King's Love 4/14

บทที่ 4 ไมโล

“คิง ที่นี่ล่ะ คือที่ ที่ฉันกับพีเพิ้ลมาบ่อยๆ”

“เอ๋...!!?? นี่มันเหมือนท่อระบายน้ำขนาดใหญ่เลยนะ”

“อ...อ่าวพีเพิ้ลเปิดให้คิงดูสิ”

ลมพัดหวิว มาในวินาทีเย็นเหยือก ทุกอย่างในท่อระบายน้ำอันใหญ่เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว จากประตูกลายเป็นทีวี จากเสาดำๆตรงนั้นกลายเป็นหุ่นเหล็กรูปทหารยืนอย่างสง่า จากบันไดปีนลงมาจากข้างบนกลายเป็น ผนังและเพดานสุดหรู ทุกอย่างเปลี่ยนไปจากท่อระบายน้ำที่มีหนู เดินเต็มไปหมดตอนนี้มันถูกเปลี่ยนเป็น ห้องนั่งเล่นสุดหรูและ วิวรอบห้องก็คลาสสิกได้ Feel สุดๆ

“อึ้งเลยละสิ 555 เพื่อนเธอนี่ประหลาดนะควีนเห็นอะไรหรูเป็นไม่ได้ อึ้งตลอด”

“พีเพิ้ล ไม่เอาสิเธออยากจะหาเรื่องทะเลาะกันอีกเรอะ”

‘เอ๊ะ !! ทำไมควีนใช้สรรพนามแทนพีเพิ้ลว่าเธอล่ะ ไอ่หมอนี่ไม่ใช่ผู้ชายหรอกหรอ’

“คิง นั่งลงที่นี่สิเรื่องที่จะให้ช่วยน่ะจะฟังมั้ย”

“ ........ ”

“ควีน วิญญาณของไอ่คิงหัวไก่นี่คงยังไม่กลับเข้าร่างนะ ต้องใช้วิธีปลุกสะแล้วล่ะ”

“คิง คิงยืนอึ้งอยู่ได้ลงมานั่งสิ”

เหมือนมีลมแรงมากระแทกที่หน้าอกของผม ลมเบาหรือแรงกันล่ะ เอ๊ะ !! ดูมีน้ำหนักสะจริงๆเลย ลมเย็น ลมสบาย แต่ดูเหมือนมันจะเริ่มหนักขึ้น เหมือนจะมีบางอย่างกระทบเข้าที่ตัว เอ๊ะ!! ป๊าบ !! คิงนอนสลบลงไปอยู่ที่พื้น สะแล้วโดนลูกเตะของ พีเพิ้ลเข้าไปเป็นไงล่ะ ลมเย็ยสบายของแกคิง =  =

“พีเพิ้ล ทำไมเธอทำแรงกับคิงจังล่ะ”

“หึ เดี๋ยวๆมันก็คงจะตื่นเอง”

เหมือนผมจะถูกลากออกมาไว้ข้างนอกนะ ลืมตาตื่นอีกทีก็มาอยู่ในห้องนอนของผมสะแล้ว แต่ก็น่าคิดถึงเรื่องที่ควีนขอให้ช่วย จะเป็นเรื่องจริงหรอที่จะมีผู้พิทักษ์ นามพิลึกๆ จิตใจโหดและสาดิส เรื่องสาด แต่รูปร่างหน้าตาแจ่มใส งั้นหรอ คนนี้จะมาเป็นผู้พิทักษ์ของควีน แต่เธอกลับไม่พอใจเนี่ยนะ จะยกผู้พิทักษ์ให้เราง่ายๆเลยหรอ พรุ่งนี้แล้วสินะ

“คิง คิง ” เสียงเด็กน้อยอีกแล้ว เสียงแบบนี้นี่มัน

“โอเค โอเค !! ใครกันเนี่ย” ผมเปิดหน้าต่างออก

“คิง !!”

“ยูมะ !!”

“คิงช่วยผมด้วย ตอนนี้ผมเล่นวิ่งไล่จับกับ เฮเซน อยู่แต่ว่าไนท์พี่สาวของผมกำลังไล่ตามผมมาผมขอเข้าไปหลบได้มั้ย”

“เอ๋ ....!! ก็ได้ ก็ได้ ถ้าพี่ของเธอจะไม่ว่าฉันนะ”

“ยูมะ ยูมะ !! แกอยู่ไหนกัน ไปวิ่งเล่นที่ไหนอีกแล้ว ออกมาช่วยงานที่ตลาดเดี๋ยวนี้นะ ยูมะ !!”

“ฮือ ฮือ คิง ผมไม่อยากโดนตีก้น อีก อ่า จะทำยังไงดี”

“ใจเย็นนะ เดี๋ยวฉันจะช่วย พ..”

ปั้ง !! มีคนเปิดประตูเข้ามาในห้องของผมโดยไม่เคาะ

“คิง ข้าขอถามอะไรท่านหน่อย ไม่ทราบว่าท่านเห็น....”

“ห...เห็นอะไรหรอ” คิงพูดทั้งๆที่ปากสั่น มือสั่น พร้อมกับเด็กตัวน้อยที่หลบอยู่ด้านหลัง

“ยูมะ !! มั้ยเจ้าค่ะ”

“ม...ไม่เห็นนะ”

“บอกความจริงมาดีกว่าเจ้าค่ะ”

“บอกว่าไม่ไงล่ะ”

“อย่าให้ข้าต้องขอใช้กำลังนะเจ้าค่ะ...”

มือใหญ่โตมโหฬารกำลังจะ ประทับมาที่ลำตัวบาง น้อยของผม มือนั้นเหมือนกำลังเอื้อมมาปัดผมตกเตียง แต่ว่า...

ป้าบ ป้าบ !!

“อย่าทำอะไร คิงนะขอรับ” เสียงใสหนุ่มหล่อว้าว เดินเข้ามาในห้องพร้อมกับ

กระบองยาว 150 เซนตเมตร นำมาตีเหวี่ยงเข้าที่หลังของไนท์ สาวยันมหาโหด

(ยัน ย่อมาจากยันเดระ คือ สาวโหด หึงโหด สาดิส ประมาณนั้น)

ลำตัวสูงประมาณ 172 เซนติเมตร น้ำหนักน่าจะประมาณ 42

ขนาดและสัดส่วนแบบนี้ ใช่เลยนี่มัน...ไมโล