พันธะอสูร

ภายใต้ผืนแผ่นดินที่ถูกโอบล้อมไปด้วยความตาย...
ภายใต้ผืนแผ่นดินที่แสงสุริยันต์มิเคยส่องลงมาบรรจบกับผืนแผ่นดิน...
ภายใต้แสงจันทร์สีแดงกล่ำดุจดังโลหิต...


      ลึกและลึกลงไปใต้ผืนแผ่นดินแห่งความตาย...ลงไป ณ.ที่ๆมืดมิดที่สุดยังมีปราสาทใหญ่ตั่งตระหง่านอยู่ท่ามกลางเปลวไฟอันร้อนระอุ..."ยัง...ยังพ่อจะมาตายตอนนี้ไม่ได้"เสียงสั่นคลอนของเด็กหนุ่มผูมีนัยน์ตาสีแดงกล่ำเอ่ยขึ้นรอบกายเขาถูกปกคุมด้วยความมืดมิดจะมีก็แต่แสงสลัวๆคบเพลิงเท่านั้นแต่นั้นก็มากพอที่จะทำให้เห็นห้องที่เข้านั่งอยู่ ห้องที่ดูกว้างขวางนี้ถูกตกแต่งด้วยฟอนิเจอร์สุดหรูหราตั่งแต่รูปภาพไปยังถึงรูปปั้น...
      "ทำไม?"ผูที่ถูกเรียกว่าพ่อเอ่ยถามด้วยเสียงที่แหบแห้งร่างของเขานอนอยู่บนเตียง...ใบหน้าของเขาคูขาวซีดเขามีมีนัยน์ตาสีแดงเหมือนลูกของเขา..."ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนมีจุดเริ่มต้นและมันก็ย่อมที่จะมีวันสูญสลาย...ชิวิตของพ่อก็เช่นกัน...มันเป็นสิ่งที่เรียงไม่ได้ เบลซ ...ทั้งหมดนี่มัน"ถอนหายใจเฮือกใหญ่พล้อมพูดต่อว่า"มัน...ขึ้นอยู่กับเวลา"

       "ซึ่งมันยังไม่ใช่ตอนนี้"เบลซ สวนกลับไปทันควัน"พ่อ...ถ้าพ่อจากไปตอนนี้ผมกลับน้องจะทำยังงัย...พ่อคิดว่าหากพ่อตายไป ผะ..ผมจะได้ขึ้นครองบัลลังอย่างงั้นหรอ!!!"บัดนี้น้ำใสๆได้อ่อล้นดวงตาสีแดงกล่ำ
      
       "พ่อรู้ๆ แต่ เบลซ..เจ้าจะต้องปกป้องน้องนี้มันยังไม่ใช่จุดจบแต่นี้ตะหากที่จะเป็นจุดเริ่มต้นของทุกๆสิ่ง!!!รับสิ่งนี้ไป เบลซ "พูดด้วยน้ำเสียงแหบแห้งพรางยื่นมือออกพลันก็มีแสงสีขาวสว่างจ้าออกมาจากผู้เป็นพ่อ

        "อะไร"เบลซพึมพำ แสงหายไปแต่สิงที่มาแทนที่แสงนั้นกลับทำให้ เบลซ ยิ้ง งงขึ้นไปอีกวัตถุที่มีรูปร่างเหมือนประตูสีแดงขนาดเล็กเท่านิ้วมือที่มีโซ่ขึงไขว้เป็นรูปกากบาท
        
        "จงเปิดมันเมื่อยามจำเป็นจริงๆนะ เบลซ...มันจะพาเจ้ากับคนอื่นๆไปยังที่ๆปลอดภัย!!!"
        "แล้วพ่อละ" เบลซถาม"พ่อจะไปด้วยไหม"