คลังสรุปมหากาพย์ข้อสอบTU : by. BiwTigerPisces

ลำดับตอนที่ #18 : [Final] ม.4เทอม1 ไทย(หลัก) Part2/2 : วรรณคดี

[Final] ไทย(หลัก) Part2/2 : วรรณคดี

By.BiwTigerPisces

 วรรณคดีสุโขทัย

ชื่อเรื่อง	ปีแต่ง (พ.ศ.)	ผู้แต่ง	ลักษณะการแต่ง	เน้นเรื่อง...
หลักศิลาจารึกพ่อขุนรามคำแหง	(คาดว่า) 1826	พ่อขุนรามคำแหง (+นักปราชญ์ในวัง)	ร้อยแก้ว	ชีวประวัติ + เหตุการณ์บ้านเมือง + ยอพระเกียรติกษัตริย์
สุภาษิตพระร่วง / บัญญัติพระร่วง	-	(อาจเป็นพ่อขุนรามคำแหง / นักปราชญ์ในวัง)	ร่ายสุภาพ ,โคลงสองสุภาพ, โคลงสี่สุภาพ	สอนสั่งมารยาทการปฏิบัติให้อยู่ร่วมในสังคมได้อย่างปกติชน
ไตรภูมิพระร่วง / เตภูมิกถา / ไตรภูมิกถา	1896	พระยาลิไท	ร้อยแก้ว	สอนเรื่องบาปบุญคุณโทษ ภูมิทั้งสามจากการกระทำของมนุษย์
ตำรับท้าวศรีจุฬาลักษณ์ / นางนพมาศ / เรวดีนพมาศ	-	ท้าวศรีจุฬาลักษณ์ (นางนพมาศ)	ร้อยแก้ว + ร้อยกรอง	การปฏิบัติตนตามวิถีสตรี + พระราชพิธีในสมัยนั้น
จุดพิเศษอื่นๆ ของแต่ละเรื่อง 1. หลักศิลาจารึกพ่อขุนรามคำแหงมหาราช ถ้าถามเกี่ยวกับด้านว่าด้านไหนจารึกอะไรบ้าง อัตราส่วนจะเป็นแบบนี้

2.










2. สุภาษิตพระร่วง

มีอิทธิพลต่อวรรณคดีอื่น

- ร่ายยาวมหาเวสสันดร กัณฑ์ชูชก

- เพลงยาวถวายโอวาท

- ขุนช้างขุนแผน ตอน กำเนิดพลายงาม

- สุภาษิตพระร่วงคำโคลง (พระราชนิพนธ์ใน ร.6)

3. ไตรภูมิพระร่วง

มีอิทธิพลต่อวรรณคดีอื่น

- ลิลิตโองการแช่งน้ำ

- มหาเวสสันดรชาดก กัณฑ์ทานกัณฑ์

- รามเกียรติ์พระราชนิพนธ์ในรัชกาลที่ 1 และ 2

- กากีคำกลอน

- ขุนช้างขุนแผน

4.ตำรับท้าวศรีจุฬาลักษณ์

ประวัติผู้แต่ง : ชื่อเดิมคือ นางนพมาศ เป็นธิดาของ ท้าวศรีมโหสถ กับ นางเรวดี ได้รับการอบรมเป็นนางในแต่เด็ก เมื่อเจริญวัยได้ปฏิบัติหน้าที่อย่างดีงามและได้ตำแหน่งเป็นสนมเอกตำแหน่ง ท้าวศรีจุฬาลักษณ์

อิทธิพลต่อวรรณคดีอื่น : พระราชพิธีสิบสองเดือน (พระราชนิพนธ์ใน ร.5)

*มีการกล่าวถึง โคมลอย

นิทานเวตาล

ประวัติไทม์ไลน์ของเรื่อง

เวอร์ชั่น#1	เวอร์ชั่น#2
ประเทศ : อินเดีย ผู้แต่ง : ศิวทาส ชื่อเรื่อง : เวตาลปัญจวิงศติ จำนวนบท : 25 ภาษา : สันสกฤต	ประเทศ : อินเดีย ผู้รวบรวม : โสมเทวะ ชื่อเรื่อง : เวตาลปัญจวิงศติ ในหนังสือ กถาสริตสาคร จำนวนบท : 25 (ตอนที่ 75 - 99) ภาษา : สันสกฤต – ฮินดี
เวอร์ชั่น#3	เวอร์ชั่น#4
ประเทศ : อังกฤษ ผู้แต่ง : เซอร์ ริชาร์ด เอฟ เบอร์ตัน ชื่อเรื่อง : Vikarm and the Vampire or Tales of Hindu Devilry จำนวนบท : 25 ภาษา : อังกฤษ	ประเทศ : ไทย ผู้แต่ง : น.ม.ส. (พระราชวรวงศ์เธอ กรมหมื่นพิทยาลงกรณ) ปี : พ.ศ.2461 ชื่อเรื่อง : นิทานเวตาล จำนวนบท : 10 ภาษา : ไทย (ที่แปลมาจากฉบับอังกฤษ)

 **นิทานเรื่องที่ 10 ปัญหาเกิดจากการ ขาดสติ (ไม่คิดให้ดีก่อนว่าไซส์Teenไม่ได้เกี่ยวกับอายุ)

ว่าด้วย Character พระวิกรมาทิตย์

จุดแข็ง	จุดอ่อน
- ฉลาดหลักแหลม - ไม่ละความเพียร - อดทนต่อความยากลำบาก	- ถือว่าตนเป็นพระมหากษัตริย์ - หยิ่งทะนงในสติปัญญา - แต่ไม่ทนเมื่อมีคนมาดูถูกดูแคลน(ซะงั้น)

 
ข้อคิดที่ได้รับ 
การใช้สติและปัญญาควบคู่กันไปจะนำสู่ความสำเร็จ

*Tips ครูเฉลยมา จำไปเถอะ

1.) นิทาน 10 เรื่อง ตัวละครมักเป็น วรรณะกษัตริย์(นักรบ) กับ วรรณแพศย์(พ่อค้า)

2.) มูลเทวะบัณฑิต ได้กล่าววลีเด็ดที่เอามาอ้างอิงในเนื้อเรื่องไว้ว่า

  2.1 “ชายผู้ไม่ใช่คนโง่ไม่ยอมคืนสู่เรือนซึ่งไม่มีนางที่รักผู้มีรูปงามคอยรับรองในขณะที่กลับถึงเรือนนั้น”

  2.2 “ความสุขแห่งพ่อบ้านซึ่งอยู่เดี่ยวโดดนั้นมีไม่ได้ในบ้าน แลมีไม่ได้นอกบ้านเพราะไม่มีหวังจะได้ความสุขเมื่อกลับมาสู่เรือนแห่งตน”

3.) เวตาล กล่าววลีเด็ดไว้ว่า

  3.1 “ลิ้นคนนั้นตัดคอคนเสียมากต่อมากแล้ว” พูดกับพระวิกรมาทิตย์

  3.2 “ปราชญ์ผู้มีความรู้ย่อมใช้เวลาของตนในเรื่องหนังสือ” พูดกับพระวิกรมาทิตย์

  3.3 “ข้าพเจ้าให้เกิดกระเหม่นตาซ้าย หัวใจเต้นแรง แลก็มืดมัวเป็นลางไม่ดีเสียแล้ว” บ่นคนเดียว สะท้อนเรื่องการถือเรื่องลางสังหรณ์

  3.4 “รับสั่งตอบปัญหาแล้วไม่ใช่หรือ” = ตอบกรูมาสิ เป็นถ้อยคำประเภทยั่วยุ

ทุกข์ของชาวนาในบทกวี

ผู้รวบรวมและแปล : สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี

รวมในหนังสือ : มณีร้อยพลอยแสง

หมู่ : ชวนคิดพิจิตรภาษา

ความหมายที่สื่อมากที่สุดของบทนี้คือ วิถีชีวิตของชาวนาที่ไม่ได้รับการดูแล

ต้นฉบับ ที่ใช้ในการเรียบเรียงทำเป็นเรื่อง ทุกข์ของชาวนา มาจาก2ที่

  1.จิตร ภูมิศักดิ์

- รูปแบบเป็นการบรรยายความทุกข์ของชาวนาให้ผู้อ่านฟัง

- ฉันทลักษณ์ : กาพย์ยานี 11

บทกวีของ จิตร ภูมิศักดิ์

เปิบข้าวทุกคราวคำ          จงสูจำเป็นอาจินต์
เหงื่อกูที่สูกิน                              จึงก่อเกิดมาเป็นคน
ข้าวนี้นะมีรส                              ให้ชนชิมทุกชั้นชน
เบื้องหลังสิทุกข์ทน                      และขมขื่นจนเขียวคาว
จากแรงมาเป็นรวง                       ระยะทางนั้นเหยียดยาว
จากรวงเป็นเม็ดพราว                   ล้วนทุกข์ยากลำบากเข็ญ
เหงื่อหยดสักกี่หยาด                    ทุกหยดหยาดล้วนยากเย็น
ปูดโปนกี่เส้นเอ็น                         จึงแปรรวงมาเป็นกิน
น้ำเหงื่อที่เรื่อแดง                        และน้ำแรงอันหลั่งริน
สายเลือดกูทั้งสิ้น ที่สูซดกำซาบฟัน

สีแดง = วรรคที่สะท้อนถึงความเหนื่อยยากลำบากของชาวนา

สีเขียว = วรรคที่มีความหมายเกี่ยวกับ ข้าว

  2.หลี่เชิน

- มีชื่อบทประพันธ์อีกอย่างว่า “ประเพณีดั้งเดิม”

- รูปแบบเป็นการบรรยายภาพเหมือนจิตรกรวาดภาพให้คนชม

บทกวีของ หลี่เชิน

หว่านข้าวในฤดูใบไม้ผลิ ข้าวเมล็ดหนึ่ง

จะกลายเป็นหมื่นเมล็ดในฤดูใบไม้ร่วง

รอบข้างไม่มีนาที่ไหนทิ้งว่าง

แต่ชาวนาก็ยังอดตาย

อาทิตย์เที่ยงวัน ชาวนายังพรวนดิน

เหงื่อหยดบนดินภายใต้ต้นข้าว

ใครจะรู้บ้างว่าในจานใบนั้น

ข้าวแต่ละเม็ดคือความยากแค้นแสนสาหัส

สีแดง = วรรคที่สะท้อนถึงความเหนื่อยยากลำบากของชาวนา

สีเขียว = วรรคที่มีความหมายเกี่ยวกับ ข้าว
 

ข้อคิดที่ได้รับ   

1. ทำให้เข้าใจความรู้สึกของชาวนาที่ต้องประสบปัญหาต่างๆ

2. ทำให้ได้รู้ถึงความทุกข์ยากความลำบากของชาวนาในการปลูกข้าว

3. ทำให้ได้เห็นถึงคุณค่าของข้าวที่ได้รับประทานเป็นอาหารหลักในการดำรงชีวิตอยู่ของมนุษย์