ระบบสุริยะเเละหัวใจ

ข้อมูลเบื้องต้น

**ระบบสุริยะเเละหัวใจ**

เรื่องนี้เป็นเรื่องของ'ดวงจันทร์'

ที่ทุกๆวันก็โคจรอยู่รอบๆ'โลก'

ทั้งๆที่โลก...

โคจรรอบดวงอาทิตย์...

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

โหลๆหวัดดีย์วันนี้เรามาเเต่งเรื่องสั้น อ่านๆกันพอสนุกเนอะถ้าอยากให้มีภาคต่อๆไปอย่างภาค2ภาค3อะไรเงี้ย

กดเเชร์ให้เพื่อนๆดูเเละคอมเม้นกันด้วยน้าา

**มันเป็นเรื่องเเต่งทั้งหมดคนเขียนมโนเอง**

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

'ดวงจันทร์'

    พวกคุณคงรู้จักดาวเคราะห์ดวงนี้ในนาม'บริวาร'ของโลกใช่มะ นั่นเเหละ เเต่ดวงจันทร์ที่ฉันจะเอ่ยต่อไปนี้พวกคุณต้องไม่เคยได้ยินเเน่ๆ 

พร้อมที่จะอ่านเรื่องราวต่อไปนี้รึยังล่ะ

ไปเริ่มกันเลย

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

  "ดวงจันทร์ไปเล่นกันเถอะ"

ฉันเป็นดาวเคราะห์ชนิดหนึ่งหน้าตาขี้ริ้วขี้เหร่ไม่ได้มีดีอะไรเลย เเต่โลกกลับพูดคุย อยู่ข้างฉันตลอดมา

ฉันไม่เข้าใจ

ฉันถามตัวเองรอบที่ร้อยเเล้ว ทำไมต้องมาสนใจมาดูเเล มาเอาใจใส่ดวงดาวอย่างฉันด้วย ไม่เข้าใจเลย

"ไม่เป็นไรหรอก" 

ฉันตอบกลับไปทั้งๆที่ใจของฉันจริงๆเเล้วไม่ได้ต้องการที่จะพูดเเบบนี้ออกไปเเม้เเต่น้อย เฮ้อ... ถึงเเม้โลกจะพยายามทำตัวสนิทด้วย คนอื่นล่ะ เค้าจะมองเธอยังไง เธอไม่รู้หรอโลก!

เเต่ฉันก็ชอบที่จะไปโคจรรอบๆเธอนะ เเต่ก็ยังต้องรักษาระยะห่างเอาไว้ วันไหนถ้าเธอมองมาหาฉันโครตดีใจเลย เเต่บางครั้งเราก็ขี้อาย อ่อนเเอทำอะไรน่ารำคาญเสมอ 

"ว้าย!พลูโตดูนั่นสิ โลกคุยกับจันทร์ด้วยอ่ะ"

"อังคารเราอย่าลดตัวไปพูดถึงพวกชั้นต่ำดีกว่านะ คิกๆๆๆ"

"ใช่ๆ เดี๋ยวปาก!จะสกปรกไปด้วย คิกๆๆ"

ทุกคน...เกลียดโลกมั้ยนะ ขออย่าให้เป็นอย่างนั้นเลย 

"โลก...นายอย่ามายุ่งกับฉัน!"

ดวงจันทร์ตะโกนไปสุดเสียง

"เฮ้ย เเก จันทร์พูดกับโลกว่ะ ยี้ น่ารังเกียจ"

"ซุบซิบๆๆๆๆ"

"ซุบซิบๆๆๆๆ"

เสียงนินทาดังมาทั่วทุกสารทิศ 

ฉะ...ฉันทนไม่ไหวเเล้ว มันเจ็บ เจ็บที่ต้องมาทำให้คนที่ฉันรกโดนเกลียดไปด้วย!ขอร้องล่ะ

มันต้องไม่เป็นเเบบนี้สิ

มันไม่ใช่เเบบนี้...ฉัน.....ฉันรักโลก

รักโลก...เฮอะ....รักมากจริงๆ

"หยุดนะ!ไม่รู้หรอว่าเพื่อนเขารู้สึกยังไง!!!"

ฉันเงยหน้ามองเจ้าของเสียงที่เพิ่งเข้าข้างฉันไป ไม่เอานะ ฉันกลัว!!!ได้โปรดไม่ต้องมาช่วยฉัน

"เดี๋ยวเธอจะโดนไปด้วยนะ" โลกบอกกับผู้มาเยือนคนใหม่

"อ๋อไม่เป็นไรหรอก เราต้องช่วยคนที่ลำบากสิ"

ฉันสบตากับโลกเบาๆเป็นสัญญาณเตือนว่า'เค้าเป็นพวกเรา'

มีคนช่วยฉัน...

"พวกเธอคือจันทร์กับโลกใช่มั้ยฉันชื่อ'อาทิตย์'นะยินดีที่ได้รู้จัก"

มีคนรู้ชื่อฉันด้วยอาทิตย์ เธอ...เป็นดาวที่ดีจริงๆ

"อะ...อืม...เช่นกัน"โลกบอกอาทิตย์ด้วยน้ำเสียงสั่นๆ

3วันต่อมา

"จันทร์^^หวัดดี"

อาทิตย์...อีกเเล้วหรอเธอ...ไม่น่ามายุ่งกับฉันเลย เดี๋ยวก็โดนเกลียดหรอกน่า

"อืม...หวัดดี"

ฉันตอบด้วยน้ำเสียงเเผ่วเบาที่ชอบทำให้คนอื่นรำคาญ

เเต่เธอคนนี้ กลับยิ้มกลับมาด้วยใบหน้าสดใส...เเปลกคนเเฮะ

"เห็นโลกรึเปล่า"

"อ่อ...อยู่ที่ห้องอ่ะ"

เอาอีกเเล้ว...หลายวันมานี่อาทิตย์ถามหาเเต่คนที่ฉันชอบอ่ะ คือสารภาพว่า'หึง'เเต่มันไม่มีสิทธิไง

"ขอบใจนะ"

พออาทิตย์จะเดินไปฉันก็รวบกำลังเฮือกสุดท้ายตะโกนว่า...

"พวกเธอคบกันอยู่หรอ!!!"

อาทิตย์หันมาทางฉันช้าๆพร้อมเอียงคอด้วยสีหน้าเขินอาย...ท่าทางเเบบนี้มันอะไรกัน!

"อะ...อืม"เเล้วเธอก็เดินขึ้นห้องเรียนไป

ปล่อยให้ฉันยืนอยู่ที่เดิม กับ หัวใจ...

พวกเขาคบกันหรอ?ตั้งเเต่เมื่อไหร่?เเล้วที่จริงโลกไม่ได้ชอบเราหรอ?ทำไม?ทำไม?ทำไม?

ตอนนี้มีคำถามมากมายเเล่นเข้าสู่หัวเหมือนก็อกน้ำที่เปิดเเรงที่สุด

ทำไม!!!เเละ...ฉันไม่เข้าใจ

เเล้วที่ผ่านมาที่อาทิตย์ทำเป็นปกป้องเราเพื่อโลก ที่มาตีสนิทเราก็เพื่อโลก ทุกๆอย่างที่ฉันคิดว่าทำให้ฉันคือทำให้โลก!!!

หึ...จักวาลนี้...มีเเต่คนเสเเสร้ง!!!

ทำไม? ทำไมกัน?ไม่มีใครอยากอยู่ข้างฉันเลย!!!

"อึก...ฮืออออ....ฮึก....."

ฉันวิ่งออกมาท่ามกลางสายฝนที่กระหน่ำลงมาอย่างบ้าคลั่ง

ทำไม!!!!!!

เเบบนี้...มันนึกถึงอดีตนะ

{ย้อนไปเมื่อ10ปีก่อน}

'โลก ฟ้ามืดๆมองหาเราได้เลยนะ'

'ได้สิ เเน่นอน'

'เเต่ตอนกลางวันอ่ะ...นายมองไม่เห็นเราหรอกเราสู้เเสงอาทิตย์ไม่ได้...ฮึก'

'โอ๋ๆ...ไม่เป็นไรนะ'

'เราเป็น...ฮึก...ได้เเค่ตัวเเทนของดวงอาทิตย์ในตอนกลางคืนเท่านั้นเเหละ'

'...'

'มันเป็นเรื่องจริงหรอ เธอชอบอาทิตย์ใช่ไหม'

'ไม่จริงหรอก ฮ่ะๆ'

'เราจะเป็นเพื่อนกันตลอดไปนะ'

'อืมใช่'เพื่อน'กันตลอดไป'

'เพื่อน'

กัน

ตลอด

ไป

"เเต่ฉันหวังอะไรมากกว่านั้นนี่!!!!"

"ฉันไม่ควรหวังสูง...ใช่ไหมนะ"

"เพราะเป็นได้เเค่..."

"ดวงจัทร์"