นิยาย Dek-D
พบกับประสบการณ์อ่านที่ดียิ่งขึ้น
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
เลือนรางรักพ่ายร้าย
“ผมมีลูก ตอนนี้เขาอายุ 5 ขวบและกำลังป่วยต้องการเลือดของพ่อ คุณเลยอยากให้ผมบริจาคเลือดเพื่อลูกชาย รู้ไหมผมไม่รู้ว่าควรรู้สึกยังไง คุณใจร้ายมากน่ะเปลว” ฐากูรสะบัดมือที่เกาะแขนเขาอย่างเหลืออด
ผู้เข้าชมรวม
95
ผู้เข้าชมเดือนนี้
2
ผู้เข้าชมรวม
95
หมวด : รักดราม่า
อัปเดตล่าสุด : 22 ก.ค. 66 / 23:04 น.
เลิกรา แต่งงาน ลูก ท้อง เลิก หมอ สามี อกหัก แฟนเก่า นางเอกน่าสงสาร ภรรยา หัวใจ ครอบครัว โรมานซ์ คลั่งรัก
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้น
“แล้วมาหาผมมีอะไรรึป่าว” ฐากูรถามอีกฝ่ายถึงจุดประสงค์ที่มาหาเขาในวันนี้
ญาณินสูดหายใจเข้าลึก ๆ เพื่อระบายความกังวล มือทั้งสองตอนนี้ก็สั่นและเย็น เธอกลัวว่าสิ่งที่เธอจะขออาจทำให้ฐากูรโกรธและเกลียดเธอ ความลับที่เธอปกปิดมาตลอด 6 ปี คงต้องบอกเขาแล้วไม่อย่างนั้นลูกชายของเธอไม่รอดแน่ ๆ
“เราอยากขอร้องให้กูรบริจาคเลือดกับลูกของเราได้ไหม พอดีเขาประสบอุบัติเหตุต้องการเลือดและได้รับการรักษาอย่างด่วนน่ะ”
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เรื่องนี้เป็นซีรีส์ชุด มีหลายคู่นะคะ ตอนไม่ได้ต่อกันสามารถอ่านแยกได้ค่ะ
ตอนคิดโปรเจคไม่คิดว่าจะมีหลายคู่โผล่เข้ามา เรื่องราวความรักหวานปนขม ปะปนกันไป
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ตัวละคร พฤติกรรม สถานที่ หน่วยงาน วิชาชีพ และเหตุการณ์ต่าง ๆ เป็นเรื่องสมมติที่แต่งขึ้นมาเพื่อความบันเทิงเท่านั้น
โดยนักเขียนมิได้มีเจตนาชี้นำ หรือส่งเสริมการกระทำใด ๆ ที่เกิดขึ้นในเรื่องราว
โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติพุทธศักราช 2557 ห้ามดักแปลงบทความ คัดลอกและนำไปใช้บางส่วนและนำไปเผยแพร่ไม่ว่ากรณีใด ๆ ทั้งสิ้น
โดยไม่ได้รับอนุญาต หากฝ่าฝืนมีบทลงโทษบัญญัติไว้สูงสุดตามกฏหมาย พระราชบัญญัติ 2537
ขอบคุณที่แวะมาอ่านนะ ดีใจมาก ๆ ที่เห็นงานเขียนของเรา ^^
พระจันทร์ว่าง
เนื้อเรื่อง
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
่อนพบุ
าินับมือลูายวัย 5 วบ ไว้แน่น ภาวนาอให้รถุเินรีบับไปส่โรพยาบาลอย่า่วน วันนี้เธอำลัเินมาส่ลูายวัยุนไปโรเรียน แ่ระหว่าทา้ามถนน มีรถยน์ันนึที่ับเร็วเินำหน เธอเห็นรถวิ่เร็วเินไปึรีบว้าลูายแ่พวเรา็หลบไม่ทันทำให้ถูนเ้า เธอสลบไปรู่เียวื่นมาอีที็อยู่บนรถุเิน
าินรีบมอหาลูายทันที เ็ายัวลมนอนแน่นิ่โยมีเ้าหน้าที่อยูแล เ้าหน้าที่บอเธอให้รู้ว่า ำลัรีบไปโรพยาบาลที่ใล้ที่สุ เธอสอบถามอาารลูายทันที เ้าหน้าที่็แ้ร่าว ๆ ว่า ที่ลูายเธอสลบเพราะใและเสียเลือมา เธอรวูร่าายอลูายอย่าถี่ถ้วน ลูเป็นรอบรัวเียวที่เธอมีอยู่ เาเป็นแ้วาวใ หาลูเป็นอะไรไป เธออยู่ไม่ไ้
เมื่อลูอยู่ในวามูแลอหมอ พยาบาล็พาเธอมารัษาัว้วย อนนี้าินไม่มีเวลามาห่วัวเอ อนพยาบาลทายาเธอ็ไม่รู้สึัวเพราะอนนี้ใเธออยาเ้าไปหาลูาย เธอยมือึ้นมาเ็น้ำาที่ไหล ทำไี เธอลัว ลัวมา้วย ถ้าแม่ยัอยู่็ีเธอะไ้ไม่้อมาเผิเรื่อหวาลัวแบบนี้นเียว
าินเป็นนยิ้มเ่ สใส และเ้มแ็ รอบรัวอเธอเป็นรอบรัวเล็ ๆ มีพ่อ แม่และเธอ พ่อเป็นหัวหน้ารอบรัวที่ยันันแ็ พ่อเป็นนใี อบอุ่น มอโลในแ่ี ส่วนแม่เป็นนที่ยันและเ้มแ็ที่สุในโล อนเธอเ้ามัธยม้นพ่อ็าไป้วยอาารป่วย ั้แ่นั้นมาเธอ็อยู่สอนับแม่้วยันมาลอ
แม่อเธอมีอาีพ้าวราแ ีวิในวัยเ็อเธอ็วนเวียนแ่ โรเรียน บ้าน และร้านาย้าวแ แม้ะเป็นร้านเล็ ๆ แ่เธอ็มีวามสุ เมื่อพ่อาไปภาระทุอย่าึไปอยู่ที่แม่ แม่อเธอรับผิอบรอบรัวเราไ้ี เพราะเห็นวามลำบาอแม่เธอึั้ใเรียนเพื่อะไ้มาูแลแม่ให้สุสบาย
เธอใฝ่ฝันอยาเป็นบรรารัษ์ ึเลือเรียนมหาลัยะมนุษย์ศาสร์และสัมศาสร์ สาาบรรารัษศาสร์และสารสนเทศศาสร์ ที่มหาลัยเธอไ้พบรัับนรัที่เรียนะแพทย์ เธอเรียน 4 ปี ในะที่นรัเรียน 6 ปี แม้เธอะเรียนบไปแล้วแ่พวเรา็บันอยู่
แ่อนที่เธอหาานและนรั็โฟัสเรื่อเรียนทำให้วามสัมพันธ์อพวเรา่อย ๆ ห่าัน นระทั่นรัใล้เรียนบเาบอเลิ เธอ็ยอมเลิันเพราะหลั ๆ มานี้พวเราไม่มีวามสุที่ไ้อยู่้วยัน ทะเลาะันบ่อยว่าบอรัะอี ารแยย้ายไปใ้ีวิะี่อพวเรา อย่าน้อย็ะไ้เ็บแ่วามทรำี ๆ ที่มีให้ัน
าินพบว่าัวเอั้รรภ์ับแฟนที่เพิ่เลิันไม่นาน เนื่อาเธอมีารอาเียน วิเวียนศีรษะและหน้ามืบ่อย ๆ แม่เห็นเธออาารไม่ีึอยาให้ไปรวโรพยาบาล เธอบอึบอแม่เรื่อท้อ อนบอเรื่อท้อาินลัวว่าแม่ผิหวัในัวเธอมา แ่แม่ไม่ไ้่อว่าแม้แ่น้อย ลับีใที่ะมีหลานเพราะบ้านเราเียบเหาถ้ามีเ็มาวิ่เล่นะีมา
แม่ถามถึพ่ออลู าินบอแม่ไปามรว่า เป็นลูอแฟนที่เลิันไปแล้ว แม่ไม่ไ้ะยั้นะยอให้เธอไปบอพ่ออเ็ในท้อ ปล่อยให้เธอัสินใเอว่าะเอายัไับเรื่อนี้ ถึยัไแม่็สามารถเลี้ยลูเลี้ยหลานไ้สุสบาย
เธอัสินใะบอเรื่อลูับพ่ออเ็ในท้อ วันนี้เธอมาฝารรภ์ที่โรพยาบาล หลัาเสร็ธุระารนี้เธอะไปพบับพ่ออลู ั้แ่ิว่าะบอเรื่อลู เธอิ่อแฟนามเบอร์ที่เยใุ้ยันแ่็ิ่อไม่ไ้ เธอยานัพบเาเพราะอยาุยเรื่อนี้่อหน้า
อยารู้ว่าเาะีใไหมที่ำลัมีลู้วยัน ในระหว่าึ้นรถไฟฟ้า น้า ๆ เปิ่าวบันเทิเสียัโยไม่เรในอื่น เธอำลัะอให้อีฝ่ายลเสียลหรือไม่็ใส่หูฟัเพราะมันรบวนนรอบ้า แ่่าวที่อออาาศอยู่ทำให้เธอ็อ !!!
่าวหมั้นหมายระหว่าาูรับลลิล ำลัเป็นที่พูถึและถูับามอ เพราะทัู้่เป็นทายาทระูลั าินะไม่สนใ่าวเรื่อนี้ถ้าหาผู้ายใน่าวไม่ใ่ าูร พ่ออลูในท้อ
เธอผู้โเี่ยว
าินลไปยัสถานีุหมายปลายทา แ่เธอไม่ไ้ไปหาพ่ออลู หิสาวมอหาที่นั่แล้ว้นหา้อมูล่าวารหมั้นหมายอาูรอย่า่วน ใน่าวบอว่าทัู้่เป็นู่รัที่บหามาไ้สัพั เอันรั้แร็ปิ้ัน เหมือนเป็นรัแรพบัน
เธอร้อไห้อยู่รนั้นโยไม่อายนอื่นที่เินผ่านไปผ่านมาและเปลี่ยนใไม่บอเรื่อลูับาูร ในเมื่อเามีนรัและัสินใเลือู่รอแล้ว แถมผู้หินนั้นไม่ว่าะมอทาไหน็ีว่าเธอ ันั้นเรื่อลูเธอะูแลเาเอ
าินลับมาที่บ้าน้วยสภาพไม่่อยีมานั แม่ัลวลัวหลานะเป็นอะไรไป เพราะเธอไปฝารรภ์มานี่น่า เธอบอแม่ไม่้อห่วเรื่อหลาน เ็น้อยปลอภัยุหมอใหู้แลัวเอี ๆ อย่าเรียและนอนให้พอ
“แม่ พ่ออหลาน เาำลัะหมั้นับนรัใหม่ แม่ะโรธเปลวไหมถ้าหนูไม่อยาบอเรื่อลูับผู้ายนนั้น” าินบอแม่ในเรื่อที่เธอัสินใแล้ว ถึะทำัวเ้มแ็แ่ไหนแ่เธอ็เสียน้ำาับเรื่อาูรอีรอบ
“แม่เารพารัสินใอลูเสมอ แ่เปลวะไม่เสียใภายหลัใ่ไหม” ภายมือมาเ็น้ำาลูสาว เ็นนี้ทำัวเ้มแ็เพื่อไม่ให้เธอเป็นห่ว าินไม่เยทำให้เธอผิหวั แม้ะใเรื่อที่พ่ออหลานมีนรัใหม่และำลัหมั้น พวเาเพิ่เลิันไม่นานไม่ิว่าฝ่ายายะมีนใหม่แล้ว เธอสสารลูับหลานที่ะเิมามา แม้อนแรอยาให้มีรอบรัวพร้อมหน้าในเมื่อเรื่อเป็นแบบนี้แล้วเธอะูแลเอ ลูสาวับหลานเธอเลี้ยพวเาไ้
าินไม่ไ้อบำถามที่แม่ถาม เธอเอนัวนอนบนัอแม่ อนนี้เธอไม่รู้ว่าวรทำยัไแล้ว เธอับาูรเลิันเพราะาูรไม่่อยมีเวลาให้ เธอเ้าใว่านัศึษาแพทย์้อเรียนหนัึอยอยูู่แลและเป็นำลัใอยู่ห่า ๆ แ่บารั้เธอ็้อารให้าูรเป็นฝ่ายูแลเทแร์เธอบ้า แ่เาลับบอว่าเธอี่เ่าแถมไม่มีเหุผละเลย ่วหลั ๆ พวเราทะเลาะันบ่อย ทั้ ๆ ที่เธอพยายามรัษาวามรัรั้นี้แล้วแ่เหมือนยิ่ทำเหมือนยิ่ฝืนใเา ถึเวลา้อปล่อยมือแล้วละ เาใร้ายมาเลยนะเลิับเธอไม่นานลับมีนรัใหม่ะแล้ว แ่เธอลับลืมเายัไม่ไ้้วย้ำ
าินั้ื่อลูายว่า าาร แปลว่า บ่อเิแห่วามรั เ็น้อยเิบโมาท่ามลาวามรัวามเอาใใส่อผู้เป็นแม่และยาย เป็นเ็สใส ใีและอบินเป็นที่สุ อนนี้เ้าลูายัวีอเธอ้ำม่ำ น่าหมั่นเี้ยวที่สุ นระทั่เ็น้อยอายุไ้ 4 วบุยาย็าไป
ภา เป็นนที่ยันทำารหาเลี้ยรอบรัว เป็นเสาหลัอรอบรัวั้แ่สามีาไป เธอีใที่ไ้เป็นยาย เพราะเธออบเ็แ่เพราะมีลูยาึทำให้เธอมีลูแ่นเียว อนนี้เธอมีหลานายัวอวบอ้วนที่ยันอ้อนมาอยู่้วยทำให้ีวิไม่เียบเหา เธออยาอยูู่เาเิบโ แ่เหมือนพระเ้าะไม่รับฟัำออเธอเลย
แม่อาินาไป้วยวัยสี่สิบเ็ปี แม่เ้านอนปิแ่พออนเ้าเธอเห็นแม่ไม่ื่นึให้ลูายไปปลุ ลูบอเธอว่าุยายนอนหลับอยู่ ปลุ็ไม่ยอมื่น เธอึเ้าไปุแม่ปราว่าท่านหลับไม่ว่าะปลุแ่ไหน็ไม่ื่น เธอึรีบแ่ัวเพื่อพาแม่ไปโรพยาบาล เธอให้ลูายวิ่ไปามเพื่อน้าบ้านมา่วยเพราะเธอยแม่ไม่ไหว แ่เพื่อนบ้านบอว่าแม่ไม่หายใแล้วน่ะ าว่าแม่น่าะเป็นโรไหลาย
หลัาแม่าไป ทำให้บ้านหลันี้มีเพียเธอับลูายเท่านั้น าินไม่เ้าใทำไมทุนที่เธอรัมัะาเธอไป่อนเสมอ
อนที่เหลือสามารถอ่านไ้ใน E-book นะะ อนนี้มีโปรโมันราา 49 บาท่ะ
Link;
ผลงานอื่นๆ ของ พระจันทร์ว่าง ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ พระจันทร์ว่าง
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น