นิยาย Dek-D
พบกับประสบการณ์อ่านที่ดียิ่งขึ้น
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
เสียง... ของผม
แม่ครับ ทำไมต้องมีเสียงด้วยครับ? ถ้ามันทำให้ทรมานแล้วทำไมจะต้องมีมันด้วยครับแม่?
ผู้เข้าชมรวม
265
ผู้เข้าชมเดือนนี้
3
ผู้เข้าชมรวม
265
หมวด : หักมุม
อัปเดตล่าสุด : 21 ก.พ. 54 / 22:26 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
เนื้อเรื่อง
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
เสีย… อผม
‘แม่รับ… ทำไม้อมีเสีย้วยรับ? ถ้ามันทำให้ทรมานแล้วทำไมะ้อมีมัน้วยรับแม่?’
เสีย… อพ่อ
“แม่รับ… พ่ออยู่ที่ไหนเหรอรับ?’’
“แม่รับ… แล้วผมะไ้พบพ่อไหมรับ?’’
“แม่รับ… เสียอพ่อเพราะมาเลยใ่ไหมรับ?’’
เสีย… นินทา
“แม่รับ… ทำไมนพวนั้นถึ้อว่าแม่้วยล่ะรับ?’’
“แม่รับ… โรที่พวเราเป็นมันน่าลัวมาเลยเหรอรับ? ’’
“แม่รับ… อย่านี้ใ่ไหมรับ ที่เาเรียว่านินทา พวเาำลันินทาพวเราใ่ไหมรับ?’’
เสีย… รำพัน
“แม่รับ … ทำไมผมถึเลือเิเหมือนนอื่นไม่ไ้รับ?’’
“แม่รับ… ทำไมผม้อทรมาน้วย?’’
“แม่รับ… เสียรำพันอผม นอาแม่แล้วทำไมถึไม่มีใรไ้ยินบ้าเลย?’’
เสีย… สะอื้น
“แม่รับ… แม่ร้อไห้ทำไมรับ?’’
“แม่รับ… ทำไมแม่ไม่ยิ้มล่ะรับ? ยิ้มแล้วบอว่าไม่เป็นไร เหมือนที่ผ่านมา’’
“แม่รับ … ผมไม่อยาเห็นแม่สะอื้นอย่านี้เลย ผมะปป้อแม่เอ’’
เสีย… ัั่น
“แม่รับ… ทำไมัั่นถึ้อร้อ้วยล่ะรับ?’’
“แม่รับ… มันำลัทรมานใ่ไหมรับ? หรือว่ามันำลัมีวามสุ?’’
“แม่รับ… เสียอมันทำให้ผมรู้สึเหาัเลยรับ’’
เสีย… ฟ้าร้อ
“แม่รับ… ทำไมฟ้าถึ้อร้อ้วย?’’
“แม่รับ… ทำไมมันถึน่าลัวอย่านี้ แม่อผมแน่นๆไ้ไหมรับแม่’’
“แม่รับ... ผมหนาวัเลยรับแม่’’
เสีย… ยามเ้า
“แม่รับ… ผมเลียอนเ้าัเลยรับแม่ ผมไม่อยาไปโรเรียนเลย’’
“แม่รับ… ทำไมเวลาไปโรเรียนพวเรา้อเิน้มหน้า้วยรับ’’
“แม่รับ… ผมอยาเยหน้ามอพระอาทิย์ยามเ้าัเลยรับ’’
เสีย… หัวเราะ
“แม่รับ… เพราะอะไรเพื่อนๆถึหัวเราะผม ผมทำอะไรน่าำั้นหรือรับ?’’
“แม่รับ… ผมอยาหนี หนีาเสียหัวเราะอนพวนั้น’’
“แม่รับ… เสียหัวเราะมันน่าลัวริๆนะรับ’’
เสีย… ฝีเท้า
“แม่รับ… ผมเหนื่อยัเลยรับ ผมไม่อยาวิ่อี่อไปแล้ว ’’
“แม่รับ… ผมอยาหยุ หยุทุอย่า’’
“แม่รับ… ผมเลีย เลียเสียฝีเท้าอัวเอ เลียัวเอที่้อวิ่หนี’’
เสีย… ะโน
“แม่รับ… ทำไมผม้อเป็นผม้วยรับแม่ ทำไม้อเป็นผมที่อ่อนแอและิโร!’’
“แม่รับ… ผมอยาหายไป… หายไปาโลนี้ ’’
“แม่รับ… เสียะโนอผมะมีใรไ้ยินบ้าไหมรับแม่’’
เสีย… หัวใ
“แม่รับ… เสียึั้าในนี้ถ้ามันหายไป ะเป็นยัไรับแม่…’’
“แม่รับ… ถ้าผมหายไปะมีใรเสียใบ้าไหมรับ?’’
“แม่รับ… ถ้าผมหวั หวัให้หัวใวนี้หยุเ้น ผมะผิมาไหมรับ…’’
เสีย… อแม่
“แม่รับ… ถ้าผมอยาหายไป แม่ะไปับผมไหมรับ?’’
“แม่รับ… ผมำลัะมีวามสุ แม่ะร้อไห้ทำไมรับ?’’
“แม่รับ… ปล่อยมือและหยุเสียอแม่ทีุ่ผมไว้เถอะ อา… มันทำให้อบาผมร้อนไปหมแล้ว’’
เสีย… ท้อร้อ
“แม่รับ… ………………….’’
“แม่รับ… ผมหิวัเลยรับ ิน่อนแล้วเรา… หายไป้วยันนะรับ’’
“แม่รับ… ท้อผมร้อ’’
เสีย… ีวิ
“แม่รับ… ินเยอะๆนะรับแม่ ’’
“แม่รับ… อย่าร้อไห้สิรับแม่ น้ำาหยลบน้าวหมแล้ว…’’
“แม่รับ… อา ับ้าวมื้อนี้อร่อยริๆนะรับแม่ ’’
เสีย… อผม
“แม่รับ… หยุร้อเถอะรับแม่ ผมไม่ไ้ทิ้แม่ไปไหนสัหน่อย’’
“แม่รับ… เราะอยู่้วยันที่นี่ รนี้ ผมะอยู่ับแม่ลอไป’’
“แม่รับ… วามหิวและเสียท้อร้อ วามหมายอารมีีวิอยู่เปรียบไ้ับสิ่นี้นี่เอ’’
___________________________________________________
อำวิาร์ :)
ผลงานอื่นๆ ของ # ฟ้าฟื้น ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ # ฟ้าฟื้น
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น