นิยาย EXOTIC MAKNAE หนุ่มน้อยหน้าใสขโมยหัวใจพี่สาวที่รัก : Dek-D.com

โปสเตอร์จากน้องหมวยสุดที่รัก! เลือกมักเน่คนไหนดีน้าาาา~ >///<

โอซึงโฮ :: EQUINOX-K

เมื่อถึงช่วงเวิร์สสุดท้าย...ฉันเอื้อมมือไปสัมผัสใบหน้าหล่อเหลาขาวเนียนของซึงโฮอย่างเบามือ เขามองตาฉันนิ่งตอนที่ฉันโน้มใบหน้าเข้าไปใกล้จนริมฝีปากเฉียดใกล้ริมฝีปากของเขาตามบทที่บอกว่าเราจะเล่น 'มุมกล้อง' กัน ซึงโฮบอกว่าเขาจะไม่แตะต้องฉัน...เพราะฉะนั้นนี่น่าจะทำให้เขาคลั่งไปเลย

ฉันคิดไว้อย่างนั้น และใช่...ฉันประมาทเองที่คิดอย่างนั้น

หัวใจของฉันเหมือนจะระเบิดออกมาเมื่อจู่ๆ ซึงโฮขยับริมฝีปากมาจนแนบชิดกับริมฝีปากฉันในเสี้ยววินาทีเดียวกับที่ฉันกำลังจะผละออกห่างจากเขา สัมผัสนั้นตรึงร่างฉันให้ยืนนิ่งอยู่กับที่พร้อมกับส่งกระแสไฟฟ้าแล่นผ่านไปทั่วร่าง...ริมฝีปากสีชมพูนมของเขาทั้งอ่อนนุ่มและหวานฉ่ำราวกับชานมจริงอย่างที่ฉันเคยคิดไว้เล่นๆ จริงๆ ด้วย...ทั้งนุ่มละมุน...อ่อนหวาน...และเย็นจัดราวกับน้ำแข็งทว่าฉันกลับรู้สึกร้อนวูบวาบเหมือนโดนผลักตกลงไปในเตาผิง เพราะฉันไม่ทันตั้งรับสัมผัสนั้น...ก็เลยรู้สึกเหมือนทั้งร่างกำลังจะละลายหายไปกับอากาศ ฉันเผลอหลับตาลงตอนที่ริมฝีปากนุ่มหยุ่นของซึงโฮค่อยๆ ขยับไล้ไปมาบนริมฝีปากฉันอย่างเชื่องช้า ลมหายใจของเขาร้อนจัด...และมันก็ค่อยๆ เผาการรับรู้ของฉันไปทีละนิด กว่าจะรู้ตัวอีกครั้ง...ริมฝีปากของเราก็แนบชิดและบดเบียดเข้าหากันสนิทแล้ว...

ฉันนึกไม่ออกว่าซึงโฮเลื่อนมือขึ้นมาประคองใบหน้าฉันไว้ตั้งแต่เมื่อไหร่...แต่ก็รู้สึกได้ว่าปลายนิ้วเรียวยาวของเขากำลังเล่นกับเส้นผมสีคาราเมลของฉันอยู่ สัมผัสนั้นดึงความสนใจของฉันไปได้ครู่หนึ่ง...ก่อนที่ฉันจะถูกดึงกลับมายังจูบหวานที่ริมฝีปากอีกครั้งหนึ่งเมื่อมือของซึงโฮขยับให้ฉันเงยหน้าขึ้นรับสัมผัสหวานละมุนจากริมฝีปากร้อนจัดของเขาได้ถนัดขึ้น ฉันลิ้มรสหวานของชานมจากเขาในขณะที่ในหัวของฉันขาวโพลนและทุกอย่างดูเหมือนจะพร่าเลือนไปทีละนิด สิ่งเดียวที่ฉันรับรู้ได้คือรสจูบแผ่วเบาสลับกับหนักหน่วงที่เขาป้อนให้ฉันอย่างนุ่มนวลทว่าร้อนแรงเท่านั้น...

วงแขนแข็งแรงของซึงโฮเลื่อนมาโอบรอบเอวบางของฉันเพื่อช่วยพยุงไว้ไม่ให้ฉันล้มลง ราวกับรู้ว่าสองขาของฉันเริ่มจะไร้เรี่ยวแรงขึ้นมาทุกที ฉันรู้สึกได้ถึงความรู้สึกบีบรัดแน่นในหัวใจ...ที่ไม่เคยสัมผัสมาก่อนถึงแม้ว่านี่จะไม่ใช่จูบแรกของฉันก็ตาม ฉันไม่เคยรู้สึกอย่างนี้กับสัมผัสของใคร...มีคำถามผุดขึ้นในหัวฉัน แต่อยู่ดีๆ มันก็จางหายไปราวกับหมอกควัน สองมือของฉันที่เคยใช้จับใบหน้าขาวใสของเขาไว้เลื่อนไปยึดไหล่กว้างของซึงโฮเอาไว้เพื่อทรงตัวพร้อมกับเอียงคอเล็กน้อยปล่อยให้ริมฝีปากนุ่มหยุ่นสีชมพูของซึงโฮมอบสัมผัสวาบหวามให้อย่างไม่ประสีประสา...ฉันรู้สึกเหมือนตัวเองไม่ใช่ตัวเองอีกต่อไป...และจำไม่ได้แล้วว่าตัวเองขาดอากาศหายใจเพราะจูบนี้มานานแค่ไหนแล้ว รู้สึกเหมือนได้ยินเสียงหัวเราะแผ่วเบาในลำคอของซึงโฮ แต่เด็กหนุ่มร่างสูงไม่ปล่อยให้ฉันคิดตามเขาทัน ริมฝีปากนั้นยังลูบไล้ริมฝีปากฉันอย่างยั่วเย้าราวกับจงใจจะทำลายประสาทกันยังไงยังงั้น...

จนกระทั่งเขาถอนริมฝีปากออกไป...

ฉันรู้สึกเหมือนกำลังจะขาดอากาศหายใจตายจนต้องหายใจแรงๆ เพื่อไขว่คว้าหาอากาศ ซึงโฮคว้าเอวฉันไว้ตอนที่ฉันกำลังจะล้ม ในหัวยังเบลอคิดอะไรไม่ออกสักอย่าง ประมวลผลไม่ทันว่าเมื่อกี้มันเพิ่งจะเกิดอะไรขึ้น...

ริมฝีปากของฉันยังชาอยู่เลย และมันก็ร้อนวูบวาบจนฉันต้องกัดปากตัวเองเพื่อตั้งสติ ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้น...

เขาจูบฉัน...ไม่สิ...เราจูบกันต่างหาก...

จูบกันงั้นเหรอ...ทำไมมันถึงกลายเป็นแบบนี้ไปได้!?!

-------------------------------------------

หวังจิ่งเทียน :: EQUINOX-M

“เจี่ยเจีย!” อาเทียนขึ้นเสียงอีกรอบ และในจังหวะที่ฉันกำลังจะโวยกลับ...มือใหญ่ของเขาก็เอื้อมมาคว้าถุง ไม่สิ...เขาคว้าไปทั้งมือทั้งถุงในมือเลยต่างหาก แรงดึงนั้นทำให้ฉันถลาเข้าไปหาเขา ถ้าหากไม่มีเคาน์เตอร์แคชเชียร์กั้นอยู่ ฉันก็คงจะล้มลงไปในอ้อมกอดเขาแล้ว มือใหญ่ของเขาดึงแขนฉันเข้าหาตัว จากนั้นจึงเลื่อนมืออีกข้างมารั้งท้ายทอยฉันไว้แล้วโน้มใบหน้าลงมาจนริมฝีปากของเขาทาบทับลงบนริมฝีปากฉันอย่างรวดเร็ว มันเกิดขึ้นเร็วมากจนฉันตั้งตัวไม่ทัน เหมือนทุกอย่างหยุดลงพร้อมกันรวมถึงหัวใจด้วย...

ไม่ได้ยินเสียงอะไร มองไม่เห็นอะไร ไม่รู้สึกถึงอะไรเลย...เว้นแต่ริมฝีปากนุ่มหยุ่นที่ร้อนจัดจนแทบละลายของอาเทียนที่แตะริมฝีปากฉันอยู่อย่างแผ่วเบาเท่านั้น ฉันยืนนิ่งอยู่อย่างนั้นเหมือนถูกแช่แข็งก่อนจะหลับตาลงเมื่อเขาเริ่มไล้ริมฝีปากนุ่มของเขาอย่างเชื่องช้าอ้อยอิ่ง หัวใจฉันเต้นแรงขึ้นเมื่อเขากดริมฝีปากลงมาลึกล้ำกว่าเดิม รู้สึกได้ถึงรสหวานของช็อกโกแลตจากเขา...และถึงแม้ว่าฉันจะไม่ชอบช็อกโกแลต ฉันกลับรู้สึกว่ามันหวานมากเสียจนอยากจะกินต่อไปเรื่อยๆ ไม่ต้องหยุด...

มือใหญ่ของอาเทียนเปลี่ยนเป็นประคองใบหน้าฉันไว้อย่างอ่อนโยนแทน ถุงในมือฉันร่วงหลุดมือลงไปบนเคาน์เตอร์ และมืออีกข้างของฉันก็เลื่อนไปวางบนท้ายทอยเขาตั้งแต่เมื่อไหร่และยังไงก็ไม่รู้...ริมฝีปากของเด็กหนุ่มตรงหน้าฉันอ่อนโยนมาก...แต่ในขณะเดียวกันมันก็ทำให้รู้สึกเหมือนกำลังจะถูกหลอมละลายไปกับสัมผัสนั้นไปด้วย ฉันถึงได้ไม่รู้ตัวเลยว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่...จนกระทั่งเขาถอนริมฝีปากออกห่างอย่างอ้อยอิ่ง

ลมหายใจร้อนจัดของเขาทำให้หัวฉันเบลอคิดอะไรไม่ออกสักอย่าง หน้าผากของเขายังแตะอยู่ที่หน้าผากฉันทำให้ใบหน้าของเราอยู่ใกล้กันมาก...มากจนฉันเผลอกลั้นหายใจด้วยความรู้สึกวูบวาบอย่างประหลาดข้างในใจ เมื่อกี้มันเกิดอะไรขึ้นน่ะ เมื่อกี้นี้เขา...

“เงียบได้แล้วใช่มั้ยเจี่ยเจีย" หัวใจฉันกระตุกไปวูบหนึ่งเมื่ออาเทียนกระซิบเสียงเบาที่ข้างหูฉัน นิ้วมือเรียวยาวของเขาลูบผมฉันอย่างอ่อนโยน สัมผัสนั้นทำให้รู้สึกดีมากซะจนนึกโกรธตัวเองขึ้นมาที่หวั่นไหวกับอะไรเล็กๆ น้อยๆ แบบนี้ง่ายดายจนเกินไป "ถ้างั้นก็ฟังผมให้ดีๆ นะ...”

“...”

“我爱你“

หว่ออ้ายหนี่...ผมรักคุณ...

-------------------------------------------

โปสเตอร์ค่ะ!! น่ารักทั้งนั้น >///< เปิดรับโปสเตอร์อยู่น้า บ้านของเราจะได้ไม่เงียบเหงาโนะ!

อันนี้จากน้อง @MayBleZa ค่า >_< น่ารักมากๆ เลย ซึงโฮอาาาาา จิ่งเทียนนนนนนน ขอบคุณมากนะคะ!

อันนี้มาจากน้อง @Mu_Few ค่า >_< สีชมพูหวานมาเลยยยยยย ปลื้มมมมมม ชอบบบบบ!

รวมโปสเตอร์จากน้องๆ นักอ่าน! ขอบคุณทุกคนมากเลยนะคะ >////< น่ารักกันทั้งนั้นเลยอ้ะะะะะะะะะะ ใครมีฝีมือทำโปสเตอร์ส่งมาอีกเลยน้าาา เค้าอยากได้ >O<!!