๐ Audition! นางเอกฟิค SJ & TVXQ ค่ะ >_< ๐

ลำดับตอนที่ #13 : ๐ Locker ห้องเก็บใบสมัครนางเอกยุนโฮ!~ [~!Close!~] ๐

ปิดๆๆๆๆ >O<

ผู้แต่ง : &#9733;ซาลาเปาน้อย&#9733; - < My.iD > / อัพเดท 27 ก.ย. 51 / 18:54

ขนาดตัวอักษร : เพิ่มขนาด | ลดขนาด

ประวัติส่วนตัว

1.ชื่อเกาลี (ขอมีความหมาย ถ้าไม่มีความหมายก็ไม่เป็นไรแต่เอาให้มันเพราะๆ ละกัน -..-)  :: คิมยูรี [แปลว่า 'แก้ว' ค่ะ]

2.ชื่อเล่น / ฉายาที่พระเอกเรียก :: ยูรี / ยัยหมาบ้า

3.อายุ (ห้ามต่ำกว่า 20)*อย่ามากหรือน้อยกว่าหมีเกิน2ปีนะคะ -O- :: 22 ปี

4.วันเกิด :: 30 พฤศจิกายน ><

5.น้ำหนัก / ส่วนสูง :: 42 กก. / 160 ซม.

6.บุคลิก / ลักษณะหน้าตา :: หญิงสาวร่างสูง ผอม หุ่นดีประมาณนางแบบ ><,, แขนยาว ขายาว จนบางทีก็ดูเก้งก้าง ผมดำยาวสนิท และมีดวงตากลมโตสีดำเหมือนกับสีผม มีจมูกและปากสีชมพูธรรมชาติที่ได้รูป รับกับใบหน้าสวยของเธอได้เป็นอย่างดี มีผิวที่ขาวเนียนราวกับหิมะ

7.นิสัย (5 บรรทัด UP!!) :: เป็นผู้หญิงธรรมด๊า~ ธรรมดา ใช้ชีวิตอยู่ไปวันๆ แบบเรื่อยๆ เปื่อยๆ ร่าเริง สนุกสนาน แล้วก็มีรอยยิ้มที่ทำให้คนรอบข้างมีความสุขได้ เป็นพวกไม่ชอบคิดเล็กคิดน้อย ไม่ค่อยเอาอะไรกับชีวิต ชอบทำตัวขี้อ้อนออเซาะแฟน >< แต่นั่นก็คือจุดที่น่ารักของเธอ ยึดมั่นในเรื่องความรักแบบสุดๆ ยึดมั่นในความคิดของตัวเองและคิดว่าสิ่งที่ตัวเองคิดนั้นถูกต้องเสมอ (แต่บางทีก็ไม่ใช่เสมอไป) แล้วก็เป็นคนที่ค่อนข้างจะเชื่อมั่นในตัวเองนิดๆ ด้วย ถ้าไม่พอใจอะไรขึ้นมาก็จะโวยวายออกมาเสียงดังเลยทันที ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนก็ตาม ไม่ใช่คนประเภทดื้อเงียบที่ต้องเก็บไว้คนเดียว เรียกได้ว่าเธอไม่เคยเก็บเรื่องอะไรไปคิดให้วุ่นวาย ถ้ามีปัญหาก็ต้องเคลียร์กันตรงๆ เลย

8.ชอบ / ไม่ชอบ :: เวลาที่ฝนตก , แมว / ความมืด , เสียงดัง

9.ความสามารถพิเศษ / งานอดิเรก :: พูดได้ 4 ภาษา (เกาหลี ญี่ปุ่น อังกฤษ ฝรั่งเศส) / อ่านหนังสือ เล่นดนตรี (พอเล่นเปียโนได้ แต่ไม่ได้เก่งมาก)

10.อื่นๆ :: รักคู่หมั้นม๊าก มากกกก ,,

11.อิมเมจคุณ (บอกชื่ออิมเมจด้วย) ขอ 3 รูปที่คิดว่าดูดีที่สุด :: Kim Namji =))







12.อิมเมจคู่คุณ ขอ 3 รูปเหมือนกันนะ ::







คำถามทั่วไป

1.ถ้าติดแล้วต้องเม้นฟิคด้วยนะ :: ค่า ! แน่นอนเลย =D

2.ถ้าช่วงไหนไม่ว่างมาเม้นฟิคไม่ได้ หรือ ติดธุระ ช่วยแจ้งล่วงหน้าก่อนนะคะ :: โอเคค่ะ

3.เวลาแพรกับรี่ไม่มาอัพจิกทวงบ้างก็ดีนะคะ ชอบ 55+ เร่งการอัพน้า เราสองคนโรคจิต -..- :: กร๊ากก ได้เลยค่า ~

4.พล็อตค่อนข้างแรง แต่ฉากอย่างนั้น... เราสองคนจะพยายามำให้มันดูซอฟๆ หน่อย แต่ก็อาจจะมีบ้างที่มันแรงๆ อ่ะ ขอบอกไว้ ณ ที่นี้เลยนะคะ :: เอาแรงๆ ไปเลยก็ได้ค่ะ หึๆ -.,- เราหื่นเหมือนกัน ฮ่าา * อร๊ากก ไม่อยากจะบอก ///

5.เมื่อตกลงใจจะออฯ เป็นนางเอกฟิคนี้แล้วแสดงว่าคุณยินดีให้เรานำตัวละครคุณไปต้มยำทำแกง ฯลฯ ได้ใช่มั้ยคะ :: เชิญตามสบายเลยค่ะ เอามันไปปล่อยป่าทีไหนก็ได้เลย กร๊ากก ~ ห้าๆๆ ,,

6.มีอะไรอยากจะบอกกับคนแต่งมั้ย? (ขอคะแนนพิศวาสก็ได้นะ -w-) :: สู้ๆ นะค้า ~ แหม๊ๆๆ เราอยากอ่านฟิคแบบนี้มานานแล้ว (กร๊าก ก็บอกแล้วว่ามันหื่น!) แล้วก็ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะค้า รับไว้พิจารณาสักคน T.T

7.ถ้าติดแล้วหายเราสองคนขอถอดออกจากบทเลยนะคะอย่าหาว่าใจร้าย -_- แต่ถ้ามีเหตุผลที่ดีพออาจจะยกเว้นให้ได้ ^^ :: ได้ค่ะ sure เลย *

คำถามชิงบทนางเอกยุนโฮ

1.ขณะ ที่คุณกำลังจะไปหาคู่หมั้นของคุณ ก็มีผู้ชายคนหนึ่งมาบอกประมาณว่าคุณต้องชดใช้ในสิ่งที่คู่หมั้นของคุณทำไว้ คุณจะรู้สึกยังไงและจะทำอะไรต่อไป? (บรรยาย&บทพูดยาวๆ 5 บรรทัด UP!! เอาตั้งแต่เดินไปหาคู่หมั้นเลยนะ) ::

หญิงสาวรีบเร่งเดินเข้าไปหาคู่หมั้นที่กำลังยืนโบกมือให้เธออยู่อีกฟากของมุมถนน แต่แล้ว กลับมีชายหนุ่มร่างสูงคนหนึ่งเดินเข้ามาขวางเธอไว้

ยูรีพยายามจะเดินเลี่ยงไปอีกทาง ด้วยคิดว่าเขาอาจจะไม่ได้ตั้งใจมายืนขวางเธอก็ได้ แต่เขากลับเดินไปบังหน้าเธอไว้ตลอด ไม่ยอมปล่อยเธอไปไหนเลย

"ขอโทษนะคะ คือฉันกำลังรีบ"

"เธอยังไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น"

"คะ?" เธอมองหน้าเขาอย่างงงๆ ใบหน้าเต็มไปด้วยเครื่องหมายคำถามด้วยความไม่เข้าใจ

ชายหนุ่มตรงหน้าเหยียดยิ้มมองเธอ แม้จะไม่เข้าใจอะไรมาก แต่ยูรีก็พอจะเดาได้ว่าผู้ชายคนนี้ไม่เป็นมิตรเอาซะเลย

"เธอ...เป็นคู่หมั้นของมันใช่มั้ย" ยุนโฮพูดพลางชี้มือไปยังอีกฟากฝั่งของมุมถนน ที่ๆ คู่หมั้นของเธอยืนอยู่และมองมายังคนทั้งคู่ด้วยความงุนงง

"ใช่ มีอะไรรึเปล่า"

เธอเริ่มที่จะไม่ไว้วางใจคนตรงหน้ามากขึ้นไปอีก คำพูดที่แสดงถึงความสุภาพหายไปกลายเป็นคำพูดธรรมดาๆ ที่แฝงไปด้วยความไม่ไว้ใจอย่างมากที่สุดแทน

"เธอ..." ยุนโฮยื่นหน้าเข้ามาใกล้ยูรี ในขณะที่เธอยืนตัวแข็งทื่อไม่กล้าขยับตัวไปไหนเลย "จะต้องชดใช้กับสิ่งที่คู่หมั้นชั่วๆ ของเธอมันทำ ฉันไม่ยอมปล่อยเธอไว้แน่! และเธอ...จะต้องเป็นคนรับกรรมที่มันก่อไว้ เหมือนกับน้องสาวของฉันที่มันฆ่าไปไง!"

น้ำเสียงที่เย็นชาและแววตาที่จ้องมองมา ทำให้ยูรีไม่สามารถพูดอะไรออกมาได้อีก เธอยืนนิ่งอยู่อย่างนั้น แม้ว่ายุนโฮจะเดินจากไปไกลพร้อมกับรอยยิ้มเย็นชานั่นแล้ว

คำพูดแปลกๆ ของชายแปลกหน้าที่เธอไม่เคยรู้จักมาก่อน ไม่ว่ายังไง...ก็ไม่สามารถสลัดมันออกจากหัวได้เลย

2. ถึง แม้ว่าคุณจะไม่ยอมรับฟังสิ่งที่ยุนโฮบอกก็ตาม แต่เขาก็ยังคอยรังควานคุณทุกฝีก้าว ไม่ว่าคุณจะไปไหน ก็จะมียุนโฮคอยตามไปด้วยตลอดเวลา จนกระทั่งคุณเริ่มหมดความอดทน คุณจะพูดและทำยังไงเพื่อให้ยุนโฮเลิกตามคุณ? (เน้นบทพูด แต่มีบรรยายเล็กๆก็ยังดี 5 บรรทัด UP!!) ::

"นายเป็นโรคจิตรึไง มาคอยตามตื๊ออยู่ได้!"

"ถึงฉันจะโรคจิต ฉันก็ไม่ใช่คนชั่วแบบคู่หมั้นเลวๆ ของเธอก็แล้วกัน"

"ฉันไม่เชื่อว่าแฟนฉันทำอะไรแบบนั้นลงไปหรอก ถ้าเขาทำจริงไม่มีทางที่เขาจะหนีอยู่แล้ว เข้าใจมั้ย!?"

"เฮอะ น่าหัวเราะสิ้นดี"

"ไอ้คนที่มันชั่วน่ะ นายต่างหาก เลิกตามตื๊อฉันแล้วไปไกลๆ เลยไป ฉัน...รำคาญนายเต็มทนแล้ว!!!"

"ฉันไม่ไป"

ยูรีขมวดคิ้วมุ่น มองหน้าไอ้ผู้ชายน่ารำคาญตรงหน้าด้วยความรู้สึกที่มันพุ่งสูงปรี๊ดขึ้นมา พูดดีๆ ก็แล้ว ตวาดใส่ก็แล้ว แต่เขาก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะเข้าใจคำพูดของเธอเอาเสียเลย นี่เธอชักจะโมโหขึ้นมาแล้วจริงๆ นะ!

"ฉันชักจะทนไม่ไหวแล้วนะ" ยูรีกัดฟันพูด พลางข่มความโกรธไว้ลึกๆ

" นี่ ! คิดว่าฉันจะกลัวรึไง ต่อให้เธอต่อยฉันเป็นล้านครั้ง ตราบใดที่เธอยังไม่ได้ชดใช้การกระทำของไอ้หมอนั่น ฉันก็ไม่มีทางปล่อยเธอไปเด็ดขาด"

3.ถึงยังไงคุณก็ไม่ยอมเชื่ออยู่ดี ว่าคู่หมั้นที่คุณนักและเชื่อใจมาก จะไปทำให้น้องสาวของยุนโฮตาย แต่แล้ววันหนึ่งเขาก็เอารูปถ่ายของน้องสาวของเขาและคู่หมั้นของคุณที่กำลัง สวีทสุดๆมาให้ดู และพาคุณไปดูหลุมฝังศพของน้องสาวเขา คุณจะรู้สึกยังไง? (เน้นบรรยาย แต่ก็ยังคงขอบทพูดด้วยก็ดีนะ 5 บรรทัด UP!! ตั้งแต่เอารูปมาให้ดูจนไปหลุมฝังศพเลยนะคะ ^^) ::

เมื่อยูรีเดินมาถึง ก็เห็นว่ายุนโฮมานั่งรออยู่ที่สวนสาธารณะอยู่ก่อนแล้ว เขาบอกว่าจะขอนัดพบเธอเป็นครั้งสุดท้าย แล้วจะเลิกตื๊อเธออีก ยูรีก็ยอมรับว่ามันค่อนข้างจะเป็นคำพูดที่เชื่อถือไม่ได้ แต่เธอก็ยอมมาพบเขา

"มาแล้วเหรอ"

"ขอโทษที่มาช้าแล้วกัน ว่าไง มีอะไรจะพูดก็พูดมาสิ"

"เธอยังไม่เชื่อที่ฉันพูดใช่มั้ย"

ยูรีพยักหน้ารับพลางตอบรับเสียงเบาในลำคอ จะให้พูดอีกกี่ทีเธอก็ไม่มีทางเชื่อหรอก ไม่มีทาง!

แล้ว ยุนโฮก็โยนซองสีน้ำตาลมาให้เธอ เขาไม่พูดอะไร แต่ทำท่าทางบุ้ยใบ้ให้เธอเปิดมันออกดู ยูรีค่อยๆ เปิดมันออกช้าๆ เธอสงสัยจริงๆ เลยว่ามีอะไรอยู่ภายในซองนั่น

ภาพที่เห็นตรงหน้า คือรูปถ่ายของผู้ชายที่เธอคุ้นเคยมากที่สุด คือคนที่เธอเรียกได้ว่าเป็น 'ว่าที่สามีในอนาคต' อย่างเต็มปาก เขากำลังกอดคอเด็กสาวผมยาว ผู้หญิงที่เธอไม่เคยรู้จักมาก่อน ภาพแล้วภาพเล่า ทำให้เธอกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ ปล่อยให้มันไหลลงมาอาบแก้มอย่างเงียบๆ ไม่อยากจะเชื่อ...ไม่อยากจะเชื่อเลยจริงๆ ว่าคู่้หมั้นของเธอจะทำอะไรแบบนี้ลงไปได้

เขาหักหลังเธอ!!

"ใคร...?" ยูรีถามยุนโฮถึงผู้หญิงในรูปด้วยเสียงที่เบาหวิว

"น้องสาวฉันเอง ถ้ายังไม่เชื่อฉันจะพาไปดูหลุมศพของน้องสาวฉัน"

ยุ นโฮขับรถพายูรีมาที่เนินเขาที่ห่างไกลแห่งหนึ่ง เขาเดินพาเธอขึ้นมาบนนั้น อากาศหนาวเย็น และหลุมศพที่ตั้งอยู่อย่างโดดเดี่ยว ทำให้ยูรีอดใจหายไม่ได้

"นี่คือหลุมศพน้องสาวฉันเอง"

ภาพของเด็กสาวผมยาวที่ยิ้มกว้างอย่างมีความสุข ใบหน้านั้นคล้ายกับยุนโฮอย่างมาก เธอกำลังยิ้มอยู่บนป้ายหลุมศพ

ยุนโฮนั่งลงตรงหน้าป้ายหลุมศพของน้องสาวตัวเอง ไม่มีคำพูดใดๆ ออกมาจากปากของเขา เขาเพียงแค่มองมันอย่างเหม่อลอย และยูรีก็รู้ทันทีว่า ที่ผ่านมา...เขาทำทุกอย่างเพื่อน้องที่รักของตัวเองมาตลอด เขา...พูดความจริงมาตลอด

4.คุณเห็นยุนโฮนั่งเหม่อๆอยู่คนเดียว จึงเดินเข้าไปหา แล้วเขาก็ระบายความรู้สึกที่อัดอั้นภายในใจออกไปให้คุณรู้จนหมด จนคุณรู้สึกสงสารและเริ่มเชื่อคำพูดของเขาขึ้นมา คุณจะปลอบใจเขายังไงดี? (เน้นบทพูด แต่ถ้าบรรยายด้วยก็จะดีมากนะคะ ^-^ 5 บรรทัด UP!!) ::

"นายเป็นอะไรรึเปล่า ทำไมเหม่อๆ อย่างนี้ล่ะ?"

"ฉัน..."

"หืม" ยูรีนั่งลงตรงหน้ายุนโฮ

"ฉันทนไม่ไหวแล้ว"

ยุนโฮที่เคยเข้มแข็งมาตลอด มาตอนนี้กลับแสดงความอ่อนแอออกมาให้เห็น น้ำตาลูกผู้ชายของเขาไหลออกมาอาบแก้ม ยูรีทั้งตกใจแล้วก็เป็นห่วงเขา

"ทำไมต้องเป็นน้องสาวของฉันด้วย ทำไมต้องเป็นเขาด้วย ทั้งๆ ที่เธอไม่ได้ทำอะไรผิดสักหน่อย ฉันรักเธอมากเลยนะ แล้วทำไมมันต้องเป็นอย่างนี้ด้วย! ไม่มีเธอฉันก็เหมือนไม่มีอะไร ชีวิตที่ไม่มีเธอ แล้วฉันจะอยู่ต่อไปได้ยังไงกันล่ะ"

เขาระบายความในใจออกมาอย่างสุดจะกลั้น ความรู้สึกที่อัดแน่นทุกอย่างมาตอนนี้เขาได้ปล่อยมันออกมาหมดแล้ว

ยูรีเข้าไปดึงเขามากอดปลอบไว้

"ไม่เป็นไรนะ"

"ฉัน...ไม่เคยโกหกเธอเลยนะ"

"อืม ฉันรู้ ฉันเชื่อนาย"

"ฉันขอโทษ"

"นายเป็นผู้ชายนายก็อย่าร้องไห้สิ ถ้านายร้องไห้ น้องสาวของนายบนสวรรค์ก็ต้องร้องไห้ด้วยแน่ๆ เลย บางทีเธออาจจะโดนเทวดาบนสวรรค์หัวเราะเยาะด้วยก็ได้นะที่มีพี่ชายอ่อนแอแบบนี้ เลิกร้องไห้ได้แล้วน่า"

"ยัยหมาบ้า!"

ฉายาที่เขาเรียกเธอด้วยน้ำเสียงที่เย็นชามาตลอด ตอนนี้มันกลับเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะที่เต็มไปด้วยความขบขัน ยูรียิ้มออกมา ชักรู้สึกชอบฉายาบ้าๆ นี่ขึ้นมาก็วันนี้แหละ

"ยังไงก็...ขอบคุณมากนะ"

5.คุณพยายามจะถอนหมั้นกับคู่หมั้นของคุณให้ได้ แต่พ่อและแม่ของคุณก็ไม่ยอม จนกระทั่งวันแต่งงานมาถึง คุณกำลังจะต้องสาบานว่าจะเป็นภรรยาของเขาอยู่แล้ว แต่แล้ว ยุนโฮก็เปิดประตูโบสถ์เข้ามาและบอกว่าเขาขอคัดค้าน! แล้ว เขาก็เข้ามาบอกว่าเขารักคุณ และอยากจะพาคุณไปอยู่ด้วย แถมในตอนนั้นคุณก็รู้สึกตัวแล้วด้วยสิว่า คุณรักยุนโฮหมดหัวใจ... คุณจะเลือกทางเดินแบบไหน? (ขอเน้นทั้งบทพูดและบรรยายเลยนะคะ ข้อนี้อาจจะยาวไปนิด แต่สำคัญมากๆเลยทีเดียว เอาตั้งแต่กำลังจะสาบานเลยนะ 5 บรรทัด UP!!) ::

"คุณยอมรับผู้หญิงคนนี้เป็นภรรยาของคุณหรือไม่"

"รับครับ"

"แล้วคุณ...จะยอมรับผู้ชายคนนี้เป็นสามีหรือไม่"

"ฉัน..."

ยูรีพยายามกล้ำกลืนคำพูดที่จะออกจากปากของตัวเอง เธอไม่อยากตอบรับออกไป แต่ก็ไม่มีความกล้าพอที่จะบอกปฏิเสธ

ทั้งบาทหลวงและคู่หมั้นของเธอ รวมถึงคนในงานจ้องมองเธออย่างสงสัย ในขณะที่ยูรีก้มหน้าก้มตาไม่รับรู้เรื่องราวใดๆ น้ำใสๆ เริ่มมาคลออยู่ที่เบ้าตาของเธอ ไม่ได้! เธอจะร้องไห้ออกมาไม่ได้เด็ดขาด ยูรีค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมาพลางฝืนยิ้มกว้างอย่างสดใส

"ฉัน..."

"ไม่ได้!!"

ประตูโบสถ์เปิดกว้างออก พร้อมกับการก้าวเข้ามาของผู้ชายที่เธอผลักไสมาตลอด

ท่ามกลางสายตาประหลาดใจและเสียงฮือฮาที่ดังมารอบด้าน ยุนโฮเดินมาตามทางเดินที่ทอดยาวของโบสถ์ ตรงเข้าไปหาเธอที่ยืนมองเขาด้วยสายตาที่ว่างเปล่า

"ฉันยอมให้เธอแต่งงานไม่ได้"

"..."

"ฉันไม่เคยคิดเลยว่าจะเกิดความรู้สึกแบบนี้ได้ ตั้งแต่ที่น้องสาวของฉันจากไป ฉันก็ไม่เคยคิดเลยว่าชีวิตของฉันจะเติมเต็มได้อีก จนเมื่อฉันได้มาเจอเธอ คิมยูรี ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันเริ่มขึ้นตั้งแต่เมื่อไหร่ บางทีอาจจะเป็นตอนที่เธอปลอบใจฉันวันนั้นก็ได้ ฉันรู้ตัวว่าทำไม่ดีกับเธอไว้เยอะ ฉันขอโทษจริงๆ ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าฉันรักเธอ...รักเธอจริงๆ ถ้าเธอเองก็รู้สึกแบบเดียวกับฉันก็ไปกับฉันเถอะนะ ยกเลิกงานแต่งนี่ซะแล้วเราไปอยู่ด้วยกันสองคน"

น้ำตาค่อยๆ ไหลลงมาอาบแก้มขณะที่เธอยืนฟังคำพูดของยุนโฮแต่ละคำ มันเป็นคำที่เธอเฝ้ารอมาตลอด รอที่จะได้ยินคำนี้จากปากของเขา

แต่ตอนนี้...เธอไม่สามารถตอบรับมันได้ ระหว่างความรักกับความกตัญญู เธอขอเลือกความกตัญญูดีกว่า เธอไม่อยากทำให้พ่อกับแม่ผิดหวังเพราะความคิดเพียงชั่ววูบ

"นายกลับไปซะเถอะ ยุนโฮ อย่ามาก่อกวนงานแต่งงานของฉันเลย"

"ยูรี..."

"ฉันขอโทษ"

ภาพแผ่นหลังของยุนโฮที่ค่อยๆ เดินจากไป ทำให้เธอรู้สึกเจ็บปวดขึ้นมาในใจ แต่เธอก็ไม่สามารถตอบรับความรู้สึกนั้นได้จริงๆ

ไม่ใช่เฉพาะเขาที่รู้สึกเจ็บปวดหรอก แต่เธอเองก็เจ็บไม่แพ้กัน เพราะความรักที่มีให้เขามันก็มากพอๆ กับที่เขามีให้เธอนั่นแหละ...

6.อยากให้ตอนจบเป็นยังไง (ยาวๆ เน้นยาวๆ มีบทพูดด้วยยิ่งดีนะคะ > <) ::

"ค่ะ หนูก็รักแม่เหมือนกัน แล้วปิดเทอมจะกลับไปเยี่ยมนะคะ"

การสนทนากับผู้เป็นแม่ที่อยู่ไกลถึงเกาหลีจบลง ยูรีปิดโทรศัพท์แบบฝาพับวางไว้บนโต๊ะแล้วเดินไปยืนมองที่นอกหน้าต่าง

อากาศฤดูหนาวของที่นิวซีแลนด์หนาวกว่าที่เกาหลีมากเลยทีเดียว ตั้งแต่วันที่งานแต่งงานล่มนั่นก็สองปีแล้วสินะ สุดท้ายเธอก็ไม่ได้แต่งงานกับคู่หมั้นที่หลอกลวงเธอมาตลอด เพราะเขารู้สึกคุ้นเคยกับใบหน้าของยุนโฮ (แหงสิ! ก็น้องสาวเขาถอดแบบมาจากยุนโฮเด๊ะเลยนี่นา) อาจเพราะความรู้สึกผิดในใจก็ได้ ทำให้เขายอมยกเลิกงานแต่งงานกับยูรี และแม้ว่าเธอจะวิ่งออกไปตามหา แต่ก็ไม่พบเขาคนนั้น...ชองยุนโฮเลยแม้แต่น้อย

เพราะความทรงจำที่เกาหลีระหว่างเธอกับเขามันมากมายเหลือเกิน ทำให้เธอตัดสินใจมาเรียนต่อปริญญาโทที่นิวซีแลนด์อันห่างไกลแทน แต่ถึงอย่างนั้น ความทรงจำระหว่างเขาและเธอมันยิ่งเด่นชัดขึ้นมาในใจ จนเธอต้องแอบร้องไห้ในยามค่ำคืนแทบจะทุกวัน

ยิ่งคิดถึงเขาก็ยิ่งรู้สึกโดดเดี่ยว ยูรีตัดสินใจคว้าเสื้อโค้ตขนสัตว์สีขาวขึ้นมาสวม ยังไม่รู้ว่าจะไปที่ไหน แต่การได้ออกมาข้างนอกมันคงดีกว่านั่งเหงาอยู่ในบ้าน ตอกย้ำความทรงจำของตัวเองอยู่แบบนี้

"อ๊ะ ว้าว~"

เธอเดินออกนอกเส้นทางที่เคยไปมาเป็นประจำ แล้วก็ได้เห็นภาพที่สวยงามที่สุดตรงหน้า มันคือทะเลสาปอันกว้างใหญ่ แสงสีทองส่องเป็นประกายกับดวงอาทิตย์อยู่บนผืนน้ำ ยูรีเดินไปนั่งอยู่บนม้านั่งมองออกไปยังภาพเบื้องหน้า

"สวยจัง"

"แต่ฉันว่าเธอสวยกว่านะ"

สำเนียงภาษาเกาหลีที่เธอไม่เคยได้ยินมาตลอดช่วงเวลาที่อยู่ที่นี่ มันเป็นเสียงของผู้ชาย...เสียงที่คุ้นเคยมากๆ เลยด้วย

"ยุนโฮ..."

"ก็ใช่น่ะสิ คิดว่าใครล่ะ" เขาว่าแล้วนั่งลงข้างๆ เธอ

"นายมาที่นี่ได้ไง"

"ฉันก็มาตามหาเธอน่ะสิ ไปหาที่มหา'ลัยก็ไม่อยู่ ที่บ้านก็ไม่เจอ"

"..."

"ฉันน่ะคิดทบทวนมาตลอดสองปี แล้วก็ได้รู้ว่าฉันขาดเธอไม่ได้จริงๆ แต่พอไปหาเธอที่บ้าน กลายเป็นว่าเธอไม่อยู่ แถมเธอยังไม่ได้แต่งงานกับไอ้หมอนั่นอีก ถ้าไม่ได้แต่งงานกันแล้วทำไมไม่บอกฉันล่ะ!"

"แล้วทำไมฉันต้องบอกนายด้วย"

เขาไม่ตอบ แต่ยื่นมือมาคว้าคอฉันไว้ ก่อนจะก้มลงมายูรีฉันอย่างแผ่วเบาที่ริมฝีปากอย่างนุ่มนวล

"บ้าจริง!"

ยูรีผลักเขาออกไป แต่ใบหน้าของเธอกลับแดงแปร๊ดด้วยความเขินอาย

"เธอก็รักฉันไม่ใช่เหรอ"

"บ้าเหรอ เอาอะไรมาพูด"

"วันนั้นที่งานแต่งงาน เธอไม่ได้ปฏิเสธฉันนี่นา"

"..."

"ถ้าเรียนจบแล้วเรามาแต่งงานกันเถอะนะ"

แล้วเขาก็หยิบแหวนจากในกระเป๋าเสื้อโค้ตมาสวมให้ที่นิ้วเรียวบางของฉัน แหวนเพชรส่องประกายต้องแสงแดดอยู่บนนิ้วของเธอ

"ทำไมต้องเป็นนิ้วนางข้างซ้ายด้วยล่ะ มันไว้สำหรับคนที่แต่งงานกันแล้วนะ!" ยูรีทำเป็นโวยวายกลบเกลื่อนความเขินของตัวเอง ตอนนี้เธอรู้สึกดีใจมากเลยทีเดียว

"ทำไมล่ะ"

"เดี๋ยวคนอื่นก็คิดว่าฉันแต่งงานกันแล้วพอดี ไม่เอาด้วยหรอก"

"แบบนั้นแหละดีแล้ว จะได้ไม่มีผู้ชายคนไหนมายุ่งกับเธออีก ฉันหวง"

"บ้า!"

"ฉันรักเธอนะ"

"อื้ม ฉันก็รักนายเหมือนกัน ชองยุนโฮ"

ท่ามกลางทะเลสาปสีทองที่ส่องประกายอยู่บนผืนน้ำใส มีคู่รักได้แลกเปลี่ยนคำมั่นสัญญาแก่กันและกัน แม้จุดเริ่มต้นของความรักจะไม่ได้เริ่มต้นด้วยดี แต่สุดท้ายมันก็ลงเอยด้วยดี กับความรักที่จะคงอยู่ตลอดไป

» Mi So * Ye Sung ●●ผู้แต่ง : &#9733;ซาลาเปาน้อย&#9733; - < My.iD > / อัพเดท 27 ก.ย. 51 / 18:54

ตอนที่ 7 : audition 7 / โดย Princess_Rinoa / อัพเดท 30 ก.ย. 51
ผู้เข้าชม : 16 โพส : 0 คะแนน : 0 / 0 โวต

ขนาดตัวอักษร : เพิ่มขนาด | ลดขนาด

ใบสมัครนางเอกยุนโฮ

-สปอยล์เรื่องเล็กน้อย-

‘ทั้งที่ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเลยแท้ๆ

แต่ทำไมนายต้องมาคอยรังควาน

และเอาแต่บอกว่าคู่หมั้นของฉันผิดด้วยล่ะ

ช่วยอธิบายและเลิกตามฉันสักทีได้มั้ย!?’

ประวัติส่วนตัว

1.ชื่อเกาลี (ขอมีความหมาย ถ้าไม่มีความหมายก็ไม่เป็นไรแต่เอาให้มันเพราะๆ ละกัน -..-)  :: ปาร์ค ยูริ (แปลว่าแก้วค่ะ ^^)

2.ชื่อเล่น / ฉายาที่พระเอกเรียก :: ยู / ยัยบาร์บี้ (ฟังดูไฮโซอ่ะ >_<;;)

3.อายุ (ห้ามต่ำกว่า 20)*อย่ามากหรือน้อยกว่าหมีเกิน2ปีนะคะ -O- :: 22 ปีค่ะ

4.วันเกิด :: 25 ธันวาคม (วันคริสต์มาส~)

5.น้ำหนัก / ส่วนสูง :: 45/158

6.บุคลิก / ลักษณะหน้าตา :: เป็นคนที่เวลาสุขก็ยิ้มเวลาทุกข์ก็เศร้าแสดงออกทางสีหน้าชัดเจน ตัวเล็กเหมือนตุ๊กตา ผมซอยยาวเกือบถึงกลางหลัง เป็นคนตาโต ริมฝีปากบางเล็ก จมูกโด่ง จะค่อนออกไปทางน่ารักมากกว่าสวย

7.นิสัย (5 บรรทัด UP!!) :: เธอเป็นคนที่เหมือนเด็กสาวธรรมดาๆทั่วไป เธอไม่ใช่สาวซ่าส์ที่ปากจัดและกล้าไปซะหมด เธอไม่ใช่ผู้หญิงอ่อนแอที่เอาแต่อ้ำอึ้งไม่ยอมพูดอะไรจนน่ารำคาญ แต่เธอเป็นเด็กสาวที่เมื่อมีความสุขก็จะยิ้มออกมาอย่างมีความสุข เมื่อมีความทุกข์ก็จะร้องไห้ออกมาอย่างไม่อายใคร เธอเป็นคนที่มีเหตุผลมากพอสมควร เพราะฉะนั้นหากเธอมั่นใจว่าสิ่งไหนเธอถูกแล้วล่ะก็เธอไม่ยอมอยู่เฉยหรอกนะเพราะเธอจะเถียงเพื่อความถูกต้อง! เธอเป็นคนที่รักครอบครัวมาก และหากเธอรักใครเธอก็รักจริง เพราะฉะนั้นถ้าหากมีใครมาพูดว่าร้ายคนที่เธอรักล่ะก็....เธอไม่ยอมเด็ดขาด!

8.ชอบ / ไม่ชอบ :: สิ่งสวยๆงามๆเหมือนเด็กผู้หญิงทั่วไป เช่น ความรัก ดอกไม้ / ความมืด,คนที่ว่าร้ายคนที่เธอรัก

9.ความสามารถพิเศษ / งานอดิเรก :: เต้นแจส / คิดท่าเต้น, ฟังเพลง

10.อื่นๆ :: เวลายูริพูดคุยกับคนที่สนิทสนมเธอจะแทนตัวเองว่า "ยู" แต่ถ้ากับคนปกติแล้วเธอจะแทนตัวเองว่าฉัน ที่ยุนโฮเรียกยูริว่ายัยบาร์บี้เพราะว่าเธอตาโตแล้วก็หน้าเหมือนตุ๊กตา

11.อิมเมจคุณ (บอกชื่ออิมเมจด้วย) ขอ 3 รูปที่คิดว่าดูดีที่สุด :: Vicki

12.อิมเมจคู่คุณ ขอ 3 รูปเหมือนกันนะ ::

 

คำถามทั่วไป

1.ถ้าติดแล้วต้องเม้นฟิคด้วยนะ :: แน่นอนค่ะ! ^O^

2.ถ้าช่วงไหนไม่ว่างมาเม้นฟิคไม่ได้ หรือ ติดธุระ ช่วยแจ้งล่วงหน้าก่อนนะคะ :: ได้เลยค่ะ ^^

3.เวลาแพรกับรี่ไม่มาอัพจิกทวงบ้างก็ดีนะคะ ชอบ 55+ เร่งการอัพน้า เราสองคนโรคจิต -..- :: แน่นอนค่ะ -.,- เราก็โรคจิตชอบจิกทวงเช่นกัน หุหุ

4.พล็อตค่อนข้างแรง แต่ฉากอย่างนั้น... เราสองคนจะพยายามำให้มันดูซอฟๆ หน่อย แต่ก็อาจจะมีบ้างที่มันแรงๆ อ่ะ ขอบอกไว้ ณ ที่นี้เลยนะคะ :: โห....>O< ชอบค่ะแรงๆ ชอบมากกกกก (หื่นไปไหน -.,-) จะแรงจะซอฟได้หมดเลยค่ะ >_<!!!

5.เมื่อตกลงใจจะออฯ เป็นนางเอกฟิคนี้แล้วแสดงว่าคุณยินดีให้เรานำตัวละครคุณไปต้มยำทำแกง ฯลฯ ได้ใช่มั้ยคะ :: เชิญค่ะ =v=

6.มีอะไรอยากจะบอกกับคนแต่งมั้ย? (ขอคะแนนพิศวาสก็ได้นะ -w-) :: อยากจะบอกว่าคนแต่งทั้ง 2 น่ารักมากกกก (เคยเห็นหรอ? -_-;;) แล้วก็รับนางเอกคนนี้ไว้พิจารณาด้วยนะคะ ตั้งใจแต่งมากๆ T^T

7.ถ้าติดแล้วหายเราสองคนขอถอดออกจากบทเลยนะคะอย่าหาว่าใจร้าย -_- แต่ถ้ามีเหตุผลที่ดีพออาจจะยกเว้นให้ได้ ^^ :: โอเคค่ะ ^^

คำถามชิงบทนางเอกยุนโฮ

[คำตอบถ้ามีบทพูดทุกข้อจะดีมากเลยนะคะ >_<]

1.ขณะที่คุณกำลังจะไปหาคู่หมั้นของคุณ ก็มีผู้ชายคนหนึ่งมาบอกประมาณว่าคุณต้องชดใช้ในสิ่งที่คู่หมั้นของคุณทำไว้ คุณจะรู้สึกยังไงและจะทำอะไรต่อไป? (บรรยาย&บทพูดยาวๆ 5 บรรทัด UP!! เอาตั้งแต่เดินไปหาคู่หมั้นเลยนะ) :: ตอนนี้ยูริกำลังออกจากบ้านเพื่อไปหาคู่หมั้นของเธอที่ห้างใกล้ๆบ้านของเธอแต่แล้วก็มีผู้ชายคนหนึ่งมาคว้าแขนของเธอเอาไว้ซะก่อน
"เอ่อ...มีอะไรรึปล่าวคะ" ยูริถามอย่างไม่ไว้ใจ
"มีสิ! มีแน่....เพราะเธอจะต้องชดใช้ในสิ่งที่คู่หมั้นของเธอทำไว้!!!"
"คู่หมั้นฉัน? คู่หมั้นฉันทำอะไรงั้นหรอ" ยูริถามด้วยความสงสัย
"เธอไม่จำเป็นต้องรู้!!! รู้แค่ว่าเธอต้องชดใช้มันก็พอ!!!!"
"ฉันไม่เข้าใจ คู่หมั้นฉันทำอะไร แล้วฉันต้องชดใช้อะไร"
"หึ....สักวันเธอก็จะรู้เอง ว่าคู่หมั้นของเธอมันชั่วแค่ไหน!!!"
"นี่นายเป็นใครกันแน่....มาถึงก็เอาแต่ใส่ร้ายคู่หมั้นของฉัน ฉันรู้ดีว่าเขาไม่ใช่คนอย่างนั้น!"
"เดี๋ยวเธอได้รู้จักฉันแน่ไม่ต้องห่วง วันนี้ฉันแค่จะมาเตือนให้เธอรู้ไว้เท่านั้นเอง...หึๆ!"

2.ถึงแม้ว่าคุณจะไม่ยอมรับฟังสิ่งที่ยุนโฮบอกก็ตาม แต่เขาก็ยังคอยรังควานคุณทุกฝีก้าว ไม่ว่าคุณจะไปไหน ก็จะมียุนโฮคอยตามไปด้วยตลอดเวลา จนกระทั่งคุณเริ่มหมดความอดทน คุณจะพูดและทำยังไงเพื่อให้ยุนโฮเลิกตามคุณ? (เน้นบทพูด แต่มีบรรยายเล็กๆก็ยังดี 5 บรรทัด UP!!) ::
"นี่นายต้องการอะไรจากฉันกันแน่เนี่ย!"
"ฉันจำได้ว่าบอกเธอไปแล้วนี่....ว่าฉันต้องการให้เธอชดใช้ในสิ่งที่คู่หมั้นเธอทำ!!!"
"ก็ฉันบอกนายแล้วไงว่าฉันไม่เชื่อว่าคู่หมั้นของฉันจะทำสิ่งเลวร้ายอะไรได้หรอก!"
"เธอรู้จักเขาดีนักหรือไง ถูกเขาสวมเขาอยู่แล้วยังไม่รู้ตัวอีก!" ยุนโฮกล่าววาจาร้ายกาจออกไปโดยที่ไม่สนใจความรู้สึกของยูริเลยแม้แต่น้อย
"ฉันอาจรู้จักเขาไม่ดีเท่าที่ควร....แต่ฉันก็เชื่อใจเขา!" ยูริพูดอย่างหมดความอดทน
"เชื่อใจ? เชื่อใจคนเลวๆอย่างนั้นน่ะหรอ?"
"ใช่! แล้วนายก็เลิกยุ่งกับฉันสักที....เลิกใส่ร้ายคู่หมั้นฉันสักที!"
"คิดว่าฉันจะล้มเลิกความตั้งใจง่ายๆหรือไง ฉันจะกระชากหน้ากากมันออกมาให้เธอเห็นเองว่าความจริงแล้วคู่หมั้นเธอมันเลวแค่ไหน!!!"

3.ถึงยังไงคุณก็ไม่ยอมเชื่ออยู่ดี ว่าคู่หมั้นที่คุณนักและเชื่อใจมาก จะไปทำให้น้องสาวของยุนโฮตาย แต่แล้ววันหนึ่งเขาก็เอารูปถ่ายของน้องสาวของเขาและคู่หมั้นของคุณที่กำลังสวีทสุดๆมาให้ดู และพาคุณไปดูหลุมฝังศพของน้องสาวเขา คุณจะรู้สึกยังไง? (เน้นบรรยาย แต่ก็ยังคงขอบทพูดด้วยก็ดีนะ 5 บรรทัด UP!! ตั้งแต่เอารูปมาให้ดูจนไปหลุมฝังศพเลยนะคะ ^^) :: ตอนนี้ยูริกำลังเดินเลือกเสื้อผ้าอยู่ในร้านแห่งหนึ่งแต่สายตาของฉันก็ไปหยุดอยู่ที่ผู้ชายคนหนึ่งที่กำลังเดินเข้ามาใกล้
"ฉันบอกแล้วไงว่าอย่ามายุ่งกับฉันอีก!" ยูริพูดออกมาทันทีเมื่อเขาเดินเข้ามา
"นี่เธอยังเทิดทูนคู่หมั้นอันแสนดีแต่จิตใจชั่วร้ายของเธอไม่เลิกอีกรึไง หึ!"
"ฉันบอกแล้วไงว่าฉันไม่เชื่อว่าคู่หมั้นฉันจะเลวร้ายแบบที่นายบอก ฉันเชื่อใจเขา!"
"เชื่อใจมันนักใช่ไหม ได้....งั้นลองดูรูปนี่....เผื่อจะตาสว่างขึ้นมาบ้าง!!!" ยุนโฮยื่นรูปคู่หมั้นของยูริที่ถ่ายกับน้องของเขาอย่างสวีทไปให้ยูริดู เมื่อเธอเห็นเธอก็เบิกตากว้างทันที แต่เธอก็ยังคงระงับความตกใจเอาไว้
"ฉันจะไปรู้ได้ยังไงว่าผู้หญิงในรูปเป็นน้องนาย!"
"คิดว่าคนที่หน้าเหมือนกันจะมีสักกี่คนเชียว...แถมนี่ยังถ่ายกับคู่หมั้นเธอซะด้วย"
"แต่นายอาจตัดต่อ!" ถึงปากเธอจะพูดออกไปแบบนั้นแต่ตอนนี้ใจเธอก็เชื่อไปแล้วเกือบครึ่ง
"ได้...ยังหน้ามืดตามัวเชื่อใจแฟนเธออยู่ใช่ไหม งั้นมานี่!!!" ว่าแล้วยุนโฮก็ลากเธอไปที่รถของเขาและขับรถพาเธอไปที่หลุมศพของน้องเขา
"เบิกตาดูซะว่านี่หลุมศพใคร!!!" ยูริอ่านชื่อที่สลักอยู่บนหลุมศพแล้วก็ต้องเบิกตาโพลง นามสกุลที่เป็นนามสกุลเดียวกับยุนโฮ....เธอรู้ทันทีว่าเจ้าของหลุมศพนี่คือใคร!
"ป....เป็นไปไม่ได้...."
"ไง...เห็นขนาดนี้แล้วยังจะเชื่อใจคู่หมั้นแสนดีของเธออีกไหม"
"ทำไม....ทำไมกัน...." เธอไม่รู้ตัวเลยว่าน้ำตาของเธอไหลมาตั้งแต่ตอนไหน ทั้งๆที่เธอเชื่อใจคู่หมั้นของเธอขนาดนี้...แต่ทำไมสุดท้ายเธอต้องมารู้ความจริงว่าคู่หมั้นที่เธอคิดว่าดีมาตลอดความจริงไม่ได้ดีอย่างที่เธอคิด ถึงแม้ว่าตอนนี้เธอก็ยังไม่เชื่อเต็มร้อยว่าคู่หมั้นของเธอเลวตามที่ยุนโฮบอกจริงๆ แต่สิ่งที่เธอได้รับรู้....สิ่งที่เธอได้เห็นมาล่ะ มันคืออะไร?
"ฉันบอกเธอแล้ว....ฉันเตือนเธอแล้ว!"
"ฮึก.....ฮึก....."

4.คุณเห็นยุนโฮนั่งเหม่อๆอยู่คนเดียว จึงเดินเข้าไปหา แล้วเขาก็ระบายความรู้สึกที่อัดอั้นภายในใจออกไปให้คุณรู้จนหมด จนคุณรู้สึกสงสารและเริ่มเชื่อคำพูดของเขาขึ้นมา คุณจะปลอบใจเขายังไงดี? (เน้นบทพูด แต่ถ้าบรรยายด้วยก็จะดีมากนะคะ ^-^ 5 บรรทัด UP!!) :: ยูริมองยุนโฮที่นั่งเงียบหลังจากที่ระบายความอัดอั้นตันใจของเขาออกมาสักพัก สุดท้ายเธอก็ทนไม่ไหวและเริ่มปลอบใจเขาเพราะความสงสาร
"ฉันก็ไม่เข้าใจความรู้สึกของนายนักหรอกเพราะฉันก็ไม่เคยมีน้อง แต่ฉันก็พอเข้าใจความรู้สึกที่ต้องสูญเสียคนที่รักมากๆไปนะ" ยูริพูดออกมาจากใจจริงเพราะเธอเองก็เป็นคนที่รักใครรักจริงและเธอเองก็เข้าใจความรู้สึกนี้ดี
"เธอจะไปรู้อะไร...."
"ฉันก็ไม่รู้จะพูดยังไงดีนะยุนโฮ....เพราะฉันคงพูดออกมาเต็มปากเต็มคำไม่ได้ว่าฉันเชื่อว่าคู่หมั้นของฉันเลวอย่างที่นายว่าจริงๆ แต่...." ยูรินิ่งไปสักพักแล้วพูดต่อ
"แต่ไม่ได้แปลว่าฉันไม่เชื่อใจนายนะ ตอนแรกที่ฉันเจอนายฉันอาจเกลียดนายเข้าไส้เพราะอยู่ดีๆนายก็มาพูดว่าร้ายคู่หมั้นของฉันอย่างนั้น แต่ตลอดเวลาที่ผ่านมานายทำให้ฉันรู้ว่านายก็ไม่ได้เลวร้ายอย่างที่ฉันคิด ^^"
"....."
"ฉันไม่รู้หรอกนะว่าความจริงมันเป็นยังไง ฉันเองก็สับสน...คู่หมั้นที่ฉันคิดว่าดี...อาจไม่ดีอย่างที่ฉันคิด...นายที่ฉันคิดว่าเลวร้ายยิ่งกว่าอะไร แต่ความจริงอาจไม่ได้เลวร้าย...ตอนนี้ฉันก็ไม่รู้จะทำยังไงต่อไปดีเหมือนกัน แต่ฉันก็พยายามให้กำลังใจตัวเองเสมอ นายก็เหมือนกัน...นายควรให้กำลังใจตัวเองดีกว่ามานั่งเหม่อลอยคิดอะไรฟุ้งซ่านแบบนี้นะ ^^"

5.คุณพยายามจะถอนหมั้นกับคู่หมั้นของคุณให้ได้ แต่พ่อและแม่ของคุณก็ไม่ยอม จนกระทั่งวันแต่งงานมาถึง คุณกำลังจะต้องสาบานว่าจะเป็นภรรยาของเขาอยู่แล้ว แต่แล้ว ยุนโฮก็เปิดประตูโบสถ์เข้ามาและบอกว่าเขาขอคัดค้าน! แล้วเขาก็เข้ามาบอกว่าเขารักคุณ และอยากจะพาคุณไปอยู่ด้วย แถมในตอนนั้นคุณก็รู้สึกตัวแล้วด้วยสิว่า คุณรักยุนโฮหมดหัวใจ... คุณจะเลือกทางเดินแบบไหน? (ขอเน้นทั้งบทพูดและบรรยายเลยนะคะ ข้อนี้อาจจะยาวไปนิด แต่สำคัญมากๆเลยทีเดียว เอาตั้งแต่กำลังจะสาบานเลยนะ 5 บรรทัด UP!!) ::
"คุณจะรับคุณ...(ชื่อคู่หมั้น)เป็นสามีไหมครับ" ยูริเงียบไปพักใหญ่....ทั้งๆที่เธอไม่ได้อยากจะแต่งงานกับคู่หมั้นของเธออีกแล้ว...แต่ในที่สุดเธอก็ต้องจำใจแต่งกับเขาจนได้
"ค...."
"ฉันคัดค้าน!!!!!" ยุนโฮขัดขึ้นทันทีพร้อมๆกับที่เขาเปิดประตูโบสถ์เข้ามา
"ยุนโฮ!!!"
"ยูริ....ที่ผ่านมามันทำให้ฉันรู้ตัวว่าฉันรักเธอแค่ไหน ไปกับฉันนะ....ไปอยู่กับฉัน!!!" ยุนโฮเดินเข้ามาใกล้ยูริเรื่อยๆในขณะที่แขกในงานเริ่มแตกตื่น ทั้งๆที่ยูริควรจะโกรธที่เขามาขัดขวางงานแต่งงานเธอและทำให้เธอเสียหน้าในงานแต่งของเธอเองแต่เธอกลับใจเต้นตึกตักเพราะเขา เธอรู้แล้ว....ว่าตอนนี้หัวใจเธออยู่กับใคร!!!
"ไปกับฉันนะ....ฉันรักเธอ...." ยุนโฮย้ำอีกครั้งเพื่อแสดงให้เธอเห็นว่าเขารักเธอมาก...มากถึงขนาดที่จะทำทุกอย่างเพื่อเธอได้ มากถึงขนาดไม่สามารถเห็นเธอแต่งงานไปกับคนอื่นได้
"...." ทุอย่างตกอยู่ในความเงียบ ถ้าเธอแต่งงานกับคู่หมั้นเธอไปเธอจะมีความสุขหรอ? แต่แล้วพ่อกับแม่เธอล่ะ...จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน ยูริคิดทบทวนเรื่องราวที่ผ่านมาอีกครั้งเธอมั่นใจแล้วว่าเธอรักยุนโฮ เธอรักเขามาก และในที่สุดเธอก็ตัดสินใจที่จะทิ้งทุกอย่างเพื่อเขา!!!
"ฉัน....ฉันก็รักนาย" ทันทีที่ยูริพูดจบเธอก็วิ่งเข้าไปหายุนโฮและไม่รอช้ายุนโฮก็พายูริวิ่งออกมาจากงานแต่งงานโดยไม่สนใจแขกในงานและคู่หมั้นของเธอเลยแม้แต่น้อย

6.อยากให้ตอนจบเป็นยังไง (ยาวๆ เน้นยาวๆ มีบทพูดด้วยยิ่งดีนะคะ > <) ::
ยุนโฮพายูริมาที่ทะเลที่เงียบสงบไร้ผู้คนแห่งหนึ่ง มือของเขากุมมือของเธอไว้ไม่ยอมปล่อย....แสดงให้เห็นว่า ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เขาไม่มีทางปล่อยเธอไปเด็ดขาด
"ไหนว่าฉันจะต้องชดใช้ไง ฉันยังไม่ได้ชดใช้อะไรเลยนะ" ยูริพูดติดตลกแล้วหันไปยิ้มให้คนข้างๆเธอด้วยความรัก
"ใครว่า....เธอกำลังจะชดใช้อยู่นี่ไง"
"ชดใช้อะไร" ยูริเอียงคอถามอย่างงงๆ
"เธอจะต้องชดใช้ที่ขโมยหัวใจของฉันไป"
"....."
"เธอจะต้องอยู่เคียงข้างผู้ชายปากร้ายคนนี้ไปชั่วชีวิต....."
"ฮึก...."
"นี่เธอร้องไห้ทำไมเนี่ย!?" ยุนโฮร้องถามอย่างตกใจที่อยู่ดีๆคนข้างๆเขาก็ร้องไห้ออกมาอย่างไร้สาเหตุ
"ปกติฉันจะร้องไห้ก็ต่อเมื่อฉันเสียใจ....แต่ตอนนี้.....ฉันกำลังร้องไห้เพราะฉันมีความสุข....ฉันมีความสุขเหลือเกิน
ยุนโฮ"
"ยัยบ้า! หยุดร้องเดี๋ยวนี้นะ!"
"ฮึก...." ยิ่งยุนโฮตวาดเธอก็ยิ่งร้องมากขึ้น
"ฉันเกลียดน้ำตาเธอที่สุดเลย...บ้าเอ๊ย....."
"ฮือๆๆ"
"ยื่นมือมานี่!" ยุนโฮสั่งแต่ยูริยังคงยืนร้องไห้นิ่งไม่ขยับเขยื้อน
"...." 
"บอกให้ยื่นมือมาไงเล่า!!!" ยูริยื่นมือออกไปให้ยุนโฮช้าๆเพราะกลัวว่าเขาจะตวาดใส่เธออีก แต่ความเย็นวาบที่นิ้วนางข้างซ้ายทำให้เธอเบิกตาโพลงทันที
"นี่มัน...."
"ถือว่ามัดจำเอาไว้ก่อน....มันอาจไม่มีค่าอะไรมากสำหรับคนอื่น แต่มันก็มีค่าสำหรับฉันมากนะ...." ยูริมองแหวนแก้วที่สวมอยู่บนนิ้วนางข้างซ้ายของเธอด้วยความรู้สึกที่ไม่สามารถบรรยายออกมาได้ ยูริ....ชื่อของเธอที่แปลว่าแก้ว ยุนโฮรู้ข้อนั้นดี....และเธอมั่นใจว่าแหวนแก้ววงนี้เขาตั้งใจซื้อให้เธอจากใจจริง ตอนนี้เธอรู้แล้วว่าเขารักเธอมากแค่ไหน และเธอมีค่ากับเขามากแค่ไหน
"ขอบใจนะ....ฉันจะชดใช้สิ่งที่ฉันทำ....ฉันจะอยู่เคียงข้างนายไปชั่วชีวิต....ฉันรักนายมากนะ....ยุนโฮ"

Princess_Rinoaตอนที่ 7 : audition 7 / โดย Princess_Rinoa / อัพเดท 30 ก.ย. 51
ผู้เข้าชม : 16 โพส : 0 คะแนน : 0 / 0 โวต

ตอนที่ 13 : ใบสมัครนางเอกยุนโฮของ Mrs.Kim &#9829; Mrs.Lee / โดย @ยุนยุน@YT / อัพเดท 30 ก.ย. 51
ผู้เข้าชม : 8 โพส : 0 คะแนน : 0 / 0 โวต

ขนาดตัวอักษร : เพิ่มขนาด | ลดขนาด

ประวัติส่วนตัว

1.ชื่อเกาลี (ขอมีความหมาย ถ้าไม่มีความหมายก็ไม่เป็นไรแต่เอาให้มันเพราะๆ ละกัน -..-)  ::ลี ซองอึน(แปลว่าพรสววรค์ค่ะ)

2.ชื่อเล่น / ฉายาที่พระเอกเรียก ::ชายน์//ยัยโง่

3.อายุ (ห้ามต่ำกว่า 20 ::22

4.วันเกิด ::20 เมษา

5.น้ำหนัก / ส่วนสูง ::43//162

6.บุคลิก / ลักษณะหน้าตา ::ถึงตัวจะเล็ก แต่ท่าทางของเธอมั่นใจสุดๆ ชอบเดินเชิด ตาโต หน้าเรียวสวย ปากสีแดงสด

7.นิสัย (5 บรรทัด UP!!) ::ร่าเริง อารมณ์ดีเข้ากับคนอื่นได้ง่าย เป็นมิตร รักเพื่อนกับครอบครัวมาก ขี้ใจอ่อนและขี้สงสาร ทำตัวสบ๊าย สบายและติดดินอยู่เสมอ ไม่อยากให้ใครเห็นความอ่อนแอของตนเอง อารมณ์อ่อนไหวง่าย ใจเย็น ทำอะไรต้องทำให้สำเร็จ แอบร้ายลึก ดีมาดีตอบร้ายมาร้ายตอบ ไม่ชอบมีเรื่องซีเรียสให้รกสมอง บางครั้งดูซื่อๆ ชอบทำใจดีสู้เสือบ่อยๆ เป็นคนค่อนข้างที่จะสุภาพ เก่งพวกงานบ้านอะไรทำนองนั้น รักใครรักจริง ไม่ชอบให้ใครมาบังคับในสิ่งที่ไม่อยากทำ จะดื้อเงียบเหมือนเด็กๆ เวลาเธอโกรธจริงๆ อย่าเข้าไปใกล้เลยเธอจะแว้ดออกมาจนหูแตกเลยล่ะ ขี้งอนแต่ง้อแปปเดียวก็หาย บางครั้งก็ดูเป็นจอมโวยวายนิดๆ ก็แล้วแต่อารมณ์นั่นแหละ ถ้าเธออยากได้อะไรจะอ้อนสุดชีวิตเลยล่ะ

8.ชอบ / ไม่ชอบ ::ช๊อคโกแลต//สัตว์น่าขยะแขยง

9.ความสามารถพิเศษ / งานอดิเรก ::เล่นเปียโน เชลโล//แต่งเพลง เล่นดนตรี

10.อื่นๆ ::แม่เปิดร้านเบเกอรี่ พ่อเป็นมะเร็งแล้วชีวิตตั้งแต่เด็กๆ ทำให้เหลือกับแม่แค่สองคน เธอกับแม่รักกันมาก

11.อิมเมจคุณ (บอกชื่ออิมเมจด้วย) ขอ 3 รูปที่คิดว่าดูดีที่สุด ::ซังอา

12.อิมเมจคู่คุณ ขอ 3 รูปเหมือนกันนะ ::

คำถามทั่วไป

1.ถ้าติดแล้วต้องเม้นฟิคด้วยนะ ::แน่นอนค่ะ

2.ถ้าช่วงไหนไม่ว่างมาเม้นฟิคไม่ได้ หรือ ติดธุระ ช่วยแจ้งล่วงหน้าก่อนนะคะ ::ได้ค่ะ

3.เวลาแพรกับรี่ไม่มาอัพจิกทวงบ้างก็ดีนะคะ ชอบ 55+ เร่งการอัพน้า เราสองคนโรคจิต -..- ::จ๊ะ

4.พล็อตค่อนข้างแรง แต่ฉากอย่างนั้น... เราสองคนจะพยายามำให้มันดูซอฟๆ หน่อย แต่ก็อาจจะมีบ้างที่มันแรงๆ อ่ะ ขอบอกไว้ ณ ที่นี้เลยนะคะ ::ได้ค่ะ ไม่เป็นไรแน่นอน ยังก็ได้

5.เมื่อตกลงใจจะออฯ เป็นนางเอกฟิคนี้แล้วแสดงว่าคุณยินดีให้เรานำตัวละครคุณไปต้มยำทำแกง ฯลฯ ได้ใช่มั้ยคะ ::แน่นอนค่ะ

6.มีอะไรอยากจะบอกกับคนแต่งมั้ย? (ขอคะแนนพิศวาสก็ได้นะ -w-) ::สู้ๆนะคะ เอาใจช่วย พิจารณาเราด้วยนะ

7.ถ้าติดแล้วหายเราสองคนขอถอดออกจากบทเลยนะคะอย่าหาว่าใจร้าย -_- แต่ถ้ามีเหตุผลที่ดีพออาจจะยกเว้นให้ได้ ^^ ::ค่ะ

คำถามชิงบทนางเอกยุนโฮ

[คำตอบถ้ามีบทพูดทุกข้อจะดีมากเลยนะคะ >_<]

1.ขณะที่คุณกำลังจะไปหาคู่หมั้นของคุณ ก็มีผู้ชายคนหนึ่งมาบอกประมาณว่าคุณต้องชดใช้ในสิ่งที่คู่หมั้นของคุณทำไว้ คุณจะรู้สึกยังไงและจะทำอะไรต่อไป? (บรรยาย&บทพูดยาวๆ 5 บรรทัด UP!! เอาตั้งแต่เดินไปหาคู่หมั้นเลยนะ) ::ซองอึนเดินออกจากร้านขายขนมเพราะจะซื้อไปฝากคู่หมั้นแต่แล้วก็มีคนมาขวางเธอเอาไว้
"ขอโทษนะคะ หลีกทางหน่อยค่ะ"ซองอึนเงยหน้าขึ้นไป พบว่าเป็นผู้ชายหน้าตาดีคนหนึ่ง
"หลีกทางหน่อยค่ะ"เธอพยายามเดินหลบ แต่ยุนโฮก็ยังขวางทางเธอซะมิด
"มีธุระอะไรกับฉันหรือเปล่าคะ คือฉันจะกลับบ้าน"
"ธุระน่ะมีแน่"ยุนโฮพูดเสียงเย็นๆ
"อะไรล่ะคะ ฉันจำได้ว่าเราไม่เคยรู้จักกัน"
"หึ แต่เธอต้องชดใช้ในสิ่งที่คู่หมั้นของเธอทำเอาไว้"
"คู่หมั้นของฉัน?"ซองอึนเลิกคิ้วสูง
"ใช่"
"เขาไปทำอะไรให้คุณเหรอไงคะ"
"มันแน่นอนอยู่แล้ว แต่ฉันจะให้เธอชดใช้"
"ทำไมต้องเป็นฉันล่ะ"
"เพราะเธอเกี่ยวข้องกับมัน หึ มันจะต้องเจ็บ เจ็บกว่าฉันหลายล้านเท่า ให้สมกับสิ่งที่มันทำเอาไว้"
"หึ เตรียมตัวให้ดีล่ะ"แล้วยุนโฮก็เดินกระแทกไหล่ซองอึนออกไปจนเธอแทบตกฟุตบาท ซองอึนเดินคิดเรื่องนี้มาตลอดทางไปบ้านคู่หมั้นของเธฮ และคิดว่าคู่หมั้นของเธอไม่ใช่คนแบบนั้นแน่ๆ เธอว่าจะถามแต่ต้องล้มเลิกไป ซองอึนเลิกคิดมากกลับเรื่องนี้เพราะจะให้ซีเรียสเปล่าๆ เธอจึงคิดว่าผู้ชายคนนั้นอาจจะเป็นโรคจิตหรือจำคนผิดก็ได้

2.ถึงแม้ว่าคุณจะไม่ยอมรับฟังสิ่งที่ยุนโฮบอกก็ตาม แต่เขาก็ยังคอยรังควานคุณทุกฝีก้าว ไม่ว่าคุณจะไปไหน ก็จะมียุนโฮคอยตามไปด้วยตลอดเวลา จนกระทั่งคุณเริ่มหมดความอดทน คุณจะพูดและทำยังไงเพื่อให้ยุนโฮเลิกตามคุณ? (เน้นบทพูด แต่มีบรรยายเล็กๆก็ยังดี 5 บรรทัด UP!!) ::
"นี่นายจะตามฉันไปอีก100ปีเหรอไงห๊ะ"
"ใครว่าฉันตามเธอ"
"แล้วที่นายเดินไปทุกที่ที่ฉันไปนี่ มันไม่เรียกว่าตามเหรอไง"
"ไม่"
"นายมัน...ฉันจะแจ้งตำรวจ"
"คิดว่าตำรวจจะทำอะไรฉันได้ ก็ลองดู"ยุนโฮยิ้มที่มุมปาก
"ฮึ่ย...."ซองอึนสะบัดอย่างเจ็บใจ
"เธอน่าจะดีใจนะที่มีคนหน้าตาดีอย่างฉันเดินตาม"
"หลงตัวเอง....ถ้ามีนายเดินตามตลอดอย่างนี้นะ ฉันยอมตายแล้วเกิดใหม่ดีกว่า"
"ก็ไปตายซะสิ ฉันจะรอดู อยากได้โลงสีอะไรล่ะ"
"นาย!!! เป็นผู้ชายที่แย่ที่สุดตั้งแต่ฉันเคยเจอมา"แล้วซองอึนก็เดินหนีไปในทันที

3.ถึงยังไงคุณก็ไม่ยอมเชื่ออยู่ดี ว่าคู่หมั้นที่คุณนักและเชื่อใจมาก จะไปทำให้น้องสาวของยุนโฮตาย แต่แล้ววันหนึ่งเขาก็เอารูปถ่ายของน้องสาวของเขาและคู่หมั้นของคุณที่กำลังสวีทสุดๆมาให้ดู และพาคุณไปดูหลุมฝังศพของน้องสาวเขา คุณจะรู้สึกยังไง? (เน้นบรรยาย แต่ก็ยังคงขอบทพูดด้วยก็ดีนะ 5 บรรทัด UP!! ตั้งแต่เอารูปมาให้ดูจนไปหลุมฝังศพเลยนะคะ ^^) ::ยุนโฮทำลายความเงียบขึ้น ขณะที่เดินตามหลังเธอ
"ไม่ว่ายังไงเธอก็ไม่เชื่อที่ฉันพูดใช่มั๊ย"
"ใช่"
"ถ้าฉันมีหลักฐานล่ะ"
"ไหนล่ะ หลักฐานที่ว่า"ซองอึนหันมาแบบมือออก ยุนโฮจึงวางบางอย่างลงในมือของเธอ เธอหยิบมันขึ้นมาดูพบว่าเป็นรูปถ่ายของคู่หมั้นเธอกับผู้หญิงอีกคนหนึ่ง ซึ่งคาดว่าน่าจะเป็นน้องสาวของยุนโฮกำลังสวีทกัน ขอบตาเธอร้อนผ่าวขึ้นมา
"มะ...ไม่จริงใช่มั๊ย"
"มันเป็นจริงไปแล้ว"
"นายโกหก นายแต่งภาพ"
"หึ เธอคิดว่าฉันยังโกหกเธออีกเหรอไง น้องสาวฉันต้องตายเพราะมัน ได้ยินมั๊ย แล้วมันก็ทรยศความรู้สึกของเธอ!!!"ยุนโฮตะโกนใส่หน้าซองอึน ซึ่งทำให้เธอได้เห็นแววตาของเขาชัดๆแล้วรู้ว่าเขา ไม่ได้โกหก
"ฮึก....เขาทรยศความรู้สึกของฉัน....ฮือ....ทั้งๆที่ฉันรักเขามาแต่เขากลับ....ฮือ"ซองอึนปล่อยโฮออกมาอย่างไม่อายใคร
"มานี่ฉันจะพาไปที่ๆหนึ่ง"ว่าแล้วยุนโฮก็จูงมือซองอึนเดินตามมา โดยที่เธอเป็นฝ่ายเงียบตลอดทาง เมื่อมาถึงที่หมายพบว่ามันเป็นหลุมฝังศพของน้องสาวของยุนโฮนั่นเอง ซองอึนเหลือบตามองยุนโฮ เธอเห็นว่ามีน้ำใสๆอยู่ที่ขอบตาของเขา เธออยากจะปลอบเขาใจจะขาด แต่กทำไม่ได้เพราะใจเธอก็บอบช้ำไม่แพ้กัน ตอนนี้เธอเชื่อยุนโฮแล้ว เชื่อหมดทุกอย่างแล้ว

4.คุณเห็นยุนโฮนั่งเหม่อๆอยู่คนเดียว จึงเดินเข้าไปหา แล้วเขาก็ระบายความรู้สึกที่อัดอั้นภายในใจออกไปให้คุณรู้จนหมด จนคุณรู้สึกสงสารและเริ่มเชื่อคำพูดของเขาขึ้นมา คุณจะปลอบใจเขายังไงดี? (เน้นบทพูด แต่ถ้าบรรยายด้วยก็จะดีมากนะคะ ^-^ 5 บรรทัด UP!!) ::
"นี่นายทำแบบนี้ไม่สมกับเป็นนายเลยนะ ชอง ยุนโฮ"ซองอึนนั่งลงข้างๆ
"เกี่ยวอะไรกับเธอ"
"เอ๊า คนเค้าอุตส่าห์จะนั่งเป็นเพื่อน ยังจะมาปากเสียอีก"
"เกลียดฉันไม่ใช่เหรอไง"
"ไม่รู้ดิ ถ้านายมีอะไรไม่สบายใจล่ะก็ ปรึกษาฉันได้นะ"
"หึ"
"ถึงฉันจะไม่ชอบขี้นายซักเท่าไหร่ แต่ฉันไม่ชอบให้คนรอบข้างเป็นแบบนี้นะ"
"ทำไม น้องสาวฉันต้องมาเพราะมันด้วยล่ะ เพราะมันคนเดียว ทั้งๆที่น้องสาวฉันคนดี แต่ต้องมาถูกมันหลอก จนต้องมีจุดจบแบบนี้ เธอตอบฉันได้มั๊ยห๊ะ ว่าทำไมน่ะ!!!"ยุนโฮตะคอกเสียงดัง
"เอ่อ..."
"น้องสาวฉันต้องมาสังเวยชีวิตเพราะมัน เพราะความสนุกของมัน ทั้งๆที่ชีวิตฉันก็มีแต่น้องสาวเท่านั้น น้องสาวที่ฉันรักที่สุด ต้องมาตายเพราะมัน ทำไม ทำไม ทำไม มันถึงไม่เป็นฝ่ายตายไปเองล่ะ"ยุนโฮระบายทุกสิ่งออกมา แล้วหันเข้าไปต่อยกำแพง ซองอึนที่เห็นท่าไม่ดีเพราะมือของยุนโฮเริ่มมีเลือดไหลออกมาแล้ว
"หยุดเดี๋ยวนะ หยุด หยุด ชอง ยุนโฮฉันบอกให้หยุดไง"ซองอึนพยายายมจับแขนยุนโฮไว้ เมื่อยุนโฮสงบลงแล้วส เธอจึงจับศรีษะของเขามาพิงไหล่ของเธอ ซึ่งเธอรู้สึกได้ถึงแรงสะอื้นจากตัวของยุนโฮ
"ไม่เป็นไรแล้วนะ ยุนโฮ ต่อไปนี้ ฉันจะอยู่เป็นเพื่อนนาย เป็นที่ปรึกษาให้นาย ฉันจะอยู่ข้างๆนายเอง"เธอลูบหัวเขาเบาๆ
"....."เงียบ
"แต่ว่าฉันทำแผลให้นายก่อนดีกว่า"

5.คุณพยายามจะถอนหมั้นกับคู่หมั้นของคุณให้ได้ แต่พ่อและแม่ของคุณก็ไม่ยอม จนกระทั่งวันแต่งงานมาถึง คุณกำลังจะต้องสาบานว่าจะเป็นภรรยาของเขาอยู่แล้ว แต่แล้ว ยุนโฮก็เปิดประตูโบสถ์เข้ามาและบอกว่าเขาขอคัดค้าน! แล้วเขาก็เข้ามาบอกว่าเขารักคุณ และอยากจะพาคุณไปอยู่ด้วย แถมในตอนนั้นคุณก็รู้สึกตัวแล้วด้วยสิว่า คุณรักยุนโฮหมดหัวใจ... คุณจะเลือกทางเดินแบบไหน? (ขอเน้นทั้งบทพูดและบรรยายเลยนะคะ ข้อนี้อาจจะยาวไปนิด แต่สำคัญมากๆเลยทีเดียว เอาตั้งแต่กำลังจะสาบานเลยนะ 5 บรรทัด UP!!) ::
"คุณจะรับผู้หญิงคนนี้เป็นภรรยาหรือไม่"
"รับครับ"
"คุณจะรับผู้ชายคนนี้เป็นสามีเหรอไม่"
"รับค่ะ"ซองอึนพูดทั้งๆที่ในใจเจ็บแปลบ
"ถ้าไม่มีใครคัดค้าน เราจะขอให้เจ้าบ่าวจูบเจ้าสาวแล้วเป็นอันจบพิธี"งานกำลังดำเนินไปด้วยดี แต่แล้วเสียงหนึ่งก็ดังขึ้น
"ฉันขอคัดค้าน"ยุนโฮเดินเข้ามาด้วยท่าทางนิ่งๆ
"ยุนโฮ"ซองอึนมองเขาด้วยสายตาอึ้งๆ แล้วพึมพำออกมา
"ผู้หญิงคนนี้เป็นของฉัน ฉันจะไม่ปล่อยเธอให้กับใครเด็ดขาด ซองอึนไปอยู่กับฉันนะ"ทั้งานตกอยู่ในความเงียบ
"ซองอึนนี่มันอะไรกันลูก"แม่เธอถามอย่างงงๆ
"คือ...เอ่อ"
"ซองอึน เธอคือแสงสว่างของฉัน ที่ฉุดฉันออกมาตากความมืดมิด ตั้งแต่ที่น้องสาวฉันจากไปฉัน ฉันก็ไม่เหลือใคร จนกระทั่งมีเธอเข้ามา ฉันก็รู้ว่าฉันไม่ได้อยู่คนเดียวอีกแล้ว ฉันยังมีเธออยู่เคียงข้างฉันตลอดเวลา ลี ซองอึน ฉันรักเธอ ได้โปรดไปอยู่กับฉันเถอะนะ"ว่าแล้วยุนโฮก็คุกเข่าลง ซองอึนทนไม่ได้รีบวิ่งไปกอดเขาทันที
"ฮือ...ยุนโฮฉันก็รักนายนะ"เธอกอดเขาแน่น เขาก็กอดเธอกลับเช่นกัน
"ซองอึน ลูก..."แม่เธอเดินออกมา
"แม่คะ ทุกท่านในงานคะ ในฐานะที่ฉันเป็นเจ้าสาว ฉันขอยกเลิกพิธีแต่งงานวันนี้ค่ะ เพราะฉันรักผู้ชายคนนี้ค่ะ รักชอง ยุนโฮคนนี้ แม่คะ หนูไปอยู่กับเขาได้มั๊ยคะ"
"ซองอึนลูกก็รู้ว่าแม่รักลูกมาก แม่มีความสุขทุกครั้งที่เห็นลูกมีความสุข ถ้ามันเป็นเส้นทางที่ลูกมีความสุขล่ะก็ แล้วแต่ลูกเธอจ๊ะ"
"ขอบคุณนะคะแม่"เธอเดินไปกอดแม่ของเธอ
"ไปกันเถอะ"และแล้วยุนโฮก็จูงมือเธอออกไป

6.อยากให้ตอนจบเป็นยังไง (ยาวๆ เน้นยาวๆ มีบทพูดด้วยยิ่งดีนะคะ > <) ::ทั้งสองคนกำลังเดินเล่นริมทะเลสาบ ในขณะที่พระอาทิตย์กำลังจะตกดิน ซองอึนที่ตอนนี้ใส่ชุดธรรมดา เพราะว่าเจ้าตัวยืนยันว่าไม่ว่ายังไงก็จะไม่ใส่ชุดเจ้าสาวเดินเด็ดขาด
"นี่ซองอึน ฉันไม่ได้รักเธอ"ยุนโฮพูดขึ้น
"อะไรนะ....แล้วเมื่อกี้"ขอบตาเธอเริ่มร้อนผ่าวขึ้นมา
"ฉันก็แค่อยากฉีกหน้ามันกลางงานก็เท่านั้น ผู้หญิงที่ฉันรักน่ะ เป็นคนธรรมดา ธรรมดา เข้ากับคนอื่นได้ง่าย บางครั้งก็ชอบทำอวดเก่ง แถมยังขี้แยด้วย ที่สำคัญ ขี้อ้อนสุดๆเลยล่ะ"ซองอึนพยายามกลั้นน้ำตาไม่ให้ไหลออกมา แต่คิดไปคิดมา เอ๊ะ....
"ทำไมนิสัยคล้ายๆฉันเลยล่ะ"
"ก็คือเธอน่ะสิ ยัยโง่"ยุนโฮดึงเธอเข้ามากอด
"แล้วทำไมเมื่อกี้?"
"ฉันแกล้งเธอเล่นๆ เธอนี่มันโง่ไม่เปลี่ยนเลยจริงๆ"
"นายว่าฉันเหรอ"
"ก็ตอนนี้มีใครอื่นนอกจากเราไหมล่ะ....ว่าแต่ฉันยังไม่ได้ยินเธอบอกรักฉันเลยนะ"
"ตอนในงานก็บอกไปแล้วนี่"
"นั่นมันในงาน"
"อะไรของนายเนี่ย"
"จะบอกไม่บอก"
"ฉันรักนาย"ซองอึนพูดเสียงเบาๆ
"ไม่ได้ยิน"
"ฉันรักนาย"
"อะไรนะ"
"ฉันรักนาย!!! ชอง ยุนโฮ ฉันรักนาย"ซองอึนตะโกนเสียงดัง
"ได้ยินแล้วล่ะ นี่ซองอึน"
"อื้ม"
"ฉันรักเธอมากที่สุด ฉันจะไม่ทำให้เธอเสียใจเด็ดขาด ฉันสัญญาว่าจะดูแลเธอให้ดี ปกป้องเธอด้วยชีวติของฉัน ลี ซองอึน แต่งงานกับ ชอง ยุนโฮเถอะนะ"พอยุนโฮพูดจบ เธอก็มองเขาด้วยสายตาอึ้งๆ
"ว่าไงล่ะ"
"ก็ได้มั้ง..."
"อย่ามีมั้งจะได้มั๊ย"
"อื้ม ตกลง เตรียมค่าสินสอดดีๆล่ะ"
"เท่าไหร่ฉันก็จ่ายทั้งนั้นแหละ"
"นี่ ถ้าเราแต่งงานกันแล้ว เอาแม่ฉันมาอยู่ด้วยได้มั๊ยเพราะยังไงแม่ก็ไม่เหลือใครเลย นะนะนะ"แล้วซองอึนก็ปฏิบัติการอ้อนทันที
"ได้สิ แม่ยายทั้งที"
"เย้ นายน่ารักที่สุดเลย"
"นี่ซองอึน เดี๋ยวเธอไปเปลี่ยนชื่อเป็น มิยอง ที่แปลว่าแสงสว่างซะนะ"
"ชายน์มันก็แปลว่าส่องแสงอยู่แล้ว ก็เรียกไปสิ"
"ไม่เอาชื่อนั้นคนเรียกเยอะฉันอยากให้มันเป็นของฉันคนเดียว"
"นายมันเอาแต่ใจ"
"ไม่ว่ายังไง วันจดทะเบียนสมรสก็ไปเปลี่ยนด้วยแล้วกัน เอ...ว่าแต่จะมีลูกซักทีคนดีนะ"
"นี่นายคิดไป ถึงนู่นเลยหรือไง สู่ขอจากแม่ฉันนายก็ยังไม่ได้ทำไม่ใช่เหรอไงห๊ะ"ซองอึนบ่น แต่ยุนโฮก็ไม่ได้ฟัง
"ถ้าลูกฉันออกมาเตี้ยเหมือนเธอคงแย่"
"หนอย ฉันก็ไม่อยากให้ลูกกันออกมาสูงเหมือนนายย่ะ"ว่าแล้วซองอึนก็บ่นยุนโฮต่อ
"ให้ตายเธอ ฉันมารักผู้ชายที่ เอาแต่ใจ ใจร้อน ทำอะไรไม่คิดหน้าคิดหลัง ไปได้....อุบส์"ยังไม่ทันที่ซองอึนจะพูดจบ ยุนโฮก็ก้มลงจูบปิดปากเธอซะแล้ว ทั้งสองคนจูบกันท่ามกลางพระอาทิตย์ที่ลับขอบฟ้าไป

thip~yunตอนที่ 13 : ใบสมัครนางเอกยุนโฮของ Mrs.Kim &#9829; Mrs.Lee / โดย @ยุนยุน@YT / อัพเดท 30 ก.ย. 51
ผู้เข้าชม : 8 โพส : 0 คะแนน : 0 / 0 โวต