คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : ความเงียบ
่วนี้เป็น่วรออยและถ้าะำเนินารใ็ทำไป
และ่วนี้็ทำารูแลน้อสายฟรีที่ไ้มา เพื่อทำเวสิรรมันไป าาไ้แ่อาวุธมาเสริมพลั
เรามาเล่นเรื่อเล่าน้อที่เราใ้านอยู่ประำแ่็ไม่่อยไ้ล่าวถึละัน าวนี้อยู่ในั้นที่ไลไปอี อันเป็นานออำลัอวาศ ือา วพลูโ้นั่นเอ.
นาเออเราือท่าน โบร น้อสายโล่ห์และป้อันภายใ้พายุหิมะ น้อหิผูู้แลเมือน้ำแ็แห่าวพลูโ้ เธอาวสวย ามเหมือนนาฟ้า ผมเลียวสามพว สีเทายาวลาหลั และุาวลิบแพรสีฟ้า็ามพริ้วไหว บูธสูถึาอ่อน และุระโปรสั้นวับๆแวมๆี เธอมีปืนอะอมมิบอมม์พลัสูที่ไ้รับารพันานมีนาระทัรัแบบปืนยาวระับมือ แ่มีอำนาทำลายล้าสู แทนุแม่ที่าไป และ เธอมีนายทหารอัศวินู่ใือท่านหลา หนุ่มหล่อสูบึบึนาสีฟ้าผมบรอน์สั้น เรื่อแบบเ็มยศ สีาวลิบฟ้า ที่มีโล่ห์ประำัว น้อทั้สอเป็นน้อหลัๆที่้อใ้าน เพื่อทลาย่านfarm อ แ่ไม่ไ้ิะไปเาะเรื่อราวเท่าไหร่ เพราะีวิเธอมันเศร้า และเ็บปว และน้อหลา ็เป็นสายุ้มันทีู่แลเมือร่วมัน
เมื่อเมือนี้เป็นเมืออวาศ เราึให้ท่านโบร นสวย ไปมสีสวยๆอท้อฟ้าที่อยู่บนาวพลูโ้รอบฟ้าที่ไลแสนไล แสอท้อฟ้าที่อยู่ไลๆนั้น าวาวเราะห์ เรียว่าแสที่อยู่เหนืออบฟ้า และปราอยู่ในพื้นที่ที่ไม่มีเวลาลาืน แสสีประหลาเหล่านี้ ปราเพียั่วระยะเวลาหนึ่เท่านั้น ระยะเพียาวพลูโหมุนรอบัวเอสัร้อยรอบ
มอไปไลๆ เป็น้นไม้โบรา ที่าวเราะห์บาแห่ เาร้อเป็นเพลว่า ever green tree เพราะมันะเียวทุฤู แม้อาาศะเหน็บหนาว ผู้นในาวเ่าๆ เรียว่า้นสนโบรา แ่ที่าวพลูโนี้มัน้นสูให่แทบะแะอบฟ้า และึ้นเป็นเหมือนทะเล้นไม้
ท่านหิโบร มอูทิวทัศน์ ผ่านแมป์ พัผ่อนอวาศอเธอ ที่เป็นระโมแ้วนาให่บนยอเาสู
และทหารนสนิทที่ใล้ิเธอไ้็มีเพียท่านหลาหนุ่มหล่อ ที่ลอบรัษาารูแลเธออยู่ที่ระโม้าๆ เพื่อให้เธอมีวามเป็นส่วนัว
น้อโบร ทอถอนใในวามเียบและแสสวยๆออบฟ้า ำโบราเรียว่า ออโรร่า Aurora สีเียวรีระบายับสีฟ้ามพู ยับรีรายเหมือนปีแมลบานิที่เธอเยเห็นในสวนพฤษศาสร์ โบรา ในเมือใ้น้ำแ็ที่เธอูแลอยู่เือบถึลาาวพลูโ้แห่นี้ และล้ายรูปวาอิรรในอารยธรรมเ่าๆอบาาว ที่หลเสน่ห์แสประหลาที่อยู่ามั้วอาวนั้นๆ และปราสวยามแ่อนลาืน และไม่มีแสแใน่วระยะเวลาหนึ่ มอูแสเหนือยอเาและสนโบรา ูวัเวอย่าบอไม่ถู บารั้็สะท้อนแสาวไปเลื่อนฟ้า เธอทอถอนใ ิถึวามหม่นหมอในอีบาประาร
ท่านหลา ระแอมไ้ยินเสียอยู่ ้าๆ ะแอบฮัมเพลเบาๆ ามบุลิ็เรใท่านโบร และถามว่าท่านโบร ส่ระแสิ เรีย้อารสิ่ใ าสีฟ้าอท่านหลาเปล่ประายในวามสว่าเล็ๆในห้อที่พราแสนั้น
“อำลัอวาศามพวฟาโทยไ้ไหมล่ะ” ิามานเสียบ้า เ่วท่านหลาะเบื่อ ท่านโบรหันมามอเาในวามมืๆมัวๆนั้น พราไฟไว้เพื่อมแสอท้อฟ้าและวาว
ท่านหลารายาน ามที่ไ้รับ่าวมา สายสืบใ้วิธีพื้นบ้านแะรอยและสืบ้นามาวที่สสัยและสามารถพบลุ่มอแพน้าและสมุน้อสุมำลัที่านทัพใหม่ใล้าวเนป ส่อำลัแทรึมเ้าไป เพื่อทำลายานแห่นี้ และสามารถับุมัวสมุนและผู้บริหารไว้ไ้บาส่วน แพน้ายัหนีรอไป แ่เลย ัวประันและหน่วยู่โมรายานว่า แพน้า ไ้รับบาเ็บสาหัสและอาถึีวิ ะนี้ยัอยู่ระหว่าิามัว วามสูเสียฝ่ายอำลัอวาศราวนี้ำนวนน้อยมาและไม่มีบาเ็บสาหัส ทาฝ่ายฟาโทยนั้นลำนวนไปไ้เินรึ่เนื่อามีลัษะเสียวัาผู้นำ และยอมแพ้เพื่ออใ้สิทธ์เป็นเลยสราม ในารรัษาีวิ
ท่านโบรหาวเล็ๆามบุลิอเธอ เธอัถามเี่ยวับรายละเอียอื่นๆ และำับใหู้แลทหารที่บาเ็บและเลยศึอย่าี
“มท้อฟ้าและวาว้วยันแปปนึสิ” ท่านโบรสั่แสไฟอัโนมัิให้หรี่มือีเล็น้อยและในวามมืๆมัวๆนั้น ท่านหลา็ไ้รับุมพิที่นุ่มนวลและอ่อนหวาน เาอุ้มท่านโบรไปไว้ที่เียมาวลาห้อ และบรรปรนนิบัิามที่ท่านโบรอบ เาเริ่มูบอย่าทะนุถนอมไปทั่วๆ และไม่ใ้ำลัทับให้อึอั ท่านโบรมีส่วนสัระทัรัน่ารัน่าเอ็นูเหมือนุ๊าัวน้อยๆที่้อประอเล่นอย่าเบามือ ท่านหลาพยายามไมุ่มพิและอมมอย่าาบ้ว เรท่านโบระมีร่อรอยและมอเห็นเป็น้ำแามัวัเนเมื่อ้อแสไฟในวันถัไปะูไม่เหมาะ เมื่อัวเปล่าและอุหภูมิในห้อปรับอย่าพอเหมาะที่ะมีเพียัวเปล่าๆลมเลียวอยู่้วยัน แสนอบอุ่น เมื่อท่านหลาบริหารัาร อไม้น้อยๆอท่านโบรน่ำุ่ม เา็บรรสอโล่ห์นาำลัพอีอเาลไปป้อันอไม้นั้น ยับเ้าอออย่านุ่มนวลยิ่ว่าารใส่โ๊ันระแท พยายามเน้นย้ำแ่ที่ท่านโบรอบ ไม่ใ้วามรุนแรแม้แ่น้อย แ่ท่านโบรูหุหิเล็ๆ ท่านโบร็ระิบ้าหูท่านหลาว่า “อประลอศึ” ว่าแล้วท่านโบร็ับท่านหลาลนอนราบและเธอ็ึ้นไปอยู่้านบน นอนทาบทับเาอย่าสบายใเหมือนที่นอนล้ามเนื้อัวให่ๆ แ่ท่านโบรทำไมสามารถ อไม้น้อยอเธอยัิอยู่ับโล่ห์อท่านหลาอยู่เลย แล้วเธอ็ยับามใ ท่านหลาประอสะโพเธอไว้เพื่อ่วยพยุน้ำหนัไม่ให้เธอออแรมา เน้นๆมา้าหน้านินึ อย่าที่เธออบ ท่านโบรไม่เอาวามนุ่มนวลอี่อไป เธอไม่แร์ว่าเธอะลุไม่ไหวหรือมีร่อรอยใๆในวันถัไป ระโามใัวเอนผมสยายและัวโยน และเมื่อเธอรีร้อเล็ๆและไปสู่ัมมิ่ ท่านหลาที่พยายามอลั้นวามเ้มแ็ไว้็ปล่อยน้ำอน้ำทนที่ไม่เยยอมแพ้ผ่านเราะป้อันส่วามสุอเาเ้าสู่อไม้าม เอาเถอะท่านโบรสเปรย์สมุนไพรุมำเนิไว้ล่วหน้าแล้ว ในเมื่อยัไม่พร้อมที่ะมีอนาที่ัเนร่วมัน ้อป้อันไว้่อน ทั้สอผลัันให้วามบันเทิสำราบานใแ่ันไปหลายย นไ้เวลาอันวร ท่านหลา็อาศัยวามมืลับเ้าระโมส่วนัวอย่าเียบัน เนื่อาบริเวห่าออไปืออำลัอารัาอีส่วนหนึ่ ึ่อาะุ่มฟัเสียผิปิอยู่ในวามเียบ
ป่าลั ื่นมา้วยวามมึนในวันหนึ่ เฟเฮ้าส์ มี้อวามอยู่ในเรื่อสื่อสารทิ้ไว้าน้อใ่ “อบุที่รััน แ่อาแพน้าเ็บหนัและไม่มีใร อเวลาให้อาใ่เถอะ ้อมีสัวัน วันนั้นมาถึ” น้อใ่วายาป๋าลันไ้
อาใ่ อบุสิ่ีๆที่ป๋าลัมอบให้ แ่อาใ่โหเหมือนเิม เาะไม่ลับมาอี
ป๋าลั อย่าร้อไห้ ลูผู้าย้อไม่ร้อไห้ ำไ้ไหมล่ะที่เยปลอบเิเลียนอนที่ผ่านๆมานั้น
ป่าลัใ้ีวิแบบไม่มีหัวใอยู่ที่ร้านเหล้าอเาที่าวผีสา อย่าเียบเหาวัเว มีแ่ผีเป็นเพื่อนล่ะมั
ถ้าพอมีัวละร น่าสนใที่อยาุยัน หรือยัสนุับเมส์่อไป ็ะมี world 4 หรือภา่อนะท่านผู้อ่าน
ความคิดเห็น