เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม
เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน
กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
Survival Stories
Game gacha entertaimment make me visit and talk to youบางครั้งเมื่ออยู่เพียงลำพังก็สามารถผจญภัย และมีชีวิตไปต่างๆนาๆ ได้แบบไม่มั่วซั่วเกินไปก็ได้ เหมาะสมและถูกต้องตามแบบของตนเอง ไม่ทำให้เดือดร้อน
ผู้เข้าชมรวม
283
ผู้เข้าชมเดือนนี้
7
ผู้เข้าชมรวม
มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ, มีการบรรยายเนื้อหาที่เกี่ยวกับความรุนแรงสูง, มีเนื้อหาที่เครียดหรือหดหู่มาก ซึ่งอาจกระทบต่อภาวะทางจิตใจ
adventurous survival risk management suspense fiction investigate สาระ ผจญภัย health การพัฒนาประเทศ ความรู้รอบตัว comody horror games
ภาคแรก ชีวิตอิสระ
ติดตามตอนจบกันล่ะ
อันเนื่องมาจากเล่นเกมผจญภัย จึงสนุกสนานบันเทิงเป็นอันมาก อีกทั้งมีเวลาเหลือเฟือ ที่คิดจะทำอะไรมากมาย แต่ไม่ทำเสียที วันนี้น้องกาชาปองจึงขอเป็นตัวละครนอกตู้สักหลายๆวัน จะสุ่มได้น้องอะไรหนอ สำหรับการเล่นเกมที่สุ่มตัวละครในวันนี้
สีม่วงสีทองสีขาวสีแดง. สายฟ้าฟาดเป็นริ้วและเพลงประกอบล้ำลึกระทึกใจ เหมือนในเกมดังที่ปล่อยตัวน้องๆจากกาชา ในที่สุดเธอก็ออกมาเป็นตัวละครของฉันในวันนี้
ตัวละครวันนี้ให้ชื่อว่าอาตี๊สีส้มผู้ไร้เทียมทาน นายน้อยเจ้าปัญญา คุณ Bennet เรียกสั้นๆว่าคุณเบน ซึ่งเขาก็ต้องงดงามตามแบบกาชาปองน่ารักทั่วไป เขาจะมีแอคชั่นและท่าทางประจำตัว ซึ่งไม่ใช่สายโหดและสายคุณชายอะไรนัก ทำท่าวาดมือชูไปสูงๆพร้อมเตะขาไปข้างหน้าแบบอายๆเล็กน้อย เสื้อผ้าชุดประจำตัวเรียบง่ายแต่สบายใจ แค่เชิ๊ตเสื้อยืดที่คล่องตัวมีเสื้อตัวนอกให้ความอบอุ่นใจ ไม่ไปไหนไกลก็กางเกงขาสั้นพร้อมลุย และผ้าใบกระฉับกระเฉง ชุดที่เข้าใจเขาต้องเป็นสีแห่งโลก ไม่ฉูดฉาดจนใจละลายอะไรนัก มีแว่นตากันลมและแดดฟาดตาและหมวกสวยทวงมีกระบังกันแดดย่อมๆและกระเป๋าเดินทางขนาดพกพาสะพายคาดไหล่ก็พอแล้ว ส่วนสีส้มที่ว่านั้นไม่ได้เกี่ยวกับพรรคการเมืองชื่อดังเสียหน่อย แต่เป็นสีของนักวิเคราะห์และนักวางแผน อันนี้ขอยืมสีจากหน่วยงานบางแห่งเขามาใช้น่ะ
."Ben!!!" สาวๆและเพื่อนๆหวานใจจะเรียกเขาสักสิบรอบ ให้เขาตกใจเล่น เพราะเบนเผลอใจลอยไปไหน เมื่อเขาเห็นเพื่อนตะโกนเรียกเขาอยู่ในchat box เขาจะมีนิสัยเกรงใจสาวๆเป็นอันมาก และพยายามสุภาพกับเพื่อนๆ และถ้าเขาไหวตัวทัน เขาจะรีบตอบแชทด้วยสำนวนหวานหยด
“So busy …Darling,,SEE YOU NEXT TIME..” คือว่าวันนี้มันติดภารกิจในการผจญภัยหลายประการ เมื่อการทำงานที่เครียดและปวดหัวได้ผ่านไป ไม่ต้องมึนกับความเดือดร้อนของใครๆอีกต่อไป เดือดร้อนแต่เรื่องตัวเอง ถ้าบังเอิญคิดได้ว่ามีภารกิจของตนที่ต้องสะสางในเกมบ้างนอกเกมบ้าง นึกอยากจะไปไหนก็เกาะเสาในเกมแล้ววาปป์ไป
วันนี้ เบนคิดว่า ภารกิจการตีม่อนในเกมไม่สนุกเลย เขาควรไปหาเพื่อนๆและญาติๆเพื่อกินดื่มและคุยแหย่กันเล่น ให้มึนๆ พร้อมกับสุราพื้นบ้านที่บางพรรคบอกว่าจะเปิดให้มีคุณภาพที่ไว้ใจได้ก็เสียภาษีได้ละ เบนไม่ชอบสะสมเครื่องดื่มเท่าไหร่ อยู่ในกาชาปองมันแน่น ไม่มีที่จะเก็บ หากินเอาตามร้านรวมเพื่อนก่อกวนอารมณ์สาวๆให้ยิ้มงอนให้ดีกว่า น่าเอ็นดู
เมื่อเดินทางมาด้วยการวาปป์มา และเดินทางต่อมาเล็กน้อย แต่เมื่อเบนบินร่อนไปด้วยเครื่องร่อนที่เกมแจกมา บางทีก็ขี่พาหนะตัวอะไรประหลาดๆที่เกมหาให้ ย้อนเลาหรือจะไปในอนาคตก็ได้ ตามใจตัวละครอย่างเบน ในที่สุดใช้เลาแวปนึง ก็มาถึงดินแดนเกาะบริตาโน Britano มหัศจรรย์ที่ฝนตกพรำอยู่เสมอและมีหมอกคลุมเครือเหมือนหนังผีโบราณของสตีเฟน คิงคนดัง และมีอารยะมาแต่โบราณนานมา แม้ปัจจุบัน บรรยากาศเย็นสบายมีฤดูกาลสี่ฤดูห้าฤดู มีพระอาทิตย์สองดวงและพระจันทร์ครึ่งดวง อาณาจักรคล้ายเกาะแถวทะเลเหนือของโลกมนุษย์ ถ้ามีรถไฟหัวจรวดหรือรถไฟอวกาศแบบเกมดังคงยอดเยี่ยม แต่ที่จริงเบนชอบเกมต่อสู้แบบค่ายทางตะวันตกของโลกมนุษย์ มันหลอนและสนุกตื่นเต้นมากในการยิงและระเบิดสับฆ่าซอมบี้แลัคนสัตว์ประหลาดตายเป็นเบือ สนุกมาก เบนก็แอบดูในแคสเกมอยู่นะ
และที่รออยู่พร้อมไปผจญวิบากกรรมร่วมกันละ อ้าวนั่นท่านอ๋องห้าสิบแห่งซีรีย์กำลังภายในในชุดหรูเลิศตระการด้วยผ้าแพรและขนสัตว์คล้ายกับซีรีย์ดังเรื่อง วัยเยาว์พเนจรนี่นา และคู่ขาของเขาหนุ่มอาภรณ์ชุดแดงฉานประหนึ่งโลหิตดูเป็นชุดโบราณแบบเผ่าทางตะวันออกของโลกหนุ่มดาบใหญ่และสาวทวนยาวสตรีเสื้อเหลืองดั่งเนื้อทุเรียนหมอนทองลูกเจ้าเมืองดังแถวตะวันออกของชาวโลก เบนหยุดกึกและตะโกนโหวกเหวกเรียกให้เสียฟอร์มเล็กน้อย ก็ตรงนี้มันเป็นตลาดท้องถิ่นในเกาะใหญ่ที่ผู้คนพลุกพล่านนี่นา
หนุ่มเสื้อแดงวิ่งกระย่องกระแย่งมาก่อน โผจะมากอดและทักทายเบน ทำท่าเหมือนจะมากอดและหอมแก้มสักฟอด แต่เบนคิดว่าท่าจะไม่เหมาะ เด่วจะเป็นซีรีย์วายเสียแต่ตอนนี้ ขอไว้ก่อน ค่อยจัดการเจ้าดาบใหญ่ในที่ลับตาภายหลังตอนถึงช่วงซีรีย์วายช่วงท้ายๆเรื่องหน่อย เลยโดดหลบเอี้ยวตัวเล็กน้อยพองาม ให้มีมารยาท
“อาตือ จะพาไปไหนล่ะคราวนี้ ไม่เจอกันนาน ทีบอกไว้ให้หาไว้ งามเบิ้มเบ๊อะหาได้ไหม” ยิ้มกว้างให้พ่อหนุ่มเสื้อแดงและหลิ่วตาเล็กน้อยให้กันอย่างมีนัย
ค่อยมาเล่าเรื่องร้อยแปดที่ประหลาดใจนักในโอกาศต่อไป พอแค่เป็นน้ำจิ้มแค่นี้ก่อน มีเรื่องระทึกที่อยากจะเล่าอยู่พอควรละ
ภาคแรกอีกสักนิด
วันนี้ วันดี สามารถเปิดกาชาปองได้น้องน้อยคนสวยน่ารัก เธอมีชีวิตที่แสนรันทดถูกเลี้ยงดูโดยเครื่องจักรกล คล้ายกับหนังฝรั่งที่มีหนุ่มหล่อนักการเมืองกล้ามใหญ่ชายงามเป็นผู้แสดง แต่เธออยู่ในเกมรถไฟอวกาศยอดฮิตไม่ใช่เกมเกาะเสาวาปป์ ชุดแดงของเธอดูเป็นชาวตะวันตกบนโลก บานฟุ้งและเสื้อเอี้ยมน่าเอ็นดู หมวกของเธอคล้ายหนูน้อยหมวกแดง ให้ชื่อเธอว่าแคธี่ เรียกเต็มๆว่าแคทเทอรีน แต่เราเรียกเธอว่า ว่าน้องแคท ละกัน
ชีวิตของเธอโชคดี ที่อยู่ในเมืองที่มีความทันสมัย และไม่ลำบากจนเกินไป ความที่เธออยู่กับเครื่องจักร เธอเลยสามารถซ่อมอุปกรณ์ได้หลายอย่าง บางโอกาศเธอก็สงสัยเหมือนกันว่า เครื่องจักรกลที่รับเลี้ยงเธอนั้น ทำมาหากินอะไร จึงมีรายได้มาเลี้ยงเธอ. เธอสงสัยว่าทำไมต้องมีร้านขายของพิเศษ. แล้วนั่นมันเป็นหุ่นยนต์แบบเดียวกันไหมแบบเครื่องจักรที่เธอเคยซ่อม ก๊อกก๊อก เป็นชื่อของเครื่องจักรที่เลี้ยงเธอมา เรียกเขาว่าอังเคิลก็ได้เขาชอบ อังเคิลบอกว่าสินค้าพิเศษนี้งามเบ้อเร่อ อะไรกัน
แคทมองดูท้องฟ้าที่มีพระอาทิตย์สองดวงที่มีหมอกควันตามธรรมชาติปกคลุม นี่น้องแคทของเรา ก็อยู่เมืองบริตาโนเช่นกัน กับน้องเบนเมื่อตอนที่แล้วนี่นา โอ้โหเฮะ
หลังจากมองท้องฟ้าด้วยความสงสัยว่าที่บ้านทำมาหากินอะไร และคิดไม่ค่อยออกว่ามันคือนวัตกรรมของใหม่ที่ตรงไหนกัน ที่เขาว่ามันเป็นสินค้าที่มนุษย์ใช้งานเพื่อคลายความเครียดหากไม่สามารถลดความเครียดด้วยวิธีอื่นๆที่ชอบที่ชอบ แคทจึงตัดสินใจไปวิ่งเล่นกับเพื่อนๆเด็กๆบ้าง แถวหน้าโรงเหล็กของอังเคิล ก็มีชุมชนเล็กๆ ที่มีเด็กๆที่โตบ้างแล้ว แคทคิดว่าตัวเองน่าจะอายุแบบที่มนุษย์เรียกว่าบรรลุนิติภาวะแล้ว แต่ทำไมร่างกายจึงมีลักษณะเหมือนตุ๊กตาเด็กผู้หญิงน่ารัก แคทควรจะมีคนที่ชอบสักกลุ่มได้แล้วนะเนีย
“แคท อังเคิล จะส่งของไปขายล่ะนะ” แคทตะโกนตอบว่า OK
เมืองสวยงามมีผู้คนเดินดูของที่อยากได้ตามร้านต่างๆ เครื่องจักรเดินไปมาปะปนกับผู้คน อังเคิลเห็นแคทเกาะท้ายยานแม่พาหนะรูปร่างคล้ายขนมปังวงกลม ก็ตอนที่เข้าเมืองมาไกลโขแล้ว ใช้เวลาสักอึดใจ
“อย่าเที่ยวไปไกลล่ะ อังเคิลอยู่ร้านนี้นะ กลับมาก่อนอึดใจหลายๆอึดนะ” อังเคิลบอก ขณะที่อังเคิลขนกล่องลังหลายชุด เข้าไปด้านหลังร้าน
ชุดสำหรับสาวสวยมีในร้านไม่ไกลนัก และมีร้านขนมและร้านสำหรับกิจกรรมพักผ่อนต่างๆ แคทมองดูชุดแดงอีกชุดที่แขวนโชว์ไว้ ที่ร้านไม่ไกลนัก แคทหยิบกล่องที่มีจักรกลสัตว์เลี้ยงออกจากกระเป๋าเล็กๆของเธอ “ออกมาเจ้าแมว”
แมวจักรกลของเธอยืดโครงคล้ายเหล็กแต่ไม่ใช่เหล็กสปริงขนาดจิ๋วดีดขึ้นมามีหัวหูหางคล้ายแมวประหนึ่งภาพยนตร์ดังที่มีหุ่นยนต์แปลงร่างเป็นสัตว์ได้ ตอนล่าสุด แต่ก่อนมีแต่แปลงเป็นรถยนตร์
“อย่าวิ่งไปไกล.” แคทเตือนแมว เมื่อเดินเล่นพักนึง ขนมก็เต็มปากแต่ต้องดุแมวได้
“แมวน่ารักดี”
เสียงหนุ่มในชุดหรูผ้าคลุมขนสัตว์และแพรงามจากตอนแรก นั่นเอง เขาอุ้มแมวจักรกลขึ้นมา มันวิ่งตัดหน้าเขาสักครู่
“คุณชายเซ่อเซ่อ แมวใครรึ.” พ่อหนุ่มเสื้อแดงดาบใหญ่ตะโกนตามหลังมาไม่ไกล เขาเดินไม่คล่องเพราะดาบเขาใหญ่ ดูติดๆคาๆอย่างไรพิกล
“เฉอเชียน แมวแปลก วัสดุที่ทำขึ้นนั้นมันแปลก ยืดหยุ่นคล้ายของเหลว” หนุ่มเสื้อแดงสบตากลมโตของน้องแคทของเราเข้าแล้ว แคทนั้นมองดูเขาเดินมาแต่แรกด้วยความตกใจในการเดินกระเพลกเนื่องจากดาบใหญ่มาก
และเมื่อมองหน้าขณะใกล้ชิด แคทก็ตัดสินใจในบัดดลว่าต้องครอบครองดาบใหญ่ของเจ้าหนุ่มหล่อคนนี้ให้จงได้
แคทบรรลุนิติภาวะแล้วนะ แต่หน้าเด็กเฉยๆ
“หยุดมองดาบใหญ่ของเฮียได้แล้ว”
เซ่อเซ่อรู้สึกหงุดหงิดที่คู่ขาของเขาถูกลอบมองผสมกับการจ้องมองดาบใหญ่ จากคนแปลกหน้า เขาเขวี้ยงแมวออกไปพ้นตัว
“เฮียผู้เมตตา แคทหลงทาง กลับบ้านไม่ได้ พอจะอาศัยยานแม่ไปด้วยได้ไหมท่าน พร้อมแมว และของฝากเล็กน้อยนี้”
แคทยื่นกล่องที่ยืดหดได้เหมือนแมวจักรกลให้หนุ่มทั้งสองคนละกล่อง
เฉอเชียนอาตือหรือพ่อหนุ่มดาบใหญ่ เรียกง่ายๆว่าคุณชายเฉอ แกะกล่องตรวจตราทันที
“ของดี พอเหมาะกับดาบใหญ่ของเรา โอ้ มันใหญ่ตุ้มเม้งมาก พอดิบพอดีกับดาบของเรา”
เฉอร้องระงมประหนึ่งมีความหฤหรรจ์สุดจะอดกลั้นบางประการ
“แบ่งมาให้น้องเบนด้วย ของโปรด บะเหรอเหอะ” เบนกรีดเสียงด้วยความลืมตัว นี่มันของหายาก แล้วก็คว้าไปไว้กับตัวหยอดใส่กระเป๋าลับของตนเอง
“หนุ่มๆทำไร ” น้องชุดเหลืองสีทุเรียน ร่อนทวนยาว พึ่งมาถึง “น้องอิ่ว นี่มันเรื่องของหนุ่มๆ” อาเฉอร้องแบบโกรธๆงอนๆ เขาทิ้งเสียงแบบเฉิดฉายเล็กน้อย เพราะของที่ว่ามันอยู่ในกระเป๋าของหนุ่มเบนที่เขากะจะใช้ดาบใหญ่จัดการใช้งานซะให้เข็ด คราวนี้ล่ะจะกรอกดาบใหญ่ทำโทษให้ปากมอมแบบกินโจ๊กเลย คิดบ้าบอกำลังงาม เซ่อเซ่อก็ตัดบท
“หาทางช่วยน้องสาวให้ได้เถอะ แกล้งหยอกอะไรกัน”. เซ่อเซ่อเขาหงุดหงิดอีกแล้ว นี่เขาจะปรกติอยู่คนเดียวหรือยังไงสำหรับทริปนี้
น้องอิ่ว รีบมาประคองแมวและดึงน้องแคทมาประคองปลอบไว้ น้องแคทได้กลิ่นเครื่องหอมรัญจวนใจของสาวคนนี้ แล้วก็นึกแปลกใจว่า กลิ่นนี้คล้ายกับเครื่องเล่นจักรกลที่อ่อนนุ่มที่อังเคิลประดิษฐ์ใส่กล่องมา อีกทั้งมีลักษณะนุ่มนิ่มคล้ายกันกับยอดคันทวนของน้องอิ่วนั้นด้วย มันมีลักษณะชูชันต้านแก้มนิ่มๆของน้องแคทเสียด้วย ไหนลองถูๆดูให้ถนัดกว่านี้ซิ
น้องอิ่ว แทนที่จะดึงตัวออกห่าง กลับกดหัวให้น้องแคทซุกไซ้อย่างเมามัน โยนแมวไปให้เบนอุ้มไว้
“หายใจไม่ออก แมวไปไหนแล้ว” น้องแคทหายใจระบายยาวๆ โผล่หัวออกมาจากอ้อมกอดน้องอิ่ว อยากได้สมุนไพรกลิ่นนี้จังถ้านำมาปรุงเครื่องหอมน่าจะออกฤทธิ์ทำให้เกิดความผิดปกติปั่นป่วนเช่นนี้ ทำไมน้องแคทรู้สึกเหนอะๆเหมือนมีรอบเดือนแต่มันไม่ใช่นี่นา
“ไปเหอะ อะไรกัน จะเป็นลมไหม ไปกินข้าวก่อนไหม ท่าทางโซซัดโซเซ” คุณชายเซ่อเซ่อ เรียกให้ทุกคนพร้อมเดินทาง
เริ่มจะไปกันใหญ่ ค่อยติดตามตอนต่อไปแล้วกัน ท่าทางน้องแคทจะหนีออกจากบ้านเพราะดาบใหญ่หรือทวนยาวก็ไม่รู้ น้องแคทยังตัดสินใจสับสน ค่อยติดตามละกัน
"
เนื้อเรื่อง
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
สรุปcontent ไว้บ้าเหมือนัน ที่ริอบเรื่อเ่าๆ แบบลสามเลอนะ แ่ำลัิว่าำลัะ้ามไปโลใหม่ๆบ้าถ้าะี ลอูสรุปในvitual novel ูบ้า็ไ้ รหน้านิยาย็ะมีมาบ้า
บทแรเริ่ม ทำไมอาีพเพื่อปาท้อและารบริโภึไม่สามารถทัเทียมและมีสาาไปทั่วโลและเท่าเทียม มีารีันทาาร้าาภายนอาปัหามนุษยธรรมในประเทศทุรั้ริไหม
าาปอวันนี้ ไ้น้อแม่ร้วนเ่ ที่เธอมีทวนแหลมเป็นอาวุธ ให้ื่อเธอว่าหลิหลิ เธอมีวามสามารถในารปรุอาหารและารล่าสัว์มาเป็นอาหาร มีาาปอที่้อนำมาอยู่ับน้อหลิ้วยือน้อแมวมิและหมาป่าโฮะ ึไ้มาาาาปอมาสัระยะแล้ว ไ้ปั้นพลั่อสู้ให้แ่น้อให้สู้ับม่อนไ้อย่าเ่า
แ่ในนิยายอเราีวิออะเศร้า เนื่อาทั้ีวิมีแ่นเ้าใผิว่าเป็นหมาั่วหมาเลว วามที่ถูเลี้ยมาแ่เ็าหมาป่า ที่ใรๆ็รุมประนามาโทษ มาั้แ่สมัยหมูสามัวและหนูน้อยหมวแ ที่เป็นนิยายเ็แล้ว และน้อแมวมิ ็เป็นเพียแมว้าถนน ที่แม่านและออลูมารอหนึ่ พ่อ็ทอทิ้ไปไหนไม่รู้ แม่เลี้ยเี่ยวเลี้ยแมวมิมาแ่เพียลำพั พ่อไม่เยส่ปลาทูให้หรือเลี้ยูส่เสีย อุปาระ ให้าร่าย่าเทอมส่เ้าโรเรียนฝึแมว หรือยย่อยอมรับว่าเป็นบุร แ่ประารใ ไม่เ้าเื่อนไในารอศาลสั่ให้รับรอบุรแบบลูนอื่นเา ที่พอะหาพ่อให้่าย่าเลี้ยูให้ลู็โนเือบบรรลุนิิภาวะันหมแล้ว วามที่แม่หลายท่านเลี้ยลูนเียวนไม่รู้ะทำมาหาินอย่าไรมาเลี้ยลูให้ลอรอฝั่ ่าย่าเทอมแพๆ ่าย่าเรียนพิเศษแพๆ็ไม่มีวามสามารถ แล้วึอพึ่บารมีศาล่วยสั่และามหาพ่ออมันมาบัับให้่าย่าเลี้ยู เยให้ลู้วย บาเมือบาประเทศเร่รัี มีโทษทาอาา้วย ับพ่อเ้าาราไปเลยถ้าไม่ส่เสียเลี้ยูบุร บาเมือไม่แร์เรื่อสิทธิเ็ มีแ่ารร้ออสินไหมทแทนทาีแพ่ บัับอะไรไม่ไ้ เพราะทรัพยารมนุษย์ไม่ไ้มี่าอะไรับประเทศนั้น อย่านี้อย่าหวัว่าพ่อมันะยอม่าย่าเลี้ยูบุร เอาเินไ่ายให้ลูเมียุใหม่หรือน้อน่ารัในสััีฝ่า แม่มัน้อมีปัา หาเลี้ยลู หรือับลูไป้าายแ่เ็ ทำานนอเวลา แ่เ็ แล้วแ่ะเลือสรรว่าเมือนั้นยินีหรือมีระเบียบให้้าแรานเ็เยาวนไ้ในระับไหน บ้ามีลูหน้าาีเสียีพรสวรร์เยอะ พ่อไม่เลี้ย็ผลัันให้ไ้มีอาีพพิเศษ่าๆ ที่นำื่อเสีย วามสามารถเพาะัวบาประาร นำทรัพย์สินเินทอมาเลี้ยูรอบรัว แ่บาประเภท ถ้าเผลอปล่อยปละละเลย ลู็ลายเป็นปัหาสัม อันเนื่อาผู้ปรอผลัันให้ลูเป็น บ้าเป็นเอเย่น์ายยาเสพิทั้รอบรัว บ้ามีปัหาเรื่อโสเภีเ็ ในบาเมือมีหมายพิเศษให้มีโนที่เปิสถานบริารเหล่านี้ไ้โยารวบุมสุอนามัยและภาษีัเน และวบุมไม่ให้เยาวนประอบอาีพ หามีอายุามเ์ที่ำหนึให้บริารประอบอาีพไ้ามเื่อนไระเบียบที่เร่รั
เอาเป็นว่าัวละรอเราโีที่ภาวะบีบั้นทาสัมและเศรษิ ไม่ทำให้น้อโฮะและน้อมิ หรือหลิหลิ ้อเป็นโรึมเศร้าาภาวะรอบรัวแสลายหรือภูมิหลัสภาพแวล้อมที่ไม่ี หรือารถูรัแลั่นแล้ทั้ทาาย ใ และวาา ือถู abuse หรือ บูลลี่ านแวล้อมและนใล้ิ
หลิหลิปราัวึ้นลาป่าหลัาเาะเสา วาปป์ ไปมา่าม่อนนเบื่อ เธอมีู่หูเป็นหมาแมวที่บัเอิเอันในู้สุ่มาา และนัแนะันว่า้อปั่นออมาพร้อมันะไ้ไปเที่ยว้วยันเป็นทีม เมื่อเธอและหมาแมวไ้ ออมาเผิโลว้าอยู่พัให่ เอหม้อและไฟอพวม่อนที่ไหน น้อหมาแมวและหลิๆ บม่อนิอบ่วนีเนื้อพวสัว์และพวม่อนมาินให้เรียบ หลินั้นปรุอาหาร้วยผัผลไม้สารพั และไม่เป็นมัสวิรัิ ึ่หมาแมวอเธอ็ถูใมา เพราะินันอิ่มแปร้ทุวัน โยเพาะอนที่ผภัยในเม ที่มี้ายัษ์ นยัษ์ เสือ และะเ้ัวให่ ่ามันให้หม้วยารรวมพลอมโบและoverload และับมาใส่หม้อใส่ะทะปรุอาหารโยไม่รัเียเียันท์ ินอาหารเพื่อบัฟพลััน
ุาาุนี้ลัวะไปมั่วหมู่ับลุ่มอาเอเมื่ออนที่แล้ว ลุ่มนี้เลย้อมาอยู่เาะาุระัน เมือนี้มีพระันทร์สอว และพระอาทิย์รึ่ว ลาืนยาวนานว่าลาวัน มีฟ้าฝนในบาส่วนอเาะ ส่วนให่อาาศเย็น สัสิบห้าอศาไ้ สำหรับเมือโล ส่วนลุ่มพวอาเอนั้น่อยว่าัน ป่านนี้น่าะรวมหมู่พัลวันพัลเสลับัวหรือสามัีุมนุมลุ่มาบให่ทวนยาวบันเทิทั้ประูหน้าประูหลัประูบนประูล่าลับหัวลับหาันทุท่วท่าายรรมล้ำลึแทลอและลืนินันและันไปหลายรอบันไปหมแล้ว ่อยบรรยายในภายหลั
เราว่าันเรื่อแม่รัวหมาแมวท่อเที่ยวในยุทธภพเาะาุระัน่อน ลุ่มนี้่าและินลูเียว ารบะุย้วยเล็บมริบอน้อมิและน้อโฮะนับว่าโหสุๆ รวมทั้เี้ยวมริบบหัวสัว์และม่อนมาินอย่าใเย็นพอเป็นพิธีสำหรับสัาิานหมาแมว พอเหยื่อใล้าย ็บเล่นอย่าสนุสนาน บาที็าบมาฝาเอาใหลิหลิ ให้น้อหลิรีร้อแล้วรีบโยนใส่หม้อ้มมาแบ่ันิน
“อร่อยเนอะ ะเ้ย่าสุยอเลย” น้อมิเี้ยวุ้ยในปา พร้อมน้ำแุ่ม่ำ น้อมิเวลาแปลร่าาแมวล่อสอหามามีหน้าาเหมือนนหน้าาน่าเอ็นู แ่ยัมีริอบเล้าเลียเหมือนแมวอยู่ บาทีน้อหลิ็รำาบาทีน้อมิมาเาะันลม ร้อให้เาหา เาาให้อยู่นั่น ส่วนน้อโฮะนั้นเวลาลับมาเป็นล้ายมนุษย์หน้าาูหล่อเหลามา แ่ยัินิสัยอบแอบไปาาี่ามำแพอยู่ น่าไม่อายริๆ และนามัว็ึ้นามัวเยอะมา แม้ัวะเ้มำบึบึนล้ามให่โ อนแปลร่าเป็นหมาป่า็เห่าหอนหนวหูอย่าหนั แทบะเอาทวนไปแทพระันทร์สอว้าบนทิ้ เพราะอาโฮะแอบแปลร่าเป็นหมา่วพระันทร์ึ้น ไม่รู้้อพระสุนเินหรือทำทวนเินไว้สะิให้เียบๆหน่อย แบบในหนัมนุษย์หมาป่า อะไรนั่น
“อิ่มันแล้วใ่ไหมล่ะ ” หลิว่า และโยนระูะเ้ยัษ์ทิ้ไปแบบไม่แร์สิ่แวล้อม น้อโฮะระโาบไว้โยพลันามสัาิานหมา น้อหลิละเบื่อไม่อยาเล่นเมเวี้ยระูให้หมาาบ โฮะทำท่าหมานั่ประบแบบเป็นหนุ่มหล่อที่ไม่ยี่หระวามามันเลยที่เียว น้อมิร้อเหมียวและแปลลับเป็นแมวมุเ้าไปในล่อประำัว ทำท่าะหลับ
อีาำมาทำไม อ้าวมีหมายที่าบมาาใรล่ะ
“ ำันไ้ไหมอนที่เราอยู่ที่าา เราเยสัาันว่า เราะมาอพรพระที่ศาลเ้าให่บนเา ที่เาะาุระ้วยัน และเราะไปีม่อนและอาบน้ำแร่น้ำพุร้อน้วยัน อย่าเมที่เราเยูในแสเมไ ไม่ใ่เลียนแบบามเรื่อำลัภายในที่ฮิสุเน่ะเมไรนะ เมพระันทร์าบมใ่เป่า ้อเิพวเามาเป็นนัแสรับเิให้เรา้วยนะ ในาา็มีแสเมูนะ ำไ้ไหม เ่วสัอึใเียว็มาถึ ”
หลิโยนระาษลอไฟเผาไหม้ไป อะไรเหรอ หมาแมว
“เ่วมาันทั้าาและารารับเิแหละ”
“ใรเหรอ”
“Ben”
แ่นี้แหละ่อยว่าันในอน่อไป ใระมาเป็นารารับเิ็ิามเอาเอนะ ท่านนัอ่านถูใ ให้อวัหมาแมว้วยนะ อบุนะ
บทที่ 2 สิทธิเสรีภาพในารแสวามเห็นั้นพื้นาน สิทธิในารมีที่เ็บ้อมูลส่วนัวทั้ภารัและประาน รสสนิยมส่วนนเป็นสิทธิในprivate right และExclusive right ้อไ้รับารุ้มรอ ผ่านสิทธบัร วามลับทาาร้า เรื่อหมายาร้า
“ุbirdmydog ่วยแ่เรื่ออวยน้อเบนหน่อย ไม่ใ่เห็นน้อเบนเป็นBI หรือ Tri Sexual เรื่อแบบนี้เป็นเรื่อรสนิยมเพาะัว เอาน้อเบนมาไในที่แ้ไ้ยัไ ให้น้อเบนระหายหิวาบให่และทวนยาวพร่ำเพรื่อ น้อเบนเ่ที่สุในทีม็เห็นอยู่ ่วยีม่อนนมาิที่เวล 45 ิแ่เลื่อนั้น็ไป เวล 50 เห็นๆ อัพเวลเป็น 70 หรือ 80 ให้้วยล่ะ แ่ีอไม้ไฟ บอสให่อีสอสามรอบเอ ทำไมทำท่าหมแรฮึสู้ มาเียนนิยาย แบบนี้ ลับไปั้ใีม่อนเลื่อนั้นเหอะ เ่ว็มี่านใ้น้ำแล้วนะ LOL ”
“ เออ” นเียนนิยาย็มีประาธิปไยนะ ัวละรย่อม้อารมีส่วนร่วมในารแสวามิเห็น หรือนิยมมอบหรือไม่อบสิ่ใ็เป็นสิทธิอพลเมือาวัวละร ให้สิทธิ ในาร political participate
ะระเ้าระอไปทำไมนะ ส่้อวามมาใน chat box นล้นแล้วล้นอี เรื่อริ็ไม่ให้เล่า โหีฝ่า
วันนี้ เราะไ้น้อาาเป็นใรล่ะ ื่นเ้นั อุ๊ย ไ้มาแบบแฝเลยอ่ะ
น้อวาลับน้อุ สาวเปรี้ยวี้าร์สะท้านฟ้าาเรื่อรถไฟอวาศ และเมเาะเสาวาปป์นั่นเอ น้อทั้สอแม้ะหน้าาสวยันไปนละแบบ แ่เวลาฟาม่อน้วยเสียเพล ็ปราบม่อนายเรียบเหมือนัน น้อวาลเาะาวผ่อผมทอ แ่หน้าาอมทุ์หน่อยๆ ส่วนน้อุนั้นเาผิวเ้มาโผมแบบสาวทาะวันออโบรา น่าเอ็นู ที่น้อมัทำท่าใับสัว์รึ่บรึ่น้ำัวเล็ๆ ุที่น้อๆใสู่เิมาแบบสาวมั่นสไล์ิบเถื่อนแรๆเสื้อว้านเปิรับอาาศให้สบายใเิบ ว้านให้มันลึเอวไปเลยสิ้นเรื่อสิ้นราว มอเห็นร่อนมาวๆหรือำๆ พอเพลินใ ระโปร็สั้นสุฤทธิ์ ีที่นุ่เียวไว้้าใน เวลาีม่อน็ไม่โป๊เท่าไหร่ อย่าอ้าามานั มันะไม่าม แ่น้อ็มีท่วท่าเียบเลิศ ที่พร้อมะสาไฟฟ้า่าม่อนให้ายาเสียึ้ออีาร์ในมือ แ่น้อุน่ะเามีะบอยาวไว้ทุบม่อน้วยอี่าหา
าาปอุนี้ไปแที่เมือนัพนันแห่ทะเลทราย เมือลา เวา แถวทาู่นานโลแถวอนเหนือใล้ั้วบนสุอาวเราะห์ประหลานี้ เมือนี้มีทรัพยารหลัือบ่อน อนเสิร์ ธุริให้วามบันเทิทาเพศทุนิ และารลทุนทาารเินที่เน้นวามบันเทิ เป็นสูิโอารถ่ายทำภาพยนร์แบบโบราใ้ฟิมล์อะไรแบบนี้แ่ส่วนให่เน้นภาพยนร์สำหรับผู้ให่และนัพนัน ล้ายรััอบาประเทศในโลแถวทะเลแปิฟิ ที่รวมศิลปิน ารา นัสร้าสรร์เอาไว้เพียบ เป็นแหล่อนัแสวโ เพียแ่ผู้บริหารเมือทะเลทรายแห่นี้ถมทะเลนมีายหายาวเหยียที่ิทะเล เพียเล็น้อย็ยับยายออไปอี ให้ผู้นไ้บันเทิับวามสนุสำราทุรูปแบบ อารเป็นทะเลและทะเลทราย อย่าไร็ามระเบียบเ้มวอเมือนัพนันแห่นี้ ำัอายุและานะอผู้นที่ะเ้ามาในเเมือ เพาะผู้ที่มีอายุที่ำหน ารแสานะ ที่ไ้าารวาเินสในบัีอวาศไว้เป็นหลัประันในระับสูสุ ว่าแลิปแล้ว้อแทนหมัว็ยัมีปัาลับบ้านมือเปล่าไปอย่าสบายใ ารรวประวัิาาน้อมูลนัเล่นสามารถเ้าไปรวสอบเส้นทาารเินไ้อย่าเหลือเื่อ ว่าไม่มีเส้นทาอารฟอเิน าเมือนอหรือในาาวเราะห์ไหนๆ
“ร้อนสุๆ ” น้อวาลบ่นพึม แสโว์เมื่อืน เลิมา็สว่า เรื่อทำวามเย็นเสียึ้นมาแปป เ่วลับมาเย็นเหมือนเิม. เธอนอนบนที่นอนนุ่มในโรแรมหรูที่้าเธอับน้อุมาเปิารแส น้อุเธอลอไปเปิหน้า่ารับลมทะเลทรายู ร้อนว่าอี แ่็สาๆายๆี
“ลมทะเลทรายอบเป่าล่ะ” ว่าแล้วน้อุ็โผมาุเอวน้อวาล ที่แท้เป็นู่าันนี่เอ น้อเาสะวเาะันไปมาั้แ่ในาาแล้ว น้อุไล่ลิ้นที่มีลมทะเลทรายสาๆ ามพุน้อยอน้อวาล เรื่อยลไปถึุที่้อปรนนิบัิพัวี น้อวาลผมุน้อุ เือนว่าเน้นๆหน่อย น้อุอิ่มเอมับแหล่น้ำในโอเอิสนี้เป็นอันมา เาะลิ้นลไปในแอ่น้ำแบๆับๆนั้นเพื่อะูมาให้หายระหายหน่อย ยิ่เาะไไป าน้ำ็ยิ่พุ่ ิ่น้อยสำหรับายภาพclimax บวมเป่ไ้ที่แล้ว ที่้านบนสุอหลืบน้ำ น้อุูุบแบบูหอยแรลวไปพันึ น้อวาล็ร้อรวร่ำ เหมือนร้อรีเสียอยู่บนเวทีเมื่อืน แ่นี่มันบนที่นอนนะแมุ่ น้อุไม่หนำใ หยิบอุปร์ที่น้อวาลอบ อันเบ้อเฮิ่มา้าเีย ที่มีารเลือบหล่อลื่นในัว เปิสวิท์ให้มันเ้นๆหน่อย ัารให้น้อวาล อุปร์เินทาเ้าออเพื่อามใน้อวาลทุอย่าให้มันเสียสีในิ่ที่น้อวาลอบ น้อวาลเริ่มหมแร ็ลาน้อุึ้นมาวาบนหน้า ัารินน้อุะบ้า ลีลาไม่แพ้น้อุเลย แ่น้อุเามีแอ่น้ำว้าให่ไพศาลมา ื่มูอย่าไร็ไม่หมไม่สิ้น น้อุย่มหน้าน้อวาลเป็นัหวะที่น้อุอบ นน้อุสำเร็เรียบร้อย ร้ออืออือ ไม่ร้อแรแหะเออย่าน้อวาล น้อวาลเลย้อถืออุปร์วาโ่ ไว้ที่พุให้น้อุี่เล่น พอน้อุและน้อวาลสำราบานเบอะ ับันและันและเรื่อเล่นเรียบร้อยแล้ว เธอ็เรียมัวไปแสรอบ่ำ
“น้อุ เลิานเราสอยอีๆ ที่ใ้านไ้ ที่เาเหล่ๆเราไว้เมื่อืน มาใ้านันเหอะ เห็นมีสอหนุ่ม ส่วนลุ่มให่นั้นไม่ไหว เ่วบานโบ๋ ลวทะลุพุ หวาเสียว ”
น้อวาลนี่ยัไม่อิ่มอบอรินะนั่น น้อุ็พยัหน้าเิบๆ
แ่หน้าแ่ัวึ้นเวทีให้เฟี้ยมพร้อมออล่าเหยื่อหลัานเลิ อุปร์สมัยใหม่มีหลาหลาย ในยุอินแนทะเลทรายอันทันสมัยนี้ น้อุเรียมสเปรย์อุปร์ไว้เพียบ สเปรย์วิเศษนี้ ใ้ไ้ั้แ่หัว ปา พุ รัแร้ ยันุ่อนเร้น ระทัุ่สำัามอ ามฝ่าเท้า หน้าอ หัวนม และวรเน้นทีุ่่อนเร้นให้หนั่อนปิบัิภาริับอริ เนื่อามันือยาุมำเนิแบบสเปรย์ รัวามสำราแ่ยัไม่้อารรับภาระเมื่อยัไม่พร้อม้อป้อัน ารออฤทธิ์อมันับ้อน ป้อันไม่ให้อสุิอสิ่มีีวิมาผสมับไ่อสิ่มีีวิ้วยัน ผล้าเียอมันอาะทำให้ไ่ฝ่อและอสุิายเรียบราบาบ ึ่อาส่ผระทบยาวนาน ถึั้นเป็นหมันในอนา ึไม่วรใ้แบบโหมระหน่ำบ่อยๆ
“น้อุ ูหนุ่มีๆล่ะ เ่วเิเป็นเรื่อัรหุ่นยน์เสมือนน” น้อวาลเือน น้อุส่ายหัว “ะไ้ไม่เปลือสเปรย์ไน้อวาล” อิอิ ำๆ
แ่ว่าสเปรย์อน้อวาลเนี่ย ลิ่นเหมือนสมุนไพรปลุอารม์ที่น้อแทหลใหล เมื่ออนที่ผ่านๆมาเลยนะเนีย
ใรนำไปิ้นผลิทำสูรลับแล้วเอาไปสิทธิบัร ัหน้า น้อแทนัประิษ์ะแล้ว ูยี่ห้อสเปรย์ิ
“Spider KILL ” สูรลับบริษัทแมมุมแม่หม้ายำหรือเปล่า
นั่นเผยื่อารารับเิะแล้ว. อันนี้มัน้าม่ายาาปอไปไลมาแล้วนะ ใ่นสวยที่เป็นสายลับรัสเียื่อัหรือเปล่า อหนั่ายั
ไม่ใ่หรอ แ่่ายใล้ๆันน่ะ แ่น้อเา็ื่อันะ ทำแบรน์นี้มาสัพัแล้ว
ย้อนมาูเาะาุระหน่อย
อีาะบินมาทำไมอีรอบ
“น่าะเป็นโอาศ่อไปนะ พอีิาน่วน”
น้อหลิโยนระาษเ้าอไฟไปอีแล้ว เธอ่วนอนไปับลุ่มหมาแมวนั่นแหละ
อึใหนึ่เบนมาปราัวที่เมือทะเลทรายไ้ไเนี่ย และที่มา้วยันนั้นือารารับเิอเรา น้อสาวนอึ๋ม แมมุมน้อย น้อ วิา เ้าอแบรน์ัที่ว่าสัรู่
“ะไปไหนพ่อหนุ่ม” วิาแมมุมล่าเหยื่อ ลอบสัเเบนแยัวาลุ่มเพื่อน และมุ่หน้าไปยัเสาประหลา เธอเห็นหน้าารูปร่าเบนแล้วถูใ อยาให้ไปเป็นแบบโษาสิน้าัวใหม่อเธอที่เมือทะเลทราย และถ้ามีโอาศอันีเธอ็ะทลอสิน้าัวใหม่ับน้อเบน้วย ว่าะออฤทธิ์ยอเยี่ยมเหมือนเิมไหม
วิาเธอูอวบและูล้นพ้น แทบะระเบิออมาาเสื้อผ้า และเสื้อผ้าล้ำหน้าอเธอเป็นเหมือนสายาเลือนลาึ่แทบะไม่สามารถปปิ ส่วนที่น่าะปิไ้มิเลย มันมหึมานน่าะใ้เรื่อเราอเบนทุนิลลุเล้า เายอมเป็นอาหารเป็นเหยื่อที่ยอมายับแมมุมอวบนี้โยทันที และ้วย เื่อนไาร้าหลายอย่าที่ยอเยี่ยม เาอบล วิาีใ บีบาเบนเ็มแร บีบสูไปหน่อย ระทบระทั่อแ็อสวน เบนเลยยินยอมแ่โยี ิามมาที่เมือทะเลทราย
ัวละรเริ่มเยอะ ่อยๆเ็บไปละัน ท่านผู้อ่าน ส่อวัเป็นอาหารให้หมาแมว้วยนะ อบุ
บทที่ 3 รสนิยมที่ไม่เือร้อนเสียหายแ่ผู้อื่นใและุ้มรอผู้ที่บรรลุนิิภาวะหรือไม่ ไม่ให้ถูบัับืนใ
“ โป๊ไปเป่าเนี่ย…LOL” น้อวาลับน้อุโวยวาย
“ สอนวิาุมำเนิ้าวหน้าะหา” birdmydog บ่นพึม
“ ใ้แบบเิมันละมั พวพถุ ินยาใส่ห่ว อะไรพวนี้ วามเสี่ยสูไป ผล้าเียเยอะไปแล้ว”
ีว่าิเื้อาารทำแท้ที่ไม่ถูสุลัษะนั่นแหละ นแ่นิยายิ ใระเป็นแม่เลี้ยเี่ยวอะไรหนัหนาีวิเิมา้อพยายามให้รบถ้วน ็ะีมา นอาว่า รอบรัวผู้ปรอมีวามพร้อมั้นสู แบบประเภทรับ้าอุ้มบุ็อีประเภทนึ เป็น้อยเว้น ที่ทำามเื่อนไอเมือหรือประเทศนั้นๆอย่าเหมาะสม ไม่ใ่ลัลอบมาไ่มาอุ้มบุันามประเทศที่พันาน้อยว่า ประหนึ่าร้ามนุษย์ระับทาร
เอาเถอะออภัยน้อวาลน้อุ ็ไม่ไ้ัเนอะไรนั ให้ินนาาริเอาเอ็มา ไม่ไ้อล่า่าแบบหนัประโลมโลย์ ใ้ศัพท์โบราเสียหน่อย
วันนี้สุ่มาาไ้แ่อาวุธสี่าวห้าาว ไม่ไ้ัวละรใหม่ๆ ไ้าบให่รัวๆมาทีเียว แบบห้าาวาม ะให้ไปแให้เ้แมมุมวิาหรืออย่าไร เ่วเ้็เอาาบให่ไปแถมให้น้อเบนฝึเล่นาบในที่ลับาหรือไปใ้านนหมแร้าว้มหรอ
เอาเป็นว่ามีารารับเิาเมรถไฟอวาศละัน เพราะอาศัยใ้านน้อมาพัหนึ่แล้ว และสุ่มาาและไู้แลและอวยน้อมาพัให่ น้อนสวยน่าะสวยน่ารัที่สุสำหรับเมนี้ น้อูอ่อนหวานแ่อวบอั ราวับเ้าหิ นั้นืน้อโะนสวยนั่นเอ เมื่อเิน้อโะมา้อมีพี่เฮและเฮียเหวว ส่วนนหล่ออย่าน้อหลานั้นอย่าไปยุ่ับเา ให้เายืนเฝ้าอทหารไปเถอะ
ู่าหนึ่หิสอายนี้ ะสนุสนานบันเทินาไหนล่ะ บาเมือเา็มีารอยู่ันแบบรอบรัวเป็นลุ่มเป็น้อน บาเมือถึนาล้ายับฮาเล็มสมัย่อนนู้น อนนี้หลายเมือเลยหัวใสั้เป็นลับบาร์แบบเมมเบอร์ใหมันประหยัไปเลยไม่้อเลี้ยูถาวร เ่าเป็นรั้ราว็มี บาเมือแ่เพื่อนุยเพื่อนื่ม ไม่้อมาสุสิแทลออะไรัน
เอาเป็นว่าาาอเราุนี้ ไปอยู่เมือสวยๆเพื่อีวิรื่นรมย์ละัน เมือทีู่สใสไป้วยอาาศร้อนๆและทะเล อย่าเมือ ้านลานละัน เมือู่นานบนอบฟ้า ล้ายับเมิเอเรเนียน ในาวเราะห์โล เาว่าันว่าาราัเลื่อนเมือเลย และศิลปินแบบแท้ๆที่ับ้อไ้ยา แ่เมือนี้ มีพระอาทิย์แ่รึ่วเท่านั้น แไม่มาเินไปที่ะทำให้ผิวเสีย
นั่นไ น้อโะนอนอาบแอยู่รายหานั่น ทรายนุ่มสัมผัสราวับเล็หิมะ แ่มันเป็นทรายนี่นา ในเมนั้นน้อโะเาะมียานแม่ไม่ปราบเหล่าร้าย ทำท่าน่ารัเหมือนพัผ่อนอยู่ที่ร้านอาหารว่า “น้อโะหันหลัีๆ” หนุ่มเฮทารีมันแให้ทั่วหลั ีิวุ้ย เอสพีเอฟสูเลยนะ น้อโะผิวบา พยายามปิ้ัวับแอยู่พันึ เลียผิวาว่ำโป้ะ อย่านี้ อยามีสีแทนะเาบ้า เ่วปิ้แไ้ที่ะไปินนมหวานับาแฟให้สบายใ “อยาินเบียร์มาว่า ้อเป็นเบียร์พื้นบ้านยอนิยมที่เสียภาษีท้อถิ่น ้วย.” น้อโะบ่นในใ ร้อนิ ปิ้นานไปแล้ว ำลัะแย่็รู้สึเย็นสบายเียบพลันและนลุู่ เนื่อาอาเฮินเบียร์ริๆ้วยามที่บอ และแ้วเบียร์อให่็ือน้อโะนั่นเอ เาพลิน้อโะหายึ้นมาราเบียร์เย็นให้น้อโะอาบเลยหรือยัไ น้อโะเนี่ยอร่อยว่าเบียร์ อ้าวน้อโะรับรู้ระแสิไ้อย่าไรเนี่ย
อาเฮินเบียร์อย่าเอร็อร่อย เาเทแลันื่มนุมพิฟอฟอ เมื่อมันะเทหา ยอภูเาให่ยัษ์ ย้อยเป็นฟอ เา็รีบไล้เลียมูินเพราะเสียายอ ที่ยอเาู่ลมยัไม่เป็นสีแทนเท่าไหร่ เา็เลยูินรยออมัน มๆหวานๆี ยอิ่อมัน้านลิ้นอเาอย่าหนั เาเลย้อันให้อเหลวสารอาหารหลัมาออัน รร่อเา ิน่ายี เาเริ่มมึนๆเล็น้อย เพราะัไปหลายลิร่อนหน้า ไ้ยินถึน้อเาะร้ออึอือ ไม่ยอมหยุ ะิ้นทำไมอยู่นิ่ๆ น้อโะิ้วๆนี่นา น้อโะโทริอบมา ายหละ ไหลลไปที่แอ่น้ำใ้พุน้อโะแล้ว เ่วะหหม
น้อโะบิัวเร่าๆ แ่ไม่ยอมแพ้ เธอหัวอาเฮให้มหายไปใ้พุ ลัวอาเฮะินเบียร์ยอนิยมไม่หม เสียอ อาเฮเอาหมอนรอะโพน้อโะไว้ะไ้ินเบียร์ที่แอ่น้ำไ้่ายๆ น้อโะลัวอาเฮินไม่ถนัเลยเอาารัออาเฮไว้ เออพอิบพอีิๆ
เบียร์มแ่แอ่น้ำอน้อโะนั้นพอีำลัลมล่อม เา๊วบๆอย่าสบายใเิบ แ่ละ๊วบน้อโะ็รวราสะโพระเส่า แ่ไม่มีารหลบหนี พยายามแอ่นึ้นมาให้พอเหมาะพอเาะอย่าที่สุ
อาเฮรู้สึเสียวแปลบ และ ัวยับทั้ัวเป็นัหวะามารเบียร์ อาเฮียเหววันรวมิายยานพ่อลที่่อทาพิเศษออาเฮอย่าเพลิเพลิน มีน้ำยาหล่อลื่นเพาะิมาเสีย้วย รวลำให่เินทาไปมาอย่าเบิบานใ ไ้ยินเสียอาเหววร้อฮึ่มแฮ่แปลๆ สัพัเาเา็ผ่อนลาย อ้าวทำไม้อเอาโ๊ไปยื่นให้น้อโะิน้วย น้อโะ็ูินอย่าเอร็อร่อย รวยานพ่อออาเหววนั้นพ่นระเบิโ๊อย่าหนั น้อโะหยุินยานพ่อหันมารีร้อ้วยฤทธิ์ orgassm ออัสั่ม เพราะอาเฮยัูเบียร์ผสมน้ำหวานในัวน้อโะไ้ที่พอิบพอี เ้าหนุ่มทั้สอึพลิัวน้อโะประหนึ่ปลาปิ้ย่า พลิไปมา เพราะอาเฮส่ยานพ่อเ้าไปในแอ่น้ำลึอน้อโะ เินทาเ้าออเป็นว่าเล่น และรุนแร เหมือนิเรื่อพลัเ็ท ีที่น้อโะนั้นมีวามสามารถในารรับยานพ่ออสอหนุ่มมาอย่าเียวาสัระยะหนึ่ สมัยอยู่ในาาหรือเป่าไม่รู้ ไม่มีใรยอมสารภาพ น้อโะ ึบิัวั้ท่า่าๆนาๆยายแน ให้สอหนุ่มันน้อโะประหนึ่ายรรมเพื่อให้ยานพ่ออทั้สอหนุ่มไ้บริหารัารเินทาเ้าไปอ่าวน้ำแอ่ับแบอน้อโะไ้อย่าสะว น้อโะรูสึถึสัาานารบีบรั่อแบเป็นัหวะรับันี ับยานพ่อนั้น น้อโะินโ๊ออาเหววไม่ทันอิ่ม อาเฮ็ร้อลั่นประหนึ่รวมิายแระเบิ รีบึรวพรวพรามาส่โ๊ให้น้อโะินเ้าไปอี ามให่ ป้อนไม่ี เลย เลอะเทอะปามอมไปหม ินโ๊ินเบียร์ภาษาอะไร เลอะเทอะันไปหมแล้ว น้อโะและสอหนุ่มหอบแฮามๆัน สัพัวามแ็แรและทรพลัอสอหนุ่ม็ลับืนมาอี ราวนี้น้อโะบอว่าลับที่พัไปล้าเบียร์ับโ๊เหอะ เ็บ้าวอ อาเหววถึับอุ้มน้อโะไปำระล้าูแลัถูวีวรรให้ทุอมุมเป็นอย่าี อาเฮ่วย้วย น้อโะะไ้สะอาๆ ลในอ่าาุี่นายัษ์นั้น น้อโะ้อล้าโ๊รอบใหม่ไปอีหลายรอบ แ่สอหนุ่ม่วยันูแลน้อโะแบบไม่เลิรา ้าวปลาอาหารไม่้อิน ินโ๊ไปเลยน้อโะ ว่าะไ้พาันไปหาหานมและาแฟินเป็นเรื่อเป็น น้อโะำไม่ไ้ว่าี่วันี่ืน
เรื่ออน้อโะและอาเฮียทั้สอ เป็นเรื่อที่สมัรใยินีไม่ไ้มีารบัับฝืนใอะไร แ่มีวามสัมพันธ์ทาใๆเพิ่มเิม็ไม่ทราบไ้
อนินาแฟท่าสวย แบบอนสู้ม่อน สำหรับอาหารมื้อแรอศึหนัอหลายๆวัน น้อโะ็ูเศร้าๆอย่าไรพิล
อาเฮอ่านโทริน้อโะแล้ว็อมยิ้ม ทำทีุยับอาเหววแบบหยอๆันละ
“น้อโะิถึแฟนเ่าะั้น เ่ว่วยประบร้อนประบเย็นให้นะน้อโะ รอยรั่าๆ็ะให้อาเหววรัษาให้ผ่อเหมือนเิมเลย ”
ถ้าิถึเามาเ่วพาไปส่ อาเหววบอทุนทาโทริ
อือ น้อโะอบใ และอึใหนึ่ น้อโะไ้ลิ่นออาาศร้อนื้น แปลๆ อทะเลทรายที่ถูถม และรอยุมพิปลอบประโลม ายทะเลที่นี่ไม่เหมือนที่เมือ้านลานเลย มันมีลิ่นทรายไหม้ น้อโะทารีมันแให้ใร น้อโะัสินใมุลแอ่น้ำับแบอนรัเ่า น้อโะอิ่มเอมับแหล่น้ำในโอเอิสนี้เป็นอันมา เาะลิ้นลไปในแอ่น้ำแบๆับๆนั้นเพื่อะูมาให้หายระหายหน่อย ยิ่เาะไไป าน้ำ็ยิ่พุ่ ิ่น้อยสำหรับายภาพclimax บวมเป่ไ้ที่แล้ว ที่้านบนสุอหลืบน้ำ น้อโะูุบแบบูหอยแรลวไปพันึ ็ไ้ยินเสียร้อรวร่ำ เหมือนร้อรีเสียอยู่บนเวทีอนเสิ
เาถูแล้วใ่เป่าว่าแฟนเ่าน้อโะเป็นใร
แ่นี้่อนละ ส่วนเรื่ออัวละราานอื่นๆ่อยว่าันไม่ว่าน้อเบน หรือใรๆ ที่ยัเินทาไปมาอยู่ในินแนู่นานาวเราะห์โลนี้
สนุี็อย่าลืมแอวัล่ะท่านผู้อ่าน
บทที่ 4 สิทธิเ็และวามรุนแรในรอบรัวที่้อมีมารารป้อันและแ้ไ เยียวยา
่ววันหยุ มีแ่่าวสรามและาร่อสู้ แมู้เหมือนไลัว แ่ผลระทบทาเศรษิ็มีผล่อประเทศเล็ๆทั้หลาย และารเมืออบาประเทศ ็เริ่มมีผู้แทนอภาประานนมาทำาน่วยเหลือบรรเทาวามเือร้อนอประานแล้ว
วันนี้ลอสุ่มาา ไ้น้อนฮูมา ามเรื่อ็มัะอยู่เล่นับเ็ำพร้าในเมือ เหมือนวรรรรมเ็รุ่นเ่าๆ ที่ยัาบึ่ันับละรเพลไพเราะ น่าะล้ายับโอลิเวอร์ ทวิส อะไแบบนี้ระมั ีวิอนบนโลแ่โบราว่าะพันา้าวหน้า้วยสิ่ประิษ์ใหม่หลายนิ ้อฝ่าฟัน ับารทลอและลอผิลอถูมามาย ว่าะพันามาเป็นสิน้าลลาเป็นรั้แร และอนนี้ยัมีนที่ลำบา ที่ไม่สามารถูแลเ็ไ้ และมีารทอทิ้ ึ่็้อมีภารัภาเอนูแลัารไป นว่าะเิบให่ หรือมีผู้มาอรับเป็นบุรบุธรรม อย่าไรเสียารป้อันย่อมีว่าแ้ไ ผู้มีหน้าทั้รูผู้ปรอ้อสอนเยาวนแ่เ็ในารบริหารวามเสี่ยและารป้อัน เมื่อมีวามระมัระวั็ะไม่ถูล่อลว หรือ abuse ึ่้นเหุมัเิานใล้ิ เป็นเรื่อำเป็นที่้ออยู่ในสถานที่ที่ไว้ใไ้ ทั้ผู้ให่้วยที่้อ่วยเป็นหูเป็นาระแวระวั
น้อนฮูในาาปอ เาเรียันว่าน้อฮู ัวเี้ยล่ำ ันๆ เหมือนไม่ใ่เ็ แ่น้อ่อสู้เ่ ็ถือว่าใ้ไ้ ่าม่อนเ่ น้อฮูมีเพื่อนเป็นผีิิที่อมาเป็นารารับเิหน่อย ทีมนี้เาทีมรถไฟ และเ็ๆ ทีมนี้ อบล่าอมบี้้ามเม ันั้นที่อยู่อเ็เหล่านี้ึมีลิ่นอายอวามวัเว ึ่็ือ ส่วนที่นานับยุโรปะวันออและเป็นเมือที่ว่าผีุที่สุ ูเลือน เรียันว่า เมือโรมา ละัน เมือนี้มีพระันทร์วเียวและเ็มวทุวัน เพราะผีูเลือไม่อบแสอาทิย์ แ่เมแสนสนุ เราวรพาน้อๆ ไป่าอมบี้ในเมอื่นละัน เอาเป็นว่า แม้น้อฮูและิิ ะัวูเล็ แ่อายุนั้น matureแล้ว เรา็ไปสัหารโหอมบี้ัน แ่้อามล้าแ้นเ้ามนุษย์นั่น ่อนะัารให้เป็นมนุษย์ไฟฟ้า หรือ อมบี้ บาเมือนัท่อเที่ยวถึนาไม่ยอมินอะไร ลัวะินเนื้อน เพราะำนานผีหรือารรมบาเมือมันน่าลัว
เมือโรมา นั้นามมา้วยศิลปแบบเ่า และน้อฮูับิิ ็ัสินใไปนอนที่พัึเ่าใล้ับสุสานเป้าหมาย เพื่อไปออผีูเลือ และ่าอมบี้ัน
่อยๆเล่าเรื่อน้อๆไป วันนี้พอแ่นี้่อน
บทที่ 5 วามแ่าอบุลาภูมิหลัทุนิ เยาวน ผู้บริโภและวามบันเทิ
ารปล่อยสุมาาปอ บาที็ะส่ัวฟรีที่ะไ้รับมาให้ล่วหน้า แ่ัวเ่ๆ ที่ไม่้ออวยมา็ให้่ายเินไปปั่นเอาาู้ามารันีารสุ่มรอบ แ่นัเล่น็รอเล่นามอีเวนส์่าๆ แม้ไม่ไ้เป็นเ้าอน้อเป็นเรื่อเป็นราว็ถือว่าไ้ทลอใู้ แ่็เริ่มะเบื่อาา เพราะพอไม่่ายมาไม่มีัวเ่็ะไม่สามารถผ่าน่านยาๆไปอย่ารวเร็ว นัเล่นเม็ไปื้อเมเล่นเป็นเมไป ัวละรหรืออุปร์หลาหลายัเน ามราาที่อยาะเล่น เมภา่อ็มีารพันาอย่า่อเนื่อ มีแฟนลับิามื้อ ะเล่นแบบเอา้อมูลไปไว้ในอาาศ หรือะโหลในhard diskให้มันเปลือพื้นที่เล่น็ามใ ถ้าอบูหนัอนิเมะ ล้ายเม เ้าอสิทธิ์็หารายไ้ทุวิถีทา ใรทำหนั ็สร้าเมที่มเนื้อเรื่อาหนัยอฮิ ใรทำเม ็รอเอาัทีนไปทำหนั หรือนริเล่น ให้แฟนลับทั่วโลเาไ้ม
เลยไม่อยาสุ่มาาเท่าไหร่สำหรับสายฟรี แ่ถ้าเล่นแบบเปลี่ยนัวละรและใ้ทรัพยารร่วมัน็สนุี แ่อุปร์ารฟาร์ม็ื้อันอยู่ี แ่ะฟาร์มไปไ้อไม่ีเท่าไหร่
อนนีู้แสเม็มีเมใหม่ๆที่น่าสนใมามาย ึ่้อมีทัษะารใ้controller ที่ยอเยี่ยม และบาเม็ยัมีารแปลสันอยู่สำหรับนัแส ็มีผู้ิามันมามายทั่วโล นัผภัย็อบารเอาัวรอในเม ้อระมัระวััวลอเวลา ถ้าเล่นเมพลั้เผลอ็อาโนฝ่ายร้ามโมี ้อไปั้หลัลับมาสู้ันใหม่หลายรอบ
วามสุอนัผภัยในารอวัวละรและ่วยเหลือนัผภัยหน้าใหม่ ็มีวามสุสำหรับเมที่ใ้โ ออฟ หรือเพื่อน่าโลมา่วยในเม ึ่เ้าอโล้อพยายามอำนวยวามสะวทำุวาปป์ หรือัแหล่ให้เพื่อนๆเ้ามาเ็บอไปอัพัวไ้ อย่าสบายใ ่วยมาีม่อนัวให่ ที่หน้าใหม่ีไม่ไหว ึ่นับว่าเป็นวามสุอารไป่วยนอื่น
ารสุ่มาาวันนี้อเป็นน้อหน้าเ่าที่เราอบ ือน้อเ้าหินสวยแห่เมือาุระ และนายน้อยแสนยันแห่ท่าเรือื่อั น้ออาย่า และน้อุ ึ่ถ้าทัู้่ีม่อนเ้าาันม่อน็ะัวแ็ี่าย แม้แ่พี่ม่อนัวให่ยัษ์็สู้ไ้
เราไปโผล่ันที่เมืออไม้และเมือแห่นัอ่านันเถอะ เป็นเมือู่นานโล ที่อยู่ในส่วนอะอยที่ใล้ั้วทาใ้อาวเราะห์โล ทั้สออออาาามาพร้อมัน เพราะรสนิยม้อันหลายประาร ไม่ว่าะเป็นที่นิยมอบอุ่นน่ารั เอาใใส่นัผภัยทุท่าน มีเพื่อนฝู ้าทาสบริวาร ทหารอย่วยเหลือิรรม่าๆ
เวลามาอยู่ับโลอารเอาีวิรอ น้อทั้สอเ่าในารเอานะศัรูเป็นอย่ามา แ่ีวิที่เรียบ่ายแบบนี้ทำให้เบื่อมันไร้ีวิีวาที่ะเป็นุายและเป็นุหนู มีผู้นเอาใใส่อยู่เสมอ
เาทั้สอึลใว่า ะออมาเป็นโรเพื่อ่วยนที่ลำบา ล้ายนั่อสู้อทาเมือยุโรปที่อยปล้นอไป่วยนที่ทำมาหาินไม่ไ้
น้อทั้สอปรับลุเสียใหม่ ูไม่น่ารัน่าเอ็นูเหมือนเิม และนายน้อย็ูทำผมแ่ัวเหี้ยมหา าผ้าแพรพรรอ่อนหวาน ็ลายเป็นุหนัและนสัว์สุเท่ห์ ระับระเว่อไว แ่น้อเารัารอ่าน เาะไม่ทิ้ำรับำราที่สะสมไว้ าบ็สาน้ำเปื้อนเลือ ราวนี้เบื่อไม่่าม่อน แ่่าพ่อ้าใร้าย และุนนาที่เอาแ่้อราษร์บัหลว ึ่น้อุและน้ออาย่า เมื่อปรับบุลิมาสายโหสายาร์แล้ว ็ยัวามหน้าาิ้มลิ้มอยู่เล็น้อย
เพราะน้ออาย่า สายร้ายนี้ เธอัหัวัวร้ายทั้หลายทั่วอาาัรไปห้อยเสียบโว์อามสุมทุมพุ่มไม้ เธอะยเว้นเพาะสวนอไม้ที่เธออบ ะไม่เอาหัวพวสถุลนั้นไปเสียบไว้ให้เสียทัศนียภาพ สถานที่อันาม ารเล่นเส้นพวพ้อแทบบะไม่มีเหลือเท่าไหร่ระมัในโลู่นานนี้ เพราะผู้บริหารทรัพยารในพื้นที่สมัยใหม่มีมารารมามายมาปิโอาสารทำั่วเ่นนี้มาึ้น ในเรื่อาร้าายที่เอาเปรียบไม่เป็นธรรม หรือารรับสินบน ารผูา หรือระทั่ารฟอเินที่ไม่เสียภาษีให้ผู้บริหาร อย่านี้เรียว่าธุริมืมิ เพราะผู้บริหารทรัพยารไม่สามารถ่วยัารสวัสิภาพ และทรัพยารอนทำานไ้เหมาะสม ุภาพีวิย่ำแย่
ส่วนน้อุเาออะอบำัพวเิาว ทำานสะอาบัหน้า ้าเิน ้าำไร ทำนาบนหลัน พวนี้มัประอบารหลายประเภทในารบริหารสิ่มี่าในธุริทีู่ประหนึ่สุริ ทำำไรี ที่ใ้ในารแลเปลี่ยนทรัพยาร ทำบัีบิเบือน รอพ้นารรวสอบมารารภารัและไปสิสู่อยู่ามลาหลัทรัพย์ทำเอาหุ้นิ่ ารแ่แ็อน้ออาย่า ร่วมับารสาน้ำรอน้อุ ทำให้บรรานที่ทำัวไม่เหมาะไม่บริหารัารทรัพยารให้แ่ส่วนรวมอย่าเหมาะสมายแบบแ่เย็น ปราในที่่าๆ ในพื้นที่นอเปรอ ที่ไปแอบระทำามเมือเล็เมือน้อยที่ไม่ยอมึ้นับใรทั่วไปในพื้นที่โลนานนี้
“เหนื่อยไหม น้อย่า ไปหลายเมือเลยวันนี้.” น้อุยับแว่นำที่ทำหล่อไปมา ท่าท่าร่าึั
“อยาสะสมอีสิบหัว” น้ออาย่า รีเสียหัวเราะ เยาะเย้ยหัวเลืออาบที่อยู่ในมือสอหัว น่าเอาไปทำลูโบลิ่
ุอเธอใ้วัสุารัเย็บแบบสิ่ที่ะล้า่าย เพื่อัราบเลือ อย่ารวเร็ว ไร้ที่ิ ไร้หลัาน สนุริๆ อาย่าส่ระแสิไปไล เธอเบื่อเมืออไม้แห่นี้ เธอเบื่อผู้นที่เอาแ่มีวามสุลอาล และยิ้มแย้มรับนัท่อเที่ยว
ผู้ที่รับระแสิที่ปลายทานั้น ็อยู่ที่เมือแห่นัพนันนั่นเอ น้อวาลและน้อุนสวย และน้อโะ รออยู่
น้ออาย่าบอว่าอไปเที่ยวูอนเสิละ น้อุ อามไปเนื่อาไ้่าวว่าู่าในอีนสำัำลัเป็นนายแบบายอผู้ให่ที่ัเปรี้ยที่นั่น เมือทะเลทรายที่ร้อนระอุ แ่มีทะเลแสนสวย และวามมั่ั่อระูลนายน้อยอเา็ไปเปิิารภาพยนร์ผู้ให่ที่เมือลาเว นั้น้วย และพระเอนาเอามเนื้อเรื่อ น้อุ้อัสรรทสอบอุปร์ในารใ้แสทุน ไม่ว่าะเป็นรวเ๊ทัมโบ้ หรืออุปร์ในารุ๊บหอยแรส่วนัวอนัแส ไม่ว่าะประเภทไหน น้อุ้อทสอบสมรรถนะ ในารแสให้ผ่าน่อน ึะรับ่า้าไ้ น้อุิบทภาพยนร์ไว้และเ่วให้นัเียนบทัวึัารสาน่อเป็นอันเรียบร้อย ึ่นัแสที่เอาีวิรอในสนาม่อสู้ อเล่นอผู้ให่ที่แสนุร้าย ผ่าน่านันเี้ยน่าๆ ไปถึเส้นัยไ้ น้อุะให้ราวัลแอที่อยาไ้ เพราะแถมโ็ส่วนัวให้อาบิน
“าลอยหาใรล่ะ” น้ออาย่าแวะ แล้ว็เินทาเาะเสาวาปป์ันไป
แ่นี้่อน อยไปามูหนัผู้ให่ และีวิเมือนัแสและนัพนันัน่อในโอาศ่อไป
บทที่ 6 ีวิ พลเมือ และารบริหารัาร ารละวาาอำนา ารบริหารัารที่ี ีวิที่ไม่ทำานประำ
วันนี้เห็นเาเปิาาปั่นโรลันเป็นเือบร้อยโรล ไ้ัวละรที่อยาไ้ันไปแล้วสำหรับเมื่อั แ่เราไม่สามารถ ปั่นไ้ไม่เยอะ เอาเป็นว่า เราอเิัวละรัมาเป็นารารับเิละัน
วันนี้ะเิแ้์สามอา มาสนุะเราวันนี้ ืออาเหล่านี้ ามประวัิในเม เาว่ามีอายุถึ 6000 ปี็มีบาท่าน อายุพันปี ที่อายุน้อย็ประมาห้าร้อยปี แ่็มีภาริที่ะ้อมาูแลโลบาส่วนในเมนั้นๆ บาท่าน็มีนิสัยแบบเสรีประาธิปไย ือแ่่อนูแล่วยไ้าวบ้านเมือนั้น พอัวเอไม่ไหว ็ให้บริหารปรอนเอ ัวเอ็แปลร่าเป็นหนุ่มให่วัยหล่อานะี แ่ไม่สะสมเินทอ มีบริวารผู้ัาร่วยูแล ่วนั้น เป็นหนุ่มหล่อสมัยพันปีแรๆ ็ัารสรามมารเทพอะไรร้อยแปเหมือนีรีย์หนัที่เราอบูัน บาท่าน็ินื่มสุสำรา ิไ้อีทีเป็นนัื่มและนัินไปเสียแล้ว บาท่าน็เป็นนโบราที่สืบทออารยธรรมมาแ่โบราแทบะอยู่ในปิรามิในบาสถานที่อโลเลยทีเียว ทั้สามอาี้ันมาแ่ในาาเลยัสินใเี้ยมันว่าออมาไ้ะไปปล่อยแ่ันล่ะวะ
ทั้สามนั้นือ ลี่เมือหิน เวนเมือลม และโน่เมือไม้ึ่ทะเลทราย แ่ทำหน้าอนๆ บอนัเียนนิยายและผู้อ่านว่าอแ่เป็นอาแปะ็พอ หรือแ้์สามลุ ัให้ ไม่ไ้ไปพ้อับลุื่อัอเมือไหนหรอนะ บาเมือเห็นว่า๊วนเ็หนุ่มหัววิ่เร็ว ะมาบริหารเมือแทนลุนั่นแหนะ
แปะลี่ อบอินีๆมานานแ่ินในเมแล้ว ็เบื่อ อแบบพื้นบ้านมั่็ี เาะพาเพื่อนแปะทั้สอมาเมือู่นานอโลมาแถวเาะสวรร์อนทั่วโล ใล้ับเส้นศูนย์สูร วาปป์มาั่วอึใ
แปะโน่ระิหูหนูอเา และแปลร่าเป็นหนุ่มหล่อุทันสมัยในเาะนั้นโยบัล เสื้อสีส าเายหา และหมวับแว่นเท่ห์ รอเท้ายาีบยอฮิ อ้าวเป็นั้นไป ส่วนแปะเวนน่ะเาถลาเ้าไปร้านเหล้าทันทีมีเลื่อนเาะ ินให้หลับไปเลย ไ้ิมน้ำเมาพื้นบ้านรึ่มไ้ที่ีริๆ แปะลี่ื่มน้ำมะพร้าว พร้อมับลาบเลือและส้มำ ที่ร้านายหา นี่สามลุมาเที่ยวเมือSmile land ื่อัหรืออย่าไร แปะลี่ร้อืา อย่าับมะนอย่อยปา แม่เ้า่าเผ็ร้อนแร ินเสร็บอแปะเวนให้่ายเิน เพราะแปะลี่ไม่เยพเิน แปะเวน็่าย เพราะพร้อมที่ะื่มและินและเปย์เพื่อนอยู่แล้ว แปะโน่อยู่ไหนล่ะทีนี้
โน่นเล่นระานโ้ลื่นวิเศษที่มีเทสีเทอโบที่ลอยในอาาศไม่วิ่ามลื่น ลาเห็นลิบๆอยู่ลาทะเล วามที่แปะโน่เาเป็นระูลนัสู้โบรา เาึีลัาระโลอยัวแบบเหมือนอนีม่อนในราวัโบราลาทะเลทรายหรือแถวปิรามิที่เาุ้นเยอย่าผาโผนวนสยอมา แ่แปะโน่็หมุนเหวี่ยัวรับระแสลื่นอย่าประหลาลำ้ หะเมนไปมา
ฟ้ามื เมือสมายนี้มีพระันทร์สามว พระอาทิย์ทรร และมัะมีราสทุวัน เนื่อาผู้นรัีวิรารี เลียแสแ ีวิอผู้นที่นี่แสนสนุ มีfull moon partyทุวัน ผู้นในถนนและายหาแน่นนั สาวหนุ่มหุ่นแน่นเนื้อนมและล้าม ออมายืนเรียลู้า เ้าร้านินื่มมารแสในร้าน
แปะเวนโนหนุ่มล้ามให่สอยเ้าร้านไปแล้ว แปะลี่และแปะโน่รีบามประบ ทาเ้ามืๆ แ่เ้าไปแสสีึั และลาร้านมีสนามบุนวมพร้อมาร่อสู้ท้อถิ่นเป็นรายารเ่นอารแส แปะโน่ื่นเ้น เพราะเาอบาร่อสู้ เือบเผลอปล่อยหูหนูออมาแล้ว เาเาะูแถวหน้าเลย หนุ่มล้ามให่พาทุนไปเียร์ใล้ๆอบเวที แปะเวนหัวเราะเอิ้อ้าเพราะเมาั “น้อบัวเียว อลเิมพันหน่อย” น้อบัวเียว อธิบายิาาร่อสู้เพื่อนบ้านว่าารป้อันัวแบบเมือสมาย แปะเวนบันเทิมาเียร์ไม่หยุ ว่าะบรบย็ไ้่ายเินสู้ไปหลายรอบ ลวลายาร่อสู้พลิแพลน่าประหลาใมา ใ้ทุส่วนอร่าายเป็นอาวุธฟาฟันศัรู้วยศอเ่า หัว เท้า ร้อยแป
เือบสว่าทุนแยย้ายลับเ้าที่พัแบบพูลวิลล่าริมหา เพราะ แปะเวนูแลทุน แปะเวนเมาไ้ที่และหิ้วน้อบัวเียวมาฝึาร่อสู้ในห้อนอน้วย น้อบัวเาล้ามให่และบึบึนมา และแปะเวน็หน้าหวานและอ้อนแอ้นอย่าับสาวๆ าหวานสีสวย นน้อบัวะลึในวามหล่อใส ไม่เหมือนหนุ่มอายุห้าร้อยปีสันิ น้อบัวเลยัสินใว่า้อรวบหัวรวบหาแปะเวนให้ไ้ ึ่แปะเวน็ยินยอมแ่โยี และแอบะโนบอเพื่อนแปะว่า ไม่เมา เพื่อนแปะแยย้ายเ้าห้อไปเถอะ
แปะลี่ แม้ะอยู่เมือหิน แ่อุปร์อแปะไม่ไ้แ็โ่เหมือนหินแบบถาวรที่ไหน แปะวสาวอวบหลายผิวพรรมาถึสามน และแปะ็ไม่รู้หรอว่าสาวบานอที่นี่เายัทำารผ่าัไม่เรียบร้อยเพราะทำใไม่ไ้ ว่าะรู้ัว แปะลี่็โนสาวนสวยร่าสูให่แ่ามราวับเทพี ัารแปะลี่ที่่อทาพิเศษอแปะลี่เสียแล้ว และวามสามารถพิเศษอแปะลี่ในาร่อสู้ ็เหือหายไปั่วะ ลายเป็นว่ายอมให้ทั้สามสาวปรนนิบัิแปะลี่่ให้สาสมับที่เิมาหพันปี น่าะมาเาะที่เมือสมายนี้ั้นมนานแล้ว แปะลี่ยอมให้สาวๆูแลทุอย่า ั้แ่ในสระว่ายน้ำส่วนัวหน้าห้อ ยันทุบริเวและสถานที่ในเรือนพัหลัให่นั้น แปะลี่แม้ะมีอายุพันปี แ่เาแร่ั่หินผา ไม่มีารยุบัวใๆทั้สิ้น พอแปะสั่ว่าพร้อม อาวุธอแปะะโ่เ่พร้อมรับน้อๆให้ผลัเปลี่ยนันมาโึ้นลล้ายสนามประลอระบี่ระบอโบราที่แปะอบ ิถึวามหลัอนที่แปะหนุ่มว่านี้ แปะมีิรรมับน้อๆนาสวรร์เป็นพันนอย่าไม่เหน็เหนื่อยใ้เวลานาละหนึ่วินาทีทุวัน เพราะแปะโ่เป็นหินามใไ้ลอเวลา
ส่วนแปะโน่เามีรสนิยมแบบไหนเินว่าาิ เพราะเาร่ายเวทย์มนร์และเสอะไร็ไ้ มาทำให้เพลิเพลินใ ในสถานสุสานลึลับในเมือเ่าแ่นั้นเหมือนแปะโน่ะมีนรัที่ามเหมือนราินีที่เรืออำนาในยุนั้น หลายพันปี่อน และเธอยัิามแปะโน่อยู่เสมอมา แ่เมื่อแปะโน่เมา และวสาวที่ร้านเหล้ามาพร้อมับแปะลี่ถึสิบน ไม่รู้ว่านมาทำอะไร วิานนรัอแปะโน่ถึับมึน แ่วามที่เธอเป็นผีเ่าเ็บ เธอึยินีสนุสนานสำราบานใับน้อๆทั้สิบอย่าสุเหวี่ย แม้เธอะเผลอลายร่าเป็นผีแปลๆที่พันผ้ารอบัวเป็นบารั้และเ้าแทรึมใน่วรอย่ออิวูแลแปะโน่ อสาวทั้สิบ ึ่แน่นอนว่าเมือสมายนี้มีสาวที่มีอาวุธเ่นเียวับแปะโน่ถึสามน ึ่แปะโน่รับไ้ทุรูปแบบ เพราะเานั้นมีพลัเหนือมนุษย์ และเป็นนัโบราีที่เ่าเหนือผู้ใ แทบะเสให้น้อๆทุนไปสูุ่ออัสั่มไ้พร้อมับเาประมาเป็นร้อยๆรั้อย่า่อเนื่อ
เป็นอันว่าืนวันที่เมือสมายนี้่ามหัศรรย์วนถลำลึลไปอีและโผล่ึ้นมา และถลำลึลไปอีไม่บไม่สิ้น เหมือนว่ายน้ำอยู่ในทะเลน้ำแห่วามบันเทิ
เลยยัไม่ไ้พูถึัวละรอื่นๆ ว่าเรื่อแรับเิะเ็มาระเบล. ทุน็แยย้ายไปในเมือ่าๆ ใ้ีวินอาาอย่าสุสบายใ ่อยๆเล่าันไป
แ่เห็นแปะเวน ัวนน้อบัวว่าะพาไปินเหล้า่อ ที่เมือัหัน และะพาน้อบัวลับบ้านไปเอเพื่อนรั ที่สามารถพาบินมวิวบนท้อฟ้าไ้ เาบอน้อบัวว่า เมืออเานี้มีน้อนสวยที่สามารถี้ไฟฟ้าให้หนุ่มๆใาิ้นาย่อหน้า ้วยวามสวยอเธอั้แ่แรเห็นไ้ และมีหนุ่มหล่อผมแมือปราบบาเวลาที่มีโรเหล้าและร้านเหล้าที่รวยที่สุในวารบาร์ ที่เมือแห่วามเย็นสบายแห่นั้น
่อยิามัน่อไปว่าะไปเอใรอี วันนี้แ่นี้่อน
บทที่ 7 อนาอยู่ที่ไหน
่วนี้รู้สึว่าสถานาร์หลัโรระบาให่ทำให้ลาทุนีมั่ั่วมั่ามภาวะเศริและ่าวสารอันไม่ีและไม่เป็นมล่าๆ
อีเวนส์ในบาเมส์ออนไลน์บาเม็ัเรทั้เน ว่าเยาวนไม่วรเสพ วรให้ผู้มี
วิารานเสพและบรรลุนิิภาวะในารัรอสิ่ที่วรเสพ มีรสนิยมเพาะอนเอ
าาปอ่วนี้ ไ้น้อเยาวนออมาำนวนหนึ่ ึ่มีปัหาในารปราบม่อนภาสนาม เนื่อาใ้านน้อหนัในานะที่น้อห้าาวเ่าสามารถ้วยประารใๆ ็ไม่สามารถให้น้อทำานเ็มเวลาไ้ เ่วมีปัหาเรื่อารใ้แรานเ็ เลย้อผสมในทีมให้ป้าลุพี่ไ้ีม่อนผสมธาุให้เิปิริยาร้อยแปไป ให้มันบๆ บาที้อออร่อนเร่ไป่วยผู้นทั่วไป ที่ม่อนยัุน้อยเพื่อแบ่อันับเ้าอพื้นที่ลับมารัสรร์รวบรวมเป็นออึ้บั้นัวเอให้เ่ะไ้ีม่อนและเลื่อนั้นผ่านไปให้พ้นๆม่อนั่วที่ร้ายว่านี้ที่รออยู่้าหน้า
เรื่อานสร้าสรร์เพื่อทำเินเเาประเทศ บาประเทศในโล็มีวิริยะอุสาหะในารผลัันธุริอนเอใน่าประเทศให้มันบานเบิ สนับสนุนาน้านศิลปะทั้เทโนโลยี ทำให้มันระโาานพื้นบ้านท้อถิ่นไปสู่ภาอุสาหรรม มีระบบัรอุภาพในารทำยี่ห้อสาลอย่ายอเยี่ยม ฝ่ายารลา็ไม่หยุยั้ มสามารถเ้าแบ่ส่วนนมเ็ ันไ้ทุพื้นที่แม้ะมีลาน้อยนิแ่ระะบบทุนนิยม้อเ้าถึ เ่นร้านอาหารยี่ห้อั ร้านายอท้อถิ่นื่อั ยานพาหนะส่วนบุลและทรัพยาร ารบริหารารนส่สาธาระ ในระับสาล ร้อยแป
วันนี้มีหนุ่มาาาปอที่ถูใหลายน เราเอาไปใส่ในภาสอไปแล้วในุอบฟ้าอนนธาล หาุบไม่ไ้อาแลี่นี้ แ่เราไ้ัวเาทั้ห้าาว สี่าว มาแล้ว็ำเป็น้อมาปรนนิบัิูแลให้แร่ สู้ม่อน และเ่รอบ้านในีวิประำวัน รวมไปทั้เพศรส เอาเ้าไป ัเนี
“านยุ่รััว ไม่ไหวไม่อยาเป็นัวเ่น นอื่นละัน” เฮียแ้มและน้อเว้ผมบรอน์ ยออัริยะ ที่ใี่วยับทุ์ให้นอื่นนหมัวำ้าและานหนับาล้ำา รีบออัว
แ่เมื่อเห็นัทีน าน้อัวึที่birdmydog พึ่ไ้มา ็ทำให้น้อเว้ที่พึ่รับาน่วยเฮียแ้มทำวิัย ที่ฮาเล็มอน้อแ ลอบถอนใ ไม่ล้าถอนใึ่หน้า ลัวอาแ้มะหึและพูาส่อเสียแท้นบึ้และุอ่อน
เพราะพ่อหนุ่มนนี้เาเรียบ่าย อบานบ้านานเรือนและารบริหารัาร รวมทั้มีฝีมือวบุมารรัวไ้้วย แทบะบริหารัารไ้ทุอย่า ิริยามารยาท็อ่อนโยน พูาเรียบร้อย ไม่เหมือนอาแ้มหรอ น้อเว้ะน้อยใไปทำไม
่อนะมีารโ้เถียอะไรใๆ น้อเว้็ปราัว ที่เาะาุระเสียแล้ว และเฮียแ้มที่มีานเสมียนที่ยัเ็บ้อมูลไม่รบถ้วน ็ปล่อยอาเว้มาทำานและเที่ยวเล่น อาเว้อ้าว่าอาะ้อมา่วยานออแบบโรสร้าบูระอาารเ่าบาส่วนที่เาะาุระแห่นี้
และนั่น หนุ่มอาโะผู้เป็นพี่ายอน้ออาย่าที่ย้ายไปเป็นโรแ่อน่อน และหนุ่มอามะ พ่อบ้านแสนยันอเมือาุระนั่นเอ
อาเว้ลอบสัเอาับริยาอหนุ่มทั้สอ ุาวอาโะและุแอามะ ว่ามีวามสัมพันธ์ลึึ้ว่าวามเป็นนาย้าและลู้าไหม แ่็ยัูไม่ออ
น้อมะบริหารานัารให้ทั้สามไปินเลี้ยที่ภัาารแห่หนึ่ในเมือ เหล้าีและอาหารรสเลิศ เหล้าพื้นเมือึ้นื่อและเสียภาษีวบุมุภาพและุสมบัิทั้สิน้าและสมรรถนะสุภาพอผู้บริโภแบบไว้ใไ้ สามารถทำแบรน์ไปายที่ส่วนู่นานอโลไ้ทีเียวละ ีๆไม่ีฝาทำลาทั่วาแลี่ผ่านเส้นทาอแรรอและน้อไม้ ามเรื่อ world 2 ไ้เลยละ ที่ไหนมีผับ้อมีเหล้าและเรื่อื่มหมัลั่นาเมือาุระไปทำลา
่วนี้มีอีเวน์เมืิอแสนสนุในเมส์สำหรับเ็ๆ ็ปล่อยน้อเมาลีลูน ไปเที่ยวับเ็ๆเป็นหลั ส่วนรุ่นโหน่อย็มาผับ่าเมือ
“พร้อมเริ่มานเมื่อไหร่ ็นัหมายันไปูสถานที่และโรารล่ะ” ท่านโะบอ วันนี้วาปป์มาเหนื่อย เปิเาะแล้วไม่้อนั่เรือนัเรือ เรือที่แถมมาในเม็บัับยาเวียนหัวริ มีีือโยนระเบิ่าม่อนสบายใเิบ เราไม่บาเ็บเลย ท่านโะบอผ่านระแสิมา ท่านโะ ลอบมอน้อเว้ผมทออย่ามามั่นในวามสามารถบาประาร
“ ยินีรับใ้ท่านโะ ” น้อเว้บอและรับเิท่านโะให้ไปออวามเห็นและปรับภูมิทัศน์ที่บ้านท่านโะพรุ่นี้้วย ่อนทำโรารให่ ส่วนอามะเริ่มเมาไ้ที่ แ่ทิ้สายาให้ท่านโะ่อนร่ำลาันไปอย่ามีนัย
“เ่วพาไปส่ที่เรียวัออนเน” อามะบออาเว้ ยัไม่ึมานี่นา พาอาเว้เินมเมือรอบึสัรอบีไหม อาเว้บอมาในระแสิว่า ไม่ไป ว่าแล้ว็ทำท่าเหมือนเมาหนัโอบออามะไว้ถูลู่ถูั ลาูันมาถึเรียวัสุหรูที่มีบ่อน้ำแร่ส่วนัว
ทั้สอ แ่น้ำแร่น้ำพุร้อนในออนเนส่วนัวที่วบุมอุหภูมิอย่าเหมาะสมับนผิวบาอย่าอาเว้ อามะสมับเป็นพ่อบ้านให่ ัารอาเว้ลอ่า อาบน้ำถูหลั ทำวามสะอาัวให้อาเว้เป็นอย่าี พออาเว้เริ่มผ่อนลายและมีสิลับมาหน่อยนึ เา็ุยลแบบหนุ่มๆ เรื่อารทำานวิัยที่ทำานที่ฮาเล็มอเ้าหิแม่า
“ผลารทลอและารวิัยเป็นไปอย่าที่ั้สมมุิานไว้เลยล่ะ” อาเว้ บอ พร้อมหลิ่วาเื่อม เพราะิถึลุ่มัวแปรและลุ่มผู้รับารทลอภาสนามเหล่านั่นนับไ้เป็นสิบว่าีวิ าที่สุ่มเอามาทำวิัยแบบเาะลึเิุภาพใน่วเวลานั้น
พ่อบ้านอามะไม่่อยุ้นเยับานวิัยเท่าไหร่ เาหัวเราะแบบแล้เมาๆ แ่เาเสียหลัไ้อย่าไร อาเว้ผลัเาพิ้าอ่า และอาเว้แทรปาา้ามยัษ์ ลที่่อทาพิเศษผ่านออนเนน้ำแร่อันอบอุ่นที่ไม่ร้อนนเินไป เายับไปมาให้น้ำอุ่นแทรึมหล่อลื่นามธรรมาิับารเลื่อนไหวร้อนเร่ารุนแรใ้น้ำนั้น อามะรู้สึว่าเาเป็นหมาน้อยธรรมาที่ยอม้มหน้า โ้โ้อ้ารับหมาน้อยที่ยอมให้อาเว้ทำามใฝ่ายเียว อามะพ่อบ้านให่ยอมไม่ไ้ เาพลิสถานาร์ ย้ายัวเอมาประบ้านหน้าออาเว้
วามอบอุ่นอ่อนหวาน ำพูาสุภาพเอาใใส่และไม่ัร่อนิใอาเว้ลอเวลา ที่อาเว้พลัพรามานาน ำหนิอาเว้ รับทราบและอบสนอลิ้นรัวและวามอ่อนนุ่ม ที่แทรแลัน เหมือนูวามหอมหวานแลเหล้าันื่มิน และสร้าวามำหนับาประาร ไปทั่วๆ พ่อบ้านให่ำหนมือและลิ้นอเาไปามุีพรที่สร้าวามหฤหรรษ์ทฤษีพื้นบ้านาวาุระ อาเว้ไ้รับารสัมผัสที่ใ เา็่านเสียวไม่หยุ นลุนพอ้วยวามบันเทิใ นัวเป็นุ่มมไปหม รอยรัาุมพิและวบาบอพ่อบ้านให่อาเห็นัในวันถัมาไ้ อาเว้เาเลยระิบบอว่าเบามือและปาหน่อย ่อนะสิ้นเสียระิบ ้ามไม้วาอพ่อบ้านให่็ันเ้าปาอาเว้เสียแล้ว อาเว้พูไม่ออบอไม่ถู ูลืนไปแบบdeep throth ามผลารทลอทฤษีและานวิัยเิปิบัิารที่ผ่านมา มีัวแปรในเรื่อรูป รส ลิ่น เสีย สัมผัส และ้อมูลสิ่แวล้อม้วย แ่ัวแปรทุประเภทอนนี้มีสมุลและเสถียรภาพับวามเปลี่ยนแปลอนา้ามไม้วาออาเว้และวามอลั้นและวามอทนอผู้ทลอทั้อาเว้อและอามะ้วย น้อเว้บริหารัารประหนึ่ล้าย่อทาสวรร์ปลาน้อยอหิแ แม้ะไม่สามารถบีบรัและูลืนล้ามเนื้อไ้แบบปลาน้อยอน้อแที่ยายัวรับไ้ับทุนา แ่วามเี่ยวาออาเว้ในเรื่อนี้ ไ้ปิบัิารับอาแ้มมานาน ิถึทำไมให้เสียอารม์นปาร้าย อบเือเือน
พ่อบ้านให่ระบายวามอลั้นลั่นาารเ็บวาบ้านเรือนที่ปลาย้ามะบอไม้อเาให้อาเว้ไ้ื่มินอย่าเอร็อร่อย อาเว้เล็มเลียแปปนึ็ัให้อามะเป็นหมาน้อยอเาอีรั้ ระทุ้ปาา้ามให่เ้าที่ทาพิเศษออามะ้วยวามเร็วแทบมูไม่ทัน หลัาอามะปล่อยเสียเฮอะฮะุันไล่วามอลั้นออมา สัพัหลัาเป็นหมาน้อยให้อาเว้ นสะโพแทนรา อาเว้็ึพรวส่น้ำหมึาวให้อามะรับประทานบ้า
อามะนอนแ่และอาบน้ำให้แเหรื่อผู้มาเยือนแปปนึ ใล้สว่า อามะ็อัวลับที่พั เพื่อเรียมพร้อมานพ่อบ้าน่อไป อาเว้สลบเมือในที่พั เพราะอามะัให้อีหลายรอบ่อนอำลาลับ
เอาเป็นว่านัทลอเิปิบัิารทั้สอแยย้ายันไปทำหน้าที่อน
อาเว้ื่นสายและามที่นัหมายับท่านอาโะใน่วบ่ายเพื่อพิาราสถานที่โรารและสวนเป้าหมาย เาเรียมานไปนำเสนอเป็นอย่าี
วามอบอุ่นเป็นมิรและสุภาพอาวเมือาุระ ทำให้อาเว้มีวามสบายใเป็นอย่ายิ่ รู้สึเหมือนอยาฝาอนาไว้ที่แห่นี้ แ่ยัมีสิ่ที่อาเว้าไม่ถึรออยู่
ิามละัน แ่ิถึหน้าหล่อๆและมัล้ามใุ้แพรไหมเมือาุระที่แอบิไว้ รวมทั้วิาาร่อสู้ที่ล้ำเลิศอท่านโะที่เป็นที่ล่ำลือไปถึเมือไม้บ้านน้อเว้ แล้ว น้อเว้ึฮึเหิมไม่ลัวเรและรู้สึว่า้ออลอทลอโรารให่สัั้ละ น้อเว้้อมีทาำหราบท่านโะบ้าละ ไม่้วยวิธีารใๆ ้อาบท่านโะให้ไ้
่อยว่าัน
บทที่ 8 รัเป็นาวใ? แ้ไ้วย same sex marry?
อาาศี แม้ารเมือในบาประเทศะุรุ่น ในประเทศเสรีประาธิปไยบาประเทศ ประานไม่สนใว่าเสีย้ามาะสามารถประารใ แ่็เารพเสียและ้อเป็นรับาลให้รบเทอมไป สภาสูสภาล่าพลเมือออเสียเลือั้เ้ามาทั้หม ้อทำานามใประาน ามที่เสนอนโยบายหาเสียันไว้ ารัสรรเินทอบประมาส่วนลา็้อามใเพื่อผลประโยน์อประานโยรวมเ้าถึทั้หม ไม่ใ่พวใรพวมัน บาประเทศผลัันเล่นานรับาลที่ยัไม่รบเทอม เพราะารบริหารไม่รอบลุมารให้ผลประโยน์แ่บาลุ่ม บาประเทศ็แทบะมีลุ่มพวriot มาประท้วล้มฝ่ายบริหารในทุระบอบอำนา บาประเทศล้มบาระบอบไป แ่็ูแลัวแทนัน่อมา ภายใ้ารบริหารบประมาที่เป็นระเบียบและี้แไ้แน่นอน ไม่ใ่่าล้าโรอย่าที่หลายประเทศทำ น่าอเน็อนาใ ปราปาระบอบึ้นมาูลรรมาีพให้มีรายไ้มีอันะิน สวสิารเลิศและภาษีแพที่สุในโล นทุเื้อาิ้อารลี้ภัยและอพยพมาเป็นนลุ่มน้อย ที่ลุึ้นมาเป็น riotเวลาหุหิไ้ที่ ปัุบันารบริหารปรอับ้อน ไม่สามารถบริหาร้วยารรวบอำนาไ้แบบเบ็เสร็ ประานมี้อมูล่าวสารที่แสวหา้อมูลและรวมพลัาริไ้ในบัล ้อมีทีมานรับ้าแบบไม่สนใว่าผู้มีเิน้าะมาาารไ้อำนาวิธีใ เพราะเป้าประส์เพื่อรวบรวมทรัพยาารและ่อทาารไ้รับประโยน์าประเทศนั้นๆ มาให้ผู้ว่า้าเป็นอันใ้ไ้ ส่วนพลเมือในประเทศที่พอทำมาหาไ้และไม่ย้ายไปทำานและเสียภาษีในประเทศที่ว่าพันาสูว่า ็บริหารทรัพยารที่นสะสมไว้ในประเทศ่อไปเถอะ
สุ่มาาปอ่วนี้็ไม่ไ้ัวละรที่mature พอที่ะำเนินเรื่อราวอะไรนั เลยหาารารับเิไปเรื่อยๆ่อน เพราะลอนับูน้อห้าาวที่เ่มาโอาศหลุเรท่ำ ทุ่มทรัพยารไปเสียเินไปเปล่า เอาเินไปื้ออาหารแมวีว่า ื้อเมออนไลน์แบบายเป็นุไปเลยถ้าอบและเล่นบไปเลย มี full option อยาเสียเิน็่ายไป่าอัฟพระเอัวเออเรา ไม่้อมาลุ้นาาปอให้เสียอารม์ เมส์ที่เลืออาีพไ้เลย อยาเป็นนเ่แบบไหนหรือหน้าหล่อหน้าสวยหน้าาวายร้ายผีบ้าเหี้ยมโหามใเรา็สนุี แ่ส่วนมาแม้เราะเลือัวที่เหี้ยมและบึที่สุมาเพื่อเอาไว้เป็นู่าับพระเอนาเออเราเวลาไปุแร่หรือร่วมรบ เรา็้อพยายามที่ะสุ่มอยู่ีเพราะเาให้สุ่ม เพาะัวู่หูอเรา ึ่็มีเมที่ยอเยี่ยมอยู่มามาย หลาย่าย และมีารื้อายเลเวลาร้านอบริษัทเมที่ัเนีเ่ึ้นมาับพลัน แบบไม่แพเินไป เหมาะับารไปลุยม่อนและเ็บแร่
้อ tag เพิ่มว่า ถ้าเล่นเม้วย็ะพอร่วมหัวมท้าย ุยันไปไ้เรื่อยๆ birdmydog รับทราบและปิบัิ้วยล่ะ
เ้าเรื่อเหอะ
ฤูาลที่มีหลายฤูทำให้ีวินที่้อไปอยู่ไปเรียนไปทำานในเมือเหล่านี้ รู้สึอ้าว้าิถึบ้าน แ่นท้อถิ่นลับปรับัวมาแ่เ็ ูสิอไม้ที่ร่วหล่นลมามามายใน่วใบไม้ร่วและ่อมา็หิมะและฤูใบไม้ผลิ
“ที่นี่มีแ่ฤูใบไม้ผลิ หอมลิ่น้นไม้ อไม้ และลำธาร” ท่านโะเริ่มุยไปเรื่อเรื่อยเปื่อย หลัาฟัpresentation เรื่อแผนาน บประมา แบบ โรสร้า ภูมิสถาปัย์แบบภาพรวม ทีู่ออะล้ายัวโทย์ที่ท่านโะให้ไปอยู่มา แ่ท่านโะให้แ้ไหลายุให้รับบุลิอท่านโะและวันธรรมท้อถิ่น ไม่ให้ัหูัาาวบ้านนัและให้แบบโบราเมือาุระที่อนุรัษ์ไว้ เ่วท่านโะะูอวรวยโอ่อ่าเินวรูไม่เหมาะ บประมามาาธุริที่เป็นส่วนัวอท่านโะเป็นมรทออระูลไม่ไ้รบวนให้ให้ประาน้อเสียภาษีมามายหรือเือร้อน และะเียริภูมิไว้ไม่ทำให้ประานไม่ปลื้มอย่าเ็า ันั้นราาที่น้อเว้เสนอ้อมีเหุผลละ ท่านโะบออพิาราและให้เลานุารประำัวนำไปให้ลุ่มที่ปรึษารวสอบ่อนึะเรียลับมาเปิานไ้ อีสัไม่ี่วันละ
“ท่านโะอบานมไ่มุริเปล่า” น้อเว้เห็นท่านโะเริ่มุยมาึ้น และาาริบาเล็ๆ่วบ่าย ็เปลี่ยนมาเป็นสุราหมัอพื้นบ้านาวาุระใน่วใล้่ำ และท่านโะูรึ่มๆและอารม์ี ท่านโะวัานมไ่มุที่พประำัวมาูโว์ เสียวบาบ ทำเอาน้อเว้นลุิไปเอว่าท่านโะบอวามนัย
นั่เอ้อระเหยอยู่ที่ศาลายามเย็นในสวนอท่านโะมาหลายพั ับแล้มราวับเสมาารัวรายารอาหารื่อัที่อออาาศแพร่ภาพไปทุเมือ พอฟ้ามืาที่เมารึ่ม็เริ่มเมามาและไม่รู้ัวว่าน้อเว้ไปอยู่ในอ้อมออท่านโะอนไหน และท่านโะ็ทำท่าะินหูน้อเว้อีแล้ว
พอมืี ท่านโะให้พ่อบ้านมะแวะเอาอมาให้ผ่านระแสิ น้อเว้ยัุมสิไ้แ่เมื่อพ่อบ้านทามะอ่าน้อวามในMOU บันทึวามเ้าใร่วมันน้อเว้็นหัวลุ ไม่ล้าลนาม ลัวะเหมือน้อพันธะสัาที่พระเอนาเอหนัภา่อเรื่อัเาทำไว้ เรื่อร้อยแปเสีำมือะไรนั่น แ่มันเป็นโมะไ้อยู่ละถ้าน้อเว้บอเลิอ้าว่าผิศีลธรรมและมารารบ้านเมือ เพราะท่านโะทั้หล่อทั้รวย และลิ่นหอมรุ่น้าๆายนี้็่าามหวานรุบเินว่าน้อเว้ะปิเสธไ้
ท่านพ่อบ้านอามะรายานผลานเมื่อืนให้ท่านโะไ้ทราบแล้ว เมื่ออาเว้ลนามแล้ว เา็พาน้อเว้ไปเรียมัว เพื่อเ้าหาท่านโะในืนนี้ เาใ้น้ำแรุ่ภาพเยี่ยมอาบน้ำัถูน้อเว้ไ้สะอาเอี่ยมและอบสมุนไพรประำถิ่นเมือาุระ ที่มีลิ่นเหมือนท่านโะมา และเาะสอนสิ่่าๆและุยุทธศาสร์่าๆ ที่ท่านโะอบและไม่อบให้อาเว้ำไ้ แ่อามะไม่ทำารฝึปิบัิใๆ ลัวน้อเว้ะบอบ้ำเินไป่อนถึมือท่านโะ แ่็ไ้เน้นย้ำและให้น้อเว้ทบทวนสิ่ที่อามะสอน เพื่อะไ้เป็นที่โปรปรานอท่านโะ ในารปรนนิบัิทั้หลายทั้ปว
มอเห็นท่านโะในุบาเบา ท่านโะูผ่อนลายมา มอทะลุผ่านแลให้เห็นเรื่อเราอท่านโะใ้ผ้าแพรบาเบานั้น เหมือนที่น้อเว้ิไว้ มันล่ำบึและแร่รอน้อเว้อยู้้าหน้า
‘ิมเหล้าหวานอันับหนึ่อเมือาุระ ่อนสิอาเว้" ท่านโะเิวน ห้อพัอท่านโะูให่โอลัาร ที่นอน็ลิ้ไปมาไ้สัยี่สิบน็ไ้ น้อเว้ไม่ลืมสิ่ที่อามะสอนไว้ ท่านโะะเป็นฝ่ายรุน้อเว้่อนเสมอ เพราะสัาิาเาเป็นผู้นำ เาะไม่ยอมให้น้อเว้ี่อย่าเ็า แ่เมื่อน้อเว้สุะอลั้น เา็ระิบบอ้าหูท่านโะว่าอน้อเว้รั้เียวเท่านั้นท่านโะ ท่านโะใอ่อนปวเปีย เพราะน้อเว้ัารานนอสั่นอำราที่อามะสอน น้อเว้ไ้นำผลารพิสูน์้อสมมุิานาานวิัยที่ฮาเล็มหิแว มาทลอฝึปิบัิับท่านโะ้วย นั่นือทฤษีารยอมำนน ท่านโะยอมให้เป็นแมวัวน้อยที่น้อเว้เล้าเลีย เมื่อน้อเว้รูุ้พิเศษที่ท่านโะไม่เยรู้มา่อน และบุเ้าโมีบยี้ ท่านโะึยอมน้อเว้ทุอย่า ระทั่ารว่ำัวลให้น้อเว้ทะลวปาาลที่่อทาพิเศษ้านหลัที่ท่านโะไม่เยยอมให้ใรล้ำลายมา่อน ไม่ว่าเพศพันธ์สปีีย์ไหน วามอิ่มเอิบาบ่านและารสัมผัสรุมเร้าไปทั่วทุุีพรพร้อมสมุนไพรพิเศษในเหล้าหอมหวานทำให้ทุอูแผ่่านผิวหนันลุรูเรียว เหมือนอาาศร้อนแล้ว็เย็นสลับไปมา ฟ้าผ่าเปรี้ยในเาะห่าไลอแนาุระ็ยัไม่เหมือนไฟฟ้า๊อามระแสโลหิอร่าายทุสัส่วน รวมทั้แรระทุ้ไปมาแบบไม่ยั้มือและปาา้ามโอน้อเว้ในะนี้ ท่านโะเสียัวเป็นรั้แรในีวื แม่เ้า
ท่านโะลืนินน้ำหมึอน้อเว้และรับประทานอย่าเนิบนาบแบบที่ไม่เยทำมา่อน มีแ่น้อเว้เท่านั้น ที่ทำับท่านโะแบบนี้ แ่เมื่อน้อเว้ะทำ้ำ ท่านโะบอว่ารั้เียวไ ท่านโะบอว่า พร้อมยั
น้อเว้ นหัวลุ และเพิ่นึออว่าลนาม MOU ไว้ับท่านโะ ว่าะรู้ัว น้อเว้ัวเปล่า็โนมัแบบ้าว้มมัและไปห้อยอยู่บนหลัาล้ายับหนัผู้ให่เมือาุระที่น้อเว้เยแอบูอนเป็นหนุ่มระท น้อเว้อแึโนลาไป ห้อ้าๆ โนนายทหารัวปึสี่นายที่ใส่หน้าายัษ์น่าลัวสุๆ และที่น่าลัวว่าือทหารยัษ์นั้นโว์อทุน และมันแ็ัวแบบผิปิเหมือนโนยาสั่ให้แ็
น้อเว้หลับาปี๋ พยายามไม่ิอะไรทั้นั้น ไ้ยินเสียแส้หนััวับเวี้ยวผ่านอาาศมาเป็นระยะ มันเสียแทอาาศเ้าใล้อาเว้เ้ามาทุะ และไ้ยินเสียท่านโะระิบที่้าหู เมื่อสายสลิหล่นลมาพอเหมาะับที่ท่านโะสามารถรุรานไ้ถนั
“เ็บนิเียวนะอาเว้” ท่านโะวาเรื่อป้อันไว้ให้อาเว้เป็นบาุ และหวแส้หนัเล็ๆล้า้าสะโพอาเว้ ะที่แทราบมอาวุธประำายอท่านโะเ้าไปที่่อทาพิเศษออาเว้ ทหารนหนึ่ับัวน้อเว้ยับไปมาามแรสลิเือ โยยับัวและเือไปมาเป็นัหวะะโนเพื่อให้ท่านโะถนัถนี่และไ้รับวามเพลิเพลินมาึ้น ในารใ้าบประำัวเพื่อารนี้ น้อเว้รา้วยวามเ็บปว มันไม่ไ้ผสมับวามเสียว่านสันิ น้อเว้ปิเสธไม่ไหว ้วยวามแสบแผล
พริบาที่น้อเว้ไม่ทันสัเ น้อเว้็หลุาพันธนาารอนไหนไม่รู้ ไ้ลิ่นาวเลือและเสียาบทวนและาร่อสู้ น้อเว้สลบไปและื่นมามอเห็นท้อฟ้าอเมือไม้ทีุ่้นเย ใร้มลมามอหน้าน้อเว้ล่ะ
“เฮียแ้ม” น้อเว้เรียแล้วพูไม่ออ น้ำาร่วเผาะๆ น้อเว้เนี่ยน่าอายริๆ น้อเว้ออาแ้มไว้และร้อไห้เป็นวัเป็นเวร
แอบนอนอยู่ที่สวนหลืบลับ้านหลับ้านปลอาสายาผู้น บาสัมและบาวันธรรม และบาศาสนา ถึนามีมารารที่ส่ผู้ที่มีสัมพันธ์ทาเพศไม่เป็นไปที่เมือำหนไว้ว่าให้้อโทษามอเมือและอสัมไป่าๆัน ึ่ล้วนเป็นโทษหนั น้อเว้หารือับอาแ้มว่าวรไปอยู่ที่เมือและประเทศที่เามีเสรีและมีารุ้มรอเรื่อารรอู่หรือรอลุ่มีว่าไหม อนที่บินไปับแรรอ อนworld 2 นั้นน้อเว้ไ้้อมูลสถานที่เหมาะๆมาหลายอย่า น้อเว้อยาไปเาะสมายแลน์ อย่าทั้สาม ในอน่อนๆนี้็ไ้ หรือเมืออวาศที่มีเสรีภาพในารเลือู่หรือหมู่ที่ไม่ีันเรื่อเพศหรือสปีีย์็ไ้
เฮียแ้มุมพิอ่อนโยน ไปทั่วๆามที่น้อเว้อบ และิว่าเาะพยายามลประเ็นถเถียร้อนๆับน้อเว้ลบ้า และะพยายามยอมอ่อน้อให้น้อเว้เป็นฝ่ายนะในบาประเ็นที่ไม่สำันั็ไ้ เพื่อรัษาน้อเว้าอาารเ็บที่เถึยเอานะเาไม่ไ้ทุประเ็น ไม่ว่าในประเ็นวิาาร านอาีพ หรือประเ็นที่น้อเว้ถนัว่าเา็าม
“อาแ้มรัอาเว้นะ อย่าื้อรั้นอีนะ ” อาแ้มูบลวามเ็บปว รอยแส้มามายที่สะโพอาเว้ เาใ้สมุนไพรวิเศษรัษาอาเว้ที่รอยแส้และอื่นๆหลายประารที่ท่านโะฝารอยไว้ ว่าเาะพาัวอาเว้ออมาาวนให่อท่านโะไ้ ้อฝ่า่านทหารหลายร้อยและม่อนมหาศาล แ่้วยวามร่วมมือออามะ ที่ไม่เห็น้วยับท่านโะหลายประาร ในารทำMOUที่ไม่เป็นธรรมับู่าหลายน ทำให้อามะลอบส่่าวให้อาแ้มรู้อนหลัส่ัวน้อเว้สัพัให่ ให้ท่านโะไ้อิ่มเอมับอาเว้ให้สมใอยา่อน่อยบออาแ้ม็ไ้ เมื่อลับมาเมือไม้สัพั น้อเว้ปิเสธานที่ท่านโะประส์้า ทั้ที่ท่านโะส่อำนัลและอไม้หลายอย่ามาอโทษ แ่เห็นอาแ้มระทืบและเวี้ยอเหล่านั้นลยะ้วยวามหึหวึ้นเป็นริ้ว ทุรอบ
น้อเว้และอาแ้มยัไม่ัสินใว่าะอพยพไปอยู่ที่เมือไหน น้อเว้ไ้านฝึสอนที่ถูใและเริ่มมีลูศิษย์ลูหาหน้าาหล่อเหลาที่เป็นนัศึษาาว่าาิ็มา ทำให้น้อเว้เริ่มเพลินับานสอน และวามภาภูมิใในารเป็นที่ยอมรับอทุน ไม่เอาแ่ี้เมาหยำเปไปวันๆ
่อยหาารารับเิมาุบีวิันอีละัน และท่านโะผู้ไม่ยอมแพ้ เามีู่านแรที่เป็นฝ่ายรุ และเาเป็นฝ่ายรับ เป็นรั้แรในีวิ และทฤษีารยอมำนนที่น้อเว้ปิบัิ่อเานั้น ทำให้เารุ่นิพิศวและมาหมายไว้ว่า เา้อเอาัวน้อเว้ลับืนมาเป็นอเาให้ไ้ ไม่ว่า้วยเล่ห์ลหรือมน์าถา ท่านโะำเอสาร MOU อน้อเว้ไว้อย่ามาหมายวัถุประส์บาประาร
่อยว่าอนใหม่ในโอาศ่อไป
บทที่ 9 ลำบาใ
พยายามะปั่นาาให้ไ้หนุ่มหล่อห้าาวสายheal แ่ปั่นมาหลายวัน ้วยเพรเทศาลที่ไ้ฟรีมาแ่ไม่สำเร็เสียที เลยเิมาเป็นาราำเป็นละัน เาเป็นบุลในเรื่อแบบที่หล่อโ้สูพรวบึบึนผมบรอน์ยาวถึลาหลั ทำเปียไว้นินึและุเรื่อแบบาวผ้ารุทรเรียบริบและปัลุลิบาสีธรรมาิ้นไม้ รอเท้าบูทรึ่แ้ประำัว็ระทืบใรๆมาเยอะ แ่อาวุธประำัวพิลึเป็นที่เ็บสิ่ไม่มีีวิ ประหลาแท้ เรียมะเ็บศพหนุ่มหล่อู่อาาหรืออย่าไร แ่็มีมนุษยธรรมีไม่ทิ้นที่โนปาเือ้วยอาวุธและอารม์ไว้เลื่อนาม้าถนน เ็บเป็นระเบียบเรียบร้อย ส่ืนให้ที่บ้านไปทำพิธี หรือปัรัวานไ้ทันที
เรียเาว่า ท่านนายพลรั่ว เรียสั้นๆว่าท่านรั่ว ่วนี้เมส์เามีิรรมเ็บเพรและเ้าไปทำเรื่อราวอเฮียรั่วเา้วย ามเรื่อเาไปทำเรื่อราวให่โในเมือสมมุิอเมส์รถไฟ แล้วเลย้อมาลี้ภัยที่รถไฟะเา้วย เพื่อนเ็ม ฮาเฮละ พอันทีับอำนาที่เยมีอยู่ในมือ เาอออมาสบใ าเมือทีุ่้นเย เมือที่อาาศีลอเวลา ทะเลาม และอ้อมออันอบอุ่นอนรัที่ผูพันธะัน
ในท้อเรื่ออเรา เาลี้ภัยไปอยู่ที่ใล้ับสถานที่อันศัิ์สิทธ์ลาทะเลทรายที่มีเพียโอเอิสเป็นที่พึ่ล้ายับเมือไม้ที่น้อเว้และน้อแ้มเาไปผภัยันอน่อนๆที่ผ่านมา น้ำลาทรายเท่านั้นที่สามารถเอาีวิรอบนผืนทราย หรือมุเ้าใ้ถ้ำที่ร่มเย็นพอไ้อาศัยลวามร้อนระอุาวามร้อนและพายุ และะที่ท่านรั่วเินทาเพื่อหาที่พัพอไ้พัผ่อนับร้อน ็เอโอเอิสนไ้ เาอาบน้ำแ่สบายใเิบ ินน้ำาาน้ำลาทะเลทราย็ไ้ ืสนิทแปลแท้
สัรู่ใวาบ เพราะรู้สึมีอมีมมาิ้มที่สี้า น้อเย่ามำและุร้าย ารารับเิอเรา นัรบรับ้าฝีมือี พลัไฟอเธอ่าม่อนแบบรวเียวบ ไม่้อเปลี่ยนัวละรในทีมเลย
“่อยๆลุมา้าๆ” น้อเ ถอยหอออมา้าๆเ่นัน เธอไม่รัเียในารมอสำรวท่านรั่วอย่าพินิพิาราและทั่วถึทุส่วนสั ร่าายำยำล่ำสันและอาวุธประำาย็ปึมา เธอลอบลืนน้ำลายเพราะไม่เยเอหนุ่มหล่อผิวาวาสีฟ้าผมทอที่ัวเปล่าๆแบบนี้มา่อน
“อใส่เสื้อผ้า่อนไ้เป่า .” ท่านรั่วลั้นใถาม ลัวะมีอารม์และารเปลี่ยนแปลอันไม่พึประส์เิึ้น ่วหน้าสิ่วหน้าวาน เพราะุนัรบอน้อเ มันน้อยนิแปะปิอะไรไม่หมเลย และลมหอบหายใอน้อเ็สะท้านสะเทือน ทำให้สัส่วนที่เะาและนูนมาๆที่ท่านรั่วแอบมอมันูุ่ม่ำ ผิวล้ำแบบที่เาอบเพราะมัน่าาผิวาวีอเาเสียริ
ท่านรั่วหยิบเรื่อแบบมาใส่้าๆ อาวุธลับประำัวเาแอบวาไว้ในอุ้มือเรียบร้อยแล้ว ระหว่าที่ออมานั่ที่ใ้้นปาล์มให่ น้อเ็เินุมเิมาและฟัเรื่อที่ท่านรั่วเล่าวามเป็นมาสั้นๆ ึ่ท่านรั่ว็โหทั้เพ
“ัน้อารวาม่วยเหลือ” ท่านรั่วบอ และบอเื่อนไ้อ่อรอ่าๆ เมื่อน้อเแนะนำัวว่าเธอเป็นนัรบรับ้าและมีุมำลัในสััอยู่ส่วนหนึ่ ท่านรั่วมีทรัพย์สินในมิิพิศวที่เาพพามา้วยและพร้อม่อรอ่าใ้่ายับน้อเ ในราายอเยี่ยม เนื่อาเาิว่า้อลับไปลอบบี้ผู้มีอำนาที่เมือที่เาามาแน่นอน ้อใ้ทรัพย์พิเศษอเาในารโน้มน้าวารัสินใอลุ่มุนนาที่ทำานในะรรมารที่เี่ยว้อับารทำารให่อเา่อนหน้านี้ที่ยัเ้า้าเาอยู่ เา้อลับไปมีอำนาในะรรมารอเมืออีรั้
เมื่อน้อเย่าเริ่มุ้นเยับเามาึ้นในระยะเวลา หลายๆวันผ่านไป และเริ่มรับาน บริหารามที่เาำหน ในาร่อสุมำลับาประาร เา็ระมัระวันน้อยลมาใน่ายทหารรับ้าที่ห่าาโอเอิสมาทาทะเลสาบให่ลาทะเลทรายที่ไม่ไลเินไปนั
เมือทะเลทรายนี่แปลลาวันร้อนสุๆ ลาืนลับเย็นยะเยือ พระันทร์ไม่มีปราแ่ลาวันมีแั เาหยิบหนัสัว์ิ้นหนึ่มาพิาราท่ามลาแสไฟพิเศษที่สว่า้วยนเอถ้าเาสั่ มันนิ่มมา หนััวอะไรหนอเนี่ย รที่เานอนอยู่็เป็นที่นอนนสัว์ฟูนุ่ม มีลิ่นประหลาล้ำมาาผืนหนัน้อยๆเท่าฝ่ามือนี้้วย
“ะมหรือไ เอาืนมา” เสียระเ้าระอ อยู่้าหู น้อเย่าผิวล้ำมาอนไหน สอัวลื่นๆนิ่มๆอเธอเ้าใ้หนัสัว์อบอุ่นที่เาห่มอยู่
“นาำลัพอีนะเนี่ย” ฝ่ามือเาทาบและใ้นิ้วเาะไเป้าหมายล้ำลึที่เยอยู่อาศัยหลัเี่ยวหนัน้อยที่เาแอบเ็บไว้ าเหุาร์ลอบโมีเมื่อราว่อน เาเผลอหลับไปเมื่อสอวัน่อน ะที่นัรบรับ้านสวยลอบเ้าประิัวเา และทำให้เาสูเสียวามเป็นัวอัวเอ บริหารัารารศึระยะประิให้นสวยไปหลายระบวนรบ
สัพัเมื่อหมุนนิ้วานเาะ เป้าหมายล้ำลึอเาเริ่มมีวามjuicy ่ำำลัีละ และเา็ไม่รอ้าัินเบาๆที่ยอและูื่มโอเอิสภูเาทะเลทรายู่ให่รหน้า น้อเร้อรืราอึอืออยู่้าใ้เาเบาๆ ไม่ล้าร้อั ลัวลุ่มทหารในพื้นที่ถัไปะไ้ยิน รบวนอารม์ลูน้อไม่เหมาะ ท่านรั่วพรมูบไปเพาะุที่น้อเอบ เนื่อาไ้ทสอบภาสนามฝึมาล่วหน้าเมื่อสอวัน่อนแล้ว น้อเัเาทำไมเนี่ย ะอั้นไม่ไหว ร้ออึอือไป้วยัไป้วย เาึ้อสอส่อุปร์ารศึามยุทธวิธีที่เรียมารฝึ้อมเป็นประำบุทะลวลสู่เป้าหมาย ยับเ้าอออย่าที่น้อเอบ หยุัไ้แล้วน้อเ เาัารปิปาน้อเ้วยลิ้นว่อไวในาร่อสู้ินและูื่มอย่ารวเร็ววานหาุำหนัเพื่อเผ็ศึามเวลาที่ำหน พร้อมับยับสะโพแบบที่น้อเอยำับูแลทุท่วท่า เพราะน้อเอบแบบไหน้อทำามสั่ แ่น้อนสวยนะที่สั่ไ้ ท่านรั่วทำไ้หมทั้ารบินทาอาาศถล่มอร์ปิโแบบวสว่าน หรือปูพรมถล่มระสุนล้ำๆทีละร้อยนั่อวินาที พอระบอีปนาวุธพร้อมแเพื่อให้อาวุธีวภาพภายในทลัทลายออ เา็ย้ายยสารเหลวภายใน มาป้อนน้อเให้ื่มินทันที น้อเโนอาวุธหนัถล่มทั้ืน แ่ใล้รุ่เธอ็ระปรี้ระเปร่าลอบออไปฝึทหารามเวลานัหมายไ้ทุรั้ ที่เธอแอบเ้ามาุ่มโมีเา เมื่อเธอมีอารม์ระหายสราม
ท่านรั่วเรียมารอำลัและยุทโธปร์หลายประเภทเรียบร้อย เา็ร่ำลา และไปเรียมารล่วหน้าในพื้นที่เพื่อทำารให่ น้อเพร้อมปิบัิารเมื่อมีำสั่ ลอบส่ทาสัานอวาศ และพร้อมนำำลัพลเินทาผ่านมิิเสาวาปป์ เมื่อท่านรั่วเรียมพื้นที่พร้อม
ผ่านเสาวาปป์มาแปปนึ เา็มาถึพื้นที่เป้าหมาย หลัาุ่มฝึอำลัประมาระยะเวลาพระันทร์ประหลาหมุนไปสามสี่รอบ เาหยิบถุผ้าแพรไหมที่เาแอบ่อนในอีมิิหยิบเอสาร้าในมามูและแอบไว้ใน่อลับในเรื่อแบบที่สวมใส่ และบเี้ยวเี้ยวฟันแปลๆ
“หัหลั ันไ้ เ่วยัศพปิฝาโลเสียเลย” เาำราม มอเห็นศัรูเป้าหมายรหน้า เาลอบเ้าไปประิัว พร้อมอาวุธลับประำาย แ่ฝีมือเป้าหมายร้ายานั เาถูั้วยม่านผยาสลบdose ให่
ลืมาื่นึ้นมา ็ัวแ็าไปทั้ร่า ยัีที่พูไ้
เป้าหมายอมยิ้มอยู่รหน้า
“ะพมาทำไม เรารัันไม่ใ่หรือ.”
เป้าหมายสลัเอสารา่อลับในเรื่อแบบอท่านรั่วนั้นลีู่
“MOU อเรายัมีวามสมบูร์อยู่ ใ้บัับและลันไ้นี่”
ไ้ลิ่นฤูใบไม้ผลิหอมหวาน และมอเห็นอาุระร่วหล่น ู่าสูศัิ์ทำหน้าริ่ม
เาออล่ะสิว่าู่สัาเป็นใร
่อยว่าัน่อในโอาศหน้า ว่าะมีารเรา่อรอเปลี่ยนแปลเื่อนไอะไรไหม เพื่อรัษาวามรัแบบ้าว้มมับนหลัาอทั้สอไว้
และอำลัอน้อเะเ้ามา่วยเหลือท่านรั่วทันไหมามแผน
บทที่ 10 ว่ายน้ำามน้ำไม่ทวนระแส
่วนี้ปั่นาาไม่ไ้อย่าที่ประส์เท่าไหร่ พอีเห็นทีเอร์ใหม่อเมส์ที่เาเินทาโยารว่ายน้ำ ็้อบอผู้ปรออเยาวนว่ายาใระว่ายน้ำล่อแบบนั้น แบบไม่มีเรื่อ่วยหายใในีวิริ ล้ายับนิทานนาเือ ถ้าว่ายน้ำเ่แบบนี้
เอาเถอะ เราเลย้ออารารับเิาใ้ผืนน้ำมาละ มาว่ายแ่ันับน้อๆในเมส์ที่ะมาเปิโลใ้น้ำันส่วนเรื่อท่านโะ ท่านรั่วและน้อเ นั้นเรา่อยว่าัน เพราะวามรัุ้นเยระหว่าท่านโะและท่านรั่วนั้น แม้ะมีโรธเรี้ยวหึหวันบ้าประสาู่าผู้ที่เริวัยแล้ว เมื่อุยเรื่อผลประโยน์ที่แท้ริระหว่าันแล้ว ย่อมทำให้ลายวามโรธล และารให้ผลประโยน์อบแทน หรือเยวามเสียหายและบพร่อที่มี่อันในเรื่อวามรัใร่ส่วนัวนั้นมันยอมวามันไ้ ะโรธเรี้ยวลุ้มลั่พยาบาทไปทำไม
เอาเป็นว่าเมื่อท่านรั่วรับไ้ับเื่อนไอบแทนหลายประารในเรื่อารลับืนสู่อำนาและผลอบแทนบาประาร ในารไ้รับสิทธิพิเศษมาว่าู่าอท่านโะนอื่นๆมามาย ท่านรั่ว็พร้อมให้บริารท่านโะเหมือนเิม และท่านโะ็ให้สัาเพิ่มเิม่อท้ายเอสารันับท่านรั่วว่า ท่านโะยินีเป็นฝ่ายั้รับในบาโอาศ ึ่วามห้าวและถึที่ท่านรั่วฝึ้อมับน้อเในสนามีปนาวุธทะเลทรายนั้น็หวนระลึถีวามทรำเิรุลับืนมาเล็ๆ ึ่ท่านรั่วำหราบน้อเสาวุเสียอยู่หมั และเมื่อท่านโะพร้อมเปลี่ยนบทบาทและมีท่าทีโอนอ่อนผ่อนาม ให้เาที่เยเป็นัวรอในารประอาวุธระเบิีวภาพในห้อนอนท่านโะมาระยะหนึ่ เปลี่ยนบทบาทึ้นมาเป็นัวเอบ้าในสนามประลออร์ปิโระหว่าันในหลายๆ รั้่อานี้ที่ท่านโะพร้อมให้โอาศ ท่านรั่ว็พร้อมโมี ่อนหน้าที่ท่านรั่วะลับมา หลัาท่านโะพยายามอน้อน้อเว้หลายวิธี น้อเว้อบอเลิเอสารผูพันทุประาร และอาแ้มฝาส่ระแสิมาว่า ถ้ายัไม่ละวามพยายามที่ะทำาร abuse หรือืนใ น้อเว้อี อาแ้มะัหนัให้ท่านโะาใายไป้วยอาวุธประำัวออาแ้ม ให้าย้ำๆาๆท่ามลาวามสำราออาแ้มในารใ้อาวุธประำายทุนิมาลมือลร่อรอยแบบไม่รัหรือลอแ็ใส่ท่านโะ และะไม่มีทฤษีที่สร้าวามบันเทิใๆ และ ่อนท่านโะะสิ้นใรั้แล้วรั้เล่าท่านโะะไ้พบแ่วามเ็บปวทะลุทะลวลวโบ๋ ท่านโะใ้เวลานินึในารัใ ภายหลัท่านโะส่สายสืบไปอผลสรุปารวิัยในฮาเล็มที่ท่านหิแม่า ้าอาแ้มและอาเว้ทำานศึษาทฤษีารยอมำนนไว้ ท่านโะให้ทีมานุพิเศษนำมาั้สมมุิานใหม่ และใ้ัวแปรแบบท้อถิ่นเมือาุระในลุ่มู่าที่ทำ MOU และไม่ไ้ผูพัน แ่เป็นบุลนอสายา เป็นลุ่มทลอเปรียบเทียบ ึ่ไ้ผลีมา ในเื่อนไที่ท่านโะ ใ้ัวแปรัวใหม่ๆนี้ มีวามสัมพันธ์้านบวอย่ามีนัยยะและเสถียร ันั้น ท่านโะใ้เวลาสอนสั่ท่านรั่วให้ทำามทฤษีที่ท่านโะปรับเอรอบสุท้าย ึ่ท่านรั่วสามารถนำมาปรับใ้ับท่านโะไ้อย่ายอเยี่ยม ราวนี้ท่านรั่วึมีวามสบายใมา เพราะสามารถบุรุหรือรุรานท่านโะามใท่านรั่วไ้แล้ว เมื่อท่านโะปรารถนาที่เป็นฝ่ายที่ยอมามเสียบ้า รายละเอียอารทลอเิปิบัิาร่อยว่าัน
น้อเ ็ไม่ไ้ิามอะไรมานั ท่านรั่ว่าย่าอบแทนและ่าเยสูที่สุมาว่า้อลที่ทำันไว้ให้น้อเและอำลัอเธออย่าที่ไม่อาปิเสธ แม้น้อเะส่ระแสิบอวามนัยหลายประารแ่ท่านรั่ว เพื่อเิท่านรั่วไปเยึ่ยมเธอที่เมือทะเลทรายบ้า แ่ท่านรั่ว็ปลอบโยนเธอทาระแสิ และบอเธอว่าานในำแหน่ใหม่ที่เารับผิอบนั้นไม่สามารถทำให้เาปลีัวไปหาน้อเไ้ในะนี้ ึ่เหุผลทั้หลายท่านรั่ว็โหทั้เพเหมือนเิม
มาว่าเรื่อัวละรใหม่ละ ิว่าารอยู่ในน้ำเหมือนปลานั้น ะทำให้ัวละรรับเิอเราาเรื่อเทพเ้าใ้น้ำ อเมือใ้สมุทรโบรา ะมาเป็นยอนsuper hero อ่ายหนัเ็แสนสนุแล้ว็ิ่ายนั้น ไปไหนไม่ไ้ริเป่า แ่อันที่ริ ารที่เาเป็นลูรึ่พ่อเป็นนและแม่เป็นเทพน้ำนั้น ทำให้เามีุสมบัิพิเศษหลายประาร ในารำรีวิอยู่ในน้ำรึ่หนึ่ และประส์ะออท้าทายผู้แร่ล้าในโลู่นานทุหนแห่
แ่ทำอย่าไรไ้ ในเมื่อท่านอาธอร์เาอยาไู้่รัู่่อสู้้าม่าย เาเรียมารมาึ้นบที่เมือท่าเรือื่อัอเมือที่มีเมส์เาะเสาวาปป์ เนื่อา่าวสาร้ามมายัเมือน้ำู่นานโลที่เาอยู่ในส่วนลึที่สุออาาัรใ้น้ำ เมือแอแลน์ ที่มีอาาเอยู่ใ้สมุทร มีารร่ำลือผ่านวารเมส์ว่าท่าเรือเมือหิน มีันเี้ยนบ้านทอำ ที่มีนายธนาารหนุ่มที่หล่อร้ายา และมีเทพเ้าเมือหินวัยหลายพันปี ที่แร่ั่หินผา ฝีมือยาะหาผู้ที่ะมาล้มพวเาในเรื่อวามมั่ั่และฝีมือระบวนยุทธ เทพอาธอร์แห่เมือน้ำ อมาเยี่ยมันเี้ยน สนามฝึเพื่อผ่าน่านพิเศษแห่นี้สัหน่อย และไ้่าวว่าเมือหินนี้ปราสาวเ่สวยหยในเมส์เาะเสาวาปป์ที่มีหอาร้าให่ที่เป็นเมือลอยฟ้า แห่เมือหินนี้็ไม่ธรรมา มีทั้วามมั่ั่และามพร้อมับวามล้าหาและฝีมือสูส่ในารปะทะับพลัเียนเหนือมนุษย์
“อมาบุเมือหิน่อน ะามมาเมือน้ำ็ามใ” ท่านอาธอร์ ผู้ท้าทาย ส่ระแสิแรล้า้ามเมือู่นาน
“ออภัย เราพัร้อนที่สมายแลน์ อีนาน้ามปีว่าะลับ ลุยับน้อใ่าย นายธนาารให่ที่่านทอำไป่อนเถอะ"
แปะลี่ส่ระแสิให้ท่านอาธอร์ “ ถ้าแน่ริ็รออยู่เมือน้ำนั่นแหละไม่้อมา แถวเาะสมายแลน์ไปเมือบาาลสะว”
ท่านอาธอร์หุหิมา เปลี่ยนทิศทาไปเยี่ยมเพื่อนเ่าที่เาะาุระ่อน เธอเป็นระูลให่โบรา และมีพลัไฟฟ้าที่ล้าแ็ที่สุ ว่าทุท่านในเมส์นี้
พอิเสร็็วาปป์มาถึวนอเธอ ท่านไร้าโุนา
่อยว่าัน เพื่อนเ่าหรือมีสิ่ใที่พิเศษ่อัน็ไม่ทราบไ้ แ่สายาอท่านอาธอร์ที่มอท่านไร้า หลัาที่ไม่เอันมานานหลายร้อยปีนั้น มัน่าอ่อนหวานและถวิลหาวามหลับาประาร
ผลงานอื่นๆ ของ birdmydog ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ birdmydog
ความคิดเห็น