ลมรัก มายาลวง

ลำดับตอนที่ #2 : ลมรัก 2

j

“ มิน่าล่ะ ฉันถึงรู้สึกว่าชุดพนักงานมันคุ้นๆ “ เสียงห้าวใหญ่ทรงพลังเอ่ยพลันเขม่นมอง “ นี่เธอแกล้งฉันใช่ไหม “

“ เปล่านะ..คะ ฉันก็ทำอย่างที่ทำกับลูกค้าคนอื่น นาย...เอ๊ย คุณเรื่องมากเองต่างหาก “ เธอพยายามใช้วาจาที่สุภาพที่สุด

“ ฉันเนี่ยเหรอเรื่องมาก เธอนวดไม่เป็นมากกว่ามั้ง นี่ไม่ต้องมาทำหน้าใสซื่อ ยัยหน้าเลือด! ไม่มีพนักงานฝีมือดีกว่านี้แล้วหรือ ถึงได้ส่งคนห่วยๆ อย่างเธอมา “

“ ขอโทษ..ฉันเรียนจนจบหลักสูตรแล้วนะย่ะ ว่าฉันห่วยดูตัวเองก่อนเถอะ ตัวแข็งอย่างกับหินต่อให้นวดเก่งแค่ไหนยังกดไม่ลงเลย ถามจริงๆ เคยนวดรึเปล่าเนี่ย ถ้าไม่บอกฉันยังนึกว่าพวกกรรมกรก่อสร้างเสียอีก “

“ เฮอะ! กรรมกรก่อสร้าง เธอเคยเห็นกรรมกรก่อสร้างที่ไหนหน้าตาดีแบบนี้ไหม “ เขาชี้หน้าตนแบบคนหลงตัวเอง

“  นายนี่ไม่ค่อยจะหลงตัวเองเลยนะ ช่างกล้าพูด “ เธอพูดพลางหัวเราะร่วนจนเขาหน้าเสีย คิ้วหนาขมวดมุ่นแบบไม่พอใจที่โดนหัวเราะเยาะ มันตลกตรงไหนวะ

“ เออ..ฉันอาจจะหลงตัวเอง แต่ก็ไม่ใช่ฉันเท่านั้นหรอกที่หลงตัวเอง มีผู้หญิงมากมายที่หลงฉัน แต่อย่างเธอไม่ได้มาตรฐานฉันหรอก จะบอกให้นะขนาดมาให้ฟรีๆ ฉันยังไม่เอาเลย เธอคิดเหรอว่าฉันไม่รู้ว่าที่เธอทำงานที่นี่เพื่ออะไร หวังจะรวยทางลัดล่ะสิท่า ผู้หญิงแบบเธอนี่นะน่ารังเกียจที่สุด ไม่คิดทำอะไรหรอกนอกจากวางกับดักล่อพวกผู้ชายหน้าโง่มาติดคอยสูบจะ...” จากอะไรไม่รู้เพราะเขาพูดไม่จบก็โดนผ้าขนหนูผืนเล็กปาใส่ ในมือเธอยังมีขวดสีใสอยู่ในมือ

“ ไอ้หน้าปลาจวด กล้ามาดูถูกฉัน รู้จักฉันน้อยไปแล้ว ปากเสียมากนักใช่ไหม ฉันจะเอาน้ำมันนวดเนี่ยแหล่ะล้างปากนาย “ พูดจบก็พุ่งเข้าหา ชายหนุ่มร้องเสียงหลงถอยหลังจนไปชนขอบเตียง มือก็ยังพยายามที่จะจับแขนเล็กไว้

“ นี่หยุดนะ กล้าทำแบบนี้กับลูกค้าเหรอ “

“ ลูกค้าธรรมดาไม่เป็นแบบนี้หรอก แต่สำหรับนายเป็นลูกค้าวีไอพี จึงต้องจัดให้เป็นพิเศษ “ เธอยังกดขวดลงไปอีก จนเขาทนไม่ไหวปล่อยมือจากแขนเธอแล้วมาจับที่เอวแทน ยกขึ้นอย่างแรงก่อนที่จะกดเธอลงไปบนเตียงแล้วขึ้นคร่อม หญิงสาวร้องลั่น มือไม้ปัดป่ายอย่างโมโหเดือด

“ นี่หยุดนะ ถ้าไม่หุบปากฉันจะเอาไอ้นี่ยัดปากเธอ “ ตอนนี้ขวดแก้วมันไปอยู่ในมือเขาเรียบร้อยแล้ว แถมชี้หน้าข่มขู่ แต่เธอกลัวที่ไหน ดิ้นอย่างสุดแรงจนตกจากเตียงลงไปกองกับพื้นด้วยกันทั้งคู่ ตอนนี้เธอเป็นฝ่ายนั่งคร่อมเขาแทน

“ ตอนนี้ใครกันแน่ที่จะหุบปาก “ เธอจุดยิ้มอย่างผู้มีชัย หากแต่ยังไม่ทันทำอะไรก็มีคนพรวดพราดเข้ามาเสียก่อน คงเพราะเสียงทั้งคู่ทะเลาะกันลอยออกไปด้านนอก แต่นั่นไม่ร้ายเท่ากับสภาพเธอตอนนี้ เธอนั่งอยู่บนตัวเขา และก็ไม่รู้ว่าผ้าขนหนูเขามันหลุดจากตัวเมื่อไหร่ เป็นภาพที่ล่อแหลมสุดๆ มิหนำซ้ำนายคนนี้ยังหาว่าเธอปล้ำเขาอีก เธอจึงโดนชุดใหญ่จากผู้จัดการพร้อมกับซองขาว

“ ได้โปรดเถอะค่ะ อย่าไล่ฉันออกเลย ฉันไม่ได้ตั้งใจจะทำแบบนี้ เขายั่วโมโหฉันก่อน “ พยายามแก้ต่างให้กับตนอย่างสิ้นหนทาง เพราะรู้ว่าคำพูดเธอมันไร้น้ำหนักยิ่งเมื่อสภาพที่เห็นมันยิ่งตอกย้ำคำโกหกนายนั่นได้อย่างดีเยี่ยม ซ้ำร้ายเธอยังโดนดูหมิ่นจากผู้จัดการสาวสุดเฮี๊ยบอย่างไร้น้ำใจ

“ ฉันคิดว่าเธอเข้าอบรมมาดีพอที่จะรู้จักจัดการอารมณ์ได้แล้วเสียอีก ข้อแก้ตัวของเธอฟังไม่ขึ้นเลยรู้ไหม เธอจงใจละเมิดกฎของเรา แค่ทำร้ายลูกค้า ความผิดข้อนี้ก็เหลือรับแล้ว ถามหน่อยสิเกลิน ไม่มีวิธีอื่นอีกแล้วหรือไง สกปรกสิ้นดีเลย ทำไมนะผู้หญิงอย่างพวกเธอมันสิ้นคิดกันนัก มือเท้าก็ดี แต่กลับคิดใช้ตัวเพื่อแลกกับความสุขสบาย หน้าไม่อาย “

“ พอเถอะค่ะขอร้อง กรุณาอย่าดูถูกฉันอีกเลย ถึงฉันจะไม่ได้ดีเด่อะไร แต่ฉันก็ไม่ได้สิ้นคิดทำตัวแบบนั้นหรอกค่ะ คุณลำเอียงตัดสินเพียงคำพูดพล่อยๆ ของนายนั่น แบบนี้ใช่ไหมที่คุณพูดอยู่บ่อยๆ ว่าลูกค้าถูกเสมอ คุณไม่ฟังคำแก้ตัวฉันก็ไม่เป็นไร จะให้ฉันออกฉันก็ไม่ว่า แต่คุณนั่งว่าฉันว่าแบบนี้ฉันรับไม่ได้จริงๆ คนอย่างฉันมีศักดิ์ศรีพอที่จะไม่ทำอะไรลดค่าตัวเองแบบนั้นหรอกค่ะ “ เธอพูดด้วยความเจ็บใจ ไม่ยุติธรรมเลย เธอไม่ได้เป็นคนผิดเสียหน่อย กัดฟันเดินหนีออกมา ออกก็ออกสิ อย่างน้อยมันก็ดีกว่าทนให้เขาเหยียดหยามแบบนี้

เกลินเดินกระแทกเท้าออกมาจากร้าน ช่างเป็นวันอภิมหาซวยของเธอโดยแท้ อยู่ดีๆ ก็ตกงานโดยไม่ได้ทำอะไรผิด ถึงว่าเมื่อเช้าออกจากบ้านมาหนังตากระตุกไม่หยุด

“ ไอ้ผู้ชายบ้า ไอ้คนเฮงซวย ไอ้หน้าปลาจวด ไอ้เศรษฐีขี้เก๊ก! อย่าให้ฉันเจอนายอีกนะ ไม่งั้นจะเอาให้ตายคามือเลย “ เดินไปบ่นไป จนเมื่อถึงป้ายรถเมล์ รอจนรถมาก่อนจะพาร่างฮึดฮัดขึ้นไปแล้วตรงกลับเลย

เมื่อกลับมาถึง เธอไขประตูเข้าบ้าน เดินดุ่มๆ เข้าไปในครัว เปิดตู้เย็นหยิบขวดน้ำออกมา แล้วดื่มอึกใหญ่เพื่อดับกระหาย ดวงหน้าบู้บี้บอกบุญไม่รับ น้ำเย็นๆไม่ได้ทำให้ใจที่กำลังเดือดปุดๆ ลดลงได้เท่าไหร่ กำลังคิดว่าจะทำอย่างไรต่อไปพลันหางตาเห็นเงาคนลางๆ จึงหันขวับไปทันที ทำเอาเกือบสำลักน้ำ

“ แม่! ตกใจหมด มาทำไมไม่ให้สุ่มให้เสียง หนูเกือบหัวใจวายตายแน่ะ “ ยกมือลูบอกผ่อนลมหายใจแรงๆ

“ ก็แกนั่นเหลือมัวแต่เหม่อ นี่ถ้าเป็นโจรนะแกเสร็จไปแล้ว โมโหอะไรมาล่ะนั่น หน้างี้มู่ทู่อย่างกับลูกแมวเชียว “ เอ่ยแซวปนขำ พลันขยับกายระหงเข้ามาหา แม้วัยล่วงเลยเลขสี่ไปแล้ว หากแต่ดวงหน้ากลับยังดุไม่ต่างจากสาวแรกรุ่น เพราะได้รับการดูแลอย่างดีจากเจ้าตัว ปรายยิ้มมองลูกสาวที่ดูแล้วเหมือนพี่น้องมากกว่าแม่ลูกเสียอีก

“ จะไม่ให้อารมณ์เสียได้ยังไงล่ะแม่ วันนี้ซวยโคตรๆ เลย เช้ามาก็เจอคนมารยาททราม ทำเสื้อหนูเลอะแล้วไม่ยอมขอโทษ หนำซ้ำยังเอาเงินฟาดหัว หนูเลยเอาเงินนั่นไปทำบุญกับขอทานหวังจะได้บุญ แต่สงสัยบาปหนา ยังไปเจอไอ้คนนั้นมันมาเป็นลูกค้าที่ร้าน ปากนี่เสียแบบเอาเข้าร้านไหนเขาก็คงไม่รับซ่อม นั่นยังไม่เท่าไหร่ มันยังหาว่าหนูปล้ำมันอีกนะแม่ สุดท้ายหนูเลยได้ซองขาวมาเป็นรางวัลแทน ฮือๆ เจ็บใจจริงๆ เลย หน้าอย่างนายนั่นนะ  ต่อให้ผู้ชายหมดโลกหนูยังไม่เอาเลย “ พูดไปพลางก็ร้องไห้ไปเพื่อระบายอารมณ์อย่างสุดจะทน

“ เอาน่าถือฟาดเคราะห์ก็แล้วกัน “

“ แทนที่จะฟาดเคราะห์ เคราะห์ฟาดหนูนะสิแม่ เนี่ยตกงานแบบไม่ทันตั้งตัวเลย เพิ่งจะได้เข้าไปทำแท้ๆ “

“ น่า อย่าเศร้าเลย เอานี่..ถือซะว่าเป็นคำปลอบใจจากฉัน แกก็เลิกร้องไห้เสียที โตจนป่านนี้ยังร้องไห้ขี้มูกโป่งอยู่เลย “ ตำหนิเล็กๆ ทางสายตาอย่างเอ็นดู พลางมือเรียวยื่นซองสีขาวให้

“ อะไรคะเนี่ย “ เธอหยุดร้องไห้เปลี่ยนสีหน้ามาเป็นงุนงงแทน มือนุ่มรับซองมาแต่ยังไม่ได้เปิดดู

“ เปิดดูสิ “ ว่าพลางขยับคิ้วยกสูง หญิงสาวจึงเปิดมันก่อนที่ดวงตาจะพองโตพร้อมกับกระพริบมันถี่เพื่อให้แน่ใจว่าไม่ได้ตาฝาด

“ โอ้โหแม่ นี่ให้หนูเหรอ “ เมื่ออุทานออกได้ไม่เท่าไหร่ ตากลมใสจึงเปลี่ยนจากเบิกกว้างเป็นหรี่แคบ เอียงหน้านิดอย่างคนขี้สงสัย “ แม่เอาเงินมาจากไหนเยอะขนาดนี้ “ มันอดสงสัยไม่ได้เนื่องจากเพราะรู้จักแม่ตนดี รมย์นลิน ผู้ที่ชื่นชอบเข้าบ่อนเป็นชีวิตจิตใจ แต่เล็กจนโตมาเธอก็ชินชากับเรื่องนี้ เพราะรับรู้และเข้าใจว่าที่ทำเพราะความอยู่รอดของทั้งคู่ แม้ว่ามันไม่ใช่วิธีที่ถูกต้อง แต่มันก็ทำให้เธอโตมาได้จนถึงทุกวันนี้ พอหลังจากหางานทำได้เองเธอพยายามบอกให้เลิกทำแบบนี้ แต่รมย์นลินก็บ่ายเบี่ยงหาข้ออ้างตลอดจนเธออ่อนใจ และเดาเอาว่าเงินก้อนนี้คงมีที่มาจากที่นั่นแน่นอน

“ อย่ามองฉันแบบนั้นสิ ฉันไม่ได้ไปหลอกใครมาแล้วกัน ข้างในนั้นมีตั๋วเครื่องบินด้วยเก็บไว้ดีๆ ล่ะ “ กำชับเสียงนุ่ม

“ ตั๋วเครื่องบิน? ตั๋วเครื่องบินอะไร “ คิ้วเรียวย่นหนักเข้าไปอีก รมย์นลินอมยิ้มอยู่พักหนึ่ง สูดหายใจเข้าลึกๆ เพื่อบอกจุดประสงค์ที่มาที่นี่

“ ฉันมีข่าวดีจะบอกแก ฉันกำลังจะแต่งงาน “

“ หะ..แม่นี่นะจะแต่งงาน แต่งกับใคร แต่งที่ไหน แต่งเมื่อไหร่ แล้วไปเจอกันตอนไหน ทำไมหนูไม่รู้ “ คำถามที่ถูกส่งออกมายาวเยียดจนรมย์นลินไม่รู้จะตอบอันไหนก่อนดี เธออมยิ้มกรุ่มกริ่ม นัยน์สีอ่อนแพรวพรายพลันนึกถึงเรื่องที่ทำให้เธอเกือบต้องจนมุม เมื่อเธอพลาดท่าถูกเจ้ามือในบ่อนจับได้ว่าโกง เกือบจะโดนจับถ่วงน้ำเสียแล้ว โชคดีที่ เบอนาร์ด ผ่านมาจึงช่วยไว้ได้ทันจึงทำให้เธอคิดเลิกอาชีพนี้อย่างถาวร

“ แม่นะแม่ หนูบอกกี่ที่ให้เลิกๆ เห็นไหมเกือบกลายเป็นผีเฝ้าน่านน้ำเกาะฮ่องกงไปแล้วไหมล่ะ”

“ น้อยๆ หน่อยแก ฉันเป็นแม่นะย่ะ อีกอย่างฉันก็เลิกแล้วด้วย เลิกตลอดชาติ เข็ดขยาด พอกันที โอเคไหม “

“ แต่พูดก็พูดเถอะ แม่ตัดสินใจเร็วไปไหม เจอกันยังไม่ถึงเดือนเลย เขาเป็นคนยังไง บ้านอยู่ไหน มีครอบครัวหรือเปล่า “ นึกคลางแคลงกับบุคคลที่ไม่เคยเห็นหน้า แม้จะช่วยชีวิตมารดาเธอไว้ แต่ก็ยังอดห่วงไม่ได้

“ เรื่องครอบครัวไม่ต้องห่วง เพราะเมียเขาเสียไปนานแล้ว ยังโสดสนิท แต่ได้ยินว่ามีลูกชายคนหนึ่ง ฉันยังไม่เคยเห็น อายุน่าจะมากกว่าแกไปไม่กี่ปี ส่วนเรื่องนิสัยอันนี้รับประกัน สุภาพบุรุษมากๆ แถมหล่อโคตร โดนใจ แสนจะเพอร์เฟค “ พูดพลางดวงตาก็เคลิบเคลิ้มราวกับตนเป็นสาวน้อยที่กำลังตกหลุมรัก จนเกลินแอบเบ้ปาก

“ แหม..แม่เก็บอาการหน่อยสิ อายุก็ไม่ใช่น้อยแล้วนะ ทำอย่างกะเป็นสาวแรกรุ่น ไม่อายหนูมั่งเหรอ “

“ ทำไมฉันต้องอาย แกสิต้องอาย ดูสิเนี่ยปล่อยตัวโทรมๆ ไม่เข้ากับวัยเลย ผู้หญิงอย่าหยุดสวย ดูฉันสิไม่เคยปล่อยให้กาลเวลามาเข้ามาเป็นอุปสรรคในชีวิต แกก็เหมือนกันหัดดุแลตัวเองเสียมั่งเดี๋ยวก็ได้ขึ้นคานพอดี “ ว่าพลางขยับปลายนิ้วเขี่ยเสื้อเชิ้ตรัดรูปของเธอ

“ ก็หนูชอบของหนุแบบนี้ ช่างหนูเถอะน่า ว่าแต่แม่ จะแต่งทั้งที ทำไมต้องไปแต่งเสียไกลตั้งแคนนาดาด้วย แต่งเมืองไทยไม่ได้เหรอ แม่ก็รู้หนูไม่ชอบขึ้นเครื่อง “ เธอบอกพร้อมกับแววตาดูหมองลงเล็กน้อย รมย์นลินมองบุตรสาวอย่างเข้าใจเหตุผลดีว่าทำไมเกลินถึงกลัวการขึ้นเครื่องนักหนา เพราะพ่อของเธอเป็นนักบินหนุ่ม ตอนนั้นหน้าที่การงานกำลังไปได้สวย เกลินอายุได้เพียงสิบขวบ แต่แล้วเรื่องที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น เมื่อเครื่องบินของพ่อเธอประสบอุบัติเหตุตกลงกลางทะเล เป็นเหตุให้สองแม่ลูกลอยคว้างอย่างไร้ที่พึ่ง เมื่อหัวหน้าครอบครัวมาด่วนจากไป จึงต้องเป็นหน้าที่แม่อย่างเธอที่จะต้องรับภาระดูแลทุกอย่าง เพราะพ่อของเกลินไม่ได้ทิ้งอะไรไว้เลย เธอจึงทำเป็นต้องทำทุกอย่างเพื่อดุแลเกลินอย่างที่ดีสุด จนพาตัวเองเข้ามาอยู่วงการนี้ แม้จะเสี่ยงอันตรายมากมายแค่ไหนก็ตาม หากแต่ตอนนี้เมื่อทุกอย่างเข้าที่ และมีคนมาดูแลเธอจึงเลือกที่วางมือแล้วเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง สำหรับเกลินอาจคิดว่ามันเร็วไป แต่สำหรับเธอ เธอคิดว่าเบอนาร์ดคือคนที่ใช่สำหรับเธอ พร้อมแล้วที่จะทิ้งอดีต

“ มาเถอะ ไหนๆ วันนี้แกก็ว่าง เราไปช๊อปปิ้งกันดีกว่า ฉันจะแปลงโฉมแกใหม่ ไอ้เสื้อผ้าพวกเก่าๆโละทิ้งให้หมด “

“ ไม่ได้นะแม่ ของพวกนั้นหนูซื้อมาด้วยน้ำพักน้ำแรงของหนู เงินแต่ล่ะบาทมันหายากนะแม่ “

“ แต่ตอนนี้ไม่ใช่แล้ว เรากำลังจะสบายแล้ว แกไม่ต้องห่วงต่อไปนี้เราจะไม่ลำบากอีกแม่สัญญา แม่อยากให้แกไปอยู่แคนนาดากับแม่ด้วย อย่าอยู่ที่นี่คนเดียวเลย “

เกลินเพียงคลี่ยิ้ม มันก็จริงที่ต่อไปนี้เธอจะไม่ลำบากอีกแล้ว เพราะว่าที่พ่อเลี้ยงเธอคนนี้รวยมหาศาล แต่ถึงกระนั้นต่อให้มีเงินใช้มากมายแค่ไหน มันก็ยังเป็นเงินของคนอื่นอยู่ดี เธอพอใจที่หามาเองด้วยสองมือมากกว่า แม้มีไม่มาก ถึงไม่สุขกายแต่ก็สบายใจกว่าเยอะเลย

หลังจากพากันช๊อปฯจนหนำใจ รมย์นลินกลับมาส่งเกลินที่บ้าน พร้อมข้าวของราคาแพงที่เธอยัดเยียดให้สารพัดแบบไม่กลัวหมดตัว

“ อย่าลืมนะ แกต้องไปงานแต่งฉัน ห้ามเบี้ยวเด็ดขาด ไม่งั้นตัดแม่ตัดลูก “ สั่งตบท้ายก่อนจากไป เกลินยู่หน้าอะไรจะขนาดนั้น ก่อนที่เธอจะหันไปสนใจถุงกระดาษที่วางอยู่บนโต๊ะอย่างแน่นขนัด เสื้อผ้าแบรนด์เนมยี่ห้อดัง น้ำหอมราคาแพง พร้อมเครื่องประดับอย่างหรู พลันคิดในใจว่าเอาเถอะ ถือเสียว่าไปพักผ่อนหย่อนใจ ไหนๆ ช่วงนี้ก็ไม่มีงานทำ ไม่แน่ว่าการไปครั้งนี้อาจจะเจอเรื่องดีๆ กับเขาบ้าง คิดได้เช่นนั้น เธอจึงลงมือรื้อเอาชุดที่เพิ่งได้มาใหม่ออกมาชื่นชม เนื้อผ้าอย่างดีเหมาะสมกับราคาที่แพงระยับ พรมน้ำหอมกลิ่นอ่อนลงบนข้อมือ แหมของแพงมันดีแบบนี้นี่เองนะ เธอเคยใช้แต่น้ำหอมราคาถูกขวดล่ะไม่กี่ร้อย ไอ้ของพวกนี้ทำให้เธอดูดีมีระดับขึ้นมาเชียว  เพิ่มระดับจากพนักงานนวดต๊อกต๋อยขึ้นมาเป็นคุณหนูได้ก็ไม่เลวเหมือนกันนะคิดอย่างกระหยิ่มกระหย่องใจ

.............................................................................................................................
เปิดมาสองตอนแรก พระฯก็ทำนางตกงานเสียแล้ว  ยังมีเรื่องวุ่นๆ ตามอีกเพียบ อย่าลืมทิ้งกำลังใจให้กันบ้างเน้อ