นิยาย The remember ขอโทษที...เวลานี้ไม่มีคำว่าเพื่อน : Dek-D.com

The remember ขอโทษที...เวลานี้ไม่มีคำว่าเพื่อน

ความรักที่เป็นไปไม่ได้ แต่ดันเลือกที่จะเข้าไป เลือกที่จะเป็นฝ่ายเจ็บเอง

The Remember
ขอโทษที ...เวลานี้ไม่มีคำว่าเพื่อน

ขึ้นชื่อว่า ‘ ความรัก’ แล้วไม่ว่าจะจบอย่างไรมันก็สวยงาม

มันอยู่ที่ระหว่างทางมากกว่า ว่าเราจะประคองกันเดินเหยียบกลีบกุหลาบ

หรือจับมือกันแน่นหนาเพื่อฝ่าขวากหนาม ..

โรงเรียน

นี่เป็นวันแรกแห่งการเปลี่ยนแปลงชีวิตตัวเองครั้งยิ่งใหญ่ หลังจากที่ฉันตรากตรำเรียนกวดวิชาเพื่อจะเข้าโรงเรียนรัฐบาลให้พ่อกับแม่สมหวังถึงแม้คนสวยอย่างฉันจะต้องตื่นเช้าเป็นพิเศษก็เถอะ ก็พ่อฉันนะสิ! เป็นคนที่ทำอะไรก่อนเวลาเสมอโดยไม่คำนึงถึงคนที่ตรงต่อเวลาอย่างฉันเลย T^T แล้ววันแรกก็ดันต้องไปเข้าแถวประจำห้องที่ทางโรงเรียนสุ่มเลือกให้จากทางอินเทอร์เน็ตอีก นี่ฉันจะไปรู้ได้ยังไงว่าเข้าแถวกันตรงไหน เพื่อนที่เจอกันทางเน็ตก็ดันมาย้ายโรงเรียนกระทันหันอีก ชีวิตของฉันมันลำบากลำบนอะไรแบบนี้

ระหว่างที่เดินเข้าประตูโรงเรียน เริ่มรู้สึกว่าเสียงพูดคุยจากด้านหลังจะดังขึ้น คนเริ่มทยอยเข้ามาเรื่อยๆ มองไปทางไหนก็มีแต่คนสวยเต็มไปหมดเลย นี่ฉันอุส่าห์เลือกโรงเรียนที่คิดว่าคนสวยมีน้อยที่สุดแล้วเชียว T_T ถ้าถามว่าทำไมก็ขอตอบว่าไม่รู้เหมือนกัน..

“เธอๆ พอจะรู้ไหมว่าเข้าแถวกันตรงไหน” เสียงห้าวดังมาจากด้านหลังพร้อมกับมือที่ตบไหล่เบาๆสื่อว่ากำลังต้องการความช่วยเหลือจากฉัน

“อืมม.. เราก็ไม่รู้เหมือนกันนะ พึ่งมาวันแรกเหมือนกัน” ฉันหยุดตอบแล้วหันไปมองเจ้าของเสียง ดูเหมือนเธอคนนี้จะเป็นผู้หญิงเพศที่สอง แต่สวยกว่าฉันเสียอีก T^T เศร้าคูณสอง

“งั้นเราเดินไปด้วยกันนะ”