「僕の日記」。บันทึกของผม

ผมปล่อยให้แสงสว่างสีขาวแสบตาจากโน้ตบุ๊คส่องกระทบใบหน้าเรียบเฉยของผมอยู่นาน ก่อนที่จะตัดสินใจเขียนเรื่องนี้ขึ้น
 นี่ไม่ใช่นิยาย ผมคงต้องขอบอกไว้ก่อน

นี่คือบันทึกของผม

ผมไม่ปกติ
นี่คงเป็นสิ่งแรกที่ผมคงสามารถบอกพวกคุณได้
คุณเคยรู้สึกเหมือนมีรูกลวงๆข้างในอกนั่นมั้ย?
รู้สึกถึงความว่างเปล่า และมืดมนในนั้นรึเปล่า?
นั่นแหละสิ่งที่ผมเป็น

ตั้งแต่เด็ก ผมมักมีความสุขกับการอ่านข่าวฆาตกรรมตามหนังสือพิมพ์เก่าๆที่ใช้ห่อของ อ่านมันอย่างละเอียด แล้วตัดรูปเก็บไว้ เมื่อทำแบบนั้นรูกลวงๆในใจผมก็เหมือนจะหดเล็กลง ช่วยให้ผมไม่รู้สึกว่างเปล่าเหมือนก่อนหน้า

แต่การทำแบบนั้นก็ไม่ได้ช่วยอะไรมากมายนักเมื่อเวลาผ่านไป ผมก็ต้องหาวิธีอุดรูในใจนี้ไปเรื่อยๆ เริ่มจากตัดภาพจากหนังสือพิมพ์ ล้วงปลาในบ่อมาสำรวจรูปร่าง เก็บสัตว์เล็กๆไว้ในกล่องปิดทึบแล้วปล่อยให้ตายเพื่อสังเกตอาการ ไปจนถึงเริ่มต้นผ่าอะไรซักอย่างที่พอหาได้

แล้วมันก็ไม่พออีกต่อไป