นิยาย Dek-D
พบกับประสบการณ์อ่านที่ดียิ่งขึ้น
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
จอมพราน
เรื่องราวของพรานที่หายไปแช่อยู่ในมิติ จนโผล่ออกมาสู่โลกอีกกว่า300ปีต่อมาของไทย ที่ทุกสิ่งทุกอย่างนั้นได้เปลี่ยนไป แต่ไม่ยากเกินมือหรอก
ผู้เข้าชมรวม
2,908
ผู้เข้าชมเดือนนี้
2
ผู้เข้าชมรวม
2.9K
หมวด : แฟนตาซี
อัปเดตล่าสุด : 25 ส.ค. 53 / 01:45 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้น
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
เรื่องนี้ได้แรงบันดาลใจจากนิยายของ คุณพนมเทียน เรื่อง เพชรพระอุมา แล้วก็เห็นน้องคนหนึ่งเขียนเป็นแนวออน์ไลน์ เรื่อง รพินทร์ ไพรวัลย์ ออน์ไลน์ ลองไปอ่านกันดูนะ คนคอเพชร รับรองชอบแน่ๆ โปรโมตให้น้องเค้าหน่อย ไม่คิดค่าโปรโมตด้วย อ้อแล้วก็พวกเทคโนโลยีเนี่ยเราได้แนวคิดจาก การ์ตูน ดรากอนบอล น่ะ ชอบมาก แล้วก็ การ์ตูนอีกเรื่อง คือ กัมดั้มนั่นเอง เด็กผู้ชายทุกคนคงชอบเรื่องกันอยู่แล้วแน่ๆ ซึ่งจะมีแทรกๆนิดหน่อย ใครชอบแนวนี้แบบเดียวกับเรา เราก็อยากให้อ่านเรื่องที่เราคิดว่าสนุกด้วยนะครับ จุ๊บๆ
-พราน พรานรา ที่ชีวิตวัย 50 กว่าๆของเขาได้พบกับเหตุที่ทำให้ต้องหลุดในมิติที่ทำให้เวลาของเขาช้ากว่าเดิมหรืออาจหยุดเวลาในชีวิตของเขาไป จนเมื่อเขาตื่นจากหลับใหลและหลุดออกจากมิติไร้กาลเวลานั้นมาได้ (เหตุเพราะมนุษย์ผู้ยังมีกิเลสและยังไม่ได้เป็นอริยะ) ก็ต้องโผล่มาอีก พ.ศ.หนึ่งซะแล้ว โลกอนาคตนั่นเอง
-พราน พรานรา สกุลพันธ์พงษ์ จอมพรามที่ข้ามเวลามาสู่ประเทศไทยอีกยุค คือผ่านมาอีก 300 ปี กว่าจากยุคของเขา และต้องมาประสบอุบัติเหตุทำให้เขาต้องมาอยู่ในร่างลูกน้องเก่าในอีกชาติหนึ่งของมัน ซึ่งชาตินี้ของลูกน้องเก่านั้น คื่อ เด็กหนุ่มใจหญิง นามว่า "นิล"
-นายนิลพัตร สิทธิธารา ร่างของนายพรานราในปัจจุบันที่แต่ก่อนคือไอ้มั่นลูกน้องเก่าของเขากลับชาติมาเกิดนั่นเอง
-นายมั่น หรือนิล ลูกน้องเก่าของนายพราน พรานรา
-นางพิมพิรา แม่ของเด็กหนุ่มนิล
-พี่ฟ้า พี่สาวสุดสวย ชอบบุกป่าเป็นชีวิตจิตใจ ปล. กำลังคิดว่าให้มีน้องชายคนเล็กอีกคนซึ่งตอนนี้เรียนอยู่โรงเรียนประจำ เลยยังไม่มีบท
-น้องกัน น้องชายสุดท้องของตระกูล สิทธิธารา
-สี่เพื่อนสาว ประกอบด้วย
1. แพรว สาวช่างพูด ช่างเจรจา
2. แก้ว สาวมั่น เคารพสิทธิผู้อื่นก่อนเสมอ
3. ตาล สาวประเภทสอง
4.พลอย สาวห้าวๆ ลุย เงียบ มีเหตุมีผล
-ไผ่ เพื่อนที่เรียนด้วยกันเป็นลูกน้องเก่าของนายพรานรา ชาติก่อนชื่อ ต่อ
-ทิว พี่ชายนายไผ่เป็นหมอร่อนเร่ในป่าชาติก่อนก็คือหนึ่งในลูกน้องนายพรานราเช่นกัน เดิมเป็นแฝดน้องนายต่อ
-ไก่ อีกหนึ่งลูกน้องของนายพรานรา
(ช่วงนี้ติดสอบนะจ๊ะ อาจมาอัพไม่ได้เต็มที่เท่าไหร่นะ) ปล.ขี้เกียจอ่านหนึงสือสอบว่ะ
ผลงานอื่นๆ ของ ~ศิลปินช่างฝัน~ ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ ~ศิลปินช่างฝัน~
กำลังโหลด...
คำนิยม Top
"FANTASYBOOKCRITIC"
(แจ้งลบ)FANTACYBOOKCRITIC วิจารณ์ โดย : peecee เรื่อง : จอมพราน โดย: ~ศิลปินช่างฝัน~ สวัสดีครับ ในที่สุดผมก็สามารถสละเวลาอันมีค่ามาวิจารณ์นิยายได้เสียที ซึ่งคำวิจารณ์ต่อไปนี้จะไม่ใช่แค่ความเห็นส่วนตัวของคนๆหนึ่ง ทั้งนี้บทวิจารณ์จะซื่อสัตย์ ตรงไปตรงมา และผมจะวิจารณ์อย่างจริงจัง อาจจะแรงไปบ้างในบางจุด ก็ขอให้เข้าใจด้วยว่าเป็นเพราะความหวังดีนะครั ... อ่านเพิ่มเติม
FANTACYBOOKCRITIC วิจารณ์ โดย : peecee เรื่อง : จอมพราน โดย: ~ศิลปินช่างฝัน~ สวัสดีครับ ในที่สุดผมก็สามารถสละเวลาอันมีค่ามาวิจารณ์นิยายได้เสียที ซึ่งคำวิจารณ์ต่อไปนี้จะไม่ใช่แค่ความเห็นส่วนตัวของคนๆหนึ่ง ทั้งนี้บทวิจารณ์จะซื่อสัตย์ ตรงไปตรงมา และผมจะวิจารณ์อย่างจริงจัง อาจจะแรงไปบ้างในบางจุด ก็ขอให้เข้าใจด้วยว่าเป็นเพราะความหวังดีนะครับ ภาษาที่ใช้ : 15/25 คะแนน ท่านคงจะไม่ว่ากันนะ ถ้าผมจะบอกว่าภาษาของท่านไม่ค่อยจะเหมาะกับการแต่งนิยาย พูดอีกอย่างก็คือ ถ้าท่านนำไปเขียนเป็นบทละครผมว่าท่าจะเวิร์คกว่ามาก และไปได้ดีทีเดียว เพียงแต่ต้องเพิ่มรายละเอียดในบางจุดหน่อย แต่ถ้าให้ผมมองในแง่ของการเขียนนิยายแล้วล่ะก็ ภาษาของท่านดูเรียบๆแบบไปเรื่อยๆ อารมณ์ในเรื่องของท่านมันสะท้อนออกมาจากบทสนทนาและคำพูดของตัวละครซะส่วนใหญ่ อารมณ์ที่ได้จากบทบรรยาย พรรณนา อุปมาอุปมัยอุปลักษณ์ แทบจะไม่มีให้เห็น ทั้งนี้ก็เพราะบทบรรยายพรรณนาของท่านยังสั้นกว่าบทพูดเสียอีก มันทำให้คนอ่านรู้แค่ว่า ตอนนี้เป็นยังไง เรื่องไปถึงไหน ตกอยู่ในสถานการณ์เช่นใด แต่ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร อย่างไร ยังไง เช่นใด (จะเป็นมากในช่วงเปิดเรื่อง) หลายจุดในเรื่องของท่านต้องอ่านทวนหลายรอบถึงจะรู้เรื่อง โดยจุดที่เห็นได้ชัดที่สุดคือ ตอนเปิดเรื่อง รถชนไปเกิดใหม่ในอีกสามร้อยปี สลับวิญญาณไปแทนที่ชาติใหม่ของลูกน้อง กล่าวถึงแม่ใหม่? อยู่โรงพยาบาล? ตอนแรกมันงงมาก มีแต่บทสนทนาและความคิดของตัวละคร แทบจะไม่เห็นการเกริ่นความเป็นมาเป็นไปอะไรซักนิด หลายจุดในนิยายของท่านต้องอ่านไปซักพักถึงจะเข้าใจ เช่น อ่านฉากA ไม่ค่อยเข้าใจแต่รู้สถานการณ์ พอมาถึงฉากBถึงจะเข้าใจในฉากA นอกจากนี้สิ่งที่อยากจะให้เพิ่มคือ บทบรรยายและพรรณนา ไม่เช่นนั้นเรื่องดูจืดชืด อย่างตอนขึ้นฉากใหม่ด้วยสถานที่ สมมติเป็นบ้านวิสุทธิธารา ก็ขึ้นแค่ชื่อบ้าน และเสริมด้วยความคิดของพรานราอีกนิดหน่อย หรืออีกหนึ่งที่คือ ฉากอยู่ในบ้าน แล้วต่อมาก็บอลว่า มาถึงที่วัดแล้ว แค่นั้น จุดนี้อยากให้ไปแก้ไขเพิ่มมาก อาจจะไม่ต้องเกริ่นแต่เพิ่มบทพรรณนาก็เป็นดี บทหลังๆ เรื่องภาษายังคงเหมือนเดิม กว่า 70% คือบทพูดทั้งนั้น แต่ความสามารถในการสื่อตัวเรื่องดูดีขึ้น รู้เรื่องขึ้น ไม่มีเหตุการณ์หรือฉากใดให้ชวนงงเป็นกงเต๊ก แต่อยากจะเตือนเลือกการบรรยายของท่านเพิ่มอีกนิด พอมาถึงช่วงบรรยายแล้ว บางทีการบรรยายของท่านดูพร่ำเพรื่อเกินไป เช่นตอนมาสนามยิงปืน อธิบายแต่เทคโนโลยีที่ชื่อ AI แทนที่ครจะเน้นไปที่การกระทำของตัวละครมากกว่า ส่วนเรื่องของเทคโนโลยีพวกนี้ควรสอดแทรกเข้ามาอย่างเนียนๆเป็นพอ ปล. การบรรยายในส่วนพฤติกรรมตัวละคร เช่นการแชทกันด้วยเสียงของนิลกับเพื่อน ตอนตัดสัญญาณไม่จำเป็นต้องย้ำสิ่งที่ทำเหมือนกันถึงสามครั้งก็ได้ ปลล.การขึ้นฉากใหม่ของท่านควรจะเน้นซักหน่อย เช่นตัวหนา เพื่อความไม่สับสนระหว่างฉาก เช่น พูดอยู่ในโรงอาหาร บรรทัดต่อมาเป็นคำพูดครู ไรงี้ มันดูเหม่งๆ ความน่าสนใจ หรือความน่าติดตาม : 14/20 คะแนน ถ้าจะให้คิดในภาพรวม ต้องบอกว่า เรื่องของท่านมีแนวคิดที่น่าสนมาก น่าสนใจตั้งแต่ชื่อเรื่องยันคำโปรย ทว่าวิธีการนำเสนอของท่านและรูปแบบภาษามันยังไม่ถึงดูดพอ จุดที่มันโอเคก็คือจุดที่ว่าด้วยการดำเนินเรื่อง คือท่านดำเนินแบบไปเรื่อยๆ และแสดงความสามารถของพรานราออกมาได้ แต่ตัวละครของท่านและตัวยังแสดงบุคลิกออกมาได้ไม่ชัดเจน ตัวประกอบของเรื่องยังดูมีบุคลิกมากกว่าพรานราตัวเอกเสียด้วยซ้ำ อาทิ พี่ฟ้า และ เพื่อนสาว จุดที่น่าสนใจของเรื่องนี้มีอยู่สองอย่างที่เห็นได้ชัดๆคือ ความสัมพันธ์ระหว่างนิลกับเพื่อนสาวหรือเพื่อนอดีตลูกน้องจะเป็นยังไง และอีกอย่างคือ เมื่อนายนิลได้วชากลับมาแล้ว จะมีอะไรเกิดขึ้นต่อไป แต่ก็มีเพียงเท่านี้เท่านั้นที่ดูน่าสนใจ มาพูดถึงความน่าติดตาม ความน่าติดตามในเรื่องภาษาของท่านยังน้อย แถมยังขาดเอกลักษณ์ (อย่างที่บอกบทสนทนาเยอะกว่าบทบรรยายตัวเรื่อง ราวกับว่าต้องการจะสื่อเรื่องออกมาทางคำพูดของตัวละครมากกว่า) ทว่าจุดที่น่าติดตามของตัวเรื่องท่านคือ เหตุการณ์แต่ละเหตุการณ์ที่ท่านนำเสนอมา ทั้งท่านยังสามารถสื่อออกมาให้ได้เห็นว่า ตัวละครอยู่ในสถานการณ์เช่นใด แล้วควรเป็นไปต่อเช่นใด (จนในบางจุดเดาง่ายเกินไป) ถึงกระนั้น แนวทางที่เรื่องจะดำเนินไปมันดูไม่ชัดเจนและแน่นอน อ่านแล้วยังไม่รู้เลยว่าเรื่องนี้ต้องการจะสื่ออะไรหรือมีแก่นเรื่องมันอยู่ที่ไหนกันแน่ ยังมองไม่เห็นจุดหมายที่เรื่องนี้จะไปถึง ท่านสื่ออารมณ์และแสดงเจตนา รวมถึงสถานการณ์ออกมาได้ดี ทว่ามันมาจากบทพูดซะส่วนใหญ่ บทบรรยายพรรณนาที่ประกอบออกมามันยังไม่ดึงดูด ถ้าท่านสามารถสื่ออารมณ์ออกมาจากบทบรรยายได้เท่าอารมณ์จากคำพูดตัวละครได้ โดยรวมแล้วจะทำให้ดีในระดับหนึ่ง แต่ว่า ณ จุดนี้ยังทำได้ไม่มากพอ ความมีมิติของตัวละคร ความมีลักษณะเฉพาะของตัวละครแต่ละตัว : 9/15 คะแนน จุดนี้ท่านน่าชื่นชมขึ้นมาหน่อย ท่านสื่อเรื่องบุคลิกของตัวละครออกมาให้ผู้อ่านได้ทราบได้เป็นอย่างดี แต่ลักษณะของตัวละครโดยรวมยังดูกำกวม ยังอยู่ในระดับแค่พอนึกภาพออก แต่ยังเข้าถึงได้ไม่มากนัก ถ้าจะกล่าวแบบง่ายๆคือ ตัวละครของท่านแต่ละตัวมีบุคลิกเฉพาะของตนเอง แต่ไร้มิติ ยังคงดำรงอยู่ในมิติแบบ 2 มิติ สะท้อนภาพตัวละครอันรวมถึงความนึกคิดออกมาได้ไม่มากซักเท่าไหร่นัก ปล. ท่านยังแสดงลักษณะว่าตาลมันเป็นกระเทยออกมาไม่ได้เลย จนมารู้เอาบท4 (ความจริงรู้ตั้งแต่หน้าหลักที่แนะนำตัวละครแล้ว) ถ้าคนอ่านไม่รู้ก่อน ก็คงคิดว่าเป็นผู้หญิงแล้ว ความสมจริงของฉาก ความเป็นเหตุเป็นผล ความน่าเชื่อถือ การตัดสินใจของตัวละคร ความเป็นมนุษย์ ฯลฯ : 8/15 คะแนน ก็นะ อย่างที่บอกไป ดูเหมือนท่านจะไม่ถนัดในเรื่องการบรรยายและพรรณนาซักเท่าไหร่ แถมเมื่อมีการบรรยายแล้วมันก็ดูธรรมดาๆ จึงเห็นฉากในเรื่องไม่ค่อยชัดเจนเท่าไหร่ และจุดที่เห็นเป็นแฟนตาซีก็เรื่องย้ายวิญญาณมาร่างเด็กและเรื่องคุณไสยกระมัง เพราะดูไม่มีอย่างอื่นแล้ว มาเรื่องการตัดสินใจของตัวละคร การเป็นไปของนายนิลดูเหมือนทางตรงแน่ว เจออะไรก็ไปตลอดไม่มีวกกลับ ความนึกคิดของนายนิลดูเป็นผู้ใหญ่เพราะวิญญาณพรานรา แต่ในอีกแง่มันดูอ่อนเกินไป ดูได้จากการอยู่กับเพื่อนๆ การพูดคุย ดูเหมือนเด็กวัยเดียวกันคุยกัน น่าจะมีหลุดความคิดคำพูดแบบผู้ใหญ่มาซักหน่อย อ่อ...ยังมีอีกเรื่องนึง นายนิลขึ้นม.3แต่อายุแค่ 13 จะน้อยไปไหม ไม่ค่อยเหมาะสมเท่าไหร่นะครับ เพราะระดับนี้ต้อง 14-15 กันแล้ว และตัวแพรวอีกที่อายุน้อยกว่าคนอื่นเขา 1 ปีแปลว่าอายุ 12 มันดูขัดๆกันอยู่พอสมควร ปล.คำพูดของเด็กติดอ่างในชั้นทำได้ไม่สมจริง เพราะคนติดอ่างมันไม่พูดติดอ่านทุกคำหรอก ความสามารถในการสื่ออารมณ์ถึงผู้อ่านผ่านตัวอักษร ผู้อ่านเข้าถึงตัวละครได้แค่ไหน: 8/15 คะแนน ขอจำกัดแค่คำว่าสื่อเนื้อเรื่องว่า...ผู้อ่านรู้เรื่องไหมพอ เท่าที่อ่าน ท่านสามารถสื่อในสิ่งที่ต้องการสื่ออกมาได้หมด ทั้งเนื้อเรื่องและดีเทลประกอบอื่นๆ เพียงแต่ยังไม่สามารถสื่อได้ว่าเรื่องนี้จะเดินไปทางไหนอะไรยังไง แม้กระทั่งแนวทางก็ไม่เห็น ส่วนการสื่ออารมณ์ ดั่งที่บอกไป ท่านสื่ออารมณ์ของตัวละครออกมาได้แค่ทางบทพูดเท่านั้น การค้นคว้าของผู้เขียน / ผู้อ่านได้ความรู้บางอย่างเพิ่มเติมในการอ่านนิยายเรื่องนั้น ๆ หรือไม่ เพียงใด : 3/5 คะแนน ในส่วนนี้ไม่รู้จะพูดเรื่องอะไร เพราะไม่มีอะไรที่พิเศษ ถ้าจะพูดก็เกี่ยวกับเรื่องความเป็นไทยในบางส่วน เรื่องภาษาเกี่ยวกับบางสถานการณ์ที่มันเป็นไทย เช่น การคุยกับพระสงฆ์ (ถ้าเป็นความคิดเด็กคุยกับพระจะไม่พูดด้วยสำนวนนี้ แต่เห็นว่าวิญญาณเป็นผู้ใหญ่เลยอนุโลม) ทั้งนี้ยังมีการนำเรื่องโชคชะตาพรหมลิขิต แสดงออกถึงความเชื่อเดิมๆของไทยไม่ว่ากี่ยุคมันก็ต้องมีเรื่องนี้ปนอยู่ นอกนั้นก็ไม่มีอะไรพิเศษ **TRIP** คะแนนพิเศษ (ขึ้นอยู่กับผู้วิจารณ์) : 3/5 คะแนน ให้สำหรับพัฒนาการในการเขียนที่เพิ่มขึ้นในทุกๆตอน และแนวคิดเรื่องที่ดูน่าเบื่อ แต่ผู้เขียนสามารถนำมาประยุกต์ใหม่ให้ดูน่าสนใจได้ รวม : 60/100 คะแนน ยินดีด้วยครับ คุณได้เหรียญรางวัล :: เหรียญทองแดง พยายามต่อไปครับ หัดแต่งฉากบรรยายและการพรรณนาต่างๆ แล้วจะดีเองครับ อ่านน้อยลง
peecee | 24 มี.ค. 53
-
4
-
0
คำนิยมล่าสุด
"FANTASYBOOKCRITIC"
(แจ้งลบ)FANTACYBOOKCRITIC วิจารณ์ โดย : peecee เรื่อง : จอมพราน โดย: ~ศิลปินช่างฝัน~ สวัสดีครับ ในที่สุดผมก็สามารถสละเวลาอันมีค่ามาวิจารณ์นิยายได้เสียที ซึ่งคำวิจารณ์ต่อไปนี้จะไม่ใช่แค่ความเห็นส่วนตัวของคนๆหนึ่ง ทั้งนี้บทวิจารณ์จะซื่อสัตย์ ตรงไปตรงมา และผมจะวิจารณ์อย่างจริงจัง อาจจะแรงไปบ้างในบางจุด ก็ขอให้เข้าใจด้วยว่าเป็นเพราะความหวังดีนะครั ... อ่านเพิ่มเติม
FANTACYBOOKCRITIC วิจารณ์ โดย : peecee เรื่อง : จอมพราน โดย: ~ศิลปินช่างฝัน~ สวัสดีครับ ในที่สุดผมก็สามารถสละเวลาอันมีค่ามาวิจารณ์นิยายได้เสียที ซึ่งคำวิจารณ์ต่อไปนี้จะไม่ใช่แค่ความเห็นส่วนตัวของคนๆหนึ่ง ทั้งนี้บทวิจารณ์จะซื่อสัตย์ ตรงไปตรงมา และผมจะวิจารณ์อย่างจริงจัง อาจจะแรงไปบ้างในบางจุด ก็ขอให้เข้าใจด้วยว่าเป็นเพราะความหวังดีนะครับ ภาษาที่ใช้ : 15/25 คะแนน ท่านคงจะไม่ว่ากันนะ ถ้าผมจะบอกว่าภาษาของท่านไม่ค่อยจะเหมาะกับการแต่งนิยาย พูดอีกอย่างก็คือ ถ้าท่านนำไปเขียนเป็นบทละครผมว่าท่าจะเวิร์คกว่ามาก และไปได้ดีทีเดียว เพียงแต่ต้องเพิ่มรายละเอียดในบางจุดหน่อย แต่ถ้าให้ผมมองในแง่ของการเขียนนิยายแล้วล่ะก็ ภาษาของท่านดูเรียบๆแบบไปเรื่อยๆ อารมณ์ในเรื่องของท่านมันสะท้อนออกมาจากบทสนทนาและคำพูดของตัวละครซะส่วนใหญ่ อารมณ์ที่ได้จากบทบรรยาย พรรณนา อุปมาอุปมัยอุปลักษณ์ แทบจะไม่มีให้เห็น ทั้งนี้ก็เพราะบทบรรยายพรรณนาของท่านยังสั้นกว่าบทพูดเสียอีก มันทำให้คนอ่านรู้แค่ว่า ตอนนี้เป็นยังไง เรื่องไปถึงไหน ตกอยู่ในสถานการณ์เช่นใด แต่ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร อย่างไร ยังไง เช่นใด (จะเป็นมากในช่วงเปิดเรื่อง) หลายจุดในเรื่องของท่านต้องอ่านทวนหลายรอบถึงจะรู้เรื่อง โดยจุดที่เห็นได้ชัดที่สุดคือ ตอนเปิดเรื่อง รถชนไปเกิดใหม่ในอีกสามร้อยปี สลับวิญญาณไปแทนที่ชาติใหม่ของลูกน้อง กล่าวถึงแม่ใหม่? อยู่โรงพยาบาล? ตอนแรกมันงงมาก มีแต่บทสนทนาและความคิดของตัวละคร แทบจะไม่เห็นการเกริ่นความเป็นมาเป็นไปอะไรซักนิด หลายจุดในนิยายของท่านต้องอ่านไปซักพักถึงจะเข้าใจ เช่น อ่านฉากA ไม่ค่อยเข้าใจแต่รู้สถานการณ์ พอมาถึงฉากBถึงจะเข้าใจในฉากA นอกจากนี้สิ่งที่อยากจะให้เพิ่มคือ บทบรรยายและพรรณนา ไม่เช่นนั้นเรื่องดูจืดชืด อย่างตอนขึ้นฉากใหม่ด้วยสถานที่ สมมติเป็นบ้านวิสุทธิธารา ก็ขึ้นแค่ชื่อบ้าน และเสริมด้วยความคิดของพรานราอีกนิดหน่อย หรืออีกหนึ่งที่คือ ฉากอยู่ในบ้าน แล้วต่อมาก็บอลว่า มาถึงที่วัดแล้ว แค่นั้น จุดนี้อยากให้ไปแก้ไขเพิ่มมาก อาจจะไม่ต้องเกริ่นแต่เพิ่มบทพรรณนาก็เป็นดี บทหลังๆ เรื่องภาษายังคงเหมือนเดิม กว่า 70% คือบทพูดทั้งนั้น แต่ความสามารถในการสื่อตัวเรื่องดูดีขึ้น รู้เรื่องขึ้น ไม่มีเหตุการณ์หรือฉากใดให้ชวนงงเป็นกงเต๊ก แต่อยากจะเตือนเลือกการบรรยายของท่านเพิ่มอีกนิด พอมาถึงช่วงบรรยายแล้ว บางทีการบรรยายของท่านดูพร่ำเพรื่อเกินไป เช่นตอนมาสนามยิงปืน อธิบายแต่เทคโนโลยีที่ชื่อ AI แทนที่ครจะเน้นไปที่การกระทำของตัวละครมากกว่า ส่วนเรื่องของเทคโนโลยีพวกนี้ควรสอดแทรกเข้ามาอย่างเนียนๆเป็นพอ ปล. การบรรยายในส่วนพฤติกรรมตัวละคร เช่นการแชทกันด้วยเสียงของนิลกับเพื่อน ตอนตัดสัญญาณไม่จำเป็นต้องย้ำสิ่งที่ทำเหมือนกันถึงสามครั้งก็ได้ ปลล.การขึ้นฉากใหม่ของท่านควรจะเน้นซักหน่อย เช่นตัวหนา เพื่อความไม่สับสนระหว่างฉาก เช่น พูดอยู่ในโรงอาหาร บรรทัดต่อมาเป็นคำพูดครู ไรงี้ มันดูเหม่งๆ ความน่าสนใจ หรือความน่าติดตาม : 14/20 คะแนน ถ้าจะให้คิดในภาพรวม ต้องบอกว่า เรื่องของท่านมีแนวคิดที่น่าสนมาก น่าสนใจตั้งแต่ชื่อเรื่องยันคำโปรย ทว่าวิธีการนำเสนอของท่านและรูปแบบภาษามันยังไม่ถึงดูดพอ จุดที่มันโอเคก็คือจุดที่ว่าด้วยการดำเนินเรื่อง คือท่านดำเนินแบบไปเรื่อยๆ และแสดงความสามารถของพรานราออกมาได้ แต่ตัวละครของท่านและตัวยังแสดงบุคลิกออกมาได้ไม่ชัดเจน ตัวประกอบของเรื่องยังดูมีบุคลิกมากกว่าพรานราตัวเอกเสียด้วยซ้ำ อาทิ พี่ฟ้า และ เพื่อนสาว จุดที่น่าสนใจของเรื่องนี้มีอยู่สองอย่างที่เห็นได้ชัดๆคือ ความสัมพันธ์ระหว่างนิลกับเพื่อนสาวหรือเพื่อนอดีตลูกน้องจะเป็นยังไง และอีกอย่างคือ เมื่อนายนิลได้วชากลับมาแล้ว จะมีอะไรเกิดขึ้นต่อไป แต่ก็มีเพียงเท่านี้เท่านั้นที่ดูน่าสนใจ มาพูดถึงความน่าติดตาม ความน่าติดตามในเรื่องภาษาของท่านยังน้อย แถมยังขาดเอกลักษณ์ (อย่างที่บอกบทสนทนาเยอะกว่าบทบรรยายตัวเรื่อง ราวกับว่าต้องการจะสื่อเรื่องออกมาทางคำพูดของตัวละครมากกว่า) ทว่าจุดที่น่าติดตามของตัวเรื่องท่านคือ เหตุการณ์แต่ละเหตุการณ์ที่ท่านนำเสนอมา ทั้งท่านยังสามารถสื่อออกมาให้ได้เห็นว่า ตัวละครอยู่ในสถานการณ์เช่นใด แล้วควรเป็นไปต่อเช่นใด (จนในบางจุดเดาง่ายเกินไป) ถึงกระนั้น แนวทางที่เรื่องจะดำเนินไปมันดูไม่ชัดเจนและแน่นอน อ่านแล้วยังไม่รู้เลยว่าเรื่องนี้ต้องการจะสื่ออะไรหรือมีแก่นเรื่องมันอยู่ที่ไหนกันแน่ ยังมองไม่เห็นจุดหมายที่เรื่องนี้จะไปถึง ท่านสื่ออารมณ์และแสดงเจตนา รวมถึงสถานการณ์ออกมาได้ดี ทว่ามันมาจากบทพูดซะส่วนใหญ่ บทบรรยายพรรณนาที่ประกอบออกมามันยังไม่ดึงดูด ถ้าท่านสามารถสื่ออารมณ์ออกมาจากบทบรรยายได้เท่าอารมณ์จากคำพูดตัวละครได้ โดยรวมแล้วจะทำให้ดีในระดับหนึ่ง แต่ว่า ณ จุดนี้ยังทำได้ไม่มากพอ ความมีมิติของตัวละคร ความมีลักษณะเฉพาะของตัวละครแต่ละตัว : 9/15 คะแนน จุดนี้ท่านน่าชื่นชมขึ้นมาหน่อย ท่านสื่อเรื่องบุคลิกของตัวละครออกมาให้ผู้อ่านได้ทราบได้เป็นอย่างดี แต่ลักษณะของตัวละครโดยรวมยังดูกำกวม ยังอยู่ในระดับแค่พอนึกภาพออก แต่ยังเข้าถึงได้ไม่มากนัก ถ้าจะกล่าวแบบง่ายๆคือ ตัวละครของท่านแต่ละตัวมีบุคลิกเฉพาะของตนเอง แต่ไร้มิติ ยังคงดำรงอยู่ในมิติแบบ 2 มิติ สะท้อนภาพตัวละครอันรวมถึงความนึกคิดออกมาได้ไม่มากซักเท่าไหร่นัก ปล. ท่านยังแสดงลักษณะว่าตาลมันเป็นกระเทยออกมาไม่ได้เลย จนมารู้เอาบท4 (ความจริงรู้ตั้งแต่หน้าหลักที่แนะนำตัวละครแล้ว) ถ้าคนอ่านไม่รู้ก่อน ก็คงคิดว่าเป็นผู้หญิงแล้ว ความสมจริงของฉาก ความเป็นเหตุเป็นผล ความน่าเชื่อถือ การตัดสินใจของตัวละคร ความเป็นมนุษย์ ฯลฯ : 8/15 คะแนน ก็นะ อย่างที่บอกไป ดูเหมือนท่านจะไม่ถนัดในเรื่องการบรรยายและพรรณนาซักเท่าไหร่ แถมเมื่อมีการบรรยายแล้วมันก็ดูธรรมดาๆ จึงเห็นฉากในเรื่องไม่ค่อยชัดเจนเท่าไหร่ และจุดที่เห็นเป็นแฟนตาซีก็เรื่องย้ายวิญญาณมาร่างเด็กและเรื่องคุณไสยกระมัง เพราะดูไม่มีอย่างอื่นแล้ว มาเรื่องการตัดสินใจของตัวละคร การเป็นไปของนายนิลดูเหมือนทางตรงแน่ว เจออะไรก็ไปตลอดไม่มีวกกลับ ความนึกคิดของนายนิลดูเป็นผู้ใหญ่เพราะวิญญาณพรานรา แต่ในอีกแง่มันดูอ่อนเกินไป ดูได้จากการอยู่กับเพื่อนๆ การพูดคุย ดูเหมือนเด็กวัยเดียวกันคุยกัน น่าจะมีหลุดความคิดคำพูดแบบผู้ใหญ่มาซักหน่อย อ่อ...ยังมีอีกเรื่องนึง นายนิลขึ้นม.3แต่อายุแค่ 13 จะน้อยไปไหม ไม่ค่อยเหมาะสมเท่าไหร่นะครับ เพราะระดับนี้ต้อง 14-15 กันแล้ว และตัวแพรวอีกที่อายุน้อยกว่าคนอื่นเขา 1 ปีแปลว่าอายุ 12 มันดูขัดๆกันอยู่พอสมควร ปล.คำพูดของเด็กติดอ่างในชั้นทำได้ไม่สมจริง เพราะคนติดอ่างมันไม่พูดติดอ่านทุกคำหรอก ความสามารถในการสื่ออารมณ์ถึงผู้อ่านผ่านตัวอักษร ผู้อ่านเข้าถึงตัวละครได้แค่ไหน: 8/15 คะแนน ขอจำกัดแค่คำว่าสื่อเนื้อเรื่องว่า...ผู้อ่านรู้เรื่องไหมพอ เท่าที่อ่าน ท่านสามารถสื่อในสิ่งที่ต้องการสื่ออกมาได้หมด ทั้งเนื้อเรื่องและดีเทลประกอบอื่นๆ เพียงแต่ยังไม่สามารถสื่อได้ว่าเรื่องนี้จะเดินไปทางไหนอะไรยังไง แม้กระทั่งแนวทางก็ไม่เห็น ส่วนการสื่ออารมณ์ ดั่งที่บอกไป ท่านสื่ออารมณ์ของตัวละครออกมาได้แค่ทางบทพูดเท่านั้น การค้นคว้าของผู้เขียน / ผู้อ่านได้ความรู้บางอย่างเพิ่มเติมในการอ่านนิยายเรื่องนั้น ๆ หรือไม่ เพียงใด : 3/5 คะแนน ในส่วนนี้ไม่รู้จะพูดเรื่องอะไร เพราะไม่มีอะไรที่พิเศษ ถ้าจะพูดก็เกี่ยวกับเรื่องความเป็นไทยในบางส่วน เรื่องภาษาเกี่ยวกับบางสถานการณ์ที่มันเป็นไทย เช่น การคุยกับพระสงฆ์ (ถ้าเป็นความคิดเด็กคุยกับพระจะไม่พูดด้วยสำนวนนี้ แต่เห็นว่าวิญญาณเป็นผู้ใหญ่เลยอนุโลม) ทั้งนี้ยังมีการนำเรื่องโชคชะตาพรหมลิขิต แสดงออกถึงความเชื่อเดิมๆของไทยไม่ว่ากี่ยุคมันก็ต้องมีเรื่องนี้ปนอยู่ นอกนั้นก็ไม่มีอะไรพิเศษ **TRIP** คะแนนพิเศษ (ขึ้นอยู่กับผู้วิจารณ์) : 3/5 คะแนน ให้สำหรับพัฒนาการในการเขียนที่เพิ่มขึ้นในทุกๆตอน และแนวคิดเรื่องที่ดูน่าเบื่อ แต่ผู้เขียนสามารถนำมาประยุกต์ใหม่ให้ดูน่าสนใจได้ รวม : 60/100 คะแนน ยินดีด้วยครับ คุณได้เหรียญรางวัล :: เหรียญทองแดง พยายามต่อไปครับ หัดแต่งฉากบรรยายและการพรรณนาต่างๆ แล้วจะดีเองครับ อ่านน้อยลง
peecee | 24 มี.ค. 53
-
4
-
0
ความคิดเห็น