คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : blood party part1:the begining
รถตู้2ชั้นได้มาถึงตึกarima tower สูงเสียดฟ้าโดยมหาเศรษฐีอาริมะ ซันยะพ่อของเคนโกนั่นเอง
"ขอให้แสดงตัวตนด้วยครับ"ยามเฝ้าประตู
เพนโรยื่นบัตรเชิญให้
"UAสาขาพิเศษห้องSมาถึงแล้ว!!!"ยามประกาศออกมางานเลี้ยงนี้มีคนแต่งชุดนักเรียน2กลุ่มซึ่งก็คือโซโซกิกับซิลเวอร์การ์เด้น และกลุ่มคนแต่งตัวหรูหรา
เหล่านักเรียนยูเอเดินมาในงานซึ่งก็มีชายคนหนึ่งเดินเข้ามาเขาก็คืออาริมะ ซันยะนั่นเอง
"ยินดีต้อนรับพวกเธอทุกคนนะ สนุกกับงานเลี้ยงให้เต็มที่"ซันยะยิ้มต้อนรับทุกคน
"งั้นทางเราขอตัวก่อนนะครับ"เพนโรพานักเรียนเดินจากไป
ทางด้านซันยะ
เขามองเห็นได้แต่ก็ไม่มั่นใจ เด็กหนุ่มที่เขาวางแผนฆ่าตายเมื่อ6ปีก่อน ลูกชายแท้ๆของตนผู้ที่เขานั้นเกลียดชังยิ่งกว่าอะไร ถ้าไม่ใช่เพราะมัน เคย์โกะคงไม่หย่ากับเขา ถ้ามันเกิดมามีอัตลักษณ์เขาก็คงไม่ต้องฆ่ามันทำให้เรื่องใหญ่โต ถ้าไม่ใช่เพราะมันความบาดหมางอาริมะกับอาชินะจะไม่เกิดขึ้น แต่เขาก้ยังไม่แน่ใจ
"มีอะไรครับท่าน"ชายชุดดำ
"ฉันสงสัยบางอย่างกับเด็กนั่น"ซันยะ
"ใช่ผมดำ ตาสีแดงรึเปล่าครับ"ชายชุดดำ
"แกไม่ต้องยุ่งฉันจัดการเอง"ซันยะ
เหล่านักเรียนยูเอได้ยืนอยู่เพื่อหาโต๊ะครอบครัวตน นักเรียนซิลเวอร์กาเด้นมาหา
"แหมๆไม่อยากเชื่อเลยว่าพวกบ้าพลังอย่างยูเอจะมาที่นี่ด้วย"นรช.(นักเรียนชาย)ซิลเวอร์กาเด้น1
"ใช่ๆ ถึงว่าเหม็นอะไรที่แท้เหม็นสาปพวกสามัญชนนี่เอง"นรช.ซิลเวอร์กาเด้น2
"อ้าวเหรอ ฉันว่ากำลังเห็นขยะซะอีก555"นรช.ซิลเวอร์กาเด้น3
"หนอย....ไอ้พวกเวร"รอบบี้กำลังจะเดินไปอัดพวกเขาแต่ก็ถูกเพนโรหยุดไว้
"แหมๆพวกเธอก็ไม่ควรมาเลยนะจ๊ะ พวกสามัญชนไม่มีที่ยืนที่นี่หรอกนะ"นรญ.(นักเรียนหญิง)ซิลเวอร์กาเด้น1
"ว่าไงนะ!!นังผู้ดีสถุน!!"โยมิ
"อ้าวฉันพูดไม่จริงเหรอนังตระกูลบ้าพลัง"นรญ.ซิลเวอร์กาเด้น1
"งั้นมาตบกันไหมล่ะ!!!!"โยมิ
"แหมๆเธอตบฉันได้จริงๆเหรอ นังชั้นต่ำ"นรญ.ซิลเวอร์กาเด้น1
"อึก"โยมิสะอึกและถอยกลับไป
"แหมๆ สุดท้ายก็เป็นแค่หมาอยู่ดี5555"นรญ.ซิลเวอร์กาเด้น2
"ใช่ๆ5555"นรญ.ซิลเวอร์กาเด้น3
"ที่นี่ไม่ใช่ที่ของพวกแกหรอกกลับไปได้แล้ว"นร.ซิลเวอร์กาเด้น
"อาจารย์ทำไมไม่คุมเด็กให้ดีล่ะ"เพนโรหันไปหาอาจารย์ของซิลเวอร์กาเด้น
"ต้องขอโทษด้วยนะ แต่นักเรียนของเราพูดความจริงที่จริงเพนกวิ้นเองก็ไม่ควรอยู่งานนี้นะครับ ควรไปอยู่ขั้วโลกสิ5555"อาจารย์ซิลเวอร์กาเด้นแสยะยิ้มออก
"55555"พวกซิลเวอร์กาเด้นหัวเราะออกมา
"..."เหล่ายูเอก็ได้แต่ก้มหน้าเงียบ ฮิริวก็อยากจะเข้าไปช่วยแต่ก็ถูกอาจารย์ห้ามไว้
"น่ารำคาญชะมัด"
"...."ทุกคนเงียบหันไปต้นเสียงนั่นคือเคนโกนั่นเอง
"แกว่าไงนะไอ้สามัญชน"นรช.ซิลเวอร์กาเด้น2
"อ้าว หูไม่ดีหรอกเหรอก็บอกแล้วไงว่าน่ารำคาญ"เคนโก
"หนอยแก!!!แกพูดแบบนี้รู้ไหมพวกฉันเป็นใคร!!!!"นรช.ซิลเวอร์กาเด้น2
"ก็แค่ไอ้พวกผู้ดีมีชาติสกุลที่นิสัยสถุนอัปรีย์ยิ่งกว่าสามัญชนคนธรรมดาของประเทศโลกที่3มั้ง"เคนโกพูดด้วยถ้อยคำที่เจ็บแสบออกมา
"..."เหล่าเพื่อร่วมห้องถึงกับสตั๊นกับการกระทำของเคนโกไม่เว้นยูกิโนะ
"แกนะแก!!!"นรช.ซิลเวอร์กาเด้น2ชกหมัดใส่เคนโกแต่ว่า
เปรี้ยง!!!!
หมัดของของเคนโกกลับไวอย่างไม่น่าเชื่อต่อยไปโดยที่ไม่ได้ใช้แสตนด์ด้วยซ้ำจนมันเซไป
"นี่แก!!"นรช.ซิลเวอร์กาเด้น1เห็นเพื่อนของตนโดนต่อยก็วิ่งเข้าจะต่อยเคนโกแต่ว่า
"ช้าชะมัด"
ปั่ก ตุบ
เคนโกสกัดขาแล้วเตะหน้ามันจนสลบ
"น...นี่เธอรู้ไหมว่าการทำแบบนี้มันจะส่งผลอะไรกับเธอ"อาจารย์ซิลเวอร์กาเด้น
"ช่างแม่มึงสิ"เคนโก
"ว....ว่าไงนะ"อาจารย์ซิลเวอร์กาเด้น
"ฉัยพูดช่างหัวแม่มึงสิไงแปลว่า กูไม่สนหรอกคนที่ดูถูกผู้อื่นแบบพวกมึงบุญโขเท่าไหร่ที่กูต่อยไปแค่คนเดียว ที่กูต่อยคือเชือดไก่ให้ลิงดูเท่านั้น"เคนโก
"น...นี่แกกล้าขู่เราเหรอ!!!!"นรช.ซิลเวอร์กาเด้น4
"อาชินะ เคนโกผู้นี้ไม่คิดขู่ใครถ้าพวกแกยังไม่หยุด ฉันจะหยุดพวกแกในแบบของฉันเอง"เคนโกจ้องไปยังนร.ซิลเวอร์กาเด้น
"ก....ก็มาดิ!!"นรช.ซิลเวอร์กาเด้น5ท้าทาย
ผัวะ ตุบ
เคนโกพุ่งไปอย่างรวดเร็วก่อนจะฮุคหมัดขวากระแทกหน้านรช.ซิลเวอร์กาเด้น5จนล้มไปต่อหน้าทุกคน
"หนอยแก!!!"นรญ.ซิลเวอร์กาเด้นญ3วิ่งเข้าพร้อมแก้วน้ำในมือหมายจะสาดเคนโกด้วยน้ำร้อนในมือ
"ฟู่"เคนโกเริ่มถอนใจออกมาแล้วหายใจแบบเซ็นโด
เปรี๊ยะ เปรี๊ยะ เปรี๊ยะ
สายฟ้าสีทองไหลออกจากเท้าของเคนโกไหลผ่านร่างของเธอไปที่แก้วน้ำ
เพล้ง
แก้วในมือเธอแตกออกทำให้น้ำร้อนลวกมือของเธอ
"กรี๊ดดดดด!!!!!!!"นรญ.ซิลเวอร์กาเด้น3
"ไม่เจียมเลยอีเพิ้งเอ้ย"เคนโกเดินจเข้าไปหาเธอแบบย่าง3ขุมก่อนจะกระชากผมเธออกมา
"เอาล่ะ ฉันพอแค่นี้ดีกว่าและจำเอาไว้ด้วยถ้าพวกแกมาหือกับพวกเราอีกล่ะก็ จะเจอหนักกว่านี้แน่นอน"เคนโกเดินจากไป
"..."พวกยูเอ
"อะไรไปกันได้แล้วน่า และเพนกวิ้นแกควรเด็ดขาดกว่านี้"เคนโก
"อาชินะเธอฝึกฮาม่อนด้วยเหรอ"เพนโร
"ไม่รู้สิอยู่ๆมันก็ใช้เอง"เคนโก
'เป็นไปไม่ได้เมื่อกี้นี้นายหายใจแบบเซ็นโดอยู่เลยนี่นา'เพนโรคิด
'หรือว่าอาจเคยฝึกแต่ความทรงจำหายไปจำได้แค่วิธีใช้งั้นเหรอ'โซระคิด
'ฮิ ฮิ ฮิ พรสวรรค์ฮาม่อนเหมือนของคุณโจเซฟเลยแฮะ'โจอาคิด
อีกด้านหนึ่ง
มีชาย3คนกำลังคุยกันอยู่ที่โกดังร้างใกล้ๆกับarima tower
"'งานนี้มีคนมาเยอะพวกตระกูลใหญ่ทั้งนั้น"ชาย1
"เอาไงล่ะลูกพี่ เอาทั้ง3โรงเรียนเลยเหรอ"ชาย2
"ไม่หรอก"หัวหน้า
"ลูกพี่เตรียมการพร้อมหมดแล้วครับ"ชาย3เดินมาหาหัวหน้า
"เอาล่ะเราเซ็ททุกอย่างพร้อมแล้วนะครับ คุณชิการาคิ"หัวหน้ากลุ่มหันไปหาชิการาคิ โทมูระ
"หึ หึ หึ พวกแกก็จัดการทางนี้เอาเองละกันคนส่วนหนึ่งฉันจะเอาไปบุกusj คราวนี้พวกมันจะรู้จักเรา"ชิการาคิ
"ชิการาคิ ไปกันได้แล้ว"คุโรกิริ
"จัดการให้ได้ล่ะ"ชิการาคิเข้าวาร์ปไป
"เอาล่ะ เตรียมเปิดปาร์ตี้ได้!!!"หัวหน้าของกลุ่มคนนั้นหันไปหาลูกน้องของตน30คน
"โอ้!!!"เหล่าลูกน้อง
"พวกเราไปประจำที่เลย!!!!"หัวหน้าบอกลูกน้องและหันไปทางเงามืด
"พวกเธอก็มาด้วยสาวๆ"หัวหน้า
"รู้แล้วน่าๆ"เด็กสาวผมบล็อนด์คนหนึ่งสวมหมวกคาวบอย
"ช่วยอย่ามาทำเป็นวางมาดหัวหน้าแล้วจะสั่งฉันได้นะคะ คนเดียวที่จะสั่งฉันได้เขาตายไปแล้วค่ะ"เด็กสาวชุดญี่ปุ่นได้
ทางด้านarima tower
เหล่ายูเอห้องSมานั่งรวมตัวกันที่โต๊ะใหญ่โดยมีซิลเวอร์กาเด้นมองมาที่เคนโกอย่างหวาดระแวง เคนโกไม่สนใจแต่เขาสนที่ฮิริวและเคย์โกะกำลังคุยกับซันยะต่างหาก
"มาแล้วเหรอเคย์โกะ"ซันยะ
"มีอะไรคะ ฉันไม่ว่างจะคุยกับคุณหรอกนะ"เคย์โกะรีบเดินจากไป
หมับ
"แต่ฉันมี เธอต้องกลับมาอยู่กับฉัน"ซันยะ
"ฉันไม่มีความจำเป็นต้องอยู่กับคนเลวๆแบบคุณ ปล่อยฉันได้แล้ว"เคย์โกะ
"แม่มีปัญหาอะไรครับ"ฮิริวเดินมาก็เจอกับซันยะ
"ไอ้แก่...."ฮิริว
"ไง ไอ้ลูกชาย"ซันยะ
"ฉันไม่ใช่ลูกแกไอ้แกสารเลว ปล่อยแม่ฉันด้วย"ฮิริว
"ปล่อยก็ได้แต่ฉันจะถามบางอย่างก่อน"ซันยะ
"อะไร"ฮิริว
"เด็กยูเอห้องSผมดำตาสีแดงแกรู้จักใช่ไหม"ซันยะ
"รู้แล้วมันทำไม"ฮิริว
"ใช่มันรึเปล่า"ซันยะ
"อย่ายุ่งกับเขา"เคย์โกะ
"โอ้ นี่แปลว่าเป็นมันสินะ มันรอดมาได้และหายไปนาน6ปีเลยนะเนี่ย"ซันยะ
"ถ้าแกกล้าทำอะไรเขา ฉันจะจัดการแกซะ"ฮิริว
"เชิญเลย เพราะไอ้เด็กนั่นน่ะดูแล้วมันก็ไม่ไว้ใจแกเท่าไหร่หรอกนะ"ซันยะเดินจากไป
"....เอาไงดีแม่"ฮิริว
"แม่ไม่รู้แต่ตอนนี้เราต้องจับตาดูมันอย่าให้มันยุ่งกับน้องได้"เคย์โกะ
งั่ม งั่ม
เคนโกกินข้าวอย่างสบายโดยไม่สนอะไรใช้ชีวิตแบบปกติของเขาไป
"คืออว่าเธอใช่อาชินะ เคนโกรึเปล่า"ซันยะ
"อึก ฟู่...ใช่ถามทำไม"เคนโก
"จะว่าอะไรไหมถ้าฉันขอคุยกับนายแบบส่วนตัว"ซันยะ
"...ได้สิ"เคนโกลุกขึ้นแล้วเดินตามซันยะไป
ทางด้านเคนโก
เขาได้เข้ามาในห้องๆหนึ่งก่อนจะนั่งลงที่โซฟาก่อนจะหันหน้าคุยกับซันยะ
"ว่ามา"เคนโก
"ได้ข่าวมาว่าเธอความจำเสื่อมงั้นเหรอ"ซันยะ
"ถ้าใช่แล้วทำไม"เคนโก
"หึ นั่นใช่กิริยาที่ควรพูดกับพ่อเหรอ ไอ้ลูกชาย"ซันยะ
"ลูกชาย....นี่แก เป็นพ่อฉันงั้นเหรอ"เคนโก
"ใช่แล้วและตอนนี้แกอยู่กับตระกูลของแม่ฉันจะขอบอกอะไรหน่อยนะ กลับมาหาพ่อซะไอ้ลูกชายและแกจะได้ทุกอย่างที่ต้องการ"ซันยะ
"ทุกอย่างงั้นเหรอ"เคนโก
"ทุกอย่าง"ซันยะพูดแล้วยื่นมือไปหาเคนโก เขาไม่ได้คิดจะกอดลูกเลยเพราะแค่จะเก็บเคนโกไว้ใช้งานเป็นเครื่องมือเท่านั้น
'อะไรกันเนี่ย พ่อเหรอ พ่อของเราคือไอ้หน้าโจรนี่เหรอ'เคนโกคิด
"ผมขอเวลาคิด..."เคนโก
"ได้สิแต่ถ้าคิดได้ก็มาล่ะ ไอ้ลูกชายมีเวลาแค่วันนี้เท่านั้น"ซันยะแสยะยิ้มออกมา
'ยังไงซะแกก็ต้องเลือกที่จะมาหาฉันอยู่แล้ว เพราะแกน่ะมันก็แค่ไอ้เด็กโง่โลกสวยไงล่ะ55555'ซันยะคิด
เคนโกเดินออกมาจากห้องก่อนจะเข้าห้องน้ำไปตอนนี้เขาสับสนมากว่านั่นเหรอพ่อเขาแต่ว่าเขาก็ไม่เชื่อ
ตึง
อยู่เวลาก้หยุดนิ่งเคนโกตกตะลึงมาก
"อะไรกันผู้ใช้แสตนด์เหรอ!!!"เคนโกรีบวิ่งออกไปก็พบว่าทุกอย่างหยุดนิ่ง ทั้งน้ำ ผู้คน หรือแม้แต่อุปกรณ์ไฟฟ้าทุกอย่างหยุดนิ่ง เคนดกหันไปมองเวลาถึงกับตาโตขึ้นมา
"หยุดเวลางั้นเหรอ!!!"เคนโก
"ใช่แล้วล่ะ"????
เคนโกหันไปตามต้นเสียงและก็ได้เจอกับเด้กชายคนหนึ่งซึ่งนั่นก็คือเคนโกวัยเด็ก
"นี่มันตลกร้ายอะไรกันวะ"เคนโก
"ตัวผมตอนนี้นายอาจไม่รู้อะไรสินะ"เคนโกเด็ก
"หมายความว่าไง"เคนโก
"ภัยพิบัติกำลังมา ผู้พิทักาืจะเริ่มเคลื่อนไหวและปรากฏตัวและผมจะให้สิ่งนี้กับคุณก้มลงมาสิ"เคนโกวัยเด้ก
"..."เด็กหนุ่มไม่ตอบก้มลงตามคำขอของเด็กชาย
จึ๋ง
เด้กชายจิ้มนิ้ว
"อึก.....อ๊ากกกก!!!!"เคนโกวัยรุ่นกรีดร้องออกมา
"อดทนหน่อนะตัวผม"เคนโกวัยเด็ก
ในความคิดของเคนโก
หลังจากโดนตัวจิ้มนิ้วผมก็ล้มลง ลืมตาอีกทีก็อยู่โรงพยาบาลแล้ว ผมเห็นตัวเองในตอนเด็กนอนอยู่ในสภาพรอแร่มีแผลไฟไหม้เต็มตัวก่อนดิโอจะเดินเข้ามา
"เลือดเนื้อและกายาของข้าอาจสกปรกเพราะบาปที่ข้าเคยทำ แต่ข้าจะใช้โลหิตของข้านี้เพื่อไถ่บาปนั้นให้เจ้าเด็กน้อย"ดิโอ
"ทำไมถึงเป็นผมเหรอครับ"เคนโกวัยเด็ก
"เจ้าทำให้ข้ามองตัวเองวัยเยาว์ เจ้าโดนทารุณต่างๆแต่เจ้ากลับยอมรับมันและยังดิ้นรนในฐานะแสงสว่าง ขณะที่ข้าดิ่งสู่ความมืด"ดิโอ
"..."เคนโกวัยเด็ก
"ด้วยโลหิตของข้าจักช่วยรักษาเจ้าและทำลายพันธะของบิดาคนเก่าเจ้าไป ข้าอยากจะถามว่าเจ้ายอมรับที่จะเป็นลูกของข้าผู้นี้หรือไม่"ดิโอ
"..........หากสวรรค์คือที่ชำระบาปแล้วล่ะก็ โปรดทำลายพันธะของผมและพสาผมไปด้วยได้ไหมครับ"เคนโกวัยเด็ก
"หืม...."ดิโอ
"ผมน่ะ....อยากเห็นสรวงสวรรค์ ผมยอมรับครับได้โปรดพาผมไปด้วยครับ คุณพ่อ"เคนโกวัยเด็ก
"หึ 55555555 ได้เลยลูกข้าจากนี้ไปโลหิตของบิดาให้กำเนิดเจ้าจักไม่มีอีกต่อไป พันธะของเจ้าและข้าจะผูกติดไว้เช่นนี้ ลูกข้าจงยอมรับพลังอันยิ่งใหญ่และไปสู่สวรรค์กัน!!!!"ดิโอ
เฮือก
เคนโกได้สติอีกครั้งก็อยู่ต่อหน้าตัวเองวัยเด็ก
"นี่คือของขวัญของผม ไปก่อนนะตัวผมวักวันเราจะได้เจอกัน"เคนโกวัยเด็กหายไป
วูบ
เวลากลับมาเดินอีกครั้งแต่ดูเหมือนทุกคนจะไม่รู้อะไรนอกจากเคนโก
ตูม
กรี๊ดดดดด!!!!ว้ากกกกก!!!
"เกิดอะไรขึ้นวะเนี่ย"โซระ
"อะไรนักหนาวะ!!!"รอบบี้
ประตูห้องจัดงานถูกระเบิดออกพร้อมกับกลุ่มชายสวมหน้ากากมิดชิดเข้ามา
"พวกเราคือกลุ่มhellพวกแกอย่าขยับเด็ดขาด!!!!!"หัวหน้า
"ฮะ!!ผู้ก่อการร้ายเหรอ"โซระ
"ไอ้พวกสารเลวเตรียมตายได้เลย!!!!"รอบบี้ไม่รอช้าวิ่งเข้าไปพร้อมใช้อัตลักษณ์ทันที
"เห้ย!!!!"หัวหน้า
"ตายซะ!!!!"รอบบี้
ตูม
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ตัดจบแบบละครไทยเพื่อสนองความในใจ การแกล้งรีดก็จบไปแล้วนะครับสำหรับตอนนี้บอกเลยว่าbloodpartyไม่มีแค่2-3ตอนนะครับแต่ไรท์จะให้ตัวละครของไรท์ทุกตัวได้ดชว์ความเก่งกันอย่างทั่วหน้าแน่นอน แต่ตอนหน้าใครจะได้โชว์เมพนั้นเราลุ้นไปด้วยกันเลยในตัวอย่างตอนหน้าครับ!!!!
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
jjba x mha:red crusaderตอนไป
เนกะ:แย่แล้วๆผู้ก่อการร้ายบุกทำไงดีๆ
ยูมิ:อย่าตื่นตูมสิยังมีพวกเราอยู่นะ เนกะจัง
โยมิ:เหอะ พวกแค่นี้ไม่คณามือฉันหรอก
จิยากิ:น่ารำคาญ แค่จัดการให้หมดก็สิ้นเรื่อง
เนกะ:แต่มันไม่ง่ายขนาดนั้นนะคะ!!!!
เนกะ:ตอนหน้าblood party part2:rose in the fire ฉันจะให้ทุกคนเห็นเองว่าฉันไม่ใช่ตัวประหลาดนะ!!!!!
ความคิดเห็น