปกคุมร่างกายของเด็กสาว...
"กรี๊ดดดดดดดดด"เสียงกรี๊ดของเด็กสาวดังสนั่นไปทั้งบ้านร้าง แล้วทุกอย่างก็จมเข้าสู่ความเงียบงัน...
เด็กหนุ่มจึงแอบเปิดประตูเพียงเล็กน้อยเพียงมองออกไปข้างนอก แตพบเพื่อนสาวที่เขาพามาด้วยกำลังลุกขึ้นอย่างช้าๆ 
.
.
.
"ตึ๊งต๊อง!"
เด็กหนุ่มสดุ่งโหยงแต่รีบปิดประตู เพราะนี้ไม่เสียงของเด็กสาวปริศนาแต่เป็นเสียงของไอ!!
"ตึ๊งต๊อง คาสึคุง เปิดประตูให้เราหน่อยสิ"เด็กหนุ่มกระสับกระสาย หัวใจเป็นไม่เป็นจังหวะเพราะไอ...ไอไม่ใช่คนเดิมอีกต่อไป กลายเป็นปีศาจที่น่ากลัวสำหรับเขาในตอนนี้
"คาสึคุง เปิดประตูให้เราสิ แต่...ถึงเธอจะไม่เปิดแต่เราก็สามารถเจ้าหาเธอได้นะ"เมื่อเด็กหนุ่มได้ยินเช่นนั้นจะรีบหาที่ซ่อน 
ปึก! ปึก!
เด็กหนุ่มตัดสินใจวิ่งไปที่ประตุที่เชื่อมไปอีกห้อง..
เอี๊อด เสียงเปิดประตูดังอย่างน่ากลัว
เด็กวิ่งขึ้นไปบนชั้นสาม....
ตึก ตึก 
เสียงฝีเท้าของเด็กหนุ่มดังขึ้นครั้งราว
ร่างที่ไร้วิญญาณของเด็กสาวเดินขึ้นชั้นสามอย่างช้าๆ
เด็กหนุ่มวิ่งเข้าไปซ่อนตัวอยู่ในห้องนึงในชั้นสาม....
ร่างไร้วิญญาณนั้นเดินขึ้มมาถึงขั้นสาม...
"คาสึคุง อยากเล่นซ่อนหาสินะ"
เสียงลมหายใจของเด็กหนุ่มเร็วมาก หัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะด้วยความกลัว
"งั้นซ่อนตัวให้ดีๆนะ"
ตอนนี้เด็กหนุ่มเข้าไปหลบซ่อนตัวอยู่ในตู้เก็บของเก่าๆ ภายในห้องนั้น
"อยู่ไหนนะ" ร่างไร้วิญญาณเดินหาจนมาถึงของที่เด็กหนุ่มซ่อนตัวอยู่
ร่างนั้นเดินไปก้มมองลงไปดูใต้เตียงโทรมๆ ริมห้อง
"ไม่ได้อยู่ตรงนี้นิ งั้นลงไปดูตู้เก็บของนั้นสิ"
เด็กหนุ่มรู้แล้วว่าร่างนั้นกำลังเดินมาที่ตุ้เก็บของซึ่งเป็นที่ซ่อนตัวของเขา แต่เขาสามรถ ขยับตัวได้
ติ๊งต๊อง!!!!  เธออยุ่นี้ไง!
"ไม่นะ ปล่อยฉันนะ ไม่!! " เด็กหนุ่มกรีดร้องโหยห้วนออกมาอย่างน่าสงสาร จู่ๆก็มีควันปริศนาอีกครั้ง ปกคุมร่างกายนั้นเอาไว้....
และไม่มีใครได้ร่วงรู้ว่าเด็กหนุ่มและเด็กสาวตอนนี้อยู่ที่ไหน.....แต่พวกเขาก็อยู่ที่บ้านหลังนั้น....รอซักวันว่าจะมีใครมาเล่นซ่อนหากับพวกเขา

..........ที่บ้านหลังนั้น..........