แปลกใจจัง!
ทั้งๆ ที่หล่อนก็สวย เริ่ด นิสัยก็น่ารักน่าใคร่เสียขนาดนี้...แต่ทำไม้ ทำไม ไม่ยักกะมีผู้ชายสายตากว้างไกลเข้ามาบ้างเล้ย...ฮือๆๆ เพื่อนในกลุ่มก็แต่งงานกันหมดแล้ว ทิ้งให้หล่อนห้อยคานต่องแต่งอยู่คนเดียว แล้วยังจะโดนเพื่อนพ่อ โดนคนรอบข้างประณามหยามเหยียดว่า ชาตินี้ หล่อนคงไม่มีปัญญาได้แต่งงาน อีกต่างหาก!
จำเป็นอยู่เอง ที่หล่อนจะต้องไขว่คว้า ควานหา ชายหนุ่มที่เหมาะสมคู่ควรกับสาวโปรไฟล์เริ่ดอย่างหล่อน...
ระหว่างนั้น หนุ่มชาวสวน ท่าทางธรรมดาก็ก้าวเข้ามาในชีวิต...และหล่อนก็ประทับใจเขาตั้งแต่แรกเจอเสียด้วย
ความประทับใจกลับกลายเป็นความรู้สึกดีที่ก่อตัวขึ้นเรื่อยๆ
ยอม หล่อนยอมโยนสเป็กที่ตั้งไว้เสียเลิศหรูนั้นทิ้งไป...เพื่อเขา
แต่โอวว มายบุดด้า ถ้าคำบอกรักแสนอ่อนโยนในคืนฟ้าพร่างดาว เปรียบดังสายลมฉ่ำรื่น คำต่อมาก็ไม่ต่างจากพายุลูกมหึมา มีพลังทำลายล้างโลกทั้งโลกให้สิ้นในพริบตา
"...ชาตินี้...พี่ไม่มีวันแต่งงาน!"
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น