รักป่า

          อุแว้ อุแว้ ....เสียงเด็กที่เพิ่งคลอดในวันนี้ดังขึ้น เป็นฝีมือการทำคลอดของหมอตำแยนางหนึ่ง ชื่อยายสาย แกมีฝีมือการทำคลอดให้หญิงมีครรภ์มามากต่อมาก เด็กคนนี้ เป็นคนที่เท่าไหร่ก็ไม่ทราบ ทีแกทำคลอดให้ นางบอกกับแม่เด็กที่ผ่านทุกข์ทรมานจากการคลอดลูกมาสดๆร้อนๆ ว่า พักผ่อนให้เพียงพอนะ ข้าไปก่อนละ  พูดจบ ยายสายก็ก้วพ้นออกไปจากห้อง กลับไปบ้านของแก แต่ทว่า แกเดินไปด้วยความเร็วสุดขีดเท่าความสามารถของแก เนื่องจากเกิดความกลัว ระแวงสงสัยตามเล่าลือของชาวบ้านที่พูดกันปากต่อปากถึงครอบครัวนี้
          ผู้เป็นสามีหรือพ่อของเด็ก เดินเข้ามาในห้องเห้นลูกอยู่บนเตียง เดินเข้ามาใกล้ มองด้วยสายตาที่รักใคร่ พูดว่า แหม ไม่คิดเลยว่า จะมีวันนี้ ลูก ลูกพ่อ ลูกสุดที่รักของพ่อ แม่ ๆๆเห็นไหมลูกเราน่ารักมากเลย ขอบคุณมากนะที่คลอดลูกน่ารักน่าชังให้ผม ผู้เป็นพ่อมาหมาดๆ พูดด้วยความยินดีเป็นที่สุด ที่สายป่าน ภรรยาสุดที่รัก คลอดลูกชายเป็นคนแรกให้เขา
"ลูกรัก พ่อจะตั้งชื่อให้เอ็งว่า  ชาลี หรือชื่อเล่นว่า ชาล ..แม่ชอบชื่อนี้มั้ย ลูกชาลของเราน่ารักจริงๆ "
        เขาก้มลงหอมแก้มลูกน้อยก่อนจะผละออกไปทำงาน พ่อไปทำงานก่อนนะ  พูดจบ เขาก็เดินออกจากเรือน เดินไปตามปทางที่ร่มเรื่นไปด้วยต้นไม้ หลากชนิด เนื่องจาก บ้านที่เขาอาศัยอยู่ เป็นบ้านไม้หลังไม่ใหญ่โต พออยู่ได้สามสี่คน ซึ่งเดี๋ยวนี้ สมาชิกในบ้านก็มีเพิ่มอีกหนึ่งคือลุกของเขา รวมสายป่านและเขาก็เป็นสามคนเท่านั้น

       เชิด ชายหนุ่มผู้เป็นพ่อเด็ก ได้แต่งงานอยู่กินกับสายป่าน หญิงสาวรูปร่างดี สวยงาม
เขาและเธอได้อยู่กินกันที่บ้านหลังนี้ ท่ามกลางธรรมชาติที่สวยงาม ใกล้กับน้ำตก ลำธาร ที่ส่งเสียงดังแซ่ซ่าอยู่มิขาดสาย
แต่ทว่า เสียงนั้นเป็นเหมือนเสียงเพลงที่กล่อมพวกเขา เพราะแม้จะได้ผ่านโสตเป้นเวลานาน ก็ไม่ได้สร้างความรำคาญแต่ประการใด
         ชาวบ้านใกล้ๆกับบ้านเชิดพากันสงสัยว่า ทำไมสองคนผัวเมียจึงตั้งบ้านอยู่กันใกล้ๆกับน้ำตก ลำธาร แต่ทว่าห่างไกลจากผู้คนนัก เพราะสถานที่แห่งนี้ ไม่มีบ้านคนอยู่เลย มีแต่บ้านของพวกเขาเท่านั้น น่าแปลกจริงๆ สองคนผัวเมียนี้ ต้องมีอะไรแปลกๆแน่นอน มิฉะนั้น คงไม่ปลูกบ้านในที่เปล่าเปลี่ยวเช่นนี้ ถึงจะล้อมไปด้วยป่าไม้ น้ำตกที่สวยงามก้เถอะ....