///ยัยตัวร้าย เกี่ยวหัวใจ นายเย็นชา (ที่โค-ต-รกวนบาทา)///

เนื้อเรื่อง

 “ ฮัลโหล หวัดดี ”  เสียงของฉันกรอกเสียงลงไปในโทรศัพท์อย่างเซงๆ -_-   เห้อเนี่ยมันวันหยุดแท้ๆใครโทรมาว่ะเนี่ย 

“ ดี  เฮ้ ติม ฉันมีข่าวมาแรงวุ้ย เฮ้อย่าเพิ่งหลับสิ นี่ข่าวด่วยนะเว้ย  ”  เสียงยัยเวน์พูดรัวซะจนฟังไม่รู้เรื่อง    “  อะไรฟ่ะ  โทรมาได้ตอนตี3 แล้วมีไรละ”

“ แกเคยรู้ไรมั้งฮะ รู้ป่ะว่าจะมีนักเรียนลูกครึ่งย้ายมาที่ห้องเราเว้ย”  ยัยนั่นกรอกเสียงระอาเต็มทนกลับมา  “ แล้วไง โรงเรียนเราก็ชื่อดังตั้งอันดับ2 ของโลก แกจะตื้นเต้นหาพระแสงอะไรฮะ “ “ แกจะรู้ไร ก็ยัยนักเรียนนั่นเป็นลูกคนรวยม๊ากๆ เลยแล้วก็สวยม๊ากกกกก เลยนะ แกยอมเรอะ” “ เออชั่งมันเหอะ ใครจาสวยมาจากไหนก็ช่างเหอะ มีเรื่องแค่นี้ใช่ป่ะ บาย” ฉั้นกดวางสายในที่สุด เห้อใครจะทนฟังยัยเวน์นั่นพูดละ มีหวังหูแฉะแน่

   เออ...ใช่ ฉั้นลืมแนะนำตัวอ่ะนะ เอาใหม่นะ ฉั้นอ่ะชื่อ ไอ-ติม เพื่อนๆเรียกว่าไอ้-ติม  อ่ะๆ  ฉั้นไม่ได้เตี้ยเหมือนนางเอกนิยายเรื่องอื่นน้า ฉั้นสูงตั้ง 174 เชียวน้า  บุคลลิกก้คือ ห้าวๆ ร่าเริง หัวเราะง่าย แล้วก้ชอบมัดผมข้างเดียวด้วย (ดูเหมือนทอมนะว่าม่ะ)  ฉันอยู่โรงเรียนเซน์ยอช์ โรงเรียนพวกลูกคุณหนุอ่ะนะติมมีเพื่อนอยู่หลายคนอ่ะขอนับก่องน้า 1.. 2 ...4 ...5 ...8.... 9  ฮุ้เยอะน้าเนี่ยนับแล้วรวมทั้งหมดได้ 2 คนคะ ก้อยากแนะนำคะเพื่อนๆแต่ละคนอ่ะ

     คนแรกที่ติมนิทหนมสุดก้คงจะเป้นไอ้เวน์เพื่อนจอมแสบ จอมเจ้าชู้  ชอบแกล้งเพื่อน น่าตาน่ารักม๊ากๆๆๆ (ไม่ได้โม้น้า) ตาโต ผมงี้เดาขลับ จมูกโด่ง ชอบปล่อยผมอ่ะ น่ารักแบบคุณหนุอ่ะ หนุ่มๆงี้จีบตรึมเลย

    คนที่สองนะ  ชื่อแสตมป์ เรียกมันว่า แตมป์ นิสัยดี ร่าเริง พูดมาก(กว่าไอ้เวน์) ชอบหัวเราะ (เป็นบ้าป่ะเนี่ย)  ยัยนี่ก็สวยอ่ะ ตาโต ผมสีน้ำตาลยาวสไลด์  จมูกโด่ง  สวยแบบเหละที่วัยแรดต้องการคะ *-*

ไม่ต้องแปลกใจหรอกคะว่าทำไมชื่อแต่ละคนแปลก ก็โรงเรียนระดับคุณหนูนี่คะ ไฮโซ ทั้งน้านหละคะ ไอ้เวน์เนี่ยพ่อมันเป็นนักการเมืองชื่อดังเลยน้า วันๆไม่ต้องทำไรนั่งนับแต่เงิน  ส่วนไอ้แตมป์พ่อ-แม่มันเป็นท่านทูตเดินทางไปมาประสานงานให้ประเทศเชียวน้า  ส่วนฉ้านพ่อเป็นเจ้าของธุรกิจร้านไอ-ติม ชื่อดังของโลกเลยน้าขยายสาขาไปหลายประเทศเนะ( ถึงตั้งชื่อฉั้นว่าไอ-ติมไง)

รุ่งขึ้น

“ฮ้าว  ง่วงชิบ”  ฉั้นเดินลงมาจากห้องนอนอย่างง่วงสุดๆ “หวัดดีคะพี่รี่ วันนี้มีอารัยกินหรอคะ” ฉั้นทักทายพี่รี่พี่เลี้ยงประจำตัวของฉั้น ก่อนจะหาอาหารที่แม่ครัวทำไว้   “อ้าวน้องติม  ทำไมตื้นเช้าละคะ นี่เพิ่ง บ่าย 1 เองนะคะ”  “ก็เมื้อคืนติมนอนเร็วนี่คะ เลยตื้นเช้ากว่าทุกวันนะคะ”

วันนี้มี สปาเกตตี้อบชีส  สูตรพิเศษ  อืมนี่ละของโปรดฉั้นเลยละยิ่งชีสเยอะๆ สุดยอดเลยละ   “พี่รี่  วันนี้ทำไมมันไม่อร่อยอ่ะคะ  มันเลี่ยนแปลกๆอ่ะ”  “เอ่อ....คือ...วันนี้น้องเวน์ น้องแตมป์ เค้ามาอยู่เป็นเพื่อนน้องติมน่ะคะ”  ฉั้นโกรธคะ ฮื่ม ฮื่ม อะไรกันเนี่ยยัยพวกนั้นเป็นพวกลูกคุณหนูแต่มาทำอาหาร(ขยะ)ให้ฉั้นกินงั้นเรอะ  “แตมป์  เวน์  ออกมาเลยแกทำอาหารแป๊ะอาไรให้ฉั้นกินเนี่ยฮะ”

ฉั้นวีนแหลกคะ หิวก็หิว ให้กินอาไรก็ไม่รู้เนี่ย     “ว่าไงจ๊ะ  ไอ้ติม”เสียงยัยเวน์แหววมาแต่ไกลพร้อมด้วยเสียง  !!! ครึก เคร้ง  เคร้งๆๆ!!!!!   ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเสียงอะไร  พวกนั้นมาพังครัวฉ้านนนนนน  แง แง  *--*

แล้วตัวการก้โผล่มาคะ  “แกทำไรครัวฉ้านนน ฮะ  จ่ายค่าเสียหายมา 2 หมื่น เดี๋ยวนี้ ”  “ไอ้งก พวกเรายังไม่ได้ทำไรส้ากกะหน่อย ทำโวยไปได้  เออนี่ชิมรึยังสปาเกตตี้สูตรเจ๊แตมป์มาเองเลยน่ะเว้ย ฮะฮะๆ” ไอ้แตมป์พูดแบบรัวปากไม่หยุดโดยไม่ได้ดูน่าดาอาหารของแกเล้ย

“ อยากบ้าตาย  ป๋าแกไปไหนละ ถึงปล่อยแกมาด้ายย ฮะไอ้แตมป์”

“ช่างป๋าฉั้นสิ ฮึ ป๋านะป๋าจะไปต่างประเทศก็ไม่บอก  เฮ้อ ติมวันนี้ไปช็อปกันเหอะน้าๆ น้าติมสุดสวย”

“เอ้ากินซักทีดิ สปาเก็ตตี้เย็นหมดแล้วนะ ฉั้นอุตสาตั้งใจทำ”

และแล้วอาหารมื้อนี้ก็ทำให้ฉั้นไม่อยากกินสปาเก็ตตี้อบชีสไปอีกนาน ถ้าฉั้นไม่กินพวกมันก้จะน้อยใจเอา ทำไงได้ละ คนสวยละเซ็ง

ตอนบ่าย  หลังจากที่ฉันกระเดือกอาหารพวกนั้นจนย่อยเป็นอินสุรินทร์(เกี่ยวไหมคะ) พวกเราก็แปลงร่างขาตัวเองให้เป็นขาช็อป มาเดินเที่ยวห้างซันเทน์(กรุณาผวนคำคะ) อะ  ยัยพวกนี้ลากฉ้านไปไหนนนน  ก็รู้ๆกันอยู่ว่าฉั้นไม่ชอบดุหนังพวกรักๆใคร่  ฮื่อๆ ฮึก หนังพวกนั่นเหละที่ฉ้านเกลียดและกลัวเป็นที่สุดอ่ะ

“เฮ้ย ติม  แกจะทำหน้าเป็นหมาปวดขี้อีนานปล่าวว่ะ” ไอ้เวน์ที่มองหน้าฉั้นอยู่นานก็พูดขึ้นมาด้วยความเอืยมระอาปนรำคาญ

“ แกก้รู้ว่าฉั้นไม่ชอบหนังรักๆแบบนี้ แกยังมีความอุตสาห์ลากฉั้นมาเนี่ยนะ ไอ้เพื่อนบ้า  โว้ยเมื่อไหร่มันจะจบว่ะ” ฉันตะโกนเสียงดังจนคนอื่นๆหันหน้ามามองพวกเรากันทั่วโรงหนัง

“นี่หล่อน  แกไม่ชอบแล้วแกจะมาดูทำพระเจ้าเหาอะไรห่ะ  แกรบกวนสมาธิการดูหนังของฉั้นแล้วก้คนอื่นๆนะย่ะ ฮึ”  สิ้นเสียงฉั้นก็มียัยหมูอ้วนคนหนึ่งตะโกนตอกกลับมาอย่างไม่พอใจ

“!!แล้วหมูอ้วนอย่างแกเกี่ยวไรด้วยละฮ่ะ  ทำไมล่ะห่ะ ยัยอ้วนหมูตอน ฉั้นไม่ได้ว่าแกสักหน่อยอย่ามาหาเรื่องได้ไหมฮ่ะ ยัยอ้วน !!” ตอนนี้ยัยติมคนนี้ต้องรีบโกยอ้าวก่อนที่ยาทาโร่ทั่งหลายจะมารุมยำที่หน้า(สุดสวย)ของฉั้น

“แฮกๆ  แฮกๆ  ไอ้ติมรอด้วยยยยเด้” เสียงยัยเวน์ตะโกนตลอดทางที่ฉั้นโกยอ้าว

“ติม  พวกมันไปกันหมดแล้ว หยุดวิ่งซะทีดิ” อันนี้เสียงอ้แตมป์มัน

ตอนนี้ฉันอยู่ที่สวนสาธารณแห่งหนี่งใกล้กับห้างที่พวกเราไปดูหนังกัน พวกยัยเวน์กะอ้แตมป์กำลังบริหารปากเทศนาฉันอยู่ T_T

“เออ เออ รู้แล้วน่า เออไม่บ่นจะไม่มีใครว่าพวกแกเป็นใบ้หรอก”ฉั้นหันไปรอบๆเพื่อหาที่นั่งให้กับพวกยัยปากกรรไกรั่ง2อยู่  ก็หันไปเจอะกับโต๊ะม้านั่งแบบยาวอยู่ตัวนึง

“เออ ข้าน้อยรับทราบ แต่ก่อนที่จะบ่นต่อไปพวกแกไปนั่งตรงม้านั่งโน่นก่อนม่ะ ฮ่ะ”

“เออ ก็ได้ แต่ยังเคียร์ไม่จบนะ  แกมันต้องโดนซะบ้าง” ยัยแตมป์พูด หลังจากหยุดบริหารปากตัวเองไปพักนึง

พวกเรามุ่งหน้าไปยังม้านั่งตัวยาวที่ติดกับสวนดอกไม้ พอพวกนั้นจะหย่อนก้นลงม้านั่งก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้นมา

 แฮ่กๆ แฮ่ก..ปึ๊ก

“เฮ้ยไหงทำเงี่ยอ่ะ “ จะไม่ให้พูดได้ไงอ่ะ อยู่ก็มีผู้ชายคนนึงวิ่งมาจากเกาหลีหรือไงไม่ทราบ(ก็ตัวขาวใสม๊ากๆเลยอ่ะ) มาชิงนั่งม้านั่งที่พวกเรากำลังจะนั่งอ่ะ

“แฮ่กๆ .....ไง .....มองอยู่ได้ ไปนั่งที่อื่นดิ” ดูมันๆ มาแย่งที่คนอื่นยังจะไล่เค้าอีกมีหรือไอ้แตมป์มันจะยอมสงบปากสงบคำ

“ พี่พูดงี้ก้สวยดิฮ่ะ  มาแย่งม้านั่งคนอื่นยังงี้แล้วยังมาไล่เค้าอีก ถามจริงเหอะ หน้าพี่ทำด้วยอะไรห่ะ ไหนเงยหน้าขึ้นมาดิ๊ อยากเห็นหน้าว่ะ ผู้ชายหน้าด้านน่ะหย้ามันจะเป็นไง”  เอาแล้วไงไอ้แตมป์ของขึ้นแล้วไง ฮึๆ เล่นกะใคร

“อ้าวน้อง แล้วคนหน้าบางอย่างน้องเกี่ยวไรด้วยครับ พี่ไม่รุ้หรอกนะว่าม้านั่งตรงเนี่ยมันเป็นของใคร พี่รู้แต่ว่าใครนั่งก่อนคนนั้นย่อมจะได้เป้นเจ้าของม้าตัวนี้ครับ เพราะฉะนั้นกรุณาเชิญไปไกลๆด้วยครับ  พี่อยากชมวิวที่ในดีๆกว่ามองพวกน้องๆมายืนบังให้ดูนะครับครับ โดยเฉพาะน้องคนนี้” นายหน้าด้านคนนี้เงยหน้าขึ้นมาแล้วบรรยายอะไรต่อมิอะไรสุดท้ายก็ชี้ขึ้นมาทางยัยแตมป์

โอ้ พระพุทธ(นับถือศาสนาพุทธน่ะ)จ๊อด  นายหน้าด้านนั่นเงยหน้าขึ้นมา ฉันแทบจะลมจับ เฮ้ย หล่อคะหล่อ หล่อม๊ากๆ จมูกโด่ง ผมซอยๆสีเงินเข้ม รับกับใบหน้าสีขาว ใส ปากเรียวอิ่มชมพู ดวงตาคมปราบ คิ้วเข้ม อยากบอกว่าเนี่ยละเสป็กไอ้แตมป์มัน  แต่ไอ้แตมป์มันคงไม่ชอบผู้ชายปากเหล็กเรียกพี่หรอกนะ  ว่าม่ะ  แต่หล่อคะหล่อมาก อิอิ (ยังไม่เลิกนะแก)

“นะ..นะ นาย.....ว่ะ..ว่าไงนะ”ยึ้ยเสียงน่ากลัว

“อ้าว  ดูน้องก้เป็นคนสมประกอบ น่าจะไม่ใช่คนต่างด้าวนะครับ แต่ทำไมฟังพี่พูดไม่ออกละครับ *-*”

“ ฮึ้ย แก ..แก ตาย ......ย้าก” ว่าแล้วว่ายัยนี่ต้องโกรธแน่เลย ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยมีใครมาต่อกรถึยงกับยัยนี้ชนะสักคนเลย เพิ่งจะเจอก็วันนี้เหละ ไอ้แตมป์มันพูดจบก็ไปคว้าไม้(เอามาจากไหนคะ)มาจากไหนก็ไม่รู้ วิ่งไล่จะฟาดนายหน้าหล่อนั่น(เปลื่ยนสรรพนามเลยนะย่ะ)