เซเร็น ทวีปแห่งสงคราม

  ประจัญบาน!

 ลุย

  ฆ่ามัน ฆ่ามัน

        ณ ทุ่งหญ้าที่แห้งแล้ง มีเพียงลมที่พัดมาอย่างอ่อนๆ เท่านั้นที่ทำให้มันดูมีชีวิตชีวา กลายเป็นทุ่งที่เต็มไปด้วยเลือดโดยฉับพลัน เสียงตะเบ็งแข่งกัน เสียงกรีดร้อง เสียงของอาวุธปะทะช่าง รื่นหูราวกับลมพัด

  แม่ทัพ ปูลาสกี้ กำจัดไอ้ยักษ์นั่นมีเสียงตระโกนมา

 ทุกคนที่ชุลมุนอยู่ หยุด และมอง สิ่งที่ใหญ่กว่าภูเขาเดินเข้ามา มันเป็นหินสีน้ำตาลที่เชื่อมด้วยแสงสีแดง มันเพียงกระโดดมาก็ทำให้แผ่นดินสนั่นหวั่นไหว หรือ แม้ทำให้บางคนร้องไห้ มันเดินมาอย่างใจเย็น บางคนวิ่งไปฟันมัน แต่เพียงมันกระทืบเท้า ทุกชีวิตในรัศมี สิบเมตร ก็กระเด็นกระดอน

พับ พับ พับ

พับ พับ พับ

 เสียงฝีเท้าม้าฟาดฟัน พวกศัตรูที่เกรงกลัวไปกองกับพื้น และควบไปจนถึงหน้า ไอ้ตัวใหญ่นั่น และ ก็กระโดด สูงจนไปเหยียบไหล่มันได้

 เยี่ยม ปูลาสกี้เสียงจากพื้นตระโกนมา

 ครับ ท่านลีโอปุลาสกี้ตระโกนแหวกกองทหารที่ กำลังมองแบบไม่ละสายตา และไม่ทำไรเลย เหมือนดูรายการในวันหยุดนักขัตฤกษ์

และ

บึ้ม!!!

................................................................................................

 ฮึ โง่จริงๆว่ะ ไอ้ลีโอเสียงดังมาจากหน้าผาบนภูเขา ที่ตรงนี้สามารถมองเห็นทุ่งเชร่าได้ทั่วทุกมุม  มีชาย ตนหนึ่งพูดเบาๆ เขาหันหลัง และเดินจากไป อย่างเงียบเชียบ โดยที่กลิ่นคาวเลือดยังคงฟุ้ง และ ศพทั้งหลาย ยังคงอยู่บนทุ่ง อย่างปริศนา