ใบสมัครนางเอกแจจุง -สปอยล์เรื่องเล็กน้อย- ‘ถึงแม้ว่าเราสองคนจะไม่ใช่พี่น้องแท้ๆ แต่ฉันก็รักพี่มากๆ นะคะ แต่... ฉันไม่เข้าใจว่าทำไมพี่ต้องทำเรื่องต่ำๆ แบบนั้นกับฉันด้วย! ฉันมีแฟนแล้วและเราก็กำลังจะแต่งงานกัน เป็นเพราะพี่คนเดียว ที่ทำลายความรักของฉันและทำให้ฉันเหมือนตกนรกทั้งเป็น!! ความรู้สึกดีๆ ที่ฉันเคยมีให้พี่นั้นมันไม่มีอีกแล้ว ต่อไปนี้... พี่จะเป็นคนที่ฉัน ‘เกลียด’ มากที่สุด!!!’ ประวัติส่วนตัว 1.ชื่อเกาลี (ขอมีความหมาย ถ้าไม่มีความหมายก็ไม่เป็นไรแต่เอาให้มันเพราะๆ ละกัน -..-) สำหรับนางเอกแจจุงบังคับให้ใช้นามสกุล ‘คิม’ นะคะ*::คิม มีโซ(แปลว่า รอยยิ้มค่ะ^^) 2.ชื่อเล่น / ฉายาที่พระเอกเรียก ::มีซ/ตัวเล็ก(ฟังแล้วน่ารักอ่ะ อ๊าย>.<) 3.อายุ (ห้ามต่ำกว่า 20) ขออายุ ’น้อยกว่า’ แจจุงนะคะ*::22 4.วันเกิด ::14 กันยายน ****(วันไหว้พระจันทร์ 555+) 5.น้ำหนัก / ส่วนสูง ::48/168 6.บุคลิก / ลักษณะหน้าตา ::เป็นคนไฮเปอร์นะ อยู่นิ่งไม่ค่อยได้ เริงร่าบ้าทั้งวัน เป็นคนมีรอยยิ้มบนใบหน้าเสมอๆ รูปร่างหน้าตาก็...ตัวเล็กๆน่ารักๆ ตาโต ปากนิดจมูกหน่อย เป็นคนไม่สวยแต่น่ารัก*0* 7.นิสัย (5 บรรทัด UP!!) ::เป็นคนร่าเริง ยิ้มแย้มแจ่มใสตลอดเวลา ยิ้มง่าย หัวเราะเก่ง อัธยาศัยดี เป็นคนจริงใจและทุ่มเทมาก เป็นคนประเภทรักใครรักจริง เกลียดใครเกลียดจริง เจ็บแล้วจำ เป็นคนอ่อนไหวแต่ไม่อ่อนแอ ค่อนข้างต๊องๆ รั่งๆ แต่เห็นแบบนี้ มีโซก็มีความเป็นกุลสตรีเหมือนกันนะ อย่างน้อยเธอก็รู้กาลเทศะว่าเวลาไหนควรทำอะไร และนี่ก็เป็นเสน่ห์ของเธอเลยล่ะ แต่บางทีก็ซื่อจนบื้อไปเลย ไม่ค่อยรับรู้อะไรเหมือนชาวบ้านเขา เป็นคนรักเดียวใจเดียว เธอจะแรงในเรื่องแบบนี้มาก เพราะมีโซเป็นคนที่ประมาณว่า...ความรู้สึกต้องมาก่อน ใส่ใจในความรู้สึกของคนอื่น แต่ถ้าหากอะไรที่ต้องทำให้ตัวเองเป็นทุกข์เธอก็จะเลี่ยง เป็นคนมีความอดทนสูง ไม่เชิงใจเย็น แต่เก็บความรู้สึกเก่งมากกว่า แต่ถ้าไม่ไหวแล้วจริงๆก็จะได้เห็นมีโซในอีกด้านนึงไปเลย 8.ชอบ / ไม่ชอบ ::ขนมหวานทุกชนิด,,ดนตรี,,ผีเสื้อ,,เสียงหัวเราะ/ของขมๆ,,เสียงดังๆ,,แมว;,คนหักหลัง,,คนหลอกลวง 9.ความสามารถพิเศษ / งานอดิเรก ::ร้องเพลง,,แฮกเกอร์ระดับเซียน=_=/ฟังเพลง,,เล่นคอมฯ 10.อื่นๆ ::อ่า...เวลาคุยกับแจจุงมีโซจะแทนตัวเองว่าตัวเล็กและเรียกแจจุงว่าพี่ชายนะคะ คือจะไม่เรียกชื่ออ่ะค่ะ^^; ส่วนแฟนของมีโซ ชื่อปาร์ค โซวอน(แปลว่าความปารถนา) ละกันค่ะ>_< รูปโซวอนน้า (แจจินละกัน ชื่อจ.จานเหมือนกัน 55>O<)
 11.อิมเมจคุณ (บอกชื่ออิมเมจด้วย) ขอ 3 รูปที่คิดว่าดูดีที่สุด ::เรนนี่ หยาง 12.อิมเมจคู่คุณ ขอ 3 รูปเหมือนกันนะ :: คำถามทั่วไป 1.ถ้าติดแล้วต้องเม้นฟิคด้วยนะ ::ของมันแน่อยู่แล้วค่า^^ 2.ถ้าช่วงไหนไม่ว่างมาเม้นฟิคไม่ได้ หรือ ติดธุระ ช่วยแจ้งล่วงหน้าก่อนนะคะ ::ค่ะ 3.เวลาแพรกับรี่ไม่มาอัพจิกทวงบ้างก็ดีนะคะ ชอบ 55+ เร่งการอัพน้า เราสองคนโรคจิต -..- ::ไม่ว่าจะอัพหรือไม่อัพก็จะจิกกัดไปเรื่อยๆแหละค่ะ^^ 4.พล็อตค่อนข้างแรง แต่ฉากอย่างนั้น... เราสองคนจะพยายามำให้มันดูซอฟๆ หน่อย แต่ก็อาจจะมีบ้างที่มันแรงๆ อ่ะ ขอบอกไว้ ณ ที่นี้เลยนะคะ ::ฮ่าๆ ได้เลยค่ะ ยิ่งแรงยิ่งชอบอ่ะ>.,<(หื่นไปไหน~) 5.เมื่อตกลงใจจะออฯ เป็นนางเอกฟิคนี้แล้วแสดงว่าคุณยินดีให้เรานำตัวละครคุณไปต้มยำทำแกง ฯลฯ ได้ใช่มั้ยคะ ::เชิญค่า~ 6.มีอะไรอยากจะบอกกับคนแต่งมั้ย? (ขอคะแนนพิศวาสก็ได้นะ -w-) ::อ่า...งั้นขอคะแนนเลยละกันนะคะ รับไว้พิจารณาโด้ย...(_ _) 7.ถ้าติดแล้วหายเราสองคนขอถอดออกจากบทเลยนะคะอย่าหาว่าใจร้าย -_- แต่ถ้ามีเหตุผลที่ดีพออาจจะยกเว้นให้ได้ ^^ ::ไม่หายแน่นอนค่า~(ยอกเว้นจะมีธุระจริงๆ) คำถามชิงบทนางเอกแจจุง
[คำตอบถ้ามีบทพูดทุกข้อจะดีมากเลยนะคะ >_<]
1.คุณกับแจจุงเป็นพี่น้องต่างสายเลือดกัน (ประมาณว่าพ่อแจจุงกับคิบอมมาแต่งงานกับแม่ของคุณ แบบมีลูกติดกันทั้งคู่อ่ะค่ะ) คุณรักแจจุงเหมือนพี่ชายแต่แจจุงไม่คิดแบบนั้น… เขารักคุณมากกว่าน้องสาวและหวงคุณมากๆ ด้วยแต่คุณไม่รู้เพราะคิดว่าที่เขาหวงคุณก็แค่ตามประสาพี่หวงน้องเท่านั้น แล้ววันหนึ่งแจจุงก็มาสารภาพว่าชอบคุณ ทั้งๆ ที่แจจุงเองก็รู้อยู่แล้วว่าคุณมีแฟนแล้วและกำลังจะแต่งงานกันหลังเรียนจบ คุณจะปฏิเสธแจจุงอย่างไร? (บรรยายตั้งแต่ฉากที่แจจุงมาสารภาพรักแล้วก็สถานที่ด้วยนะคะ ขอบทพูด 5 บรรทัด UP!!~ นะคะ ^^ เน้นยาวๆ หน่อยนะ) :: ขณะที่มีโซกำลังจะเข้านอนโดยมีแจจุงไปส่งตามปกติเหมือนทุกวัน “งั้นตัวเล็กนอนแล้วน้า ราตรีสวัสดิ์ค่ะ^^” มีโซบอกราตรีสวัสดิ์พี่ชายของเธอก่อนจะยิ้มส่งท้ายและปิดประตูลง แต่ยังไม่ทันที่ประตูจะได้ปิดสนิทดี แจจุงก็ยกมือกั้นประตูไว้ก่อนเสียแล้ว “หือ?พี่ชายมีอะไรรึเปล่าคะ^^?” มีโซยิ้มถามงงๆ ก็พี่เธอเคยทำแบบนี้ซะที่ไหนเล่า ไอ้การยกมือกั้นประตูไว้แล้วยืนหน้าเครียดไม่ยิ้มให้เธออย่างเดิมน่ะ มันทำให้มีโซรู้สึกไม่ดีอย่างประหลาดแต่เธอก็พยายามไม่สนใจมัน “ตัวเล็ก...” “ว่าไงคะ^^” “พี่...รักตัวเล็กนะ” “อ๋อ ค่า ตัวเล็กก็รักพี่ชายเหมือนกัน^O^” มีโซยิ้มตอบกลับไปโดยไม่คิดอะไร ก็เธอรักแจจุงจริงๆนี่ จะหาพี่ชายที่ดีขนาดนี้ได้ที่ไหนอีก ไม่รักก็บ้าแล้ว>_< “ไม่ใช่” “หือO_O?” มีโซมองพี่ชายของเธออย่างไม่เข้าใจ วันนี้พี่ชายของเธอมาแปลกจริงๆนะ “พี่รักตัวเล็ก รักแบบที่ผู้ชายคนหนึ่งจะรักผู้หญิงคนหนึ่งได้!” “ฮะ? นี่พี่ชายไม่มีอะไรจะล้อตัวเล็กเล่นแล้วใช่มั้ยเนี่ย^^;” มีโซยิ้มอึ้งๆให้พี่ชายของเธอ มุกนี้ทำเอาเธออึ้งไปนานพอสมควรเหมือนกันนะเนี่ย=_= แต่ยังไม่ทันที่มีโซจะได้พูดอะไรต่อ ตัวเธอก็ถูกแจจุงคว้าไปกอดซะแล้ว และนั่นก็ยิ่งทำให้เธอตกใจกว่าเดิมเป็นเท่าตัวO_O! “พี่ชาย...?” “พี่รักตัวเล็กจริงๆนะ รักมากๆ” ยิ่งพูดคำว่ารักมากเท่าไหร่แจจุงก็ยิ่งกอดเธอแน่นเท่านั้น มีโซอึ้งไปนานจนเมื่อเธอรู้สึกว่าถูกกอดแน่นเกินไปเธอก็พยายามขืนตัวออกมาและมองหน้าพี่ชายที่เธฮรักและเคารพเสมอมาอย่างไม่เชื่อสายตา “พี่ชาย...พูดจริงเหรอคะO_O” “จริงที่สุด” “พี่ชายรู้ตัวรึเปล่าว่าพูดอะไรออกมา!ตัวเล็กเป็นน้องพี่ชายนะ!!” “แต่พี่ไม่เคยมองเธอเป็นน้องเลย...” “พี่ชายO_O…” “เธอก็รักพี่ใช่มั้ย เธอบอกว่าเธอก็รักพี่นี่!” แจจุงคว้าไหล่ทั้งสองของเธอและเขย่าอย่างแรง ตัวมีโซเอนไปมาตามแรงเขย่านั้น แต่ดวงตาทั้งสองยังคงเบิกกว้างด้วยความตระหนก “ขะ...ขอโทษนะคะ มีซจะคิดว่านี่เป็นเพียงฝันร้ายสำหรับคืนนี้...” มีโซแกะมือของแจจุงออกจากไหล่ของเธอช้าๆและใช้คำพูดที่แสนเย็นชากับพี่ชายที่เธอรักเหมือนพี่แท้ๆของเธอ ทางด้านแจจุงนั้น เมื่อได้ยินสรรพนามที่เปลี่ยนไปออกมาจากปากของคนที่เขารัก ก็เหมือนแขนขาไร้เรี่ยวแรงไปหมด “ตัวเล็ก...” “มีซหวังว่าพรุ่งนี้มีซจะได้เจอกับพี่ชายที่แสนดีของตัวเล็กเหมือนเดิมนะคะ ราตรีสวัสดิ์ค่ะ...” 2.ถึงแม้ว่าแจจุงจะถูกคุณปฏิเสธไปแล้วแต่เขาก็ยังไม่ละความพยายามที่จะเหนี่ยวรั้งคุณไว้ และได้คิดหาแผนการที่จะครอบครองคุณไว้ให้ได้นานที่สุด และแล้ว... เขาก็ตัดสินใจทำสิ่งที่ร้ายกาจมากที่สุดนั่นก็คือหลอกมอมเหล้าคุณจากนั้นก็... (จิ้นต่อเอาเอง -,.- ไม่อยากบรรยายอะไรมาก) เมื่อคุณตื่นมาคุณก็พบว่าคุณได้ตกเป็นของแจจุงแล้ว คุณจะรู้สึกยังไงและจะทำยังไงเมื่อคนที่คุณรักและไว้ใจกลับทำร้ายคุณแบบนี้? (มีบทพูดด้วยก็ดีนะคะ) :: “อืม...” มีโซที่นอนอยู่บนเตียงค่อยๆรู้สึกตัวขึ้นช้าๆ เธอรู้สึกว่าหัวของเธอหนักไปหมด และเธอก็นึกเรื่องเมื่อวานไม่ออกเลยด้วยซ้ำ “ไง ตื่นแล้วเหรอ^^” หืม...เสียงนี้คุ้นๆนะ มีโซคิดและพยายามจะลืมตาขึ้นมา แต่ทำไมหนังตามันหนักงี้เนี่ย จะลืมตายังลืมไม่ขึ้นเลย แล้วอาการปวดหัวจี๊ดๆนี่มันอะไรกันT^T “ปวดหัว...” มีโซได้แต่พึมพำกับตัวเอง และยกมือขึ้นมาก่ายหน้าผากแทน ตอนนี้เธอรู้สึกมึนตึ้บไปหมด มันเกิดอะไรขึ้นกับฉันเนี่ย!! “ลืมตาไม่ขึ้นก็อย่าฝืนน่า นอนลงดีๆเถอะเดี๋ยวไปเอาน้ำมาให้” คราวนี้เธอได้ยินชัดมาก เสียงของแจจุง! “พี่ชายเหรอคะ...” “หึหึ ฉันไม่ใช่พี่ชายของเธออีกแล้วล่ะ” น้ำเสียงเยาะเย้ยที่ตอบกลับมานั้นแฝงด้วยความข่มขื่น และคำตอบนั้นก็ทำให้มีโซรู้สึกใจหายแปลกๆ ...พี่ชายหมายความว่าไงกัน ไม่ใช่พี่ชายของฉันแล้วงั้นเหรอ... “หมายความว่าไงคะ?” เธอสามารถฝืนตัวเองให้ลืมตาขึ้นมาได้ แต่อาการปวดหัวจี๊ดๆนั้นมันทำให้เธอไม่สามารถพยุงตัวเองให้ลุกขึ้นมาได้จริงๆ ภาพที่ปรากฎตรงหน้าเธอคือแจจุงที่อยู่ในสภาพมีหยดน้ำเกาะพราวเต็มตัวเหมือนเพิ่งอาบน้ำเสร็จและมีเพียงผ้าขนหนูผืนเดียวพันปิดช่วงล่างเท่านั้น(อ๊ายย กำเดาจะไหล>O<) “ทะ...ทำไมพี่ชายแต่งตัวแบบนี้คะO_O” แจจุงยิ้มเย็นๆให้เธอและสาวเท้าเข้ามาใกล้เรื่อยๆก่อนจะก้มลงมากระซิบข้างหูด้วยน้ำเสียงที่แสนเย็นชา... “เธอก็ไม่ต่างจากฉันนักหรอก” มีโซเบิกตากว้างกว่าเดิมและก้มลงมองตัวเองใต้ผ้าห่มช้าๆ ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมามองแจจุงด้วยแววตาที่แปลกไปจากเดิม “ฉะ...ฉัน...” “เธอเป็นของพี่แล้วมีโซ แล้วก็อย่าหวังอีกว่าจะได้กลับไปหาไอ้หน้าโง่นั่น!!” “ทำไมพี่ต้องทำแบบนี้กับฉันด้วย!!” มีโซตวาดใส่แจจุงด้วยความโมโหถึงขีดสุด เธอไม่คิดเลยว่าคนที่เธอรักและไว้ใจจะกล้าทำกับเธอขนาดนี้ ไม่นึกเลย... “ทำไมงั้นเหรอ...แล้วเมื่อคืนใครกันนะที่ร้องเรียกชื่อฉัน...ทั้งคืน^^” “ไม่จริง!!” “ปฏิเสธไปก็เปล่าประโยชน์น่าสาวน้อย ยังไงซะเธอก็เป็นของฉันอยู่ดี” “หยุดนะ!!คนอย่างนาย...คนอย่างนายไม่สมควรเกิดเป็นคนด้วยซ้ำ!!ออกไป! ไปให้พ้นหน้าฉันนะ ไอ้คนเลว!!!” มีโซไล่แจจุงออกไปแล้วปล่อยน้ำตาให้ไหลออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ เธอบอกไม่ถูกว่าตอนนี้เธอรู้สึกยังไง มันมีทั้งความตกใจ เสียใจ โกรธ ผสมปนเปกันไปหมด และความรู้สึกทั้งหลายเหล่านี้ก็ได้ถูกกลั่นออกมาเป็นน้ำตาที่ไหลอาบแก้มของเธอตอนนี้นั่นเอง... 3.คุณโกรธแจจุงมากและพยายามตีตัวออกห่าง แต่แล้วคุณก็ต้องช็อกเมื่อเขาเอาคลิปตอนที่คุณกับเขามีอะไรกันมาเปิดให้ดู แล้วบอกว่าถ้าคุณไม่ทำตามที่เขาต้องการเขาจะเอาคลิปนี้ไปให้แฟนของคุณดู คุณจะทำอย่างไร? (บรรยายแล้วก็บทพูดด้วยนะคะ ^^) ::”เดี๋ยวก่อน” แจจุงเรียกมีโซไว้ขณะที่เธอกำลังเดินขึ้นห้องและเขากำลังเดินลงมา ตั้งแต่วันนั้นแจจุงก็สัมผัสได้ว่ามีโซพยายามหลบหน้าเขาอยู่ เธอแทบจะไม่ออกจากห้องเลยด้วยซ้ำ “...” มีโซหยุดเดินตามคำพูดเขา แต่เธอไม่แม้แต่จะหันมามองหน้าเขาเลยด้วยซ้ำ “ทำไมเธอต้องหลบหน้าฉัน” สรรพนามที่ฟังดูห่างเหินนั้นทำให้มีโซรู้สึกเจ็บแปลบๆที่หัวใจ แต่เธอก็ไม่ได้แสดงออกทางสีหน้า “ก็ไม่จำเป็นต้องเจอนี่คะ^^*” มีโซยิ้มขื่นๆให้แจจุงก่อนที่เธอจะเดินผ่านเขาไป แต่ก็ได้เพียงก้าวเดียวเท่านั้น... “ปล่อยฉัน!” มีโซพยายามสะบัดแขนให้หลุดจากการจับกุมของแจจุง แต่แรงผู้หญิงหรือจะสู้แรงผู้ชายได้ สุดท้ายเธอก็ถูกเขาฉุดกระชากลากถูมาจนถึงห้องของแจจุงอยู่ดี “พาฉันมาที่นี่ทำไม!” มีโซถามอย่างไม่ไว้ใจแล้วพยายามถอยห่างจากเขา แต่มันติดอยู่ที่ว่าแขนเธอถูกแจจุงจับไว้อยู่เนี่ยสิ จะสะบัดยังไงก็ไม่หลุด “เราจะพูดกันดีๆเหมือนเดิมไม่ได้เลยเหรอ” แจจุงถามอย่างเหนื่อยใจ แต่มีโซกลับแค่นยิ้มขื่นๆออกมาแล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่แสนเย็นชา “เหมือนเดิมงั้นเหรอ...พี่ยังกล้าพูดว่าเหมือนเดิมอีกเหรอคะ? ในเมื่อพี่ทำเรื่องต่ำๆ แบบนั้นกับฉัน!ทั้งๆที่พี่ก็รู้ว่าฉันมีแฟนแล้วและเราก็กำลังจะแต่งงานกัน เป็นเพราะพี่คนเดียว ที่ทำลายความรักของฉันและทำให้ฉันเหมือนตกนรกทั้งเป็น!!ความรู้สึกดีๆ ที่ฉันเคยมีให้พี่นั้นมันไม่มีอีกแล้ว ต่อไปนี้...พี่จะเป็นคนที่ฉัน ‘เกลียด’ มากที่สุด!!!” “หึ ก็ได้ ถ้าเธอต้องการแบบนั้น...” แจจุงพึมพำเบาๆก่อนจะหยิบมือถือรุ่นใหม่เอี่ยมของเขาขึ้นมาและเปิดอะไรบางอย่างให้เธอดู... “อะ...เอามานี่นะ!!” มีโซร้องอย่างตกใจและพยายามจะแย่งมือถือเครื่องนั้นมาให้ได้ แต่มือทั้งของเธอกลับถูกแจจุงรวบไว้ได้แทน ก่อนที่เขาจะก้มลงมากระซิบข้างหูเธอเบาๆด้วยน้ำเสียงเจ้าเล่ห์ที่ทำเอาเธอขนลุกไปทั้งตัว “หากเธอขัดขืนฉันอีก คลิปนี้อาจจะไปปรากฏอยู่ในมือถือของแฟนเธอโดยไม่รู้ตัวก็ได้นะ...” หลังจากวันนั้นมีโซก็พยายามขอร้องโซวอนให้แลกมือถือกันโดยอ้างว่าตอนนี้มือถือเธอมีคนโรคจิตมาก่อกวน จึงอยากให้สลับกันใช้สักพักซึ่งโซวอนก็ยอมแต่โดยดี แต่แล้วไม่นานมีโซก็ถูกแจจุงจับได้ขณะที่เธอกำลังคุยโทรศัพท์กับโซวอนอยู่!! “คิดว่าทำแบบนี้แล้วเธอจะรอดงั้นเหรอ คิมมีโซ” “เปล่านะ!ฉันแค่...” “ไม่เป็นไร ฉันไม่ได้บอกว่าจะส่งคลิปนี้ไปที่เบอร์แฟนเธอคนเดียวนี่ เบอร์เธอฉันก็มี...ไม่ใช่เหรอ^^+” เธอจึงไม่สามารถทำอะไรได้นอกจากอยู่ภายใต้คำสั่งของแจจุงเท่านั้น แม้เธอจะพยายามขโมยมือถือเขาสักเท่าไหร่ สุดท้ายมันก็จบลงที่บทลงโทษที่แสนสาหัสทุกครั้งไป...(ลงโทษอะไรนั้นมันก็มีให้จิ้นอยู่แค่เรื่องเดียวแหละ โฮ่ๆ=.,=) 4.คุณโดนแจจุงกดขี่ข่มเหงเอาบ่อยครั้งแต่คุณก็พยายามอดทนมาตลอด จนวันหนึ่งคุณรู้สึกแย่ที่ต้องคอยทำตามที่เขาสั่งทุกอย่าง คุณจะทำอย่างไรเมื่อตัวคุณเองทนต่อไปไม่ไหวอีกแล้ว? ::ก็คงบอกเขาไปตามตรงล่ะค่ะ แบบระเบิดออกมาเลย ประมาณว่า... “พอสักทีได้มั้ยคะ!!ฉันเองก็ไม่ไหวแล้วเหมือนกันนะ พี่ทำเหมือนฉันไม่ใช่คนเลย พี่เห็นว่าฉันเป็นคนไม่มีหัวใจรึไงกัน ฉันอดทนมาตลอด ยอมพี่ทุกอย่าง แล้วพี่เคยเห็นใจฉันบ้างมั้ย นี่คือการแสดงออกว่า’รัก’ ของพี่งั้นหรือคะ!?! ถ้าพี่รักฉันจริงพี่คงไม่ทำกับฉันแบบนี้หรอก พี่มันก็แค่คนเห็นแก่ตัวคนหนึ่งเท่านั้นแหละ!!!!” 5.ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นแต่หลังจากวันที่เขาได้ฟังสิ่งที่คุณเก็บไว้ในใจมาตลอดกับเรื่องแย่ๆ ที่เขาทำแจจุงก็มาทำดีกับคุณแล้วสัญญากับคุณว่าจะลบคลิปนี้ทิ้งไปและจะเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับโดยมีข้อแม้ว่าขอให้คุณรับปากว่าจะไม่เกลียดเขาและให้อภัยกับทุกสิ่งที่เขาทำกับคุณ (ดูแจจุงเห็นแก่ตัวยังไงไม่รู้นะ =_=) ซึ่งคุณก็ตกลงและเริ่มรู้สึกดีกับเขามากขึ้นกว่าเดิม แต่ทว่า...แฟนของคุณได้เห็นคลิปนั้นเข้า! แล้วรับไม่ได้กับสิ่งที่เกิดขึ้นจนขอเลิกกับคุณ คุณเสียใจมากแล้วคิดว่าเป็นความผิดของแจจุง แต่เขาปฏิเสธว่าเขาไม่ได้ทำ คุณจะเชื่อเขาหรือไม่และจะทำอย่างไรในเมื่อบทสรุปมันออกมาเป็นแบบนี้? :: คงจะไม่เชื่อเขาอีกต่อไปน่ะค่ะ แล้วก็ทำตัวห่างเหินกับแจจุงเลย มองเขาด้วยสายตาว่างเปล่าเหมือนมองอากาศ จากคนที่เคยร่าเริงตลอดเวลาก็กลับกลายมาเป็นคนที่เงียบและไม่สุงสิงกับใครไปเลย ใช้ชีวิตอยู่อย่างหุ่นยนต์ ตื่นมาทำกิจวัตรแล้วก็นอน แม้แจจุงจะขู่อะไรเธอก็ไม่แคร์อีกเพราะตอนนี้ในหัวเธอคิดแต่ว่า”ไม่มีอะไรจะให้เสียแล้ว จะทำอะไรกับฉันก็เชิญเถอะ” 6.อยากให้ตอนจบเป็นยังไง (ยาวๆ เน้นยาวๆ มีบทพูดด้วยยิ่งดีนะคะ > <) :: แจจุงไม่สามารถทนเห็นคนที่เขารักเป็นแบบนี้ได้อีกต่อไป เขาจึงไปหาโซวอนและเล่าความจริงทุกอย่างให้ฟัง ซึ่งตอนนั้นมีโซก็นั่งอยู่ด้วย! “พี่พูดอะไรออกมาน่ะO_O!!” “ทั้งหมดนี้คือความจริงที่อยากให้นายได้รู้ไว้ ฉันเป็นคนข่มขืนมีโซ..” “พี่ชาย!!!” “ไอ้@!#$#$^&#@~!$E^#^T” โซวอนโมโหมาก และตรงเข้าชกแจจุงทันทีโดยที่แจจุงไม่ตอบโต้เลยแม้แต่น้อย “หยุดเดี๋ยวนี้นะ อย่าทำร้ายเขา!” มีโซกรี๊ดออกมาอย่างหวาดกลัวแต่โซวอนกลับไม่สนใจเลยสักนิด เขายังคงชกแจจุงไม่ยั้งจนตอนนี้แจจุงลุกไม่ขึ้นแล้ว! “หยุดนะ!ฉันบอกให้หยุดไง!!” มีโซวิ่งเข้าไปกั้นระหว่างแจจุงกับโซวอน น้ำตาเธอไหลออกมาโดยไม่รู้ตัวเมื่อเห็นสภาพของแจจุง “มีซ!!คุณจะเข้ามาขวางทำไม ถอยออกมาให้ผมจัดการไอ้ตื๊ดด(เซ็นเซอร์)นี่เหอะ!!” โซวอนพูดอย่างเกรียวกราดแล้วพยายามดึงตัวเธอออกไป แต่เธอกลับส่ายหน้าและกอดแจจุงไว้แน่น
”ตะ...ตัว...เล็ก...” เสียงแหบๆและขาดเป็นห้วงๆดังออกมาจากปากของแจจุง มีโซรู้สึกดีอย่างประหลาดเมื่อเธอได้ยินชื่อนี่อีกครั้ง ชื่อที่ไม่ได้ยินมาแสนนาน.... “พี่ชาย!!พี่ชายจับแขนตัวเล็กไว้นะ เดี๋ยวตัวเล็กจะพาไปโรงพยาบาลนะ ฮือ....” “ไม่...ต้อง...” “โซวอน!มาช่วยกันหน่อยเถอะนะ มีซขอร้องล่ะ” โซวอนถอนหายใจอย่างหัวเสียและเดินเข้ามาช่วยมีโซพยุงแจจุงไปขึ้นรถและขับไปโรงพยาบาลด้วยกัน “ไม่ต้องห่วงนะครับ คนไข้ไม่เป็นอะไรมากหรอกครับ^^” หมอบอกแล้วหายเข้าไปในห้องตรวจ มีโซถอนหายใจอย่างโล่งอก และหันไปเห็นโซวอนกำลังนั่งมองเธออยู่เหมือนกัน “ดูคุณเป็นห่วงมันจังเลยนะมีซ” “ก็นั่นพี่ชายมีซนี่” “ไม่ใช่ แค่แววตาที่คุณมองมันก็ไม่ใช่แบบที่น้องสาวมองพี่ชายแล้ว” มีโซหันไปมองโซวอนอย่างไม่เข้าใจ เขาต้องการจะสื่ออะไรกันแน่นะ “คุณหมายความว่าไง?” “มีซ คุณอย่าลืมสิว่าผมก็มีน้องสาวนะ ทำไมผมจะไม่รู้ว่าน้องสาวผมมองผมยังไง แววตาของคุณเมื่อก่อนตอนมองมันก็เป็นแบบนั้น แต่ตอนนี้...คุณกลับใช้แววตาเทิดทูนนั้นมองผมแทน” “ฮะฮะ โซวอน...คิดมากไปรึเปล่า^^” “เหอะๆ ไม่หรอก...ผมรู้ดี ตอนนี้คุณรักมันใช่มั้ยมีซ” “บะ...บ้าน่ะ!พี่ชายเป็นพี่ของฉันนะ!!” “แต่แววตาที่คุณมองมัน มันไม่ใช่เลยมีซ! ทำไมคุณไม่มองผมแบบเดิมล่ะ แววตาคุณแปลกไปมาก ผมรู้ดี....ผมแค่อยากขอโทษ เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมเถอะนะ” มีโซตกใจมาก แล้วเธอก็แปลกใจตัวเองมากด้วยว่าทำไมถึงไม่ดีใจเท่าที่คิด เธอกลับรู้สึกเฉยๆมากกว่า แต่เธอก็ตอบตกลงไป... “ขอบคุณนะมีซ ขอบคุณมาก ผมไม่เคยเลิกรักคุณเลยนะ ผมขอโทษจริงๆ” ทั้งสองกอดกันโดยไม่รู้เลยว่า แจจุงที่ออกมาจากห้องตรวจนั้น มองมาที่พวกเขาด้วยสายตาที่แสนเจ็บปวด หลังจากนั้นแจจุงก็ตีตัวออกห่างจากมีโซไปเรื่อยๆ และนั่นก็ทำให้เธอรู้สึกเหมือนชีวิตขาดอะไรบางอย่างไป ในขณะเดียวกัน ความรักระหว่างเธอกับโซวอนก็ไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว และหลังจากที่พยายามปฏิเสธความรู้สึกของตัวเองมานาน เธอก็ต้องยอมรับกับตัวเองซะทีว่าตัวเธอนั้นรักแจจุงมากแค่ไหน “มีซ เราเลิกกันมั้ย” ขณะที่กำลังเดทกันอยู่ อยู่ดีๆโซวอนก็ถามขึ้นมาดื้อๆ ทำเอามีโซแปลกใจไม่น้อย “ทำไม เบื่อมีซแล้วเหรอ^^” เธอถามกึ่งเล่นกึ่งจริง แต่โซวอนกลับพยักหน้าและหันมายิ้มฝืนๆให้ “ผมไม่อยากรั้งมีซไว้อีกแล้ว อยู่กับผมคุณก็ไม่มีความสุข คุณควรจะทำตามหัวใจตัวเองดีกว่านะ^^” มีโซมองแฟนของเธออึ้งๆ ไม่สิ ตอนนี้เธอไม่มีแฟนแล้ว... แต่แปลกที่เธอกลับไม่รู้สึกเสียใจเลย หลังจากที่โซวอนปล่อยมือเธอ มีโซก็รีบเรียกแท็กซี่กลับบ้านทันที แต่โชคร้ายที่เวลานั้นมันเย็นมากแล้ว แล้วอีตาแท็กซี่ดันพาเธอหลงอีก มันเลยทำให้เธอกลับบ้านช้ากว่าเดิมเป็นเท่าตัว!! และเมื่อมาถึงบ้าน เธอก็เจอแจจุงยืนกอดอกหน้าบูดบึ้งอยู่หน้าบ้าน “พี่ชาย=O=;;” “ไปไหนมาดึกๆดื่นๆ” แจจุงถามเธอด้วยความโกรธเคือง ยัยตัวเล็กนี่ทำให้เขาเป็นห่วงและเดือดเนื้อร้อนใจได้ทุกทีสิน่า... “ขอโทษค่ะ บังเอิญว่ารถมันติด แล้วนี่พี่ชายยังไม่นอนอีกเหรอคะO_o” “ก็มารอตัวเล็กนั่นแหละ แล้วไอ้เวรนั่นไม่มาส่งรึไง-__-^^” แจจุงถามถึงโซวอนด้วยน้ำเสียงประชดประชัน ซึ่งทำให้มีโซแอบอมยิ้มอยู่ในใจ เธอมีแผนการแล้ว>_<! “แหะๆ มาๆเดี๋ยวตัวเล็กพาไปส่งห้องนอนน้า^O^” มีโซยิ้มประจบแล้วกอดแขนแจจุงพาเดินขึ้นห้องทันที พอมาส่งถึงหน้าห้องมีโซก็บอกราตรีสวัสดิ์พี่ชายของเธอตามปกติแต่พี่ชายของเธอกลับไม่พูดตอบเลยเนี่ยสิ “ทำไมพี่ชายไม่กู๊ดไนต์ตัวเล็กกลับบ้างอ่ะคะ ลืมไปแล้วเหรอT^T” “ฮึ ราตรีสวัสดิ์นะ^^” แจจุงยิ้มให้มีโซก่อนจะปิดประตูลง แต่ก็ถูกมีโซกั้นประตูไว้ซะก่อน “หือ?มีอะไรรึเปล่า?” “ตัวเล็ก....” “ว่าไงล่ะ” “ตัวเล็กรักพี่ชายนะคะ^^” มีโซพูดแล้วยิ้มออกมาจากใจจริง ยิ้มที่แจจุงไม่ได้เห็นมานาน นี่เขาจะขอบคุณหมอนั่น(โซวอน)ดีมั้ยนะ “พี่ชายก็รักตัวเล็กเหมือนกัน...” “ไม่ช่าย>O<” “หือ?” “ตัวเล็กรักพี่ชาย แบบที่ผู้หญิงคนหนึ่งจะรักผู้ชายคนหนึ่งได้^O^” “ไม่มีอะไรจะล้อเล่นแล้วใช่มั้ย” แจจุงพูดเบาๆแต่ก็ดังพอที่มีโซจะได้ยิน เธอยิ้นทะเล้นใส่แล้วเอ่ยต่อไปว่า “ตัวเล็กรักพี่ชายจริงๆนะ รักมากๆ>_<” “ตัวเล็กO_O” “หุหุ จำได้ป่าวว่าตอนนั้นพี่ชายก็เคยพูดแบบนี้กับตัวเล็กน่ะ เพียงแต่ตอนนั้นมันอยู่หน้าห้องตัวเล็กแล้วพี่ชายก็เป็นคนยืนตรงนี้แทน^__^v” “หึ แก่แดดจริงนะเรา แล้วที่พูดน่ะ จริงรึเปล่า?” “จริงที่สุด>O<!” “หึหึ ยัยตัวเล็กเอ๊ย สุดท้ายก็หนีพี่ชายคนนี้ไม่รอดอยู่ดี-.,-“ แจจุงขยี้หัวมีโซเบาๆแล้วหัวเราะไปกับเธอ หญิงสาวที่เขาหลงรักมานาน...ไม่น่าเชื่อเลยว่าจะมีวันนี้ วันที่เขาและเธอใจตรงกัน
+++++++++++++++ | 
ความคิดเห็น