Next World โลกถัดไป

                                                                     บทนำ

     ตู้มมมมมมมมม!! เจ้าพวกสิ่งมีชีวิตน่ารังเกียจทั้งหลาย จงตายไปให้หมดซะ พวกเจ้าไม่รักโลกใบนี้เอง ดังนั้นข้าจะกำจัดพวกเจ้าแล้วสร้างอารยธรรมใหม่ขึ้นมาเอง...

     โลกกลับสู้สภาพเดิมปกติ เหมือนลูกบอลใหม่ที่เพิ่งซื้อมา ไม่มีทะเล ไม่มีดิน  ... วิ้ง! เสียงปริศเกิดขึ้น1ครั้งแล้วเกิดขึนซ้ำๆอีกวิ้งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ มีดาวสวยงามมากมายลอยไปมาในอากาศบนโลก มีต้นหญ้างอกงามขึ้นทั่วผืนดินจนเขียวไปหมด ดอกไม้งอกงามมากมาย เหล่าผีเสื้อสวยงามบินเต็มไปหมด ผืนดินบางส่วนยุบลงแล้วมีน้ำจากไหนไม่รู้มารวมกันเป็นบ่อน้ำแล้วได้กระจายเส้นแม่น้ำออกไปมากมาย เป็นลำธารแล้วมีปลากำเนิดขึ้น แล้วมีสิ่งหนึ่งเกิดขึ้น สิ่งมีชีวิตในยุคก่อนหน้านี้เีรียกมันว่า"เวทมนตร์" กระแสเวทมนตร์ไหลไปตามลมพร้อมๆกับดอกนางฟ้าที่ลอยไปมาเต็มอากาศทำให้เกิดเทพต่างๆขึ้นมา ได้แก่ เทพแสง เทพดิน เทพน้ำ เทพลม เทพไป และเทพเงา เทพทั้ง 6 นี้ จะประจำหลักอยู่ที่ส่วนต่างๆของโลกและได้สร้างประเทศของตนขึ้นมา หลังจากเทพกำเนิด มีผลทำให้กำเนิดชีวิตต่างๆมากมายตามขึ้นมา พวกเขามีลักษณะเหมือนมนุษย์ทุกอย่าง ยกเว้นแต่ว่า นัยตาของพวกเขาเป็นสีน้ำเงิน(ผู้ชาย) และสีชมพู(ผู้หญิง) ในนัยตามีอักขระประหลาดอยู่ และเทพก็ได้สอนให้พวกเขาได้ใช้เวทมนตร์และมีสติปัญญาขึ้นมาแล้วจากนั้นโลกก็สงบสุขตลอดมา...

                              ตอนที่ 1 จุดเริ่มต้นของปริศนา


           "นิทานสนุกจังครับ คุณตา วันหลังเล่าให้ผมอีกนะครับ" "โฮ่ๆ ได้สิเจ้าหลานรัก แต่นี่ไม่ใช่นิทานหรอกนะ เป็นเรื่องจริงเมื่อ 50,000ปีก่อนต่างหาก จริงๆนะ" "เด็กๆ มาช่วยแม่ยกของหน่อยย" เสี่ยงของผู้เป็นแม่เรียกลูกไปช่วยยกของ "ยกอะไรหรอคะแม่"น้องสาวได้ถามขึ้น "แม่ไปล่าเคซุสมาน่ะ ได้เขามันมาด้วยนะ แม่จะเอาไปเก็บเป็นที่ระลึกน่ะ" " ง่ะ อีกแล้วหรอครับ แม่ชอบไปล่าอะไรก็ไม่รู้น่ากลัวๆบ่อยจังครับ ผมเป็นห่วงนะ แถมเขามันใหญ่ขนาดนี้ ตัวต้องใหญ่มากแน่ๆเลยครับ " "เอาน่าๆ งานนี้ได้รางวัลถึง 100,000 เบล เลยนะ "หึๆ ลูกสาวฉันนี่ ไม่เคยเปลี่ยนเลยนะ"คุณตาพูดอย่างอารมดี " แหม คุณพ่อละก็ ^^" "ที่รัก ผมกลับมาแล้ว วันเลิกงานเร็ว พ่อกะจะพาคุณกับลูกไปทานข้าวนอกบ้านน่ะ ไปกันมั้ย ... เย้ย!! นี่คุณไปล่าตัวอะไรมาอีกแล้วเนี่ย บ้านเรามีเต็มไปหมดแล้วนะ  เงินน่ะ ผมหาคนเดียวก็ได้ คุณอยู่บ้านดูแลลูกดีกว่านะ ผมเป็นห่วงคุณ" "ไม่เอา ฉันไม่อยากเป็นตัวถ่วงของบ้าน ฉันดูคุณลำบากคนเดียวไม่ได้" "เอาน่าๆ เมื่อกี๊เธอบอกว่าจะไปทานข้าวนอกบ้านกันนี่ หลานๆไปอาบน้ำแต่งตัวเถอะ" "คุณพ่อก็ไปด้วยกันสิคะ ไปกันทั้งครอบครัว จะได้สนุก" "จริงด้วยที่รัก คุณพ่อไปกับพวกสิครับ" "ไม่เอาหรอก ฉันจะอยู่ดูแลบ้านนี่แหละ พวกเธอไปกันเถอะ" "ก็ได้ค่ะ"
หลังจากที่ครอบครัวได้ไปทานข้าวกัน คุณตาเดินไปที่หลังบ้านเงียบๆพร้อมกับพูดพึมพำๆเบาอะไรสักอย่าง แล้วอยู่ดีๆ กำแพงที่หลังบ้านก็มีวงเวทย์ประหลาดเกิดขึ้น คุณตาได้เดินเข้าไปในวงเวทย์ได้เหมือนกับเ็นประตูมิติแล้ววงเวทก้อหายไป 
            ตอนนี้คุณตากำลังอยู่ในที่ๆว่างเปล่าสีขาวโพลนไปหมด ไม่มีอะไร "ที่นี่สินะ ดินแดนแห่ง 0 " คุณตามักมาในนีุ้ทุกๆปี เพื่อที่จะมาพบกับใครคนหนึ่ง ไม่ได้เจอกันนานละ ไลค์ <นายก็เหมือนกัน> ไลค์ เทพแสงแห่งอาณาจักรไลค์แลนด์ ได้คุยกับคุณตาโดยการโทรจิต <เฟบลิ กับ มาจิก เป็นยังไงบ้างล่ะ> "เด็กสองคนนั้นปลอดภัยดี" <ถึงเวลาล้วสินะ> "เวลาอะไรของนาย" <เวลาที่เด็กสองคนนี้จะต้องเผชิญกับความจริง> "อะ..อะไรนะ นายคิดจะทำอะไรน่ะ" <เพราะว่าเด้กสองคนนี้...> "ทำไม เด็กสองคนนี้ทำไำม!!" <เด็กสองคนนี้...>
 
                                                           To be Continue...