คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 3
เนื่องจากไม่รู้จะไปไหนดี คิลเลยเสนอให้โรเวนไปนั่งพักกันที่สวนหลังป้อม ซึ่งโรเวนก็ตอบตกลงแต่โดยดี
" ทำไมเธอ ถึงเลือกเพื่อนในตอนที่อยู่หุบเขาหัวกะโหลกละคิล " คำถามที่เรียกให้การเดินนั้นต้องหยุดลง พร้อมกับที่คนเป็นรุ่นน้องหันมาประชันหน้ากับรุ่นพี่
" ก็..คงเป็นเพราะผมชอบป้อมอัศวินมั้งฮะ ได้อยู่ในวงที่รายล้อมไปด้วยเพื่อนฝูงมันมีความสุขกว่า ต้องไปอยู่ในวงที่เต็มไปด้วยกลิ่นคราวของเลือด " คำตอบพร้อมรอยยิ้มนี้ทำเอาผู้สนทนาด้วยเผรอยิ้มตามไปด้วยอย่างไม่รู้ตัว
" ฉันก็ยินดีอย่างยิ่งที่เธอ ชอบป้อมอัศวิน เพราะฉันเองก็ไม่เคยคิดเลยว่าที่ไหนจะสามารถสู้ที่นี้ได้ " คำพูดทิ้งท้ายไว้แค่นั้นก่อนที่ ผู้พูดจะขอตัวเดินกลับห้องเพื่อไปสะสางงานต่อ
" ผมก็ชอบที่นี้ฮะ " คำพูดแสนเศร้าถูกเอ่ยออกมาเมื่อ ร่างของผู้เป็นรุ้นพี่ลับสายตาไป
รวมทั้ง คนที่นี้เหล่าเพื่อนพ้องและ...สิ่งที่ชอบมากที่สุด..คือพี่
ย้อนไปก่อนหน้า วันคริสต์มาส หนึ่งวัน
" พับๆๆ " เสียง กระพือปีกที่คงไม่ต้องบอกว่าเป็นสัตว์ชนิดไหน ดังขึ้นก่อนที่ นกเหยี่ยวสีเงินสง่า จะล่อนลงที่หน้าต่าง
" ไนท์ ( อัศวิน ) มีอะไร " เจ้าตัวที่ ชื่อไนท์ เมื่อมันล่อนลงแล้วก็ปรากฎ จดหมายสีดำสนิท ก่อนที่คิลจะคว้ามันมาเปิดอ่าน ก่อนเริ้มอ่านช้าๆ
' คิลลูกก็อยู่โรงเรียนพระราชามานานพอสมควรแล้ว ก็ถึงตาที่แกจะต้องทำงานชดเชยกับค่าเล่าเรียนที่แสนจะแพงหูฉี ที่บั่นทอนทรัพย์สิน ในบ้านไปจนเกลี้ยงและ ใกล้จะไม่เหลือหลออยู่แล้ว เพราะฉะนั้นแกก็ต้องทำงานเพื่อจ่ายเงินคืนเข้าบ้านเข้าใจไม้ '
' งานที่ต้องการจะให้แกทำก็คือ '
' ฆ่า เจ้าชายโรเวน ฮาร์เวิร์ดส เจ้าชายแห่งเจมิไน '
' ไม่มีการปฏิเสธิใดๆทั้งสิ้น ( นี้คืองานของสมาพัน ) '
สิ้นการอ่านเนื้อความ จดหมายสีดำก็ถูกขยี้จนเละไม่มีชิ้นดี นัยน์ตาสีม่วงฉายแววหลากหลาย ทั้งเสียใจ...โมโห...และหนักใจ
" พ่อนะพ่อ ทำไมต้องเป็นยังงี้ ดวยวะ!!! "
ความคิดเห็น