ทาสหัวใจยัยตัวป่วน

วันรับน้อง*-*
พวกเรา รุ่นพี่ว๊ากเกอร์เรียกแล้ว 0-o

พรึ่บพรั่บ! {โห..แต่ละคนวิ่งกันสุดสตรีนเลยค่า..ชั้นจะโดนเหยียบตายมั้ยเนี่ย!}
เฮ้อ! ในที่สุดก้อถึงคนสุดท้าย 0_0

เอ้า! น้องที่ถึงคนสุดท้าย ออกมาข้างหน้าหน่อยซิ

ว๊าก! ตายแน่ๆช้าน รุ่นพี่ต้องพาชั้นไปทารุณกรรม -_-" ชั้นต้องกลายเป็นข่าวหน้าหนึ่ง
ว้าย! ตายแน่เลยช้าน >_<

น้อง น้องเป็นอะไรมากมั้ยเนี่ย พี่ยังไม่ทันทำอะไรเลยนะ

อ้าวเหรอ!  แฮะๆ  -_-" ก้อคนมันกลัวนี่นา +_+

ดีเเล้ว 555+ !

(อะไรอีกหล่ะ! 0-o)

กลัวมากอย่างนี้นะ ต้องออกไปตะโกนชื่อจริงของตัวเองดังๆ
แล้วเป็นพยัญชนะเป็น ห.หีบให้หมดทุกตัว ปฏิบัติ!!!!!!!!!!!!!!

ว๊าก! ตายเหว แม่มึ้ง ก้อชื่อจริงชั้นมันก้อคือ วรพิชชา คำหมี
มันก้อต้องกลายเป็น !!!!!!!!!!!!!!!!! >_<

ฮอฮะฮิดฮา ตึ้ดตึ้ด  (เซ็นเซอร์อย่างรุนแรงค่ะพี่น้อง)

ต๊าย ตาย -_-" { ตระกูลช้าน..ป่นปี้หมดเลย }

เอ้าเร็วๆสิ อย่าช้า

โอ้! ไม่จะมีใครมาช่วยช้านเลยรึ #_#

เดี๋ยวก่อนครับรุ่นพี่!

เสียงใครน่ะ  0-O (ฮัศวินขี่ม้าขาวมาช่วยชั้นแล้วเหรอเนี่ย!)

ทำไมมีอะไรข้องใจวะ รุ่นพี่ว๊ากหมอนั่นอีก

ผมว่ามันเป็นการไม่เหมาะสมเลยนะครับ ที่เราเอาชาติตระกูลมาล้อเล่นแบบนี้

โอ้ย! แน่นอนค่ะ มันไม่เหมาะสมอย่างแรง (ช่วยชั้นให้ได้นะ...เดี๋ยวชั้นเลี้ยงไอติมเลย)

นี่! รุ่นพี่สั่งให้ทำอะไรก้อทำๆไปซะ  +o+

แต่ผมว่ามันไม่เหมาะสมนี่ครับ

เอ้า! เถียงดีนัก นายน่ะไปทำภารกิจนี้แทนยัยนี่เลยไป

ครับ! ผมจะทำเอง

จากนั้นนายนี่ก้อวิ่งออกไปกลางโดม! 0-o

หมฮื่อ ฮาย ฮะฮุหัด  ฮินฮะฮะหะหิฮิด (ผมชื่อ นายพยุหัตน์ ตินณทกสิวิต)

เอ๋! นามสกุลคุ้นๆแฮะ เหมือนนามสกุล กรรมการบริหารมหาวิทยาลัยเลย *-*

รึว่า! หมอนั่น !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ฮะ!! นายคือพายุ หลานกรรมการบริหารมหา'ลัย?  รุ่นพี่จอมว๊ากอึ้งกิมกี่

ตอนนี้สภาพหน้าแต่ละคนคือ อ้าปากค้าง ตาเบิกโพลงค่ะ $_$
อึ้งกันทั้งโดมเลย 0_0

!@#*-$% งงค่ะงง ไม่รู้ว่าพูดงงเป็นภาษาอะไรดี แต่จะทำยังไงต่อไปละเนี่ย

โอ้! พระเจ้าจอร์จ

**************************

มีอะไรกันรึเปล่า FRESHY ทั้งหลาย?

แว๊ก! กรรมการบริหาร -_-"

เอ่อ! ไม่มีอะไรหรอกครับ รุ่นพี่จอมว๊ากแก้ตัว

ใช่ครับ..ไม่มีอะไรจริงๆครับ ท่านลุง หมอนั่นช่วยแก้ตัวสมทบ

ก็ดีแล้วนะ เออ! พายุ เสร็จแล้วขึ้นไปหาลุงที่ห้องกรรมการด้วยนะ

ได้ครับ หมอนั่นรับคำ

จากนั้น! รุ่นพี่จอมว๊ากก็เดินเข้ามา *-*

เอ่อ! พี่ขอโทษจริงๆนะ ขอโทษด้วยทั้งน้องแล้วก็แฟนน้อง

แฟน ใครนะ ชั้นรึ ไม่ใช่นะ อย่าเข้าใจผิด +-+

เอ่อ! รุ่นพี่คะหนูไม่ใช่แฟนเค้าหรอก ชั้นรับไม่ได้เลยขอแก้ข่าว

อ้าวเหรอ! นึกว่าใช่ รุ่นพี่ปาก...กล่าวอีก

***หลังจากนั้นสถานการณ์ก็คลี่คลาย***

ติ๊ดๆ!

ใครโทรมานะ

ฮัลโหล!หลิวเหรอลูกเลิกชมรมแล้วกลับมาบ้านด่วนเลยนะ

ทำไมคะมีอะไรรึเปล่าคะแม่

ตื้ดๆ!

อ้าว! วางไปแล้วเหรอเนี่ย 0-O

เฮ้อ! งั้นกลับบ้านดีกว่า ^-^

ขณะที่ฉันกำลังจะขี่มอไซค์ออกจากมหา'ลัย

นี่! เธอตามชั้นมาหน่อยสิ

แว๊ก! หมอนั่นอีกแล้ว++

มีอะไรอีกล่ะ

ชั้นมีเรื่องจะคุยด้วย หมอนั่นบอกจุดประสงค์

โอเค ก้อได้ย่ะ

หลังจากนั้นหมอนั่นก็พาฉันเดินไปหลังตึก

ฉันมีเรื่องจะให้เธอช่วย หมอนั่นพูด

ฮะ! ให้ฉันช่วยเนี่ยนะ งง อึ้ง ทึ่ง เจี๋ยว -.-

ใช่!  หมอนั่นย้ำ

ได้ ถ้าช่วยได้นะ ฉันก็ไม่ใช่คนดีอะไรนะ ^-^
 
งั้น เธอช่วยสมมติว่าเธอเอ่อ....สมมติว่าเธอเป็นแฟนกับชั้นหน่อยสิ หมอนั่นบอกเรื่องที่จะให้ช่วย

โอ้ย! แค่นี่จิ๊บๆ... เอ๊ะ!

ฮะ!!!!!!!!!!!! อะไรนะ!!!! ให้ชั้นช่วยแกล้งเป็นแฟนกับนาย   อึ้งค่ะพี่น้อง

นายจะบ้าเหรอ >-<

น่านะ! ถือว่าตอบแทนบุญคุณที่ชั้นช่วยเธอเมื่อตอนกลางวันที่ชมรม หมอนี่เริ่มอ้อน

แล้วทำไมชั้นต้องแกล้งเป็นแฟนกับนายด้วยล่ะ! ฉันถามซ้ำด้วยความงง

ก็ฉันไม่อยากคบกับยัยริซี่น่ะสิ หมอนั่นตอบ

ฮะ! ริซี่ ริซี่คนที่เป็นดาวมหาลัยเราอ่ะนะ!! ฉันถามซ้ำอีก

ใช่แล้วล่ะ  หมอนั่นตอบหน้าตาเฉย

โอ้ยงง! ริซี่น่ะเป็นดาวมหาลัยนะ แล้วนายทำไมไม่คบกับเขาล่ะ  ฉันถาม ตอนนี้ฉันรู้สึกว่าเหนือความงงก็ยังมีความงงค่ะ >_<

ที่เขาเข้าหาฉันเพราะเขาชอบที่หน้าตากับความรวยของฉันเท่านั้น หมอนั่นตอบเรียบ

ฉันขอคิดดูก่อน!!!

ได้! งั้นชั้นจะรอคำตอบ  หมอนั่นย้ำ แล้วมองชั้นด้วยสายตาขอความหวัง

0857613546 นี่เบอร์ชั้นมีอะไรก้อโทรมานะ หมอนั่นทิ้งเบอร์ไว่ให้แล้วเดินหายไป

เฮ้อ! แล้วจะเอายังไงดีล่ะ

****หลังจากนั้นเราก็แยกย้ายกันกลับ****